Cl. Galeni De Hippocratis et Platonis dogmatibus libri 9. Iano Cornario ... interprete. His accedunt ultra editiones caeteras, dispositiones argumentorum ad sua quaelibet capita, adnotationes praeterea quaedam, eorum quae praestantiora uisa sunt cum

발행: 1550년

분량: 742페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

na 1l I P P. ET PLATONI ssolet,sed actione S usu ac utilitate. Tria

enim sunt instrumenta corporis,sorma inter se sitradia,verum no parum actionibus ac usibus mariatia.Ex his primum appetidatur neruus,secundum ligamentum, teratum tendo. Et neruus simh ex cerebro omnino,aut ex medulla spinali oritur, seruuaut motu,aut Vtrunq; simul. partibus quibus inseritur inducens.Ligamentu aut sensus quide expers est. Vsus veri, ipsus pro ii appellationis ratione.Restat tendo,qui finis musculi neruosus est,' ex liga meto ac neruo generatur, velut in libris de motumiisculorum ostendimus,& in anatomicis aggressionib. Neruus equide omnis ex rotundus est.Tendines aute no omnes.

Et adhuc minus ligameta. Pleraq; ipsoru

Pars in membranae serina dilataturo Verui nebrana omnis exam tenuis est , ct mollis. Ligamentu autem durum, &'omnino crassum. Et aliqua ex ipss neruo chartii ginosa & sivit, si appellatur. Sed neq; m brana,neruus,neq; tedoad lata deuenerint duricia. Verum nerui quida, valde molles

natura sunt,ad selim solu idonei.Quidam vero etiam si duriores his sint, in corporis sibstatia,tame a ligameti duricia logbabsint. Ita etia mi branae,etia si inter se disseran

122쪽

serat in duricta,ria a ligamentis multu a sint.Tedines aut copositi quide sunt ex ligametis ac neruis duriorib.in medio auteamboru sunt meritὁ,tito duriores nemo, quato molliores ligameto.Omia vero h c tria genera alba sunt,' exanguia, ct cauitates no habenti' in fibras rectas soluutur exceptis valde duris ligametis. No em fi ri potivi haec in fibras rcsoluatur. Si igiεto ita nominare voles,velut H ippocr. nominauit,id quod sensust motu inducit,nerui siue tonum, utrisq; em nominib.utit qd vero sensus expers est,tigamentum,in qd autem musculis desinit tendine: ostendi tibi clarἴ cor neruoru copiam non habere. Si vero etiam confundere voles appellationes,velut plerique post Hippocratem, omnia quide neruos voca,discrentias aut in ipsis triplices pone:& eos quide qui eκx o cerc,o ct spinali oriuntur medulla, sensi praedictos,& voluntarios appella: qui vero sensus exortes sunt,colligantes:& tertii ad haec generis,eos qui ex musculis in neruos talentibus nascutur. Sed & sic euidenter ostedemus, sensu prae lictos & voluntarios neruos,magnitudine aut copia memorabile, cor non habere, scd velut antea dicimi est,ner a cercbro descendente,qui in

123쪽

ipsum inseritur. Quid igitur est id, quod ,, dictum est ab Aristotele, habet etiam ne

uorum copiam cori Neque enim mendacia amat hic vir, neque resectionis corporum artis omnino imperitus,victim huc

lut Chrysippum,alios mentitos sequu- tu esse quis putet.Mihi sane Videtur, quae Herophilus neruosa corpuscula appellauit,ea non neruosa, sed palam neruos diarisse. Sunt autem haec extremitates membranarum,in osculis cordis. D equibus Erasistratus quidem exacte, Herophilus antem negligenter scripsit. Concrescunt autem ct colligantur per ipsas membranae illa ad corin usus ipsam, est qualis ligamε3orum,non qualis neruorum. Verum etias neruos esse quis ipsas concedat, & non neruosa corpuscula, tamen cor principiuneruonam esse, hinc non necessario sequitur,quum ostendere nequeamus, ultu nertium, in ullam aliquam corporis Partem ,

ab ipso serri, velut a cerebro ct spinali medulla ferri antea ostendimus. Videtur autem mihi,quum duo quidem recte supposuisset hic Aristoteles, Vnum quidem quod robore opus esset non vulgari,ad Voluntarias actiones: Alterum vero, quid nullum tale robur in certaro egentertium

. . . .

