Pindari Carmina evm lectionis varietate et adnotationibvs itervm evravit Chr. Gottl. Heyne ...

271쪽

νος καὶ ιοπλοκάμιων Συνδικον Μοισῶν κτεανον '

quod quis in.ibeto tractat.

Lyra Apollini canenti et usis choriun in Olympo ducentibus accinit, adeoque illum et hunc adiuuat, Partilas et operam suam praestat. Sittit liter δόνακε 67το χοαθsi τῶ ααρτυρ se Pyth.XII, 8.lii nostris et nomano er-aiic ite utilla est vox, quae aut hinc aut illi vocabulo satis ros poradoat lyram rar-

dicas forte vim vocis Graecae sotritas facile cisi ass qui situlli voce non liceat.

272쪽

Carmen I. ass

Laudat ἐπισωκα προι M. et Stesichori Maeas Μυσι--- Athe rus IV, 27. e ex eo Eustath ad Hom. d. Δ. P. I Ο, 12. πεδα:εκερ- dixit Eurip. Troad 151. 6. - Φροι ais emendauit limidius, puto ex libris. Nam et Bodleianorum para inllibere videtur. Vulgo προφωv. 8. σβ-οεκ euomuit Sehmiae Cratandrina quae sequitur Aldinam. Ita nouam et diuersam harae laudem subiicere putandus est poeta. Vulm inde a

Bodleianis.

nitas eortiridem χορευτῶν aquila demulcetur, obdom lyrae cantu pendet pro miscati ipse Mars si veιὸχ nominat ἀοιδους 6. . alii dii carmine delinitur. ιoties tu roludis hymno. Itaque 8 σβεννυaι καὶ ' - Spectant seqq. 8-a ad iam imum fulmen In V. 9 sarum choros in Olym sqq. locum Homericum Il. in mulis deorwn. cf. Il. Ah, 87 sqq. de columba malo 6o1 sq. Ita reliqua adiici inhaerente Pindaro ante terant fulmen languescit oculos fuisse, ingeniosa est olli arminis dulcedine Schneideri coniectura Cer- quod Iouem Meatum lior esset illa, qua quis Cal- 'sigia at, Miri fulmen non limachum ad h. l. respexissa

brat manu, sed seponit. diceret in Del. 33 sq.

273쪽

186 Pythia.

15 Aγκυλω κρατὶ γλεφάρων '

25. Μεφαρ- Debuit scriptum esse λεφαρών. t. sup ad Ol. III, 2I. 16. α Γλτρον Vulgg. Aliqui κλεωτρον inquit inmidius, vel a Deον, quod Vulgare erat. Sed deerat exsul syllaba i que Schmidius emendauerat: ἐγκατέχεταe. elius Oxonienses

Ald. Pal. C. Bodl C. Volt librarii vitio, ut equidem axbitror. 29. τρηκειώ producta syllaba requiri Schmidius obseruat. Sed α natum hi ex η. 1. κώμ. Bodi. ἀο et sic Ald. quae glossa est ex indocta inteΥpretatione, quasi κῶua ex μο ductum sita Est vero haud dubio soror, omnus, ιι OPPrimitur violentas βιαται, βίαιος, Ut l. IX, 1aq. Mara.

II. γρὸν νῶτον Per et origine sua το γρον nihil aliud aut mi alit esse Ot- est quam humidum, liquiadum. Accessor inde 'tiones, ut ni ab adiunctis; ut sit molle, hinc ut si exile, mobile fcro quod Latinorum lubricum. γράν ἐα-

in equi dixit Tryphiod 79.

Etiam h l. νῶτον γρον per e et vi vocis, nihil aliud esse potest, quam sexile, in xum. Nam quod intumuit, addunt viri docti tacite ex altera Oc αἰωρεῖ. Nec magis vi vocis γρον esse 'test tumidum, quam suctuans. γρα κέλευθα

θαλάσσης ex antiquo sermone eruariarat poetae. Vt Otalia, tanquam perpetua nomina in quibus, si aliam

rationcm onere vellemus, in argutias et tricas innumera nos essemus illaqueaturi.

a I. κῆλα δὲ καὶ Δαιμιονων Θέλγει φρέναe Offendere potest καὶ , quasi non Marso ipse inter deos sit. Suspicari poεsis κῆλά τε Sed

274쪽

Κιλίκιον

23. Hi a xon et Aldina rescripsere pro Yma, quod Romana Primum intulit, etsi et duas breues pro una longa mereuma Tat. σοφίην pTimit metro poscente dedit ΜοTellus quem sequis tu Steph. Antiquiores omnes σοφέα. 25. 26. Versus laudat Plutarch de Sit perstit. p. 167. C. aT. ἀνιόντα spha a M. Cis tandro M. δ' Dωτα Cod. Augustantis apud Schmid. S1 - m. leguntur P. Strab. XIII p. 95o. Vbi et alius de Typhone loeus e Pindaro, quem v in Fragmentis.

