장음표시 사용
11쪽
tenda fuerit, quantum eidem pugnae momenti tribuerint quin etiam de ducibus, qui regis nomen usurparint, consentiunt. Post bellum Cyprium in utraque relatione Dem. c. 19-22,
Diod XX, 73-76 81-88, 1 - 100 expeditio ab Antigono in Aegyptum facta et bellum Rhodo illatum D ita memorantur, ut
communem de his rebus fontem lutarcho et Diodoro fuisse complura ostendant. Uterque enim terra marique tolemaeum ab Antigono bello lacessitum esse, copiarum terrestrium Antigonum,elassis Demetrium fuisse ducem, hunc tempestatis vi et fluctibus concitatis periclitatum esse dicit ido navis a Phila missae similiter mentionem laciunt machinamque, quae helepolis Iocabatur, ingentem omnibusque prioribus maiorem fuisse tradunt; quin etiam laterum basis eius longitudo satis congruenter a Diodoro circiter quinquaginta, a lutarcho duodequinquaginta cubitorum fuisse dicitur. Sequuntur apud utrumque scriptorem Dem. c. 23-28 init.,
Diod XX, 100 102, 103, 106-113 expeditio recens a Demetrio
in Graeciam suscepta et res usque ad pugnam apud Ipsum commissam gestae. Ac ne de his quidem prorsu desunt, quae utrumque eodem auctore usum esse probent. Tradit uterque Sicyonis captae locum mutatum et urbem nomine immutato Demetriadem appellatam Dem. c. 25, Diod. c. 102), Demetrium, ut ex Graecia in Asiam se conferret, adductum esse eo, quod alii reges adversus patrem
conspirassent; quin etiam, quod Diodorus c. 103 ex. Orchomeno capta urbium praesidia et castella propinqua parum sortiter restitisse et Demetrio ultro se dedisse refert, simile quid apud Plutarchum c. 25 init. legitur. De ceteris Demetrii vitae partibus Diodori narratione rarissime uti licet, quia l. XXI eius tantum non totus periit. Videamus igitur, quae similia insint in Dem. c. 28-53, in quibus d pugna apud Ipsum commissa, de rebus in Graecia et in acedonia a Demetrio gestis, de expeditione ab eo in Asiam suscepta, de extrema eiusdem vita agitur, comparatis illis cum paucissimis fragmentis e Diod. l.
Olim assensus uellori opinioni F. H. G. II, 60 not. 3 et introd. ad seudocallisthenem, p. 23), Diodorum praeter communem, quem statuemus, fontem etiam Zenonem Rhodium in illo bello enarrando auctorem secutum esse, ain Reus sit p. 122 sqq. sententiam praefero, qua tota Diodori deseripti ex uno illo fonte, qui antea adhibitus sit, dicitur sumpta
12쪽
XXI, quae ad hanc quaestionem pertinent. Quo in libro quin de rebus in vita Demetrii enarratis maxime idem, qui antea, fons adhibitus sit, non est, cur dubitemus. Primum utrique scriptori do pugna apud Ipsum commissa circiter aestate a 301 communem sontem fuisse veri simile est, cum eodem prorsus modo multis vulneribus ob tela immissa Antigonum cecidisse tradant Dem. c. 29 πολλῶν ακοντισμάτων sqq. Diod XXI dig. I, 4 d. Didot. πολλοις βέλω sqq.). Item, cum apud Plutarchum c. 29 maxime elephanti inter Demetrium et pedites se interponentes illius cladis causa dicantur esse, etiam Diodorus XXI irg. 1,2), quanti momenti elephanti certatim audaciam et Vim suam praestantes fuerint memorat. Atque apud utrumque scriptorem ante pugnam illam describendam similiter dicitur Antigonus nimia regnandi cupiditate regnum suum perdidisse inem. c. 28 καίτοι sqq. Diod XXI irg. I, 