장음표시 사용
41쪽
43쪽
45쪽
Juuin ea quiae de Pindaro commoniaius in vulgus edideram, viris nonnullis doctissimis studiorum in ioc poeta vel emendando vel interpretando positorum existimatoribus intelligentissimis non inutilia Visa esse viderem, in hoc opere pergere decrevi, quum praesertim sere quotannis partem aliquam scholarum Graecarum explicationi Pindari destinare solorem. Et in priore quidem commentationum particula per Omnia sero carmina vagati locos singulos decerpsimus correctione egere Visos, distulimus autem multos, de quoruin interpretatione ali aliorum sontentiis discederemus. Nunc autem intra Olympica sero carmina nos continentes ad intorpretationem potissimum animum applicavimus, non vilato quidem emendandi ubi res serebat negotio, sed Sic ut munus utrumque, qua' utilissima ratio videbatur, coniungeremus. Nec vero mirum in hoc poeta tot adhuc locos reperiri, de quibus interpretandis aliter statuas atque iris doctissimis placuit. Insunt enim multa et rebus Obscura et verbis ambigue dicta, mulsa denique, do quibus nisi saepius ac diversis temporibus repetita lectione et probe perspecta singulorum carminum natura partiumque, quibus singula OnStant, ratione multum pensata curtius quidquam pronunciare vix audeas. Sero multis in locis certior, ex qua considonior diiudicare videaris, ratio sese obtulerit. Ac nescio an aliis idem quod mihi, obtigerit.
ut de uno alterove loco Ius quam semel sententia mutanda SSet. Proinde nec pudet, ex iis quae ante edidimus, nonnulla retractare, nec timendum ne Vitio detur, quod aliorum quam is doctorum inventa ac placita resutaro conati et in antiquissimorum interpretum sententias nonnunquam relapsi suiuus. Sunt quidem ulla a scholiastis veteribus ut malo lecta ita pravo intellecta. Sed tamen quum et Ostra et OVa, quadvidebatur, via prosicisceremur, saepe accidit, ut in eandem postrem interpretationem
deVeniremus, quam postea in scholiis vetuSti aliquo modo indicatam vidimus, a quibus perspepe immerito interpretes recensiores defecerunt. Eorum igitur haud levis est in interpretatione auctoritas, quam maximam osse in lectionibus diiudicandis post Boeculii iei Godos redi Hormanni curas gregias satis constat. Duod uberiore disputationis genero hic illic usi sumus, ut sunt fortasse, qui Vituperent, ita plures spero Ore qui laudent. Consulendum orat otiam utilitati adulescentulorum Pindari lectioni initiandorum, quos in enodandis muli0rum locorum tricis non iam brevisa Succincta, quam xpositi copi Saluvaro solet. Ouanquam sunt qui dubitent omnino, iique gravissimae auctoritatis viri, de lectione Pindari in omnasiis admittenda. I o qua re video vel propter Variam g)mnasiorum conditionem, vel propter ingeniorum diversitatem, quae est in discipulis. vel propior alias causas conveniri Vix OsSo. Verum non infeliciter gerit, quod quisque libenter secerit, atque usu toties experto est cur mihi credam. Nostros saltum.
qui sunt primi ordinis, discipulos ei lib0ntissim cum fructu in hoc poeta vorsari
46쪽
constanter animadvertimuS. Hanc autem in exercitationibus scholasticis semper serva-ximus legem, ut nunquam progrederemur ad intuendum Otuin nisi singulis ante enucleatis. Sed ut verum est, quod in hoc genere iterarum imprimis valet, per partes tantum perveniri ad totum, ita non Obliviscendum, imperfectam niandro vel diligentissimam interpretationem, nisi perSpectis carmini partibus ad totum illud quod dicimus, penitus cognoscendum ducantur discipuli atque ex toto rursus partes iugulo illustrentur
et intelligantur Sic demum interpretatio sit absoluta et intelligendi existit voluptas.
