장음표시 사용
361쪽
ADDENDA ET CORRIGENDA VII, 316. s. μνίοις qui parum caute me scripsisse affirmat Ros p. 363 vellem causas huius iudicii exulicuisset.
VII, 319. e. Archestratus αλλά γε χρη ρίνης λογον
ποιεισθαι. Fort. αλλά σε χρή.VII, 320. a. Archestratus Καριον πέλας ἀγκυλοκωλων. Non satisfaciunt quae de his dixi Corrigendum videtur αγκυλοκωνων obliquas cristas gestantium Cares cristarum inventores perhibentur a Plinio II. N. VII, 200. VII, 321. b. Numenius κοσσυσον et κίχλας λι ει θεας ἄλλοτε δ' αλλω σαργον ἐπικελσάντα Mirum hoc et haud dubie corruptum cinctorum marinorum epitheton est, quod videne αλιδινεας scribendum sit. Idem voluit Schweigh. s. 2.malim ἐπεισκέλσοντα. Ibid. d. Archestratus τον ὁ ἀγαθον μαλακον τε Fort. ἀγανον, quod melius opponitur τῶ σκληρP. VII, 322. s. Numenius τοισί κε θηρησαι λαβων λελιή- μενος ἰχθυν. Scribendum videtur λαβειν cum Casaubono. VII, 323. b. κέστραν με διιμε ιατικοὶ κικλήσκετε. Recte Schweigh. ωττικοί. VII, 328. d. V. Rose p. 298. VII, 329. a. iaανδρος ἐν ν ἰταλων. echer Phil. Gott. V p. 425. conici Αἰτωλικων.
VII, 333. d. xi δινα. De hac sorma quae dixi p. 148. iis adde Hesychium ορεασμοί Ἀθήνησιν οἱ γοντες ορεαεορτας καὶ θοίναν θοιναν). Ex eodem genere est τριγλα pro attico τρίγλη, restituendum illud ex codd. Archestrato apud Athen. p. 320 a. item κίχλα Babrio sab. 72, 19. AIτνα pro Αἴτνη habes apud Constantinum Porph. Them. II p. 65, 18. Βεργα pro Βέργη apud Scymnum Per. 654. πτερνα pro πτερνη apud Photium Lex. 469, 23. τρυπα non τρυπα apud Eustath ad Hom. p. 1069, 22. Exercit phil. II p. 4. VII, 336. a. καὶ ἐφυβρισα. Nauchius Buli de I 'Acad. de St. Petersb. IX 402. κἀ όχθισα.
VIII, 339. a. Antiphanes τοι κιθαριydοις - απασιν Ου- τος ἐπιπεφυκως λανθάνει Fort. ἐπικεκυφως.
VIII, 360. a. ἰφθίμους praecepit, Haup Phil. L 366. VIlI. 375. e. In Aeschyli verbis ad δονουσα καὶ τρέπουσα
362쪽
ADDENDA ET CORRIGENDA. 353 desidero accusativum. Fort. in sequentis initio versus posuerat poeta απαντα.
IX, 376. a. Ivεάνθης ο Κυζικηνὸς ἐν δευτέρω πεοὶ τελε- τῆς Imo πεοὶ τελετων, de quo admonuit Mulierus Hist. gr. vol. III p. 8.lX, 381. I. πο πλουτου τῆς Ουφῆς, ob nimium luxum conicit Boissonade apud Schweigh. Add. VIII p. 966. Ibid. αμα σως. Boissonadus ευμουσως. IX, 382. c. eimsoeth comm crit. p. XVII. χολας, εἰ τους μέoοπας τους σου με γιγνωσκειν δοκεις, quae perelegans emendatio est, at dubito propter articulum. Recte dicitur οἱ σοὶ μεοοπες, non item οἱ μεροπες οἱ σοί, nisi ubi του σου μέoοπας aliorum μέροψιν opponas. IX, 386. a. Alexis θερμοτέροις suo εις ἀεὶ l τοῖς ψαρίοις, το μέσον et κατωτέρω Importunum h. l. est αεί. Fortasse scribendum χαίρειν λέγεις. IX, 388. d. πενταδάκτυλος τε ἀν τον μέσον ἔχει μέγιστον. Bose l. l. p. 290. τετραδακτυλος, quod non vide quo pacto cum ceteris conciliari possit. IX, 390. b. Ad h. l. quae in annotatione dixi, iis adde Aelianum . A. IV, 13 οι Κιρραιοι πέροικες - παλαμων - ται is τους βρωτους παρασκευάσαι - σκοροδα σιτουνται
Ibid. l. υκ ἔστι δὲ νυκτερινος. Rose p. 293 cum Sch eig haeusero ουχι delet. IX, 392. d. ως κατειδεν Ἐρυσίχθων Λῆλον Recte Casaubonus κατεῖχεν.
