De censuris ecclesiasticis tractatus. Stephano de Auila Abulensi, presbytero Societatis Iesu, ... auctore

발행: 1623년

분량: 517페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Dub. 4. Quae personae censeantur inter- dichae per interdictnm pei sonale generale,vel speciale. 2F2. I. Dub. s. Vtrum interdictum comprehendat ponentem illud, vel superiorem,

aut aequalem. 134.2.

Dub. 6. Vtrum interdictum Senerale personale comprehendat Episcopos. ibid. D r s Ρ v T. I I. De causa efficienti & materiali interdicti. ibid. Dub. i. Quis possit interdicere. ibid. Dub. i. Vir im Praelati possint interdicere

extra proprium territorium. 13 S.I. Dub. 3. Vtrum Praelatus excommunicatus,

vel suspensus a iurisdictione, vel intemdictus, possit interdicere. ibid. Dub. . virlim possit aliquis se ipsum,vel

superiore,vel aeqiralc interdicere. ea. 2.

Dub. 1. Quis possit interdici. 216. I. D i s P V T. IlI. De causa de occasione, propter quam imponitur interdictum, dc de modo teruando in imponendo eo. ibid. Dub. t. Propter quam causam possit interdictum poni. ibid. Dub. 2. Utrom ad ponendum interdictum requiratur culpa mortalis. 217.2. Dub. 3. Vtrum possit poni interdictu propter debitum pecuniarium. 238. I. Dub. A. Quis modus obseruandus sit in

i mponendo interdicto. ead. . Di s P V T. IV.

De effectibus , & proprietatibus interdi

SECTIO I. De primo effectu, scilicet

de priuatione Sacramentorum. 16 C. E.

Dub. f. Quid intelligatur nomine diu in rum ossiciorum. ibid. Dub. 2. Utrum per interdictum priuetur quis usu iurisdictionis ecclesiasticae ex

terioris. 26 I. a.

Dub. 3. Vtrum per interdictum priuentur homines sacram cto Poenitentiae. 162. a. Dub. . De Baptismo,& Confirmat. 26ι. r. Disb. s. De Eucharistia. Cad. 2.D. b. c. De sacra incto Matrimonij. 26 . .

nis. 26 s. a.

Dub. 8. De sacramento Ordinis 266. I. SLc Tio II. De secundo effectu, qui est, priuare omnibus diuinis ossiciis. 167. I. Dub. r. Quae ossicia diuina fuerint licita, i me antiquo,tempore interdicti. ibid. Dub. 1. Ouae Oricia diuina sint licita iure

novo, scilicet post c. alma mater. 168. 2.

Dub. ι. Vir im haec secunda concessio intelligenda sit de interdicto locali tantlim, seu etiam de personali. 2 6 9. I.

Dub. . Virdm omnes non ex comunicati,

nec interdicti, sue fiat clerici, siue laici, possint admitti ad diuina Ossicia. 27 o. r. Dub. s. Vir im infantes,iu a metes sint exeludendi ab Ecclesia tepore interdicti, quado celebratur Ossicia diuina31 I. 2. Dub. s. Utr im laici habentes priuilegium audiendi ossicia diuina tempore interdicti, teneantur audire Missam diebus sestis 3 27 1.2. Dub. .Quando aliquis habet priuilegium audiendi, vel celebrandi ossicia diuina tempore interdicti, utrum possit adducere secum ad Ecclesiam suos familiares domesticos. 273. .

Dub. 8. Quomodo sit intelligenda moderatio capitis alma mater. quoad illam particulam,non pulsatis capani S. 267. . Dub. 9. Quomodo sit intelligenda conces.sio c.atina mater. ut in quatuor praecipuis anni festiuitatibus, scilicet natalis Domini, Paschae, Pctecostes,& Assu imptionis Virginis Mariae celebretur OLficia diuina ianuis apertis,5 c. ead. 2. Dub. t o. A qua parte dici incipiunt festiuia tales supra dictae,& in qua fini sit. 278. r. Dcib. i t. Quaenam Offcia diuina permittantur celebrari publice & solemniter in festiuitatibus supra dictis. cad. . Dub. i a. An in supra dictis solemnitatibus

liceat recipere Sacram Puta. 279. .

SEC Tio II I. De ultimo effectu interdicti, qui est prohibitio ecclesiasticae

sepulturae. 28 C. .

Di b. i. Quomodo sit intelligendus. ibid. b. 1. De interdicto locali. ea d. 1. Dub.s. Utium in illis festiuitatibus, in quibus

22쪽

bus dicturi test,licitum esse assistere diuinis ossiciis tempore interdicti,liceat etiam abique speciali priuilegio sepelite laicos in loco sacroὶ 282. I. Dab. .Vtium laici habentes priuilegium, ut tempore interdicti possint assistere diuinis Oiliciis, de recipere Sacramenta, possint etiam scire liri in loco sacro, quamuis tale priuilegium nullam men. tionem faciat de sepultura. 283. t. Dub.s Vtrum interdictum semper habeat eosdem effectus;& si no habet,quomodo

cognoscatur,quos effectus habeat cad. 2. D i s p V T. V.

