장음표시 사용
341쪽
332 ANALECTA CRITICA scripsi εσται. Versibus illis Athenaeus ex eodem carmine subiecit haec:
- δε συν ἀμφιπόλοισι φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη πλεξαμενη στεφάνους ευώὁεα ανθεα γαίης ὼν κεφαλαισιν ἔθεντο θεαὶ λιπαροκρήδεμνοι,μμφαι καὶ πιριτες, αμα ε χρυσέη Ἀφροδίτη
καλον ἀείδουσαι κατ ορος πολυπιδάκου Ιθης. Mirum est in his nihil mali suspicatos esse criticos qui si ad sententiae vim attendissent, non dubito quin duo fragmenta coniuncta esse vidissent:
et dε συν ἀμφιπολοισι φιλομμειdης φροδίτη πλεξαμενα στεφάνους ευωδεα ανθεα γαίης . . . καὶ παλιν πλεξάμεναι στεφάνους ευωδεας ανθεα γαίης θαμ ἐν ' κεφαλῆσιν εθεντο θεαὶ λιπαροκρηδερινοι
Apertum enim est etiam.post secundum versum ad sententiae absolutionem aliquid desiderari. Ceterum verba ανθεσι γαίης non per appositionem praecedentibus adiuncta sunt, sed noto dicendi genere ita videntur intelligenda esse, ut Venus flores ad corollas coniunxisse dicatur. Praeterea echerus
ἄνθεα ποίης conicit cli. dyss. IX 449. s. 4. scribendum erat χρυσενὶ, vulgo χρυσῆ. XV, 683 684. e. Sequitur septuaginta duorum er- suum eloga e Georgicis Nicandri derivata, multis illa quidem vitiis deformata, at quorum partem tamen, praesertim post S. i. e. Ottonis Schneideri operam, satis tuto tollere licuit. Vs 1 recte ut videtur S. - ωραια. Eodem duce us. 2.posui ανθε' Ιαονίηθε pro ανθη Ιαονίηθε Comparabam Hesiodeum illud Moυσαι Πιερίηθεν et Virgilianum pastor ab Amphryso. Quibus alia adiecit S. Ioniam autem intellige Eliacam, cuius perrara apud veteres memoria est. s. Strabo VIII p. 346. ἐνταυθα δὲ καὶαλση τωτε Ι-αιον καὶ τὶ ρυκυδειον, quod frustra in vitii suspicionem vocatum est. Eodem pertinent nymphae Ionides in sequentibus a Nicandro commemoratae. Adde Pausaniam
VI 22, 7. ὀνόματα μὲν κάστη τῶν νυμφῶν λαλλιφάεια καὶ Συνάλλαξις μάλθα ς Lobeeh. Pathol. p. 10 καὶ Πηγαία καὶ Ιασις, ἐν κοινost δέ σφισιν ἐπίκλησις γωνίδες λουο-
342쪽
ριενοι δὲ ἐν τῆ πηγὴ καματων τέ ἐστι καναλγημάτων παντοίων ἰάματα καλεῖσθαι δὲ τὰς νυμφα ἀπο ' Ιωνος λέγουσι
Γαργηττου μετοικησαντος ἐνταυθα-Mθηνων. Exercit.
phil. II p. 40. Ibid. γένη γε με ἰάσι δισσά. In his ἰάσι pro οις dictum
accipit S. allato Lobeckio Path. Prol. p. 443. Vereor ne non recte, sed scribendum opinor Iάδι. quo nomine ipsa illa, de qua modo diximus, Ionia signiscari potuit. Ibid. s. 6 χλουνηνδε posuit S ad apri latibula, cli.
