장음표시 사용
221쪽
Uno verbo, vox haec a Tn, Phasib, hoe loco, alterutrum, idest , vel Iterum, vel Ad redire faciendum significare potest rUtrumque, idest, Ad iterum redire faciem dum, significare plane non potest. Caetera, quae hic Aulior producit, ut
initium Hebdomadum ab anno Artaxerxis Longi mani 7. atque adeo ab eius Decreto, per idem tempus lato, desiniendum pro
bet; praesertim vero quae de duplici significatione verbi AEdissco, apud Hebraeos usiis lata; S de aedificio displici Urbis, S Civitatis; tamquam apprime cum iis congrue tia , quae a cap. Io. ad I 6. pluribus diximus, Iibenter amplectimur . Atque utinam sibi ipse constaret, & quam fuerat subodoratus veram, ac genuinam Problematis difficillimi enucleandi rationem, persecutus fuisset. Caeterum quam parum sibi ipse constet, &, uae hactenus construxit,qua ratione destruateinde , atque subvertat, planum fiet ex dicendis.
222쪽
Possum ab Abrahamo in anno A taxerxis initium Hebdomadum eum sententia ejusdem de anno Baptismatis , O' mortis Chrini pugnareonenditur.
Postquam , rationibus ductis ex Sacro
Textu, ἔ. IS.hic Auctor ostendit,ab anno Artaxerxis Longi maui . Hebdomadas esse inchoandas , pergit, ct q. I 6. sente tiam eamdem ratione chronologica nititur confirmare. Cum enim Artaxerxes Longi- manus, inquit, anno A. Olympiadis 8. f)regni susceperit gubernacula; anpum Artaxerxis T. cum anno a. Olympiadis 8o. concurrere consequens esse. Φod si ab hoe anno a. Olympiadis 8o. annos 49o. sive Olympiades ta a. cum dimidia numerentur, ad annum 4.deveniri olympiadis aoa. quo anno Christum in crucem esse sublatum plerosque omnes assirmare, quorum series apud
Baronium , Salianum, & alios bene longa conlaxitur. Unde colligit, Hebdomadum. o. quae, iuxta communem sententiam, in morte Christi Domini sinam accipiunt)recae positum fuisse initium in anno Longimani 7.: a quo
223쪽
a quo anno, ad Christi mortem, Hebdom des o. idest anni *9 1ve Olympiades Iaa. cum dimidia colliguatur. inia tamen, subjungit, plerique Patres die Januarii 6. Baptisma Christi consi- Enant, idque duobus Geminis Consulibus actum esse defendunt; & viri eruditi disputant,his Conilibus Olympiadem Ioa.sexto post Christi Baptisma mense, suisse celebr tam et diebus videlicet aestivis, circa Solstitii plenilunium; vel dicendum esse, Christum annis quatuor, & mensibus tribus Evange. Ilo dedisse operam, ut Christi mors Olympiadis illius sto a. anno respondeat; vel ad annum eam mortem esse revocandam , &Hebdomadas ab Olympiadis 8α anno I. qui Loii mani status fuit, esse inchoandast quo anno verti proprisque, ut verba λnant, exivit sermo regius , ut cuicumque placuis set de popi Istaei, ire in Ierusalem, cum
. Post haec q. is. Cui titulus: sensi in media Hurimis Hylia defeeitae dicatur ;respondet ex Suar in 3- p. disp. I- stet. 2. Dimidium Hebdoniadae dupliciter sumi pos- .se, vel, ut sit prima dimidia pars Septu gesimae Hebdomadae, vel, ut intelligatur esse posterior dimidia pars, ita ut ultima Hebd mada in duas dimidias panea dividatur , Rin
224쪽
ct in prioribus,vel posterioribus tribus annis intelligatur futura confirmatio Evangeli,per Christi praedicationem, usque ad mortem ejus: α juxta priorem sensum, aliquot annis
idest, dimidia Hebdomada ) post mortem
Christi, juxta posteriorem vero, in ipsa Chrissti mone Hebdomadas terminari . Addit deinde, se non tum utramque expositionem amplecti, sed etiam his te tiam adjungere , ut videlicet Dimidium Hebdomadae mmatur pro annis illis, & me sibus, quos Evangelicae praedicationi Christus impendit: sive primum, sive medium, sive postremum hebdomadae septuagesimae Iocum occuparint. De primo, &postremo Suarm audivimus. Medium dicit, si, verbi
causa , anno illius septennii a. novam legem confirmare miraculis , Evangelsique prae dicatione Christus occoeperit, 3.vel etiam 6. in crucem fuerit elatus. Ex hac enim inte pretatione triplici opiniones omnes , quae
modo probabilitatis habent aliquid, ad veram Chronologiam exigi,atque inter se pos se iselle conciliari . Unde concludit , Hebdomadum tria
assignari initia posse, vel annum 6.Artaxe xis, quo Sermo regius exivit , ut iterum
aedificetur Ierusalem , vel '. quo Iudaei, postliminio restituti , cum Esdra in patriam
225쪽
redierunt, vel 3. quo reduces in ipsa Urbe, vel in vicinis pagis,& oppidis certum,ac stabile domicilium habere coeperunt. Jam vero hujus Auctoris sententia de anno Dominicet Palfionis,cum annoq.Olympiadis so a. illigatae,rehcitur, quod ex ea, an nos 37. Vel certe 36. Christum Dominum inmortali carne vixisse, consequens sit. Cum enim natus sit Christus in diebus Herodis
regis, ex Matth. 2. I. Herodes autem momtuus sit, ut apud modernos Chronologos compertum est,anno Juliano a. fateri oportet Christum, vel anno Iuliano M. vel certis I. natum fuisse . Itaque , si mortuus est anno Olympiadis Io a. idest, anno Iul.77. annis solidis 37. vel certe 36. eum in terris veratum fuisse dicendum erit. QEod cum communi traditione pugnat, quae annis 3 3- mortalem Christi Domini vitam definit.
