Convivium, cum epistola ad Thompsonum

21쪽

περὶ Μάλτα- νγιβὴ . . . ἀμώων μυρι Mirabor si quis reponere dubitabit ἀτακτου. Nunc ad paginam ordinem quom scutus oram redeo, et in p. 677, conjecturam proponam certissimam, quam quidem a Baiforo didici ab alio mo alam quod quidem missmiror, omnes enim habet veritatis notas illud miror, ab ipso Baltero osso repudiatam Πων-δν, γαριστε, a ἔμενε ταδ'

- τὸν πάντα χρονον - νυν δ-ακόσμητι- καινὸν ἀνευρώ

κ.πε. Et alteram quidem γέγονε Astius ovidondum vidit; nus bene Hormannus priua ancellis circiundossit. Sin quo illo aetera o rupisset, nso alterimis τι tam Passus sol, a sentoniis structuram cum similibus apud lato in reliquosque passim obviis contulisset. Non tua quidem Vir Doctissimo, sed tuorum discipulorum gratia exempla subjiciam. CL Lore. I. 647, D. - - δειλώ3 . . . . σώφρων δ αραααλ Phileb. 30 B. ου γάρ που δοκουμεν γε ατ.ε. Putidi alma illa του γεγονεν iteratio admonet me ut hoc quoque vitium quam saepe in his libria commissum sit oxomplis ostendam. Et plura quido in hoo ipso libro Omblomata suo quodque in loco corrigero conabor; uno duos tremosoquento libros eodem consilio percurram. Primum Hom- quo luculentissimum exemplum quoniam alias attuli, vitor

tantum indicabo. 710. Σωφροσ-ν μοι δοκεῖ φράζειν, Μέγιλλε, δεῖν εἶναι την ei σπομένην ὁ ξενος η γάρ; Θ: 'ν δημώδη γε, Ἀλεινία, - ri σεμνύνων ἁ λέγοι, φρόνησιν προσανα κάψων εἶναι τὸ σωφρονεῖν, ἀλω οπερ υθυς π σὶ καὶ θηρίοις, - - ἀκρατως ἔχειν πρὸς τὰς ἡδονάς ξύμμαον μανθεῖ, τοῖς δὲ ἐγκρατο . iam του - ἀπατων; qua correctioris facta sicia illa antithesis, τοῖς δε πικρατως, in

Vento abit. In 716. 'ομφ φαμὲν . . . . δοτέον εῖνα . .... ἀποδοτέον

22쪽

M DE PLATONIS LEGIBUS PISTOLA.

ama, antiquum obtinuit ut, quum plures accusatim ab uno

vortali in fino posito rogi voluisset auctor, librarius, quem longior et artificiosior oratio λιπγαν faciebat, idem sors in principio poneret, quod in exitu invenisset, ut in duas partes discors sententia facilior scilicet intollaesuriores. 716. τί vh δραν δε διανοεῖσθM. Locum inspicioni apparebith perperam insertum M. Nec Vorosi ab ast in Cliniae responso δεῖ διανοηθῆναι boni quidquam amissum credorem.

717. τοῖς προσθε si ρηθῶσι νυν M. Vide quae lina ad

p. 683, dicentur. 732. - δη γελώτων τε ε γε α πη των ξωσίων ad δακρύων, παραγγέλλειν δὲ παντὶ πώ ἄνδρα καὶ ο ν περι

χάρειαν πασαν ἀποκρ/πόμενον καὶ περμολπίαν εὐσχημονεῖν πειρασθαι, κατά τε εἰσρωνίους ἱσταμένου του δαίμονος ἐκάστου καὶ κατὰ τύχας οδον προ υψηλὰ καὶ ανάντη δαιμόνων ανθιστα μενων in πράξεσιν. Obiter moneo πόλιν ante ἔλην propter similitudinom verborum excidisse, Mindo ἐκ in ἐκάστου propter causam supra indicatam corruptam esse postremo κατ ατυχίας nos in ι in κατὰ τύχας abitis. Postquam haec correxeris, videbis statim virum ipsum emo τον ἀνθωπάμενον ταῖς πράξεσι, hoc est fortunis praesentibus εμ ελεμε κακως πράττει, nec amplius quaeres cui istud δωμόνων debeatur.

