Cl. Galeni De Hippocratis et Platonis dogmatibus libri 9. Iano Cornario ... interprete. His accedunt ultra editiones caeteras, dispositiones argumentorum ad sua quaelibet capita, adnotationes praeterea quaedam, eorum quae praestantiora uisa sunt cum

발행: 1550년

분량: 742페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

'o o M A τ φ S V s L 2 P. I r. 61gis in corde, quam in nast fronte, hareenim interdum ah hominibus solent monstrari,ct nutus non minus in capite,quam

in pectore principm animae partem esse gnificat. De voce V 'quam absurde adducta in argumentum fuerit,in secu-do de recta nominum ratione explicatum est.Ouod si quis exercitatione consecutus fuerit,ut sumptionum disseretias ct agnoscat,' inueni at, in eo minimi longa mihi opus erit dispiriatione, scuti cum peripateticis,quibus cum , t principalis paseris animae principatus in capite, irascendi vis in corde, cupiendi in lecore continea eur, iuxta proprias ipsoruin doctrinas mihi erit agendum. Contra S toicos Veia longa necesse erit uti oratione, homines san hscut in friuolis inutilibusque logicae contemplationis argutiis,admodum exercit . o ips,ita in utilitas ct illexercitatisiimos,&Prauis quoque argumentationum Viis asilaetos: ut labor mihi duplex subeundus stut non modo: quid restium bonumque sti doceam , sed etiam longh prilis, a praua

consuetudine eos remoueam, id quod licet difficile factu admodum si, non desper .

xem tamen confici posse, si quis ex ipss et se qui Paulo ulterius, vellet tractatui de dem

142쪽

66 Det HIPP. ET PLATONI sdemons8ratione acquiescere. ix iiixta euigium audire, tu dicere circa ullam pertariaeiarn,benigneque & amicὲ conuitici pateretur:sed non patiuntur. Quin de proposta subitide re saepius quaerunt,quam quomodo queteri debeat, statuerint.Win quaena amplius nobis, spes reliqua esse potest, ut a salsis illis suis opinionibus , homines retrahamust Sed quoniam non illos ta 'rum,sed omnes alios,dooere constitit . qui tamen nondum prauarum rationum eoir- suetudine vitiati, haudquaquam inemeria: dabilem animi peruersitatem coiit eruti incipiarii rursus ad propositam materiani a principio demonstrare, quemadmodulis scientiae effectrices,sumere aliquis quae veram demonstrationem constituant sumptiories: qua item ratione, has ab aliis

internoscat: praeterea silmptionum caritim

quae demohstrat Iollam quidem, sed quE c avideatur, neque sit derionstratio, consti tuant, naturam iii ipsa ι quae In maritiabus est , disputatione explicabo quae otriansiim horum inter se si digerentia, quoad

eius Gri potbri manifestissim ac planis si h dicturus. . V

143쪽

Trebaris Inuus quaestioim, utrum In cordep riseipalis anima γis exsaty nile sensu O motus voluntarius in reliqua corporis membra diffunditur: ducitur at iis qua cordi insunt: una

fleui ea, alia lentisci proueationibu propinqua,nempe dialectica Tertilaeviris es mior

ea ab opinionibus vulgarium,poetarum, aues bilisuborum, aut ab eo nologia aliqua siuei 6 nutibus,aut reliqua huiusmodisumpta no muruium a subistica dissereus. Numerantur deinde sev qtiae cordi t: situs, quantita nex ιν, sor-matiis , pos urio motus,

CVm itaq; discutienda, de corde qiua

stio proposita sit, an in ipso, animae principalis vis existat, ex qua videlicet 'sensis, ct quae por appetitionem fit moti-- - , lonis Crigo,in reliqua omnia membra dis-sunditur , sciendum cst, corum omnium . quae ab iis,qtrae in corde insunt, iumentur, .

to duplicem suturam esse disserentiam. Qitne Qq in enim m ipsa, quae in quaestionem venit re q* pqΠμt sumpta suerint, scientiam pariciat: caetera r et omnia, in alterum gemas, quod sciuntiam parientibus adiacet rescrentnr, quaecunq: I pq aute ab hominum opinionibus, vulgariui,' scilicet,poetarii,Vel philosophoria, siue ab etymologia aliqua,siue 1 niuis ciue re qua piam

