장음표시 사용
71쪽
quo satis defenditur αἰδοίGGς. Cotorum de causa, quae Dissonium in hoc carmine interpretando plus quam emolin errorem induxerit, ac de carminis compositione egimus in introd. p. 98 sqq. coli.
quam Melesias alipta ipse puer reportaVerit, an gloria e puerorum ab eo institutorum victoriis ei comparata. Illud Hoynius o Dissonius, hoc Schmidius et Boeckhius statuerunt. Cum his ego quoque facio. Nam ut minus commodo de victoria a Melesia puer reportata, quam de laude propter discipulos victoros ei excitata illa verba in telligantur, saciunt Versus 65, 66. νυν ἱμεν αυτω ξsa Ἀλκιμίδο ν
quibus poeta pro more su paSSim Observato in eandem sententiam desinit, unde exorsus erat de Melesia dicere. Sic demum rotunda et absoluta sit argumenti tractatio. tapta inde existit oppositio: Si quis invidet, quod pueri alipta Melesias nunc a me
nominatur eique laus ex imberbium adolescentulorum Victoriis comparatur, monebo, ipsum Nemeae puerum vicisse lucta et postea virum ex pancratio. Ergo usu Se probaViteSse magistrum. Iam vides etiam ad εἷdor non νυ cum nonnullis, Sed potius πει sesse intelligendum. Hoc unum me male habet, quod non aliqua Oppositionis ratione aut alio quovis modo indicatur, Melesiae ipsius suisse victorias Nemeam illam et postea pancratiasticam. Sed de eo postea videbimus. inum hic addam, . 56. non cogitari Ν
72쪽
noquo ubi sit reportata, nec cuius suerit ictoria ex ancratio v. 59. Nam si hanc rursus statuas non MeleSiae, Sed alius cuiusdam esse, qui Melesiae alipto institutione usus sit, male rursus OnVeniat, hic duas tantum treSVe commemorari, quum infra v. 65 totus numerus sit triginta, eorum quidem, qui e Melesiae praeceptis vicerint. Ergo utraque ictoria VV. 56 I9 manet Melesiae, quanquam aegre serendum deesso certam eius rei significationem. Sod nova accodit dissicultas ex vocabulo μὰχat . Nam Si ibi substantivo locus est, desideratur ictorim, non pugHc notio. Λ iure si χαν apud Pindarum de certaminog1mnico legi negavit a3serus meritoque reiecit Iloeckhii structuram κατὰ μύχαν ac Dissonii coniecturam si Xa. Ipse coniicit νῖ ων μετα cui quis addere potueri μώχn vel l/aχόμενος, unde μὰχαν in VerSum irrepserit eamque coniecturam probavit SchnoideWino. Mihi autem non persuasit Vir doctissimus ut credam sic scripsisse indarum, ac dissimile est quod attulit ad firmandam illam coniecturam, Pyth. V. 98. μ κα μεν δενδρων μετα ναιεν, diSSimilius etiam Num VII, 8. υJoso δεξέδεται Σα, di i steris πενταεθλοις. Nec ero Videtur hic dici posse δενδραν μετα nisi addito
verbo vel substantivo. aυτανα ριν δενδρων /ετ non poterit significare hanc ictoriam in certamine cum Dir si iro reportatam, nec licebit νωιῶν μετα coniungere cum ἐκ παγκοατίου, ubi μετ ineptum est. Et amen recte Vidit aysctus μὰχαν non osso serendum. Substantivo omnino locus ibi non est. Itaque olim in montoni venit
pro ν 67ν μύχαν scribere δεν obl/εν , , ut Euripides dixit Suppl. 703. Sην. ωμενος. BurSus alio tempore' Hi, quod minus placebat propior homoeoteleuton ιν Sed magis otiani videtur desiderari aliquid, quo significentur hae victoriae suisse Melesiae et distinguantur a victoriis discipulorum. Id ossicitur reposito aliquo infinitivo, ut εχειν. s. l. XIII, 37. Πυθοι χει Gradio τιμὰν Ρ1th. VIII, 78. μεγὰροις XCις γε Gς.
