Eclogae VI-X;

201쪽

desertum poeiam, misericorde cantu in campis et altis et iiiiiiiiii, iis et in ipsa Arcadia, quo dolor eum coegerit, v a Sturibus et diis agroruni letum esse. Dolore eorum coinmotum vitae apud eo rusticae Se curam exopta SSe clementiam, ipse quum nunc ut uini rissimul o belli crudelitate vexetur; verum etiam Arcadicis delenime litis, vel si ad extremos orbis terrarum sine vellet migrare, infelicis se posse cruciatu a me uitae moderari desperasse. Commenta Sunt ad Ornan

dum, non Verae reS.

Magna pars carminis enim libera imitatio est Daphnidis in primo id vilio Theocriti umore liquescentis. Quare Martyni mihi videtur opprobatione digna

conjectura esse: luemadmodum pharanaceu triae Theocriteue Pollio item, sic ipsum illius nominati in dyllii Gallum imitatio item requisisse Galli nimirum, peritui iuniore, desperatio, ipse quum persidam tamen Lycorin hieme jum anni DCCXVI DCCXVl eo carmine, e quo versus Virgilius quatitur 6 - 49 re copi plenos ardoris, et post quatuor libris elegiarum celebrare potuerit, poetice magis, quum Serio et ud iteram, intelligenda erit.

202쪽

unimo legat commota Caprae meae fruticetis titerea pascuntur, et ultu voci resonant.1-3. Are fuga sons appellabatur celeberrimus, insulae Mygiae quae quartam partem yraeUSurum urbis tenebat. ymphae fontium quum a pasti ribus deae esse crederentur numine suo inspirantes v. O. 55. II, 85. Vlt, i ad Arethusam suam Theocritus uracusanus spiritu Suos plerumque Ceeptos referebat Moschus III, 7 de Homero et Dione cecinit: Dilecti pariter fuerant a s libus alter

e , alter biberat latices Arethi ae.

Ipseque Theocritus se jactabat VII, 91:

Lycida mi, me docuere Eximia ad montes Nymphae, quia In armenta tuerer, Ilulta, ovis superi ad solium quae ama terebat.1Iuc postremo loco inibi adspira Xympha Theocriti. Quando demum Virgilio, jo, ita dicere licuit nisiunno DCUM li, quum majori operi, carmini de Eri cultura coepto, totum se dare constituit, itaque, ii videtur, Mogos suas, id est, emendatam electionem passim editurum idylliorum, hoc novissimo et e Γ remoti iactum, in lucem emisit IIeus Gulus ipse imeo, cui vix dea aliqua Oetria carmen negaUerit. PrSUS expetit a nobis, Arethu Sa P cos X petit et quBmvis animo laesus, tamen mitis, te placidam deam decentes, ut vel Lycoris eos exut resipiscens ei levit; in suum, muti rem inna tener a fugisse, damnet. De Corne i Ga si ad sextam eclogam in nrgumenti narratione et v. 64 diximus. Tunc quidem anno DCCXV Gallus, inuos natus viginti sex, O St

203쪽

juvenile conatus, carmine rustic primu ui, cui uti niu-teriani ex Euphorione sumsit, glorium sibi et vjurum X Spectutionem comparaverat; nunc autem urdi

res ei pulchra Lycoris carminum injicietiat, e quibus Virgilius v. 46 uim ulla habet, et quae multo post, quasi ulli opus maxime immortale, cum elegiis Tibulli, ut Ovidio m. I, 15 laudantur. Quod si scri-liae, quum vetere Grammaticus excerperent, Cytheridem meretricem Lycorii esse autumabunt, quae M. Antonium, neScio quando, in Gallium sequuta esse dicitur; non reputaverunt ii, quam tacerent spretum Gallum adulescentulum Antonii uiui cum Cytheride consuetudo annis erat DCCV ad annum DCCHI; nain Iulio Caesare improbante, qui lio postrem anno Alexandria redibat, Antonius, secundum Plutarchum, meretricem dimisit, et Pulvium, uxorem Clodii, in matrimoni uin duxit; quod ante finia in certe DCCIX suctum est. Amator igitur Gallus proxime uti tecedens, ud puerum deprimeretur utiliorum vi Sedecim cou-tinuo sequens, unum uitingeret ii Suni vicesimum. tui mulus genius ius temerarios sic somnio lusit

Cytheridis sumusve, dum Propertius et vidius et Murtiuiis Lycorin tuuium mplicem cernebunt Verum

de viani in iii inuin tradere vi lubunt interpretes, Virgilius, ilii sucium ii, ut, quum ex quarto libro Georgicorum ullum deleverit, hoc ei carmen relinqueret. Ni uitias illuc mi ir, Servius inquit, vituperatio inest

et ulli, qui turpi mori servisse debet, et uti,uii,

quem, Contra iure in Ruin unum, Cytheris est in castra comitatu liue tuitilem urguuieti tutio ueno inunibus

preliendi poterat.

