Quaestionum alamannicarum specimen

1쪽

DISSERTATIONIS INAUGURALIS PARTICULA.

ROBAMDCCCLXVII.

3쪽

mmiamur Mareellinum, qui ipse Stipendia meruerit, non est eurmiremur bellis deeribendis omnia alia posthabuisse, set si quid amplius historia seribendae addiderit, eos potissimum commemoraSSe, qui potentiores in terris rerum Summam manibus tenuerint. In libris eius perserutandis exeelsam atque sublimem in rebus disponendis libertatem desid0ramus, qua Cornelius Taeitus clan- deStiua rerum ausas investigans quasi dominus laetus est earum rerum, quas sibi deseribendas proponeret, HOSter inserVit rebus, quas tempora et enarraudas dederunt. Itaque vi eius ulpae tribuendum St, quod semper fere paeis quieta ne minu SpeeiOSa neque tamen minu graviora opera neglexit, ita ut arptim te illie ex duris a bellieis eius verbis aliquid de domestieis rebus eorum elietamuS, quo ille eommemoraverit populos Sietasu quodam laetum videtur, ut XVII. 1. i. ad Moenum fluvium , tomistilia eunet eura

giles penates fuisse Alamannorum referret, XVIII. 2. 15. Aenisi se Burgunctionibus notissimus oeus extaret, XVIII. b. 14 Apud hos generali nomine re adpellatur Hendinos et ritu vetere potestate deposita removetur, si sub eo fortuna titubavserit belli vel Segetum opiam negaverit terra ut Solent Aegyptii easus eiusmodi suis adsignare rectoribus. a J Saeerdos apud Bur-

I Illud nam, quod cui rei causam afferat, non intellegitur, ae itis utillii haec verba obnoxiii discriminibus nullι ut re9es' ali Ammiani seni ri dicondi

5쪽

ia Ymmianum Marcellinum, qui ipse Stipendia meruerit, non est cur miremur ollis d0eribendis omnia alia posthabuisse, et si quid

amplius historia seribendae addiderit, O potisSinium commemoraSSe, qui potentiore in terris rerum Summam manibus tenuerint. In il)ris eius perserutandis Xeelsam atque sublimem in rebus disponendis lib0rtatem desid0ramus, qua Cornelius Taeitus clandestinas rerum ausus investigan quasi dominus factus est earum rerum, quas sibi describendas proponeret, HOSter inservit rebus, quas tempora ei narrandas dederunt. Itaque vi eius culpae tribue dum est, quod semper fere paeis quieta ne minu SpeeiOS neque tamen sinu graviora opera neglexit, ita ut carptim te illieo duris ac sellicis eius verbis aliquid de domestieis rebus eorum eliciamus, quo ille commemoraverit populos Sie casu quodam laetum videtur, ut XVII. 1. i. ad Moenum fluvium ,domicilia euneta cura

giles penates fuisse Alamannorum referret, XVIII. . b. enisi de Burgundionibus notissimus locus extaret, XVIII. b. 14 Apud hos generali nomine rex adpellatur Hendinos et ritu vetere potestate deposita removetur, si sub eo fortuna titubavori belli vel segetum copiam negaverit terra ut Solent Aegyptii usus eiusmodi suis adsignare rectoribus. Nam ' Saeerdos apud Bur-

I Illud nulli, quod cui rei causam asserat, ii in intellegitur, aeque alitu haec verba obnoxius discriminibu nullis ut me, ' ab Aitim iiiiii Monoro ilicondi

6쪽

gundios omnium maximus vocatur Sinistus et est perpetuus, obnoxius discriminibus nullis ut reges, prorSus e Germanorum res domesticas imiotuisse negares aut certe placuisSe ut commemoraret. Itaque si Alamannicae rei publieae speciem aliquam ex eius relatione Omponere Studemus, saepius ad Singula verbareeurrendum erit et O potissimum agendum, ut qui sit huius illiusv vocabuli apud Ammianum usus describamus, deinde Ammiani usum data opportunitate eum aliis eorum vel posteriorum temporum testimoniis comparemus neque enim ab Omni dubitatione absoluta iugulorum auctorum verba invenientur, nisi communem rerum

