Septimii Mariae Vecchiotti tractatus canonicus de matrimonio: ex opere ...

발행: 1868년

분량: 584페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

501쪽

APPENDIT I. 477

viduitatis, superius commode nos reduximus, sequentia prae oculis habeantur. 1' uotiescumque oppositio aliqua fiat ab eo, cui id iuris competit, ob causam a lege admissam, celebratio matrimonii suspensa manet, ex art. 0, ubi aperte enunciatur: topposietione faιι da hi ne hari fa-eolia per ausa ammessa alta Uge, sospenda laeelebratione det matrimonio sino avia senιeneta passata in iudieaιο, pera quale si rimossa opposietione 3 De iure faciendi oppositionem, deque personis quibus oppositio competii, nec de modo servando in exercitio huiusce iuris, viderari.

ser ourto t. 1, p. 315-329 2 Plura de promulgationibus in codice praescribuntur, quae a ministro stricii sub poena pecuniaria, art. 126, servanda sunt. Verum nemini, ex diciis , dubium esse potest, quin earum omissio impedimentum tantum prohibens importet, ita ui matrimonia iis posthabitis etiamsi extra regnum celebrentur, valida sint. δ' Tandem de desectu viduitatis habetur art. 57 et Non pu conιrarre uor matrimonio a donna, se non deeorsi dise mes datis seio-glimento, dassannullamento de maιrimonio precedente, eoeιι ι il eas e presso neιPart. 107. Cessa questo divitio a gismo, in cui a donnaabbia parιorito a Nullum dubium, quin quae hactenus dicta sunt, ea ad existentiam impedimentorum sive dirimentium , sive prohibentium pertineant. Reliquum est, ut de eorum relaxatione aliquid dicamus. orro dantur quaedam impedimenta, quae a Rege, vel ab auctoritate, cui id muneris commissum est, ob graves causas, relaxari pos-

502쪽

sunt. Cuius enim est legem condere eius etiam est, eam solvere Lex art. 68 haec habet e I re, quando onoo no gravi moιivi, pus iaspensare

ρι impedimenti indieati ne numeri 24 3 de

Part. 59 hoc est in impedimento consanguinitatis inter fratrem et fratris filiam vel sororem, et fratris filium, et affinitatis in primo gradu, lineae transversalis). Puo anine dispensare alP impedimento detreta, ed ammeιιere a matrimonio uom eia haco isto gli anni 14 ecia donna he ha compluιogli anni 12 3Ἀrt. 78 dicitur: Rre eae autoriια acio detegate possono per gravi moιivi dispensare da

una delle pubblicarioni. . . . mo anche venis conces-εa per cause gravissime a dispensa di ambedue lepubblieaetioni. . . . AEuamvis vero lex de omni alia cuiusvis generis dispensatione haud loquatur, non inde tamen inserri debet, Regem facultate destitui dispensationes huiusmodi concedendi, adeoque subditos nequire ad eum recurrere pro dispensationibus obtinendis quoad illa impedimenta lege civili statuta, quae a iure naturali, aut divino aeque simul non proficiscantur, ac prodeant. Etenim plures iurisperiti arbitranturIrincipi in regnis etiam, ubi ex sorma recepta, eius non est leges serre, potestatem inesse dispensandi ultra casus per i gem expressos, tum quia aliud est, quod lex non dixerit Principem dispensaturum, aliud quod dixerit non dispensaturum, tum quia, licet lex dixisset, rincipem non dispensaturum , non inde sequitur, eum dispensandi potestatem ami

503쪽

APPENDIT . . 47s

Supplices preces pro dispensatione obtinenda procuratori regio porriguntur, qui additis animadversionibus, ad Ministrum ustitiae moderandae praepositum eas dirigit. Hic rem ad Regem d seri, et edictum oblinet, quod procuratori regio traditur, in regestis deinde , praevio mandatoriudicis, transcribendum. Exemplar tandsm edicti ad Ministrum loci, ubi sponsi commorantur, expeditur, et cum caeteris actibus publice exponitur. PLR SEc B - Praeven. Si res ita procederent, ut matrimonium eadem die, iam coram arocho, quam coram administro civili celebraretur, et praescriptis legis , tum ecclesiasticae, tum laicae simul satisfieret, profecto in praxi vel nulla difficultas adesset, aut si exoriretur, facile solveretur verum non ita se res habet. Nam lex civilis nihil omnino sollicita est de iis,