1). Eisdem de eo convenit, qu0d Lysimachum magnam pecuniae vim Seleuco, si Demetrium intersecisset, se daturum esse promisisse Dem. c. 51 Λυσίμαχος δ sqq. Diod XXI irg. 20 υσίμαχος , ἐπηγγέλλετο Sqq.), Seleucum, ut gratiam ab Antiocho filio iniret, patrem Stratonices uxoris eius servasse ib. Ἀντιοχεν ἐsqq. Diod ib. ἔσπευδε δ sqq. tradunt. His similia quaedam subiciamus, quae in prioribus misimus, ne rerum ordinem turbaremus. Etenim et Plutarchus in Diodorus variis locis Dem. c. 2 6. μιθα sqq. c. 20 μεγέθει μἐν Sin. ,
Diod XIX, 1 κάλλει καὶ sqq. XX, sqq. ita, ut non
semel mirum in modum congruant, Demetrii pulchritudinem, magnitudinem, maiestatem, formam admirabilem, mansuetudinem, gratiam commemorant, idem saepius de operum a Demetrio consectorum, machinarum, navium magnitudine loquuntur inem. c. 20 καὶ τας sqq. Diod. XX, 2. 103 quin etiam verbum φιλοτεχνος apud
utrumque scriptorem invenitur). Quid si quis verba perlegerit hac Diodori XIX, 59): μηνυοει δ'Ἀκριβέστερον το τῆς γυναικος sq. Φίλας ἐθος προιωνὰ λογος καὶ τὰ πράγμειτα λαμ-
βλοντα μεταβολη καὶ κοίοιν ἐσχατον τῆς περὶ Λημυτριον βασιλείας, nonne concedet cogitari ibi de miserabili vitae exitu uxoris fidae et res adversas mariti gravissime ferentis, quem lutarchus c. 45 tradidit Quod si concessum erit, simile quid do Dem. c. 52 fine statuere liceat ubi cum Dromichaetis adversus Lysimachum captum humanitas praedicetur. Flutarcho eadem ob-
13쪽
versata esse arbitror, quae Diod XXI N. 12 2- de huius rogis captivitate leguntur. Sed iam quaestione de rebus, de quibus uterque criptor consentit, absoluta videamus, quae in verbis et vocabulis ab eis adhibitis, similia inveniantur. Certissimo enim argumento narrationes ab aliqn scriptore ex fonte qu0dam petitas ita demonstratur, ut illius genus dicendi cum huius, Si minus in omnibus, at in atmnitis congruat nec verba nisi paululum mutata sint. Quo argumento cum in huius vitae fontes inquirenti propter Hieronymi historiae fragmentorum paucitatem uti 0 liceat, tamen non desunt loci, quibus utrimque illius relationis V0ce similes sint satisque congruant; sunt autem hi potissimum: Dem. c. 2 ων μέγας δερ j Diod XIX, 1 τῶ κάλλει καὶ κάλλει προςωπου θαυ- καὶ 6 μεγε δ' ει διάφοoος μαστος καὶ περιττος εῖχε πολλην υπεροχη νηρωικη τις Ἀπιφάνεια καὶ καὶ κατάπληξιν ... πραέ-
δε παγ καὶ et ηθος ἐπεφυ-κει προς εκπληξιν νθρώπων ἄμα καὶ χάριν οδιστος γαρ ων συγγενέσθαι R. c. 20 μεγέθει μἐν γαρ id. XX, 2 ν δ καὶ κατὰ ἐξέπληττε καὶ τους φίλους, τ μέγεθος του σώματος κάλλει δἐ καὶ τους oti καὶ κατὰ τ κύλλος ηρω-
ῶστε καὶ τους ὰφικνουμένους τῶν ξένων θεωρουντας ευπρέπειαν κεκοὸμημένην περ σχῆ
παρακολουθειν ἐν τοις ἐξόδοις νεκεν τῆς θέας ob. c. 21 ἔδρα μέν vi τετρώ- id. b. c. 91 ἐσχαριου γὰρ
προς τους πολεμιίους πιυτῆς l ... Θυρίδας δ' εἶχον in τέ- μετωπον Ἀνέωκτο καθ' ἐκα- γαι κατὰ πρόςωπον στην στέγην θυρίσιν
14쪽
ib. c. 18 οἱ δ' ἐν Ocrico καὶ αυτοὶ βασιλεα τον Πτολεμιαῖον νηγορευσαν, ως μην δοκεῖν το* φρονηματος πιφέεσθαι διὰ την ητταν.Eπενείματο δἐ υτως τοπρῆγμα του ζηλφ του δια- δοχους καὶ γαρ Λυσιμαχος ηρξατο φορεῖν διαδημα καὶ Σέλευκος ... ως βασι - λευς ἐχρ ηριώτιζε καο-οανδρος ἐ
ραν ἐκβαλουντα id ib. c. 53 4 ὁ Ἀντίγονος. . ἐχρημώτιζε βασιλευς ...