construes ἔκ παγκρario δενδρων et videbis duas contigisse victorias Melesiae, alteram imberbi, alteram Viro, utramque Nemeam. Ac poteris etiam originem suspicari salsae lectionis collato loco Pyth. I, 7 sqq. δε εομαιπὰ s/εν Σαλα s/DO 'Myaναίων χ ο ινμισθέν, ἐν π ρτα δ' ίρξω πρ Κιθαιρωνος μὰχαν. Hinc ut sumtum μ χa et in Ol. VIII et lapsu memoriae, quum notior et illustrior esset locus 3th. Ι, vel a correctore Veiere translatum in locum evanidi κειν.
Post Schmidium Hermarinus ἐρδομενων scripsit assentionio aysero. nectius opinor Bergkius et SchneideWinus retinuerunt ἐρδόμενον non solum ab omnibus soro libris
rite persolvitur est recordati victoriarum ab iis partarum, quod iam Heynius docuit,
73쪽
quarum nunc rite si mentio in celebratione recentissinaod ictoria . quod sexta est, quas illi onti contigerat. De carminis argument mihi non plane convenit cum Dissenio, qui summam ait pietatis iustitiostque coniunctionem cum sortitudine redire putavit. Laudantur quidem host virtutes, sed illud, cui Omnia sero sunt subiecta, Si Singularis ei eximia oorumo inprimis Iovis bono 'olentia ac tutela, qua cum insulam, tum Victoris gentum in plectuntur. Iupiter enim Blepsiadis deus gentilicius est . b, Iupiter utrique fratri dedit victoriam, V. 14 sqq. V. 83. Iovis Oraculum Olympicum Alcimedonti victoriam promiserat V. 3. Dii sanxerunt, ut insula cregrinis esset Velut arx iti addam et muni mentum iustitiae et hospitalitatis V 25 sqq. Diis et Iovi inprimis commendatur Doricae insulae salus et conservatio V. 28 et 86 sqq. In insula regnavit olim Aeacus Io is filius qui dignus habitus est ab Apolline et a Neptuno, quem Socium assumerent ostia ibus Troiae xstruendis, cui etiam sutura siliorum ac nepotum in I rotae expugnationi sorti iudo et gloria ex Iovis portento ab Apolline praediceretur, V. 30 sqq. Vidos iam quo
De singulis pauca addenda sunt. Duod uockhius et Dissonius similitudinem ali quam a poeta quaesitam existimavorunt in eo, quod Iovis oraculum Olvmpicum Alci medonti promiserit victoriam . , et quod oraculum Aeaco datum sit ab Apollino V. 1 sqq. mihi quidem nimium videntur egisse iri doctissimi. Nolebant cortatur nisallor oraculum Olympicum iuniare de victoria sere omnes, nec tam grave suit ut id ab Alcimedonte aut ab ius avo factum adhibito 3 tho extolleretur Aeacidarum autem Troiae expugnatorum saeia sortia ne narraret, quod longum erat, vaticini usus est forma et ad brevitalem et ad admirationem aptiore, ut solebat, es Pyth. IX, 1. Nem. Ι, 61. Isthm. V. 42. Narration autem de Aeaco monstratur antiqua insuli gloria ac splendor, postquam V 20 sqq. praesoniis temporis decora Aeginae r aedicata
erant. - Ac nescio an nimium quaesiverint in ISthmi commemoratione . 48 sqq. in qua nihil video praeter xitum narrationis luculentum. Neptunum enim, quum ex Asia curru aure in Graeciam reduceret Aeacum, in sedem suam Isthmiam revertisse non magis mirum quani illud, quod Apollo in sedes sibi dilectas rediit v. 47. Conira siquis Verbi Iro oroις τε καὶ τε roατοις V. 45. Aeginetarum advorsus Medos comprobatam virtutem iacit innui dixerit, me non habebit reluctantem. Olum enim carmen Sic comparatum est, ut monstrarentur Aeginetarum laudes ac merita insignia, et ut appareret, quam digna esset insula, quam dii tuerentur cuiusque salus etiam Graecis cordi esset, quemadmodum saluti illis gloriaeque suisset. Idque duabus de causis maxillae
