장음표시 사용
21쪽
XVI PRAEFATIObitur sane quod librarius iste nullo loco quod corruptum in archetypo legebatur id ipsum reddidit sed aliquo modo emendatum uel potius ad emendatae lectionis speciem redactum duae quidem res eis potissimum loci perspicitur, ubi in Etrusco libro mendosa scriptura seruata est. Sic
Agam. 28 ubi in E legitur et eurotantum uitiosum illud
quidem sed uero proximum, legendum enim ' et Eurotam tuum . a infelicissime locum uindicasse sibi uisus est scribendo et a tanto uiro . Med. 931 ultimuim agnosco scelus animo parandum est quod una literula mutata ad bonam sententiam reuocari posse Gronouius ostendit 'ultimum, agnosco, scelus anime par. ), a multo et uiolentius et languidius ultimum magno scelus animo p. e. P 4 saxosa loca parneth E i. e. saxoso loca Parnethi saxa sol car
salua l. e. saeua si tota a P 145 E liabet: non ista
primum uelle' correctum ab N. Heinsio honesta . . A temptauit: obstare r. u. P 627 regna tutari urbium l. e. uirum, in uestigiis uerae scripturae recedens: r. t. patris. D. 22 s. uel qua alta maria uertice inmenso premit minor rupes E i. e. minora ut uidit Bothius A tamen maiora ausus posuit Inoque praeceps. Accedunt alia mutatae lectionis exempla ita conparata, ut a recensionis auctor, quem facile intellegimus hominem fuisse nec magnae doctrinae nec acutioris ingeni non mediocris tamen et mira pro tempore illo audacia , incertum sit utrum scripturam archetypi mutauerit re vera deprauatam an incorruptam pro corrupta habens, siue dicendi genere in tragoediis conspicuo parum intellecto siue quod sententiarum argutias non assecutus est emendandam ceusue
rit. Huius generis cum alia multa sunt tum laaece: Th. 53 inple Tantalo totam domum E i. scelere tantaleam domum A bd. 1109 hauseris angit si h tangit a P 1187
animaque Phaedram pariter ac scelere exuam E a me
mei p. a. s. e. A. D. 233 quicquid mihi donastis oculi negastis c. A g. 84 nimias semper comitata domos tumida s. c. d. A bd. 317 thebais hospes thebana manus A ribd. 435 effare vasus quis rates hausit meas
22쪽
PRAMATIO XVII qiiis sare nostras hauserit casus rates A III nimbos rapit Eis trahit A 123 patriis messibus E patriae moenibus A 151 membra E monstra 222 pro saeue decor E p. s. dolor a cl. 236 252 fletus insequitur minas si s ins genas A 393 nec illa uenus est , malisque minus est a Tro. 42 quodcumque accidit Troia concidit a 441 condit dite exeunt E c. tumulo exeunt. Multis denique locis genuina poetae uerba interpre- tamentis extrusit. Sic Ag 18 Lyrnesida E Briseida assi 201 natumque sonat flebilis Atiliis E n. s. t. Itym a 34 ineolumis adsto scilicet E inc ergo scilicet ora aut poena Tityi qui specu vasto patens di , at a nulla sententiae ratione habita: a. p. . semper accrescens iecur.
1g. 597 cecidit in lucem furor postquam litatum est illo i. e. llio Phoebus redit E in a uerba in lucem repetita erant
ad redit et eis receptis uox Ilio est extrita postq. l. est phoebus in lucem redit. Satis constat in recensendis et emendandis tragoediis ab Erecensionis i. e. florentini codicis potissimum lectione proficiscendum esse, quippe quae non solum uetustate sed diligentia etiam et fide longe superet alteram. Attamen quamuis summa sit libri laurentiani auctoritas, eos tamen uehementer erraturos esse credimus si qui careri posse libris uolgaribus auderent affirmare. An uel prudentissimum librarium dum exempla describit ab ipso poeta eo quo demonstrauimus modo conpositum et alienis additamentis auctum, ne in multis erraret satis cauere potuisse putabis Sed sacraro uel numquam eum errasse, hoc tamen non poterit neglegi melioris recensionis exemplar quod unum superest descriptum esse eo saeculo quo foedari libros magis quam antea coeptos esse constat duare scripturam libri florentini in multis ab eo codice qui primus erat eius ordinis degenerare potuisse cum per se facile intellegitur, tum conparatio instituta inter soli illa ambrosiana uolgaris uel etiam tragmina thuanea alterius recensionis et librum trus- eum ostendit multa quae olim rectius legebantur a codicis florentini librario deprauata esse. Et re vera haud ita raro
23쪽
XVIII PRAEFATIO factum est ut quod uitiose descripsit id in uolgares libros emendatum trans ret Praesto sunt exempla satis luculenta:
Dis 342 Digiamque flammam frugemque flamire eterias tali soli natalis soli P 686 tantum ne nefastitan tu nefas 1005 Iuctificam repetit.
