Iacobi Pamelii ... De religionibus diuersis non admittendis in vno aliquo vnius regni, monarchiae, prouinciae, ditionis, reipublicae, aut ciuitatis loco, ad ordines Belgij relatio

발행: 1589년

분량: 199페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

O libro de

1- DE RELIGverum etiam pugnaciter disserere voluit. Valens Imperator antea Christianissimus, non

modo ad Arianismum, sed & ad persecutionem grauissima de qua mox latius seductus est ab uno Eudoxio Episcopo Ariano, qui illi baptisma administrauerat, consilio Iustinae uxoris Arianae. Quae ipsa & filium Valentitam ianum eo pertraxit ut Legem acerbissimam ferret i Catholicos,& omnes morte mulctarentur quotquot fidei Arianae Arimini promulgatae no subscriberent; & eide auctor fuit etia Catholicos persequendi,donec costantia D. Ambrosi) Episcopi, & litteris Theodosj Imperatoris,uti supra dictum est,ad mentem redij t. Porro varias illas fidei consessiones&formulas in diuersis Arianorum conuenticulis potius quam Synodis editas reperire est non modo in historijs Ecclesiasticis Socratis, Theodoreti, Zozomeni & Nicephori libris' infra citandis integris, sed multo latius apud D D. Hilarium & Athanasiu, qui occasionem

primam huius rei recensent: inter caetera,Eusebiani, inquit Athanasius, in Nic na Synodo ab Ecclesia reiecti, postmodum inuadetes Ecclesias coepere Episcopis, si qui contradicerent, insidias struere,&pro quadraginta submotis haereticos in Ecclesias inducere, ut si ouando Synodos agerenti essent habituri eos

182쪽

uou ADMITTENDI s.

sibi adstipulatores,quos ob id de industria ad

Episcopalem ordinem subvexerant. Deinde vi in summam prolixissimum tractatu comtraham Coeunt . inquit, Hierosolymis itale Synodorum exordium fuit, in quo quam celerrime sua studia, quae ulterius dissimulare

nequibant, prodidere. Siquidem coipso quod dicerent post A thanas' exilium Arium cum suis recipiendum esse, satis indichunt sese non alia de caussa Athanasio cartarii'ue Episcopis insidias struxisse,quam ut Arium red cerent,& haeresin introducerent. Deinde ite

rum per idem festum Encoeniorum templi S.Saluatoris, quum prioru poenituisset,aliam confessionem ediderui. Theophemius porro Episcopus Tyanensis aliam rursus fidem a siecopositam in pr sentia Omniu promulgauit, cui omnes,hominis religione ad probata,su b- scripserunt. Rursum quasi istorum poenitctia

laboraret, post triennium iterum in cofessum veniunt, amandantque Eudoxium Cilicem& cum eo nonnullos ad Italiam secum dese retes fidem multis verbis conscripta: & compluribus praeter superioris adpendicibus in structam. Sed neque in his permanserunt:ru sum enim Sirmi) aduersus Photinum cogregati,aliam fidem composuerunt,non ita prolixam , neque tot Verbis abundantem, nam

K plerisque

183쪽

i Γ DE kht I c I ou 1 B. D IvERs Is plerisque detractis alia addiderut,velut ea per suggestionem ab alijs audiuissent. Istis omniabus neglectis , ac veluti melioribus repertis, aliam fide decernunt,& Sirmij etia in scripta referunt Rivmano sermone, sed in Graecum quoque translato. Haru ubi misissent, denuo ibidem mutata sententia,composueruleam

fidem tuam quia cum Costilibus edidissent, multo puobre & probro perfusi sunt,eiusque

exempi sMurauere, Vt quum suo more sententiam nutassent, per Notanu Martianum surriperentur;& persuaso Constantio ut comtra eam fide rhEdicta promulgaret,aliam ru sum fidem constituunt,additis, Ut solet, quibusdam dictis. Isauriae igitur ista scripserunt. Haec cum Isauriae conscripsissent, Constantinopolim profecti, luti cius sententiς poenitudine laborassent,suo more immutauerunt,

additis nonullis dictis. Sed ne in istis quidem

permanserunt. Nam descendentes ex Constantinopoli Antiochiam,reuocarunt prorsus

quod scripserant. Hucusque igitur, inquit, progressi sunt in constituendis & abrogandi; fidei articulis:sed ne hic quide facto suo consistere poterant. Hactenus ille: ubi habes non minus quam octo vicibus mutatam fidei confessione, quae etsi merith Catholicos debuis sent permovere ut confirmarentur in fide iuxta