Homero Il. 24 378. Πηλείωνάδ' Aέσθαι et poli. Bh. 3, 647. αυτοκασιγνήτηνδε Ego post ήνυσε γα aliquid intercidisse arbitror. Ihid. b. s. 7. erat λυθρον et s. 8. νυμφαισιν, pro quo nunc malim omnino νυμ ri συν μονίδεσσι νυχευσων. Ibid. s. 10. in libris legitur odo διπάλαιστα τελέσκων. Scripsi σον διπάλαιστα Pro τελεσκιον olim probabam Lo-beckii coniecturam τελίσκων. Sed vide S. Sequentia egregie expedivit Schwei gliaeuserus. doniam, quam a rosarum praestantia commendat poeta, omni florum
genere abundasse, etiam illud indicio est, quod fuere qui Proserpinae raptum in loca illa transferrent, cuius rei testem habemus Appianum Bello civ. IV, 105 rosasque centisolias de Midae hortis lectas commemorat Tertullianus de Coron. p. 110 sed Rig.) easdem in Pangae et apud Philippos novit Theophrastus Η. l. VI, 6, 4. CL Plinius ΗN XXI, 17. Ibid. c. ἀγασσαμένη pro ἀγασσαμένης chWeighaeuserus. Vs. 17. S. κλων ευρυοδείγυ. Tum s. 19. idem θρασκίω savonio spirante et s. 20. βλαστοδροπε ὁ χυτ' Li. e. germina solitaria. Idem ἐς pro εἰς et ορσεο κορσην cum a G. Schneidero pro ορεοκόρσην. s. 21. σπειραν πως et πογγέοντε κορυμβοι S. cum anter pro κορυμβοις. Dele comma in fine versus. Ibid. d. s. 23. μέσσα vulgo, quod μέσφα scripsi. s. 25. σπέρματι μὴν S. pro σπερματίνην. s. 26. αργηεις V. Supra p. 66.
Ibid. e. s. 31. ἶρις δ αν S. Idem ἀγαλλιὰς et o pro ἀγαλλίδι et ὁ quod recepi. s. 33 et τ' S. vulgo ι τ . s. 36. vulgo σὐν καίπερ τοξία χροιφλυχνω. Correxi συν καί
343쪽
περ τ νια ροχ λυχνίς quo adiutus S recte dedit σῆν καὶαπερ τ οξει χροῆ λυχνίς. ibid. s. s. 39. τλόξ τε pro de Schweigh. Tum vulgo editur ἀνερχομένη ουσα, ubi corrigebam ἀνερχμένου ἰσά-
ζουσα S. ανερχομέναις γανάουσα. Malim nunc ανερχομέναις σελάουσα cli Ther. 691 πυοὸς σελάοντος. s. 40. libri ερπυλλον δε φριάλευσί τ ἐν βωλοισι φυτευσεις Casaubonus ερπυλλον ν ἐφυδροισι p. Merhelius ερπυλλον δ' ἐν τρι- καλέοις βουνοισι φυτευσεις. S. ρπυλλον ν ἐφυδροισιν ἐπ αμβωνεσσι φυτευσεις. Ego quod posui nunc reicio scribendumque suspicor ερπυλλον ὁ φρυνσιν vel ὀφρυεσσιν ἐνευβωλοισι φυτευσεις. s. 42. id pro ηὲ I. G. Schneidor. Tum pro κατακρεμάησιν lari κατακρεμας γ σιν, quod adiective dictum est, ut ἐντυπὰς et alia eiusdem generis. s. 45. libri φυλάσσινη - διοιγομεναισιν Correxit S. XV, 684. a. s. 49 πχ αν pro πλῆξαν S. Idem s. o. post quem alium excidisse recte statuit, et βρωμηρο pro πω βρωμην, - βρωμη , Cantem πω βρώμην. s. 51. ωλίσθηναν pro eoλισθροαν dedit S. Idem revocavit ἐνιχρίμψαντε ex A. Vulgo ἐνιχρίμη αντα e coniectura canteri. s. 52 βλαστὰ βαθει κοπρος S. pro βλάστα βοθει - καρπον. s. 53. κήπφ vel κήποις S.
