Speculum episcoporum vniuersis ecclesiarum prælatis perquam vtile, & necessarium. Authore Roberto Mazzuci I.C. Calipolitano. Accesserunt eiusdem iurium Allegationes in materia excommunicationis

발행: 1647년

분량: 295페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

3 8 Roberti Main tuci

1 Rursus Episcopi non debent esse immemores de eo, quod scripsit D. Bernard. in epist.a. ad Fulcin. ubi haec habentur verba. Quidquid praeter necessariu victum,&ίmplicem vestitum de altari retinenS , tuum non est, rapina est, sacrilegium est ,& quod uni dico,omnibus dico,& ideo voluit Glos in cap.Res Ecclesiae Ia.q.2. quod quidquid

Episcopus habet supra illud,quod ei sufficit,

illud violenter detinet. Si vero Episcopi delinquerent,scilicet dolose aliquid faciendo, vel alias male administrando tenentur soluere de suis bonis, non autem de bonis Ecclesiae, ut in c. Quia abstulerit Ia. Glos. in cap. de succesS.ab in-xest. notat in cap. Peruenit de fideiuss. & in cap. oardus de solui.Glos .in cap. I .de dolo , & contum. & in cap. te multa de praeb. 3 Ratio enim est, quia delictum in damnum Ecclesiis redundare non debet, cap. Si Episcopus I 6. q. 3.Cap.Venerabilis de ptieb. &in regulam delictum de Regul. Iur. in 6. de quo latὸ per Abb.in dict. cap. I .col .a.. & per Felin. in cap.Cum venerabilis de except. Item Episcopi prae oculis semper habere deb nt id, quod docet Archidiac. in C.Sta

42쪽

Speculum Osee. Pars I. 3ρ

tutum, S.assessorem de rescript.in 6. ubi a C serit,haereticum esse in Iure, quod Ecclesiastici acquirant verum Dominium praebendae,vel Ecclesiae; cui opinioni accedui Abb. in cap.Cum esses nu .aI.de testam.&Dom. in cap.Praesenti de offic.ordia. s Igitur no immemores sint Episcopi quod

tantum sunt meri procuratores, & disien- latores reddituum Ecclesiae, ut in cap.a. de donat. expresse legitur; patet enim ex ver- , bis D. Augustini relati in cap.vltimo IZ-q.I-Quorum procuratione quodammodo gerimuS,non Proprietate nobiS usurpatione damnabili vendicemus. Hanc opinionem tenent Ancar. concI I 6. secundum in principio, & Castrens .cons 6.in fine, vers.Plus videtur lib.2. Insuper in cap. Res Ecclesiae I a. q. r. haec habentur. Res Eccletiae non quasi propriae, sed, ut communes, & Domino oblatae cum summo timore non in alioS, quam in praenarratos usus,sunt fideliter per Episcopum dispensanda . EpiscopoS vero esse rerum Ecclesiae dispensatores probatur etiam authoritate ν

Pauli Apostoli ad Corint.cap. 9. Vbi dispen-C satio,

43쪽

satio,inquit, mihi tradita est , & in cap. i- scopi i 2.q.2.legitur,quod,quidquid de prouisione suae Ecclesiae fuerit acquisitum, siue de agris, siue de fructibus, siue de oblationibus,omnia in Iure Ecclesiae Episcopus reseruare debet:& simile habetur in cap. Episco

bus in locis, praeter alia legitur,Episcopos esi se rerum Ecclesiae dispensatores, ita, & taliter, quod ex redditibus Ecclesiae . Episcopi solum habeant alimenta. quae intelliguntur habito respectu ad Ecclesias; non autem ad dignitates suas: praeter Ugolin in d.cap. I .