Alamannos foedere quodam coniuncto fuisse inter omnes constat. Qui huic foederi praefuerit re seu sacerdos Seu praefectus nullum invenimus, cum paucis omnino locis ommune omnium Alamannorum nomen commemoretur ab Ammiano Sine dubio, Omnes Alamannos egisse putabimus, ubi XXVI. . . ,legatos eorum ad repetenda munera misso osse sic uia de legitur. Si enim unius regis fuissent legati Ammianus, qua est in referendis nominibus sagacitate, regis potissimum seu pagi nomen attulisset Cum autem Alamannorum legatos commemoret, Omnium Alu- mannorum togatos fuisse intellegitur. Qui cum munera seu uri quoddam tributum repeterent, fuisse necesse est, cui munera reserrent, neque alium invenies nisi commune omnium Alamannorum

consilium, quod quale fuerit ignoramus. Inde singulis pagorum regibus munera distributa esse verisimitu fit. Minus dilucido alia legatio ab Ammiano communis Alamannorum fuisse dicitur XVII. 1. 3. Legitur uim de duplici legatione, quarum prior Oederum fidem servari indicaret, altera bellum iudiceret. Quae foedera ab Ammiano intellegantur non satis apparet. Videntur haec foedera eius fuisse generis quo plerumque Germanorum populi Romanis iuncti orant his conditionibus ut agri quandam

parten acciperent, obsides militesque praeberent, comercium utriS- quo liberum esset. Tali foedere communem omnium Alamannorum rem publicam a Romanis in societatem esse ascitum Veri non est

dissimile, praesertim cum alias quoque Amm. 28 2. 16 26. 5. T.)0 Dodoris et obsidum montio fiat. Ex huius foederis lege priorem

illam lucrationum ad Julianum Caesarem missum esse Xistimave-

abhorrontia, corruptulam quandam hoc loco latero indicant, nisi forte omnem locum ex alio quodam auctor attulit AmmianuS.

7쪽

rim alteram autem suisse eorum qui proximi essent bello Romanisque. Alteram legationem celeri ci rst priorem eXcepisse ait Ammianus quare irrita est illa quam ipse asser Marcellinus, causa ,,ut primae vertiginis impetum deelinarent missos esse legatos. Quomodo enim seri potest, ut qui differre proeliorum molem tu

deant, celeriter ipsi principes sint belli indicendi Aededit quod

ancipitem haesitasse Ammianum apparet e eiu verbis hineert in1-que quo consilio aut instituto mutata voluntate per alios cursu celeri venire compulsos acerrimum nostris minati sunt belliani, ni eorum regionibus Xeessissent. Quae eum ita Sint eum non tantum Ammiani verbis tribuendum esse manifestum sit, non dubitaverim quin miram duplicis segationis causam si diiudicem, ut alteram fuisse omnium Alamannorum, finitimorum alteram dican 1. Inter Se pugnare totius populi consilia et finitima partis non est quod mir0mur. Bella enim proximorum annorum Omnia fere gesta Sunt a singulis lamannorum pagis, quamVi UniVerSUS populus in amicitia esset populi romani Quae si vera sunt hoc quidem adipiscimur communem omnium Alamannorum civitatem foedere quodam fuisse cum Romanis coniunctam, sub ea conditione, ut certis temporibus munera e more praestituta acciperent, ipsi obsides darent optimatum liboros ). Haec utrimque quaSi ignora ,,man Surae diutius pacis data videntur ceteras foederis conditiones, qua ignoramus, ad similitudinem reliquorum foederum Ompositas verisimile fit ut agri portionem quandam oecuparent, Scilicet USque ad Rheni ripam dextram , ut liberum esset comercio δὴ ut Al

1 XXVIII. 2 6 optimates Alamanni venere obsidum patreS, qu0 lege

foederi manSuraeque diutius pacis haud aspernanda pignora tenebamus. uOtie Schmque apud Ammianum pacem Sse compositam a Juliano Seu a Valentiniano legimus, nunquam obsidum menti fit inter conditi0nes. Cum tamen obsides apud Romanos detinerentur, ex eius f0ederis lege eos in Galliis vitam egisse apparet quod ante quam Ammian auctor re Alamannorum cognOVerimuS, a prioribus Imperatoribus cum communi Alamannorum civitate ictum esse intellegitur. 2 Inde qu0d propriae Alamarmorum terra dicuntur dextrae ripa regiOnes, XVII. l. 2. flumine transmisso occupavere terra hoStile XVII. 1. 3 acerrimum nostri minatiSunt bellum, ni eorum regionibus exceSSiSSent. XVII. l. ll. munimentum qu0 in Alamannorum 80l conditum Traianus Suo nomine voluit

appellari. XXVIII. . . in monte iri, qui barbaricus locus St. apparet post Probi Imperatoris temp0ra 276-282 foedus ictum esse, cui ultimo tam victori quam domino contigit SSe in dextra ripa.3 XXIX. . . venalia ducentes mancipia curraS, RSu illic repertos, cunct0s mercibus direptis occidit.