184쪽

NON A DMITTEN Dis. I uxta quod scribit Hilarius) tamen minis & Hi Mia seductionibus persecutionibus4; multi, praesertim Episcopi, seducti . per illos fluere coacti subscribere. Hinc factu, inquit ille, ut absque Episcopo Eleusio & paucis cuiueo, eX magna parte Asianae decem Pro uinui . vere Devinnestiant. At vero etiam pubIi cs puctoritatis professione erumpens hueresis, id suod ar a furtim mussitabat, nuc victrix situr. Qui bus enim antea cuniculis in Ca aulicam Fco Q. clesiam non tetauit crupere Θ Q in on exo- rauit saliae Religionis blandimoto feculi potestates Z Fefellerunt etiam Regem Valentinianti m nempe II.) ut i sim simodi peisdiae fidem bellis occupatus exponeret,&credendi formam Ecclesi)s nodum regeneratus imponeret. Contradicentes Episcopos ad ex si humcoegerunt; coegerunt enim nos ad voluntate exsulandi, dum impietatis imponunt necessitateam. Porro de persecutionc Nouatianorurn

in Catholicos, videre est D. Cyprianum i qui

dicit eos altare contra altare c6stituere, facer-I.r: do tu hostes persecutione Episcopis mouere, in Ecclesia contra Ecclesiam surgere, gladios

denique ac venenis euertcre veritate. Dc pem

185쪽

ad Constantiit, item longissimς histori ei unNatii id. iis de enarratio, tum apud NaZian Zenu ,tu apud vira 3 h Socratem, Zoromenum, Theodoretu,& Ni-z.Min. i. cephoru libris sere integris: qui adeo etiam varios tumultu seditiones recensent. Eo- N 'δ' dem pertinenturiae latissime libris tantu non

integris des te utur de persecutione Catho- ct ad So t. licisum ab tinanis sub Iuliano Apostata Va- ρ- i 3 qu imperasoribus ac Iustina Imperatrice, bT d. l. 3 Hem quilubra comemorati sunt, Socrate, ZO m ι F. Theodoresst,ZoZomeno,& Nicephoro. Iam Nn h. Vero quanta Gothi in italia Ariani in Cathon oti licos comiserint , testatur Syn machi, Boetij, imo D. Ioannis primi Potiscis Romani iussit Theoderici apud Rauennam in carcere intera ibi Pig - ritus, denique libri tres Victoris Vticensis de

Viax persecutione Vandalorum sub Genserico MLa. de Pers. Hunnerico, quibus multo pluribus recensen -

η dis no modo tempus sed & charta vix queat sufficere: quare ad fontes ipsos,uti & ad libellum Claudi) de Sainctes , Des saccagements des Eglises , lectorem curiosum remittimus. Hoc unum addam ,quod conqueratur Victor, per annos sexaginta hanc perdurasse persecutione, & quod inter caetera Hunnem cus Episcopos, presbyteros , diaconos, aliaque Ec-i xvia clesiae membra ad 4966. ex Africa ad exilium destinauerit. Crudelissima etiam Dona-

186쪽

NON ADMITTENDIS. I stistarum s celera dc contumelias latissime d scribit Optatus Mileuitanus. Primum quae optat. edtra perpetrata sunt post cocessam a Iuliano ad pa Porni, i. a. ce disturbanda libertate, tum in Basilicas, altaria & Diaconos, Sacerdotes,Episcopos,Sactimoniales ac plebem Catholica,tum in diuina EucharistiςS: Chrismatis sacramenta. Dei Iniem l. 3. de quae a Circumcellionibus iam antea contia. gerant sub Constante Imperatose martyria, qui ne sepulturam quidem Catholicis permisere. Que ipsa omnia saepissime etiam repe- . tuntur a D. Augustino ubi contra Donatistas Au . .s. agit,quibus insuper addit seu itie exempla ab Isti . isto. hidem Circumcellionibus edita quam pluri ma, Sc nominatim in eos qui ad Catholicam transissent ex parte Donati, non solum laicos Itim adu.

vel clericos, sed etiam Episcopos: quoru qui-

bus da oculi sunt exstincti. alijs manus & lin- G-m. gua praecisa, non ulli etia trucidat ivsque adeo ut vix ulla via tuta esset a latrocinijs. C t

rum & dissensiones Episcoporu & populi seditiones i)s de ipsis locis ta late describui dictet

historiae, S Euagrius quoque, Ut repetitione Euagrius 'non sit opus. Ad bella veniendia, quae ubi lianiasi abiit.bertate superiores euaserui, etia Principibsis 'a Deo datis inferre non sitiat veriti. Huc pertinet primum quod Gaina duce Scythς seu Gotibi Ariani qui Istrum incolebant, amne

187쪽

IIo DE RELIGIONIB. DIVERSI

cum glacie constrictus esset uti tradit Nicephorus transito , confestim in ditionem Romanam irruperur, & Thraciam omnem peruagati, Europa diripuertit. Qui Gainas etiam postquam ad Romanum Imperatorem Arcadium confugit, Trigibildo administratione Phrygiae concessa,vrbes circa Phrygia & Na- Iolian hoc est,uniuersam ad Omelcm regionem,uastari ,& caedem multa fieri iussit,im taDdem ctiam ad Chalcedonem, quae cx aduerso est Constantinopoli, castrante taIps est; usque adeo ut cum eo Arcadius pacem com ponere ut coactus. Ite , teste Prospero, similis corundem paulo post Radaguiso duce in Tu, sciam expeditio, donec a Stilicone si perati, sunt;& paulo post Romae captet a Goithis per

