장음표시 사용
351쪽
342 ANALECTA CRITICA λεγον τὴν τελευτήν s. In Hipponactis versibus fortasse πάντο - χαρυβδιν scribendum, ut voluit olim Berghius. κακος κακον scripsi pro κακῆ om. Α κακον cum obeto. Idem recte
Ibid. d. In Hegemonis Thasii fragmento multa corrupta sunt, sed quorum nec facilis nec tuta medela est. Primo statim versu
ἐς δε Θάσον μ' ἐλθοντα μετεωρίζοντε ἔβαλλον
πολλοισι οπελεθοισι non credo vitio vacuum esse μετεωρίζοντες, pro quo fortasse
μεγα κρίζοντες scribendum est. Is 6 I. μνῆμ ἀνέπεισε γέροντα καὶ ου ἐθέλοντ' αναβῆναι καὶ σπανις et πολλους Θασίων εἰς ολκάδα βάλλει ευκουρων βδελυρῶν ὀλλυντων τ ὰλ μενων τε
Horum versuum primo λῆ ἀνέπεισε scripsi cum lacobsto, at repugnant sequentia υκ ἐθελοντα, quare praestat fortasse λῆριμα scribere lucri studium. s. 8 ευκουρους Prellerus Polem. p. 77 de hominibus delicatioribus interpretatur. Non credo hoc probari posse, sed legendum suspicor οἰκουρων, ut paupertas Thasios otii et desidiae amantes ad navigationis necessitatem compellere dicatur. υλλυντο 4 ὀλλυμενων τε sunt Homerica . s. Plutarchus de an et corp. assecl. p. 502 a. συνερρωγεν ολλυντων καὶ ὀλλυμενων Alia indicavit Witten-bael Bibl. crit. II 2 p. 66. Sequentia κακως κακα αφω-δουσι non recte de sycophantis uterpretatur obraeus Adv.
II p. 351. s. 10 pro ἐπίθησα cod. Α ἐποίθησα, unde coniecit ingeniose acubsius o καὶ γω μετα τοι σίτου χρη- ζων ἐστοίγησα. Lentus fuerit οἷς καὶ θω μέγα τοι σίτου ργή - ζων ἐπίθησα. At pro μεγα requirebam iάλα. s. 11. αυθις δ ου ἐπὶ κερδος αποίσομαι. Ita cod. A. VL αυθις δ' οὐκ επὶ κέρδος ἀπείσομαι. Sed nolo celare lectorem, quae
iugeniose olimmerinannus de s s. 9 - 12. ad me perscripsit: Hegemo sche in sicli ais ei ne armen Teu se dargus tellen, deritas ver diente Geld durchbring undsei ne Fra nur enig avon ii hommen asst. Nach die ser Annali me dilrsten s. v. s. Ohlso Zus chrei ben se in:
352쪽
μηδε πημαίνων, Κλυτοι αργυρον ἐγγυαλίξω. Se in Fra scheint λυτὼ gelieisse et u haben . Den ἐγγυαλίξω er sorderi ei ne Dati v und κλυτὸν istis in selisa ines Epitheton et ἄργυρον Dann
passi das Folgende gut. s. 14. Casau bonus o ἀχαῖνον αρτον conicit. b. notabile est πεσσομενης pro πεσσουσης. Vs. 16. ως Φιλίαν ορμην πα Ἀθηναίοισι αείσας πεντλη- κον ελαβε δραχμάς. Frustra interpretes laborant in explicanda voce ορα , pro qua fortasse αοειοῖ vel πρωχὶν scribendum est. Sed etiam Φιλίων nomen vitii suspectum, ac sortasse pro ος Φιλίων scribendum 'Aσφαλίων vel Zφελίων. Vs. 17. ἐπεψω cod. A, recte vulgo ἐστεα pco, quamvis satis audacter hoc dictum est pro πειιψας. XV, 699. a. χωρει, τόν αγωνα Casaubonus correxit pro
χωρ' εἰς τὸν ἀγωνα. In sequentibus Φιλίνιὶ scripsi pro Φιλίννην. Duae huius nominis formae sunt Φίλιννα et Φιλίνχὶ,