. βοα LLερίξων. 11 POn Scilicet Tartarus nunc noudet v. 36 Absit a me, dicitur , in Theogoniis; sed

275쪽

is Pythia.

μον αντρον νυν γε μιαν

του πυρος ἁγνοταται

32. Sem Rom. et ceti. ω Schmidius eum M. et Crat.

35. νο sis Ald aduerso metro M. De meis V in V. 171. Σικελία τ' erit proceleusmaticus Pro Paeone quarto. m. -- et χιόνος. Sed ιοστὸ, et uva iungere sollenne poetis v. a. ILκ, T. est enim alterum cum significatu procellosae tempestatis coniunctum. 41. αγνωναται Om. et Crat. cum mSed sed est simpliciter quod sub tamen plura de eo constant; terra est mox v. 34. 3 . etsi ira Empedoclis tempora sapienter octa in obscuro illud incidere debuit secun- positum reliqriit phantasma, dum Narrata de eius morte; ne in cogitationem admittas, tertium est illud. de ueno quomodo eidem monstro Thucydides loquitur III, Italia supra Cumas h. e. extr. L LXXXVIII. a. ante campi Phlegraci cim Sici C. N. 42 I. anno post seCun-lia imposita esse possit; etsi dum quinquagesimo. Do- caput campis illis , icctus uere multi. v. ad Diocl.T. I. Aetnam subiectum lingero P. 6 c. cf. ediko et nupeTIiceat. ornsdors P. . o. IV. P. 4o. l. LXXV. . sex an 3 8 Aristoteles tamen, sinis ante hanc Hieronis vi modo is auctor est,irab.ctoriam Acin aes incendium Aradit. Cap. II 3 iam sue σSiciliam vastaverat . aliud Acinae incendium insulam antiquius momolatur, me incursa38 ait.

276쪽

Carmen L asy'E μαων παγαὶ ποταμοὶ Δ ἁμιέρωσιν με προχέοντι ροον καπνου

sed emendate rub eum seqq. secundum M. Ald. Dubitat Pausan non poeta dederit πλατο πυρὶ -- που lais ἄν, M. At vix in Pindariclectione exsato quomodo tua epithetonumeranslocatio insolens videri poterat ' Est autem ἀπιὸν ignis πυtheton simpliciter xnans, et a natura ignis petitum, quam etiam in lustrationibus spectabatur; neque adeo PT and -- lectura vix docti in Act. Erudit Lips. 749. Novembr. p. Ret Bargordi Cantabr. 175a aliaraum. Q. In is ea in et mox inae ais addiderunt Oxonienses monente Schmidio. M. Do Aetna interdiu gumuni et caliginem, noctu etiam Rammas, per tenebras scilicet sub conspectum venientes, exuctante ea est nota vide ad Visgil. III. Aen. 37 sqq. Sed --ium It L tenet inred, quod noctu saxa tiomars dicitur Aetna, quasi ianon aequo fiat interdiu. Itaque ipso emendat Mea PT πέτρος-Q- in re cum acute viderit Iterum, miror AEum non aequis vidisseri noua hae lectione ingere aliud quid, ut scilicet rinis

evomatrix, quod interdiu non minus fit quam noctu reliq autem, inpTimisque τὸ , - παταγω, Mum conuenim eineri. Itaque maneamus in vulgata eamque ad poeticam normam in remque Nigamus, quo, cum Item membro simplicite dicendum esset ἐν u*vam φοίνισσα κυλίνδεται Φλγε, ne nude id poneret, vestituit et exornauit splendide ex adiuncto: --ο-D-νω straetc. Poetam autem in his ad dialecticam subtilitatem euom velle, caluiuuiari est.

4 a mons Aetna noetur dies es ammam adspectumnis mirus incendiis Plin. oculis subducit, nec nisi III, 8, I 4. V. Strab. VI p. ao fumus in conspectum venit.

B. a Itaque v. 44-46 Apud Virgilium per inte

sunt tanturi ornamenta valla et vices IIamma et fi flammae noctu ardae; nam inus variant vid. Aen. IlI,

277쪽

a 'o Pythia.