De participatione cii personis interdictis,& de poenis quas incurrui violates interdictu,& de causis quibus aliquis excusatur ab interdicti obseruatione. 186. I. DAb. I. Vtrum teneamur vitare interdi-' ctos. ibid. Dub. a. Qu9modo obliget praeceptum seseuandi interdictum. 187. i. Dab. 3. Vtrum Religiosi teneantur Obse ' uare interdictum. 289.2. Dub. . De poenis, quas incurrunt violat tes interdictum. 29O. a. Dub. s. De causis excusantibus ab interdi

cto. 29 l. a.

D I s P v T. VI. De relaxatione seu absolutione interdicti. ib. d. Dub. i. Quis possit relaxare interdictum via ordinatis 292. I. Dub. 2. Quis possit ex commissione absol uere ab interdictoi 2 93. l .

Dub. 3. De eo qui absoluendus eli ab interdictci. ibid. Dab. a.Vti um interdictum possit suspendii

ead 2. DAb. s. Utrum interdictam possit relaxari ad cautelam 3 29s r. dia . s. De forma seruanda in absoluendo ab interdicto. 296. . D i s P v T. VII. De violatione Ecclesiae. Dab. i. A quo imponatur Ecclesiae viol

tio,& quot casibus contingat. ibi . . DLb. 2. Vtrum violatio habeat locum in

omni Ecclesia. 298.2. Dub. 3.Vtrum sit peccatum , celebrare tu Ecclesia violata,& incurratur irregularitas,in ea celebrando. 299. I. Dub. . Per qtiem,& quomodo reconcilietur Ecclesia. ead. 2.

s EXTA PARS.

De celsitione a Diuinis. 3ΟΙ. Disput. i.De natura,& eflectibus cessatio

Dub.i .Quid sit cellatio a Diuinis. ibid.

Dub. 1. Quotuplex si cessatio. 3O2. I. Dub. s. Via una tempore cellationis liceat celebrare Diuma cum moderatione capitis alma mater. sicut licet tempore generalis interdicti. cad. a. D-b. . Vtrum tempore generalis cestationis liceat celebrare illa Ossicia diuina, quae iure antiquo celebrabantur tempore generalis interdicti, & eo modo

quo tunc celebrabantur. 3 3.1.

Dub. s. Vtrum habentes priuilegium audiendi,vel celebrandi officia diuina tepore interdicti, possint uti huiusmodi

priuilegiis tempore ccssationis. 3Oq. 2. Dub. 6. Vtrum prauilegium capitis alma mater. vi tempore interdicti possint s lemniter celebrari diuina in illis qu tuoi festiuitatibus , Se aliis postellus as ditis possit extendi ad tempus cellati nis generat S. 3os. a. Dub. r. Vtrum qui habet priuilegium a diendi Missam tempore cellationis,te

neatur eam audire. 3 6. I.

Dub. 8. Utrum tempore cessationis possint pulsari campanae. ibid.Dob. 9. Vtru tero te cessationis proli: bita. sit Sacramentoria administratio. cad. a.

Dub. t o. Vtrum ecclesiastica sepultitia sit licita tepore cellationis generalis SoT. I. Diab. ta. Utitim cellatio semper habeat

De causa efficienti,id est , quis possit im-t i α ponere Disilired by Corale

23쪽

ponete cessationem,& de forma serua da in imponenda cestatione,& de causa propter quam est imponenda. ibid. Dub. i. Quis pollit ponere cessiationem ibidem.

Dub. 2. De forma seruanda in imponenda cessatione. 3Ο9. i. Dab. s. Vtrum sit aliqua poena contra non seruantes praedictas decem conditiones intinoonenda cessatione3 3I I. . D i s P v T. VI. De causa excusante , & de poena contra violantes cellationem, & de relaxatio

ne. ead. a.

aeus. i. Vtium aliquae causae excusent a cellationer ibid.DAb. 2. De poena contra violantes ccsJationem,& specialiter quaerimus de poena excommunicationis, R irregularita- . tis. ibid. Tub 3. De relaxatione. , I 2.2. Dub. . Vt tum quicunque Prςlattis potens ponere cellationem generalcm, pol sit

eam suspendere ad aliquod tempus, quantum ad aliquem effectu ira,& quaim tum ad aliquas personas,& hoc durante ipsa cessationeὶ ibid.

De irregularitate. Diom. i . De natura, linitione,& causa eLficienti irregularitatis. ead. I.

h. i . Quid sit irregularitas3 ibid. Dub. r.Quot uplex sit irregularitas3 3 14. a. Dub. 3. De causa efficiunti irregularitatis, scilicet a quo imponaturὶ ibid. D i s p v r. II. De occasione propter quam incurritur irregularitas,& de effectibus eius . & de causis excusantibus ab irregularitate.

ibid.Dυb. i. Vtrum ad incurrendam irregularitatem,que incurritur propter aliquem actum hominis,sussciat achus interiot, vel requiratur exterior ibid. Pub. a. Vtrum irregularitas imposita ob

crimen, incurratur, quando delictum

exterius e hoccultum Z Quod aliis verbis quaeri solet,Utrum ad incurrendam irregularitatem sussiciat, qudd crimensi per se manifestum,quainuis rer ac cidens sit occultumὶ 3ι S . I.

