Quaestionum Plautinarum liber primus, sive De hiatu in versibus Plautinis

41쪽

ut est in ed. 4 r. non unu

42쪽

Quo dcto fritam, --ο-dina. Maeam, quem nequa sunt Midonea Caecilii verba, sed a Cicerone suae ordiis ni adaptata inli--r sentis trusindorsius ad h. I.

a Donato dii'hus fere seculis antiquiore, ad Texenti 'nis uti s 4 atque etiam vorsus quidamae Argum. Militis a Nonio ut Plautinus itari di- .itur, sed quem ego nondum inveni , ef Longo. lius in nota a Plauti Amphitr. Argum. I. apud Boxhorn. deinde quia nusquam Pris opo-hus junutae leguntur denique quia uita iis continontur, qμa ab huius gaearismatici prascaptis dodietione et dae uocentibus vehamaenis aebhorrent. Cf. M. Aeeius Iautvs in Fris . oug. Relaeto Berena oras p. 48. .. Plautinno natali propterea eas tribuo, Pod a. non aliena erat ab olusmodi lusibus; nam etiam ianism, Plauti aequaism, oroatichides levissa, a Cloaerono soninstat Haut ipsi vindieanaas avsas obauin Mo-

43쪽

Nolo plura addere; satis enam exempli rum contulisse mihi videor, und appareat, Plautuns in fine cujusvis trimetrorim ordianis hiatum admisisse. Quod quin consulto fecerit, quum non possit dubitari se-tur, eorum intringi errorem, qui Plauti in

servandis numeris nescio quam futilem negligentiam aut insanam temeritatem Omniant et hariolorum nomine insigniunt eos, qui ad metricarum legum normam e us ver sus exigere conantur. Contra et rotunditur ambitiosa criticorum sedulitas, qui qui

quid hiat, id continuo pro vulnere habent, cui curando usque a columna rostrata me dicinam arcessunt, gloriantes, se obligasse crus fracwm Aesculapio, Apollini autem brachinni. Denique refutantur ii, qui cum Reigio' contra Bentlejum et Hermannum pro ambica trimetrorum dimensione pugnant, nominatim Carolus Reis ius Thuringus V. I. i qui opinionem semel temero

I Conjectaneorum in Aristophanem lib. I. p. 4

44쪽

susceptam adeo obstinate tenet, ut, quum trochaicam caesuram hon possit non agnos cere, eo denique delabatur, ut eos trimetros, qui io' possunt in in bicas dipodias de cribi, distinctos esse dicat ambico mo hometro hypercatalectico et mchaico Lmetro catalectico. Quod merum esse viri sagacissimi commentum, non dimos estititelligere, et nostra observatione liquido apparet. Ubi enim hiatus identidem reperitur, ibi majorem quandam incisionem si fuisse poetas, necesse est. Atqui hiatus non in ambicae, sed trischaicae dipodiae fine inveritur. Certum igitur est, dimensioneri non fui*se ambicam, Θ trochaicam. Et quod adeo ante croticum sinatem hiatus est, ex hoc vel me tacente apparet, ad nihilum recidere duplicem illam ex jambicis ot trochaicis constatam trimetri naturam. --dio enim in ordine, quod constat, hiatus

esse non potest. Neque tamen haec ita a nobis disputantur, ut omnes omnino trim tros, sine ulla numerorum commutatioris,

eadem caesura distingui dic'mus; sed tam frequeus est, ut reguare vim merito dici

45쪽

possit, ut, si ambicos tetrametros arealactu Co MXCveris, non meminerim ullis, apud Plautum hiatus a ambica caesura nati. Quinri inveniuntur hiatus, qui et aliundri volutia sensu Verborum, e cusationem possint habere, de quo postea dicetur, fere semper in ne trὀchaicae dipodiae locum habent; cujus rei innumera in Plauto exstant exempla. Venio ad versus trochaicos', 'm et

hi in fine cu)usvis dipodiae hiatum admittunt. Ac Primum quidem post primam dipodiam.'Aulti L II, 3, Atque occlude aedesiam ego Iris Maro GEa es nunc agam 'Ib. III 3, a Intro abi, vera huc inductu in Astra,

In quis duplex est hiatus, alter post abi, aiter post 'ora.

46쪽

mno amici, me inimici sis imago, Icὐ

I ii potest huc referri, quod cuiquam fideri possit. Trin. IIM , o hunc enim locum Bothius, qui nihil solet probare, nisi quod sibi soli placet, ingenio suo fruens ita nobis r tituit. Ut rem 'atriam et majorurn mesim faedarim gldriam, quum rectissi,ne Hermannus dedisset, ut est in ed. Ρr. in νε--triam et Odriam 9 - βε -

47쪽

podiam, sive mediis in tetrametris troch cis, nihil addo tam enim frequens est, u propriam ibi sedem et domicilium colloca se videatur, adeo ut inermannus hos versus inter asynartinos reserret. Quare statim ad tertiam progredimur dipodiam et quidem catalecticorum; nam et in his ante creticum non rarus est hiatus. Asin. II, , II a. Rus eat ipsusjam is re θολ- tuM- is terea scaene Both tuis,

t. Cur s. II, 3, 45- ω tibi est, item sibi esse, donam amanti

Both. Pro eat, quod omnes habent, P

sui esset.

Q od habet ed. Pr pro rissato quidquid.

48쪽

Qusb'nosint senere uir sciunt ingentamala Suot Gu a genere caPiunt onus, in entum Probauit. aec est lectio trium antiquissimarum edd. nisi quod si sunt, in iis non Iegitur, Pr' quo Veneta 5I 8 habet praeditis eadem ex genere, item quae hanc Plerumque sequuntur, Juntina et Aldina et Cratondria. on alter Plauti locus hoc magis est vexatus criticorum commentis, quae vide sis apud Gruterum ad h. I. Ultimus manum admovit Gronovius, qui ita constituit: isto cu*am goeri capiunt, gisus ingeni.

Improbant,

quod Bot . recepit, liter sua interiectar ingeniod. - Miror, tot hominum illustrium ingenia frustra in hac loco rectius constituendo de sudasse et nodum in scirpo quae ivisse.

49쪽

i. te genu invenim: eo tantum anascintur sed hoc inuocor Apurit pravisavivira Ita an singulis versibus bina sun membra, quae egregie sibi respoliden quod Suu quemque sensus docebit Suapis cu*ci,non refero ad genus Oviunt, sed aduniversam .entenatam. Genus capere genere diceban- tiir sine dubio veteri Proverbio homines nequam, fruges ramumere tiati, in quibus nihil possit praedicari, nisi quod nati sint. mire inremi-m oneridet; nam ce*idic. bantur omnia, quae hereditatis rivi: ad quempiam perveniunt; apud Ciceronem saepius est heredit*tem vere, it postea apud ΙCtos in formulam solennem abiit. - roba proprio ac nativo sensu accipio, ut ait iisprobum reddit, corrumpit et, ut

Horatius dixit, itidecorat opponuntur sibi h. i. gmus et ina enimn acti re vera sibi uen-

50쪽

'In eraticis eandem obtinere I enh munstravit Hermannus loco supra lauda