장음표시 사용
471쪽
m M per vim virum rapvoru et duplex, ut vidimus, ades sententia. Verum cum lex civilis loquatur simpliciter da libertate consensus, nihil que de raptu, vel raptore dicat, plerisque omnibus piaeet opinis, quae statuit perinde omnino esse, si semina rapiat virum, ac si vir rapiat seminam, tum quia in utroque casu libertas illa, quae requiritur a lege, aufertur, tum quia alia etiam matrimonii impedimenta seminas ac vir aeque, et indiscriminatim metunt, tum denique quia iure civili, expressio masculini sexus etiam Amineum sexum comprehendit, saltem in correlativis, ubi eadem ratio militat. Caeterum duae huic impedimento gravissimae
apponuntur exceptiones, quarum altera est, ut
matrimonium impeti possit ab alterutro tantum ex sponsis, cuius liber consensus defuit. Id en mpatet ex art. 105 superius ei lato Altera est, ut ius petendae abrogηtionis exereeri amplius nequeat, post continuam unius mensis cohabitationem, ex quo alteruter sponsorum suae libertatis exercitium
plene obtinuerit. Id liquet ex art. 106 Nonis pinummissibile a domanda di nullita per se ea e
riaequitiata is sua plena liberia. Hactenus, ex prima Dari. 105, de desectu libertatis consensus dictum est. Sequitur modo quaestio de errore ex altera Dubi dicitur: vando ut m errore neu persona, Parione di nuιι ιa mirasere promossa dari ιι degli spori in f indotio
in errore. Error itaque personae nullitatem matrimonii importat Triplex error ex iure civili considerari potest in matrimonio, nempe personad
472쪽
μνη-e, peramae ina et inruatis ima praeei- quae, tau ineundariae. Error πε-- phymo ille eat, quo in persona sumitur pro aliari meorpemonae rivisis, seu ubstantialiter qua μα- tum babes , cum quis putatur ex determinata ac cedita familia ortus, dum tamen ad aliam In Mapiam, ac progeniem speetat. Error ininsulis est, eum
quis iudieatur iis pollere qualitatibus, quibus vera destituitur, vel iis delaetilius, ac vatiis omnii in carere, quibus reapse laborat. Certum omnia Mu errorem personaes sicae reddere matrimonium nullum et irritum Ratio est, quis qui errat in p-sona hystea, quae matrimonii praecipuum ae substantiale obieetum est, non consensit in eam deierminatam personam, cum qua contrahit, sed in aliam prorsus diveFSam, quam mente concipit, quae per errorem praese putaturi proinde error versatur circa ea , quise sua de substantia matrimonii, atque idcire matrimonium impeti potest, licet, errore persev ranie, orporum coniunctio sequula fuerit idque exemplo aliorum eontractuum illustratur. Si quis snim paciscitur se praeeis vendere domum suam Petro amico suo, aut empturum ab artifice laminam argenteam4 alius autem Petrem se esse H mulans, domus possessionem acquireret, vel arti- sex pro lamina argentea dare stamneam , nulla esset possessio et nulla venditio, quia neque cum hac persona, neque circa hanc materiam contrahens assensum praebuit alias enim ab itu, fra Meextorqueretur, quod nullatenus excogitavi 03.
Ex his quisque saeile intelligi , quaenam sit mea aententia quoad quaestionem nempe an error personae hysime e MMutuat impedimentum ex consensus disseetu propositam.
473쪽
Quod vero poeta errorem personae ritis, rinia est, ex lege hodierna, per huiusmodi e roram matrimoniiun dirimi , eo quod nomen sa- milliae, in quo erratur, tanti ponderis consitur, ut primarinis matrimonii obieetum eonstituat, et certam ac individuam personam designet, ac determinet. 0uapropter Irmori potest, errorem hunc eiusmodi esse, ut direete personam assiciat, eiusque identitatem tonat, atque de cire quid individuum versetur, et in ipsam ius substantiam transeatis redueatur, seu potius et redundet in eam qualitatem, qua sola suturi coniugis persona detentui iuro prout habetur in instructione a Card. Archiep. Viennensi composita pro iudiciis Recl. Imperii Austriaci Ii ue error iste, velliti redundans in substantiam personae, semper considera
a tella uire. Novi non deesse doctores, qui errorem peraonae eivilis non ad solum nomen, ac genus eoaretant,
i iure amuue error qualitatis tum solum nuptias dirimit, cum qualitas, in qua erratur, per modum eonditiovis. apposita est , aut cum contrahens ei qualitati ita onsensum suum alligavit, ut, si se absit, animum eontrahendi non haheat tune enim error qualitatis redundat in errorem Personae. Fieri itaque potest, ex telis, ut error personae eivilis onstituat quandoque impedimentum etiam anonteum id autem ex peeuliarthus eireumstantiis rerum , et personarum diiudieali dum est, quod quidem iudieium gravissimum est, a Perieulosae plenum aleae.
