장음표시 사용
341쪽
de Illis , quae sub Missarum,& ossiciorum onere relinquuniatur in Tertij praeiudicium resultaret. Hinc est ut Sacra Eminentissimorum Cardinalium Congregatio negotiis Episc porum,& Regularium praeposita, Memoriali a praefatis Vi-htatoribus porrecto relponderit, compositionem in legatis absque onere relictis tantummodo fieri posse, ex quo eiusmodi legata valida esse, legitimeque a Fratribus obtineri posse conuincitur: Alioquin si valida non essent: Cur permitteret Sacra Congregatio, & Fratribus concederet ut super eiusmodi legata compositionem inire potuissent. Cui resolutioni patrocinatur Sacrae Congregationis Eminentissimorum Cardinalium Concilii Tridentini declaratio aedita tertio Aprilis die Anno Ibo a. ubi legatum annui redditus Religioni factum, quae etiam in communi bonorum immo bilium incapax existit minime caducum esse quoad substantiam decreuit: Quapropter obtineri poterat dummodo quantocius distraheretur. Vnde cum supra statuerimus legatis annui redditus, quae Fratribus relinquuntur, addendum esse modum seu titulum eleemosynae, ut illis licite, ac iuxta paupertatis nostrae professionem pers uamur: planum fit, & indubitatum licite valideque a Fratribus citra Regulae transgressionem obtinenda, quoties eleemosynae titulo relinquantur. Iam de onerosis tractandum erit .
Fratrum Minorum Regulae contrarium non ess, mi a
nui redditus legata sub Missarum, O iο-
rum onere relicta, compararepo t.
Vae ante de legatis gratuito relictis praemisimus, hic
etiam aduertenda sunt, non tamen repetenda. Illis
igitur suppositis,statuendum est legata sub onere Minoribus relicta validitatem habere, Iiciteque ab ijsdem acceptari posse: dummodo limitationes statim adhibendae obseruentur. Hanc resolutionem amplectuntur omnes quos supra a S s a rei
342쪽
retulimus. Sylvester verbo legatum a. si. Angelus ibidem legatum I.n. 1 3.Pallidan. in Epistola ad Magistrum Ordini, qui locutus . de auniuersarijs, quae Miuorum ordini relinquuntur , haec est: Sicut non es confra ordinem, imo de ordine recipere quotidianas eleemosynas ita etiam anniuersariaperpselua . Neque hoc vi habere redditus recipien gratis,ontemri extra iudicium. Nec es in hoc necessaria dispensatio seu nec quotidie mendicanis . sed petere uia in iudicio tanquam redditi bi debius, non licet absque dispensatione μου erimn debet: neque illud dissimulari 1sim causa nece asses ta in locis ebi ita refrixit Garitas, quod fratres seminantes piritualia non possum aliter meiere carnalia. Haec ille prout resert Sylaester loco citato ubi Archidiaconum , ct alios pro eadem sententia producit, quam mihi sequentes rationes indubitatam efficiunt. Huiusmodi anniuersariorum acceptatio Fratrum Minorum paupertati, & mendicitati non repugnat. Quapropter si haeres a testatore iubeatur , ut certam quantitatem Minoribus quotannis elargiatur sub onere ut pro ipso testatore Missarum lolemnia, vel alia diuina officia peragantur, licite illam accaptabunt, quia nulla ad hoc in eis incapacitas reperitur: Si quidem ut optime aduertit Antonius Cucus lib.
cira societatis Iesu de ipsius instituto cap. a 3. nihil aliud hoc est quam haeredi imponere, ut ea sacrificia peragi a Fratribus procuret, & debitum pro eis soluat stipendium, & siequantitas illa existimanda non est legatum Fratribus relictum, sed laboris stipendium: Quod tantum abest, ut Fratrum statui repugnet, ut potius iuxta regulam, priusquam ad mendicitatem recurrant, de laboritio vivere debeant. Quatuor enim viuedi rationes a summis Potificibus approbatam declaratae Fratribus assignaturiucilicet, e laborito e lationibus,de mendicationibus, O recursu ad pecunia, quibus vicissim, vel simul cogente necessitate las est uti, quemadmodum a Seraphico Patre nostro Francisco cap. 3. Regulae
343쪽
praecipitur. Fratrti l inem Meliter denotλde mercede vero laboris, pro se, ersuis Fratribus corporis necessaria recipiant. Quia vero Sanctissimus Pater in testamento suo addidit verba illa. De laboritis; quod pertinet ad honestatem: Dubi latum fuit de quo labore loqueretur . Cum autem Magistri quatuor, & Regulae expositores super hoc consulti essent, unanimiter responderunt: laboris nomine intelligendum esse, ut Missas celebrent. Defunctorum oscia peragant,processionibus inter si mortuo epeliant, at quespiritualibus exemclijs incumbant. Quo loci aduertendum est quod cum Fr tribus permiserit, ut de mercede laboris viverent,conscius, quod ea non semper ad alimenta suificiens haberetur, iure optimo adiecit: Et quando non dareturnobis pretium laboris recurramus ad mensam Domini petendo eleemosnam. Primus itaque vivendi modus Minorum statui congruetior est, ut de laboris proprii mercede victitent: aque adeo citra Omnem Regulae tramIressionem pro celebrandis Misi rum solemnijs,aliisque Omcijs de more peragendis legata tanquam mercedem accipere possunt. Dignus es enim op rarius mercede sua: Luc. io. Et ita censuit S.Bonaventura super Regulam cap. q. Quod euidenti plane ratione demonstratur. Omnes late citati authores indubitan er affirmant, Minoribus fas esse oblatam pro mercede eleemosynam reci pere , quamuis perpetua sit: Ergo legata perpetua, & anniuersaria licite recipient, cum pro laboris mercede , titulo q. eleemosynae ultro & liberaliter ollarentur; ne ulla inde ciuilis actio resultet, ob quam haeredes, seu grauatos in iudicio constringant. Illatio opima est, quoniam tam legata annuversaria, quam aliae dilpositiones testamentariae Fratribus retiam, ciuili obligatione lablata, qualiter fit per protest,tionem,qua nisi libere,ac eleemosynae titulo ipsis donentur,