733. ἐν λ αδ βψ ἰσορροπῶ, καεάπερ εν τοῖς πρόσθεν δεῖ διανοεῖσθαι τον ἰσορροπον βίον- των μὲν ὐπερβαλλόντων

τμφίων ἡμῖν βοώλόμεθα, των δ αδ τοῖς ἐχθροῖς ου βουλόμεθα.

πάντας δὴ δεῖ διανοεῖσθαι -- βίους μων - ἐν τούτοις ἐνδεδεμένοι πεφύκασι, ad δεῖ διανοεῖσθαι ποίους φύσει φυλόμεθα εἰ δέ τι παροι ταυτα αρα φαμὲν βούλεσθαι, δα τινα amisin καὶ ἀπειρίαν - ντων βίων αυτ λ ομεν Τίνες - καὶ πόσοι εἰσὶ βίοι, ἄν πέρι δεῖ προμόμενον - βούλητον τεκα ἐκούσων, ἀβούλητόν τε καὶ ἀκούσιον ἰδόντα, εἰς νομον ἐαυ ταξάμενον - φίλον - καὶ ἡδύ καὶ πωπον τε καὶ καλιστον ἐλά- νοννέος οἷον' ἐστὶν ἄνθρωπον μακαριωτατα Eleganter sano in eadem oratione idem modo por οφ δ αδ βψ ἰσορροπεῖ,

23쪽

D PLATONI LEGIBUS EPISTOLA. XV

modo per τον ἰσωροπον βίον exprimitur. Etiam olegantius δεῖι--σθαι tor repetitur. Quo jur antem altorum βουλόμεθα post Ου additum suerit, tum judicare licebit quum corruptissimam sententiam cui subjectum est correxerimus. Quid multa pSoripsit Plato : δεῖ διανοεῖσθαι - τῶν μει υπερβαλλοντων τροφα ἀπτον βουλομει, των - - ἐχθροῖς ὁ πάντας δετους βίους μῶν - ἐν τούτοις ἐνδεδεμνοι πεφύκασιν, πόσους φύσει βουλόμεθα. vi pro αυτὰ legerim ούτω, et mox satis probabiliter mihi corroximo videor: ἄνπερ δεῖ προμόμενον τον βούλητόν τε καὶ ἐκουσίον ἀβουλητων τε - ακουσίων, ἴδιόν

τι εἰς νόμον εαυτρο ταξάμενον απ.ε.

737. Ridiculum os supplomonium in orbis ταμης δὲ σαθρας ἴσης της μετα βάσεως, almium scilicet propter

μετάβασιν paullo supra memoratam. 741-2. Προς τούτοις δ σι νομόωσαι πασι τούτοις, ιι δ'εξεῖνα νυσον πιμε - φον κεκτησθαι μονδεναγώ. Aia , νόμισμα δ' ἔνεκα αλλαγης της - μέραν ην δημιουργοῖς τε λάττεσθα σχεδον - μαων, καὶ πασιν ὁποσων χρεία των τοιούτων, μισθούς μισθωτοῖς δούλοις καὶ ἐποίκοις ποτίνειν. Quam scino intor latus ait hic locus optime apparebit, si remotis quae aliena manus invexit Platoni suum sonsum simulo nitorem reliquero. Delenda ergo quantocius, λάττεσθαι et των τοwύτων μισθούς. 744. Quis non mirabitur satis ferreum sessa quemquam, ut ad verba πο λῶν ἔνεκα των τε κατὰ πολιν κωρων ἰσοτητος do suo alterum ἔνεκα adjiciendum putaret prast 'o δὴ ἔλεγον, τι θαυμαστον ιν τουτό ποτε - φοβωρον ἐπιτάξαι τισι νυν ουπομοίως τρο προστάττοντι δυσχερες θνε- νομοθετεῖν -- το δ' ἐξης τομ πεφυκός τε πως - γώμεσθαι τι νομενον, νυν δὲ οὐδαμῆ γι νομενον, λίπου τε