474쪽
sed ad omnes praecipua a primaria personaeq-ιiιulas extendendum esse arbitrantur. Hi enim putant aboleri ex errore posse connubium, quod ex gr. vir ad triremes perpetuo damnatus, sed postea libertate donatus, aut etiam monachus pro- sessus, vel clericus sacris ordinibus initiatus, contraxit cum puella , quae nil de poena, aut voto, aut ordine sciebat Laeso eluila, ait Toullier, d vim ai odie e et tyrannique, si elle oontraii aitune emme rompse a vi e dum ne union contraire, a religion e is sa conscienoe 13. Verum
alii plures huic opinioni non penitus assentiuntur, quos inter recensendi sunt aliter, Manue deserit civit t. 1, p. 85 Rogno Code civi t. 1, p. 48 carriere de Matr. p. 299, Gousset Le Codecisi e lique n. 27, et Mourion, qui haec habet: L povuoi discretionnaire, absoluis limae est tropessentiellemen eontraire a Pinstitution du mariasse, poti qu'o puisse induire 'uno te qui ne lare eme pace ressement. Hi doctores innituntur tum auctoritate tum ratione Auctoritate, quia Supremum Tribunal Lutetiae Parisiorum, la Corte di Cassatione die 25 Apr. 1843 decrevit, ex harum qualitatum errore, matrimonium nullatenus
dirimi, quia per eum non tollitur consensus in primarium matrimonii obiectum, quod est persona. Ratione vero, quia qualitates primariae, licet
Novi dari iurisperitos, qui eo progrediuntur, ut toti Viribus sustinere non vereantur, impedimentum erroris tuni etiam eAstare, quum mulier aut nubit viro, quem iam soro emisse Penitus ignorabat, aut eum eo eontrahit, qui renuit ae pertraeis
detrecta datam fidem sese si tendi in faciem Beelesiae ad opulationem ratam validamque oram Deo habendam Maread et Bressolles tenent e querae resus de proetae . 1 usiioration
475쪽
causae sint, quae ad contrahendum plerumque impellunt, non inde tamen sequitur, matrimonia, quae ex hoc errore contrahuntur, involuntaria absolute, et quoad substantiam a iure civili haberi. Qui enim sic contrahunt, in certam ac determinatam personam consentiunt, solumque in eo saviuntur, quod identilatem personae, et eius substantiam nullo modo tangunt i) Haec autem, quae dictu sunt de primariis qualitatibus , potiori rations procedunt, quando de errore circa qualitates secundarias agitur. Re quidem vera si error qualitatis cuiuslibet ex hodierna lege, nuptias irritas saceret, omnia propemodum matrimonia , magno prolis et reipublicae detrimento, dissolvi possent, cum velis la vel pauca admodum ea sint, in quibus aliquis error circa
religieus constitue u eas do nituite our erreur sur a personne. . Verum M. Decoloinbe suo p. Traii du maringet. 2, p. 82, huic sententiae non assentitur, si solum admittit tunc locum dari separationi corporis, eum pars promissis haud stare Voluerit, quia, ut eius utar verbis: morsqu'en esset laeelebration religi eus a et promise , sol expressemen , solitaei tement et que autre epou a duo compter e qui eraune question de ait te resus de son conjoint est enuere luiune injure grave, uisque e eo iant eu te oroe , vi redans unistat qui hises eu ne sera it qu'un concubinasse. Hic sermo est de impedimento erroris, et nullo modo de illo, quod ex voto ac ordine in casu proposito oritur. Quaeritur nempe , an error ire has qualitates , etiamsi votum et ordo inpedimentum non constituerent, matrimonium irritet, seu Verius, an praeter impedimentum dirimens ordinis , ac voti , adduci etiam possit in medium erroris impedimentum. 2 Quandonam ex iure canonico error qualitatis et fortunae essicere possit nullum et irritum matrimonium, vide quae a nobis dieta sunt superius, ubi de erroris impedimento egimus.