124쪽

supra ipsa,ex sensu assumpsi quia ne

nosorum ligamentorum copia in corde enset,' non amplius expectasse, ut partic larem resectionem msuleret ac quaereret, quomodo in singulas corporis partes,ner

uus ex corde procederet,sed velut hoc palam ad illa consequeretur pronunciasse. Multa enim huiusmodi decreta reperire licet, etiam apud medicos praue Iconscripta,quu non Voluerint expectare id quod ex reseditione apparet,sed ex consequentia quadam sperauerint,velut vidissent. Ita sane etiam Aristoteles deceptus esse mihi videtur uas quidem Vexas sumens ac proponens sententias, tertiam Vero prop*quam Veritati, probabile ac verisimile.

Vera igitur esse assero haec, & qudd instrumentis animalis, membra moturis robore

opus sit, ct quod nihil eiusnodi a cerebro

appareat. Verum probabile,& non verumio illud, quod in corde copia sit neruorum. sed nos sanE ostendere possumus instrii mentum illud,suod ratione ab ipso cognirum est , a quo animantis partes moueri oportet.quia vero per resectionem id Petore neglexit, ideo inuentionem per se sus Hugit,ct ignotu viro permansit.Nuulas enim neruua elusi di est: verum qui

125쪽

qui ad fidem faciendam uti consueuit vulgaribus assui stionibus,citans poetas, vel etymologiam,vi secit, conatus ostendere principatum an imae cordi tribuendum ex . letymologia dictionis ετω. quod reprobat Galenus. Assumptiones hae,partim sunt internae, quae demonstrativae seu scientificae dicuntur,ab ipsa rei natura de qua quaeria mus,sumptae: aliae extrinsecae,ut diale time rhetoricae ct sophisticae. quas omnes , probe tenere, & in iis diu multumque se x. exercere debet,quisquis rem aliquam probe demonstrare conabitur. Merito igitur

Galenus despicit Chrysippi sectatores de

Stoicos,qui istam methodum neglexeruiet

Laudat vero Peripateticos, qui hanc dilia

genter excoluerunt.His praemissis,ad quaestionem accedit capite quinto: inque i xta praedictarum sumptionum doctuinam tractare Volens,enumerat ea quae cordi insunt:statum,qualitatem,nexum,sormatio ronem,dispositionem,' motum. Caeterum qui ex situ cor secerunt omnium iacultatii animae vocis ac respirationis principium,

varib consutantur 1 Galeno, quanao multis argumentis ostendit, respirationem a Pulmone, vocem cerebro procedere: Z

126쪽

losophos, quos refellit,in errore inductos suisic hoc pronunciato. Omnibus lanctionibus , ex propinquis membris origo est. Inde declarat Chrysippum ad veri conses fionem fuisse coalm: Zenonis autem sententiae deesse assumptiones. Continuo ad Chrysippum reuersus,eum de vocis ac spirationis principio veri notitia intellexisse dicit: at de assemnim sede repugnatia s-bi scripsisse. Hanc quaestionem de affectim floco incipit Gal. p.r et .cui connexa est ea quae de cardialgia tractat cap .i 4 ubi de loco & causis eius morbi disserItur. Postremo Aristotelem notat, qui cordi neruorum 'rigine assignat:deinde philosophos alios, Phob id cor, principium omnium animae facultatu opinati sunt, quod nutritionis principium & spirituum sons esset.

superiori libra dicta fiunt breuibus retatis,adsequentia transitumfaciens. praemittit re , matum disseremiam,quibus illi qui male qua 'libet quUionem tradiant,uti consueueruueraue

enim plane sui Iasiunt,aut probabilia pro scientifici, addisa sed qua proposita coniemplationi minime accommodatasnt. Caterum C,

127쪽

ν si huius

tracta consiiciunt, ita frustra terunt tempus

Ralio qua M. de Hippocratis PlatoniΩque decretis tractare instituis. sem, principium ab eo sumpsi, quod vi ac potestate primum sumpt-st est:ad quod postea c tera sob omnia sigila secuit latim referri demonstraui. Hoc est de iis q γνώ corpus nostrum regut facultatibus ac Vir. . tutibus piractaui,quot numero: quaterq3 singula essent, explicando,quemq; in aes malis corpore, locu sibi quaeq; vedicarint, nihilq; huiusnaodi in causia,tam cauendumeta cesul,quam nequid ponatur,quod perspicuis,&euidentibus rebus aduersetur: perinde atque illi faciunt, qui vel nullum