O . Iτολεμαῖος ουδἐν τῆ νυχῆ ταπεινωθεὶς διὰ τηνητταν καὶ αυτος μοέως
ὰνέλαβε το διάδημα καὶ προς ἄπαντας μέγραφεν ἐαυ- τον βασιλέα Παραπλησίως ὁ τουτοις καὶ οἱ λοιποὶ δω-
νάονται ζηλοτυπησαντες ὰνηγορευον αυτους βασιλεῖς, Σέλευκος μἐν . . .
id ib. c. 49 sq. τον Μενέλαον ... Τὰς ναυς ... υσας ἐξηκοντα . . . Ora Λημηροτριος κατανοησας τον ἐπίπλουν, Ἀντισθένην Ιἐν τον ναυαρχον ἐχοντα ναυς δέκα των πεντηοικων - πε . . . εχοντος του λιμένος στε νον το εκπλουν. id. b. c. 99 Λημητριος ... ἐπετηρει καιρον, - δωσοντα προφάσεις ευλογους της συνθέσεως ... υμμαχεῖν
δ Poδίους Ἀντιγον o, πλην ἐὰν ἐπὶ Πτολεμαῖον
θάρη ... λίμενον δέ ἐnτι. .. κλυδ ὲρ νος ρηγνυμένου id ib. c. 45 παράγγελμα δ'
15쪽
ib. c. 10 προυπέσχετο ... σιτου πεντεκαίδεκα μυ-
ἐπιπεσων ου προαισθομένwλκαὶ φοβησας ἔλαβεν αυτ wλτον στρατηγφ τό στρατοπεδον.
ib. c. 7 των 'Aoάβων τους καλου μένους α βαταίους παγαγέσθαι
τεκαίδεκα μυρ ι άλας, υλ ν δ την ἱκανην ναυσὶν
id. XIX, 93 Προσπεσων δ τοῖς πολεμιλις ... αφνω τῆς τε δυνάμεως ἄνευ μάχης ἐκυρίευσε καὶ αττον τον Κίλλην το ν τ ρ ατηγάνἐζώγρησε. id. b. c. 94 στρατευειν ἐπὶ την χωραν των Ἀράβων των καλουμένων Ναβα
id. b. c. 85 την τε λουσαν βασιλικην ποσκευχὶ καὶ των αἰχμαλώτων τοvς περὶ τηναυλεὶν ἐωθότας διατρίβειν χωρις λυτρων μέστειλαν πρὸς Λημητριον. cf. praeterea hi loci: Dem. c. 19 Λημητρίου δἐ sqq. Diod. XX, 73 τω δἐ Λημητρίφ sqq. Dem. c. 10 Ἀθηναῖοι δἐ qq., Diod XX, 46 ὀ μἐν ἐν sqq. Dem. c. 5 ευγνώμονα sqq. Di0d. XIX, 86 ην γαρ sqq. 55 O ... ευμενῶς sqq. Hos qui perlustraverit locos, eum sugere non potest istorum auctorum vel singula verba saepe ita congruere, ut communem eis fuisse fontem arbitrari liceat, saepius autem eosdem, cum de sententiis et rebus consentiana: vocabulis uti plus minusve diversis. Quam ad rem magis illustrandam locis illis hos adiungo:
σκηνην καὶ χρηματα καὶ ολως Ουμπασαν την περὶ τό σῶμα θεραπείαν. Aia ταυτα μἐνωυτρο Iτολεμαῖος ἀπόπεμηνε μετὰ των φίλων τῆς Ἀλεξάνδρου παλαίστρας ηθληκοτι πολλους καὶ μεγάλους καθ' αυτόν in νας.