8쪽

mannis ad militiam romanam lic0r0 eomigrare ). Quodsi aut0m ipse Ammianus mansura se diutius pacis pignora fuisse obsidus dieit, neque vero sempiternae, caute et recte quidsem illo serum condition0m 0seribit. Neque nim tam arcto foederis vinculo Alamanni inter se continebantur, ut, si Omnium communis civitas ad Onditiones descendissset, singula civitatis partus inimicitiis ubstinersent. Jam satis putabatur, si publico omnium consen Supa X SSet quae Singuli agerent, nihil ad commune 1 voluiitatem valebat. Mira haec est rerum diseordia se tulis qua vix erodi

possit, nisi simili ration Gothi quo tu ut foedorati et host0s

fuisse Romanorum die0rsentur XXVII. 5. l. ' Semper enim singulis bulli insersendi causa supp0ditabant ruuntibus imperii rebus, neque firma potestate aderat communis magistratus, qui liis Singulorum turbis superior pacem atque foederum fidem servaret. Quanta fuerit in rebus domesticis concordia i communis foederis potentia, nobis non liqu0t hoc tamen proe0rto lico affirmari, in rebus bullieis singulorum olivitatibus superatam esse communem Dederis fidem. Itaque iam ad singulas lamannorum partes deSeendamUS. Per pagos divisos Ammianus os ineoliuiss dieit in pagis summa

igitur rerum externarum posita erat. Commemorat Ammia11US

Suomarii pagum in Rhoni angulo positum, ubi M00nus in illiam offunditur XVII. 10. 3. XVIII. . . Hunc meridiem VerSUS0xeipiebat Hortarii pagus XVII. 10 5. XVIII. 2. 13. quem SeqUebantur secundum Rheni ripam Uri Ursicini Vostralpi regum pagi XVIII. 2.18. 40gion Augusta Rauracorum Gundomadi et Vadomarii pagi incolebantur XIV. 10. l. s. XVI. 12. 17. XXI. . . Laeus Brigantia litus septentrionale Lentienses tenebant XV. 4. 1. XXXI. 10. 2. 11. s. Post horum terga limes priscus Romanorum Alamannos a Burgundionibus divid0bat ubi ille Moenum superavit,1 XX. . . ut illi nullas pateruntur molestias, qui relicti laribus tran8rhenani Sub hoc venerant pact0, ne ducerentur ad parteS umquam tranSalpinaS: Verendum Sse adfirmans, ne v0luntarii barbari militare Saepe Sub eius-m0di legibus adsueti transire ad nostra, huc cognito deinceps arcerentur. Partem tantum Alamannorum non innum civitatum attinet S XXXI. 10. 17. valida iuventus ad legionum supplomenta pago cuidam imperatur. 2 hVictor magister quitum ad Gothos si titissus cogniturus aperte quam ob causam sens amica R0manis Duderibusque ing0nua pacis ob8tricta arm0rum dederat ad minicula bellium rincipibus legitimis inferunti.

9쪽

Traiani munimentum videtur positum fuiss0, cui finitimi erant trium regum pagi XVII. 2.13, incertum utrum in dextra an sinistra Moeni ripa positi. Trans Moenum denique et Taunum monteni Macrianus rex XVIII. 2. 15. XXVIII. 5. 8. XXIX. 4. 2. XXX. 3. 3. Bueinobantes Alamannos XXIX. . i. reXit, unaque cum eo Hariobaudes frater XVIII. 2. 15. qui simili ratione atque Vadomarius et Gundomadus fratres suo uterque pago praefuiSSe identur. Numerum igitur, si uni pago duos fratres Macrianum et Hariobaudem praefuisse eristimamus, certum duodecim pagorum adipiscimur, si duobus tredecim. Duos fuisse pagos duorum fratrum Gundomadi se Vadomarii, Dinaiano teste certo scimus ); sed ut antea patrem duorum fratrum unum pagum tenuisse verisimile est, ita mortuo fratrum altero utriusque agi potestas ad superstitem fratrem redisse videtur, eum de Gundomadi suceessor nillil nobis

traditum sit, Vadomarii autum filium Vithicabium XVII. 10. .