Halueium miseranda calamitas,quς caussam

dedit ut Walliae Gotthoru duci post Athaul-phum Aquitania cum confinijs ad inhabitandum cocella sit. Inde Vandali ulterius effusi, non modo Hipponam iam moriente D. Augustino, sed & totam Africam bello &caedibus peruagati sunt, donec eadem quoque illis ad inhabi sandu aTheodosio de Valentiniano

Iunionbus concessa est ad trienniu: quo tempore contigerunt qaarum supra meminimus persecutiones Catholicorum :& tande etiamCArthaginem captam dolo pacis, Genserico

188쪽

NON ADMITTENDIS. III

duce , inuaserunt & expilarunt: e quo loco etiam Sicilia grauiter affligere non metuit. donec tandem Hunis quoque Thraciam MIllyricum saeua depopulatione vastantibus, pax cu eo cofirmata est,& certis spachs Africa .anter utrumque diuisa. Iam Vero quis ignorat Chrenos mAttili; Hunnorum Regis qui inde Flagellum se μη Dei appellatus est, audaciam, qua uniuersam Europa ad Romanae usq; Vrbis maenia depopulatus est i quis sine lacrimis comemorat secunda Romae captiuitate sub Gesericomum- quid & Odoacer ipse quoq; Arianus Turtingoru & Heruloru maximis copi)s Italia non occupauit& quatuordecim possedit annos ξ&deinde aZenone cotra Odoacru accersitus Theodoricus de quo supra) Rauenna per insidias capta, contra Imperatoris voluntatem ipse,suique successores, Italia seueriori iugo per annos 7o. possedit: eorumque de numero Toti lasciuitares Italiς multas cladibus direptioniblisque afflixit,& urbem Romam diripuit , incendit, & parte murorum euersa, ciuibus varie iactatis, desolatam penitus sine ullo habitatore reliquit. donec tandem Iustiniani Imperatoris austoritate a Narsete Itali pulsi su rit. Denique etiam post annos no plures II. iterum Longobardi eiusdem factionis homines Albuino duce per Syrmium Italiam

189쪽

II 2 DE RELIGIONIB. DIVERSIS ingressi, eandem retinuerunt per annos 2O

ad tepora usque Caroli Magni, qui eos iussu Stephani II. Romani Pontificis inde expulit. Quid quod etiam intermedio tempore,non ita multo post, Imperante Heraclio, Mahu- metus primus ille Antichristus, multos Asiae& Africae populos cumouit, quos noua Reli- , gione, partim ex Ariana & Nestoriana perfidia, partim ex Catholica Religione in monstrum quoddam costata, imbuens, Saracenos vocari praecepit:qui etsi omnium rerum confusionem in orbem Christianum sua ac Tu chorum impietate introduxerit, potissimum hac ratione suos ad huc usque diem in officio continet,quod libertatem illis de Religione disputadi ademerit,multo miniis varias Religiones sexcepta sola Catholica, Deo sic disponente) in suo permittat Imperio.

CAPUT XXX

riuodque punitio diuina inuaserit non mori Principes qui licentiam sectu dederunt, sedes Resepublicas in qui π liberim cocefa ect

Thred.l. a. Vum alij historici Socrates & Zozom G μ ι,. ' Dus ipsa a Deo inflictas poenas recene. ιο ae Lio seant;Theodoretus,& post cum Nicephorus, 'e i. etiam caussam disertis verbis plerumque ad-Σ. Mitis. hςiux Et primu dc Costantim Per id tempus inquit

190쪽

NON ADMITTENDIS.

inquit cum accepisset Julianum quem C

sare totius Europae declarauerat, res magnas per seductione moliri,& contra eum qui tantum illi honoris detulerat,exercitum cogere;

decedit de Syria,S in Cilicia nempe prae nimia solicitudine,alijs testibus, in apoplexiam delapsus supremum vitae diem obht. Nam

quoniam pateria ς pietatis haereditatem neutiquam seruabat integram , idcirco adiutoreque pater illi constituerat,omnino destitutus fuit,&ob eam caussam se fidem mutasse grauiter&acerbe lamentatus est. Trium enim illum poenituisse, etsi ia scrius, testatur etiam D. Nari an genus: nempe Iuliani in Caesarem metisacis electi, D. Athanasse in exiliu missi,& mutatae V Religionis. Certe Iuliani quoque tyranni temeritatem,qu i libertatem haereticis & ethni- m. ρnoricis cocesserat, mors eius, inquitTheodoretus, bcst, apertissime declarat. Na cum in Perside traiecisset bello eos impetiturus, ex improuiso MVbiis telo quodam vulneratus, simul ac plagam acceperat, manu impleta sanguine, eandem in

aerem pro ij ciens exclamauit: vicisti Galil e ita Christu blasphemans appellabat)ac paulo poli exspirauit. Neque vero quis debita illi eam plagam imposuerit , umquam ab aliquo

pro certo compertum est: verum siue homo

inquit siue ancelus, constat sane, eum qui K 1 vulnuq

SEARCH

MENU NAVIGATION