νας σχεδόν μεγίστους ... υ- τοι γὰρ πάντας τους πο
οτ ρατευσάμενοι, καὶ πολλάκις καθ' υτους δυνώ μεων ηγησάμενοι,
16쪽
ib. e. 6 μετα λαμπροις δυναμεως, ός ἐξελασων ἐκ τῆς Συρίας Λημητριον
απ-η τω προηττῆσθαι, καταφρονουμενον
δυναμιν ἱκανην προσέταξεν ἐκ διοδ ξαι τον Λημη
ρ ρονηκοτως Utroque loco cum res simillime atque apud Diodorum traditae sint, Plutarchum nonnunquam pro sontis minus ornatis vocabulis grandioribus, eundem saepius aliis atque quae in fonte repperit, eis lue finitimis usum esse apparet Sic priore loco, cum verba καθ' αυτους et καεν αυτον. πολλάκις et πολλους sibi respondeant, pro verbo mστρατευε νθαι vocabula ἐκ τῆς παλαίστρας et θ-λεῖν scripsit. Quae metaphora cum etiam Pyrrh. e. 23 ex. et Anton. c. 9 inveniatur, simplicem motionem συστρατευεσθαι insonto fuisse imaginemque illam lutarchi ipsius esse iure opineris. Neque magis dubium est, quin eo, quem postremum posui, loco ab oodem pro Diodori et auctoris communis verbo κανος rhetorice adhibita sit vox λαι προς Sed etiam maius exemplum vocabulorum sontis nonnunquam mutatorum hic do quo agitnr, locus praebet cum enim pro verbo καταφρωρσυμενον Uniarchi apud Diodorum inveniatur καταπεφρονηκότολις, haes sorma rarissima, quibusnam praecipue in libris hic scriptor usus sit, quaerere aptum videbatur esse. Atque ea invenitur XIV, 17, XIX, 8, 92, 3 95, ut primo loco misso acto ex reliquis istam sormam non temere ipsi Diodori sonti attribuas, a lutarcho eam sponte mutatam esse arbitreris. Ex his, quae diximus, satis videtur constare Diodorum et Uutarchum ex ommuni sonte hausisse; neque solum in ea Demetrii vitae parte, ad quam examinandam illius relatio ista servata est, sed etiam in reliqua hunc sua petivisse ex eo sonte et veri simileos propter fragmenta pauca, quae ex Diod. l. XXI satis eum Plutaretii narratione congruunt ei. p. 5 sq.). et per totam it , dummodo ne singulis locis isti opinioni quaedam obstent, eundem sontem primarium adhibitum esse per se est consentaneum.
17쪽
Nunc discrepantias, quae in lutarchi et Diodori relationibus
inveniuntur, de sententia prolata nos movere nequaquam posse ita demonstrabimus, ut primum de eis rebus agamus, quae, licet ab alterutro scriptore non sint traditae, utique in sonte, quem sequebantur, commemoratae suisse videantur. Atque constat Plutarchum in vitis scribendis non ita operam dedisse, ut nationum regnorumque fortunam et casus accurate exponeret omniaque, quae ad rem pertinerent, congereret, sed animum ad alia advertentem saepe res gestas vel leves vel gravi 0res omisisse; at eundem summo studio ea appetivisse, quae ad mores
et indolem, virtutem et laudem eius, quem depingebat, Spectarent. Qui cum hanc in scribendo rationem sectaretur, factum est, ut et de pugnis nonnullisque rebus gestis multo brevius, quam Diodorus, ageret et expeditionem priorem in Nabataeos actam, Arabum morum lacusque Asphallitae descriptionem, res a Demetrio, dum Cyprum petit, item res a Ptolemaeo ad eandem insulam gestas, Salaminis obsidionem, ea, quae, dum Demetrius a. 30 Athenis commoratur atque inde prosectus ad patrem in Asiam minorem contendit, et in hac terra et in Thessalia facta sunt, rorsus praetermitteret. Aliae autem res sola neglegentia Plutarehi non semel nimis sestinanter et indiligenter scribentis omissae sunt in his est, quod,
quae Diodoriis XX, 46 de Antigoni praesidio ex Imbro insula
remoto et de communi Graecorum concilio instituendo tradit, ab illo non memorantur, quamvis et de ceteris donis Atheniensibus concessis cum Diodoro congruat et de concilio illo postea c. 253 ipse verba faciat. Quod vero initii belli cum Rhodiis gesti mentionem non euit, id sine dubio ea ratione qua c. 21 cum c. 20