Victoria, quae hac da celebratur, ad Ol. 77. probabili ratione a Iloeckhi resertur. Sed ante Hieroni aliae plures contigerant victoride. Earum res uerunt Pythicae, de quibus id schol et incliti ad yth. I, una autem OlJmpica, quam schol. l. 73. reportatam esse dicit. Iam quum Pindarus ubique in recenti victoria celebranda soleat memoriam repetere Victoriarum ante partarum vide quo diximus in introd. p. 29 ;quaeritur quae causa suerit, cur relicta ea consuetudine in hoc carmine victoriarum Superiorum mentionem non saceret. Omiserunt de ea re quaerere interpretes quamvis memorabili. Videtur autem explicanda esse e carminis ratione o consilio ipso. Summa enim quae per totum carmen dominatur sententia haec est, ut ludus Ol3mpicus Omnium Summus esse dicatur ceterisque omnibus ita praefulgere, ut illi obscurentur Olympici splendore, unde consequitur victoriam Olympicam esse praestantissimam. Atqui a Sententia principalis quo sortius exprimonda erat, eo magis conveniebat tacere de ceteris Victoriis. Et proso to quo eam sententiam insigniret et extolleret, Omnibus ornamentis usus est. Positis enim duabis hisce sententiis, omnium rerion utilisSima St aqua, et aurum inter dii itias prinstat, rat ignis noctu laget, quum subiiciuntur Verba εἰ δ' αεθλα γαρυε ελδεαι, statim auditoris animus Oa opinione assicitur, dicturum poetam, inter certamina quod sit praestantissimum. Cui opinioni satisfacit poeta, sed aliter atque eXSpectaVeris. Nam pro eo quod simplicissimum erat, si cer tamina cantare iS, nulli molarius erit Olympico, novam instituit comparationem, solis adhibita imagine, cuius
luee saluberrima ceterorum Siroruin radii occaecantur ut illo unus per iumenSum aerem dominetur. amque rursus imaginem non consueta comparationis Orma, qualis haec fuerit, intulit: si certamina cantare is, Sicut ollis radiis Sidera omnia Danescunt, ita prωStantissimum dicendum certamen Olympicum, sed quod osporandum
Sit maius et augustius quidquam operiri posse, vota clariorem quam Olis plendorem quaerere, vetat certamen maius dicere quam Olympicum. Simili in re simili forma usus eSt infra v. 114. ζκ ετ παπταινε no Gιον. Sili. III, 31. γ κε ra s/ακροτεραν πευδειναρεταν. ua ratione probo considerata magis etiam elucobit loci virtus ut prpestantia. Etenim iactis in exordio undamentis per sententias duas, quibus prἴ0StantiSSima quaeque Spectare iuhemur montesque sublimo a O ta latas sentimus quum attigisse altitudinem videmur, unde prospectus iam datur rei uniti poeta monStraturus est, novo praeterox speciationsem atque altiore etiam volatu abripimur ei in summo quasi gradu contemplationis constituti aliquantisper commoramur; cuius conuit Orationis speciem gregie Pi socii poeta longiore verborum ambitu iractoque senientis decursu V. 5 et .
47쪽
δελλο αλπνοτερον ν αμίς σαεννον α GTUOM Uritici ει αἰθέρος. imitatus quasi aquilae in allum evolantis ac diutius patuli alis in aere suspensa ima Oinem, donec id regia, ne deseramus Similitudinem, lente demiSsa in rupe quo loton dii consedit, verbis hisce ρην OI.υl aia Gy υνα φερυρον VJ Got/ήν. Huc ni in . ad sympis laudes, omnia deduxit poeta. itaque quum hoc suerit poetae consiliuni eur lvmpici certaminis praestantium iam Singulari bii laudibus exornarot non pus orat, ut ictorias a thicas commemoraret, immo ero earum commemoratio poeti consilio quodam modo repugnabat. Prorsus igitur ad praesentem victoriam Ol. 7. hoc carmen applicuit, odoo ut oliam prioris illius Olympicae mitteret mentionem, reportatae, si Schol. idos. Ol. 3. Esi bi lasse qui de hac antiquior Olympica Omnino dubite eamque nullam uisso pulset. pr sertim quum ne in Jlh quidem, quae ad Ol. 76, 3 refertur, eius muniti sint. Νed vix recte. Singulares enim potuerunt OSSe clusa', quae regem CommoVerent, ut postiam a priorum commemoratione abstinere et in privsonii tantum i loria orsari volt ei. Verbi causa si rex non sibi sed civitati victoriam parasse videri vell0t. Et oro in P thica illa victoria Aetnam urbem a se nuper conditam Seque Aetnam in renunciori iussit. 3 ih. I, 31 s ursus Ol. 1 3racusanus dicitur . 23. At priore illa ivni Pica quum potiretur, nondum 3racusanus, Sed Gelous civis erat. Ilaec vel similis ausa Oluerit esse, cur eius memoriam tum quidem repoti nollet. V. S. Gθεν πολυφαro υμνος α φιβαλλεται
Pluribus disticuli alibus hic locus laborat Ouid est enim αμνι λλσαι ayserus