Herodem porro mortuum esse anno q2. Ιu- Iiano sic conficitur.Ex communi enim Historicorum consensu hic Princeps 3 7. regnavit annos. Quare, cum regnare coeperit anno Iuliano 6.consequens est, ut anno Iuliano Aa. mortem orierit. Herodem vero regnare coepisse anno Iul.6. Urbis cond. I . C. Domitio Calvino, & C. Asinio Pollione Coss. regno Iudaeae,per Senatus conssilium,sibi a Romanis tradito, tradit Iosiephus lib. I . Antiq.
226쪽
cap. I 6. quem sequuntur Chronologi recentiores quam plurimi. Deckerius in primis apud Sustygam in Theorematis, M. Antonius Cappellus de Coena Christi Suprema, Tornicitus ad annum M. qol . n.' Pelavius lib. Io. de Doctr.Temp.c.6s. Usterius in Arnalibus ad annum ante Christum 38. Calvisius in Isagoge Chronol. ad annum Μ. 3 9 ΙΚeplerus de vero anno Christi Natalitio,Tirinus in Chronico Sacro cap. 3.Natalis Alexander tonLῖ. Hist. Eccl. dissi a. quaest. i. αalsi non pauci is Atque hinc similiter eiusdem Auctoris
sententia de anno Baptismatis infirmatur dupliciter. Primo enim,si Christus natus est a no Iuliano AI. baptizatus autem duobus Geminis Consulibus, idest, anno Iuliano 7 dicendum erit, eum anno aetatis suae 34. ad Baptismum accessisse. Quod Evangelio LucaecaP. 3. 23. repugnat,in quo Christi ad Baptis. mum accedentis aetas definitur annis 3 O. Di e Iesus erat incipienr quasi annorum triginta. nfirmatur secundo ex textu Danielis:
Nam Ab exitu sermonis, ut iterum aedificetur
Ierusalem, inque ad Chrsum Ducem ti dest,
usque ad Christi Baptismum, ut ostendimus cap. 37.) hebdomader 7. I hebdomades , idest, hebdomades 69. sive anni 413. numerantur . Si autem ab anno Artaxerxis 7.
227쪽
qui est ante Christum 4s . Hebdomades inchoentur, atque annis q57. addantur anni aerae communis I9. anno enim aera communis 29. respondet Consulatus Gemin
rum , cum quo Christi Baptismum hic Auctor conjungit) fient anni non 8 3 . sed 486.