langore 299 sub rupe reductus surripere doctus 1017 semitam seminam
779 atque aut 933 mille nauium Menelaum 1050 meritum
Η11 404 uoti iuno quem uoti quem Ioui
732 uic quoque mon uix queo . eloqui strum elocor
895 thiestem titan fugit ipse mea. s. 974 lux illa sistat lux vilis ista est 125 eraclia penitus ibera calpe litus1277 uagas tympsalida uaga Vmplegade 1382 alique casus auidae Caucasus Haec omnia neglegentiae librari si malumus tribuere quam eius qui Λ recensionem conposuit ingenio. Neque uero desunt loci ubi deterioris recensionis auctor ueriora descripserit quam alter. Si 0 250 quis non malit cum Aamplecti uerbum prohibent cum ui quadam repetitum quam male adscriptum illud Sphinx , uel ibid. 343 uultum obliquat quae scriptura et ipsius Senecae T 160 et 0uidit M VII 412 uerbis confirmatur pro eo quod E exhibet uultum solis uel 485 marcentque Tempe pro Macetumque Tempe et quae sunt similii Quamquam non ita magnus est talium exemplorum numerus. inccedit
24쪽
PRAEFATIO XVmI quod non nullis locis lacunas in E propter neglegentiam uel seribendi estinantiam librari et miseram libri unde floren-linus descriptus est condicionem ortas e libris a generis suppleri necesse est. Denique non praetermittendum quod ordo tragoediarum qualis est in uolgari recensione magis eonuenit quan is quem 2 sequitur cum auctorum aetatibus Agamemnone et Hercule II in fine conlocatis. His in uniuersum de utraque recensione expositis sequitur ut breuiter ostendamus, quomodo factum esse putemus, ut singuli deterioris eueris libri in singulis non raro contra ceteros sui generis codices cum laurentiano consentiant. quod sane mirum non est. Etenim ut codicis florentini seripturam pristinam multis locis mutatam videmus ad normam codicis cuiusdam alterius recensionis, et sic quidem
ut quid prior librarius scripserit saepe uel aegre uel omnino non possit distingui ita non pauci generis deterioris libri
aucti sunt et emendati lectionisus ex meliore recensione in eos translatis uel e pluribus diuersae reoensionis exemplarius transcripti, ut Moguntinus et Pula utensis, quem qui exarauit conpluribus libris se usum esse in inscriptione prestetur cf. p. xxxvi). Vnde qui potuerit fieri ut uel turpissimi ex his libris non numquam bonam et singularem lectionem reciperent facile intellegitur. Non nullis tamen libris meliorum lectionum tanta este0pia, ut aut ipsi secundum melioris recensionise Iemplar dedita opera correcti esse aut e libro ita correcto originem traxisse uideantur. Huc pertinent praeter
ceteros Melisseus ilIe cl. e. g. Ii 1513 cui nimis
tribuit Gronouius, ossianus melior V, Palatinorum
'biga cs. Η 36 sqq.). Beli digeranus . 11 Gottianus
alter g qui saepe cum meliore recentione consentiunt, inierdum eius scripturam integriorem ostendunt storentino, ut
dii 1 380 quos R quod ε 1377 neera ne si non a 20 ubi in E lacuna est euictera euectae A l illi Roa illud An 8 tepentici tepente VR. s. praeterea, ut e multis pauca asseramus, g. 17 senis It g. m. pr. ducis A
25쪽