Dub. s. Utrurn ad incurren)am irregularitatem impositam propter rcccatu , re quiratur peccatum mortalc II. I. Tub. 4. Vtruna pro peccato mere praeteriato,quod nulla praecessit monitio,possit irregularitas imponiὶ quod cli quaerere,

Vtrum requiratur contumacia,licut requiritur ad excommunication ad. 2.

Dub. s. Vtrum in dubio sit homo iudicwdus irregularis 3 ibid.DAb. 6 De effectibus irregularitatis. 3 2 o. I. Dub. 7. De causis cxcusantibus ab incurrenda irregularitate. 3 al. 2. D i s p v T. lli.

De irregularitate piovenientu ex desectu

corporis. 322.1.

Dub. ι .Quando contingat haec irregularitas' ibid. Dub. a. Ad quem pertinet iudicare,an defectus corporis impediat celebrationem , vel an inducat notabilem deformitatemὶ

Ttib. 3. Quis possit in hac irregularitate dispensare3 323. l.

Ttib. . Vtrum morbus aliquis inducat irregularitatem3 ead. 2. Dub. s. De Hermaphrodito. 3 26. 2.DAb.6. De illegitimis ibid. Dub. .Versim Episcopus per Tridentinum possit dispelare super illegitimitate ex

delicio occulto prouenienteὶ 3 28.1. Dub. 8.Utrum haec irrcgularitas auferatur per subsequens matrimonium 29. . Dub. 9. Ut rhin expotitus, cuius parentes ignorantur omnino , ita ut iiosi possit

inuestigari an sit legitinaus,vel non, streputandus irregularis ad OrdinesZibid.

Dub. to. De eo qui non est expositus,ignoratur tamen , utrum sit legitimus , nec reperiuntur parentes3 d. a.

Dub. ii. Quas poenas incurrat illegit mus, s ordinetur abique disipensatione ibid. Dub. t i. De desectu seruitutis. 3 30. i.

24쪽

INDEX.

D i s v v T. IV. De irregularitate ex desectu animae. ead. 2.

Dub. ι .Vtrum desectus scientiae faciat hominem irregularem ibid. i. virum desectus fidei faciat irregularem r. I. . DAb. s. De filiis haereticorum. 33. .vab. . Utrum neophytus sit irregularis Ille autem dicitur neophytus , qui exsecta Ilidaica, vel Mahumetana , vel Gentilica, nuper conuertus est ad fidem Casiolicam. 3 s. i. Da b. s. Utrum infamis si irregularisZea. i. DAb.s Vtrum per solemnem i cenit etiam esticiatur quis irregularis 3 36. I. Dub. 7. Vtrum aliqua crimina inducant irrcgularitatem ratione notorietatis ib. D i s P v T. U.

De irregularitate proueniente ex laomiciacidio tuito, quae dicitur irregularitas ex desectu perfectae lenitatis. 339. I. Sεc Tio I. De aliquibus,quq communia sunt irregularitati prouenienti cx iusto, siue iniusto homicidio. ibid. Dub. i. Qine pars hominis dicatur mem

Diab. i. Utrum sit irregularis ille, qu: qua-

uis ampotauit membrum, illud tamen debilitat, vel reddit aridum ad. a. Sscetio II. De irregularitate proti niente ex homicidio facto a Iudice, &eius ministris. IAI. . DAb. i. Vtrum qui vel cooperando ad pr Iationem sententiar,vel ad eius executionem,concurrit ad deformationem,

si irregularis3 ibid.DLb. i. Utrum inquisitores haereti c. e prauitatis, & alij ludices ccclesiasti ei tradentes reum ludici seculari,a quo de- sermatur, fiant irregularcsὶ 3 3. . T lib. s. Quando aliquis propter durum Scasperum carcerem intra paucos menses mortuus est,utrum Iudex , qui eum

ibi det ludit,fiat irregulariS3 ead. a. I i β. 4. Vtrum Praelatus eces etiasticus habens temporalcm iurisdictione, maneat irregularis , si praesciat Praetorem , qui postea deformet delinquentem8 3 4. 1. Pab.1. Si praedictitς Pretiatus condat legem

continentem poenam mortis,ffii fiat irregularis d. a.