secundum glossam in Pal. C. et secundum scholiaside cuiusdam orba sic explicat minicium tangitam corona imponitri ictori Oeti GOνων miriεGGι , ut P ih. 28 legatur: soa al/φίβαλε εα ιν κομ&ις. Cui interpretationi quum limintrod. P. 33 assen Sus QSSem, nunc Sententiam mutavi Male enim id convenit sequentibus, in quibus non de laudando victore aut de armine ei tanquam Victori e coronamento imponendo, sed do celebrando Iove ac de gratiis de agendis sermo sit, κελαδξιν Κρονου παῖδα ae igitur de laudos, quod toties sit in opiniciis, prium iliuntur. A cessario ergo host sententia inest unde poetia concitantur m laudes o Di canendas. Videndum iam ex pluribus, quas Boeckhius et DisSenius attulerunt, virorum doctorum interpretationibus qui maxime probabilis sit. Atque metaphoram ab Ornatu vel vestitu potitam quae I hierschii et Helckeri sui sententia, minus aptam esse patet nec vero ut soldii agitatus mentibus, Vel quia de ponderanda atque animo volvenda Sententia poetica sermo hic esse nequit, vel quia propter γε verbum s/νιβύλλε et&ι tali significatione accipiendum est qua motus indicetur, qui alicundo sat. Hoc ipsum quidem nos in Taselii disseminatur hymni S per omne potium mera tibias, Ut a Cl bl S. Verum metaphora iaciendorum quaque versus telorum vel carminis radiorum, quamvis per se sit poetica, amen . . nimi auda est, utpote quae praeter Oxspectationein accidat neque habeat in coloris Verbis, quo ad stam deducamur. Mittamus etiam Dissenii amplecti animo et com lecti, quia imaginem certam, quae in μνιο 09.Ercui nosse debet, non pristbet Roperitur autem ea imago huic loco aptissima in Iloynii
48쪽
interprolatione obiicitur mentibuS, ut Onu circumfusus auribus, quod etiam Hinc hius amplexus est. Itaque Sit Olympia, Unde poetis causa et materia canendi venit vel, unde poetarum animis spiritus divinus asstatur et ossunditur, qui eos incitet ad canendum Iovis silium. Von no das te epriesene ted der Dichter eis um-n alit, re inge ceti. Ut Olympi sons carminum dicatur, Similiter ac 31 h. I. T. Delphis inmonidarum genti τοιμος υνων θηGαυρος τετειχιοται Similior etiam locus est l. III, 9. Iisa τας raro θευρεοροι νίGGom ἐά ανδο 0 που δεοιδαί, qui bus orbis nostra interpretati plano confirmatur. Attora dissicultas est in lectione κομενους Libri iuss sere omnes praebent κύ- μενοι, aut κομενοις. t huic quidem patrocinatur Hermannus Opp. VI, p. 34. At λκομενους primu recepit Schmidius e Pal. C, ubi omissum in ordine, sed minutis litoris tanquam glossam suprascriptum dicit Eayseriis. Videamus iam de scholiis,
quibus tres, quas indica imus, lectiones Omnes agnoscuntur, sed ita ut ἱκομενους lectiose videatur, ex qua ceterae ortae sint. Nam Vetus illud scholium Vrat. Λ, quod inepto accusativum pro nominaiiVO positum SSe Vult, quia κόμενοι cum αυδ σομνι salso coniungebatur, dicenS: et di κομενους αντὶ του παραγενομενοι λεγει' τῆ γαρ αἰ ιατικὴ αντὶ τῆς Os γῆς ριυνται, prava ac defensione accusativi indicio est, κομενους pro antiqua lectione habitam esse. tque etiam illo scholiasta, qui eam interpretationem improbat verbis περ υκ λυαι λογον ἔχειν vid C. E. Ch. Selineide apparatus in darici suppl. p. 48 , interpretamento εὐοντας comprobat accuSatiVum. κομEνοις contioribus domum scholiastis laudatur Ortumque videtur falsa siructura, quam idem
beat Pal. serrat enim Disson κο/ιενους ex libris plurimis repositum dicens , post ea tamen qu e Boeckhius in disputatione de risi Pindarica docuit, nemo erit qui dubitet
quin vetorum scholiorum lectionibus ore plus auctoritatis tribuendum sit, quam libris mss. Becto igitur Bost khius ot chnoideWinus κο μενους rotinuerunt, et recte ab utroque comma post κελαδεῖν Κρονου παῖδ' positum est. Hoc est enim illud, ad quod aciendum poetae incitatos se sontiunt, universo necdum definito loco, ubi canant ovis laudem. Id autem statim dos nitur additis ες ισνεὰν κομενους 9 καιραν Πρω- νος Gτιαν, quae verba ut docet accusativus κομενους infinitivo κελαδεῖν structura
Haec verba primus Hormannus Opp. VI, 48. recto interpretatus est, docens γλai- GJG h. l. non esse celebrari, sed delectari, Delari, ut ceteris Hieronis irtutibus etiam haec laus adiiciatur, quod musicas artes amet et poetis suaviter ludentibus in convivio ipso comis et libens intorsit, ubi do scoliis cogitare licet. Quod is verborum Sensus iam diu latuit, videtur in causa fuisse praepositio εν, quae ad alteram illam potius interpretationem ducebat. Sed γλα ζεσθαι ν τινι raestari aliqua re recto dicitur, ut Nem ΙΙΙ, 32. παλαιαῖσι δ' εν αρεταῖς γέγαθε Πηλευς et τε πεσδαι, χαιρειὶ ἔν τινι.
