De mandatis principvm, sev De officio eorum, qui in provincias cum imperio mittuntur. By Carolus Emmanuel Vizzanius

발행: 1658년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

PRINCIPUM LEXI. 33

vocabulo a verbo κυνεο , sive γπικνω misi , resonsum dare, Vosius de it.serm latinobarb. lib. . cap. I. V. apocrisarim.& in his distinguendum erit, cum duo ut plurimum Mandatorum genera his Legatis dentur a Principibus litterae scilicet, quibus asseritur fides, auctoritas dictorum, factorumque Legati, quae vulgo fideli credentiae dicuntur; praeterea Mandata, quae eas res continent, quae fieri vult, iraescribit Princeps, quorum aliqua sunt quadam ratione manifesta, aliqua vero occulta Priores illas litteras exhiberi necessarium est, ut inde fides dictis Legati concilietur, et tex. . procuratorem 6 s. f. de procurat ita ut alias sine his quas fidei tesseram dicit Marselaer de legat. lib. a. dissert 6 inprinc ad instor hospitalis tesserae cujus sculptam imaginem exhibet Casatius de Urb. se Rom. Imperiisplendore par. 2.cap. q. nulla penes Legatos sit Mandatorum fides, immo favorabili illo jure S privilegiis ab eo concessis, tunc ille non gaudeat nisi cnim litterae praedicta exhibeantur, praesumitur Princeps ignorare, an, is qui se Legatum asserit, re vera fuerit ab alio Principe destinatus Logatus, ut censent Rutiant de Commissar. lib. 6. cap. 2. num. q. Pascalius in tracI.de Legato cap. 2Ι .vers. Mandatis adduntur litterae. Villadiego de Legato pars quaes. 6.num II. Laudensis d. quaest.2s. Ohollius in Comment ad busi.

bon regimin cap. 3 3. num 4s. Marselaer de legato d. dissert. 6. si qui monet has credentiae litteras Legatis tradi,ne dum ut per eas illis sides concilietur, sed ut praeterea per illas obligetur is qui mittit, immo qui admittit; sic enim qui mittit fidem obstringit, ratum penes se futurum quidquid Legatuscgerit, 'ui admittit, inde data pariter fide cogitur Jus legationum semper salvum praestare, in colloquium, atque tractationem negociorum Legatum admittere,qui cum fide venit ut hinc sorte non timuria quererentur Legati Laconum ad Lygdamum missi, dum iis colloquium denegaretur eo praetextu quod is aegrotaret dicebant enim illi se non ve-

LVI.

52쪽

nisse ut luctarentur Bulgerier de Duom lib. q. cap. 22. fine. Videtur hi idem prima facie huic sententia obstare dictum Nicola Pontificis, in cap. nobili imus 3 disinci. 97. de quo superius hac eadem lege, num 3 1 qui asseruit ibidem Sedem Apostolicam Legatos sine litteris alias non consuevisse admittere , se tamen id non observavis inspecta nobilitate , integritateque Legati S narratorum verismailixudine. illud tamen, si recte attendatur, nihil officit,quia ibi Pontifex

revera statuit Legatos sine litteris non esse acceptandos, S inde per additam ibidem exceptionem potius firmatam a nobis necessitatem dictarum litterarum confirmato Uul. l. nam

L v II. ood liquidae . Isin 1. de penu eg. litterae hu)usmodi fidem

conciliant his, quae per Legatu nidi uatur, nedum si fuerint directa ad Principem , ad quem destinatur legatio Verturi etiam si ad Ligatum ipsum qui mittitur,4 eo casu tales litterae inducunt speciem codicillorum , seu litterarum deputationis , quas nunc litteras patentes vocamus, labent rationem veri Mandati, ut liquet cx illarum litterarum exen pio , quas Leo X tradidit Latino Iuvenali jus familiari, quem ad componendas simultates Xortas uater Maximilia num Mediolanensem Ducem, S Octavianum Ducem Genuensem,ac popullam Helvetiorum,misit apud Iemlum epist.