xx PRAEFATIO sub axe quoue summo A 1467 impulsans Eoa I. impussans Impulsus A g. 653 furto Καρ lato A 1O5 sorte E R .raal paris A 2 pectora buxo Eu Rpectore buxum Λ ΗΠ 1495 thalamis E flammis A 975misserorum Est missurum A g. 164 peperi Eo peperit 31 stirpis Eo stirps A 790 uehit Eo uehet a 11 15O6 mei It mihi A 1628 uasta late E lata uasti A 1755 quas ER qua A 1730 Venio uenio Eo Venio a g. 498
mittit Emmittunt A. Hoc igitur librorum genus ad emendandas tragoedias si non magni at certe non nullius momenti est. Denique singularis ratio est codicis Vindobonensis n. 211, qui quamuis in Omnibus praeter priorem Herculem tragoediis plerumque cum deterrimis ex libris uolgaribus consentiat, tamen et de antiqua edipi fragmenti inscriptione solus nos facit certiores et in prima tragoedia textum praebet multis locis antiquiorem et emendatiorem ipso libro laurentiano In Hercule enim priore ut in multis cum E consentit in nonnullis cum a sed eis potissimum locis ubi lectioni uolgari prae altera palma debetur: ita haud raro contra utriusque recensionis pariter deprauatae consensum id quod a poeta prosectum sit solus Ostendit. Sic his locis:
praeripiet 84 omnes ista 273 quo horsum excidistis quo recid. 275 prosequitur persequitur 279 uti petat et p. petet 380 ausoniae
727 speciem specimen 929 laboris labores 933 serena
1085 linquas linquat 1117 medius melius 130M R
26쪽
PRAEFATIO XXI praeterea non numquam ubi in florentino libro pristina scriptura erasa est uel obscurata, illam libri Vindob auxilio
112 iam odia E A uota U116 me pariter et se uin me uicit et se uincat Ucat si a 273 quo recid. I serras. quo hoJrsum excid. U374 sociemus E sociemur UEi 6 deuicti E si in ras. A deuicta' tepenti E A tepente UR
duae cum ita sint qui librum Vindobonensem conposuitis uidetur in describendo Herculea praeter libros uolgares
eosdem nimirum unde ceteras sabulas transcripsit e0dice usus esse uel codicis cuiusdam fragmentis recensionis melioris uetustioribus florentino, unde Phoenissarum
quoque inscriptio repetita sit. Nisi sorte hanc libri V partem
putamus ad tertiam quandam redire textus recensionem taliquissimo tempore actam, cuius praeterea nullum extet
uestigium. Sed siue hoc siue illud amplecti males, hoc quidem concedes librum V cum in ceteris tragoediis restituendis nullius momenti sit, ad Herculem tamen priorem emendandam plurimum ualere'). Superest ut qua ratione in octauia recensendauersati simus doceamus. Atque omnes quidem libros Scr. quos ad hanc praetextam emendandam adhibuimus, ad eundem codicem anticum reserendos esse luculenter arguit miraeonam in corruptelis quibusdam grauioribus consensi sot. ιue ueller. I. I. 1866 p. 388). Nam ut ea praetermittamus uitia quae nos quidem detexisse nobis videmur, nemo prosecto dubitabit quin deprauata sint haece: m. 42 ora' Quod in huius libri insoriptione ultimo loco Octauia
immemoratur non eat mirum. Nam librarius cum et in-
βeriptionem et Horo. I ex libro illo optimae notae, ceteras e codice uolgari uolgari ordine nisi quod Thyestem inter- pdderet ante Herc. II inscriptione fortasse conmotus tran-βοripsisset, quin Octauiam titulo adderet facere non poterni.