Bhb. 6. Quid faciet clericus,quem Iudex consulit de delicto mortis 3 ibid. . 7. Utrum sit irregulatis Consess riu qui obligat poenitentem ad cQnfitcndum delictuin dignum in orte, de quo iudidice interrogaturi s I iDub. 8. trum reus,& eius Ad uocatus ii aneant ii regulaxes, quando accusator defeeit in probatione,& punitur poena rationis, vel moltis, vel mutilationisi . a. Dub. 9. Anaccillator Excusetur ab irregularitate per proic station zm, qua proce statiar, te non in tondero, quod accus

tus puniatur poena sanguinis , scilicet mortis , vel muti l .uionis, sed tantauri

quod fiat sibi satisfactio, vel quod impediantur mala imminentia' 3 5 I. χιι b. Io. An excuset protestatio, quando clericus accusat criminaliter, de petit indictam citra deformationem Θ 3 47.2 PDb. Ii Vtrilina praedicta protestatio excuti l clericum accusantem coram iudice seculari pro iniuriis alicia is dignis mor-

D h. la. Utruin Aduocatus & testis cxcvticiatur ab irregularitate per protestationcm3

Di b. is Vtrum clericus licite possit ferre

testimonii im in causa sanguinis Zead. r. Dub. I . Vtrum poccet mortaliter clericus , si deliberate faciat aliquid, ex quo maneat irregularisὶ 33O. 2.

H . virum qui detegit malefactorem

vel clamat, adeste latronem , hal irregularis morte sequiit a. it,id. Pub. 16. An qui assistitiat ad executione nisententiae σ .,rtis,maneant irregulares

m. I.

S g c T. III. De irregularitate prouenienta ex homicidio causa defensioliis. cad. 2. Dub. 1. Vtrum qui defendendo propria vitam cit moderamine inculpatae tutela occidit invaserem,sit irregularis. ibid. . a. Quis dicetur no poste aliter vitare

25쪽

mortem , nisi occidendo inuasorem vel quod idem est quis dicetur occidere

in uasorem cum moderamine inculpatae tutelae. 3 3 3. I. Dub. 3.An adulter,qui inuentus cum adultera invaditur a marito,& occidit eum

propter necessariam sui defensitonem, iit irregularis. 3, . i. Dab. 4.Vtrum sit irregularis non vales aliter defendere proprium honore, vel diuitias,aut vita, vel diuitia ς proximi.ea. 2. Tub. s. Vtrum incurrat irregularitatem ille, qui occidit in uasorem, ut defendat Rempub. Principem,vel proximum, ita casu, quo ex praecepto naturali, vel diuino tenetur defendere. D i s v v T. VI. De homicidio iniusto. 337. . SEC Tio I. De irregularitate proue niente ex homicidio casuali. cad. 2. Dub. I. Vtrum qui dat operam illicitae rei, morte sequuta, sit irregularis,quamuis omnem adhibeat diligentiam. 3 1 8. i. Dub. 2. Vtrum clericus in sacris exercens

Chirurgiam, vel per incisionc, vel ad stionem, sit irregularis morte sequuta, licet omne adhibeat dilig&iam. 36 i. a. Dub. s. De magistro castigante discipulu, si

ex castigatione casu sequatur mors.361. l. Dub. .Si Iudex torquet reum ex tortura tandem sequitur deformatio alicuius mcmbri, utrum maneat irregularis. ib.

Dκί. s. Vtrum sit irregularis , qui illicite

Percussit alterum vulnere non letliali, si tamen perculsus moritur ex malo regimine , vel ex imperitia, aut negligentia Chirurgi. ead. 2. 6.Vtrum saltans cum muliere grauida sit irregularis , aborta sequuto post

animationem. 3-I .

inub. . De alente seram, ut ursum,vel le nem,qui tamen occidit aliquem. ibid. trib. 8. Vtrum qui custoditant,vel seruiunt infirmis, maneant irregulares, si dent illis aliquid ,ex quo sequatur mors, vel

mortis accoluratio. ibid.D 9. De cxtrabente sigit tam vel gladi ab homine perculio. cad. 2.

D- io. Utrum abscindens alicui membrum propter sanitatem s verbi gratia, quia est canceratu iri, vel demorsum a vipera sit irregularis, siue sit laicus, sua

Dis i i. Quae culpa requiratur in his caliabus,& similibus,ad incurrendum hanc irregularitatem prouenientem ex homicidio casuali. 3ώ6. 2. Dub. ra. Utrum seriosus, infans, vel dormiens, si aliquem occidat,incuriat irregularitatem. 36 8.1. Dub.i 3. De infante, utrum si puer intra tempus infantiae, scilicet ante septennium, habeat plenu usum rationis su ficiens ad peccandum mortaliter , de occidat, fiat irregulari S. 369. I. D i . De dormiente. virum aliquando fiat irregularis. si occidat. ead. 2. Dub. I s. Vtrum eadem ratio sit de ebrio, ae de furioso,& dormiente. 37 I. S E c T. II. ne irregulatitate proueniente ex homicidio directe volunt i .ea d. .

DBb. I . Quod homicidium dicatur directhvoluntarium,cuius dispensatio semper excipitur in omnibus priuilegiis. 37r.