Lvri I. Exhibitis praedictis litteris per Legatum in omnibPs inde illi fides plene est adhibenda, absque eo quod alia exhibeat

Mandat, ut videtur innuere glossa , in cap. ad Apostolicae a. V. proponi desent ore jud quae ait Imperatorem debuisse credere Legatis ad se missis ab Innocentio I V, quia de legatione apparebat quam sequuntur Aretinus Felinus S alii relati per Farinacium e teri. quaest 3. docentes Cardinali Legato plene credi in iis quae nomine Papae mittentis exponit Princi pi, ad quem fuit ismus Et ratio cst, quia civi litterarum prius cxhibitarum censentur in Iandatis a singula conti

lacri

53쪽

neri quae legatus asserit, ut bene ponderat Paschalius legat. cap. s. in princi satis demonstrat ipsa litterarum formula, quarum exemplar habemus in litteris per Theodorici Regis Legatos exhibitis Anastasio Imperatori, apud Caspiodor varilib. p. pis. I. in quibus, cum prius eos Legatos declarasset,ad didit, caetera vero per latores praesentitis pietati vestrae verbo suggerenda commisimm , ut nec epistilaris sermo redderetur exten or nec aliquidpro utilitatibi nostris praetermisisse Mersemur: in litteris Athalarici ad Iustinianum Imperatorem, in quarum calce legitur Idaedam vero per sisyra seriptos Le-

atos nostros serenissimis sensebus verba insinuanda commissimus, quae Clementiae vegrae more ad spectu acitepervenire ut constat ex eodem Calliodoro, lib. 8 var epist. 2 qui recenset similes litteras Theodahad Regis ad eundem Iustinianum ibid. lib. I o. cap. r. cum alias iis non exhibitis omnia quae dicuntur 5 aguntur suspecta sint, eo quia tunc is qui Le atum sine iis litteris misit, posset citra injuriam integra fide a con- ventis per suum Legatum discedere, ut animadvertit Marse- lac d disertation. 6. si sepones qui ait incumbere quodam LIX. modo Principi I cgatum urgere ad exhibendum litteras hujusmodi, nisi sponte proferat Meas inde diligenter inspiciendas esse de expendendas, ne sorte quid imposturae adsit.

lib. a.

od si quispiam inde Legatum ad exhibenda etiam lan LX. data adigeret, inique simul S inepte iacere videretur quia verba Legati sunt Mandata ipsa X praedictarum litterarum vi, quae veri Mandati vim obtinent L p. 4 . Is Vandali. I. g.

9 procurator. o LI procuratori s. . deprocurat. mittentem

obligant, ubi recepta fuerint ab eo, ad quem dirigantur, LAI L consensu. r. I unde inter.sf. de action es obligat .l. Titius et . se

ibi Bari , uald 1 . de const. pec Gait de Cred. cap. a. m m. ii oz. seqq. Genua descript. rin tib . . cap. I. num. s.

I praesertim quod a Principe prodeunt, cujus epistolas,

54쪽

3s DB MANDATIS

non secus ac leges, esse observandas docent DD congesti per Genuam de seripi priv. lib. 3. U. uti num. 6. sqq. Imo comi cliens legatum ad exhibenda mandata arcana, veluti vim inferens legationi, his legationis violaret, Papha pD-ne . cap. 9. sic Violati juris gentium reus diceretur est

enim Legatorum us, ut a jebat Verrina 3 Cicero, divino humanoque basiatum praesidio, sin tam sanctum es enervile nomen esse debet, ut non modo inter sociorum jura, sedis hostium

tela incolume censeatur, quod, monuit Pomponius i. n. 1.

LXII de legation. Plures tamen recenset casisS, quo CX rerum gestarum monumentis illustrat erudite Paschalius,in quibus Legatum deceat sua sponte Mandata proferre de Leg. cap. O. cum scilicet quid agitur tanti momenti, ut promissa dicta- LXIII. que Legat firmand asint auctoritate Mandatorum: Cum res

LX1 v. liquid sciri non potest, nisi blandatis speetis: Cum ea, quae hinc inde acta sunti pacti, scripto comprehendi, ab iis Omnibus , quorum interest, debent subscribi sic enim nulla intenecta mora hinc inde contracta censebitur obligatio in vim specialis Mandati , quod Mandantem obliget, quamvis

suisset medio tempore revocatum, si mandatarius contrahat prius quam sibi innotescat revocatio, L si Mandatum Ps. . Mand Larbos. cap. ex in inuatione 3 num. 2. deprocurat Laurent deci venione 43. num. 3. Rota deci . 3o num 8. LXV. par. 6. ec. Et illud idem praeterea videtur faciendum, quando Legatus missus fuerit ad disceptandum de controversiis inter quospiam tum enim proferri oportet Mandata ipsa in quibus urisdictio haec continetur, iis ex causis, quae superius LX v L fuerunt deductae. Ac tandem quando odiosa sit legatio, ut non nisi simili oratione quasi certa praescripta formula edi possit, congruum erit Mandatum edere, ut sic magis forma 1erVetur , a qua nunquam recedendum ubi Mandatum cst certum, squis 6. d. Mand xlegatus pondus Restatis ora VII tioni ad)iciet , quia non tam sito ore quam Principis pectore