atque adeo dimidium hebdomadae, tres in- ni scilicet, redundabunt. Quod prophetico Textui, in quo non ilum integrae, sed etiam dimidiae Hebdomades computantur, aperte
Quod autem, ut memoratam de Christi Baptismo sententiam tueatur, eo adigitur, ut dicat, vel Christum annis 4. cum 3. mensibus Evangelio operam dedisse ; vel certe anno 3.Olympiadis acia. mortem obsis. se , utrumque quam sit abirdum nemo non videto Primum quidem , quod tradiationi u Λ receptae,de tribus anaia praedic tionis adversetur et Alterum, quod Christi mortem , cujuS annum determinare , ut Chronologis constat, provincia sit usque adeo dissicilis, & operosa ς ab uno anno tam facilε ad alium transferat. Praesertim cum aΩserat,ut paula ante audivimus,plerssomno anno . olymp. aoz- -rtem Christi D
mini consignare. Quae tamen assertio pace Eruditi Uiri dixerim , videtur nimis unive salis. Cum mortem Christi anno I- hmus olym
228쪽
olympiadis idest anno aerae communis 29. affigant multi ex veteribus Patribus praesertim vero Tertullianus lib. contra Iud. cap. 8. Hippolytus in Canone Paschali, Lactantius lib. q. Institui. cap. I o. August. lib. I 8. de Civit. Dei cap. ultimo, Hieronymus in cap. 9.Danielis. Iulius Africanus ibidem, rus Sulpitius lib. a. Historiae Sacrae sequuntur ex recentioribus Gerardus Vossius de tempore Dominicae Passionis , Norisius in Cenomphiis dis a. cap. I 6. q. a.
Schelestrate iom. I. Antiq. disp. L. cap. q. P
xius in Critica, Guillelmus Boriour in C sendario, Ignatius de Graveson .de Mysterius.& annis Christi dissi 13. S alii . Quomodo sit intelligendum illud: . In dimidio Hebdomadae destari hostia, os se Aficium, exposiaimus cap.43. ubi ostendimus tale dimidium extra Hebdomadas 7O. coli Candum , & ad Ierosolymitani excidii
p ra esse referendum. Caeterum, . si illud ad Hebdomadas o. Ponamus Pertinere
non idcirco poterit , *ro aibito. quaelibet sex tribus diis sententiis admitu, sed ea tan. hum,quae dimidium hujusmodi iacit Hebd madae Septuagesimae dimidium primum. Cum enim Christus Dux, atque adeo Christi Baptismus cohaerere debeat cum 'ne Hebdomadae -' ud stulant ea veΡ ,
229쪽
que ad Chrisum Ducem Hebdomades 7. σhebdomades 6a. ad stilum dimidium primum Hebdomadae Septuagesimae, quod cum fine 69. Hebdd madet conjungitu Christi pretdic, tio dimidio illo comprehenti, referri potest. Quod autem , ex triplici illa opinione de dimidia Hebdomada, ducit Corollarium
dum ait, Hebdomadum 7O. tria posse assignari initia, idest, annum 8. vel '. vel 1. Longi mani ; simile est,uc si quis triplex Hebdomadae dierum, idest, diem Dominicam , vel diem Lunae, vel diem Martis initium faceret. Unicum itaque Hebdomadum o. initium statuendum est. Cum enim
Hebdomades annorum claudantur, ut caP.
33 ostendimus, anno Sabbathico; ille annus dumtaxat potest Hebdomadae annorum iniatium dici, qui annum Sabbathicum primus consequitur: quemadmodum , quia hebd mades dierum clauduntur die Sabbathi, ille dies dumtaxat, qui diem Sabbathi proxime sequitur , potest initium dici hebdomadae dierum'. Quare cum Sabbathicus fuerit, ut
stum q3 8., unicus annus 43'.qui proxime i Ium consequitur, initium Hebdomadum 7o. dicendus est. Atque eadem ratione unicus annus Rrae communi 13 qui septimus , α
Sabbathicus est Hebdomadae Septuagesimo
230쪽
c ut annorum Sabbathicorum series eodem capite digesta ostendit)Septuaginta Hebd madum finis statuendus est. Qui in Hebdomadum Initio, & sine constituendo usque adeo aberrat a Vero, non minus aberrat in medio, idest, indivisione illa ebdomades septem . Libro enim I q. f. II. ubi de hac divisione inquirit, haec statuit. Qua tempestate venit Nehemias in
Iudaeam, rursum aedificaturus plateam, &muros civitatis , . Eliasib summum Sacerdotium obtinuisse Em. 2. cap. 3. JHuic nepotem suisse,quem Iosephus Ioanne,Nehemias Esd. a. cap. I 2. v. I O.Ionathan appellat.
genuit Ponathan. Fratremi huic fuisse, cui nomen erat Vesus, qui cum alienigenarii amicitia fretus,simmum Sacerdotium ad se tran serre moliretur, orta inter fratres altercati ne,in ipsis Templo,Ionathani manu,persummum parricidium , ac sacrilegium occisus est. Bagosem,Persici exercitus Imperatorem,
id ubi rescivit, supervenisse, atque Iudaeis iratum, Templum violenter ingressum esse. Neque vero ingressu suo Templum po Iuisse contentum,tributa pretierea Iudaeis imposuisse, ut scilicet priusqua quotidianas hostias hoc psi uige Sacrificiumbimmolarent;in