204쪽

4 8. Ita tu utilii Galli quum animum despuia dentis, morem uno Subvenias ut Salo tu non vitiata muro, nativa integritate tua, ex Elide vis sub mari Ortygium fundi Appellaiae candor candorem exspectari jubet carminis et amoris carmine celebrati. Arethusam uidem, subula erat, ut Alpheo Fluvio Elidis, sugatam, sub muri, sive per undu non it mixtus, sive, quod vidius et V, 50 1 ais, per cavernas Subterranens, Ortygiam ferri inultaque, in Alpii eum conjecta, in Arellius comparuisse. Sicunt fluctus i. e. Siculi, qui suctus maris Iunii nomines nominari solebant; inmines Nicano Homerus nuxerat jam nil orum orientalem Siciliae Dorix. cenultis, ex fratre ei eo ereidas sive Xymplius muris interni peperit. Amurra, Ob amarit uilinem quae marinae: ita Homerus, eptuni uxorem, inp/itriten dicit uegiurantem Ampl. iii te numine usus ad mure de-8ignundum Odyss. il, 60 97 uon aliter Euripides in sine Cyclopis. Poeta personam sumit mode Stum caprarii, qui pecus suu in in ruticosa convalle subiugis silvestribus pascit. i. ni haedi apud Theocri. tum ill 50 et pes VII, 80 appellantur negio

montana et hic et iii sine carminis breviter iudicatur scienti quod secus S in Cusice . 44, ubi grege in caprarum, qui sub burridis cautibus in convalle pascitur, nostra inscientium gratia non sine uvenili quadam redundauitu expressum conspicimus: Jam silvis dumisque vagae ja in valli lius abduni

Corpora jamque omni celeres e Parie vagantes Scrupea desertae perrepunt ad ea a rupis. Ton lentur tenero viridantia ramina morsu,

205쪽

Pendula projectis carpuntur et arbutu ramis, Densaque virgultis avide labru Sca petuntur. IIaec suspensu rapit carpente cacumina morsu Vel salicis lentae, vel quae OV nas itur alnu S: Haec teneros fruticu in sentes rimatur; at illa In uni ne in rivi Praestantis inaginis undalia.

Animatu apud poetas i diu audit , quem ad in Odu in luvius Vt, 3 discit eadem et voci remon et resonans , 5. Cantus solitarius inti in animo pusiorem probat condolescere v. 3. 9 12. Quonam abieratis, Nymphue sonianae, quae de Parnasso, Pindo et Helicone montibus divinos spiritus poetis afflatis, quod Gallia in oestrum non inter inuris dolores consolabam in id uti liter icelides viaiphus Theocritus interrogat, quum luctus suos de Ophni de orditur I, 66: Vos ubi, quum Daphnis taberet vos ubi, yniphae'

Penei Teinpe coluistis, an ardua Pindigi udus naui neque uni uvii tenuistis Anapi, Aetnae nec specula in latices aut Ac dis udos.

Aufu x, ympliae impriinis appellcibuntur lympharuni fluvialium terrestrium l. 46 lii deue Sunt mon- tutior uin si uti uni, quae numen Suum uetis inspirant; alius eue Musae dicuntur, quarum celeberrimae in Parnasso, Pindo et Helicone murabantur VII, 21. Quo in do in Culice v. 18 Virgilius Musas Pieriastilloquitur:

mare, Ι 'iurii latici decus, ite, Sorores diuidus, ut cui ut rate euin laudente chorea.

ullum igitur ostium, qui post carmen illud ex Eupli uilone es, i, 4. 2 petitum ussidue Musarum liquo in monte vel Satur, Musue, ejus uinicae, ii desperuilone