27쪽
TTII PRAEFATIotanais ora trais RIM, ubi dudum restitutum est Britannis , u. 43 tantis i. e. et ante 88 spernit superbos humilesque superos hominesque 13 undis umbris 254 nero nisi duo e insiduo Nero insitivo ' 297 prodimus euo uel sevo pr. heu 423 lacuna 501 specie sacra sacro auspici ο)744 pristinus crisphius 1001 tandem pharie Pandatariae)1009 aurorum Taurorum etc. Ad exemplar uero illud
anticum e nostris libris proxime uidetur accedere elidi geranus . 13 RI3 pessimis ille quidem laedatus uitiis et ab homine scriptus et inperitissim et neglegentissimo, sed, id quod maximi est in hoc genere momenti, mutandi libidine et uitiorum occulendorum consilio prorsus intactus. Id praeter alia aperte ostendit locus uexatissimus qui est 422 sqq. ubi omnes ceteri libri sic habent:
extrahere pisce reto uel calamo Ioui decipere uolucres orato uel calamo aut leui tenere laqueo premere subiectos iugo tauros feroces e. q. s.
quem locum ita restitui posse putabant editores, ut uerba uel calamo aut leui tenere laqueo , ut quae et male repetita et insulso additamento aucta essent, exulare iuberent. Sed aliam uiam ingrediendam esse docet RI uersus sic exhibens:
extrahere pisces reto uel calamo leui decipere uolucres crate tenero laqueo. Premere e. q. s.
Cum uero res flagitet ut piscibus et auibus conmemoratis beluarum quoque mentio fiat, ad quas crates aperte spectant, libro illi qui hemistichium intercidisse Ostendit, quin fides sit habenda non dubitamus. Versum suppleuimus ex Hor. p. II 45 u. adn. adi. 423ὶ Videmus igitur hoc loco uitium cum in omnibus ceteris libris hemistichio antecedenti male repetito dissimulatum sit, in solo RII fideliter expressum. Neque magis sugiet peritos u. 42 quod in Ixlegitur 'ora trais id propius accedere ad genuinam scripturam britais', quam quod ceteri praebent ora tanais , correctoris manum redolens. Praeterea u. 178 uitiose legitur in libris uolgaribus: uultus de Similes uolanti seruens flamma abstulit ,
28쪽
PRAEFATI XXIII quae uerba transponendo ad metrum redigere studebant editores male tamen prouidentes concinnitati structurae. Verum ostendit Ru qui uocibus ut saepissime transpositis hoc praebet s. v. serues quos st. a. quod leui mutatione sic emenda ur s. v. quos urens . a. Simili ratione multis locis ex solo Ru genuinam scripturam restituimus.
Sic u. 50 ira pari odio p. a 260 iusti coniugi nustri coniugis θ 408 numinis magni dea nominis a 14 dira et sitis dira sitis Ixdiri sitis A eorr. N. Heins. 701 infelix nox si mox AE 798 attonitas attonitus X 741 residi resedi a quaeque sunt alia. Sed is qui I exarauit quamquam de suo nihil addidisse nec quicquam uolens mutasse iudicandus est tamen cum tanta fuerit inscitia tantaque inscribendo usus sit indiligentia, ut persaepe scripturam archetypi magis uitiosam redderet ac deprauatam quam ceterilibri horum ad subsidium haud raro refugiendum est. Huius autem generis praeter ceteros excellunt Londinensis
Reli digeranus . 12 Lugdunensis B RI2 Q, quos
non solum multis locis cum Ixconsentire videmus uerum etiam haud ita raro, ubi et ille et ceteri peccant, solos pristinam scripturam seruare Minoris ad octauiam emendandam
momenti erant Gothani Vindobonensis Reli digerani 104 11.
