Quaestionum Plautinarum liber primus, sive De hiatu in versibus Plautinis

21쪽

De hiatu in erubus Plautinis.

Ita us in carminibus Graecorum quantuIn

negotii facesserit criticis, quot exercuerit calamios, nemo nescit. Et profecto non Potest negari, Graecos mulio facilius admisisse hiatum quam Rinnanos, quorum lingua natura sua ita ferebatur ad elisionem et synizesin, ut, qu e nunc in illis terris viget, matre Pulcra ilia non sano pulcrior, etsi ab omnibus fere illius virtutib us degeneraverit, in eo tamen referat matrem, quod synigesis et elisionis umorem non deposuit. Diligenter igitur veteres Romani hiulcam vocum Oncia sionem ut vitiosam fugiebant aut elidendi

arte dissimaeabant. Ducet hoc cum ipsa

22쪽

-d ito tum insignis ille locus

cica ronis, bd Ennium non nisi semel hoc sibi indulsisse ait. At enim, inquis, satis frequens est hiatus apud Romanos et maxime rapud lautum. Rocte tu quidem sessi tum semper aut excusationem habet aliquam, aut etiam necessitatem. Bentlejus quidem hiatu suas scrip-εit leges, sed perquam adstrictas; iam eXturtandum eum censet, iis tria ha'ca Orat. o. 45 Nobis, ne i ii 'iamus quidem, distrahere i. e. non Elidere oces conceditur. - dieant roιiones cillat ipsae horridulae Gatouis, indicant omne poetae, Praeter eos, qui ut erεurn facerent, aeye hiisbiant, it Naevius:

Vos qui scoιitis Histrem fluvium atque Algidum. Et ibidoni: Quam nunquam vobis Graji atque Barbari.

Seipio invicte.

Et quidem nos

Hoc metu radiantis tessae in vada ponti, Μinus commodo ultimum hoc exemplum tanquam hiatui adferri ' viro oratorii quam Oolici num ex peritiore, e me tacente intelligitur. Hanc enim rationem non censeri hiatum, lotissi umin versibus dactylicis, sensus ipse, qui Communis dici lux, docet, ut diserte traditur a gramis malicis CL inter Graecos Aristides P . U. et inter Romanos- Theodotius Itallius de motris P. Io. Communia vero Syllaba fι cum producto ocu-lenc equitur oetius, ut Insulae Ionio in Ugno.

23쪽

sint coniuncta, primum ut verbum sit monosyllabum, deinde ut syllaba sit longa, si quidem in vocalem exeat, ictum, denique habeat in prima syllaba na-' paesti Post Benileium pauci tantum hunc locum tetigerunt praeter Hermanuum, qui suo Aemplo docuit , has en eji leges, ut nimium adstrictas, Sse relaxandas. Cui viro etsi, quidquid in histiteris meum est, acceptum refero, nemo tamen, si quaedam ex his, quae ut a me inventa Profero, forte 'ngruant cum iis,

quae nuper docuit ille in lembntis doc

trinae metricae, nemo, inquam, tari iniquus erit horuni studiorum aestimator, ut me aut fraudis insimulet, aut τάλλοτρro Φαρεν Θέρος clamitet Consulto enim haec omittere nolui, quia in omni literarum genere plurium idem quaerentiu In consensus inventis fidem addit et auctoritatem.

h Ηue Pertinet in primis loen in scheeliasin do

24쪽

Jam vero 'facile intelligitur, ubi sive numeri sive ensus pausam aliquam fieri rubeant, ibi sine omni aurium offensione oratibnem hiare posse qua rationementa ejileges non tam abrogantur, quam subrogHntur. Et numeri quidem verborum cursui moram adferunt in eo versus loco, ubi ordo aliquis finitur, non igitur in ultimi, sed in cujusque ordinis fine l. e. in aesura. quod ut i fit, voces, temporis intervallo distractae, ne sentiuntur quidem hiare, quod aures aliis in locis vehementer asper nantur. Quo maior igitur erit hcisio, eo minus reprehensionis habebit hiatus, eoquo frequentior erit, idque maxime in in iis 'Cujusque generis tetrametris φ . u.ressam ante hos viginti annos Hemiannus Ddocuit, lautum tetrametros ambicos Catalecticos et acatalecticos asynartetorum le-

25쪽

go mensum esse qualius et nuper , roetis

sime trochaicos tetrametros catalecticos et acatalecticos itemque creticos adjunxit.

Verum etiam in fine cujusvis dipodiae trochaicae legitiivus nobis videtur hiatiis, e primum quidem in trimetris ambia

cis, ' qua bservatione immensae loeorum multitudini a criticis depravatorum antiqua lectio restituitur. Neque tamen Ovum est hoc corruptioni genus aut a recen

tissimo Plauti ediyore invectum, Uanquam, hic ea in re omnibus, qui unquam Plautum

o Elementa deis motr. P. 87. et M. et w5. D Rem a Bent j ad Terent Eun. III. 1. 18. obiter significatam, ab Hemanno in Element. docte metr aliquoties, clarius sed cum haesitatione , monitam iam ducrum observaveram, tuum etiam alios idem invenisse vidi, ut ostium, V Cl. in Plautinorum Cupediorum Ferculo VII. - . F. Omnino ostius egregie de Plauto mo- ruit tot eius .cis obscuris et paene desperatis lucem et opem asserendo ad quam Iaudem seculo hoc critico et ab interpretatione averso Pauci adspirant. Nupomm Eandam rem docuit iConso Plauti Bolbiani in Jen . . . SI 6. num ira et salinas in Malaci critio. P. ι3