55쪽

merum passim legimus, Legatos iisdem prorsus verbis Mania data referre, quibus acceperunt. Et quamVis alias ea sit an Lxviii. dati religio, quod ejus fines fuit ita custodiendi, ut si hos vel in minimo cxcedat qui Mandatum suscepit, Mandans non

obligetur l. ci Mandati a C. I ind. l. diligenter s. ibi Goth . . eod. Dec. cons. 49 3. num. 8 Al . con . 2I num. q.

tamen irritus redditur actus, litando Legatus quidpiam contra Mandata arcana paciscitur. Siquidem universa legationi ra LXIX. tio prioribus illis credentiae litteris innititur, ut dictum est:

per quas constat de voluntate Principis mittentis, obligatur ab eo qui generali Mandato praepositus est, agendoctiam contra voluntatem arcanam sibi soli significatam; quia LIX. distincti sunt actus volendi unus, quo se obligat Princeps tum habiturum quicquid in legatione paciscatur ille, quem ipse misit alter, tuo Legatum sibi obligat,ne agat nisi ex prae scripto sibi non aliis cognito, hic postremus actus nequaquam reddit irrita ea, quae Legatus promittit pro Principe ex

vi prioris illius instrumenti generalis, licet excesserit arcana Mandata, ut observabat quidam naagni nominis DC. videtur imauissi, i,destinus, tum V.s rocuratorem 63 s de procuratoribus docuit eum qui litteras abeuntis adprobavit, qui procuratorem constituit; si postea mutata voluntateprocuratorem se nosuerit, tamen udicium quo quas procurator ex

perius est, ratum esse debet Et inspecta summa fide, quam jus L XXI. legationis exigit, quod sanctum inter hostes voluit antiqui tas, d. l. in.1. de legation omissa stricti Iuris ratione, cui non sub acet Legatio semper aequitas est servanda,non secus ac in judiciis. placuis 8.1. de Iudio ut ideo sint attendenda in te sationis limine exhibita priores illae litterae, quibus summa Potestas Legato demandata fuit,quamvis haec inde clandestinis Mandatis coarctata fuisset, vel revocata sicut in udiciis XXII,

56쪽

38 DE MANDAT Iscxercendis nihil obest res procuratoris judicialis clandestina revocatio, nisi illa per actorem ad Iudicis vel Rei notitiam

deducatur; . . Mandato 3 de procurat. Felin. cap. ex parte . num rode rescript Add. ad decis 2 in et Addit num. 1. de procurat in novis Mersen decis. 22. num ult quando , ut hic contingit, Mandatum generale fuerat ipsi reo, vel in actis exhibitum glos in cap. quamvis V revocari de procurat. 4. qua equiturpostumol. Fennus tu cap. exparte Decanio s. num. 18. V. fallit s. Add. aid decis. 2. num I deprocur Rota in Tiburtina Castris Angeli, i Iunii 16 6, 3 non obstat in princ coram Mestis.

LEX SECUNDA .

Nemini licet in suis sententiis adscribere, se quid fecisse jussu Principis, certis tantum casibus exceptis, qui in hoc textu recensentur. Impp. t imis ustinianus.

sissimorum magistratuum nostrorum sive majores sint sive minores , in suis sententiis ais scribat , nos divino ore sne scripto jussisse, aliquem in iis deduci, aut exhiberi, aut quid aliud eorum, olluae apud ipso fe

ri solent, decerni excepta cau

sa datorum inrici collegarum:

57쪽

recti enim latae sententiae dicentur , qui meminerint diet inaeuussionis nostrae in literas non relatae qua cerim ude datur,

aut judici collaga iungitur. Similiterque gloriosis tu quaestor Macri palatii nostri, croe Dabiles referendari pietatis

nostrae floram ussionem me

scripto faciam occasione eorum, qui principem adeunt, cem , vel cosi am ei adjungi posiviant, aut quid aliud eo um, quae ad lites speciam re I per depositionem relationem te in Inuent, se notam ficiant. In hoc enim tantum casu diet inae iussio nis, qua sine scripto facia fuerit,

mentionem eri concedimus.