quae a lege canonica praescribuntur, et non modicae inde ambages occurrunt, quin imo, ut verba cl. Carion-Nisas, mea faciam et a ourci huicit petit avois contra civi et nul pacte religieuae, pacte religisum et nul contra civit. O peut iure aveo lameme femme epous selon lacloi, et concubine selonn e conetur potnt qu'i tui sol interdit d'en aeeorde hors deces eas. Qu'on es considhre, commeon et de justice cura' indulgenee, elles rentrent dans I'exereice de son Ouuoi qui est, lorsque lario ne tui en enthve pacla laeuul de tem redice quel droit positis aurai de leo rigoureux dans son application des circonstanees extraordinatres. . . Ainsi nous pensons que iout partieulier qui , dans des eas imprevus, et cur de motissgraves, auratio demander de dispenses relativemon a mariue, ourrat se ourvoir upres duinoi, en onseil 'ἡtat.

504쪽

bina selon lauri. Quae eum iis sint, ossiet nostri ratio modo postulat ut praecipuos casus, qui aliquod laeessere negotium possunt, in hac secunda parte exponamus, et quid in praxi agendum, laciendumque sit, breviter indicemus. Sic enim haud dissicile erit decernere quando m et quomodo matrimonium civile et eclesiasticum, attenus impedimentis a iure canonico ei civili praescriptis, secure et sine gravi incommodo contrahi possit. Quaeritur itaque 1 quomodo agendum sit cum poenitente, vel parochiano qui matrimonium in

faciem tantum Ecclesiae, posthabitis civilibus sormis, intendit inire uuamvis verum fidelium matrimonium in locis ubi viget ridentinum decr.

cap. 1 seM. XXIV, tum solum contrahatur, quumvir et mulier, impedimentorum experies, mutuum consensum patefaciunt coram Parocho et testibus, secundum praescriptam a Tridentino formam, atque ita contractum matrimonium omnem suum Valorem obtineat, nec opus sit, ut a uiuili potestate ratum habeatur aut confirmetur; attamen valde expedit, ut parochus ad connubium celebrandum sponsos non admittat, nisi serio in antecessum, coram testibus etiam, si oporteat, promiserint, leges omnes de formis civilibus religiose se esse servaturos ea tamen intentione, ut sistendo se Gubernii ossiciali, nil aliud faciant, quam ut civilem caerem iam exsequantur, ut docet Benedictus XII Brevi, REDDITAE SUNT NOBIS 17sept. 1746. Quantum utilitatis ex hac sponsione inde derivetur, atque accedat, nemo sane est, qui non videat. Etenim ' si non omnis sponsis praepeditur via, saltem in parie o

505쪽

cluditur, civiles formas ex qualibet etiam utili

causa miliendi, essiciendique, ut matrimonium christianum sanctione externa desiitutum, nullo urgente gravi motivo, exsistat et vitantur gravia incommoda, quibus sponsi ipsi, et quandoque e iam parochi, ob neglectam hanc promissionem fortasse subiicerentur ae bono, tum coniugum, tum sobolis prospicitur, quia hoc modo, cum de celebratione matrimonii civilis non amplius dubitari rationabiliter lieeat, iam de civilibus, qui exinde derivantur effectibus, coniuges securi sunt; 4 tandem providetur religionis bono, quia satis emeacile impeditur, quominus OBruges, si eos matrimonii taedeat, maximo omnium bonorum

se dato, motu separentur, et eum alia persona matrimonium civile, despectora ramento, coram

ministro emlii misere ineant. Diximus consulto, id valde expedire: nam non eo progredimur, ut asseramus nusquam dari casum, in quo matrimonium christianum, Dulibet omissa promissione, de implendis larmis civilibus, celebrari non solum liceat, quin imo omnino porteat. Nostrum non est hos casus recensere, multoque minus eos indigitare, in quibus paroch permittitur, ut omnibus rerum adiunctis inspeciis, matrimoni benedicat, etiamsi sponsi legi civili parere perstacte recuseni illud, quod iuxta legem nuperrimam, nemo inficias ire potest, est, nempe in mortis artieulo, parochos, pro bono spirituali infirmi, matrimonium celebrare tuto ac secure posse, licet is declaret, civiles

formas, si unquam convalescat, se haud esse impleturum.