26쪽

corrupefiant, haud dubie palmam praeripuit; sed fundathenium et radices habet, aliissimas. am quicunque lautum describere aut edere conabatur, bellum sibi Paratum Nn hiatu putabat Ita AM IMI I , 5. Nomsud me nunc causa tatrusisti ex a/dibus' illud me est spuriums nam et commod potest abesse, increpantes enim solent elliptice loqui, et abest etiam a cod. rat.

oditiois Principe, Venet Ii et III g, Primus addidit Pylade Brixianus h), metri

necessitate, ut ipse ait. Deinceps in omnibus legitur, sed ita, ut sedem mirum in modum yariet. Atque etiam librarii prono mina me, te, Ss saepius inculcarunt, quam

a Venetam eoundam di o, quam scutarius,merialae discipulus jussu magistxi e Principo excudi curarit, sussatis quibusdam typogruphorum vi-.tiis 1495. . Venetam erιiam dico quae prodiit 1499. Nam quae vulgo fertur Veneta .. R cum Comment. P. auae et Bernarii aracen Inde magelii num. 775 . ea nulla exstat, sed est ea ni quam nos tertium dicimus. M Pylades millenis in locis poetam nostrum eorrupit, cui et emendandi pruritu et maledicendi Iibidine parem Plauti editorem nostra demiam

27쪽

temere omiserunt, ad rimas scilicet explens das Multa jam removerunt ReiEius et Her , mannus, multa restant, velut Mil. IV, 3, 2. Nam quos videre σορtabam me mazime Iam accentus docet, me esse Spurium, et abest sane ab antiqq. edd. Item restituenda est vetus lectio

'inrita non aeque dridus atque hic δε serio. Νam alterum est, numerorum Comple- metit'm omittitur in cod. Vrat et antiquissimis libris ante Cratandrium editis. Ib. Prolog ν. . Thesaurum auri clam mnis inmedi oco. Ita cod. Vrat et omnes editi usque ad Carmerarium, qui transposuit verba, Au it' ut solet, non monito lectore.

Pulmotum pridem 6 eri it luius Both. inseruit etiarm post m. Non est quod moneam, ii pro H apud Plautumst Lusire lium ,aepius inveniri, ut Curcul. IV, 3, a.

Sas iret. 35. 37. Epidic Ι, I, 3 . Osten. IV, P, ras secundum Acida Ita etiam

28쪽

scripsit Retrius Rud Prol. 25. M. Codices in his rebus nullius sunt auctoritatis. ib. III, 5, ἔ- In dxima illaec ρ MIiρari s est detuma.

In pauciore aυidis altercatio est Ita est in cod. Vrat edῬr Venet. II et III Lips. I 5o8. Veneta 518 Aldina et Iuntina Igaz. Cratandr. 523. Primus Came-xarius ina ervagiana priore habet: In maximam illa populi artem est ορ-

tumum.

ρhuciores ovidos altercatio est. quod postea omne receperunt acquiescentos in Lambini explicatione: ,illud, divite indotatas inores ducere,, azimas ορuli parti est utilissimum. Nec dubium est, quin, a fiat, quod dico, major pars μορuli probatis a sit. Restant nunc auci locupletes atavari, quibuscum controversia mihi est. Probabo, si quis mihi triplicem exemerit scrupulum. Nam Primum dubito, an aes aliqua dici possit Bona in aliquem deinde auercationem facimus cum aliquo, non n. aliquem denique simplex controversita, Ves

29쪽

- disputatio, cujusmodi haec est, 14n dieitur MItercatio, quae est disceptatio cum uiniinisitermixtis convitiis, quales exercent, lieres morosae ot oblatratrices. Quare cen- Seo, Paucis mutatis, Veterem lectionem esse urgendam prior versus servandus est, sed in potieiorem; vidis inest litium, quod appars e difficultatibus, quibus insus laborat, tum vero etiam ex eo, quod avidis sequente VerSu repetitur. Nam quis dixerit avid onimum habent aridum. Locum e senten tiarum nexu et literarum ac notarum vestigiis ita refingo i ima illaec ρωuIi parte est utima, In drcius a r. hohitis alte dii est, Quarum nimis avidis atque . insatietat

h. e. in maxima populi parte mulier est benevola et blanda et 'derata, sed si quae dotatis illis, insanae aviditatis mulieribus, Parcius paulis et restrictius pro re familiaria marito habetur, tum auercatur et ei illud oggannit: hem cui decem talenta doti detulit re est quantum attinet ad rem familiarem, quo significatu haec Praeposi-

30쪽

tio saepius a Nostro adhibetur, ut Atilial. II, 2, '. male alere u Pecunia. iro avidis scrip i habitis non sine exemplo adspirationis per librariorum oscitantiam omissae Haud raro scripserunt abitus pro rabitus,omnas pro homine3, inustus pro honestus,onoratus proh norat , Ora Pro hora, Oriens pro horrens, et id genus alia. suarum pro quorum repem in margine editionis Venetae I5I8 manu Scrifum

senex,

quanquam Ἀω manere me herus sese u sera Both. Obsemabo ego Posteriorem versum cod. rat. d. r. et unt atque Aldinarestitui Cratandria omisit me Camorarius Primus verborum ordinem mutavit; ex quo apparet, criticos etiam hujus generis hiatus dimovisse. '