Ibi d. b. περὶ τηὶ των βαλανέων μάχης βαλλον ὁ αλληλους χαλκηρεσιν ἐγχεμ σιν. Sic recte iam Dale campius scripserat pro βαλανείων, qu0d
prorsus ineptum est. Nec sanum est ἐγχεμμιν, quod ex homerie loco . , 543, quem parodia ludit Euboeus, male illatum est. Schweighaeu serus ἀγγείοισιν coniecit. Fortasse reponendum est ἐγχυσίεσσιν, cuius nominis etsi nullum exemplum est, recte tamen formatum esse docet cognatum ἐπίχυσις. Nisi sui ἐγχεσίγγιν. Ibid. c. De Alexandri Aetoli carmine abundo dictum est Analectis Alex. p. 231. In alia omnia abit Heckeri Philol. Gott. p. 421. disputatio, quam expendant, quibus volupe est. Ibid. s. Aristophanes καὶ διαστίλβονθ' ρωιιεν ωσπερ ἐν καινο λυχνουχω πάντα τῆς ἐξωμίὁ0ς. Ita Salmasius. Cod. ἐν κενω λυχνουχω. Pollux X 116. ἐν κενc λυχνουχF. Herwerdenus qui vitium loci perspexit Nov. Add. crit p. 14. ῶσπερ εὐκερω ευκερω λυχνουχου Fort. οσπερεὶ καινοον
353쪽
λυχνουχων, sive malis καινου λυχνουχου, quamqum ne siequidem locus satis intelligi potest. Ibid. Indicante cubeto ad orat de arte interpretandi p. 65. haec in cod. cita leguntur: προειπὼν λυχνουχον οιμοι κα-κ0dHu- φησὶ λυχνουχος ημιν ιχεται εἶ ἐπιφερει καὶ πως περβὰς τον λυχνουχον οιχεται εἶτ' ἐπιφερει καὶ ἔλαθεν Correxit partim Berghius ad Aristoph. Iragm. p. 1060. partim Cobetus. Ibid. In Alexidis loco ιωτ ἐξελων ἐκ του λυχνουχου τὸν λυχνον μικρου κατακαυσα ελαε αυτον, υπο-άλης τῆ γαστρι-ἀλλον του δεοντος προσαγαγων, pro πο-άλης Hermerdenus Nov. Add. crit p. 31. coniecit υπο αεθης. Forsan ὐπὸ άτης temere et inconsulto. Substantivum uάτη recte mihi in Timonis versibus agnovisse videor apud Sextum Emp. XI 171. Vid. Philologus Gott. XV p. 331. Ibid. φ . . . της ν ἐν Τριόδοντι. Fortasse Φιλιππιδης r ἐν ριοδοντι, ut conieci Comment. Misceli. I p. 35. est. Photio Lex. p. 238, 5. XV, 700. a. Alexis ην τις κηδεuco των δακτυλιον Pedum digitos recte intelligit Bergierus ad Aristoph. Equ. 874. Ibid. c. 'Αριστοφάνης Porsonus Ἀντιφάνης, quod ipsum ego proposui Curis crit p. 75. V. Fragm. Com. gr. III p. 57. Ibid. Hermippi versus, qui vulgo ita legitur εἶδ' ἐριοντι ὁεξια, ι λυχνιδιον, fortasse sic corrigendus est τῆὁ ἐζιοντι δεῖῖον, ω λυχνωιον, hac excedenti mihi ostende
viam . Bobraeus τί εἶχεν ἐν τῆ δεξια β . λυχνιδιον.
Ibid. e. Verba uncis inclusa certa coviectura supplevi. V. Fragm. Com. d. min. p. 762.
Ibid. l. Quae uncis circumscripsi addidit Porsonus e Polluce VI, 103. XV, 701. b. καὶ ὁ Κυνουλκος ἐuοὶ δε παι δωροδειπνεασσαριο κανδ=ήλας πρίω Sunt haec Cynulci verba morae impatientis et convivium quantocius relinquere gestientis. De δωροδειπνε inopes consilii sunt interpretes. Crediderim
moροδειπνε sive mavis αωροδείπνο scribendum esse, ad multam oelem enim convivium protractum erat.
