Eclogae VI-X;

발행: 1835년

분량: 273페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

carinii in rustica III, 2. V, 11. Pieri es, veteris Graeciae Musae, de non te liracio, post Macedonico, Piero VI, 13. ibi quoque Poeticos viridius Musae dederunt; ego quoque Poem uti cum poillos probavi me quoque rextores, eorum quibus cecini, sacrae nrtis iuSicae magistrum appellunt perfectum, utem illustrissimum. Verum haec sunt nimia Tantus ii nos solum poetis debetur, quales Curios et Cinno, quibuScum ego compuratu ju-cei Poesuo nomen in serius sibimet vindicat Lucidus; resis honorificentiorem titulum modeste a se declinat; piemadmodum lieocritus imichida Musarum luidem nuncius, Sed non Frisse unus ex optimi vocari vult. I tex, de pervetusti Graecorum νης pro Vir ης, proprie, qui ad carinina esset sutidica consecratus, dicebatur, quales celeti res rati- qui tutis fidicines. Auctor diuiugi Tacito tinnexi a letum vi cui egregiuui oesum, aut, si hoc honoris

mum uugurem. Eosdem rudus supra quoque VlI, 28 Tityrsis sequutus est superbiens improprie Dufes nonnumquam ullum utique quamlibet artem. v. c. jus et urtem medicum, edocius nominiibuturi

35 36. vntes dicaris, aut cum Varii r- duro ut cum connue diligentiu eurmina cecinisse

debes. urio pro corrupto ur manu scriptorum, Servius et Crii sui unus interpres oratii d. , i legebunt, ite celebri id intelligentes odio Thy si is subulii , usi pugnum Actiuentu spectatum edita . Et Theocritus seni in exemplar Ull, O ei quieuitu

182쪽

tum olorinum nemo Lycidae SSequi posse videatur. Varus autem, vir initituris et philosophus, neque linc in ecloga, neque in exta, quae ipsius quum laudi dicata sit, Galli carmen esseri, quasi poeta demum no significatur quidem L. I riu vero, quem, epicum uetum, amicus oratius, tragicum, uuintilianus admiratur, nisi interpretem istum Cru quianum

Opinio sesellit, eclogis, pariter utque Virgilius, ante carmina Sublimiora luserat. Has igitur fere imprimis Lycidas designaverit. Certius est, Varium tum

temporis carmen versibus heXametri composui SSe,

unde Macrobius ut VI, 1, 2 locos quatuor eximios assert, quos partim i Stea Virgilius imitabatur, partim proximo sequente anno DCCXV in octavam eclogam . 88 recipiebat. Secundum titulum, o morte, et reliquiarum argumenta civilia carmen illud ad Julii Caesaris necem pertinuisse videtur. Varii maturus in Caesarianus amor e eo et ipSO apparet, quod brevi post pugnam Philippensem Iaecenati ab eo oratius Serm. I, 6, o et Virgilius commendati sunt mulus Cinna, vel quinti

praenomine, Cutuli amicus, poematis amatoriis et epigrammatis, imprimis autem myrna Sua celeber factus erat, carmine ad obscuritatem silue ducto vel Sibus hexametris, quod, quum quilin modicum longitudine, per novem integros anno et Ab OrnVerat. Veteres Grummatici non sine verisi in ilitudine asseverant, ad diligentiam hanc nondum tum temporis Si-

tutum oratium in istis, non rara Pren retur in II- mim, reSpexisse. Et Suetonius resert, Crassitium Grammaticum commentario suo in inauratum eam 1 i-

183쪽

Inain nucium Sse, ut versibus celebratus sit ut viri et multi et nobiles, inter eos Iulus Antonius, triumviri filius nam principes Romani doctrinam reverebuntur in ejus scholam venerint; et ut Verrio Flacco aequiparatus sit. Cui men illud de partu Adonidis Bgebat, quem myrna sive Myri lia e suo ipsius patre edidit. Hanc quidem rem versus hic Priscinni VI, 16 p. 27 s. nullo modo addubitari sinit, sive legatur:

At scelus incesto Cinyrae crescebat in alvo; sive, quod emendare vult urna annus, my ue pro Cinyruc IΛt scelus incest Smyrnae crescebat in alvi,

