장음표시 사용
151쪽
ri4 DE RELIdiosis. Divi sismus,au taurum , aut argentum, id quod mei iuris esset libenter offerre ; templo Dei nihil posse decerpere, nec tradere illud quodcustodiendum non tradendum acceperim: deinde consulere me etiam Imperatoris saluti quia nec mihi expediret tradere, nec illi accipere. Accipiat cnim vocem liberi sacerdotisi
si vula sibi consultum esse, reccitat ab initii a Christi. Ac deinde: Dixi enim conuelitus; Absit a me ut tradam hqreditatem Christi.Si Nabuthe patrum haereditatem Achab non tradidit,cgo tradam Christi ha reditate 3 Sed&hoc addidi: Absit ut tradam haereditatem
Patria, hoc est, Dionysij ,qui in exsit inin caussas dei defunctus est, Eustorgij confessoris, My-
clis, atque omnium retro fidelium Episco poruna. Respondi ego quod sacerdotis est; quod Imperatoris est faciat Imperator. Prius est ut animam mihi quam fidem auferat. AC postea: Quasi vero iuperiore anno,quando ad palatium sum petitus, clim praesentibus Primatibus ante consistorium tractaretur, cum
Imperator Basilicam vellet eripere, ego tunCaul e contemplatione Regalis infractus sim
constantiam no tenuerim sacerdotis aut imminuto iure discesserim. Ac paulo post: Quid enim timeamus pro Christi nomine Znisi for- tu illud mouere me debet quod aiunt: Ergo
152쪽
hon debet Imperator via a Basilicam accipere ad quam procedat & plus vult Ambrosius: posse quam Imperator, ut Imperatori pro deundi facultate neget ρ Quod cum dicunt, apprehendere sermones nostros gestiunt, si cuti Iudaei qui Christum versuto sermon dtentabant dicentes : Magis craicet tributum dare Caesari an non 8 Et tamen videte quanto peiores sunt Ariani quam Iudaei. Illi quaerebant virum soluendu putaret Caesari ius tributi: isti Imperatori volunt dare ius Ecclesiς. Nos quae nos docuit Dominus &auctor noster Christus, respondeamus. Consideras I m ib.
sus dolum Iudaeorum dixit ad eos: Quid metentatis 3 ostendite mihi denatium. Et cum dedissent,dixit: Cuius imaginem habet & inscriptionem Z Respondentes dixerui:Caesaris. Et ait illis Iesus: Reddite quae sunt Caesaris Caesari &quae sunt Dei Deo. Ergo & ego diaco illis qui mihi obhciunt: Ostendite mihi denarium. Iesus Caesaris denariu vidit, de ait: Reddite,&c. ut supra. Numquid de Ecclesiet Basilicis occupandis possunt ostendere dena rium CaesarisZSed in Ecclesia una imaginem noui, hoc est imaginem Dei inuisibilis. Quid igitur Z Non humiliter responsum est a nobis Si ergo Christus obedies, accipiat obedientiqmagisterium, cui nos inhaeremus, dicentes ijs
153쪽
qui nobis de Imperatore inuidiam faciunt Soluimus quae sunt Cassiaris Caesari, &quae Dei Deo Tributum Caesaris est,non negatur: Ecclesia Dei est, Caesari itaque non debet addici, quia ius Caesaris esse no potest templum Dei. Denique quomodo obstiteritne Basilica traderetur, ad sororem Marcellinam latis deducit, unde quaeda excerpsimus: Nec iam pli. ii. cin iusti Portiana,id est, extramurana Basili Maudi. ca petebatur,sed Bassilica noua, hoc est, intramurana , quq maior est. Conuenerui me primo viri Comites cosistoriani, ut & Basilicam g traderem, & procurare ne quid populus tumbarum moueret. Respodi quod erat ordinis, templum Dei tradi a sacerdote no posse. Acclamatum est sequenti die in Ecclesia. Etiam Praefectus eo venit, coepit suadere ut Basilica Portiana cederemus. Populus reclamauit. Ita tunc discessum est, ut intimaturum se Imperatori diceret. Sequenti die erat autem Dominica conuenior ipse a Comitibus MTribunis, ut Basilicς fieret matura traditio, dicetibus Imperatorem iure suo uti, eo quod in potestate eius essent omnia. Respondi, si a me peteret quod meum est, ius huiusmodi
meum non refragaturum; verum ea quae di uina, Imperatoriae potestati non esse subiecta.