49쪽
o resutata etiam Bergilii lectione ΣυρακοGων ITO G /lii βασιλῆα, sic interpungi iubet Tooςε ιιξε δεσποτα ΣυρακοGιον, a z. GG. ut Συρακόσιον ad honor iratiatur noctius dixeris, substanti, δεσποτα duplicein addi appositionem, alterum quod Syracusanus uerit alteram quod rei queStri Studi Sus rex. Itaque nomon est ρακοσιον in quod duplex incidit ictus, Sicut numeri ita grani alica quoque structura Oxtollitur. Duod cur factum sit, patebit ex ii quae Supra P. . disputavimus.
De his verbis accuratius agendum est, quum praesertim introd. p. 100. Verum Hermanui auctoritatem sequutus nondum satis dispexerim. Hermani u eniti Opp. VI, 57 sqq. Dissonium reprehendit, quod reiecerit superiorum Opinionem interpretum, qui Pindari vorbis tralaticiam ac DOiam de Pelopis humero sabulam contineri putaverant, qua Ceres partem humeri comedisse, post autem eburneum humerum reddidisse dicitur. Apparoro nimiermannus ait ex ipsis Pindari verbis, tralaticiam illam sabulam narrari non nutem totam, Sed partem tantum sabula a poeta resutari. Nam amatum a Neptuno Peloponi infra a poeta ipso dici, sed quod mactatus et Octus Vulgo dicatur Polops, id antum a Pindaro negari et ut sicium repudiari. - Αt pec Hormanni sententia ex parte iantum ora St. Nam si Pelops negatur mactatu et coctu esse, negatur intulCeres partem humeri gustasse Pelopique eburneum restituisse. Nec vero, si poetist Verba diligentius perpendoris, quidquam in iis reperies, quod iliciat, ut Vulgarem ab eo dicamus tradi fabulam Nimirum in eius orbis nihil praeter hoc inest i optunus puerum amavit propter pulchritudinem, quum inde a natalibus humor oburne , insignis
esset. Iectissimo Dissonius: Censet natum Sse Uerum Cum burne humero. Etenim Verba Parca puerum e lebet puro Sustulit, Oelic Ornatu detracto signi sicant balneum primum undo puer recens natu sublatus St. Hoc ipsum, ut puer recen a partu lotus intelligeretur, pulchre ac poetice cura it poeta, assuisse partui
Parcam dicens. Sunt enim Parcae 2 όχιαι θεαί, quas dicit Euripides Iph. . 206, quo pertinent otiam loci a Dissenio laudat Pind. l. VI, 2. Nom. VII, 1. Nec tam
mirum, quam Hermann p. 54. Visum est, filiolum patris, qui non unus de multis, sed conviva deorum suit, a Parca ipsa e lebete puro sublatum esse. In hoc uno salsus est Dissonius, quod interpretatus est a Neptuno matre HS inde a prima infantia, ac si QSSet πεὶ πρωτα, εἴτε et χιora. Immo ἐπεί est quia, et Omnino hoc dicitur: Neptunus cum amavit, quia pulcher erat et inde a prima infantia humer eburneo, i. e. eboris splendorem reserente, Parciae Ono insignis. Iam non negamus quidem Vulgatam de humero comes et a Corore restituto sabulam Pindaro suisse cognitam; imino vero Pindarus cognitam habuit et Verbis fortasse λεναντι Mai Milo oo Oν κεκαδμἔνον leviter ad eam respexit, sic autem sabulam narraro instituit, ut statim ab initi appareret, deseri ab eo vulgarem atque impiam narrationem novamque viam iniri. Unum vero illud negamus, Pindarum sabulam notam et iralaticiam hic narrare. Duod tuum iure negemus, dimittendum etiam illud, quod turbas et labores ingentes interpretibus attulit, quod putaverunt Pindarum narrare sabulam, quam non crederet, inn-
50쪽