opportune tum fiebat, primum quod illo tempore Ol. 80 Aeginetis periculum ab Atheniensibus imminebat, do qua re Bouckhius exposuit in expli., deinde quod Olympiost
carmen canendum erat in maxima Graecorum, inprimis Doriensium, frequentia, quibus insulam commendavit Ooi3. Nam cantatum est carmen Olympiae. Nihil agi schol cantatum dicens Aegimo Propter V. 1. αποπ0 Ira ν ἰaκον ξυρ αν ιπποις χρυGAυς Olympia caniatum voluerunt ceckhius o Dissonius propter . . LV a Tisa ἐς Dihi νοον ἐπ' Ἀλνεο Ἀαλ O τονδε κῶμον a Grεma amo taν Js αι. Quanquam do hac re paullo accuratius
agendum est. Nam poterat quidem Olympia vv. 1, 2 invocari, licet non Olympi oeaneretur Verum Pisae nemus, quod iubetur benigne accipere comissationem et corona' oblationem, quippe quam Oxisset victor non potest translato et gurate, sed di ei
74쪽
Voro ac proprie intelligi. Accedit etiain qu0d ea, quae de Aegina dicuntur . 20 - 22: Ai: Da π rραν ἔνθα ΣωτEι α ιος - ενίου παρεδύος σκεῖται Θέμις tuo δενδρω- mox, sic proseruntur, ac Si non Aeginae sed alibi dicantur. At si Ol3mpiae cantatum
est, quaeritur On Solum quomodo V. 51 potuerit dici λυρο, Sed etiam, quod quaerero omiserunt interpretes, quomodo V. 25. τεθμος δε τις κα τὰν δ' ὰλιερκεα χωραν, in quibus verbis καὶ et νύ Aeginae cantatum Videtur postulare . Ac de εχ o quidominino est dissicultas, quod Λoacus, quum Τroia cum optuno Versatus esSet, a Neptunoo Asia remota huc advectus dicitur i. e. non Aeginam, Sed in a regiones, in Graeciam. Iam καὶ νδε non tam dixit, quod Aeginam modo V. 20 nominaverat, quam propterea, quod Aeginetae comissationi et coronae oblationi intererant, carmenque canebatur inter Aeginosas adstantes et comitantes, quorum in tanta loci vicinia magnam sane multitudinem Olympipe assuisse OnSontaneum est.
τονδ' νερα μι uoxia γεγ μεν EUXEιρα, δε ιογυιον, ρυυντ έλκών, Atarrhoi τ εν δαιδ' 5ς Ηι δ νικων πεστεφ νωs yωl Oν. sic Boeckhius Hermannus ad Eurip. ph. A. 1127. correxit ρων τ δελκαν Aiaντεων ξ δαιτὶ Na δα νικων πεστεω νέωσε βουμον. Unde Sumto Aὶaντεων ab serus maVult: ooωντ' Dκ ν, ἐαντείων ν δαιτὶ et 'Iλι ω κτε, ad hil ita in δαιτὶ et syni 10si. In Hormanni mendatione hoc maxime displicet, quod ex epitheiis υχειρα, δεῖιογυιον, oso ντ δελκὰν quo tria sic Osita praeclaro Ornant victorem, aegro seras si unum alterumve constructione mutata splendidae seriei eximatur. Duod vitavit quidem Kaysorus, sed intulit ore, quasi opitheta tria illa uin maxime in victorem incidissent, quum ictor Aiacis aram coronaret. Quod si esset, posses suspicari ρων δελκὰν λαντίαν, εν μιτὶ or 'Iλ. Maxime autem Obest μιμονία, quod respondens iis, quae V. 100 sqq. dicuntur: b d νυ κ9ατιGrον απαν κτε. do robore et Virtut durani ac semper in Epharmosio conspicua, non brevi alicuius actionis spatio emicante, cogitare nos iubet. Contra Servat pronomine 5ς, quod quin genuinum sit post Boeckhii annot crit dubitare non licet, sententia sit persectior, quum hoc dicatur Pronuncia audacter deorum maximo muner hunc virum esse membrorum et oris tanta praestantia, qui die festo Aiacis aram Victor sortis cinxit, qua sententia carmen apto clauditur. Ergo scripSerim:
Sic iam ante hos res annos in adversariis scripseram. Nunc autem SchnoideWinus
Et hoc sortasse rectius, quod pro synietosi εν δαιτὶ elisionem statuit εν δαέθ' uam ob rem nunc em N, 15. ναρονθ' o oψιν scripserim. id Comment pari. I, p. 31.