ποιοῖ τον νομοθέτην, - των παιζοντων, εις προ ξαίνειν καὶ μυρια μερα τοιαμ α νυτα ποιο -- ραν, ου μων μεμεῖν σύ εἰπόντα ἀποτελεῖν. Lege deleto τε νυν δ' οὐδαμουν-μενον λίπου ποιοῖν τον νομοθέτην κ.τ.ε.

24쪽

782M To λέγοντο ἄλλο τι δεῖν πράττειν, πλὴν τὰς ἡδονὰκ καὶ Araemia τὰς περὶ μαντα ταμα ἄποπληρῶντα λύπης Φῆς ἁπάσης d. δεῖν σφας ἀπαλλάττεια est quum suspicariae δειν sontentis adjuvandae causa a nescio quo intrusum. Sed fortasse moro stupori imputandum litoras AEImpetentis. 79 1. μαν Oti ἔξωθέν τις προσφέρη τάλ --τοι ς πώεσι σεω μόν, ἡ των ἔξωθεν κρατεῖ κίνησις προσφερομένη τὸν ἐντος φοβερὰν σαν - μανι ν κίνησιν, κρατησασα δὲ γαληνην ησυχίαν -- τῆ ρω φαίνετα ἀπεργασαμένη της περὶ τὰ

της καρδιας χαλεπφ γενομένης μάστων πηδησεως, πο ἀπασιν -- ἀω τι, τοὐς μὲν ἴπνου λαγχάνειν ποιεῖ, τοὐς δ' evr προ- τας ὀρχουμένους τε καὶ αὐλουμέHns με- θεῶν, or ει - λιερωντες ἔκαστοι θύωσι, κατειργάσατο ἀντὶ μανικων

θέσεων ἔξεις ἔμφρονα θειν Pro τὰ - - diuographia

ortia repone τὰς et lege παντ-ωτι ηγῶται παπητον εἰ τολμεν -- κ.τώ. Quo iacto statim videtis μωσαι propior non intellectam orationi structuram non admodum apto --

cogitatum. Ut his ει in τι si contra in 740 τισὶ in εἰσι

eorruptum est, ubi legend- - τιμῶς τε καὶ ἀτιμίαις. Praetore pro αὐλουμένους Hidri videtur καταυλουμένους.

Quis paulo oordatior in 792 sorata ν-δὴ προσίτων - λεων Γονομάσω, aut in 796 μετὰ φίλονικία τε κε καταστάσεως διαπονούμενα b Hyeυσχημονος pta 798 διεξεργάζοιτ' diu fraphia ortum est; effeta saeps

confindi rectissimo monuit obstus. in duplex nata a lectio, ξερτάς το et διεργάζοιτο, quarum ita praeserenda est. Ι 817 sentantiam hunc ad movi constructam offerunt di α - δη δόξητε μας αδίως γε ούτως - ποτὲ παρ' - χάσειν σκηνάς τε πήξαντας κατ' αγορὰν καὶ καλλιφώνους ἡ-οκριτὰ εἰσαπαπομενους, - ν θ' ἀν- ήμων ἐπι ρέψειν - δημηγορεῖν προς παίεάς τε κα ρο- - - πάντα λον των αὐτων μοντας πιτηδευμάτων πέρι - τὰ αὐτὰ απερ μεῖς, αλλ' - - πολύ - ἐναντία τὰ et ἄττα

25쪽

- γάρ τοι κἄν μαινοίμεθα τελέως ἡμεῖς τε - ἄπασα ἡ πολις, πει ἀν μῶν A NAro δραν - ἀν λεγόμα. E emplarum, quos jam attuli, satis magna copia est, ut omni disputatione supersedeam, jubeamque ἐπιπρο ιν νῶν ω: -- . Praeinrisa comm se πολ4ς, εἰ πτισουν. Infra in satam pagina legimus, προιόντες ἐπὶ τ τέλει δείξομεν, quas quoniam intor se pugnant qui iam ἐπὶ τ ταει, est προ- jam defut), unum altorumve Mintum fuerit necesso M. Atqui ipsa si natura domonstrat legem, quarus agitur, ad Minuroservandam misso itaquo doleatur προιόντες.