Ibid. e. ἐν τω προτέρω . Scripsi ἐν τι πρωτω. Ibid. d. τῆς χαλκῆ είργασαένης ητους. Pro χαλκῆς
354쪽
scriptum est χαλκου. Sed librorum scripturam tuetur ipse Athon. X p. 4m a. ἐν ευντὶ χρυστὶ κατεσκευασμενη duae in sequentibus commemoratur platanus Delphica eam commemorant etiam Theophrastus Η. P. IV, 13, 2 et Plinius Η. N XVI, 238. Ibid. s. μακρου με των πρωτο- δυο συλλαβων λεγομένων. Scribendum erat μακρους. Vide sequentia. XV, 702. b. In Ariphronis carmine Bergkius recte fortasse ex Hoeschelii epit scripsit καὶ λαμπει χαρ&ων αρι. In Sopatri qui his subicitur loco, κρεανομουμαι καὶ τον ἐκ Τυρρηνίας οἶνον συνοκτω λαμβάνειν ἐπίσταμαι,
neque συνοκτα a Dindorsi scriptum, neque συν-κτω, quod libri habent, intelligo. Suspiceris συνχπτῶ scribendum esse. Sequebatur fortasse in iis quae omisit Athenaeus olyo3. nisi id ipsum pro κτω restituendum est.
355쪽
Ι 11. c. Antiphanis fragmentum obetus N. L. p. 108. sic constituit προς το συνακρατίσασθαι πῶς ἔχεις μετ' ἐμου nescio quo metri genere. II, 36. b. uod in Epicharmi loco μωκος pro κῶμος scribendum esse conieci, confirmat Alexis X p. 4214. φιλει γὰρ εὶ μακρα συνουσία κωφιν et σκωψις ὁ λυπει μῶλλον ῆ
Ibid. d. duae ad h. l. de σφαλίζειν et σφαλος dixi, iis adde αποσφαλί ιν ex ορνιθοσκοπίφ p. 57, 1 ubi Hercherus απασφαλοι edidit. II, 38. a. Semus Delius: εἰς ους τρίποδας τον οἶνον
ἐεεκεραννυον. Scribendum διεκεραννυον, nihil hoc errore frequentius. V. indicem.
II, 50. d. ὁ δε καρπος α με αλλα πάντα κερασφJομοιοc. Ita scribendum erat, ut vidit Lehrsius in Herodianeis p. 435. II 69. b. ἐντος ωκοντ' ἐτων Ilic veterum iudicio quasi
terminus sui robustae et vegetae aetatis. s. Aelianus apud Suidam . 'Aπίκιος sive apud Hercherum fragm. 110. ως axjαν πιστευειν περα ιήκοντα ἐτῶν εἶναι. in etiam est quod Caesar Augustus, nisi fallit memoria, dicere solebat, ineptire qui medicum post sexagesimum annum consulant. IIl, 78. s. συκοβασίλεια. Fort. συροβασίλεια. V. Addenda
ad XI p. 500 d. III, 94. e. χορδῶν τε μερινηται πίχαρμιος α ορυας ὀνομάζει ἐπιγραφας τι καὶ των ὁραματιο ορυαν. Difficile
ad credendum est Epicharmuua 'Oρυα dram illud suum eo quo Athenaeus existimasse videtur sensu inscripsisse. Alio ducit glossa Hesychii 'Oρουα sic) 40ρdii. καὶ συντριμμα πολιτικον, εἰς Eπιχάρμου ραιέα. Ubi συστρεμιμα scriben
356쪽
ADDENDA ET CORRIGENDA. 347σιαστων πλήθη. Hesychius Συστρεμμάτων θορυβων. dscripturam nominis quod attinet, ristarchus id oουει scripsisse videtur, si recte intelligo Theognosti verba apud Bekkerum Αnecd. p. 1333. ἰγνυα, ρυα Ἀρίσταρχος συστέλλει τὸ Κ καὶ ἐκτείνει το υ καὶ προπαροξυνε ως φησιν Ηρωδια-νος. Exercit phil. I p. 10. In Theognosti loco scribendum videtur Ooγυια. Apud Arcadium p. 194, 5 219 8 καὶαργυρα καὶ ργυρα τε μὲν ἐκτείνεται ξυνομενον παρ' Ιωσιν, ότε δε βαρυνεται καὶ συστελλε αυτο, recte Schmidtius