Transimus ad recensendos et describendos utriusque generis codices eos quorum auxili in emendandis tragoediis
usi sumus. uerius m generis hi sunt:
is, Exo expia thuane a codex thuaneus i. e. Parisi-aus n. 8071 membr. soli. 61 formae maximae saec. IX X. vel x in scriptus Fr Duebner ap. L. Schwabium in Catulli praef. II n. 6). De hoc libro praeter alios exposuit C. B. dasius in praes P. G. Schneide in ad Martialis t. I p. LXXXIII. quae soli. 57 58 continentur excerpta ex Senecae Troadibus Medea Oedipo ea accuratissime descripta accepimus r. buebneri beneuolentia. Ex quibus quoniam pauca in adno-uilone critica conmemorari poterant, tota hoc loco describenda curauimus. Haec autem Ennodii epigrammatis subiecta leguntur:
29쪽
; TROAD Haec ferite palmis pectore, plZZZtus et iusta,
troi facite iamdudum sonet fatalis id 1udicis dom' cm non rude uulgus lacrimisq nouu lugero iubes hoc continuis egim'. annos ex quo tetigit phrimus gratias hospis amyclar Laocuitq fretum pinus matris cra cibebe decies nivib canuit idem deciens risnudata rogis et si gens trepidat capia decimas secuit messor aristas ut nulla dies merore caret sed noua flet cansa ministratur Lo e ad planctuq miseramq: leuare genam manu uulgus domina uile aeq: mur non indociles luger sumus no dedo casus nostri comites soluit spem po eolla fluant mesta capilli trepido troil Pulvere turpes paret exertos turba lacertos uester emissa substringe sinus utroq tenus Pateant artus cui coniugio pectora uellas captiuo
pudor ingit tunicas pallais tutas β)Faeet ad crebri uerbera planetus suribunda manPlacet hic abi placet agnosco troada turbam Iterii luctus redeat ueteres solitum flendi
uincite morem hetctore flenius Hoc soluimus omnlacerum multo funere cinem coma dimis est Liberando sparsitque cinis feruidus ora coplete man. Hic ex troia supsisse licet cadit ex humoris aris aptus Iquo tegit suffulta talus iam nuda uocant pectora
dextras nunc nunc uires exprome dolor
Rhotea sonent litora plancτ habitasq: cauis montib echo noua solitosa extrema breuis Verba remictat totos reddat troi gemitus audiat omnis pontusina&her sevit manus Pulsu pectus tundite vasto non sum solito contenta sono haectora flemurieol. 2. haec tibi nraderet dextra lacertos humero referitti sanguineos tibi nra caput dextera pulsat Tibi maternis palmis laniata iacent fluat et multo sanguino man quam Funere feci rupta cicatrix columen patria mora fatorum tu presidium
30쪽
sum usus oras humorisque tuis fulta sis innos teoum cecidit somnus quolia Haeotoris idem patri' qui fuit uestitopriamo eatro fundite fletus satis choacei estor phrigi plaetus accipe fletus bis capte senex Nil troia semel to rege tulit bis pulsari uidit dardana graio oenas ferro bisque pharetras passa hoςulo sporte latos haecubet partus re . . . . )Postrema pater funera eludis eaessumgue premis litteris ) Hae alio lacrimas flectite ras non est P . . . . miseranda me mors iliades felix priami Bicite cunete liber manes vadit ad imos Nec foret umquam uicta granum ceruice iugusson ille duos uidet triadas nec fallacem cernit ulixen non argolietida triumphi 8ubiecta feret colla tropeis non ad sceptra
manus potergadabit agam menonios aurea dextra uincula latis fiet pompa micenis thofelix priamus dicimus omnes se eum excedens sua regna tulit nunc et lysumen horis tutis errat in umbris inique pias felix animas hetoioraquerit felix priamus selix quisqui bello moriens omnia secum consumpta tulit.
FINIT TEXTU ET TRAGOEDIA MRDEAR.
thonulla uis flamerium id euenti tanta necta lima vendat quanta uisiunx viduata ardet et odit non ubi hibernos nubilosus imbres Auster duxit a,perata histor et eunctos u&ate aeuagus erat non ubi pulli rodanus piundum fol. 58 recto. aut ubi in rivos nivibus solutis soleiam forte' medioque uere tabuit themia. aecus o ignis stimulatus ira ne rogi iurat patitur uelaenos aut timet mortem cupit )ire in ipsos cho obuius enses EX RODIPPI TR Effusa redimite commam natante corimbo mollianis eis armatus brachia 4 eoetrema florum uti uerba absumpι piceo unguine in Bera a neerta AE eorr. eae sorti a cupit in em