IX, 393. c. Hipparchi locus cum alio fragmento III p. 101 a coniungendus est ad unum fragmentum in hunc modum: ουδέ μοι Αἰγυπτίων tuo et i ρεσεν οἱον ἔχουσιν χέλλια τίλλοντες καὶ κητία δεισαλοεντα,
X. 402. . Primus Antiphaneae eclogae versus ita distinguendus erat idιστ αν ἐσθίοις τωος et tum B. εἰς
363쪽
ADDENDA ET CORRIGENDA.X, 408. . In annotatione scrib. ηγε - πυανέψια et
κας. Haec post sequens Pindari si agmentum transponenda esse videntur. ' X. 412. c. υριπίδης ἐν τι προυτρο υτολυκω. Nauchius Tr. . p. 350. ἐν τω σατυρικ' υτολυκω. Fortasse delendum est groo τω i. e. α, quod ex sequente liter natum fuerit. Nam duas fuisse satyrici ramatis recensiones, vix credere licebit, X, 416. a. πυνθανομενου ὁ του μισιλέως ο τι απο ου- των ἐογαζοιτο, εἶπε Περσιον ναριθμητους συγκόφειν. Scribendum erat ἐογασοιτο. Ibid. c. In Alcmanis fragmento pro ἔσθειν rectius scripsissem ἐσθίεν.
Ibi d. s. Philetaerus κῶν δὴ ooχαζε σταδια πλείω μα- ὁου. Ita Dindortius pro se, quod revocandum hoc modo καν
X. 421. c. Diphilus με μεν ουν ooας πεπωκοτα - . Ocposui pro υνορας, quod recte habet si locum per interrogationem extuleris. s. . fortasse servanda est librorum scriptura καὶ θυμουμενον. s. 3. recte 'Aστεοίωνος restRutum
videri iam indicavi Fuit autem Asterio ille sive Asterius Gigantum unus, de quo Aristoteles apud schol Aristidis p. 323,9. ed. Dind. ἡ τ ι τιον αγωνιον καταυοιστοτελκὶ γοα- φεται ποιοτα leg. rocisod τα λευσίνια δια τον καρπον τῆς Λήμητρος, δευτερον cod. Ῥευτερα i. e. δευτεροc δετα Παναθήναια ἐπὶ Ἀστερίω τω γίγαντι πo 'Aθηνας αναιρεθέντι τρ&o κτέ. Ibid. d. 0uod ad h. l. attigi Hermodoti fragmentum, alio loco Stobaeus Menandro tribuit. s. Com. gr. l p. 324. X. 424. c. Alcaeus κεραννυουσιν φανίζουσί τε Fortasse nihil novandum, . Com. r. l p. 829. X. 430. d. α δ λερα ταν λερα κακκεφαλα κυλιξ ωθεisto Hecker Phil. Gott. V p. 500. X. 435. e. ἐννέα tamen etiam Plutarchus Dion T. habet, nihilo minus Aristotelis numerum vitii suspectum habeo.
364쪽
ADDENDA ET CORRIGENDA. 355X, 436. b. Τιμολάου - ιμολαον Theopompus sine dubio ιμολα et ιμολα scripserat. X, 443. a. πυονευομένων Schweighaeu seri emendatio est, libri πορευομένων, quoi servavit Dindorsus. Hinc corrige adnotationem.
X, 446. b. ἀπεσκ0 ωθης τίλτατε σπασας οἰνου τοσου - τον. Videntur haec comici poetae esse, qui scripserit πε- σκοτωθης φιλτατε l ινου σπασας τοσουτον.