coniunxit, est lactum. At ne Diodorum quidem semper satis accurate de rebus gesti egisse cum aliis exempli comprobatum est, tum ind cognoscas,
quod is scriptor inter XX, 103 ex et 110 de rebus in Italia et in Asia minore gestis locutus reditum Demetrii ex Peloponneso Athenas factum Dem. c. 26), idem in prioribus numerum ille victo a Demetrio captorum ib. c. 6 notare omisit. Itaque mirum non
18쪽
12 est, quod a lutarcho commemorata apud Diodorum desiderantur leviora haec ea, quae Dem. e. 18 narrationi de regio nomine assumpto addita sunt de Seleuco et Cassandro, itemque, quae c. 54q- de voto Demetrii captivisque ab eo remissis c. 22 de Ialysi imagine leguntur. Quas res cum communi sonti attribuamus, tamen c. 18 τουτου sqq. lutarchi sententia, c. 22 επτὰ - ἐπε- νειματο et ea, quae ibidem paulo ante de Ρhilippi tabellariis leguntur, potius diversi fontis videntur esse. Sed progrediamur a res, quae ab utroque scriptore traditae ita discrepare videantur, ut primo obtutu communem sontem eis fuisse diffitearis, ut tamen istae res plerumque nullo negotio iungi possint. Atque ex levioribus ut hoc afferam, minima differentia
est, quod Diodorus XX, 46 Antigonum Atheniensibus cum legatis
eorum collocutum dona concessisse, Plutarchus c. 10 Demetrium haec Athenis promisisse tradit, cum fieri possit, ut in communi sonte scriptum fuerit Demetrium illa dona pollicitum esse, eademque Athenienses legatis missis a patre eius accepisse. Accedenti ad res graviores de tempore, quo enelaus in bello Cyprio naves ex portu emittere iussus sit, alterum ab altero differre apparet atque cum Diodorus nihil afferat de Ptolemaei mandato, ut frater, dum acerrime proeliarentur, in Demetrii classem erumperet, lutarchus illud mandatum Citio Menela missum pariterque ipsam eruptionem factam praeterit At potius neuter scriptor omnia, quae in fonte inerant, tradidisse videtur, in quo sere haec invenerint: tolemaeum primum, ut enelaus suas naves ipsi ad classem augendam mitteret, petivisse, eundem autem parum eliciter succedente ea re ante proelium initum iterum fratrem, dum proeliarentur, hostium classem a tergo adoriri iussisse idque tardius et sine successu Μenelaum paucis, quas Demetrius ipsi opposuisset, navibus victisfecisse. Quod si fieri posse, ut istae res ita deinceps gestae sint,c0ncesseris, manifestum exemplum habes, quanta interdum in fonto adhibendo lutarchi socordia fuerit. Ut enim, quod prius illud mandatum misit, facile ei indulgeamus, quoniam omnino de rebus pugnam navalem antecedentibus brevissime egit, tamen, quod eruptionis factae mentionem non fecit, de qua imperata antea solus memoraverat, id haud dubio non leve neglegentiae indicium est. Itemque, si quid video, et lutarchus et Diodorus Dem. c. 8 M., Diod XX, 45 de eis, quae unychiae obsidionem antecesserunt, neglegenter egerunt, ut facile utriusque relationis discrepantias re-
19쪽
moveas. Nimirum ab illo, quem uterque auctorem secutus est, ita sere relatum esse putabimus Athenienses naves, cum appropinquarent, primum tolemaei esse arbitratos errore agnito Demetrio restitisse, sed proclamatione eius facta plerosque confligere noluisse, quippe quos Macedonum et Demetrii halere taederet hos ipsos sortiter pugnasse, coactos vero esse Piraeo relicto se recipere deinde Cassandri praesidio Munychiae ad castellum defendendum se praeparante valereum sociosque eius de pactione cogitasse. Iam, quae de Atheniensium legatis et de Aristodemo ab utroque traduntur, neque prorsus congruunt et facile inter se iunguntur apteque coniuncta sunt a Droyseno Ι, 35 sq. ). Venimus ad res post bellum, quod Antigono cum Rhodiis fuerat, finitum aestate fere a 304 in Graecia gestas, de quibus, ut Saepius, alterum scriptorem cum altero Dem. c. 23, Diod XX, 100 