Pδrum autem recte τ' servavit post Ataντεων, quam particulam sulcrum esse positionis
ossiciendae statim id prodit, quod libri 110nnulli, ut rati. A, B pro ea praebent γε
75쪽
Dehique structura qua ra servato languide serpit, alacrius i sortius procedit uiium d ad τόν Γ νερ χ ρspiciat. - Celerum do compositione mitis carminis liximus in introd. p. 14 Sqq.
I. i. 'E DIs ob ποις νίμων τε πλείσrci χρῆσις εστιν V υρανίων δ rcor . Sententia per Se aperta et simplex est. Sed aliena quiesivi Dissenius poetam a veniis ordiri docens propter iis tantum navigationum Agesidam in patriam rodituri. Sic iuro mireris, cur etiam de pluviis addat, quibus nihil commune cum navigatione. At illi litos cogit in ventorum utilitate de navigatione tantum cogitare, quorum pluribus in rebus utilitas cernitur. s. v. c. Bacchylidis pigramma clineideW. Deieci. p. 450. Bergli. Ouit. p. 32. Ei J V/ως ιν ν ν ro ου' νδ ανεθηπιν
Diu se debere gesidam carmen promissum Ostia significa metaphora elegan tisSima. In animo, tanquam in tabulis, debitum inscriptum est. Iubet uilurri tabulas et recitari nomen illud. Vido praeteriisse diem solvendo mestitutum et neglectum Oblivione mentis. Timet reprehensionem sido non sine pudore, pra'Sertim quum debeat civi Locrensi piZephyrio, quorum civitas ob conventorum sidem ac solvoudi diligentiam in mercatoriis puto rebus laudabatur v. 13. ue γὰρ τρἴκCια πολιν OZUων Zεννοίων . Solet tamen usura soluta salis alere saltem ad ignominiam Ollendam ac meditatur poeta totum debitum, quod se scit sacile essecturum, caput eum Sura Per- Solvere una, ita ut gratia vetus inter amicos redeat. Vorba OPPLhius o Hermanni emendatione sic edidit: V. /ως δε ausa iam hi δε ειαν much Gν πόκος ὼν roses νυν o μφον
76쪽
docuerit κοινον λόγον SSe Summam pecui id debitae Caput cum usura quidem in tollo oritu. Sed in tamen sateor adhuc haerere in Verbi sequentibus, quae planiora ossent, si pro set utroque loco scriptum esset πώ aut si liceret cum Scholi otllo cLhio noli criti subintelligere dous dν, κοπήi 00s CV, δε ωρύσωμεν, vel simile quid ante νυν. At vix licet. Itaque suspicor Sub Vocabulo illo incerto δενδρέων vel dicit odilatero aliud vocabulum, a quo quae Sequuntur endeant, quale sit δεθρει. Unde γε minime Otiosa particula assumta e Pal. C sic scribam: δ ιιος δε λυsa δυνατος ὁ ειαν πιμομ Ἐὰν γ τύκος αδ f νυν ψοφον λιGso ἔνaν
, neprehensionem saltem acrem tollere Valet usura. Specta nunc ut lapillum volutatum sublatura sit unda uens, et ut caput una cum usura soluturi simus in gratiam iucundam, . . ad reprehensionem fugiendam Sura Soluta sussiciat, sed ampliora praestabimus. Porsoluto enim toto simul debit etiam gratiam inibimus. Ita verba ψώνον ἷλιGGoμενα - εον comparationem esticiunt, neque in vocabulo ψώνον cum Schneido in cogitandum de calculo computantium, sed de lapillo, quem lacilo auferat un- larum vis Significat igitur sibi non maius Ore negotium solvere debitum ac removere vituperationem, quam undae auferre lapillum. Sed praemisit sententiam, in qua comparatio est, illi rei, cuius causa comparati instituta est, quod saepe sit apud Pindarum, ut Ol. Ι , exfr. πε sto κτε. Ceterum de ἄθρει s. Eurip. Alc. 1105. ἄπεισινε χοροὶ προύτα ν ε χρεων ἄθρει. Locum depravalissimum V 25 iam attigimus Onam. Part. I, p. 31 Sed nunc denuo