των τοιούτων απειρι- ω- Ουκουν πως φοβεῖ πειρα λέγειν μηδὲν ἀποκρυπτόμενος ἔνεκα τούτων. Θ Φοβοῖμαι μεν- ταμ in σύ νυν λέγεις, - λον δ' μι δέδοικα τους ἡμμένους μὲν αὐτων τούτ- των μαθημάτων, κακως δ' ἡμμέν-- Οὐ

μοὐ γὰρ δεινὸν οὐδὲ σφοδρον ἀπειρία των πάντων οὐδε μώνιστον κακόν, αλλ' ἡ πολυπειρία καὶ πολυμαθία μετὰ κακης λωπης τί νrma πολύ τούτων μείζων ζημία ri της μαρ- ἔθος quid sit intelligo; sed απειρίας ἔθος no conor quido intelli-Mm, quippe qui ortu sim nullam inquam ἀπειρίαν - του εἰθίσθαι oriundam osso. Quis autem bonus scriptor ἀπειρίαν περὶ των τοιούτων dixit ' Quamobrem ἀπειρίας mihi qui m

hementer auspectum est gus Vero sequiintur non sunt interpolata quidem in turpissima vitia contraxerunt, quae hac data occaaione eluam. Logo ουδαμῆ γὰρ δεινότατον α' σφόδρα ἀπειρία ουτ μέγιστον των πάντων κακόν. Quod ordinem etiam Vocum mutavi, non sino causa et hic mihi socisso videor, o multis aliis in locis libonior facerem, sed nusquam fidontius quam in 727. ota οπόταν χρηματά τις ερρκτασθαι - καλ- η μη δυσχερως φέρη κτώμενος, ubi altorum μ' os φερν ponondum si Sed antequam hoc locum dimittam libo oori turam proseres, qua corrupta illa quatmo leguntur sanari posse existimo. Itaquo lego, μετὰ παιδῶς τε ad iam μανθάνει μήλων τε τίνων διαν-- καὶ

26쪽

xVIII DE PLLTONI LEGIBUS EPISTOLA.

στεφάνων πλείοσιν αμα καὶ ἐλάττοσιν ἁρμόττον ἀριθμόν, των τ αδ πυκτων καὶ πάλαιστων φεδρείας τε καὶ - - ις εν μέρει καὶ ἐφεξης, καὶ - πεφυκασι γίγνεσθαι. Vocabulum non justo loco positum magistelli pravam sedulitatori prodit i 820. -- γδ η τε πεπτεία καὶ ταυτα ληλον τὰ μαθήματα Γου πάμπολυ κεχωρίσθαι. In eadem pagina, ut hoc obiter moneam, personae turbatae sunt, et quae Athoniensi pertinoni, Cliniae continuantur eundem enim docebat qui κείσθω ταλα dixit, conditio m adjicere, κείσθω μέντοι καθάπερ ἐνέχυρα Atque haec mutatio aliqua etiamCodicum auctoritato nititur. At enim prohibent verba ξένε, quae Cliniae, non Atheniensi, in ore poni solent. occino est Critici partes ager, propter duo Vocabula quae nemo scribarum gente inserere dubitaret, si sorte post personas con-'suasa Κλεινία non convenire credidisset, artissime cohaerontem sentontiam in duas partes discerpore lExemplorum hanc ad rem pertinentium finem faciam in p. 82I. ἐν γαρ δη τω βί πολλάκις ψακα καὶ αὐτος - σ Eωσφόρον καὶ τον 'E 'ερον καὶ α ους τινὰς οὐδεποτε ἰόντα ς ε τον αυτον δρομον ἀλλὰ πάντη πλανωμένους, τον δ' Ηλιον που καὶ Σελήνην δρωντας ταμ a mέι πάντες ξυνε πιστάμει. Lege δρωντας ταμ ει .Q. Sed hoc quoque, dum Hermanes oditionsm porcurro, ab illo jam factum invenio. Nunc ad tertium libriam svortamur et ad p. 678, in qua contrarium errorem bis admissum reperiamus. Nam in ἄρ' ου ασμενοι μὲν ἐαυτούς ἐώρων δι' o πότνω ἐν τοῖς περὶ