XI. 784. c. πολλαῖς καὶ ποικίλαις ἰδέαις Nauchi emendatio St. XI, 475. . Euphorionis versum ἡλε ποθεν ποταμῶν κελεδη. ποηφυσας δωρ; sic enim pro ri scribendum ad Ποτηριοκλέπτην retulerat iam Casa ubonus. V.Anal Alex. p. 110. X l. 478. a. ογχοoηldος Dobrae est emend. non Lobeckii, qui voluit οσροηίδος. V. Mulier ragm. his t. r. li p. 54. Ibid. ψυκτηριον in Hipparchi fragmento occupavit . . apud Schweigh in Add. vol. Vt II p. 499. XI. 482. a. Alexis o ταλαι ἐγω κακων. x his verbis coniecturam capere licebit de argumento sabulae Alexideae Ἱππευς inscriptae nimirum eques iste meretrici quicquid haberet vasorum abstulerat miseramque in sicco de tituerat. Eodem sortasse respexit Anaxitas Athenaei XIII 558 εις μονος δ' ἱππευς τις αυτῆς Plangonis τον βίον παρείλετο, παντατα σκευν γαρ ελκων ωχετ' ἐκ τῆς οἰάίας. ibid. Quod in Ephippi loco scribi volebam ιονυσίου εἰ ὁραματ . iam Bergilius propo Suerat. XI. 483. b. In Critiae verbis corr. per err. 6 pro του. XI, 487. b. φυστὴ μαινίς ante me restituit Nauch Phil. VI p. 416. XI. 496. c. 'Aλεωνδρος ὁ ἐν ιγονίφ. s. ad Com. gr. IV p. 554. XI, 497. c. In thyphallico carmine σωτηρια echerus Phil. Gott. V p. 423. recte ad solennia in Ptolemaei Soteris
XI, 5 . . Damascenas tamen ficus impense laudat Iulianus Epist. 24 ut ficus Syriacae nihil iam habeant, in quo quis ollendere possit. Cf. Add. ad III p. 78 s. XII. 511. c. τὸν Ἀνανίου ντως ἀορατο κατα οξαν
365쪽
ADDENDA ET CORRIGENDA.οντος corrigit Beriali te Brin Phil. Gott VI p. 77. in quo οντως praeivit ursanus. Pro Ἀνανίου fort. ινυο scribendum, de quo v. Athen XII p. 528 c. Ceterum tota haec disputatio Clearchi ingenium redolet.
XI, 526. b. Xenophanes τυραννείης et σαν ἐπὶ στυγεργῆς.
Sic scribendum ex L. Ven ησσα νευ στυγερῆς. XI. 527. e. Posidonius απὸ τῆς πεο ταναγκαῖα κακοπαθείας. Probabiliter Bahius απο 'σης θ τῆς τεοί - XII, 532. s. δι και παρασίτων καὶ ἔται oto πολλῶν Sintenis ad Plutarchi Per. p. 318. XII, 534. c. ποδήματα -- α αυτο αλκψιαδες καλεῖται Corrigendum esse αλκιβιαδίδες monui in annotatione, sed eodem iure possis αλπιβιαδεια, ut σμινδυρίδειαωποδήματα dicuntur a Smindyride.
XII, 535. d. μεχρι ων-του Πειραιέως Piraeei portuum, quos claustris munitos fuisse plurium scriptorum testimonio constat, nomina viri docti fuisse credunt Cantharum eam Aphrodisium. Ex his Canthari etaeae requens memoria. De Aphrodisio asserunt schol Aristoph. Pac.
144. Κανθαρου λιμήν μέρος του Πειραιῶς, ὁ Καλλικρατη φησὶν et Μενεκλῆς ἐν τῆ πεο Ἀθηνων γραφωνουτως ἔχει δε ὁ Πειραιευς λιμένας τρεῖς παντας κλειστους εἷς μέν ἐστιν ὁ Κανθαρου λιμὴν καλουμενος D. τα νεω- ρια- κοντα, εἶτα Ἀφροδίσιον, εἶτα κυκλον του λιμένος
στοαὶ πεντε . Atqui apertum est omnia ad unum Cantharum reserenda esse, in quo primum navalia fuisse dicit, post navalia Aphrodisium l. e. Veneris templum, post Aphrodisium porticus. Veneris templum haud dubie dicit illud a Conone in Cnidiae victoriae memoriam conditum de quo Pausanius I, 1, 4. Sed in Callicratis verbis etiam εικοντα corruptnm esse et res ipsa docet et ex articulo ineptissime ante νεώρια posito intelligitur. Itaque ἔξῆς scribendum suspicor, sed ita ut in reliquis literis κοντα templi vel aedificii nomen latere videatur, quod proxime a navalibus abfuerit. Tertius Piraeei portus, sublato Aphrodisio sui fortasse quem κανὸν λιμένα dixit Xenophon Heli. II, 4. 31. Exercit philol. I p. 39.