Sunt, qui Helvium Cinnam, tribunum plebis, Cinnam

nostrum AESSe exi Stiment, quem. Caesar quum serretur cui fuerat amicus, plebs Seditiosa et Cornelium esses Cinnam praetore in i pinu tu, necavit. At numinum me sutilitas mihil hios ducere loteStr quum neque tribunus a quoquam quatuor historicorum, qui ejus mentionem suci uiit, quasi celeber ille poeta, nec contra poeta a Grammaticis, tam eximia nece perisse,

laudetur Veri similius est vel anni DCCXV Parthinum Asinii Pollionis expeditionem poetam vidisse. Νuin Ἐς ejus Prope iaci Pomonis versus ii ii nulli supersunt Gramm . iusAch. l. i. nuri/.u . IV, 2 O), quorum urguntentum n precibu votivis in prosectionem illius cum multis exuviis ex bello redituri ducis plano non ob horret Aec dubium St, quin Cinnam diligentem ii iii ex Ioverit non attinus diligentissimus Asinius I ollio lil, 86, qui etiam du- Iescens saepe illii in pud Cuballum, uiri usque uuii mim

184쪽

XII, 6-93, non vidisse non poterat. Dignurario et Cinnu, digna, quae cum iis eximiis comparentur, paene quemadmodum VllI, 10. Itaque ex ore Lycidae sui Virgilius inter se greges istos paucissimos nomen profitetur suum, qui nuream Romanae poes eo uetatem ut crearent, deStinati, nativas vires et incultas Graeca ratione emendatrice X colere studebant invisi illi nativae simplicitati eorum, qui versus uos Sedulo Sermone quotidianae vitae sine ullo negotio fundebant, et corrigenti turbae rammati eorum novata quaelibet reformidantium III, D. Etiam postea quam aeterna opera invidiae obstabant, indignatur oratius, quemadmodum de mul ignis laudatoribus priscae jejunitatis Epist. l. 1. 88: Ingeniis non ille favet plauditque sepultis; Nostra sed impugnat; nos nostraque lividus odit lita non minus de sutili opera novorum spiritu uni A.

P. 289:

Nec virtute foret clarisve potentius armis, Quam lingua Latium, Si non Oilenderet unum-Quemque Poetarum limae labor et ni Ora.

Lima, audiatis, Germani lima nobis commendatur: non crasse ista adradens frigidi currectoris, qui, quod Pindarus ait nullo sensu ingenito, traditione tantum quae accepit, cum impetu elfutit sed illa subtilior Minervae ex ossicina, qua divinus iste HumeruS, quae primum iustirmaverat, levigabat ad innni in insidentis speciei summam usque persectionem; eadem, quam Ovidius Epist. ex Ponto II, 9, 23 designabat:

185쪽

Corrigere ut res Si tanto magis ardua, quanto Magnus Aristarcho major Homerus erat. Anseri trepitus, cujus Spertias speritate ver-Sus refertur , Osirihu CLurum Nocem Uentiιυε

ita Opponitur, uena admodum in lieocriti VII, irana cicadis, et crociente aves Musarum Homero .

Invisus laber ut milii sit, qui verticis instar Oromedontis iners struere altas audeat arces: Musarum aligeri quoque sic, quicumque Oeta Cum Chio certant strepitu frustraque laborant.

Simul strepitans iste memoriam asser versificatoris miser anserino nomine, Anser, quem Antonius ob laudationem poeticum agro Falerno donaverat. Ad

quod etiam Cicero in oratione Plii lippica XIII,

allusit o fu orno ungeres me Lentur. An vero ridiculum ex amphiboliaci e miremini Ni i- cum ex re fiso in uili utilianus inquit VI, 3, 48 p. 375, belle Se iubent, quum rebus ipsis adju-Vantur Gersteubergius quaerenti, an ridicula exum pli ibolia bona exi Stimanda, apta amphibolia Sus, respondit: si denique bona sunt. Virgilii a placido unimo male numinum Anser acile non magis, quain compares ejus Iu Diu et MucDiu ill, O, derisus suerit, nisi cum illis contra nobiliores poeius ejusdem ne tutis insensu ultimo stridisset. Propertius tradidit l, 34, 83, posteriora opprobriu nseri immansuevi unisunum olorem, quod eius maxillae suerit secundum dignitatem, tacendo contemsisse. in Lniensis, legit muto unxer Atrepere inter si reae cui emendationi Maevius in dubio ad nictasset. 12