III, 106. b. -ριδες δε βραχεως - τευθίς. De his vide Lobeckium ad Phryn. p. 171. III, 109. s. Cantilenis proverbialibus ad h. l. allatis adde quam Suidas p. 97 Bekk servavit ἀνα σοὶ τοιδε πάντα ε-παργέ, in quo επαργος vaccae nomen est, et qua esychius utitur Ἐξάγω χωλον τραγίσκον. IlI, 123. d. Adnotationi addere licebit haec Σάτυρος ἐν τοις περὶ χαρακτηριον Athen. I p. 168 c. Λιοδωρος ἐν τοις πεδε βιβλιοθηκης XV p. 5414. Αντιφων ἐν τοι πεοὶ γεωογικων XIV 6504. Λιονυσιος ἐν πρωτη περ ἐωμαῖκῆς αρχαιολογίας Stephanus Ig. s. v. 'Aγχίστὶς 'Aνακρεων ἐν τροπερὶ ιζοτομικων cliol. Nicandri Ther. 596. Λικαιαρχος ἐν πρωτφ πεο μμ Diog. Laert. III, 1, 5 ubi περὶ expungebat Fuhrius. φησανδρος ἐν τοι περὶ υπ0μννὶμάτων Suidas . Ἀλκυονίδες CL Wyttenbach ad Plutarch. p. 84. IV. 137. d. In Alexidis loco ei insoeth Conam crit. p. XVIII corrigit λιμὸν παρεχειν φίλοισιν, αλλα δε καθ' 'ευ
IV, 141. s. ἐν γ πεντεκαιδεκάτη καὶ εἰκοστ j. Recte Bruehnerus ἐν τῆ πέμπτη καὶ εἰάοστῆ. IV, 153. a. Σελευκου. Schweigh. Add. vol. VIII p. 422.
Aημητρίου. Ibid. e. Posidonius de Germanis αριστον προσφερονται
357쪽
ADDENDA ET CORRIGENDA.αμεληων corrigit, voce vix recte formata. Melius esset Ibid. I. κορεσθεντες δείπνου καὶ μέθης εἰσεκάλουν τους ειονομάχους Non recte dici credo κορεσθῆναι μέθηe. xcidit fortasse ἐμπλησθέντες. IV. 158. b. De βαβαὶ Μιξος proverbio, quod in annotatione attigi, v. Bergh. Annal. Marb. 18454 174. IV, 159 d. eimsoeth conam crit p. XIV. Alexidis versum ita supplet et refingit αλλ' ου πένωτας ευπατριδας ουδεὶς οεῖ. IV, 165. c. xlonicus Πυθοδηλος ουτοσὶ ὁ Βαλλίων ποοσερχετ' ἐπικαλουμενος Nomen αλλίων, Pythodelo inditum ut homini extremae lascivitatis, cognatum est cum verbo βαλλίζειν. Ibid. d. Post δημαγωγων lacunam indicare debebam. De sequentibus, quae mirifice perturbata sunt, nihil dum quod
IV, 166. c. τα δὲ post στοατεῖα adiecerat iam Villebrunius. qui scripsit τα δ' αἱ πολυτέλειαι. IV, 192. e. De θρῆσαι, quod Philetae restitutum ivi. s. Lobeck Ῥηματ p. 6. V 206. d. αυλητο καὶ μάγου. Probabiliter Iacobsius conicit μαγφὁου. V, 210. s. De κατασαυλουσθαι, quod Posidonio restitui. v. ad XII p. 527 s. et quae in Herme Hubneri I p. 423 annotavi. V. 11. c. γελωτος ουν πολλου καταρραγέντος ἔμενεν ὁ φιλοσοφος καὶ τὴν λυσιωδον ἐπαινιον ου ἐπαυσατο. Ante ενεν excidit fortasse ατρεπτος vel simile quid, nisi sufficit
V, 219. a. oraculum ιχ ιιοι το μεταξυ Κορίνθου καὶ Σικυωνος Quaeri potest quem locum deus corinthum inter et Sicyonem situm designare voluerit. Credo equidem indicari Teneam, vicum Apollinis cultu nobilitatum Cla genob. Prov.