Ibid. b. s. 54. erat ἐπιπορσαίνουσιν. Vs. 58. ναομένοισι οποις Libri νεομένοισι Scribendum igitur ναιομένοισι quae ionica forma est. Homerus d. IX 222. ναιον Γ ορε αγγεα πάντα duod asserens Apollonius Lex. p. 114, 30 explicationis causa addit αντι του νεα
tus Athenaei I p. 1364 βουγλωσσον ος ναιεν ἐνώλεινιωρμυρουση, ubi vide quae adnotari. Exercit phil. I p. 51. Ibid. c. s. 59 ευειδές S. vulgo ευωδες. s. 60. κάλχας pro χάλκας Casaubonus, fortasse sine causa, vide S. s. 62. υψῆέν τε πανοσμεον scripsi pro ἡψήεντα πανοσμεον. s. 63. νεοδουπέσιν vetus mea coniectura est pro νεοχου παισίν. Vs. 64 et ιθέας optime scripsit S. Ibid. d. s. 68. βρεττεεσσιν Lobeck Rhem. 316. b. τε scripsi pro ατε. s. 69. πολλάκι θέλκια καλὰ sanum puto. Hesychius ελκια λάχανα Φρυγες. Potuit etiam oris
344쪽
στηλῖσιν S. στηλαισιν vulgo. s. 72. pro υτραπέας ad Theocritum p. 239. conieci ευστραφέας at sic Schweigh. Ibid. s. Timachida θησειον απαλον μήλφ ἐναλίγκιονανθος Nisi, quod non puto, μῆλον de flore mali explieari potest, quidem μίλω scribendum putarim. XV, 685. - . Pherecrates οὐ φιλων μεν ἀμαρακον,
προσκινων δὲ σέλινα Seripsi cum Hermanno προσκ-ων. In altero eiusdem poetae loco us 1 HerWerden bserv. erit.
p. 11. ἀπαλων. In Cratini loco de s 4 dixi ad p. 681 a. Vs. 6. lacunam expleveris scribendo ἀνθρυσκου φόβη σί τε καὶ σμίλω καὶ θριαλλίδι l, v. Com. gr. ol. 4. 17. s. 7. ἀειφρουρο μελιλώτορ. s. Hesychius 'Aείφρουρος αεὶ διαμένων, ἀειθαλχὶς Σοφοκλῆς Τηλέφι'. Ita enim correxit corruptam glossam Porsonus apud obraeum ad Nub. 518 diu ante Cobetum. Vs. 8. δὴ inserui.
XV, 686. a. κατὰ τὸν Σοφοκλέα, ος ἐν Συνδείπνοις φηri φορεῖτε, μασσέτω τις, ἐγχεβω βαθυν κρατῆρα. Pro φορεῖτε
olim conieci φυρατε, nescius tum placuisse idem etiam aliis. Praestat fortasse φη χι τία Di φορει τε κτλ. Vox σιτία, qua tragici poetae in tragoediis non utuntur, a satyrica poesi non aliena putanda est. Ibid. b. Alexis στεφάνων δέ τε τουτον χυδην πεπλεγμένων. Ita cod. B, στεφάνων ὁ τουτων A. corrigunt στεφάνων δε τουτωνί. Nescio an praestet στεφάνων δὲ τουτων ων.
Sequentia in libris ita habentur κατὰ τὸν Ἀντιφάνους ἐνεγκεῖν δευρο των χρηστων δυο, quae viam monstrante Casau- bono ita correxi κατὰ τὸν Ἀντιφ άνη- στεφθάνους ἐνεγκεῖν δευρ των χρηστων δυο - Praeterea non satis intelligo quid sit χρηστὸν πυρ, quare vide ne poeta seripserit των χριστωνδυο καὶ αἱ χριστὴν ἡμμένην in στω πυρί, ubi στον
πυρ intelligo ignem in quem unguenta iniecta sunt. Eadem Casauboni sui coniectura, indorso neglecta Corollam unguento delibutam habes anuit Aelian. V. H. XIV, 39. Ibid. c. ουτω γαρ την των λογων διεξοδον υσπερ ὁρα- ματος ποιήσομαι. Recte in praeced tibus legitur τὸν πεοὶ τοὐν υρων λογον διεξέρχεσθαι, persequi sermonem de unguentis At hic agitur de fine disputationi coronariae
345쪽