144쪽

48 DE HIPP. ET PLATO NI piam alia huiuscemodi ducentiri ,tertii generis ea censebuntur, quae cum duplici ji

seruallo, ab his quibus frientia fit distentia captiosis, non longδ absunt, aequivocis

nominum Communibus,Verborumq; sagi

ris plerunq, constantia. Exordiendum igii tur ab iis quae in corde instat: de omnibus' ι ordine prius per capita, ct generatim, deinde etiam sigillatim,& per species disia serendum est. In corde est situs,quantitas, Ioisexus,sormatio, lisposito, motus:u quo rum primo,hqc est a sim incipiemus: quotque inde proposita exoriri possint, re Tiemur, . ,

ARGUMENTUM CAP. VI.

git de situ cordμ ' quod thoracu ratione quodammodo in medio est ad totum eorpus collatum,tan is longius a med/s partibus recedit, quato ab umbilici regionibus distat. Deinde per medium pulmonem aspera νugitur arteria.Qui et oex Me situ astruebaricor isse principium omnii. . Iua tu anima sunt facultatum multis moris' guntur. Similiter illi,qui idis vocem ex coris emitti dicebant is propterea quod asperAE arteri

evularetur: ostendens vocem edioiempe a pera χrteria,musculorum qui istam mouenti o nem rum qui e cerebro procedunt. Gim rei en

145쪽

κatum cor est, s ad thorace quia spectemus, in media sere parte, basis mim eius , in medio prorsas totius thoracis sita est loco:mucro Verminseriocq; pars,tantum protenditur, quantu comdis magnitudo occupat spatii: si ver ὁ ad. totum corpus,tanto a mediis partibus f

perius recedit,quato ab umbilici, quod ex id quistissimum medium est, sedibus distata ad guttur quoque, per quod respiramus. ' ita apta pesitura eius est, ut per medium pulmone ipsi annexus sit: a sinistro enim

cordis sinu, quaedam venoso corpore con- stans arteria, exoritur,quae in totide, quot

sinit pulmonis fibrae,scinditur partes: quae quidem partes,postest in multas etiam ipsaediuisae portiunculas, singulae in singi las fibras distribuuntur , donec tota in iti, Olud ossicium arteria absumpta manescat: cum huius autem extremis partibus, quae arborum germinationis in modum quam plurimae diffunduntur,asperae arteriae, C pita postrema committuntur: quae quidearteria,eodem modo quovenosa illa in totum viscus diuisa,disperditur. S asib ad pulmonem , eo stu adiunctum est cor, ut ab .spso undecunque exteriore in parte cooperiatur.Cordis positura in hunc modum

146쪽

o DE HII P. ET PLATONI s

est a qua sumi argumeta possunt,tu quan

tum ad totum corpus , quGdfitum in in dio suerit, ut secul tatum quae ab ipso e eunt, in omnem corporis partem , aequὸ sat distributio: tum etiam quantum ad arteriam,quod per eam voce emittat. ouin

etiam, si quis & usum ' actum spirandi

Cordi applicaret, nonnulla etiam inde Ω- Increntur argumenta. pars ratione quoq ; .. qui nullum argumentum omittere vellet,

ex eo quod mediam pectoris sedem obiu λψneat,haberet aliquid quod ad hoc probandum facere posci. Nihil tamen ex his οὐ

huc scientiae effectivum esset, neque eiusmodi, quod propositain rem demons rata Tet,donec per ea, sensus, ct voluntarii m tus in antinalibus originem in corde esse, non efficiatur: non enim necessario eo sequitur,vet cor omnium principium pro- apterea si, quod in medio collocatum sussit.quanquam ne id quidem, quod in medio sit, verum esse conspicitur. s quis nim exactb rem perpendere voluerit, is inueniet,umbilici sedem, medium in mali locum obtinere. Simili modo nouest necesse, ut iccirco origo omnium, q uin animali sunt sacultatum corsit, quia in

