Quaestionum Plautinarum liber primus, sive De hiatu in versibus Plautinis

51쪽

eaden in sede hiatum ex syllo an a Uitem ob ervavisa us. Menaacis m. V, 2, II. a mota e sui πω, ad stas a m ut heminua locum verissimea estituit Guitolinius, quum in Ustis inveniret: ad alese uti ante alterum me excidisse literulam a c0n- jiciens; a mei. e. domo mea. Quod quum redundare et frigere Videretur criticis, tumere expunxerunt, non cogitautes, senem

hic loqui dicaculum. eque probiatur mihi Reuvensii V. I. ratio ita constipantis: Re At ευαί -- ut da se a roni. . omnino vix dici potest, qua in re vens amet lothiauam illam lit eam. D litor Idi au ita scripsit: Nisi dui quid commissidaut jum Micarisa, quem locum nos vestigia ed. r. secuti in qua est nisi aliquid om Mi a trinio a. cita restituimus: Nisi liquiis commissi, aut A causa Iurgi. 'um uim Pes4Ralus eas debes.

52쪽

Lucr causa avdra pro, sum ex tuta. Falso Bothius existimat, ultim'm sylla ham in Mara produci ob sequentis verbi dupliciem consonantem, quae Productio aliena est a Plauti aetaim Lepidissimus est locus Pseud V, I, T, sqq. Venit seudolus iudide madens et vino tam gravis, ut pedibus inristere nequeat. irabundus modi in scenam et vitexcutis cum odibus suis, quod officium

denegare audeant; nam in hos omnem cul-Pam transfert. Hoc Plautus ad naturae Veritatem expuressit numerorum varietate et quasi vacillatione Stantque labantque Pedea histrionis et cum iis lingua quoque titubat.

primum, Luctator doldsUst.

53쪽

Prosecto ede οἰ ego uno probe iubia madulamita Ictu excutato, ita natanditiis digne ah Nihil mutavi, nisi quod Pro mimdum, quod habent Μss et ed Proscripsi ceviendum, quoa Gronovio debwmus, qui conjecti omnem

dum locumque primus ver interpretatus est laesi ocu turpiculus; nam evere, quod significat clunes movere, Potest intel .ligi cum de Bacchi tum de Veneri servitio. Veteres dixisse evo, sevis, docehi grammatici, nec dubito, quin dixerint cerio. Abest madi Isaveram esse lectionem, vidit Scaliger, qui ad Festum . nassiua corrigit madulsat vν. . est hiatus medio in versu.

Qu'madmodumvero in fino ordinis poetici, sive in pedum inter se aptorum et colligatorum serie exeunte, hiatus commoda locum habet; ita etiam in sine verborum

54쪽

sonsu inter SemeXofum, i. e. in sententiae cujus qua exitu oratione acquiescente, bia tus aures pr.etervolat. Quare Plautus, acutissimus naturae hiarianae non speculator tantum, sed etiam imitator, non dubitavit in ojusmodi locis elisionem negligere, ac prio mum quidem ubι Pers nam utatur. k- .mpla, quae Hexmannus nem doctr. meis. P. I9O. eam in rem adfert, quum Omnia fere, ex nostra quidem sententia, a caesuraeXcusationem habeant, haec illis addere non su-Pervacuum duximus. Asin IV I, II.

o Uida est pyrrhichius. Duorum Primae, secundae et quartae conjugationis verborum imperativi' ultimam somper habent brevem apud Plautum. Observarunt hoc et alii, sed nem adhuc, nantum scio, verum vidit, ne illi quidem, qui remita expediebahi, ut pleraque verba olim tertia conjugationis fuisse ciemotistraroni. Non enim promi, eue omnia verba ita usurpantur, sed tan. in dis syllaba, quae priorem fritabam habens brevem itaque semper Corripiuntur abi et redi, nunquRm Vero τι, semper ale nian inquam salve. Ut rem Paucis exemplis demonstrem,

55쪽

ibi persona mutantur. 'rmannus Element. doctr. et P. 53. siri II1, 3, 6 ita assuit, ut produci vidcatur; sed quanquam ibi caesura excusatur, ego taliae Cum,s, et est. r. lego jubes, ut in indicativus pro imperativo, ut passim. Mil. II, , 26. Sis iube triansire, sed cod. Ambrosianus apud Μajura habet hos jube, ex quo appa xet, Plautum so apsisse: msaia jub - au Asin. I, 3, 6. Osteti. III, 2, 161. Hud. IV, 3, 1 8. 78. moris Mosteli. I, 3, 5 . - ναν videtur Produci Psevd. I, 1, 1οι. sed ibi e lineamenti e Pr pruo pave Iidem fortassis Testituendum Amphitr. RI, M. quanquam Productio ibi interpunctione ex uusatur. - rediis ulul. I a 3. - rosa Pseud LI, Ia unde ruo. II, 3 9. - Rco Curo. II,

a, 4. etiadechm. I, 3, 3. legi debet quin is

luce modo. - vale Rud. II, , , , id Poe, ML I, 2, 46. Trin. II, 6, 18. produeitur Poen. I, 5, a. sed ibi sine dubio versus ab initio uatilatus est; nam adeo videlicet est proceleusmaticus Mostell. IV, a, 64. auo quaedam ex his xeperiuntur etiam apud Augustea aetatis poetas, ut .ve et vide. Ita, quae eam in rem adferuntur exempla, nihil probant Larga manu congesserunt Burmanniis ad Anthologiam et lat. P. V,

56쪽

aurum huic olet. .