quam crederet, OSi modo eandem magna cum indignatione ab eo retici. Illud igitur quod Coros dicitur humerum gustasSe, quod Pelops mactatus et artibus quibusdam . quas Medea mentiebatur, in lebete recoctus reVixiSSe sertur, quod humero eburneo donatus pro comes traditur, haec, inquam, Omnia mittantur, et planissima erunt Pindari verbI. Nam Pelopis sabulam tribus orsibus summatim proponit. Nondum ibi sabulam
vulgarem impugnat nec certamina excitat, quod itandum erat in narrationis initio, sed firmo pede incedens sic progreditur, ut sabulam notam Verbi ξλε αντι - κεκαφ/ένον levi lor tantum stringore videatur, liberam atque in logram narrationi reservans ultoriorem viam. Duo quasi undamento posito nondum narrationem impiam adoritur, sed causam et Originem multorum in sabulis mendaciorum universu indicat. Sic lenitor munita in se contra atque a prioribus poetis factum sit narraturum profitetur, eaquero consocia Originem, quae ipsi videatur tetrae et abominanda sabulae, patefacit. V. 28. aDt ara πολλὰ, καί που τι καὶ ι sorων ω τις περ bν λαθῆ λογον δεδαιJaλ ιενοι θευδεσι ποικιλοις δε απαμυντι ιυγοι. ω τις pr obent libri optimi cum schol vel idque commendatum et explicatum ab Hermarino non debebant repudiare Bergilius et chnoidevinus. Est quidem ν rιν antiqua lectio, ut e schol apparet, Sed coniectura simillima. Scripserunt enim accusativum, quum nominativi σέ τις structuram non intelligerent et quum S asTarcoi r obiectum desiderare Videretur, quamobrem in multis codd. itidem ex coniectura scriptum est βροτων ω ενας At recepto σατις sontentia sit Optima. Profecto mirαbili sunt
multa, ac fere etiam hominum sermo, dum erum eo cedit, exornαtra ira quam cr-sicoloribus mendaciis abutia fallunt. Nam quo Ea Tarcor τι absoluto OSi tum St, ut in loco simillimo Nem. ΙΙ. 23. Gomia δε κλεπτει παρὰ ισα ροδοις, atque ut γει PVth. II. 17. γε ὁ χαρις ω ιλ- ποίνι ς Pr εργων πιγμενα, ubi DisSenius Hermannum ad Vig. p. 938. Sequutu interpretatur: ducit eos gratia s, i. e. OUς κελαδεοι raς, ad serus autem deSiderans obiectum τίμιον conlocit. Hoc quidem minime probabile, sed optima est pigelii coniectura, Vel quia scholiastam legisse ποινι ιος X ipsius patet interprotatione μειπτικλ , quod SchneideW animadvertit, vel quia id ipsum flagitat sententia et ducunt eodem indari verba V. 14. εχ aχε βασιλευGιν υρνον,απOιν αρετας. Verum non desideratur in αρις γε obiectum, ideo quo etiam ab Hermanii discedo ducit eos, i. e. Cyprios, grati interpretante. Nam dictum est generaliter, quod patet o sententiarum nexu: Solent reges Pro beneficiis celebrari carminibuS. DOSequuntur Cinyram Degem laude Cypriorum. Iani asserendum erat alterum exemplum de Hierone, propter quod illas sententias instituerat, sed pro more Suo Suaviter erubra coniungens interserit γε ὁ χαρις κτε ubi prora poterat γα poni: Etenim ducit homines grati in senesciorum remuneratiora em EUenerans. I uni demum id adiecit quo tendebat Te ero, Hic O, canunt irgine Zephyric Sedentes pro foribus, seroati per te a belli terrore et a Servitii dedecore. Universo dictum illud interseri indicat ipsa particularum ratio et membrorum OppOSitio: V. 15. κελαδεοντι με δεμφι Κινυραν V. 18. G δ' , Λει νομενξιξ παι. Expositis causis cur multa sicia et sabulosa narrentur et cur praesertim OeSeOS
lenociniis es em VII, 20 sqq. ornata credantur, addit: μεραι δ' πίλοιποι / 0- τυ ες Ochoo raroι. Duae quum univorso dicta osse pateat, vult tamen poeia etiam de sua narratione subintelligi, licet di sorte non dicat on quidem aliorum testimoniis