I V. Nemini permis' in asperera, se quid fe- esse ictu Principis, id probet j. .

V. Currilita legem hanc primus Gr ce e sidit, uιυersimode tegitur Latina a diversis. VI. Iudicium omne a Caiora se dici:ur L

VII. Clari sim primo dicti Senatores inde caeter Magistratio. VIII. luid gni cetiι per vocem γ ,- in hoc textu. X. Viυ Cocis oraculam ademptum judici-buiis Iustiniano. N. Per Constitutionem Gregorii T. eυorata concelsiones fasia iva vocis ornculo noli tamen Cardinis tras.

X I. Et inde a pari re sublata per Vrdi

m in VIII non tamenimnes. n. XI t.

XIV. GA,nmissarii rarentur exhiberet tPra , o Mandata alia id spuisse resistitur. X V. Tenentur pariter exhibere Cursores C lii gratiam sunt consequuti, et ab obitrynam ab excommunicatione Conctores: M-bernato es i copi a num VI ad XX. facit in Cardinalibi 3 9 car, num XXI. XXII. Notorium quid remissiete. XXIII. Elasat ab onere proPandi in affir

mativis.

XXV. Non omnium , qua a majoribi stradita fimi ratio reddi potes. XII. Princeps dat judices extra ordinem ex justa causa is tunc conceditur dilatio. X; II. Meltim est udicari a pluribis3. XXVIII. Rota Romana Tritimat is de

eo remisive num XXX. XXIX. Opiniones ejusdem reputantur com-n es , imo praevalant communibus.

XXXI.

58쪽

ILII L

XXXI. Lites celeriter ex edienda. XXXII. Dilationes prohibitae. XXXIII. Feriati dies qui ' an tunc sontes posint puniri. XXXIV. si olor smumM. XXXV. tau ut, si reces eritate nitam tur subintelligitur in omnibi rescriptis.

X X XII. Obrepti subreptio an disse

rant.

X X VII. Obreptitie et subreptilis obtenta re cripta sunt irrita. X X VIII. Gratia motu proprio obtenta non subjaeet vitio obreptioni : Declaratur

XXXIX. Liberat impetrantem a justifc

tione.

XL. An beeat a Principe appellare.

XLII. Referendariorum munm dis renita a Regerendarita, renum. Lv II i. X LIII. Referendarii Romane Curie.

XII V. Daotabilis titulus potior titulo Ix.rissimo. XII. Titulos raponere dignitatibus consuta

verunt Imperatores.

XLVI. Prisat idem tenebantur observare sub certa paena. LIII. Referendarii dicti Spectabiles, ad certum numerum redacti cur. X L LX. Iustinus m. ne cius scribendi, qua ratione Mandaris subscriberet. L. Arcanis Mandatis Princeps Ucribetat. LI. Praefecti pratoriorum promtitisen:emias ferre nomine Caesaris.

Vmmam omnium, in legum observantia, religionem inest oportere , ajebat Demosthenes apud Marcianum , in L nam , Demo Jhenes a. f. de le-igibu se adeo ut ex ipsa natura speciem , cujus inviolabilis omnino vis est , .sed naturalia I i. In i de iure nat. gent. e cis haud absurde ferre, reptaesentare videatur l. flio quem 23. de lib. se posth. Verum quia natura nequaquam sui propositi usquequaque tenax est , quin interdum remissam in eoi quasi conniventem se praebeat, praesertim ubi de

conservando communi rerum ordines, ac totius universitatis nexu quodam , ac specie retinenda tractatur ut inde mira biles illae gravissimarum rerum in altum evectiones , descensionesque levissimarum existant, dum corpora hujusmodi contrarios peculiari suo ingenio motus induunt, ne Vacuum, quod universali rerum constitutioni maxime contrarium est, oriatur, SI alia sexcenta, in quibus admirabilis quaedam oeconomia naturae singula quaeque universis posthabentis apparet. Ita prorsus in legibus nihil absurdum aut inconveniens videri debet, si a peculiari uris sanctionum religione interdum recedimus, sequuti ductum rationis diversa pro loco-aum,temporum, S perlbnarum diversitate praecipientis, quae