non consentire neminem fugit; attamen etiam hic nisi utriusque neglegentia discrepantiae causa non videtur esse, et neScio an communis auctor tradiderit Demetrium pace cum Rhodiis facta navibus in Graeciam vectum primum Aulidem petivisse Chalcidemque liberasse, deinde Cassandrum ipsius adventu, ut Atticam relinqu0ret, adductum usque ad Therm0pylas persecutum esse. Unde Heraclea urbe et acedonum parte auctum eundem Graecos citra Thermopylas agentes a Cassandri, praesidiis liberasse Boeotosque, ut secum societatem inirent, coegisse quo facto thena eum prosectum esse et societate cum Aetoli facta bellum recens contra hostes parasse. Quod si ita ab utriusque scriptoris auctore eas res enarrata esse concesseris, etiam magis de rebus paulo post in eloponneso gestis a. 303 et Plutarchus c. 25 et Diodorus XX,
10 sq. indiligenter ex eodem fonte hausisse videntur, quia, cum de plurimis relationes eorum differant, tamen in eisdem non prorsus deesse vidimus similia p. 5). Quamobrem satis probabiliter et comm0de ita utramque narrationem iungemus ' Demetrium Sicyone Corinthoque in potestatem suam redactis Achaiae urbes atque Arca-3 Quem virum Schmidi, de expeditionibus a Demetrio Poliorcet in
Graeciam susceptis, 'riteti 1873, p. 6 iniuria contendit falso dicere halereum et ipsum legatum in Piraeum ivisse; cf. Diod. c. 45 I ' στεραία sqq.
20쪽
Iam, quod a lutarcho e. 22 ex. Athenienses, a Diodoro XX, 99 Aetolorum legati, ut Rhodii cum hostibus in gratiam redirent, persecisse feruntur, eam minus discrepantiam nati Plutarchi errorem esse aperte alterius scriptoris relatio videtur ostendere. In ea enim ante Aetolorum adventum alii legati memorantur XX, 98 de pace ad Demetrium missi ab urbibus Graecis, maxime ab Atheniensibus; qui ut ea causa, quae Dem. c. 23 init commemoratur, adducti sint, fieri potest. Itaque haud scio an lutarchus, qui Atheniensium mentionem fecit, cum festinantius scriberet, Aetolorum oblitus sit. Similiter alio loco lutarchi solius neglegentia effecit, ut relatio eius a Diodori discreparet. Etenim ille c. 5 init filium ab Antigono, postquam tolemaeum Syriam populari audivisset, ex hrygia hosti obviam missum esse a. 12 tradit. Atqui res a Demetrio gestas exponendi
initium facientem eum parum accurate communi fonte usum esse
intellegitur ex Diod XX, 9 et 80, ubi Antigonus ad Celaenas. Ρhrygiae urbem, progressurus a. 14 filium in Syria, ut eam ab
impetu, quem ore suspicabatur, tolemaei defenderet, reliquisse, Demetrius ex eo tempore in Coelesyria incursionem Aegyptiorum exspectare dicitur. Atque error errorem crearit cum enim Diodorus a. 14 viginti duos annos fiatum Demetrium in Syria relictumst a. 12 apud Gagam victum esse tradiderit, lutarchus eundem ipso anno, quo ea pugna comiittitur, iuvenem viginti duorum annorum appellat eo, quod de Demetrii aetate in communi sonte relatum invenit, temere ab a 314 ad a. 12 translato quae res etiam magis apparet comparato Appian Syr. c. 54 ). Iam de discrepantiis quibusdam in numeris utriusque relationis
obviis agamus. Itaque primum quod lutarchus α 5 apud Gagam Demetrii copiarum octo milia, Diodorus XIX, 85 supra octo miliaeapta esse tradit, nullius momenti est idemque prorsus de mortuorum numeris statuendum est Nec magis in discrepantiis cen- Parum recte de Demetrii aetate ueller III, 700 not. si , in
dicit Appianum et lutarchum congruere cum orphyrio, qui Demetrium a. 12 viginti duos annos natum prodit. Sed ut lutarchum id nisi errore non tradidisse cognovimus, ita ne Appianum quidem de a 312, sed de a 314 agere docet comparatio loci eius χωρων - ἐγυαrου cum Diod. XIX, 6 Ἀντίγονος ... qu τρι- - lao νιν Nisi quod scripsit Appianusta Tάρ errore ductus, quod apud Gagam paulo post pugnatur.