Dub. 2. Vtrum mandans occidere, sit irr gularis morte sequuta. 372. . Dub. 3. Utrum consulens homicidium, titii regularis eo sequuto. ea d. I. DAE . Utrum mandant,vel consulens homicidium, si ante executionem reuocat mandatum, vel consilium,fiat irregularis , & tamen Post reuocatione ian mar datus, vel eonsultus occidit. 37 . I.

Dub. s. Vtrum qui consulit alteri, quod exponat se periculo mortis, ut irregularis morte sequuta. 3γε. 2. Dub. 6. Vtrum sit irregularis, qui ratum habet homicidiu suo nomine factu, quod antequam fieret, potuit mandare. 3 76. I. D 7. Utrum non impediens homicidiu, cum tamen posssit, fiat irregularis.ead. a. Srcr. III. De irregularitate pro acniente ex homicidio contingente in bello. 378. Dub. 1. An qui in bello occidit propria manu, fiat iruegularis. ibid. Ddib. 2. vii dira qui non occidunt propria

manua

26쪽

manu sed pugnant, vel sollim assistimi

bello ad adiuuandum,vel exhortadum milites maneant irregulares, sequuta deformatione. 37 9. . Dub. 3. Quando plures concurrunt ad homicidium , virum omnes maneant irregulares. 38 I. I. Dub. . Quando plures concurrunt diui- sim.& percutiunt,& vltimi tandom ccidunt, utrum primus percussor maneat irregularis. 38 . t. Dub. s. Quando Petrus rixatur cum Ioanne, uer superueniunt consanguinei, vel amici Petri,& occidunt Ioanne,utrum Petrus maneat irregularis,quamuis CX-

presse prohibuerit suis, ne quid mali

inferrent Ioanni. 38 . I. SECTIO IU. De irregularitate proueniente ex aboris. ead. I.

Dub. I. Utrum qui est causa aborsus, fiat irregularis. ibid. Dub. a. Vtrum qui dat isminae medicinam , aut venena sterilitatis ne concipiat,aut viro,ne possit generare,incurrat irregularitatem. 38 S.I. SEcrio V. De dispensatione iri gularitatis prouenientis ex homicidioi ullo, vel iniusto. ead. . I b. t.Utrum irregularitas proueniens caehomie idio iusto sit reseruata Papae. ibi. Di b. a. Quis possit dispensare in irregularitate ex homicidio casuali, risu mixto.

Dub. . Quis possit dispensare cum homicida directe voluntario. 387. I. Dub. . Vtrum quemadmodum dispes alio in homicidio directe voluntario resem

uatur Papae,ita etia reseruetur dilpclatio in mutilatione voluntaria. 388. 2.

Vtrum Episcopus possit modo di Dpentare in homicidio volito in se causa defensonis, eXccdendo moderamen inculpatae tutelae, si homicidium stoccultum. 389. . D i s P V T. VII.

De irregularitate proveniente ex itera tione Baptismi. 3yo. I. Dχb. l. Vtrum iterantes Baptismum sint

irregulares. γ i. Dub. 1. Utrum qui ex ignoratia rebapti/at. vel rebaptizatur,sit irregularis. cad. a. Dub. s. utrum rebaptizan;r i ub conditione eum,quem scit eis: baptietatum, fac irregularis. 392. I. Dub. . Vtrum qui timore mortis rebaptizat,sit irregularis. ibid Dub. s. Utrum rei teras reliqua Sacramen la,sit irregularis. ead. a

Dub.6. Quis possit dispensare in irregu

laritate ex iteratione Baptismi. 393. t DISPUT. VIII. De irregularitate proueniente ex itera

tione matrimoni j, quae dicitur bigami, . ead. 2. Di b. i. Vtrum bigamus sit irregularis.ibi. Dtib. 1. Utrum si bigamus l. arcus, vel ordinatus minoribus, qui contrahit cum corrupta inualide propter aliquod impedimentum,& consummat. 66. I.

Dub. s. Vtrum bigami sint priuati omni priuilegio clericali. Cad. 2. Di b. . Quis possit dispensare in bigamia.

397. i. Dissu T. IX.

De irregularitate proueniente ex malaicceptione,vcl usu Ordinum. 398. a. Sic Tio I. De mala ordinum receptione. ibid.

Dub. i. De quibusda irregularitatibus,qita antecedunt ipsam ordinationem. ibid. Utrum sit irrcgularis, qui ordinatur per saltum, id eis, qui conuolat ad superiores Ordines,relicto inferiori.

399. I.

Diib. . Utrum sit irregularis , qui recipit

Ordinem antequam recipiat sacramentum Confirmationis. 4o .et D;ιb. . Utrum qui eodem die recipit plures ordines, sit irregularis. ea d. 1. Vtrum sit ii regularis,qui poli conl- tractu ni matrimonium per verba depraesenti, quamuis non sit consummatum ,recipit sacros Ordines, piae r casus concussos in iure. 6CI. . Diib.6.

27쪽

TRACTATUS DECENSURIS ECCLESIASTICIS.