366쪽
ADDENDA ET CORRIGENDA. 357XII. 541. a. Αουρις δ' ἐν τῆ δεκάτη των περὶ 'Aγαθοκλέα. IIuli mann ἐν τῆ τεταρτη. s. Mulier Hist. gr. II p. 479.
XII, 544. b. το παρον εὐποιεῖν ἀξιουντες. Vereor ne vitium lateat. XII, 545. a. o θεῖον τιμωντες. s. p. 3634.
XII. 547. . Antigonus Carystius ὼ δὴ πάντα ἐφαίνετολογου με αλλοτρια καὶ φιλοσοφίας malim λογου μεν καὶ φ. ἀλλοτρια εἶναι, τρυφῆς δὲ καὶ περιστασεως οἰκειοτερα Ad περιστάσεως desidero μεγαλοπρεπους vel simile quid, vix enim περίστασις per se de magni sic apparatu accipi potest. XII, 550. a. υμνις - ἐν τορ δευτέρι περὶ Hρακλείας. Mulier Hist. gr. III p. 15. Deto' Ibid. s. καὶ Πυθων δ' o Βυζάντιος ήτωρ, o Aέων--τορεῖ. Mullertist gr. II p. 329. tenta ἐήτωρ α χέων, ως Λέων στορεῖ. Aliter Bernhard ad Suidam . Aέων. In
sqq. pro στασιασαγμεν malim στασιάζωμεν propter μονοῶμεν. XII, 551. s. Lysias ἀντὶ νουμηνιαστων κακοδαιμονιστας
σφισιν αυτοῖς αυτοὶ ' τουνομα θέμενοι πρεπον μὲν ταῖς
αυτων τυχαις. Scribendum πρέπον μέντοι ταῖς. XIII, 567. s. τουτων των ταιρῶν καὶ Aμφις μνημονευει. Hoc non verum esse docebit subiectum Amphidis testimonium Seribendum videtur πλουσίων τῶν ἐταιρων, quod Amphideae eclogae argumentum egregie commendat. XII. 569. b. In Xenarchi ecloga vs. 11 nondum emendatus est
μηδε δ οπῆς κάτωθεν εἰσδυνα στέγης. In quo στέγης explicare frustra conatus sum Com. gr. III p. 618. Scribendum erat στενῆς, dicit angustam cellae subte
XIII 572. α phippus ortasse scripserat ouλοτμον ἐλ- θων ψον ἐσθίη μάτην. s. Menander Com. gr. IV p. 119. διπλασια γουν ἔσθει μάτην. Ibid. d. ἔορτὴν τὴν ταιρίδεια. Malim εταιρεια, i. e. Iovis ἐταιρείου saera; ἔταιρίδεια ad εταιρίς reserendum esset. Ibid. e. Κ λεάνθης ἐν τοῖς Μυθικοῖς. Mulieriist. gr. III p. 11. probabiliter μάνθης corrigit. XIII 573. a. Verba μὲν ωδίας suspectavit etiam Schweig-
367쪽
ADDENDA ET CORRIGENDA.haeuser Μεναλίας coniciens melius fuerit Μενεὁriίας, at sufficit fortasse Μενελυδίας. Ihid. d. γηνοφάνη . Ξενοφων latere putat cum Schv eighacuser DobraeuS. XIII 576. b. οἱ Πρωτιάδαι καλουμενοι A Πρωτος nisi a poetis sormari non potest patronymicum Πρωτιάδης. Fort. ΠΟ-ίδα scribendum. XIII 578. a. κωλυσε praecepitiobraeus. ibid. d. που περ indorsi coniectura est pro που Do-braeus που δέ. XIII 579. c. μετὰ ταυτα κτλ. Haec a praecedentibus separanda sunt apparet novam historiola in narrari. Ibid. διαλιπουσα r ητέοα. Portasse verum est quod
olim conieci διαλιπουσα ὁ ἡμέραν vel διαλιττουσα δ' lostici. Ibid. e. πάοεογον ὁ πεκρατησε. Interposui δ XIII. 580. c. ἐπεὶ ποοεβλὶ τοῖς ἔτεσιν ἡ Γνάθαινα. Cod. τοῖς τεσι Γνάθαινα. Itaque valde probabilis est Pierson emendatio ἐπεὶ δε rooυβη τοις τεσι Γνάθαινα. Ibid. αυτὴν ἐξίναι. Qiειναι. obraeus αυτὴν ἐσιέναι. XIII. 582. a. κοῖλον voluisse videtur etiam Dobraeus. XIII. 583. b. obraeus αλλὰ κοτυλας τις ἐ μοι τέττα-ς. XIII, 589. d. In Platonis epigrammate e Diogene Laertious. 4. scribendum πρωτοπλοου.