medio situm est pectore. neque etiam si quis

147쪽

vis ita dixerit, cerebrum in capite tanquam iii arce, magni instar regis collocarum sensus omnes quasi apparitores & s restites habere circulis lectos, quicquam is confaciet, ut ea in partem principatus anumae e Te necesse sit. Nihil etiam probamus clim dicimus,quod in uniuerso est coelum idem in homine esse caput, ac propterea, oscut illud, deorum domicilium habetur, ita in hominis cerebro rationis sedem ii beri debere. Quae omnia licet iis quae de corde dicta suerunt, lon gesiit probab aiora, non secus tamen ad ea quisitae scietia tiae fidem faciendam idonea sunt,atque illa quae de voce afferebantur, quod i coim de crearetur, tque emanaret. Nam si demonstrationem aliquam, saper hac re nos doceant,li,nter audiemus. si vero a p b tione ac stu, tantum sibi progrediendum sent, illud quidem vitio non vacat,clim

eadem ratione tum pulmonem, tum asperam Micriam vocis originem esse positimus asserere: atque eo etiam probabilius, quo haec vocalibus instrumentis, quam cor viciniora eme constat. fquidem priamum ac proprium 'vocis instrumentum, asperae alteriae summum est. Quod eo

148쪽

o 2 HIE P. ET eLATONI s aspera arteriam incideris , Vocate animal amplius non erit,libere tamen,' sine ullo ampedimento,anhelitum ducere adhuc va

lebit. Quod si humo fuerit, qui virlims ea

in parte acceperit , poteris ad loquendum eum inuitare. accinget se ille ad vocem mittendam,& loqui cupiet,nihil tamen,nis quandam cum sibilo expirationem audies . quam exusRationem appellare con- suevimus. At vero sine loquendi cupidit te, in expirationibus extra quidem sertur spiritus,non tamen cum sibilo aliquo, neque profuse statim, se paulatim egreditur. Iam verὁ quum animal ad Vocem mittendam sese praeparat, thoracis ,& al dominis musculi, admodum in eo conspiciuntur distendi hos ipsos tamen videre Iicet, prius etiam quam ex Vulnere arteriar

laeso aliqua acciderit,inflari, si paulo ii

tentius vociferare Voluerimus. at vulnere assecta arteria, ad vocis exprinionem ct gener tionem labor omnis frustra si scipitur: quum exsumatio tantum illa sc-

quatur, quam simplici expiratione, in eo discrepare docuimus, quod hic cum si no simul, atque impetu, expulsus spiritus exinanitur, ibi sensim & quiest exit. Vα

149쪽

- 'Vt d Tl error abiis conrurivittatur, qui vocem excorde oriri. at Pret emitti aiunt.vnus quὁd a positura μ' Ius argumentantur: alter qu ab ea Pudem, ita videbebant, progrediuntur

vocem edere Voluerit, musculi omnes di stenduntur,intention , motionemque ila corde consecuti.quippe

functione uti potuerit, neque Prieterea cra inserioribus locis sursum ascendit spia ritus, di pritu temperetur, formetur uesi asperae arteriae summo ontinuὁ vocis,

sed ut superius iam dictum es sufflatitis speciem adipisti tur: quod in tractatu

moueantur,sicut a mein propriis librisfatu explicatum suit ,ita iis qui a positiva na vinar nenina apiunt

150쪽

ceptum,cognitumque est.poo ficut post

ea mirentur,ac stirpeant,cum nec opinato ationem illam, quae ait a cerebro vocem' creari, alidiuerint, quod magis etiam sa- cient,si dixerimus,stmnes voluntarias ino tiones,musculorum officio procurari.miarantur quippe , nosque incredibilium,ab- surdarumque rerum assertores appellant: cum ipsi absurdiores quam nos neo sim quod nos quae oratione pollicemur,eadem Io i. possumus in animalium dissectionib. mollistrare.illi nihil amplius habent quod diccant, quam propterea effici, ut ex corde vocis originem esse credamus,quia cor iuxta guttur collocatum fuerit. Sed antepo- fuerunt isti cerse compendiariam,planamque discendi viam longar illi atque asperaeaametsi illa ad rem quana quaerimus derducit,haec pi ana ct breuis,l gh a verit te aberrare compellite neque enim quis- , quam exrepsis adhuc lait, qui aequo animo unquam adesse mihi voluerit,chm musculos omnes, ex quibus tum respiratio, tum vox moeretur,illis vellem ostendere.quaquam non in his tantum praecipua demonstrationis vis consistri: sed tertia haec, totius huius rationis pars ML Musculi enim instrumenta quaedam spirationis, vocisqN

effect

SEARCH

MENU NAVIGATION