Tractatus de censeris ecclesiisscss valde vittas es, imo es necessarius omnibus, qui in foro interiori poenitentiae , ct in exteriori ecclesiastico iudicant; est at tem diuidendus in septem panes. Prima erit de censera in communi secunda de excommunicatione : tertia de si 'ensione; quarta de depositione es degradatione quinta de interdicto; sexta de cessatione a diuinis; septima denique de in Maritate.

De nomine eensurae, quid Di rei 'EsPONDETV R, ludo duplicem habet significationem ; primδ enim siqnificat dignitatem Censoris; erat autem Censor apud Romanos, qui moribus totius populi praeerat,& ad quem pertinebat corrigere M punire populi deli ista,& hine derivatum est, ut etiam significet correis ctionem ipsam & punitionem. Unde Iu- uerbalis Satyra I. ait: Dat Iuno) veniam coni,vexat censura columba, id est, venia

conceditur perditis & flagitiosis hominibus, simplicibus autem, id est, ex simplicitate & fragilitate aliquatio deficientibus diuum infligitur supplicium. Et in prima hac significatione sumitur in praesenti.Vnde censura ecclesiastica est castia a si ι de censuris. gatio seu correctio ecclesiastica, qua E clesia fideles delinquentes punit in bonis spiritualibus , quae sunt propria Reipub. ecclesiasticae, & in hoc distinguitur haec

poena ab aliis, quae sunt communes iaro ciuili & ecclesiastico,nempe carcer, extilium, poena sucuniaria,&C.DvBIUM II. Utrum sit in Ereis potestas infingendi censiras 'ET quidem loquendo de censura e

communicationis in particulari, fuit antiquus error quorundam, absolute negantium esse in Ecclesia potestatem ad excommunicandv. Hunc tenuerunt Albanenses, ut refert Prateolus, de vitiis haereticorum, eundem tenuit Uuicleph, ut patet ex Conci l. Coniliuitienti seis. 8. . Α error

28쪽

L Trima pars.

Errore M.& so .a quo non longe distat Etalicius in Colloquiis de fide , alserei squod excommunicatio territat pueros non vero viros sortes; Lutherus autem qu Amuis conςedat sceletiam posse cx- comin unicare; licit tam en quod non potest priuare homines luifraalis Eccletiae, nec orationibus fidelium, ted tantum externo conuictu. Vnde ait apud Rofensem

art. 2s.qubd excommunicationes tantum sunt poenae externae,& art. 1 .dicre exco-

municationem plus esIe diligenda quam timendam , potestque sententia Lutheri se probari. Primo, quia in spiritualibus nemo laeditur nisi a seipso; ergo non potest ab Ecelesia lardi; laederetur autem, si ab illa priuaretur bonis spiritualibus; ergo non potest ab illa privari. Secundo, litillus solum reliquit Ecclesiae pol statem imponedi fidelibusi poenas medicinales, sed si excommunicatio priuaret suffragiis de orationibus Ecclesiae, no esset medicinalis:ergo. Tertio, excomm nicatio perti iaci ad iurisdictione in foro exteriori ergo non potest nocere in interiori: loquendo aute de censuris in communi Ioannes Hus generaliter negat hac potestatem in Ecclesia este, ut constat ex Concilio Constatiens seisi s. errore ΙΑ.& i '. ubi generaliter irridet omnes cenis suras Ecclesiae. Eundem error Ira tenet Marsilius Patauinus,qui cum dixerit nec summum Pontificem, nec reliquos Praelatos habere potestatem a Christo, sed a Principibus secularibus, cosequenter tenet Praelatos non habere potestatem ordinariam serendi censuras: contra quem haereticum specialiter disputat Pighius lib. s. de eccles hierarchia,c. a. Vorum c6tra hos errores sit prima conclusio. In Ecclesia est potestas ad excommunicandi quis est de fide,& oppositum hirrcticum. Probatur Matth. I 6. ubi Chri lius contulit Apostolis potestate ligandi atque soluendi: quae verba Aug. l . contra aduersa 1ium legis de Prophetarum,c. I p. exponit de potestate ex comunicandi. videte plura Sanctorum testimonia in Soto in A.d.

Dub. secundum.

2 2. q. I .art. I. Secundo, probatur ex definitione Ecclesiae in Concit.Constantiensi seis s. ubi damnatur eri or Uvicleph. Secunda conclusio. Non solum priuae excommunicatio externo conuictu fidulium, sed etiam sussragiis de orationibus Ecclesiae. Haec similiter est de fide. dc op- politum haereticum. Probatur primo, ex sacra Scriptura Mai: h. I 8. Si Eeclesiam noauuierit, sit tibi tanquam ethnicus sir publι- cauus , quibus verbis denotatur excommunicatum priuari suffragiis & orationibus Ecclesiae,nam Ecclesia non impertitur huiusmodi bona, nisi existentibus intra gremium eius; ethnicus autem non debet reputari intra gremiu Ecclesiae,nec in numero fratrum, ut dicit August. super eundem locum , & idipsum probatur ex verbis sequentibus: auacunque ligaueritu si Zer terram, erunι ligata ist in caelis , ubi

manifeste denotatur excomunicationem non solum excludere hominem a terr

no couictu, sed etiam a subsidiis spiritualibus, quae maximam liabent efiicacia in caelo apud Deum. Super quae verba dicit