In assignanda Ecclesiasticis congrua substentatione non est attedenda nobilitas,aut litterae, ita ut possit augere statum , & sumptus,qui nobilis, vel litteratus pre alijs ad dignitatem Ecclesiae assumitur. Nam non video , quod intuitu litterarum sibi amplius debitum sit, praesertim, cum omnes Ecclesiastici litteris instiruti esse debent, iuxta exigentiam dignitatum . Titulo autem nobilitatis nullo modo potest mensuram se 1tentationis extendere . Nec, si filius Regis

44쪽

Speculum Wyc. rar G 61 Episcopus fiat,potest de bonis Ecclesiae ampliorem maiestatem, quam alius quicunque,in eodem Episcopatu gς tere, quoniam Episcopatus status sanctitatis, & perfectio. nis est, in quo potius nobilitas,& faustus fe-cularis dimittendi sunt, quam fouendi: dc qui illum statum profitetur, potius debet Ecclesiasticae modestiae humanam nobilitatem submittere, quam Ecesesie humilitatem ad iaculi pompam reducere. Nec beneficia Ecclesiastica instituta sunt, ut Bueatur saecularis nobilitas, & pompa illi debita, sest, ut ministrorum Ecclesiae honor pro dignitate officii conseruetur . 6 Rursus hie non impertinenter subnecti potest id, quod scripsit Doctiss. Campanorum Archiepiscopus lib. i. ambiguitatu Iuris cap. o.cuius instascripta sunt verba.

Ecclesiam ω'aelatos vehementer erramo inimine esse obnoxios, si ea,

quae prae s eorum victum de rei dixib a si supersunt,pijs operibus

non est opinio Couar in cap. officiis nu. 3. de testare usque adeo, ut coinariti M.ffirmare, non procul ab haeresi distet. Prob. in cap.Nemu

45쪽

nach.

Sed an de suo tantundem restituere teneantur,magna sane dubitatio est , & Martinus Nauar.I.C.clarissimus, pariq. scientia, α pietate insignis, duobus editis volum in

bus confirmat, abutetes Praelatos, reliquosq. clericos de sua substantia ad restitutionem tenerio repugnantibuS tamen Soto lib. 1 O. q. .art. 3. de Iust.& Iur. Didac. in cap.Cum in officijs nu. 3.de testam . abar. in Clemen. Gratiae nu. I a.de rescriptis,& Sarm. in Libello hac de re aedito. Ego vero praeter tot canonum authoritates, quibus Nauarri opianio, quae communiS est, vehementer niti videtur ρ & praeter auth .a Nauarro doctissime collectos in ApoIogia q. a. monit. . reperio idem sentire Castrens conta 3 7.ΠII. 3 .Vol. I. Prob. in cap. Nemo de eleel. lib.6.nu. . inadd. ad Ioan. Monachum post Io. de Lign. in tractat. de plurit. benefic. Q. I I. Beriand. Cons.278. Vol.2. ex prima edict. Rebuit . in Praxi beneficiar. de dispens ratione aetatiS in verbo Nec non debetiS DU. 8. Quin Iure ciuili hanc quaestionem determinatam inuenio. Iustin. in auth. vi deter. sit

46쪽

sit num .Cleri prope sanem, utrumque affirmat, & peccare Praelatos, & clericos non erogates in pia Opera ea, quae Praeter honestum victum siupersunt, & dessio ad restitutionem teneri. ita enim inquit iuxta Ho-Ioandri versionem . Quemadmodum autem ad ea pertinentes sumptus certo fine descripsimus, ita conuenit, ut sanctissimus pro tempore Patriarcha, & Reuerendisiuni Clerici circumspiciant, ne reliqui semptus, qui ex Ecclesiasticis redditibus fiunt aliter , quam in pias , & Deo placitas causas insitimantur,& ut in illos conserantur, qui,& revera egent, nec aliunde habent,quo vivant, haec enim Dominum Deum conciliare leno non vero per patrocinia, de hominum studia in locupletes distribuant ea, quae ad Eccle uasticos sumptus suppetunt,ut exindGegentes vitae necetiarijs defraudentur . Nouerint hinc Dei amatissimi Oeconomi,tam,

qui nunc , quam, qui olim pro temporibus suturi sunt, quod si quid in his deliquerint,

non tantum poenis coelestibus erunt Obnoxij, sed etiam de stubstantia sua Sacrosanctae Ecclesiae indemnitatem praestabimr-Huiusque constitutionis meminit Balliam

47쪽

in Nomocanone titulo I O. cap. I.