476쪽
Modo , ut huic impedimento erroris ultimam manum imponamus, restat, ut notemus actionem pro matrimonii nulli late promoveri a sponso tantum posse, qui in errorem induetus est, prout verba cit artinuli aperte innuunt. Actio vero non amplius admiuitur, se vi misso dat opis eo inva- is per uncinere, πο iacio possina. . . conosci-
Videndum nunc est, quid importet impedimentum dirimens ex desectu cons-sus eorum a quihus possi asiate minores dependant. Iam vero huiusmodi impedimentum in eo situm est, quod masculus anie 25, et semina ni 2 aetatis suae annum completum , sine parentum onsensu et aueteritate, matrimonio valide ineundo omnino inhabilis sit. Id expressis verbis statuiturari. 63 I Aglio, he non haχ-μυι ρι anni veri ι-nque tu glia, elis non M ommuto gli anni
ventuno non ponon contrare matrimonio senet ilconsens de padre e villa macta.
Si filii legitimi sunt, ii a patro et matre dependent, et eorum consensum habere tenentur. Si alie defunctus sit, aut nequeat suam manifestare voluntatem, alterius uincit consensus Ansumiens sit matris consensus, quae verum Virum legitime duxit, in disputationem vocatur, et duplex adest sententia, de qua vide Locrε, sprit mode inuri 3, p. 105. Si agatur de sili adoptivo, qui annum 1 nondum explevit, praeter
parentum e sensum, adoptantis etiam consensus postulatur Art. 63. Si parentes mortui sint, vel ob imbecillitatem, aliasque causas, consensum exprimere nequeant, ascendentes ex utraque linea, seu vi, aviaeque ei, his deficientibus, proavi,
477쪽
proaviaeque loeum eorum tenent, proindeque tum masculi, tum laminae ad Minum usque vigesimum primum, eorum umerisum habere debent, et, illis deficientibus, nec exstante adopiante, eo Mnsus consilii familiae requiritur. Unde sequitur, mlios, praemortuis parentibu , exHeto iam annom, fieri sui iuris, seu aetat maiores atque matrimonium, absque ullo consensu libere lunc inire posse.
Si vero siti sunt mere naturales , distinctione opus est vel enim sunt legaliis agniti, vel non. In priori casu, indigent parentum consensu, ac si legitimi essent, et, parentibus mortuis, aut facultate destitutis voluntatem suam exprimendi, consensu id consilii tutelae habere prorsus tenentur, etiamsi alii ascendente existant, quia parentum dumtaxat, non vero avorum , Droprium est
illegi limosilios agnoscere in secundo casu, masculi ante annum 25 completum, et seminae ante annum 2 pariter expletum, absque consensu consilii tutelae, nubere vetantur Art. 66. Vide Carriἡre eo pend. p. 303, et Bouvie iraci d Matr. t. 4, p. 870. Porro si parentes in consensu emittendo inter se dissentiant, sussicii patres consonsus, quia pater familiae caput est, art. 63 si avi a illeque dissentiant, avi consensus sufficit; et si ambae lineae inter se dissentiant, dissensus pro consensu habetur; art. 64. Filius qui vigesimum primum annum iam explevit, cum aetate maior laetus sit, arti 240,
ius habet adeundi tribunal secundi gradus, ut dedissensus causa decernatur. Si agatur de minori,
omnes qui cum eo sanguine sunt coniuncti, publicumque etiam ministerium , recursum contra
478쪽
diramitam promovere tiare merito possunt; art. 67
Deciis, qui annum 2 et 2 expleverunt, non
est eur loquamur, cum ex lege, ad eontrahendum matrimonium non solum nullius indigeant, ut vidimus, par tum, si qui sint, consensus, edis que eorum eo ilium, reverentiae ac observantiae ea a, Vos re teneantur 13.