Chrysost .mide qualiter duplicibus costigauit necessitatibus , ct poena qua hic est, si licet proieEtione ab Ecclesia, sit tibi sicut ethnicinc' publicanu , ct supplicio futuro , qκod est

esse ligatum in caelo. Praeterea I .Corin. J .de illo incestuoso, qui abutebatur nouerca, dicit Paulus: Iudicaui tradere hsiusmodi h minem satana in interitum carnis τι stiritiustum fiat in die Domini nonri.& i .ad Timoth. i. dicit se tradidi isse satanae Hymenaeum & Alexandrum,quia defecerant a fide. Dicitur aute, ex cimi unicatum tradi satanae,quoniam licet daemon habeat potestatem in homine iam lapsum in mortale, lainen quandiu iste est unitus Ecclesiae & participat eius suffragiis & orati

nibus, no tam libere vexatur a daemone,

ac si huiusmodi praesidiis destituatur,

quod fit per ex comunicationem. Ad hrecfacit quod dicit Aug. serna. 68. de verbis Apostoli,& refertur can. omnis Christianus. I I.quaest. 3. Omnis Christianus, qui a SacerdoIe excommunicatur, Diana traditur,

29쪽

Prima pars.

quia extra Ecclesiam diabatin est, siret clesia seripis , sed speciali quadam ratione

inquit Paulus su tradere satanae quos ex- comunicabat: nam in Ecclesia primitiua daemon visibiliter vexabat excommunicatos , ut pollea dicemus. dc I. Cor. I .est, cum hul nisi homine nec cibum sumere. e 1 .loan. I .dicitur,nec Aue ei dixeritis , qui- bus in locis haec particula, nec, designat, quod excommunicatus non solum priuatur communicatione exteriori & politi- ,sed quod inulto magis priuatur communicatione spiritualium bonoru, scilicet susti agiorum & orationum Eccletiar:

illa enim particula, nec.tantum valet,ac si diceret, non solum no licet orare pro e X- communicato, verum nec cum eo cibum

sititiere,nec eum salutare. Secudb probatur ex definitione Ecclesiae: nam Fabianus Papa, ut refertur can. sicut Apostoli. II. q. s.dicit, Si quis cum excommunicato simulo Iterit, communione pritieitur. Idem habetur can. seq. qui incipit,excommunicatus. can. nemo sacerdotum. eodem tir. excommunicatio dicitur aeternae mortis damnatio, Sc in Trident. sessas .c. .de reis

format.appellatur gladius spiritualis.Tertio probatur ratione.Quaecunque Respublica habet potestatem pri irandi rebelles bonis propriis ipsuas Reipublicae, I separandi illos a cosortio reliquorum ciuium; ergo etiam Ecclesia, quς est perfectissima Respublica , habet potestatem priuandi rebelles se firagiis ek orationibus, quae sunt bona ipsius Ecclesiae, de pendent ex

eius applicatione. Ex dictis sequitur reiici edam esse omnino glossam in can. quodcunque. 4'. I. allerentem, quod excommuni alio nihil operatur apud Ecclesiam triumphantem, sed tantum quoad militantem: quam gloi m Couar. c.alna a mater. p 1 . in inutio. num s. versiculo F. Hinc patet ait ese plane alienam a Catholica veritate. Tertia conclusio,generaliter loquendo

est in Ecclesia potestas infligendi eens ras; haec etiam est de fide , & op pciti tum

Dubsecundum. ι

tulit Christus Apostolis potestatem ligandi atque soluendi;qtrae verba cum generalia snt, ad omnes censuras sunt extendenda. Secundo probatur ex Concit. Constantiens sess. i s. ubi damnatur error I 9. Ioannis Hus,& in sessulti tria eiusdem Concilij, in interrogatione Martini R damnatur idem error. Denique probatur

ex antiqui ssima Ecclesiae traditione infligendi censuras, ut videbimus dubio sequenti. Pro solutione argumentorum,notatur

pri md cum D.Tho.in opus s. de expositione Symboli, in explicatione illius particulae, Sanctorum communionem , & CO-uimbricens. a. p. q. q. 2 3.ar. I. qudd triplex est communicatio fidelium. Prima pure interior, secunda pure exterior , tertia mixta, partim exterior, partim interior.