336 ANALECTA CRITICA imponendo, qui cum dramatis exitu comparatur. Is autem non διεξοδος dicitur, sed οδος, quod etiam hic pro διέξο - ὁος reponendum arbitror. Exempla dittographiae in διε passim vidimus in superioribus. Cf. Cobetus V. L. p. 224. Ibid. d. De Xenophontis loco v. Cobetum Mnem. VII 147. Ibid. e. rat ἐλευθερων. XV. 687. b. Clearchus: Παρρασιος tria ζωγραφος, καίπερ παρα μελος περ την αυτου τεχνην τρυφησας καὶ τολεγομενον ἐλευθεριον ἐκ ἐαι dico ἐκ τινων ποτηρίων ἔλκυσας - indorsus ἐκ ante τινων delevit malim ἐκ p αβδίωνά, ἐκ vel coσεὶ τινων ποτηρίων. Quid autem sit libertatem ex bacillis tanquam ex poculis ducere nescire me lateor. Alludividetur ad πωμα ἐλευθεριας Pro τεχνην sort. τυχην scri hendum est. Supra XII 543 d. ubi similia de Parrhasio narrantur, υπερ γην γραφικὴν scriptum est. In versu Parrhasii ἔγραψα pro γραφε scripsi. I. ad XII p. 543 c. Ibid. c. ἡδονικήν pro ἡδονήν posui cum Nauchio et χριο- μενην pro χρωμενην. V. Casaub ad p. 689 c. Ibid. d. e. Alcaei fragmentum exhibui prout voluit Berg-hius P. L. p. 714. XV, 688. a. Sophoclis locus sine sensu ita scriptus erat θυια φ ὁ υτι φαιδρα χορευε ταρβους πάτηρ. Scripsi literis transpositis καo M pro ναι do et ουκέτι a Brunckio adoptavi. Numeri sunt glyconici. Compara homericum τὸ δ' ἐμον κῆρ χνυται ἐν θυμω. Ibi d. b. In Anaxandridis loco Dobraeus malebat ἐπιχαιρέ
Ibid. c. Archilochus ἐσμυρισμένη κομας -οὶ στῆθος, ως αν καὶ γερων ῆρασσατο. Sic aheseidus ortasse recte scripsit pro ἐσμυρισμενας. XV, 689. a. καν ον χρονον ἔζη Βερεν&3 ἡ μεγάλη. Prorsus novum milii accidit Berenicen appellari τὴν μεγάλην, pro quo non dubium quin recte Schweigh a Din dorso neglectus reposuerit et Μάγα. Exercit phil. II p. 41. Ibi d. b. Achaeus: ἰσαργυροὶ ἐς χεῖρα κυπρίου λίθου
Ita haec scripsi indicata in ne lacuna, cuius hanc rationem
346쪽
AD ATHENAE DEI PNOSOPHISTA 8. 337 habui quod recte quidem λίθου κοσμος dicitur, non autem χριρ- των κοσμος. Fallitur enim de Ionis loco Athenaeus XV p. 6904 ubi σαρδιανὸς κοσμος ad vestitus ornatum reserendum est. Fortasse in seqv. versus initio fuit αλειμμα. Pro ἰσαργυρου Diudorsius ex Heringae coniectura ἰσάργυοον εἰς Cod. Α εἰσαργυρουν τις Praeterea praestat fortasse
ἐς χειρε.Ibid. d. I τε Κυπoo καὶ τὸ κροκινον. Vulgo ἐν δε Κυ- στρεν καὶ τὸ κρίνον Apud Theophrastum est καὶ ἡ Κυπρος
καὶ προς τουτοις καὶ το κροκινον. indorsius ἔτι δε κυπρος καὶ τὸ κροκινον. Ibid. e. s. In Antiphanis loco s. 1 cod. B habet λουτ αι dou ὁ ἀληθῶς, in quo manifestum est aliud quid latere quam quod nunc editur nisi sorte ου ex sequente versu huc translatum est. Vs. 6. indicavi lacunam, v ad XII p. 553 d. XV 690. a. προς ψ μυροπώλη Schweigh probabiliter coniecit προς τῶ ΙΠρωνι. s. 2. αυτον seclusi et τὸ adieci cum Her erileno Observ. crit p. 43. Ibid. δε pro τε Berghius. Ibid. b. In Hipponactis r. βακκαρι pro βακκάρει restitui ex C et deletis quae indorsius intulit post λας lacunae signis οἷα περ scripsi pro ιη τερ. Voluerunt hoc etiam alii. Heckero Phil. V p. 484 verba ta τε κροκος spuria videntur. In Ionis fragmento βακκαρις dedi pro βακκαρις. in-dornus βακκαρεις. Ibid. Pherecrates, v. Com. gr. II p. 298 ubi quod pro ἰουσιν conieci εἰσιουσιν, teste Cobet ad rat de arte interp. p. 127. confirmavit en . Fort. scribendum εστν δε κακελευον