Quaeritur . quid agendum sit cum poenitente, vel parochiano, qui matrimonium in laciem Ec-

506쪽

clesiae cum impedimento civili, inire desiderat ac intendit Consessarius, vel parochus debet diligenii examini subiicere impedimenti naturam, quo

parochianus vel poenitens detinetur, non quidem, ut infaustae legis exsequutioni cooperationem tribuat, sed ut bono coniugum, et prolis unice provideat. Itaque si impedimentum tolli, civili dispensatione, neutiquam potest, omnes industriae nervos in id intendere debet, ut sponsi a proposito matrimonio, quod civiliter irritum, ac fructibus civilibus destitutum semper eSSet, omnino avertantur. Si vero impedimentum facile deleri possit, et simul praevideatur matrimonium faustum suturum, consultum sane est, ut sponsi utilibus adiuventur consiliis, quo facilius dispensationem

assequantur, eaque oblenia, nil vetat, quominus matrimonium coram Ecclesia in Domino elebretur. In hisce rerum adiunctis, parochus gratissimum parochianis se reddet, si eos, maxima comitate ac urbanitate, exceperil, et de omnibus, quae peragenda sunt, monitos ac vigiles esse voluerit, accurateque docuerit duum usuuenire aliquando possit, ut praeter civile, obsiet etiam impedime tum canonicum, parochus et consessarius curare debet, ut apostolica dispensatio obtineatur, antequam ipsum civile matrimonium locum habeat. Vitandum namque edulo est, ne sponsi proximae peccandi occasioni sese exponant, neque ullo modo credant se iam veri matrimonii vinculo esse copulatos, dum tamen matrimonium , ob dirimens canonicum impedimentum, nullum est. Quae cum ita sint, nemo est, qui non videat, quantum intersit, ut parochus impedimenta tum canonica, tum civilia, probe noscat. Tunc enim ipse facile

507쪽

APPENDI I. 483

poterit utrumque impedimentum tempestive removere, et parvi quidem refert, generatim loquendo, definire a quanam dispensatione petenda initium sumi debeat. Quaeritur 3. Quid agendum est, si poenitens vel parochianus in faciem Ecclesiae tantum matrimonium valide contraxerit, sive quod actum civilem plane omiserit, sive quod, cum impedimento civili dirimente, impleverit duum in utroque ventu matrimonium coram Deo valide contractum sit, sequitur profecto poenitentem, vel parochianum tuta conscientia uti matrimonio posse, quinim ipse graviter peccaret, si coniugem desereret, aut debitum coniugale praestare detrectaret. Nulla de hac re quaestio moveri potest, quum ex S. PP. et S. CC responsis aperte liqueat et hisce matrimoniis suam quoad maritalem nexum inesse vim et valorem, qualiacumque tandem fuerint impedimenta ab saeculari potestate Ecclesia non

consulta, nec probante, perperam ac nulliter eonstituta et ut verbis utar S. Poenitent. 6 iunii 1824. Vide respons ad pisc. niciens. 7 Apr. 18M.

Verum enimvero quaedam a parocho, vel consessario, in utroque eventu praestanda sunt. In priori enim casu, quando nempe actus civilis omissus

est, sponsi enixo hortandi, quin imo et cogendi sunt, nisi ratio potissima aliter suadeat, ut coram ministro civili matrimonium rite ineant. Hoc enim pacto 1 matrimonium civilibus fructibus non priyatur 2 proles nascitura, coram lege, ut legitima habetur 3 tandem periculum removetura proposito recedendi novumque ineundi matrimonium civile, vitamque in adulterio legaliter traducendi. In posteriori casu, quando nempe ma-

508쪽

trimonium ium in laciem Ecclesiae, tum coram ministro eivili, cum impedimento civili dirimente

contractum est, videndum sedulo, an nullitas adhuc persistat, vel non si sublata est, matrimonium, tum ecclesiasticum, tum civila consistit, et

nulla amplius ades dissicussas. Si non est sublata,

adeoque parsisti adhuc duo quae superius notavimus, in memoriam revocare nedum opportunum, verum etiam necessarium doeo. Alterum est matrimonium eum civili impedimento contractum numquam irritum in lina habetur. Nullitas enim ab intereas habentibus invoeari semper debet, et a iudice decerni, ut suum sortiatur effectum , adeoque antequam iudicium proseratur, coniuges eommuni matrimonii vinculo adhuc irretiti essentur Alterum est plura matrimonia civilia, licet ab initi valida habeantur, tamen postmodum aboleri iure possunt, nisi tamen lapsu tetaporis, vel ratibabitione ei possessione status,