206쪽

amoris sine dubio essent uitae nisi ut fuissent . ineornatu Gallus obliviscebatur, dolorem Suum cantu lenire v. 50. In leno more, indigne habito, quocum non fiebat niuiuum VIII, 18. Vetus lectio quum perifiat, elegantior est et gravius dicitur, propter actionis diuturnitatem. Inter Scribendas literas puncto temporis , quum Scriferet inter scribendum Laocoontem continuato tempore), quum cribe iat. dein potestatis uter ei sectum et imperfectum interest: Modo erat scribens, ger sit Solebat Scribere. Scri-Lefut tantum poetae hoc, quippe gravius dicto, pro illo nonnumquam uti licet: quod genus Hiar. I p. I, 10 49 contra raro, cf. erv. ui Aen. II, 455. Pu as/vs VI, 29 fontem habebat Castalium. Iugo, ambo ejus ea cuinina Pindug, ulti montes

erant Thessaliae, propter sine Macedoniae et Epiri. unime oris ile Helicone, monte uentio Sive Aonio VI, 5, in Permessum defluit ibidem est Hippocrene quoque Aonie Aganime e .raeci

I xiii versus cum X itu Ionici quoniam verba continere solent non Graeca tu ut uin, sed etiam uix craecam rationem formata et mensa l. 24. VI, 53. et

Silius X lV, 15 orlν ira Aret usu. Hinc inscii

essiciet aut magis coni mune, et ob re duo continua

male sonans Aonia Aguntime alii Aoniae Ag mrasime. Aganippe, suus Aoniae alii in Super, qui Aui

Dippen montem Sumni ibant, O niue Aean Pue sive Agian Pe geniti vir in creabunt a Iussu pendentem. Quod ervius annotavit, utrumque SSe noni iunii, limSingularis, id Aoni A an Pe n duplici e vetexit in rauimaticorum defendere videtur.

207쪽

I CLOGA X, 13 - 15. 201

13 - 15. Ipsae deae, quarum Spirabat urnaliau, deseruerunt silicium quum vel colles lauriferi et

valle myricurum, i. e. poetae et Sublimes et tenuiores, Uti migericordium Sonarent quum vel montes Arcadici a luctu streperent usiorum, i Siquum, petens ab iis su latium, desessus in antro recubuerat: i. e. quum vel ego, poetarum humillimus, rogante ui puStor carmine consuler. - Theocritus X probrationem illum, qui sieri potuerit, ut Nymphae leuiue Daphnidem suum negligerent, additamento auxit l, 1:

Hunc etiam ili es, Probi uinc flevere Iupique, IIuncque eo gemuit lumetis fatuin Obeuntem.

Luurtis II, 4, ut bur montanu uer. VI, 151 Apollini sacra ei ut es III, 63, cujus in Sacro monte Parnasso imprimis crescebat Lb. I, 18; inde mugiit poetae ne se ic Lauro coronati sunt, or Od. III, 30. I, 2. Myrico, lugu meridionalis frutex puluSter, quum usilius exaem. 5 quasi bis trium viventem oppellat, bis jum V, 2. VI, 1 ad imagine in pnoseos humilioris adhibebatur. Iic tandem muricae intelligendae sint ad Musurum in Ontiu in radices Cerdunucior est Myricae et Myricini cognomina Apollinem hul iiisse, tityricaeque LeSbi ramum manu tenuisse; unde nyricum lunium ui pelluri sutidicum. Ita gradu uni in dicendo est perpetuitas ipsa capita ii Sueque rudices munitum usurum ulli miseritu sunt,inio, luod vir us Sit, cautus ustorum Arcadum etiam

humilior, quem Virgilius Vi 2 quus umbi utilem lusum

Musue Suue ex cu Sat. Ista cui miti uni sublimiorum et

tenui ruin solumini tempus nobis iuvidit. Ab igituri, regulue, uesurum suere, iuules voculus ne liquescunt,

208쪽

vetare inter auri et etiam modo tuum interi mi e batur, et insiceta gravitas triplicis istius tuum et inmolegulas esse praedicabatur, ni od Laurus et iram. ni odo Muri nec non corrigebatur. Maenalus et Lycueuε, mura uterque Arcadiae, carnien designant

pastor itium, cujus Arcades erant artifices VII, 4. Pinus. I uni consecratae Il, 24, ii quidem luestres, quae solae Secundu in Theophrastum IlI, 10 in Arcadia nascuntur, et geli σε rupes cogitationem exci- sunt altitudinis Gallus, qui . 44 in patria in armis est. Maenali deserto tu antri lii requietem quaereta S, ne magis is proprie tutelligatur, quam quum Nu Surum in montilius versatur. Niliit Sibi ullegoria vult praeterquam id, quod tertius versus iudicabat: ullus bucolicum a Virgilio umico carmen petet, ut ita amore iii suum, et Virgilius rein quasi in Arcadia gestam ponebat Ave3, magnum a Xum Abruptum, huc Superimminens, V. 58.16-60. Narratio est eorum, quae COIn mullem

luctum in montibus Arcadiae antecedebant. Poetu,

amicum suu in Solatium Sitientem, comitatu S. Si iniit

cum eo Maenali in rupi caverna Strutus jucet. Adspectus et vox aegri ve allicit proxime pascentes 16 mox Opilionem quoque et ullo pastores 19; deosilisos agroruin 1. Misericordia eorum εἰ ullus dolore non levatus queritur, et Arcades rogat, carini ne ut ejus cruciatus celebrent 1. 16 18. ullo, illium, Sitiens amore cuin Vir-silio comite deserta in rupis caverna Maenali quiescit ove primum appropinquunt uitia procul ascentes, stilentes et mi Sericordes En, pias, inquit octo, e -