Ma sqq. Sed sunt omnia aut e locis corruptis, aui exstant apud sequioris aevi et easima notae poetas, qui omnia ab licere putabant, aut cor xeptio excusatur sequente vocali sed si qua ratur, unde nata ait tanta inter ejusdem gentis poetas discrepantia, non alia magis de causa id factum videmus, quam quod antiquiores illi naturam sequebantur et funa, epici vero 't Iegiae poetae artem ac disciplinam illi aures consulebant, hi grammaticae ariis magistros. Quar, ab Ilia Praeter syllabarum quantitatem observabatur etiam

accentus, hos praetervolavat. Et vero haec est .ill xum in erativorum ratio. Nam voculam Pronuntia-xedissyllaham, atque alterum syllabam, et brevio-Tem quidomaccentu notare, alteram eandemque longam deprimerae, cave Nide, id prosus est eontra nat xam et vulgi consuetudinem. Rum enim prior' i. e. rovior Fllaba acuentu evehitur, obscura

tur altera et quantum illi incedit polideris, tantum huic detrahitur. Id non aecidit aliis, veluti salve praebe, qua prisci illi poetae non minus constanter producunt, quam recentiores. Atqua haec accentus vis latius patet, quam cuiquam primo intuitu ideri possit plani corripiuntur etiam ultimae Fllabae nominum nonnullorum, veluti domi Epid. IV, , 56. Trin. Iv, I, a. heri, steII. I. I, 7. ut hori sui te horo osteII. Iv, i 6. - eodem modo Aul ou, I, II. Itaque soniper Pyrrhichium faciunt ita, nisi, μasι, et sibi, nunquam vero jambum, quod Bothi placet; et pro ibi et quo3i, testo Quinctilianis, serihebatur sibe et unεe contra scribebatur utei pro uti, quc apud Plautum plerumque ambus eo exedae his viderint ii, qui siligislatim de acuentibus Iinguae latin- acribere anstituunt,

57쪽

strenue.

Hare' est genum et antiquissim'rum librorum lectio, quam nolim tauquam metro' et serisui repugnantem sollicitasset Rostiuae . c. in lautin Cuped Ferc. IV. P. IX. revocans ex Aldina Iam ego hercle nominabo illune, . et ex ingenio substituens a uir nue Neutrum placet. Illud fluxit e communi omnium fere corruptesarum fonte, Parmensi I 51 et Veneta I 518 quarum tamia erat auctoritas, ut Iuntina et Aldina eas isere semper sequerentur. Ibi enim Ugo tu et hapaldus verba transposuerunt, his additis ita versus scri idus metri necessotate, non iam harcle, quia non consistaret, 'et Redibus tantum quinqu ambularet. Ceterum etiam euge recte se habet, est enim

Particula admirantas et laudantis, sed h. Lut saepe cum ronia, ut Μil. II, 2, 5 et 86. vereo t. X, si ἔ-CH. Qui potuit videre AC. oculis Cresus paci AC hiantibus. Both Qui vici. - Pactoae.

59쪽

Utias sit gestin m utinam audirendnqueas. In priore versu Bothius complementum suum te post quaeso laterposuit in Osteriore ut gesta res it. 'In MusdΘm Cis tollaria e fragm-tis ab Ang. ajo inventis . 3 . P. San. P. II.

A. Quid clam B ad matreis ejus deveniri

Mich. II, 2, 9. MI Unit inquam. A. tun eum imum, disti. I. ita ego libens.

60쪽

suo accuratius rationem naturamquo versuum Plautinorum consideramus, tanto inqgis apparet, Comicum nostrum sermonis quotidiani et tralatitii consuetudinem ver in rebus tenuissimis verissime expressisse. Ita solemus omnia orationis membra et in cisa inter loquendum respiratione et mora quadam, scribentes interpunctione distinguere. Ibi hiatum nihil offensionis habere, nemo non concedit, nisi cui plus justo perba ac fastidiosae sint aures. Sensit hoc. IS, qua et IngenIo et arte Princeps censetur inter Romanorum poetas, Vii gilius. Hic enim adeo orationis membra notabat, ut non caeSura ouun, sed etiam hiatu ea diria meret, Veluti