XIII 593. s. Λίυλλος. CL Multor Ilist. gr. II p. 261. XIlI, 594. c. ως φησι Μενέτω9. echerus ossensus nOmine Μενετω Phil. Golt. V 426 ώς φησιν νήτωρ conicit poterat lacilius Μενέστωρ. V. Theophrastum Ilist. Iant. V. 9 6 Sed nihil mutandum est. XIlI. 596. e. μειψις ' Πε ιπλ -υσίας. Mulier Hist. gr. II p. 16. υμ τις ἐν β πεo Ηρακλείας. XIII 598. e. Hermesiana X: εἰσοκε σοὶ δαίμων, Εὐριπιδη, υρετ' ὀλεθρον Αμφιμου στυγνων αντιάσαντι κυνων. Ita ex Hermanni coniectura scripsi pro ἀμφὶ χυ. . Nunc dubito de emendationis veritate scribendumque conicio ευρετ' ἔλεθοον ἀντὶ βίου.
368쪽
ADDENDA ET CORRIGENDA.XIll. 599. d. Personata Sapplio: τῆς καλλιγυναικος ἐσθλῆς ὁ ήιος χωρας ον τερπνοος στοέσβυς ἀγαυος. Ita libri. non delendum, sed ad primum versum trahendum
est, o ἐκ τας i. e. ω τας Articulus necessarin est.
XIlI, 600. s. καὶ ἐκδουναι - εἰς ας διατριβάς. eckerus Pliit Gott. V p. 499. haec ita sibi correxisse videtur καὶ ἐκ δουναι πρωτον μέλος ἀκολαστον, ἔχοντα καὶ περὶ τὰς
γυναῖκας καὶ λὶν τοιαυτην μουσαν τα πλείστας διατριβάς.
XIII, 601. e. Pindarus κηρος ως δαχθεὶς ελαάραν μελισσῶν τάκομαι. Ita nunc Burghius haec scripsit pro ἐλαιηραν, in quibus ἔλα praeivit lirens, libri ἐλεηράν, quod fortasse ελα νηρ ινθα scribendum est. XIII. 603 - 604. In Ionis fragmento praeterea tonismos his locis requiro. it. s. φαντος δε - ἐποίησε. Pag. 604a συο εἶ - ου κε τι b. ουὁ ὁ ποιητης - ἐποίησε χειρον κε τὶν Lit. c. ως ὁ γ ν Lit. d. πρησσε. Neque incorruptum videtur ιος ἄν τις εἷς. XIV. 623. a. Verba λεγεις μάγειρον ζωντα per interrogationem esserenda esse indicavit etiam obraeus. XIV, 633. a. διο καὶ οι στοιχὶ ταὶ διετελουν προσαγορευον- τε Ουτω τας ὁδὸς γλυκυτατιον μνω πρυτανιν καὶ μέλεα μελιπτέρωτα Μουσῶν . Hoc dicere videtur scriptor. Lacedaemonios in magno pretio habuisse lyrica carmina. ideoque eorum poetas exquisitis laudibus extulisse. Ex quo apparet allata exempla non Pindari esse, ut statuit Dindorsus. sed poetarum laconicorum. In altero exemplo nihil mutandum videtur eadem audacia dictum est μέλεα ἀνθεσιποτατα,
quod ridet Antiphanes Com. gr. III p. 321.
XIV, 637. e. ωστε νομίζειν τριων κιθαριστων ἀκουειν ὁιαφορως ηρμοσμένων Pro κιθαριστων scribendum videtur κιθαρων nisi Ds κιθαριστι, excidere verba καὶ κιθαρων.
xl V, 638. b. Ametoris nomen restituerat iam . Mulier Dor. II 370. XIV. 640. s. Archippi locum obraeus ita constituit: ἰτριοις Ἀλλοισι τ ἐπιφορημασιν γεμουσα. XIV. 642. h. naxandri dea, eclogae s. 3. Fauchius fluit.