purgeatur et tegantur. Quibus si animadversis comiderandum adhuc est, an impedimentum civi nullitatem absolutam a perpetuam, an temporariam tantum inducat. In priori casu, curandum prudenter eat, ut de reeursu ad tribunal serendo, ei de dissolutione coniugii obtinenda, nemo eogitet, vel curet. In secundo casu, confessarius vel parocbus in eo totus esse debet, ut nullitas, impedito quolibet recursu, sive tempore praestituto, sive consimatione, seu raiihabitione, sive possessione inius, quam primum fieri potest, legaliter auferatur. Quaeritur . tandem, quid agendum sit, si poenitens, vel parochianua aelum tantum civilem cum impedimento civili , nondum celebrato ma-

509쪽

APPENDI I. 485

trimonio ecclesiastico, persecerit Ut huic quaestioni plene respondeatur, videndum in primis

est, an impedimentum temporariam tantum, vel potius perpetuam nullitatem secum irahat. In priori mau, curandum est, in thesi generali, ut

nullitas, quantum fieri potest, purgetur, et ubi coniici liquido liceat id brevi absqua obstaculo

locum esse habiturum, permitti poterit, ut matrimonium, nulla interposita mora, oram Eeclesia contrahatur. 8 vero praevideatur, sui saltem suspicio oriatur eo , qui lateresse habent, statim acturos, ut matrimonium abrogetur, opportunum erit a matrimonii celebratione supersedere, usque dum iudicium pro altim sit tulerim poenitens, vel parochianus de nullitala matrimonii s nitus reddi debet. In secundo casu, inspieiendum est, an adsit, nec ne solida suspiravidi ratio, ne huiusce

matrimonii validitas, ob exsistens impedimentum, aliquando imperatur. Si adest suspieio , nullus dubitationi locus relinquitur, quin paroctus adeelebrationem matrimonii, fideles non tam dicite, ac promiscue admittat quin imo consultum est, ut se abstineat, cum non expediat, in thesi generali, matrimonio benedicere, quod nullitate eivili laborat, quodquo lariasse impugnabitu ae dissolvetur. Si contra nulla aut lavis tantum suspicio habeatur, paroehus connubium alebrare poterit, praesertim si hae ratione c-eubinatui finis imponatur, et gravia incommoda praecaveahtur.

Quaestionibus propositis dum eas dedi solutiones, quae validis fulciri argumentis mihi visa sunt,

non ea mens mihi fuit, ut in meam sententiam lectorem invitum pertrahersm , sed eius arbitrio melius eligendi optionem relinquerem.

510쪽

486 APPENDIXHisce sic enucleate disputatis, restat postremo, ut de sponsalibus, et de separatione civili pauca subiiciamus. Ad sponsalia quod spectat, notum est ea nuptiis praemitti non quidem ut valeat matri, monium, sed ut cautius et ordinatius ineatur, quemadmodum magnitudo rei omnino postulat. Verum ex lectione art. 53 codicis satis abunda pDiet, quod desponsati nulla ad nuptias contrahendas obligatione devinciuntur, sive simplicibusve bis, sive publico instrumento, sive privata syngrapha, animum suum expresserint. Solum lex vult, ut qui eripio matrimonium promisit, si eum poeniteat, debeat, et risartare P aιιra parte deuesprae μιιε, per causa de promesso maιrimonio ari. 54. Haec iuris dispositio opponitur, ut quisque videt, iuri canonico, quod vult promissiones nuptiarum ratas ei firmas esse, et non suadet m0do, sed minis etiam urget, ut sponsalibus salis fiat, quia nihil tam de humanae congruum est, quam ut pacta serventur et impleantur. In iure praeterea canonico, ex sponsalibus rite lactis, impedimentum exsurgit, quod publica honestatis dicitur Parochus itaque, ubi casus occurrat, praeiaculis habeat ea omnia, quae de hoc impedimenio doctores loquuntur, simulque attente considerei

rerum ac circumstantiarum adiuncta , ex quibus,

lacili ratione, normas haurire poterit, quibus iatam trepida , ac tanti momenti re tui dirigat

sese.

Ad separationem quod attinet, certum est eam porrigi tantum ad cohabitationem a bona, ex cau sis a lege definitis, firmo remanente matrimonii civilis vinculo Divortium namque, quo matrimo'nium civile solvitur quoad vinculum, ita ut eo

SEARCH

MENU NAVIGATION