186쪽

quoniam naturali ordine versum, arcit. Vir filius prisca ratione verba tranSp0Suit, quale Ennianum illud: io ut ver impetu on 3.37-43. Moeris aliud carmen domini sui reminiscitur, e quo alloquutionis tandem Pol xplieini amantis ad Galateam ereida VII, 37 recordatur, quae et ipsa imitatio est alte a Theocrito petita. Tam nobi e curmen, semet inquit repreliendens, par erat, me non oblivisci Apud Theocritum XI, 42 juvenis cyclopE, dum procellae Sunt, e Spere auctumnali in rupe prope litus sedet, et ad Galateam nondum conspectum canit: Tu Sed ades prope me, nec quidquam prius habebis lCoerulei feriant fremitu sine litora luctus;

Antro tu melius prope me ita nocte quieSCES.

Sunt et ibi laurus, ibi sunt gracilesque cupresSi Sunt hederae nigrae, fructus fert vitis amoenOS; Ambrosi gustu frigentes sunt mihi sontes; Arboris Aetna ferax candentes de nive mittit. Quis maris his salsos malit praeponere luctus 7

Indeque v. 62:

Huc Galatea veni, noli, si Veneris umquam,

Post et abire domum, remanen meinim remanente.

Virgilius contra mane vernum eligit, quo urue Spirant, quum Galatea facilis, in undis lasciviens, ubamatore manter in Siccum cogitur. Utraque consormatio consilio suo opta est. Illic nympha nocte ni in nuctum ualem ad placidum quietem antri e rupe cavati et auris et cupressis tuti invitatur ni ra hedera IlI, 39, quae montano isti immani species esset melior, coronas seri mutae, vitis uvas u Statu Sua-

187쪽

vissimas, et, quo nilii esse possit delicatius, quae nive hilarissime exundat, io tu laetissima. Hoc autem in loco Polyphemus en Suum plenus, quo teneriores ver inspirat, ore laudat circum rivos demuntibus ruentes, prope quos pascit, populum albam

dura Super antro Ventilatam, et, calorem contra aestivum, umbracula vitium per arbore Scandentium,

quae Aetnae ad radicem mense ipso Aprili germinant VII, 48. Quisnam divisum b. IV, 445. Ver, exitus ius circum Vergilius Xortas b. 1, 313, quum Siciliae jam Alba Populus lanugine frondis inferne candicant sto iis gustus fomentogoniDeictu illis arb. 227. inno pec plant. IV, 2 p. 80 23 splendet, s. I in XVI, 23 s. 35, et u mites repunt. Pumureum, candens, nitens b. IV, 4.

In undere a tuo, uno, tu G, 49 potestas

inest geniturae et abundantiae; quemadmodum in cognato χέειν, et prisco ,ermanicorum hominum ge- tuu gignere et gerere. 44 - 45. Moeris sibi persuaserat, Lycidam dulcium poenautiorum plura Menalcae, quaelibet demum, nudire velle Lycidas autem plura ex iis cupit, quale illud in Varum quorum poematum urgumentum Sa- Ius sit agri Mantuani. huid, ni propterea, ex illis

versibus adhuc memoria tenes, quo Solus tu vespere quondam Stellante canebas Modo ego numerorum adhuc ipse Scio, Verba autem parum. Simul, Opinabimur, modo eum, quos tenebat, verbis cum aliquibus bruptis reinere. Qui I meminixti ex . 38)eu Curmina, quue. Nox, lic Si incipiens, sive

vesper Lb. Ill. 538 Puru, a nubibus, ut novum

188쪽

Eidus, cuju poema mentionem faciebat, clare de coelo conspiceretur. Numeri, quod comparati arguit,lii meri sonorum modi sunt, dinumerati et ictibus distincti. 46-50. Moeris versus aliquos e carmine canit, quod Menalcae personam gerens Virgilius j a iuanno DCCX in nox ui Julii Caesaris Sidus unxisse simul ut quum illi ipse u posteriore fortunae vicissitudine timendum haberet, et sincero tantum in defunctum umore moveri posset. Dup/ni pastor clus), quid vetere tu Stellas suspicis ovum sidus, Caesaris anima lucens, cursus illic coeli ingressum est ad maturitatem frugibus, colorem vi S, Sulutem pomis ferendam. - hilum non multo post Caesaris necem, quae Idibus siebat Martiis anni DCCX, heres ejus Octavianus ludos ab illo votos ad Veneris Genetricis templum consecrandum ederet; per Septem dies nil plagam occidentalem septemtrione verSUS. hora n te vesperam, Stella crinita apparebut muguitudine non mediocri, quam populus divi CaeSaris animam esse putabat Lb. I, 2. 488. Quamobrem Octavianus Caesaris statuae in vertice stellam si gebat, et in pugna Actiacu lusius stellae imaginem in galea habebat Aen. VII l, 681, artis quoque in operibus et cometae hujus laterni et sideris, quod Simul ab ut na- tulitii sui, Capricorni, insigni honorabatur. Dion C. silia Oceani et Teth vos, fabulam secundum Homeri-