ρον Pro βρένθειον vulgo βρενθιον Ibid. s. Stratiis καὶ θ οτι τερεις αυτῆ ιυρον. Ita Ersurdius pro μυρον φέρεις αυτῆ. Malim cum Iacobsi καὶ λέγ' τι μυρο αυτῶ φερεις. s. 4. fort. ω οἶδεν pro ου εἶδεν μεγαλλειον pro μεγάλλιον scripsi et hii et in
XV. 691. a. In Amphidis loco ante εριοισι τους τοιχους excidisse suspicor ἐμπεταννυναι λέγω vel simile quid in eandem sententiam dictum. V. Com graec vol. III p. 312. In Anaxandridis loco βασιλὶς ωνομασμένη de regia virgine de-
347쪽
ANALECTA CRITICA sponsata explicui. Sed locus de vitio suspectus est, ac sortasse recte nonnemo coniecit et γλαὶσμένη. Nimirum in cod. archetypo scriptum erat . . . μεντὶ quod librarius pro captu suo supplevit. s. 2. Her erile μεγαλλείοις τὸ σωμ.
Ibid. e. lexide fragmenti us . . librorum scripturam ι-νouενον ἀεὶ κρονικον emendavit Her erilenus.
Ibid. s. 3. εἰς ουχὶ ταυτὸν μα Βία τηὶ αυτὴν μυρον. Ineptum est ni αυτην, cui τὴν σμγην obraeus, τον μέγαν Herwerdentis, ego τας πάσας substitui. Nec absurdum esset εἰς ουχὶ ταυτὸν si Λω ληκυθιον μυρου. s. 8. ηλειφόμην θυομενος ἰρίνω μυρ so. Scripsi ομενος. Ibid. s. προς θεων, φίλοι, ποία et ὁονγὶ μῶλλον δε σαλακωνία θαἰμάτια μολυνεσθαι Sic Din dorsus edidit praeeunte Canter pro ιἀλλον es υσα λακωνία. Crediderim unius literulae transpositione scribendum esse μαλλον δ' ἡοσαλακω- νω cui similiter formatum est ομουσία. XV. 692. a. τὴν εἰς ριετεωρον των Oινων φορρον ποπτευ- σαντες. Fortasse ποτοπησαντες scribendum est.
ibid. d. συμβαλουμαί τι μελος μιν εἰς ρωτα. s. Com. gr. IV 555. Ibi d. o. Italicas et Siculas urbes plerasque in numis repraesentare dicit πρ0σωπον δικεφαλον Scripsi ι προσωπον κεφαλην, quod res postulat. Quis enim nescit in numis illis non faciem cum duobus capitibus effictam esse, sed unum caput cum duplice facie Paullo ante ni fallit coniectura supplendum est των κατα την ῬιεγάληνJ Ελλάδα.XV, 693. a. In laxi dis loco ante Cobetiim erat χιός γε.quod obraeus Λιὸς συ scribebat. s. 2. ργησιμωτάτου dedi pro χρησιμωτατον Sequitur Nicostrati fragmentum, quod cum sic in libris scriptum esset καγῶ φιλτάτη μετανιπτρίδ' αυτ se τῆς γιείας εγχεον, ego γ οὐ φιλτάτη scribendum duxi non male tamen Iacobsitis κατ' o φιλτάτη . Ibi d. b. In eiusden Nicostrati loco απενεγκάτω ι0 τι τραπεων ἐκ ποδων, malim utique ἐκποδων. Ibid. e. In Xenarchi fragmento s. 2. γαρ adieci Vs. 2.
348쪽
AD ATHENAE DEI PNOSOPHI 8ΤA8. 339 restituit Co belus, vulgo abest ακρατος, quod e eod. A revocavit. Idem inari phi loco, qui in cod. sic scriptus est ἐκπε- meti ἐκας πριν ἀγαθου πρωτον αίμονος λαβειν, feliciter restituit ἐκπεπη ὁηκας ποιν αγαθου πρωτα δαίμονος λαβειν.
