Eclogae VI-X;

발행: 1835년

분량: 273페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

collocutionem, et Uergret, quod proxime uti PSt, 9rtu legi, quod bre semper scribendo corruptum St. Mittere pro terre lil, 1. Quod si ue i, quod fieri solebat V, 12, turges sentibiis virgultis editi fuerant, nunc circa solstitium . O jam depulsi erant, et agi poterant. Ili vero, quos Moeris porta v. 62, mini, serotini esse debent. 7-1O. Quid dominos vestros esse jectos Tamen ego ex paganis vestris uarii muniem v fierum, veStrum ne siren juvenem Virgilium, qui carmen nuper in mortem Daphnidis verbis Menalcaotum miserat,ile cecinerat, totum fundit in eunti Suo, clivo ad Mincium et veteres sugus usque, obiri ServdSSe. - On te more commissum esse videtur, ut terminos agri paterni Virgilius ex icini peritum declarare secerit. am ager ei etiamsi restitueretur, limites certe veteranus vicinus, qui irruperat, ei ο- uretur poterat. Veteres ruminatici litis mentionem faciunt de sinibus exoriae inter Virgilium, cujus agro iiiiii adhuc divis res pepercerunt, et inter proximos cculus bellicosus unius eoru in Clodii no-inine, illii gladio rem diremiurus erat, SpiSSe utque vix uolum lim Pilugisse. Virgilii ager, quod prima eclogii v. 49-58 declarat, a rupibus silvestribus

molliter declivis ud ruta pulustris et in lucum ditias usi linei deprimebatur: ubi unius uecolu limites viva sepe salicum, alterius, quod hic uppuret, etc. thus iugis designubuntur. llic quidem termitius ilia Eritor uelle controversus esse potuerit, itaque diligentis iudicii causum dedisse. Alii eruiit, qui tigro, ter Λεωarens suus b. II. 380 ii linibus tuorum,

172쪽

cupressis, linis vitiseris, olei quoque, quod Ciceronis in nr:itione pro Caecina dicitur: et apud oralium L I p. 2. 17O populis:

- qua Populus, ruit Sita certis

Limitibus, vicina refugit jurgia. Magi istis imi tune is coc in jum iractra erant, aetate et procellis uani avi sciatu et proavis limites testatue suerunt. Pomponius et Ascensita viens tostili laesus autumant. Isti mo cacumina nec prima nec Si tu acciderint imo Lucidas limitem sibi etiam tum illaestim singit. Pro emittere Husia Aet D imi ter habent cuncti vero etere tu OAE, non retori iugi illepidum. Ex crebro re trum librorum scriptorum vera lectio comprobatur Oxtrum. Menusino sub personu ipsum poetam, quippe quintae eclogae de Iulio Caesare inter deos relatu auctorem, intelligendum esse id versus docet 1 8, quum istum eclogum Lucidus, quasi quum luna illus regioni consolationem, laudat Lucidus igitur vix potest

RSSequi, a sariunis, praeter dat Am v juvene Caesare idem, Julii Caesaris laudatur quomodo spoliari potuerit. 11 - 1ij. Naue erat sermo Caesarem Octavianum, ob carmen illud, o una nostrum e distributione exemisse; sed turbae sellicae, quae proxime SPquebantur, omni . secerunt irrita praedium ereptum St.

periculum insi subiimus. - Octaviani imperia, quod Appiunii reseri, urum a militibuta in tigris dividundis, illam ejus utentiae se esse subsidia Sentirent, respiciebantur ex linitimis regionibus auferebant, quicquid ciis uiis re Iiberet, imo nossessionem p pe-

173쪽

ECLOGA IX, 11 - 16. GTtubant omnium civitatum quae in Italia florebant. De-nium, quum Pollio, patronus Virgilii, ex Venetis sub sinem anni DCCXIll pri inuin agens clementius, post anno DCCXIV cuui Domitio Alienobarbo libertutis studioso, conjunctus, perta contra Caesareu inimicitia profectus esset tunc vel amicitia 1 ollionis praetendi injuriae inserendae poteriit; neque Voro Virgilius, praefecto militur , ut per hunc ipsi Cne Sari, animus Suus qui Sit denuo SSeverare, inutile esse ceti Sebat. ostro cur minu in re servisi delis, gravitatem levat diciorum risu quodam residuo. usia is habet uriti. C reo nive o umbo , ab oraculo Dodonaeo Epiri, quue sude erat veterum Chaonum. De divinantium sanctitate, quae inclusa ESt, Senterii in ea curanini conducit uolue ejecti et paventis. Dicon modeste additum est ab indocto. Quota niAi, quamobrem nisi, roPter gnota Lb. I, 155. l, 425. is munitus ego ii cornice cum Veterano v primu initio lanii modo litem diremissem, planeque in ejus libidini cui uiuisissem: ipse non mi