ἐκεῖνον τον πόνον di ante υκ καφοῖς ad finem insorendum.

Si in p. 822, una litora omissa sensum obscurarit. Lem ut otiam Hermannum conjecisso video, nisi quod alieniore loco supplementum insemit), νυν δὲ δη περὶ θεούς ταὐτὰ ταμαἐξαμαρτανόντων μων - ου ο&μεθα ὁ γελοιόν τὸ καὶ πειν ἐκεῖ σμόμενον ν ὰν τότε, νυν ἐνταὐθα καὶ ε τούτοις

τίπνεσθαι. II hic ἄρ' υκ οἰόμεθα dicitur, sic in 11, καὶ πως οὐ- οἰόμεθα scriptum erat, quod scribae in καὶ πως

27쪽

D PLATONI LEGIBUS EPISTOLA. X

οἰώμεθα corruperunt. Tralautius os scribarum reor ut a ticulam negantem, praesertim ubi artificioso adhibetur, omittant. In 742 ad mod legimus ἔστι δ' o μὰ ων - τούτων, ὁ Γ ου κακος, σταλῆ φειδωλος του δέ ποτε Mia τώ κακος. Tu qui lacos memineris, qualem in Helena v. 652 legimus, δυεῖν γα δντοιν ου ὁ μὲν τλημων ὁ δ' --pullo negotio Platonis manum in his agnoscos ἔστι δὲ Ουχ ὁ μὲν ἀπαθὸς τούτων ὁ δ' Οὐ κακὸς δ' ἔταλῆ φειδωλός, ταν δὲ μη, τότε καὶ παπκακος. V hitob 14 aliud agon sontentiam reliqui sibimet comtradicentom: ν γὰρ δὴ τὰ πολλὰ εἶναι καὶ - mna, θαυμαστον λεχθέν, καὶ ρμιον αμισβητησαι ' τούτων οποτερονοῶν τιθεμέντ Non negligendum quod Coistinianus ἀμφι- βη σω ὰν habet. Lege, καὶ ου ράεων α αδ ατώ. In Hyperidis Epitaphio 200, or ἡ δὲ καὶ τους τὴν προ α η υς φιλιαντ δη- βεβαώτατα ενδειξαμένους, λέγω δ' Ἀρμόδων καὶ 'Αρμ ωγείτονα, ΟΥΘΕΝΟΥΣ ύτως Mnοῖς οἰκειουPΟΥΣ-ῖν εῖναι νομιζειν - Λεωσθένη legendum: οὐδέν ουσαύτως

αντον οἰκείους ουσἰμῖν εἶναι νομίζειν. Vide nullam a mosactam esse mutations quae alaeographiae peritis non

videatur facillima. Nam si is cum C si utrumque cum confundi quis ignorati s confusions litorarum re Wogo

Pauca ad Iph. Taur. O stus multa et exquisita in Varr. Lecti adduxit. In 736 legendum: τὰ ἄπο)- μενους, ut in 739, απονείμασθα - φίλον αὐτω. In 739, locum quem lacunosum esse arbitror cum debitis supplamentis describam: καὶ κατὰ δύναμιν οἴτινες νόμοι μίαν ἔτι μάλ στα πολιν απεργάζονται ζητουντας), τούτων ὐπερβολκὶ προς ἀρε ν ουδε ποθ'