anniis non pomon eontrare matrimonio senx il eonsenso
gli ava caeli avole; se ravo o 'avola desta me sima linea sono discordi, hasta uino eris detravo It disparere lis te daeline equivale a mnae o. Art. 61. Se non esistono genitori, ne dottante, ne avi, havole, o se niano di essi e netrimpossibilit di manifestare lapropria volonis, i minori degit anni 2 non pomon eostrarre matrimonio eum ii eo enso de eo igito di iam lis. Λrt. 66 La dispositione deIr art. 63 e applieabile a figlinaturali legat mente rieon eluti In maneanis dei genitori viventi erat doliante apaei di onsentire, it eonsens sarhdato dat eo igitora tutela A questo eo igito petieri puredi disci eo anso et matrimonio dei figli naturali non te nostiuit, in mimum di genitori Moitivi. Art. 67. Conis i risui di onsens deo Meeadent , o
de eo igito di famiglia, o di tutela, i figlio maggiore di tapo far ehiam alia eorte di appello. Neir interesse delia figlia e de s lio minore di ei potis arsi riehismo si dati renti, o dast anni, sia da putatim ministero. . In Gallia, in
479쪽
APPENDIT I. 455Verum, hoc loco , silentio praeterire non possumus art. 108, in quo statuitur I matrimonio contraιι senetari consenso degli aseendenti, e
s era necessario. Ex quo articulo descendit, connubium in casu impugnari posse tum ab iis, quorum consensus requirebatur, tum a sponso, qui
consensu huiusmo di ad matrimonium ineundum indigebat. Verum in priori casu , nullitatis actio nequit amplius intentari, si 1 , illi, quorum postulabatur consensus , explicite, vel tacite matrimonium approbaverint, id integrum semestre, ex quo matrimonium ipsis innotuerit, nemine reclamante, elapsum suerit, hoc est, ut verbis utar art. 169, quando i matrimonio sis stato spressamente tacitamente approuato, o quando alta notitia de contratio matrimonio iano raseorsi se mesi seneta richiamo. In secundo casu, pariter actio denegatur, si sponsus, postquam annum praestitutum attigerit, semestre elabi permiserit, quin re- eursum haberet, eod. art. 4 Laetione non potruessere promossa da coniuge, ehelaopo aggiuntauumaggior tu hariastiat traseorrere se meri seneta fur iehiamo. Quaeri hic potest, an annus 21 sunssciai, quando adsunt ascendentes Toullier sequitur sententiam amrmativam cum Delvinco urt sed Meri in putat requiri annum 25, quia, exstantibus parentibus, coniux post hunc annum consentire tantum potest.
Belgio in ollandia se in omnibus serme regionibus, ubi adest lex eivilis quae impedimenta dirimentia matrimonium eonstituit, eadem prorsus, de hae re, praeseribuntur.
480쪽
Quae de parentum consensus defeetu hueusque diximus, viam nobis sternunt, ut propter materiae assinitatem investigemus, quae ad matrimonii valorem aetas requiratur. Ea varo, de iure civili , est pubertas, seu annus 18 in masculo, et 15 in semina utrinque completus. Hinc art. 55 statuit Non poasono conisarre mau imonio Puomo
huiusmodi aetas statuitur, quia tunc solum , pubertat advenianis, eo in pactis iis praesumptio, nec conse us impersectio amplius admittitur 1, Duo hic notanda sunt 1 est, quod ari. 1104abetur, nempe matrimonium non posse impeti, quando stans rascorsi acti mea Gm com vis PMaritalesta e quando a sp a nos A non iuntiga ais via is rimasι incivia , quia praesumptio
debet cedere varitati; ' est, quod ari. 111 decernitur I matrimonio onι ιι prima A quspost , o uno di fas ave e Ptia savia, non moeras impugnata disti ascendenti, ne dat sonsistioia famigua, o diuuιesa, ohe vi abbiano asco eritis. Vida arcad L. 1, p. 494. De impedimento ligaminis, non est cur peculiarem disputationem instituam. Nam ex art. 56.
et 148 Cod satis innotescit quid illud sit, et in
quonam consistat Art. 56 habet: Non pud contrarre aure noeteae talia vineolato da, maιrimoniosi iure eelesiasue ad valorem matrimonii parieae puωrtas requiritur; quae tamen est annus 4. in inaseulo, et an 2, in semina, mathematie de momento in momentus, , vel saltem moraliter ompletus, quemadmodum patet ex pluribus ea- Pitibus, quae prostant in iit de dispens impub. et ex interpretibus ad eumdem titulum, ut supra vidimus.