Vnde nos ita colligimus: Olim oeconomi Conciliorum veterum decretis in Eccle-sijs constituebantur,qui praeerant dispensationi Ecclesiasticarum rerum, qui si erogansent mandato Patriarcharum, &Episcoporum in prophanos usuS, non in pia opera, tantumdem de sitia substantia tenebantur Ecclesiae restituere. RatiOq. erat,quia Oeconomus iussiones Episcoporum, quas Balsamo loco supracitato appellat formas, cotraratione Canonum,sequi non debebat, erant enim nullius roboris,ut inquit Balsamo.Sed cum hodie Episcopi oeconomorum fumgantur munere , abutentes , & in pia opera non erogant eS pari ratione tenebuntur restituere praeter diuinam ultionem, ut Imperator inquit, & poenaS coelestes, ex quo mortale delictum colligitur . Vel etiam ita colligi potest. Cautum est in Concilio Antiocheno, Epistopos non erogantes Ecclesiasticos redditus in pia opera, sed in dome

na sit, cui obnoxius erit Episcopus, videtur Per

48쪽

per hanc constitutionem Iustiniani declaraqtum. Tantundem,scilicet de suo restituere. Nec dicat aliquis, hoc Ius ante diuisionem fuisse,aliud deinde Ius post allignatam cuiq. portionem constitutum fuisse: nata deuisio nullum nouum Ius tradidit. Episco pis, quod ante non oblisterent: haec. enim diuisionis natura non est: sed distinctae portiones fuerunt, ut Episcopus arceretur a re Iiquis, non ut in sua maius Ius , aut dominium obtineret; & ut Iurisconsidiorum ver-

bis utar.Non quo magis,sed quo minus haberet, facta est diuisio. Deinde apertissimo apparet ad sumptus Patriarcharum, & clericorum portionem illam, de qua Iustinianus meminit, isse assignatam,ut ex verbis facile colligitur. Haec ille. -

Quibus pro coronide addendum est,Episcopos,rii propria commoda , non ad diuitias,aut Iuxtini,sed ad labores, & sollici-79 tudines pro Dei gloria vocatos esse; & modesta supellectili, & mensa, ac frugali victu Episcopi contenti sint. Sunt verba expressa

8o ubi etiam Episcopis interdicit, ne ex reddiatibus Ecclesita consanguineos , familiaresue suos

49쪽

suos augere studeant, cum x Apostolorum canones prohibe3nt, ne res Ecclesi sticas , quae Dei sunt,consanguineis donent si Dominium vero bonorum Ecclesiae est Christi, cap. Cum px eo de elect. Felin. in eap.Constitutus nu. 19. de rescripta V sol in. de Iust.& Validit. Monitorii Pauli Rcontras a Venetos, ubi tenet,praedicta bona esse Chri sti non cumulative ed priuatilae; ita ut nosts a sint alterius Domini, & ideo dominium bo norum Ecclesiae immediate , & proxime est sub dominio Dei, & Christi, & non per metaphoram , sed per omnimodam potestate .

posse disponere stupor redditibus suae Ecclesiae, nisi eius dispositio fuerit a Sede Apostolica confirmava, quae conclusio, ut inquit idem Farinac ubi supra,confirmatur eXermplo S.Caroli,qui nunquam voluit de huiuς modi redditibus disponere absque speciali Hinc

50쪽

Speculum Disi. Pars I. 47

Hinc Sacrosanctum Concit.Trid.sessas . cap. I.de reserm. nuper vetuit, ne ullus Epia scopus,aut alius Beneficiarius,etiam si Cardinea dignitate fulgeat, cognatos, vel familiares suos ex redditibus Ecclesiae augeat. . Ex quibuS clare infertur, EpiscopoS reddituum Ecclesiae non esse Dominos, ex eo

quia, si essent domini absque ullo obstaculo libere de redditibus Ecelesiae disponere pos-

sent , 8 s Confirmatur haec conclusio ex eo, quia Episicopus grauatus aere alieno antequam esset Episcopus, si fecit obligationem de Eluendo creditoribus , cum primum ad pinguiorem Drtunam deuenerit, non obligatur in soro conscientiar,neque in foro fori ad soluendum ex fructibus EpiscopatuS, quia sine licentia Papae, ex ipsis propria debita non potest per luere, Bald. consao8.lib. 2- quem adducit,& seq.Card.Tusc.prach.couctus .in verbo EpiscopuS concl. 289.nu. I. 86 Bene tamen verum est, quod Episcopus est Dominus quartς partis fructuu ad suum victum , dc usum per Sacros Canones destinatae 3 talium enim fructuum est eadem ratio , quae de bonis proprijs, D.Thom. a. i.

SEARCH

MENU NAVIGATION