ωον αλλον θέμενος ὀρθότερον ουδὲ βάλτίω θήσσω. Εἰ μὲν

δ' τοιαύτη πόλις ἔστι που θεοὶ δ' η παῶδες θεῶν κ.τώ. 679. - δη κατὰ πολιν μόνον αὐτο δίκαι καὶ στασεις

λεγομενα, λώνοις εργοις τε μεμηχανημέναι πάσω μηχαναε

In corrupto μνοναυτου quaerendus est aliquid quod ad λογοις ἔργοις τε respondeat itaque Vestigiis literarum insistens logo O- πι emineris vocem αυτο ita saeps scribi ut syllaba

28쪽

finalis supra linoom ompendioso acripta ponatur, Vel a solo repraesentetur. Hinc iactum est quod in 717 βέλη δ αυτου καὶ δονή - βέλεσιν ἔφεσις, αὐτώ a scriba positum sit qui in suo codico nihil praeter αδ quae ora lactio est, ante oculos habebat. Cujus erroris et supra scin E Uerno exemplum oblatum M. Caeterum nescio compondiisno tribusndum in an evanidae scripturae, an mors negligentiae, quod integrae voces tam saepe in his libria premutentur; volat axempli causa in 722, πειθοῖ κεραννύντεις hi μάχην Pomorunt Pro αρχην, in 736, πειθοῖ . . . - τανισαντες scripserunt pro πείρα, s mox, nisi salior inrάρχειν pro ἀπ' ἀρχνης tum in 780, ara καὶ νυ ἐφεστηκε περὶ τὸ λεγόμενον, πώρα manifesto flagitatur; perieulum in promtu facis aiunt '682. θεῖον γαρ ω δὴ καὶ νεια πακον ὁ γένος μνωδων hunc ad modum comimum ι θ. . o. λ καὶ τὸ ποιητMων J

683. ro h υμεῖς ἔφατε κατοικεῖσθω, legendum κατεκίσθω. Infra logitur νυν - - ολίπον ἔμπροσθεν. Quum in Praefation ad Phaedrum monui sin λίπον ἔμπροσθεν glossema esse οὐ νυν δὴ egregio sententiam meum confirmavit botus, cujus perdoctam et peracutam disputationem tu pr oud dubio non minoris facis, quam minia facem solea quae sedulum oritatis invostigatorem prodi . In 684, dolandum est τον--ον λόγον post προσομεν librari s lino superior repetitum m in thonis is oratione, μουν τοδε γε legendum, in milli responso, o

In 685, jamdiu monui τίνων οὐ θν σκέψιν - - πονησα μεθα πέρι νομοθεων legendum. Mox pro πτασθαι, logo ηττησθαι, et pro καὶ τὸ βεβαμως quod ferri nequi soquintomia, ναν, διὰ το βεβαιως reponendum. 686. Deleatur εἰ a post κεχρημένους Tum nisi fallor momdosum est σχολὴ γαρ ω δη τις ἄν- λο σκοπων, pro qui arvos rimor λῆ γ' ει οὐ δή τις αλόσε σκοπων usa vero

29쪽

sequuntur Montiva oorrigo. ω- μὸν ἄρα - ἔοικεν ---χῶς πῶς ἐμβεβήκαμεν γε in mis σκέψιν ἱκανην Lege, τούτ-M ως f εις την σκέψιν ἱκανF. 687. Emblam os alterum πως quod qui primus scripsit non pro nolitio sed pro intorrogatione haberi volabat in . terrogativum jam anto aras scriptum sas e non animadvortebat, Vel repeti pomo rotabat. Aliorum, idquo imp dentissmium embum est, quod in fine orationis legitur, μῶν - τούτων χάριν ἐπιθυμοιεν αν nam nequo tempus illud, ἐπιθυμοῖεν, do antiquis illis moto ponoratur, ot manis te aliud quaeritur: συα in μα' - - ἀ non propositum finis attigis nil 688. Scriba ἐπαναμιμνησκω intransitis positum putabat, o ut osso aliquid unde τὰ ex μ' penderet, εἰ μεμνημεθα insorsit. Infra pro αἰ τἀναντία logo, ἀλλ' η τἀναντία. Pro και νυν, εἴ που γίγνrma, logondum καὶ νυνί που γόγεω Eaedem correctiones in loco satis salebroso p. 807, init. faciendae videntur: o , MIMorae et, και νυδ