Κῶγο δ' 'Aφαίστοιο κρουνους ἔμετον

σοισω. . nissa August. u3έσ3αι Pal. C. syllaba in troque in eleute; a τι πυθέσθαι BodI C. et . τι ἰλέσθαι Boia. β γ cum ed- Ald. sed recte praefert au vulgatam. eo. παριέντων Vacare. dicit Pau. et emendat παρεοντων, quod tamen minualyricum esset.

37 sq. o V. 47. 'Aφααστοι κρουνους iungenda esse patet. Sunt iidem , qui paullo ante 4 ποταμοὶ scit.

hen ad Theocrit. p. 399.so. τέρας θαυμάσιον προσιδέσθω pro simplici θαυμαἰδέσθαι uti seqDitur. Θαυμαδὲ καὶ ἐκλπαριόντων ἀκοῦσαι. h. e. si ex iis audias, qui stelliam adiere. Vicieri potest sententia sic infriuri et pedestri orationi similior

neri cum in poeta requiratur visu amlituque propter tantos fragores horrendum itaque olim θαναα παριοντων ili agebam Vulgaris enim ratio magis Ori-

veniret historico ut Diod. I. 36 ο δὲ γινομενον περὶ τήν ἀνάβασιν του Νείλου τοῖς μὲν ἰδουσι βαυμαστον φαινεται, τοι δ' ἀκουσασι παντελως ἄπιστον Cic. Verr. IV. 39Ouod eram illis qui aderant, indiguiιm, qui audiebant. ineraditia Adde s de hastis gramineis. At Θαυμαἰθέσθαι etiam apud Hesiod.

Eloci. 76 i. Br.ed. Ad a sq. f. Aeschylum Prom. 34 - 366 sq. Sensus est, Typhonem includi inter fundum scrupOSum et moritem impositum, οἰον pro se ἐνδέδεται ταῖ κορυφαῖ simpl. pro O ite, Cui respondet solum, cui incubat.

278쪽

ας μετωπον, του μὲν πωνυμίαν Κλεινος οἰκιστηρ κυδανεν πολιν

6 Γείτονα ΙΠυθιάδος Δ ἐν ho uti κάρυξ ἀνέειπέ νιν αγγέλλων 'Ιέρωνος υπὲρ καλλινίκου

παῖον ἐλΘεῖν ουρον Ἀρικοτα γὰρ κάν τελευτα φερτέρου νο- στου τυχεῖν. si λογος

7 Ταυται ἐπὶ συντυχιαι δόραν φέρει

279쪽

rsa Pythia.

Λοιπον εσσεσΘαι στεφάνοισί τε Arποις τε κλυτὰν και συν σφωνοι ψαλίαις ονομαστάν.

Λυκι καὶ Δάλου ἀνάσσων et Φοῖβε, ΙΠαρνασσῶ τε κράναν Κασταλίαν Ἀφιλ ,

7a hoc emendatum ex Bodl C. metro postulante. Vulgo bisque: σιν, ππεισis a Mam . In quibus Veriorem lectionem adhuc quaero. Nam deest subiectum Aetnam,rbem Fuit soleto

est o pro δια. q. -- δνασσων omnes aute Schmidium poterat ferri tribracliys ex sententia auwii. Receptum erat M ἀνάσσωv. Δαλίου odi. C. Δαλου Bodl. . . quod pro vero habeo. In principio Λύκιε καὶ est Paeon quartus V ad 191. 75. Παγασῶ erat, Tecte haud dubie ea antiquio scriptura sed in aliis locis Toguat in edd. recentio forma geminato sibilo. 78. Pei peram

recens cotiditaria. asseri spem ansv. 'Vulas tres festis Post tam faustum fortunae solleranibus dicit, in quibus

280쪽

Carmen I. 393 Καὶ σοφοὶ καὶ χερσὶ ια- τα περίγλωσσοί, ἔφυν Ἀνδραν γω κεῖνον

dauit Schmidiiis pro ναι νώει. tacite: non enim egregius, Viri quoties stipulam de via tollebat, Quiritum fidem hestabatur. Nec tamen necesse erat id facere. cum meu iam non cogat.

Vulgo A, Ra nouum sententia integra aυθυνε propriorum ordinci orditur in sentias secundus nauem prO-darus ac de laudibus Hie pellit, seu gubemaιο regit, Tonis quas . S a 4 iustas nunc fortuna. ac debitas esse ait, et deberi t. suae sequuntur s-εMmmas Similia ins Nem que ad V. io8, subnata e m VH Io sq. moratione aer amnarum. κα-87. εἰ γάρ pro ἔθε Si ματων, in parenthes posita. modo felicitas perpetua et sunt redit, Io ad eadem Vota,