369쪽
360 SUPPLEMENTUM deI' Acad. de St. Petersb. IX p. 591 ita corrigit: ου δ' εἰ γέ- γον οντως οἱ ἐγω. XIV, 645. c. Hipponax ουὰχηγανίτας σησάριοισι φαρμάσσων Recte Bernii te Brinh υκ ὴγανίτας v. supra Add. ad
VI p. 229 b. XIV, 679. d. Corr. Αἰγίδιον pro αἰγίδι .XIV, 699. b. 'Aλέωνδοος ὁ Αἰτωλος - ποιήσας ἐλεγειον Postremam vocem recte de epigrammate interpretatur Ilecher. s. . verum nunc pulo ατηρῆχυν κακοδαιμονίη et s. 11. τοια Συοηκοσίοις - ἔχει χαριν.
III, 86. a. Sophron μελαινωες γάρ τοι νησουντι μιν ἐκ
του μικρου λιιιένος. In his νισουνται quod proposui praecepit Bobraeus, nisi quod σουνται vel νεισευνται coniecit. IV, 131. e. In Anaxandridis loco τέττιγες ὀπo pro τέττιγες οπτοι reponendum esse conieceram ego iam ad Euphor. p. 84. Moneo ne quis me de alieno liberalem fuisse arguat Idem postea coniecit Bobraeus, maluit tamen ὀπος. V, 217. e. Fugerat me de Athenaei loco disputatio Rit- schelii in commentatione de Agathonis poetae tragici aetate p. 13. 0pusc. philol. I p. 24), ubi resutato cuius supplementum recepi, Casaubono impeditissimum locum ita sere restituendum conicit Περικλῆς ὁ αποθνήσκει κατα τὸ τρίτον δεος του Πελοποννησιακου πολέμου. ἐπ γαρχοντος 1 παμείνονος ' φ ου τεσιν κτα προτερον τὴν Μακεδόνων αρτηρο Περίκκας διαδεξάμενος βασιλευε εως Πεισάνδρου ,- - τελευτα τε Περδίκκας καὶ τὴν βασιλείαν ' χέλαος διαδέχεται.
Sed vide ipsum inventi rationes docte et acute explicantem. VI, 232. s. Quod in oraculo conieci αυτοισι τεθοωποις
370쪽
CORRIGENDORUM ET ADDENDORUM. 361
pro αυτοῖσι συνίπποις, etiam nunc verum esse puto, quamvis Homerum αυτ σὐν Iλησι et similia dixisse me non sugiat. VIII, 313. c. Ad h. l. quae annotavi tetro sphalmate depravata sic scribenda sunt ramo πείσει, ut voluit iam Cobetus Mnem. VII 157. Ibid. e.
X. 454. d. Agathonis s. 5. in Veii ita scriptus legitur οπερ δὲ το τρίτον σήν τελευταῖον πάλιν. Ad τελευταῖον desidero articulum. Fortasse igitur scribendum est οπερ δε τοτριτον, ην το λοίσθιον πάλιν, quemadmodum inauripidis loco, quem expressit Agatho, habes το λοίσθιον δε τιλτρί-
XI, 485. s. In annotatione post non excidit recte XII, 524. a. Ad ea quae ex Heraclide Pontico de gemithi-bus apud Milesios traduntur, comparanda sunt quae leguntur apud Suidam . ἀπωλευτων ' τα τέκνα αυτων θροίσαντες εις τινα λω καὶ ιππων ἀγέλην ἐπελάσαντες ἀπωλευτων, μάλα ανοίκτως διέφθειραν. aec Aeliani esse et ad gergithum internecionem spectare intellexit Rasmus apud Hercherum Aeliani fragm. 135. et in Hubneri Herme vol. I p. 448. In oraculo ibid. t. c. servato si integrum apposuit scriptor, ut videtur sane scribendum κἀμοὶ γεργίθων τε φονος μέλει ἀπτολεμίστων. Ibid. s. Callias vel Diocles scripsisse videtur τί γα χὶ τρυφερα καὶ καλλιτραπεζος γωνία λέεονί τι πραττει. Libri εἷς τι πραττει esychius ἐξαι ' εἰπεῖν. obraeus εἰπον ο τι πραττει, qua forma antiquae poetam comoediae
χαιέ ω διαποντιον στρατευμα, τί πραττομεν; Ita e obraei emendatione edidi pro πραττομένων. Rectius fuerit τί πραττεις, ut o με sit dittographia sequentium verborum τα μέν ων autem per errorem illatum sit. XII, 525. d. I Democriti Ephesii verbis καταπέπασται pro καταπέπλασται scribendum esse, iam Dalecampius mo