Si patrimonium petitur ,invadite ; si corpus,
154쪽
occurram. Vultis in vincula rapere, vultis in morteξvoluptati mihi est. Non ego me vallabo circumfusione populorum, nec altaria tenebo vitam obsecrans, sed pro altaribus gratius immolabor. Horrebam quippe animo, cum armatos ad Basilicam Ecclesiae occupan-
dam missos cognoscerem, ne dum Basilicam vindicant, aliqua strages fieret,&c. His dictis illi abierunt. Ego in Basilica veteri totum exegi diem. Ante lucem,ubi pedem limine extuli circumfuse milite occupatur Basilica. Id. que a militibus squod adnotatu dignu) Im- .peratori mandatum dicitur, ut si prodire vellet, haberet copiam ; se tamen praesto futuros si viderent eum cum catholicis conuenire, alioquin se ad eum coetum quem Ambrosius ageret, transituros. Circuit fusam Basilicam
esse gemitu populi intellexi ded dii leguntur lectiones, intimatur mihi plenam populi esse
Basilica etiam nouam, maiore videri plebem quam cum omnes essent liberi:Lectore efflagitari. Quid plura ξ Milites ipsi qui videbatur occupaste Basilica,cognito quod prςcepissem
quod abstinerentur a comuni an is consortio, ad conuentum hunc nostrum Venire coeperunt. Et paulo post . Aduertitis quid iubeatur Vbi Fupra. cum mandatur :Trade Basilicam,hoc est, dic verbum aliquod in Deum , & morere. Nec
155쪽
ri 8 DE RE Li Cios in. Divs His sol sim dic aduersus Deum, cd ctiam fac acu uersus Deum. Mandiatur : Trade altaria Dei. Urgemur igitur praeceptis regalibus, sed confirmamur scri plura: sermonibus,quae respondit: Tam qua una ex insipientibus locuta est. quibus verbis tacite alludit ad Iustina Valentiniani matre,cuius suasu filius haec madaucrat. Et iteru: Mandatur denique :Trade Basilicam. Respondeo: Nec mihi fas tradere, neCtibi accipere Imperator expedit. Domum priuati nullo potes iure temerare, domum Dei existimas auferendam 'Allegatur, Imperatori licere omnia,ipsius esse uniuersa. Respondeo: Noli te grauare, Imperator, ux pulcs te in ea quaed mina sunt Imperiale aliquod ius habere. Noli te extollere; sed si vis diutius imperare,esto Deo subditus. Ad Imperatorem palatia pertinent,ad Sacerdotem Ecclcsiae. Publicorum tibi moenium ius commissum est, non sacrorum. Iterum dicitur mandasse: Debeo S ego unam Basilicam habere. Respodi: Non tibi licet illam habere. Quid tibi cum adultera ξ Adultera est enim , quae non est legitimo Dei coniugio copulata. Quid autem ex hac D. Ambrosij constantia consecutum sit,ab eodem narratur: Ego domum inquit redire non potui,quia circumfusi erant mili squi Basilicam custodiebant; verum cum
156쪽
Fratribus Psalmos in Ecclesie Basilica min re diximus. Sequenti dic nec mora, nunciatur Imperatorem iustisse ut recederent mili- , tes de Basilica , negotiatoribus quoque quod exacti de codem natione fuerant redderetur. Quae tunc plebis totius laetitia Certati m hocnu iactare, milites irruentes in altaria osculis significare pacis insigne. Denique cisi Impe- Ide Avim rator initio id aegre tulerit , postmodum ipso adtestante j tanto in eum incubuit Tectu Va y lentinianus ante obitum , Ut quem antC persequebatur, diligeret quem ante Vt aduersarium repellebat, postea ut parentem putaret.
Ouinetiam illi sipsis publici doloris inquit in
diebus , cym sanctos & summos sacerdotes Domini intra Gallias haberet, ut a me tamen sacramentis Baptismatis initiaretur, scribendum arbitratus est. Quid de D. Chrysostomodicam ρ Permissum erat teste Metaphraste) Ρη- ψ- Arianis intra ciuitate habere conciliabulum, quod quidem multis fuerat caussa, ut eodem quo ipsi laborarent morbo malae opinionis. Opportunum itaque tempus nactus, quando Imperator Arcadius nempe ad sacrum venit,festo eum ad id vocante serat autem dies
Epiphaniarum) Dic mihi inquit o Imperator Si quis huic pulcrae & preciosq,ostenciens, curanam quam habςbat in capite, quosdam H AE ab .