Libri pristbent βωμον vel 960μ ω εῖα ιγι/o 'LIoaκλίας κτέssaro. Primus aJserus rectissime vidit genuinum esse βαριθμον, quod e scholiis atque inde c0gnoscitur, quod ex εξ ριθμον glossema prosectum est βω μόν. Putabatur enim ε α ιδ μον de Sexaris geminis intelligendum esse, do quibus vid. l. V b. At recte ayserus ἡῖξα- , ριθμον ad γων pertinet, qui Pindaro ipso auctore ex generibus tum constabat, , stadio, lucta, pugilatu, quadrigis iaculo, disco. s. infra v. 67 - 75. Post -
ριθμον metro prorsus On enienter sequitur ἐκτέGGaro, pro quo, si displiceat medium, possis e schol. Sumere Gκευασεν. Sed hoc prosae rationis potius est, et ἐκτέGGaro
propterea Verum Videtur, quia vix credibile est in rarissimam orbi formam mediam criticorum Veiorum aliquem incidisse Kaysorus quidem κτίσσατο roiecit, sed displicet quod in eius locum substituit 'LIoaκλεης, quia paullo post v 3 idem nomen redit. Juod si scisιδ μον κrisfaro Verum sit, quum iambus aut haec Verba desit, quaeritur quo Vocabulo ille commodo expleatur. Atque Bergilius versum totum sic scripsit: πατὴρ ξαριθμον κτίσGaro, Iuppiter iussit ilium certamin Olympi instituere. Sed plura sunt, quae dubitationem iniiciani, ex quibus unum assero, propter nomen Πιός paullo ante commemoratum minus aptum hic esse πατήρ. Verum alio ducere Videtur ipsum vocabulum Saριθμον. Nam quum postea certaminum genera Constet dri mutata et singula, ut in quinquerti factum, coniuncta esse vid. ceckh. expil.
77쪽
p. 20 et 486 , quumque sic aetate posterior etiaIn numerus certaminum mutatus sit, apparet indarum hic tradere Voluisse, qui suisset ab initio numerus certaminum ab Herculo institutus ei quae certandi ratio. Itaque hic quidum γωνα Θαριδllo nominavit et postea v. 60 - 73 singulatim de certaminibus exposuit. Unde cortissime colligitur, periisse significationem temporis antiquissimi et initii, quod oppositum osset illi rationi, quae Pindari aetate constabat uare suspicor fuisse:
Iam patet a correctoribus antiquissimis, qui, quo Scissilo pertineret, non perspicerent, impositum esse ineptum βωμον, cui acile cessit τα πρωθ' minus scilicet ne cessarium. aκλεης denique glOSSa est e V. 30 margini adscripta, o de subiecto dubitatio esS t. Sed nunc quidem hactenus verum enim si, quO: Ol. XIII, 47. legitur: επετω δ' εν καστρομίτρον νοῆσαι ὁ καιρος αριGTOς.
78쪽
P. 1 lin. . pro defungeretur ego defungerentur; hi d. in insima p. bl leg. παροιχοsιενον. p. 17 1. 16 leg. et Peram. - . 18 . . ab Ds le g. eandem. In comm . art. l. in Praemonendis citu ins Ieg. vir docto. - p. l. lin. ah Ins. . lege tripudiantis. - . 7 in antepenuit. post in quo excidit in libris.