Pure interior est, qua fideles iusti coinunicant inter se in fide & charitate,quibus uniuntur inter se,& Christo laquam capiti ; dicuntur autem iusti communicare in charitate, non quδd per opera unius iusti augeatur alteri iusto charitas, vel gratia, vel meritum, sed quia iusti parti ei-pant ad inuicem satisfactiones reliquorum,& Deus per opera unius iusti,etiam sine speciali illius intentione, consert alteri iusto multa auxilia specialia dc inspurationes,& quia unus fidelis gaudet de bono spirituali alterius fidelis. communicatio pure exterior est, qua communia eant inter se in conuictu politico, nempe in contractibus, & colloquiis & aliis rex. bus S ccmmerciis politicis, quae secui dum ius petium sunt in usu apud omnes Respublicas. Mixta est, qua fidcles, etita peccatores sint,communicant secram emtis, sussragiis & orationibus Ecclesimhaec dicitur partim interior,quia ordinatur ad spiritualia bona, nempe ad gratiam conserendam vel conseruanda in , aεt dolendum de peccatis, S c. Dicitur autem p a tim exterior,quoniam habet actus Si caeremonias exteriores communicatio pure exterior est comunis Reipub. ecclesiasti

30쪽

ή Trima pars.

quis tumuis barbarae: pure alitem interior & mixta sunt propria: Reipublicae ccclesiasticae.

Secundo notatur, communicationem

pure interiorem S mixtam polle haberi dupliciter. Primo modo, per applicatione pri irratam vinius ad alterum, ut quando vinnus iustus intcntione priuata lyeciali applicat tuas latisfactiones alteri i ulto: 1ecundo modo, per applicationem communem, ut quando Eccletia per suos ministros applicat fidelibus ea bona , quorum ipsa eii di sp ii satri x, ut comunia lui fragia& satisfictiones Christi,& Sanctorum.

Tertio notatur,magnum est edit crime inter communicationem , quae est irater

fideles iustos illam , quae est inter fideles peccatoresulam iusti quia sunt perfecte uniti Christo capiti & membris per

charitatem, sunt capaces ad communicandum omnibus bonis spiritualibus, quae secundum se sunt communicabilia, ut satisfactiones Sanctorum , suffragia,&e. fideles autem peccatores quia talum sunt uniti per fide,& sunt membra mo

tua, non pollunt communicare omnibus

bonis spiritualibus,quae secudum se sunt

communicabilia, ted aliquibus tantsim, unde non communicant satisfactiones iustorum, sed orationes fidelium & se saeia Ecclesiae quoad impetrationem, scilicet ut illuminentur a Deo, Jc convcr- tantur, ut protegantur ab incursibus daemonuna. Et iuxta hoc explicari pote it a ticulus Symboli de communione Saninorum, ut intelligatur etiam de fideliabus peccatoribus, qui aliquando ctram

vocantur Sancti, ut Roman. i. Ommbiuovi Romae fiunt dilietis 'Dei, et ocatis Sanctis, ideo autem vocantur Samni, quia liabent

fidem sanctam, quia vocati sunt ad lanctitatem , & eam professi sunt in Bapti- sino.& quia cinctissimuni habent caput, se ilicti Christum. His suppositis, ad primum respondγtur, quod Ecclesia no potest priuare fideles prima commimicatione, sicut non est in hominis potestate, quod naena brum

8 unitum reliquis non participet cibo digesto per stomachum ; tollim igitur peccatum mortale priuat communicatio De fidelium, quae est mediante charitate,& solum peccatum infidelitatis priuat communicatione ; quae est mediante fide. Hinc sequitur primo,Ecclesia dum e communicat aliquem , non priuat illum communicatione quae fit per charitatem, sed supponit iam est e priuatum per mo

tale peccatum contumaciae. Secunde, se quitur, quod si ex com In unicatus, ant quam ab loliratur ab excommunicatione, conuertatur ad Deum, fruetur hac communicatione , quae fit mediante charitate, quod colligitur ex can. dixi. & can. magnae .de poenit. d. I. Reliquarum vero communicationum , nempe secunda de

tertia,bene pote it Ecclesia priuare. Quod possit secunda,patet: nam quaelibet Reia publica potest; ergo etiam Ecclesia, quod etiam Lutherus ipse concedit.Ex qua ratione etiam probatur quod possit priu re tertia, ut vidimus in probatione secundae conclusionis. In forma ergo respondetur ad argumentum, dicendo ad antecedens , quόd in spiritualibus pertinentibus ad primam communicationem nemo Leditur nisi a seipso, secus est in spiritualibus pertinentibus ad tertiam

communicationem.

Ad secundum respondetur, concedo excommunicationem esse medicinalem pinnam, c.cum medicinalis. de sent.ex conarii unicationis. in s. de negatur minor: nam scut in corporalibus amara potio dicitur medicina , quia ordinatur ad G lutem,licet aliquod damnum corpori aD strat, ita etiam excommunicatio licet Mnimae asterat hoc damnum, quod est priuare illam sustragiis & orationibus Ecclesiae , nihilominus dicitur &est medicinalis, quia totum hoc ordinatur ad salutem animae: ideo enim priuat illum hominum conuictu, ut sic crubescat orationibus autem S su isragiis ideo priuat cxcommunicatum, uti bi ipsi iclictus agian scat

SEARCH

MENU NAVIGATION