Pro πρωτα autem fortasse πωμα scribendum est. Ibi d. d. καὶ ωσπερ ἱκετείαν τινὰ ποιουμενος In his καὶ fortasse delendum est.
Ibi d. e. ἐκέλευσε βασταχθῆναι τὴν τραπεων. Pro τὴν
cod. 40 iv, quod sori recte αὐτὴν scripsi. XV, 694. a. τι σκολιος ην. Ita Schweigh pro στις. Ibi d. b. ποτε α κοινα καὶ πασιν ἀναγκαια τελο λάβοι ταυτα γαρ - Libri λάβοιεν Scribere debebam τελος λάβοι ἐνταυθα γαρ ut vidit etiam Cobetus ad 0rat p. 105. Ibid. d. πολλω tigenius pro Ἀπολλων , quod sori revocandum est. In scolio quarto scripsi ἐπ ἐμαις ευφροσυναισι, ταισδ οιὁαις κεχαρημενος Libri - ευφροσυναις ταῖσd 'cio ιμις, ειδε, nisi quod pro αειδε B habet αοιδε. Hermannus ευφροσυναις, α Οιδαις κεχαρνημένος. Alii fortasse rectius τα ὁ ἀοιδα. In quinto scolio Berghius o cyίHὶς Ἀθηνα. Ibi d. e. In sexto scolio πάλιν τ in dorsus. Ibi d. s. Anaxandri des et με ὁ γιαίνειν πρωτον ους χριστον S. Ita scripsi pro αριστον ην, ferri tamen potest etiam ήν.
dειν πλοον olla v. apud Bergkium. Ibid cum Cobet supplevi τα ante χαλα, possis etiam χαλαιωιν scribere, ut voluitllecherus Philol. V p. 510. Tum εἶμεν dedi cum obeto, libri εν μεν et ἐν μέν. Casa ubonus μιλεν. Ibi d. h. tu nobilissimo Callistrati scolio ἐν μυρτου κλαδὶ το ζίφος φορησι ῶσπερ ρμοδιος κ ριστογείτων vix credibile est particula in και elisionem passam esse, cuius rei unum tantummodo idque pessimi poetae Diogenis Laertii ex-einplum habeo IV, 9 69. χ ο μεν ουδε ελασσον βη κατὰ γλῆς. Fortasse igitur Αρμοδιός 'Αριστογείτων τ scribendum est. Exercit phil. I p. 52. Alia elisae particulae καὶ exempla, item ex pessimis poetis ducta, vide apud Micherum Museo Rhen 1843 p. 266. In fallistrati loco primus edidit Brunckius Bevocavi librorum scripturam ιμπερ υρμό-22.
349쪽
340 ANALECTA CRITICA διος καὶ ΑριστογεAων, idemque us 10 restitui ex cod. B. Itaque hac versus forma Callistratus usus est-- -- - .
Vs 3 κανέτην Cobetus, libri κτανέπην et κατανέτην. adem lectionis varietas in scoli 13. Ibid. b. φασὶν ἐσθλον Berghius, libri φασὶ τον ἐσθλον, Lowthius φασιν.
Bergkius η χρη τοῖς Dobraeus, quod recepi. Ibid. l. μεγάλαν Berghius pro μεγάλην. XV, 696 a, In Hybriae Cretensis scolio scripsi cum Her- manno δέσποτα ινωίας pro δεσπότας ρινοίας, et in versu antistrophico μισιλῆα pro βασιλέα. Idem s. 9. κυνευντί τε
scripsit pro κυνέοντι. Lacuna absorpsit verbum a quo pendent accusativi γονυ μον. Sic enim Hermannus correxit vulgatum μον. Sed potest locus etiam sic describi πάντες γονυπεπτηιοτες αμον κυνευντι - - δεσποταν, timore perculsi genua mea exosculantur, ut in strophico versu πατέω bisyllabum sit. Ibid. b. Λημωφιλος εἰς αἰδῶ τε Boeckhius ημοφιλος τις διεδωκε, in quo διεδωκε verum videtur. In Aristotelis hymno postos. 10. indicavi Iacunam nisi κάρπον ἀθάνατον scribendum est. s. 8. καὶ γονέων μαλακαυγήτοιο υπνου. Ineptum ad meum quidem sensum est virtutis fructum parentibus et somno praestantiorem esse dici. Portasse Oινου pro πνου poeta scripserat, quarum vocum frequens est permutatio. Neque repugnat, si tamen incorruptum est, adiecti
Ibid. d. 'Aχιλευς pro Ἀχιλλευς Berghiui. Tum αελίου et
ηναμοσυνας Diogenes, vulgares formas habet Athenaeus. Versu postremo γυσαι Schaeser, άζομεναι Bergh. Nullam video mutandae receptae Scripturae causam.