brutum animal cocupiscere,aut irasci, vel originem neruorum esse in corde asseruir , euiusmodi omnia arroganter,ab iis horni-ribus suisse conficta, satis constat, qui ut io nouam aliquam priuatam sectam constia tueret,quae a veteribus praeclarb dicta suerant, labefactare atque euertere studii runt. Haec igitur atque id genus caetera hominum commenta,& mendacia, in primo libro resutavi: nunc ad alterum orationis illorum genus descendam: ac quIm mani-

issime potero , quonam modo etiam

128쪽

hac In parte errent,aperlae eonabor. R Greus sortasse agetur,si perspicuitatis gra- tia , in huiusce libri initio distingamus, quaenam rationum differentia ea sit, quiabus illi,qui perperam Damlibet quaestionem pertractant,Vti consueuerunt. Dico

itaque sumptiones, id est graecHemmata,quas concludendi gratia assuimunt,pa tim planb salsas esse,partim propositae co/ο sderationi minimb accommodatas. pro sus salsae illae sunt , de quibus in primo libro latius actum em Cum videlicet vel

nullum irrationale animal concupiscere,aut irasci,sicuti Stoici,vel etiam ex corde oriri neruos,quispiam dixerit.non a commmodatae rebus,quot natura sint,abunde in commentariis de demonstratione dictum est:in quibus omnibus satis explicauimus,qualis nam si via,ratioque demonstrandidiortatique sumus in primo' horum commentariorum libro, ut in ea se exerceat unusquisque, qui ad aliquid demonstrandum , animum adiiciat : de qua quidem demonstratione, optimi 1 veteritas philosophis Theophrasto atque Aristotele in secundorum resolui riorum libris scriptum esse Hirmoratque

129쪽

gam mihi cuillis de tribus animalis primcipiis suturam esse disputationem. vulgares enim' oratorias assiimptiones relictui ac Verentur in demonstrationibus scientia i ingenerantibus at timere: quibus tamei

Chrysippi libri,xeserti sunt dum ad fidem

sumptionum, quas possit,saciendam, inte dum vulgares quoslibet,interdum poeta vel ipsam,si diis placet, etymologiam, vel talia quaepiam adducit, quae ut nihil cons i.

ciunt, ita incassum consumunt, ac terunt tempus:nctis primo reclamantibu ,vnum hoc prctantibus,conclusionis sumpitio nes,minime esse demonstratium.deinde ea etiam in certamen descendentibus,ac conia dentibris vulgares, ac poetas nihilominus, imo inter in amplius nobis, quam illis attestari, ac fauere:neq: aliter,cum paulo liaberius ocium nacti sumus etymologia quoq; ostendimus non magis illis,quam nobis

ae,im fletamologia temerarius ad probam duret testu, exponit per ea qua Cisu pio scripsit de hac voce εγγψer quam probare voluiti anima principatum corri defers uum, quod coris erepetit Galenu .

130쪽

DOGMATI B Vs 2I M. II. 33,Vam vero temerarius testis sit ety- Elmol mologia,quippe quae ct sepissimbria tem aequb veritati contra dicentibus,' non ra- rarisu Μ-ro mentientibus magis,quam vera dicentistis. bus attestetur,in alio tractatu qui est de rem nominum ratione,a nobis demonstratum est:ubi Chrysippum falsa super hac

voce ἰγα; uti etymologia etiam probauiamus. Sed quid opus est, eadem etia hic re' i o petere Chrysippo is mos est, ut bis terme,s- quin alam quater interdum,& quinquies 4 eadem re diuersa in libris disserat: Mquod illis, qui temporissationem habent magnopere cauendum est. Quae tamenin 'primo de anima um de principali animae parte δgeret , de voce hac, Iria,stri erit ἴChrysippus,exempli causa hic adscribam. Ita x ὁ ir Asicimus, hac in paste nos ipsos monstramus, ut nostram ibi esse me . . t asseveremus: quas proprie ct natur' 'δWe,monstratio illa huc deleratur. Quinetiam sine hac pes manum salia monstration nutu in nos ipsos relato solemus vocem limpse proferre. clim protinus t lis sit naturqot cum demonstratione,qua

mox subscribam, pronunclatur: Ira enim ita pronuciamus, ut In prima syllaba eius prorites talatium instrius in nos ipsos

SEARCH

MENU NAVIGATION