689. Dolandum ' h; hi non amplius do anima sola disputat, sin de civitato primum, tum do anima utpote civitatis simili. ox pro ἀλλὰ δὴ conjicio, ' L in inha

πόμενον in λελεγμένον mutandum. 690. Insulsam lactionem πατρος καὶ μητρα o malo lactis eo indita ortam, omnes quod sciam editores retinueriint. Scribendum, πάτερον καὶ μήτερα 691. ro Mistbo πάλυ lagendum Ar το πολυ. Inhalagitur, ἄστε μὴ της μεγίστης νόσου ανοίας πληρωθεῖσα αἰπης την διανοιαν μῖσος ἔχειν προς των ἐγγύτατα φίλων. Quia non vias legendum sas αὐτὴν δι--in p693. 'πιταν προς το σωφρονεῖν φωμεν δεῖν βλέπειν- imo, προς το ελεύθερον, quod nisi restituatur, tota labosactotur dis

30쪽

xxu DE PLATONIS LEGIBUS EPISTOLA.

694. Φέρει τοῖν ἡμῖν σκεψιν τουτο εἰπερ ρμήκαμεν. Lego του, ἐφ περ Mox deleatur τούτων inter Arare δντας si οὐδενος positum. H 695, duae Mint lacunae, altera intor παραλαβόντες δ' odi

οἱ πωδες τελευτησαντος Κυρου ....... τρυφης μεστοὶ καὶἀ-πσληξίως, desideratur enim την ἀπην, nec μεστοὶ sinsparticipis poni licet altera post Ξέρξης, qui nominativus Verbo caret iis autem quae ad Darium dici finguntur at id praemissum suoru necesso est, ne nimis abrupta esset oratio. .c. ου θαυμαστον εἰ- tum sequeretur de Xerxis arrogantia et

calamitato sermo. Quae vero non imi ae patri qui lium pras educanerit imputandum. Εἰ μὲν οὐν τινὶ ἐπιπλήττοιμεν, ἐάσαντ- τον Ξέρξην, ω Λαρεῖε vir.L Alias lacunas breviter indicabo. In 737, sonsus hiat inter Verba πλησιοχώρων πολεις et γῆς h/. Unum salto solium porterit necesse est inter orba quae nunc conjunctim leguntur in 738. παυτα μὲν οὐ δεκῶ κατὰ σπλην supplendum retraetabimus Illa Vero ad numerum των κληρων spectant) δεῖ βεβαίως λαβεῖν, ο ει ὁ νόμος προστάρον λαμβάνειν, quae doliis dici videntur, quorum quemque suum partem accipere oporteat. In 727 lagendum: υ- δη την αυτου Φυχην μera θεούς δντας-πότας καὶ τοὐς τούτοις πομένους τιμαν δεῖν Θων δευτέραν, πως παρακελεύο in τι H. - ως ἔπος εμεῖν - ουδῶς πως .me. In δέ, supplandum τῆτων δονων κάτερος κάτερον ὐπερβολῆ ὐπερβάλλων In

80 lego: σώφρονι μὲν Μουσν καὶ τοατμέων ἀκολουθωνὶ ἀκούων δὲ της ἐναντίας. In 697, 1r m χείρους, dolo Ar ex distographia ortum uom in 722 saolandum, ubi hodis legitur μῶν δὲ η νυν δωμτριβὴ γεγονυῖα ημαίνει - εντος l. - ον), or τέ γε δὴ διαλάατ.ε. Expellanda inutilis particula γε. In 798 pro διεξεργα re a legendum esse εξεργάζοιτ αν, supra monui In 699 des ambiam 3 - - των νόμων των ἔμπροσθεν