gere, quemadmodum lutitue novelluo inciduntur il

174쪽

sis omnino Secunda. Hoc loco malum in eo positum erat, quod quercus Lex VII, 1, arbor fertilis, credi erat Cornix utem inistru malum in ea crocitando nuntiabat tantum Cicero div. I, 9 nit, a dextra corvum, a Sini Stra Cornicem augurium facere ratum. Apud Plautum quoque 3 in. II, 1, 12 picus et cornix ad sinistrum, corvus et Parra aves ad dextram uilinis Sivae sunt tamen, quod picus remum tundit, id uspicanti portendit, ver

berua

17 25. on sine horrore quodam animi dirum acinus Lycidas audit, Menalcam, delicias suas inter poetas, in vitae discrimen venisse uuis tum, Menalca, exclamat, talibus Olutiis eurminum, qualis consecratio tua Daphnidis erepti, miserias uos a consolutus sit quis ullis carminibus pastori liis nos exhilaraverit Lepide inventum est, carmen illud

nomini Venusiue in tota regione, etiam inter Servientes glicolas, gratiam conciliaSSe, totumque, quae de Iulio Caesuro benesico numine moerebat regi O-nem Ao ratum Sse. In Husia Craues cst pro A D.

Loci, ad quos ex quinta ecloga Lycidas respicit, ex ipso principio sunt carminis lugubris . IO:

Exstinctum Nympliae crudeli funere a plui in Flebant vos coruli, testes, et lumina. ymphis.

Spargiis humum suis , inducit tantilius mi iras. Ex cumine autem commissi, quo Iulius Caesar inter deos modo relatus, quasi genius quidam vel posimurtem beneficus laudatur, in in rerum serie militi poeta ulter re poterat, quin Suspicionem Subiret acer-

175쪽

Nu a mari u Secunda. In quinta ecloga dicitur, ἐν in cere longi 3 μιν rex, umbra fonti circumdare; hic immutata dictione, monte in cere μιν re, fontes umbra circumdare uuis Purgeret suis in ceret i. e. qui cuneret Sparsos, inductus et quidem, quod cuius adjicit nubin annus, ea lucri- tute, quasi sub oculos actio subjiceretur; Ι, 2.21 - 25. Aut qui carmina nobis pastoribustum lepida caneret, quale illud, quod ego nuper te, Moeri, auscultando auserebum, quum, e Stu et vultu imitans, talio P tu pulchrae Amrery ageres Gisto iste aut vere a Virgilio tactu aut simulata tantum libera conversio tertii idyllii erat Theocriti, ubi musicus quidam SilveSter, dum perSonam gerit caprarii, canit et saltus, quasi ante saxeum antrum crudelis Amurysii is precetur uni a rem Principium est: Carmina nunc. Ainarylli, feram; pascunt mihi

caprae

Per montos, et eas custodit Tityrus illic. Tityre, deliciae nostrae tu , IaSce capellas; Ad sontes adigas tu, Tityre testicii latiun Sed Libycum servare caprum cura, seri ille. O inarylli inihi dulcis non amplius antro Cur tu prospiciens in dicis inicilliani Ilii de oppuret, mury apud Virgilium quoque

sic tum esse puellum , cui sic tus κῆ 0 a cuprariotion in inii stato cantu et ultatione mimica agitur. Nerio ponere, verum domitia in mutorio studio stloeiartu convelli re Scite in et rivalem insidiante in , Lyci-