Ibid. βεβαίου pro βεβαιας Diogenes. XV, 697. a. ἐπ Ἀντιγονι δὲ καὶ Λημητρί' φησὶ Φιλόχοoo 'Aθηναίους ἄδειν παιανας τους πεποιημένους υπὸ Ἐρμίππου του Κυ κηνου, φαεἁλλων γενομένων των παια- νας ποιησάντων πολλιον καὶ του Ερμοκλέους προκριθέντος. Verissime Schweigh eundem utroque loco poetam memoran-
350쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHIS HS. 341 dum fuisse ac proinde utrobique aut Ερμίππου aut Eouo - κλέους scribendum esse intellexit. At sortasse neutrum nomen genuinum est, sed reponendum Eo so του quem Antigoni laudes carminibus celebrasse auctor est Plutarchus Apo-Ρhthegm. p. 182 c. et de Is et s. p. 3604. Atque idem hoc nomen nescio an reddendum sit Stobae Flor. XLVIII, 66 lyricos quosdam versus asserenti 'μολόχου nomine adscripto. Ea certe aliquanto lenior coniectura fuerit, quam Pnugkii, cui Σιιιωνίδου reponendum videbatur, quod secutus est Schneide-winus Beleci. p. 393. Exerc. phil. II p. 41. Ibid. c. In cantilena Locrensi eos verum vidisse credo, quius. 4. pro iv ερα καὶ det scribi volueruut καὶ Mi quod qui
eam ob causam spreverunt, quoniam καὶ dii in fine sententiae poni non possit, immemores fuere, ut alia mittam, Aristophanis Pac. 942. ὁ γὰρ βιουὸς θυραζε καὶ δή et Sophoclis
DC. 173. ψαυι καὶ xl. xer phil. I p. 52. In eodem carmine s. 1. ἄμ edidi cum Benileio pro ἄμιι. s. 3. ante Berghium erat την δειλάκραν et s. 4. pro υκ ἐσοοῆς dedi ου εἰσορης, quod aperte latet in scriptura eod. Α Ου Ato-ὐῆς. raterea Iortasse s 2 praestat scribere μολῆν κῆνον
pro μολὸν μολιν A κεινον. Ibid. . d. Ατταλος δικαστὴν καθεστάκει βασιλικῶν των πεοὶ τὴν Αἰολιδα Scribendum opinor βασιλικον. Ibid. e. Ter scripsi υρβηνέων pro Συρβηναιων. s. ad p. 6694. Ibid cum Schweigh addidi καὶ ἶe. Ibid. s. sq. Matro parodus υβοιος τε καὶ 'Eριιογένης διοιτε Φίλιπποι Aut διος τε Φίλιππος scripserim aut EGβοιο τε
κια ρμογέναι, quod commendat quem expressit Matro versus homericus Il., 429. καὶ ἐλεγες καὶ Καυκωνες διοί τε Πελασγοί. s. 5. ω καὶ τετθνειωτι λαλειν πορε σερσεφόνεια. Repugnant haec praecedentibus, ex quibus Cleonicum adhuc in vivis suisse intelligitur. Videntur compluscula ante
XV, 698. b. υρετὴν μήν ουν του γένους parodicae poesios Ἱππώνακτα φατέον τὸν ἰαμβοποιον λέγει γὰρ ἐν τοις
εραμέτροις. Scribendum erat ἐν τονοις ξαμέτροις. s. Herod. Io. ἐν ἐξαμέτρον τονω. Suidas s. v. τονος καὶ το ἐξάμετρον πος. πυθικον ην προμάντευμα ἐν τονοι ἐξαμέτροις, οὐτο ποο-