III 6 ευδαίμων ὁ Κορινθος θω ὁ εἴην Πνεητης κώμη ἐστὶ πλησίον τῆς Κορίνθου ενέα, καταφυτοo. ὁ ουν των ἐν τῆ κωμη μολογουντων μὲν Κορινθον εἶναι ευδαίμονα.
paulo melius scripta leguntur in C. ἐπὶ των ὁμολογουντων
358쪽
Κορινθον μὲν λ αν εἶναι τινα πολιν, προαιρουμένων δὲαθοδευμ ηττονος κωριχὶς ἔστι γαρ κωμη ἐν ἐπιρον Ἀπολ-
λωνος ενεάτου duae sic redhitegranda sunt προαιρουμέ
Situm Teneae satis accurate indicat oraculum ab Athenaeo servatum. Atque hinc ap. Stephanum Byg. ενέα κωμη με- ταξυ Κορίνθου και νυκηνῶν pro Μυκηνων, quod nullo pacto serri potest, scribendum Σικυῶνος. Distabat a Corintho sexaginta stadia teste Pausania II, 5, 4. V, 221. b. κατωβλεπον, pro quo κατωβλεπα non κατω- βλεπα scripsi, revocandum est. s. Lobeck. Paralip. p. 294. et Schweigh vol. VIII p. 431. V 224. a. In Anaxilae loco παλαίστρας σοι corruptum est. In Timoclis fragmento quod exhibui debetur obeto ad 0rat p. 64. V. 226. d. αλλ' ουχι τιτθὰς εἰσάγουσι non mea, sed Co-bet emendatio est Leci. Nov. p. 130 qui in sq I. non suppleverat quod ego dedi, sed μειων βλάβη ου αν γένοιτο μετά γε.Ibid. e. Nescio quid facias viro eximio in Diphili loco
πλουσιωτατος conicienti, quamquam sic ex me emendatione iam multos ante annos Diudorsius ediderat.
VI, 229. b. Quae ad h. l. de ηγανον apud Photium et Ε tym . . restituendo in Exerc. phil. II p. 11. dixi, non legerat Bernii te Brin Phil. Gott VI p. 56. Recte autem eandem sormam reddidit Hipponacti apud Athen Xl p. 45 c. VI 235. a. In Clearchi verbis pro τοιμον ulterus Hist. gr. II p. 303 fortasse recte scripsit ἄτιμον. VI, 241. b. Alexidei fragmenti versum postremum Nauchius Bulleti de 'Acad. de St. Mersb. IX p. 397. ita redintegra
vit Ουδε γὰρ ἐκεῖνος ἀν-αλῆ τις αν τε miJ
VI, 250. b. τῶν Βρυνίχου Veram nunc puto Heckeri emendationem τὸν sic libri Tυννίχου. Ibid. c. οὐδε τὸν αριθμον των ασμάτων κατέχειν Scribendum arbitror τον ἐυθμον. VI, 254. a. Alexidis verba sic distingui malim B. φέρετον τρίτον A. Φίλας 'Aφροδίτης. B. χαίρετ' ἄνδρες συμπόται.
359쪽
350 ADDENDA ET CORRIGENDA Ibid. e. Diphile fragm. s. 2. Nauchius Bulleti de rAcad. de St. Petersb. IX p. 398. conicit καὶ φίλους χώλας πολεις. Vs 3 idem λογο πανουργο pro κακουργF, quod verum puto.
VI, 254. a. χαριν γα ἀποδι ὁοντας. Recte ruecknerus ἀαοδι do ντα. VI, 256. e. ρίκκης. Rectius Πικης. s. Vindicias Strab. p. 156. Ibid. s. Pro κολακευεσθαι v. d. apud SchweighJvol. VIIIp. 437. conicit βλακευεσθαι. VI, 260. s. στρατιωτας tamen tenet Polybius. Ibid. o es ἐπιορκεῖν καὶ φενακι ιν ἐν τω σεμνοτάτω υπελάλβανον. Iure opinor haesit Casa ubonus. Scribendum
VI, 265. c. ταυτ' ἔχειν Non operarum hic error est pro τοιαυτ ον, sed sic scripseram e Polybio. Ibid. e. Distingue πως γάρ ὁποτε VI, 266. I. Eupolis Mo δεσποτην ωνήσατο. V. Cobetum Nov. Leci p. 156. VI, 270. e. s. Versus an onymi poetae τετλαθι δη - λι- ιὸς ἀτερπής, fortasse Metageni assignandi sunt. s. p. 27 14. VI 276. s. In Plutarchi verbis, quae ad h. l. in Anal. p.