176쪽

ilum viro isti evirui non multum dissimilem, qui1 deum liellicis suae amatorculo furtim Surrit cliit cur-men inter unitum decantatum sutis habere aurilius ab eo surari dicite, facetiari in intelligentes, utrum esse jocosius. Quot carinina ustorica, tertiae tr. ie- serti ui et Selit imae eclogde, quot artificia, quae imitamina essent veritatis, pud loratium et alios crasse ex litera interii retes intersiret uti Sunt Nuper. tuum fundi Virgiliani nondum notueretur distributio, in tu quodam die, credo. Iter auctum num ut lite litem Uenialem Lb. , Ol, in agris, quo eanturi muli teSamici sic e victilia, ut ad iraediolum Horatii eriti. li, , 5 ante Larena familiarem, evocati fuerunt. Moeris lucri trinio uiri: in sex carminibus juvenis Virgilii recitaverni, quod Lucidus auscultans memoriter tenebat. X tro Hencios, ni Strum iam rarem. 1ictu in dicit Lucidas μ λ lieri in il uota innii Sto non minu Saepe, quana P ivllidis Ill. 6. 107, nomine Veneres Stius ustore iii carni inibus significabunt l, 14. III 8 eodemque nimirum v cidas quoniae suum in verSibus de si iacit carni in is rustici ina iste v. 32. Ne erre, Secinctare ulucrem ubi tu in , in ii speciose incedentis C er e- fusius. iiii ex Theocrito desumius est, est umidisco ibus, villis albis et rolixis, de genere cui me, ilii; in nunc dicunt, Anguleusis Siculi eum ei tali ex Africa iubebunt Lb. I l. 11. Ad expuuio Virgilii carmen hoc nuper cautulum a non cillusi SSepoterist ullas iii in ut reli iluas inelitio in CC mu S.

non hodie demit in Lucidus enm de inii an nudisset. Au Lycidas nunc. locu in hunc curvi tui, Cli*En, t. l.

177쪽

cite quem dum velli cure voluerit Alienum id quidem

non esse videtur ab ejus inge ut 0. Certe poeta, quia in lac in reruin continuati ne locum uia duri simcint, non admodum cavere voluisse videtur, ne i rus aut potius CaeSur Octu vicinu S, quum caprum petulcia in legeret, de veterano utroce Subridens cogi

taret.

26-29. Aut potius, Io eris Suscipit Severior, quod gravius sit, quum lia Sus iste muturius, quis carmen tu in nobis in Drum coeptum p rficeret ex quo nec elim cuneutem audivi - Vuro, C:iesuriano praesecto milituri, illii gri dividundis praepositus erat, Ot OS proximum nuctum rium, utina Asinius 'ollio discessisset, summam potestatem in

Virgilii patria ubebat, quae truditu sunt uilicia, enud Vl, 6 extricare conuit Sumus, et L. A mcnum Vurum, qui Virgilii ruecepturum, Nyronem Epicu- reuin, uti liverat, quem dum quodaminodo effecimus. Num cuin Virgilio tum lux is redhuc conii incius uerit, ut, vestire jubente, poetam iiiiii xiii in ut tutaretur, adhorlutione geret Vir, et iis animus tunium riguerit, ne curuli ne quidem Virgilii culei uetus sit ad istius uitii uni Sextae eclogae inscriptio dan- de nou ucciderit. Quodsi Varus noster, quod curi dubitem, nullum ego video rutionem, dum St, quillo ruit amicus i d. , S. Epud V et iste a uintiliano X, 3 8 et Philargyrio et ii, O nudatus h/erpres Virgilii; i sterior ejus cum iugeniis

liseno merentibus consuetudo et ipsa uiuium de iurui misericordi m. Fecit, ut d succi e pus ei ut, ut, inpetu veteranorum militum luetum laesenSirius Sed, ipse

178쪽

quum non Satis valeret potentia, imperia Caesaris cupiebat acriora, quae ut impetraret, auctor Cretho, ipse erat poetae ut palam e clos a de fide exstit venda ipliellaret, quam Caesar dederit Prosecto Virgilius laudationem in Varum poeticam ne coeperat quidem, nedum ipsi, fretus familiaritate, quod Servius Opinutur in Ou. in lirincipia recitaverit. Quid enim Sit quod Moeris tunc locum abrupte exemerit, qui laudem tantum futuram eamque conditionibus astrictam pollicetur Sine ornatu posetico liae est

sententia: uodsi tu, Vare, Mantuam ubi ServaS. Muti tuam, quae in no Xa sua ob vicinitatem remonae poena luit nostri carminibus tuu in ni mencantabitur. Fronto teneriore quum esset Virgilius, quam ut suo ipsius cantu nonnihil tribuat Varo servatori, itaque Caesari Octaviano, cujus ille potentiam uil ministrat, laudes nunc in cantorum circum