209쪽

tiolas nos non reformidant. Tu quoque lium ilia pascua ne resormides vel ipse Adonis, delicioluui

Veneris venustum, ove non dedignatu PS pascere.

Descriptio, Gallus quomodo in Arcadia exceptus sit, praesenti tempore orditur alacrior Apud Tlieocrituml, T suae ipsius de Duplini de boves lugent:

Ante edes multi tauri multaeque juVencae, Multae sunt vaccae questa tri Ste Vitulaeque.

Hujus loci comparatio indiligens interpretes liquot

recentiores in eum errorem induxit, ut Gallum quoque pastorem Arcadicum Sse opinarentur pastur quum quam pecoris circum Stanti v. 19 adest, et Gullus v. 35 non pastor, Sed V 44 bellator esse queritur Pastorem quippe Arcadicum nun Graui nomine Virgilius, sed, quemadmodum aulium Caesarem et semet ipsum in quinta ecloga, rustico introduxerit. Poenitet me, piget ne, detrecto, despicio II, 34. Clementibus ovibus nostra non displicet societas tibi quoque ne ovium displice ut Io 3tri tui, o Galle,

et mei, qui te ut legoria usus in Arcadia posuiu 26. Tu quoque ne nolis, UiUine, Subliinis, Poetu V, 45, me cuin poeta ru Stico, inter grege versari. Pastorum Ordo non ita olim contemtus erat heroes quoque, iis amici, qualis Adonix, inter deos relatus, liquando pascebant. Apud Theocritu ui Venere in Daphnis ob mureui cavillatur Anchisae, boves in quercubus Idaeis pii Scentis, haec adjiciens I, 109: Floret Adonis enim, pecus et custodit ovile, Et sigit lepores, ullus sequiturque ferarum. Acerba sane cavillatio, dule Scentem Hiis urentem, et oves pascentem inbelles, vel contru leporus uda-

210쪽

cem esse, imo c0ntra sera ulla Si contra prunt . . .

qui tiro dolori jucari nesciebat Adoni gemideum

Graeci post aetatem umeri ex Cypro accipiebant. Syriis religionibus illatis, illine eum. Saltem po Steri u S, Aulis naturaeque genitricis simulacrum esse serebant.

Adon tu lingua Plio euicia quoniam declarabat ominum, inde actum est, ut iris Sive Hyris, ex Κυρι- Lacedaemone is appellatus Sit Hesiodo Aho G H. III, 14 4 ex Phoenice et Alphe Siboea genitus erat Pany usi et pluribus auctoribu e rege Assvrio, Theia, cum silii Smyrna sive Myrrha, quae, Secundum ADtnninum raberia ent , in Libano monte nata fuerat. Dionis in uenia idem dicitur Assyrius i. e. Syri

conjux Veneris, Cinyrae filius : qui in ipsa Iliade XI,

20 laudatus Cinyras, Secundum Apollodorum, progenies Tithoni et ASSyriuriui princeps, Cypruin mi Travit, Paphum condidit, et e uestume, Pygmalionis, regis Cyprii filia, duri in ei ruit vel, quod Hyginus et Ovidius tradunt, e sua ipsius silia Smyrna ve

Iyrrha, quae in cognominem urbi rem Arabiae traii formabatur. In Cypriis obmutis Pindarus inituit Pyt/. II, T. aem. VIII, O), Cinyrus, ilia Si princeps indigenu, ab Apolline mutus, et Veneris Sacerdos, colebatur cujus nepotes, Cinyridae, scholiaste nuctore, Sacerdotium hereditate accipiebant Cypriis, secundum Plinium It 57, tegulas invenerat, metalla

neris, surcipem, muri ulum, V ctem, incudem Secundum Clementem et Arnobium, mysterici priue P, Spurina maritia nutu neri S. Anti liti tute in diaeti non nesciunt, Nil aut saepe Sucerdotes Tabula peregrinarum