120. tractavi, pro αναδιδοντας orae ad eliod . . . αλυοντας coniecit.
VI 283 s. καὶ τὸν εἰς τὴν ἀκτὴν διαγαγοντα αυτ λὶν ὁιαπεραιουν. Nullus hic locus composito διαγαγειν Scribendum ρογαγοντα, erroris originem ostendit quod statim sequitur
VI, 284. a. In Apollonii versute cherus Phil. Gott. 4. 448. pro αἰηονα conicit παιήονα. Ibid. Theocritus ον λευκον καλεοὶ σιν, παρ φιαρωτα - τος αλλων. Torrigendum φιαρωτερος. Ibid. s. διαγενοιιένων. Bectius διαγινομενων. VI, 285. c. Archestratus de ἀφρον agens καν τῆ περικλυστο
ἐστι Podo γενναῖος, ἐαν ἐπιχωριος utre,
Postrema male intelligunt nisi aliunde advecta fuerit. Scribendum videtur ἐὰν ἐπιχωριος ελθης. Itiam in Rhodo, si illuc veneris, bonas apud reperies.
360쪽
ADDENDA ET CORRIGENDA.Rid. d. Corrige οἱ μύεν ἐνταυθα pro ι με ἐ. VI, 290. b. In IIegesippi loco, in quo s. 6 edidici ετε- σιν δυσίν, revoca υειν et v. Franckium in Philol. Gott.1860 p. 444. VI, 291. a. Beete corrigunt εχομαι δ' ἐὰν λέγης.
VII. 292. s. In Archedici loco servata librorum scriptura scribendum κοτυλχὶς τε παραναλωμένης σέσωκά μοι. VII. 293. d. πέπνιά ἐν άλμα τουτον ευανθεστέρα. Praestare videtur ευανθεστάτη.vu 295. a. Ad Lyncei locum αδικία κτησασθαι την ἐπιθυμίαν immemor sui pro ἐπιθυμίαν recte legi VI p. 285 I. ὀψοφαγίαν, quo recepto nihil in loco dissicultatis est. VII, 300. e. et 286. b. περὶ ζωιον. Bose Arist. pseudep. p. 296 et 306. περὶ ζωικων. VII. 301 c. καodis τρίγωνον λευκήν. Bon delet de pisc. p. 148-49. καρδίαν τρίγωνον, ηπαρ λευκον. v. Rose
l. l. p. 306. VII, 302. c. διοιστρήσοντι correxit iam Iacob sius, sed male versuum reliquias distinxit. Pro ὁρομον Hecherus Phil. 422. conicit πορον at laetum,.per quod thynni ultro citroque discurrunt, recte δρομος vocari potuit. VII, 303. a. De Alexidis versu v. obraeum , qui conicit ουτος προτερον, κεφαλην τι εἰ λάβοι θυμον, iste olim,
cum pauper esset, vilissimo cibo contentus erat: nunc dives actus vel lauta opsonia aspernatur. Ibid. b. Pro αυε ανομενον malim Γλυρμνομενην.
VII, 304. c. Numenius εἰναλίην πυτίνην. Pro πυτινην libri πίτυνον malim igitur πυτινον ut 327 s. Compares πιθαρος piscis nomen a κιθάρα deflexum. Sed εἰναλίην num recte dederim pro ἐννυχίν' dubitare licet debebam, opinor,
εἰνάλιον. VII, 305. c. νωτογραπrα - κολιας Deliis v. Rosep 297. VII, 309. a. κυπρῖνος - κεκτηται. I. Bos p. 309, VII. 312. c. λάβρακες. V. Ros p. 310. Ibid. s. μυξῖνον. Iebneide His l. pisc. p. 178. μυξωνα o Plinio H. N. 32, 37.