Mantuam, quibus otium Lycida aliquis v. 32 se an

recolitius C. G ex usu tensibus habent fre non si Pudum inter urbes erui cum republica sentientes, quas Caesar Octavianu S, e pucio triuin virnrum. 4etricibus suarum partium legioisibus concedebui. Veruli sero miles quoniam ubique sines Suris mi rea bat, et multo majora, quam promissa erant, i D-tima quaeque rapiebat Munture qui que, quamvis Caesarianos secoretur, num suos amisit. Nec n-rum tantum, Sed Pollionem quoque, Veri Simile est. in foedere Irundisino Sub xitum urini eo contuli SSe, ut, quod ervius in eo minenlarioru in Suoru ui exordio

179쪽

tradidit, poetae praedium integrum, Mantuani pars aliqua Suorum Agrorum restitueretur. Miser Cremona, miseratione mugi quum accusatione digna. Poeta erat iunestior, quam ut de victis detraliens, blandiri voluerit. Consueta Cycnu poeSeo eruti mago, qui OS detectu a Phocaeensibus terras oecidentales, ab aetate Hesiodi, cantu suo ales Apollini sacrata esse existimabatur Epp. Myth. II, 11 - 13

49-51) Ager circum Mantuam Lb. II, 199,

Pascit qui niveos ierboso lil mille cycnos,

ad tritum allegorium eo facilius deducebat Pro merent, certius promittente, ierunt Ilusii quoque Chabet. 3O-36. Per omnia, quae agricolae cara Sunt, obsecro te, Moeri, amplius canas de Menalcae carmini lius Scis, quantum ego Ona carmina mem. Ipse tantillum ejus sum negotii, quod poetas vocant; quum quum, meo arbitrio, cum veris artificibus com- purulus, nugator tantuin. - Virgilius sui ipsius laudationi, ad quam sinis eum propOSi tu coegit, Oderatur, partim rustica laudantis Si inplicitate qui eius versus nullam alium ob rem tam lubenter audit, quam quoniam ipse, qua Socius hi sitis nobilis versificationis, liquis SSe videtur gii colis, cum celeberrimisi tum tempori vult bu S, qu iiii quulii Sumilia mi deStin, tamen sic qui 'lii Se irin parare usus; qui in Odi paene peritus liquis cantor rusticus Hen deliis et, cliui Ziis modeste Se pia Sipuunt. Partim, quod ver-fius 44 robiit, ex uteria inuiorem, quum e tructu si uite, Lycidue tribui voluptutem eius illissimum

interest, iro Mantua crvanda habere carni iiiii tu-

180쪽

quo subtili urbanitate Romanus Syracusani exempla ris suam fecit sententiam. lieocr. VlI, 35:

Unum et iter nobi S una, en age, et lora diei. Rustica quin animus I socii socius juvet artem. Quippe e o Musarum spirans SP me meliorem omni biis in cantu dicunt . quod i ego credant. Non equidem nec Nicelidem, me judice, vinco It Se Probum antium; nec carminis arte Philetam; Haud liter sed niua contendo ac rana cicadis.

Sic, qua in ego Vere velim, adjurantis est; quam ego vere velim, heri tui res quarum tu villicus es. mulis careant, bonis affluant in agris tr illi quia collibus silvestribus ad rura Mincii porrigebantur v. 7, syregium erat mellificium , 54. II, 13, et res pecuaria Lb. II, 198. Tu. ci apibus inimicae Lb. V, 47, Cyrneae sive Corsicae uppellantur, quoniam mel, quod circa Mantua in Hyblaei aemulabatur , 55 addita acerbitate et venenis suis ir-

tatem insulitem, cujus originem Diodorus et 'linius froquentibus buxis, Ovidius leutae, Mortialis humo . quod ibi erat tribuit Cyrni sive Coriacae multii messe debebat mellificium, quum auctore Livio, devictae in suilae nitanni tribillum cerae inali Onerent.

Hasta n liabet Gryneus Tonsa frons cytisi ruticis Ll, ii 431, tam viridi quam Siccata pingue

pecoris pubi ilia in erat cujus cultura diligentem villicum indicaret I, 78. Disten uni qua voce vi Vilius semper utitur quatuor quoque usui ense S iuno Scunt quum litam Uisi 'n en Heius ius in libro Me dic eo a perit. Inco -: consueta atro vo uti nd

SEARCH

MENU NAVIGATION