157쪽
no DE RELIGIONIB. DIVERSI sabiectos& obscuros lapides inseruisset, vid retur ne tibi hoc esse tolerandu,& non tamquam uniuersa per illos assiceretur contum lia 'gre tulisses' Cum is autem veritati se monis annuissct:Quid vero Z inquit non existimas uniuersorum Regem irasci, si in pia ciuitate quae omnino recte se habet, pars quae male sentit sinatur habitare ρ cum oporteat vel ab ipsis exigere ut conuertatur, vel si per seuerant,protinus expellere. Haec cum audis set Imperator, non distulit,nec est cunctatus, sed primos eorum statim accersjt,&ex eis stire voluit, an in animum inducerent a fugienda desistere opinionc,minatus exilium de bonorum suorum priuationem ijs qui no pa- . Terent. Clim autem vidisset eos esse immedic biles, minas deduxit ad effectum, & iussit . eos expelli ciuitate. Eadem constantia usus 1ι actatia est aduersus Gainam Chrysostomus. Gainas
Nicephorii creatus iam dux exercitus Romanorum, cum
.. .' acriter defenderet opinionem Arianorum, ausus est ab Imperatore unum templum pC-tere hs qui suς erant opinionis eoru quς erant in ciuitate. Arcadius Dei homine accersito, rogabat ut petitio illius exaudiretur, eius virtutem illi reuocans in memoriam ,& tacito
significans tyrannidem quam ipsum videbat aisectare, ut sic, aiebat, barbari mitescat an iati mus
158쪽
mus. Ille autem lingua plane aureus, statim renuit, diuini metus non oblitus,&eius quam
habebat dignitatis: dicitque se id non esse
permissurum,quodcumque acciderit; addes verbis se lingu4m illius frenatum, &pErsuasurum,si euocetur,ut minime petat quae dareno conuenit. Vtroque autem accersito : Non
oportet, inquit Chrysostomus, Principem quicquam in Deum audere, si quidem vera pietas illi curae sit; sed potius bene costitutas Leges seruare,&eam potissimum quae alias contra haereticos promulgata esset. Suasitque adco imperatori,conducibilius esse dictitans, Imperio cederet qua per impietatem aedem Dei proderet. A tque sermonem conuertens ad Gainam, unam sibi aedem permitti postulantem ad precandum, Nullum est, inquit, templum quod tibi non pateat. Sed sum, ait Gainas, alterius sectae, & ideo volo seorsiam cum ea versari in Ecclesia, maxime cum belli pericula quotidie adeam ut Reipublicς utilitatcm vitae mee praeferam. Verum habes ait sanctus) laborum praemia maiora, siquidem& dux exercitus & consularem honore adsecutus es. Satius autem fuerit te cogitare quis antea fueris:nunc autem quatae tibi suppetant opes. Age ergo,& ne ingratus sis erga eos qui is cohonestarunt cave. Patriam tuam
159쪽
considera,S ut ex ea pulsus&ab Imperatori patre seruatus, te amicti Romanis ipsi illi,eius que liberis fore, & Leges seruaturum iureiurando te adstrinxcris, S illa maxime, eos qui alienae in Religione sint sententiae,conuentus intra Constantinopolitanae urbis moenia cogere prohibentem. Haec verba magnus ille
Ioannes maxima chi libertate constanter prolocutus, os Gainae obturavit,& silere cu coegit i neque de Ecclesijs quaru ipse curam ge-i rebat , quicquam innovari permisit. Et vero Authenticam hanccsse historia, manifestum
Bouid de fit ex Homilia quae inscribitur : Cum Gainas Αμnt. egressus esset e ciuitate: ubi inter c tera sic lo- quitur: Multo tepore silui scd adfui, tumultus componens, fluctus sedans, tempestatem corrigens; cosque qui iam demergi coeperat, ad portum & in tranquillum porrccta manu reducere studes. Neque vero ab alijs Patribus fibra dissentit D. Athanasius. Ipse enim acceptis a μι- Constantino I. Imperatore litteris ut Arium in comunionem reciperet, Caeseri se persu
sisse scribit, nulla dcbere esse Catholicae Ecclesiae cum hqresi Christi oppugnatrice cor munionc;atque se nihilominus Alexandriam ab illo remissum. Deinde de Costantio illius adhinq;n filio scribens, comparat illum Sauli euertenti inolitarios. Nobam ciuitatu sacerdotu eo quod inquit
160쪽
eius sceleris superans magnitudine, Ecclesias Domini haereticis tradoret Sed dicet aliquis, legi apud Nicephorii,quod idem D. Athana si is non recusauerit unam Alexandriae Arianis Ecclesiam consentire, modo Imperator efficeret ut Ecclesia quoque una daretur Catholicis apud Antiochiam. Respondeo imprimis, quod ipse Nicephorus dicat, pelijsse id Constantiu ab Athanasio aduersariorum suggestione, ut captioso sermonec 'fallerer. Ataque adeo videtur potius Athanasius cu Cretensi voluisse cretis are uti in prouerbio est quam quod ex animi sui sentenxia tale quid dixerit. Unde Socrates acute id responditie illuna refert, utpote qui satis pro sua prudentia yraeuideret, Arianos numquam id coi cessuros acuti etiam id aperte recusarsit atque sic elusit consiliu Achitophelis: praesertim curia imperatore habens cotrouersiam, non haeretico modo,sed & tyrano,que ea ratione induxit , ut ubique Ecclesias Catholicis redde das curaret. Denique non fuisse ea Athan iij sententia ut Arianis Baiilics traderἴtur, vel inde manifestu est,quod code Nicephoro teste C5- stantii litteris munitus, Alexandria regredies, no in AEgypto dutaxat sui fidei cocredita ,sed pernationes alias ubique,Ecclesiaru administrationem ijs ademit, qRos Ariano dogmati addicto. repperit.