patrium regnum excepisse Seiamus. Simili modo Hariobaude mortuo contractis in unum duobus pagis Macriani regiam potestatem auctam esse existimo atque magis etiam hae res mihi probatur, ubi se Vadomarium et Macrianum prae ceteris regibus potentiaeXcelsiores fuisse reputo, quos e latioribus pagis maioris auetoritatis

praesidium sumpsisse mihi veri simile fit. Alium igitur pagorum numerum aliis temporibus fuisse laeti int0llegitur, ita ut modo tredecim Maeriani, Hariobaudis, Suomarii Hortarii, Urii, Ursicini, Vostralpii, Vadomarii, Gundomadi, sentiensium, trium regumlmodo undecim abolitis Hariobaudis et Gundomadi pagis enumeremus Rustat ut linodomarii et Agenarichi seu Serapionis mentionem laetamus, quos pugnae Argentoratensi potestate excelsiores ante alios reges interfuisse dicit Ammianus XVI. 12 24. Clinodomario capto l. l. 60 et mortuo 66 neque eius pagus neque

Agenarichi pagus umquam commemorantur aut in dextra aut in sinistra ripa Fuisse illi pagOS, nemo erit quin concedat, eum potestate excelsiores ante alio rege eos aluisse consideraverit;

in dextra ripa positos fuisse illorum pagos, inde apparet, quod1 XVI. 12. 17. Regii duo fratres vinculo pacis adstricti quam anno praeterito impetraverant a C0nStanti nec tumultuare nec commovere Sunt ausi. Sed paullo postea uno ex iis und0mad qui potior erat fideique firmioris per insidias interempto, omnis eius populus cum 110Stris OStibu conspiravit: et confestim Vadomarii plebs , ut adserebat, agminibus bella cientium barba

10쪽

hadventu suo linodomarius in sinistra ripa castra posuit t. l. 58. et quia non nisi Rhenian transgressus ad territoria potuit pervenire in D Agenarichi fortuna, qui linodomarii nepos fuit, Ammianus tacet ac verisimile est, illum in fuga purisse. Jam quaeritur, quem deXtrae ripae locum his duobus pagi assignemus. Equidem non dubito, quin in dextra Moeni fluvii ripa a flumine usque ad Taunum montem patuisse duorum regum pago Vel pagum dicam, propterea quod Statim post pugnam Argentoratensum in illis fer rogionibus Julianus Rhenum traiecit, ubi exstincto Clinodomari facilem videtur sibi victoriam Sperasse de pago rege

carente, quodque eo anno, Cum per has regione eXereitu romanus proseiseeretur, nullum regis alicuius nomen Commemora tur,

in quibus referendis subtilissimum esse Ammianum saepius diximus. Accedit, quod Macriani non potuerunt esse Alamanni, qui Tauno monti insidentes Julianum progrediendo prohibebant, cum

eorum regem usque tum e Vidisse quidem arma romana constet.

Itaque si inter Macrianum et Suomarium linodomarii et Agenarichi pagos vel pagum posito fuisse dicimus, et regio illa, quae alias ei sco videretur quali Helvetiorum tempore erat, certum regis nomen adipiscitur, et cur in ea potissimum regione Julianus anno 357. Rhenum transierit, apparet. Alia autem est quaestio, utrum similem linodomarii atqu0 genarichi causam putemus Vadomario et Gundomado fratribus necne, sive utrum duo sngOS fuisse existimemus an unum. genarichus filius fuit Mederichi, qui ratur fuit Clinodomarii; a patre Medericho illium regnum

accepisse necessari e aliis exempli concluditur. Itaque cuni rursus duos fratres regnasse inveniamus, non iniuria horum quoque ago antea, quam patre mortuo per contribulium voluntatem regna acciperent, unius pagi finibus circumscriptos fuisse aliquis coniciat, qui pagus si re vera extitit, duodecimum locum inter Alamannorum pagos obtinuit et sole inem quasi numerum implevit quem numerum, Siquidem ad verum nostra Sententia accedit, antiquitus verum ac proprium Alamannieorum pagorum confundimus duinde vero temporum vicissitudinibus uno alterOV pago bipartito, numerum auctum, denique ad priorem statum aut infra priorem Statum redactum essu dicimus Quis denique linodomarii

1 Seu tentoria secundum codicum lectionem, seu territoria cum Ernestio Scribendum putamus, semper dextra ripae t tentoria et territoria erunt attribuenda.