59쪽

u:ommunis legum omnium virtus fundamentum est, prae sertim ubi populo in universum mutata aut etiam posthabita praesenti usui lege opus est: plerumque siquidem,teste annatium lib. 3. Tacito, habet ex iniquo omne magnum exemplum, quod contra singulos utilitate publica rependitur. Haec autem nequaquam passim, sine maximo delectu facienda sunt. rebi. . . de Const. Princ Soto de Iust. lib. I. u. . art. I. Der dum igitur Ma oremque usitata ac vulgari prudentiam, auctoritatemque desiderant. l. tri singulare, es biiD s . de legibus unde non alla magis in re boni d sapientis principis fructum capiunt sub ectae unius imperio civ tates inhiam quod caecam indocilem plerumque legum Virtutem prae senti rerum usui tempor inaque rationi, pro ea quam obtinet potestate accommodat. Et quia hujusmodi summi juris em 1 v. peratio in provinciis per Mandata Principis praestari solebat, merito Imperator, postquam in praecedenti sanctione indistincte vetuerat fidem haberi Mandatis, quae quis in dignitate quavis constitutus asserat se ex ore Principis habere, Draeceptum hoc certis quibusdam casibus limitat, prius ta-

nen illud confirmans etiam in udicii. Et hanc ob causam decernit,ne qui Ciarissimorum Magistratuum insuissententiis ad cribat, Principem iussi se in us exhiberi aut deduci ali qtiem , vel quid aliud fieri, nisi ea adserantur Mandata, quae

dant udicemici tum aliquem , vel udici collegam a ungunt, vel acta edi, aut litem celeriter finiri jubent, ut anim v. advert16Chmacius o servat. lib. I 2. cap. 3I qui legem hanc Latine tantum editam in improsis voluminibus Codicis in sis quae in Vaticana adservantur, primus omnium Graeceodidit ex Basilicis , in quibus, nuper editis per Annibalem Fabrottum, habetur lib. 1.sub tit de Princip. precibus Principi oblatis, o Constit si rescript cor. 3 9. CUJUS DOS Xemplum sequuti ex iisdem Basilicis S primam legem hu)usce tituli nunc Graece edidinaus. Non levis autem insurgit in assc-

60쪽

a sic luenda Iustiniani mente dissicultas, ex obscuritate textus Latini, variaque ejus lectione, dum aliter illi im ediderit Dio nysius Gotifredus, aliter Contii de Vulgata oditio vix ali quis adsit, qui nobis facem praeferat. Cum enim antiquistim quique, magisque probati legum interpretes, quos quiadem ego legerim, nulla ediderint commentaria in hanc e gema imo unicam lcgem, eam scilicet, quam modo explicabamus, sub hoc titulo positam exiit macte visi sint, multum in attingenda hujus legis sententia nubis atque caliginis of VJ fendimus, ut jure cum 'o Basso relato per A. Gellium

noct. Attic. lib. r. cap. q. dubitare possimus, an omnis judia candi virtus quaedam potius divinatio , quam, consistentis in adinventae veritatis intuitu mentis, actio dicenda sit. Non alienum igitur videtur ipsius Imperatoris, qui in . quia vero Dei ut litig.jur legem hanc vel confirmat vel interprct tu , simulque Graeci textus praesidium accire , ut ficilius cxtextuum collatione veritas colligatur.

vis. Ad Magistratus suam dirigit dispositionem Imperator, hos Ciarissimos nuncupat, quia licet hic titulus Senatoribus

primo competeret, seminae de Senator. .s eciosas. IOO.

to etiam hoc titulo ad eorum uxores, . curator 1 . . de orat. furiosii necnon ad viduas, filias, nisi plebeio nuberent: d. l. seminae.1. de Senator cum tamen postea summi Senato res, qui soli sententiam in Senatu dicebant, Illustres coepi sent nuncupari , Clarisimatus dignitas in solis minoribus Senatoribus perseveravit Pancirol. in not. Imper cap. a. Tullanger. de Imper Romano lib. 2. cap. 19. a quibus inde ad provinciarum Magistratus fuit translata hoc enim titulo de Corantur Proconsules in I etsi verior. 3. C. de his qui not. infamia Praesides provinciarum l. I. C. ut omnes ud Comites

Tribuni g. primo No et ut ab Lustr. Et tandem omnes qui per provincias sive militarem sive civilem gerunt admini

SEARCH

MENU NAVIGATION