eam mater erat VeneriS, cujus a nato, Aenea. lier

Iulum gens ulla silum originis suae deducebat V, 44. Posteriores Dionae numen Veneri nonnumquam ipsi dederunt, . c. Bion , 93 et Ovidius, sabulas lita ne

189쪽

ulienas miseere utitus, Dionam rem. I, 14, 33 vel istam ipsam Venerem dicit, quae Hesiodo auctore)e muri materno emergit, itaque Dionae illi ne ullinis quidem est. Ipse ullus Caesar quaestor amitum suum destinctum Juliam, uarii majori uxorem, pro Rustris laudabat, quod genus ejus muternum ab Anco

Murcii rege, paternuinis Venere oriundum esset. Haec igitur est sententia. Vetere Ortua ignorum COE-D3git m Duplini, De Suspice M. uris, iis illiu uno bis observatis siderum meatibus, qui opera nobis, tempestatem et fertilitatem significabant, ii in nobis tigricolis nova ista te M siet, quae, si rix instar, signi instar Stellarum plurium, strum, InicunS, inulto Suo curSu conspicua exiit, Processit. Husu. praecoaxit suis habet. Destinata enini St,

quemaditio duni nunc, ita anniversario reditu postea quoque ad ruge maturandus, praeeoce u Nus Ω-lore ingendus et piris nyitivis pein serendum. Νcriptores historici mensem non om illaverunt, quo stellii crinita conspecta est; nisi quod ex CaesariΗ mortem proXime sequentibus fuisse dicitur. Recentiores nihilo minus stellum in medio Diense Junuariouunt DCCX collocaverunt, quo ilium cum Cupricorno

eam colijunctum esse Olubnui. Hic vero locus noster nullii in liti in mensem ei mittit, praeterquam Iu- uni lini DCCX, cui Octavianus, lege latu, nomen hoc pro uti in illi dedit. Iuliu in mensem vetere qui

que intelligebant doctiores, quos scriba, qui Nervium Excerpsit, ud v. 4 ob oculos liabuit. propter stellum istum critii tum in Ausonii Vc men3 13 splendet:

190쪽

Inde Dionaeo praesulgens Iulius adtro.

Messis ab hordeo incipit circa diem solstitialem et in reliquo frumento per mensem ullum durat Lb. l, 316. Neges, frumentum sutum; Sive potius antiquiore potestate, quae gricolis erat eun Sueta, gereon Situs; quemadmodum in priscis versibus pud Ciceronem TuscνL. II, ): Etsi egetem sunt in teriorem utrae ruges, et apud Catonem 37

lidiores inium imprimis parietes v. ad Lb. II, 398j. Virgilii Copa v. 21 diebus caniculatribus jam

uvas matura habet cum moris, cucumeribu S, prunis cereis conferatur Columella quoque de cultu hortorum . 400. Gucere cogorem, de colore primum

inhaerescente. habet Ovidius et III, 484:

ut variis solet uva racemis Ducere purpureum non tum natura Colorem.

Pari potestate Juvenalis , 2, 1 scribit uva Livorem Hucit, quod Vo I. u. GTἰς interpretatur, Durire. i. e. versicolor, fit et Propertius IV, 2, 13 Darint inentihus et Dra racemis, accis coeruleis uva pingitur Pirus, Palladius si I, 3. IX, 6 inquit, multis quoque, Iulio inens sicis umillia cum SucceSSu ingeruntur; plerique tamen utense Au gusto pirum inserunt. Memento, Solum Mantua nulla Mincio pulustri rigari. Cato tuoque XLI P in . NVll, 24 piros et malos quinquaginta diebus post solstitium aestivum inseri jubet. Inserere, quod proprie est mutus ficuli onere, verbum est agricolarum Si tutum de generosis surculis ex liis

SEARCH

MENU NAVIGATION