non accepturos profitentur, annualium reddituum naturam exuunt, &eleemosynae reputantur,Vt per se patet. Ergo eodem modo poterunt a Minoribus acceptari. Nulla enim di paritatis ratio producetur.Et ubi ratio eadem est ius identas
344쪽
1s Liber Semnus.s tui debet , iuxti t. Illud in principio gad Aod ac docet
Nec obijci potest extensione fieri non posse ab eleemosynis ad legata, quoniam h c ciuili obligatione denudata eles
mosynae rationem sorti utur. Vnde perperam vocatur extentio. Cum enim eadem ratio interuenit, ut docet Tiraqueil. I. Si υnquam verbo litteris num. Q. Grauet. Con I. I 83. nu. I.&alij comuniter, nulla fit extensio. Quando enim utraque res propter identitatem rationis sub eadem dispositione continetur comprehensio quaedam necessitatis reperitur. ut tenet Suarius de legibus libro 6. capite 3 &q. Sigis. mundus argument. cap. Cupienter de elect. in 6. Ne contra rationem vel prudentiam seu iustitiam factum videatur, ut in uno casu taliter fuerit dispositum,&non in alio, cum uterque eandem participet rationem. Cum igitur omnes fere Iuris utriusque DD. statuant, fas esse Minoribus perpetuas eleemosynas accipere , cur id de legatis ciuili actione denudatis inficiabuntur λ Cum ut sic nihil aliud, quam eleemosynae sint. Et Fratres non aliter, quam sub ratione eleemosynae gratuito , & liberaliter oblatae recepturos profiteantur: quemadmodum in Capitulis Generalibus multoties fuit statutum. In primis Capitulum Generale Assisij celebratum anno I 26. vi refert Corduba in Regula capite 6. quaest. rappunctoq. notab. a. sequens decretum sanciuit . Dece=nitur ac praecipitur , quod Fratres nullo modo recipiant aliqua
legata perpetuo relicta aliquibus personis , vel hospitalibus , vel aliis domibus , ut dent Fratribus certam eleemoia nam is liciter , ut ipsi dicant certa incia vel Missas, imo quod Guardianus , vel praeses faciat protestationem iuridicam , ct authenticam et , qui implere tenetur testatoris voluntatem , quod nolunt eas eleemosnas ex vi illius legati . nee volunt obligari ad illa incia , vel Missas, quos F volunt legatarij transferant ad alium locum ; si tamen facta tua prot fasione legatarius praefatus voluerit ex Da mera voluntate dare eleemosnas illas, O committere Fratribus
345쪽
Fratribui dicta ineia, O Missas potastim Fratres cum bona
eonfitentia recipere Clarius tamen, & opportunius ad praesens institutum declarauit Capitulum Burgense anno II 23. celebratum . Declaratur, pis perpetua legata petenda , non possunt Fratres recurrere, ni per modum eleemosnae ab que alicuius debiti allegatione , imo cum declaratione scripta
O sigillata haeredibus, vel Commissaris facienda, quod scilicet Fratribus non liceat talia puere, nisi humiliter per modum eleem Ina. Et iam antea Capitulum Generale Toletanu anno II o cap. 3. tit.de pijs legatis statuerat, ut Monasteria, quibus annuum legatum, aliave institutio annuatim perpetuo adi plenda relinqueretur protestationem antea praemitterent. quod nullum ius compararent, aut ciuilis inde actio nasceretur,ob quam in iudicio talia repetere possent,quoniam solo eleemosynae titulo recipiendi capacitatem obtinebant. Et ita Salmanticae statuta anno II 33. edita cap. 6. confirmarunt, ubi insuper additur: legantes instituentes ius aliquod , vel actionem Fratribus conferre non intendere, sed eo tantummodo legata ipsis relinquere, quo licite citra Regula transgressionem illam consequi valeant. Postea vero in Sego-biensi Capitulo anno I 6 al. praesitae declarationes in compendium redactae suerunt, communiq.Patrum assensu com- ,robatae . Ibi. Decernitiar praeterea O praecipitur, quod quotiescunque relinqua contingat aliqua legata perpetua aliquiabus personis , seu hospitalibus, vel alicui Reipublica, ct aliis
domibus ea lege quod teneatur Fratribus praesare singulis annis certam eleemosnam flue omnino gratis , siue
ut ipse Fratres dicant cena Osscia, O Missas Guardi
nus faciat protesationem et , qui te uris voluntatem implere tenetur , quod ad illas eleemosnas nullum ius h bent Fratres ex vi legati , nec possunt.obligari ad illa
O cia , vel Missas , A tamen facta ina protestatione
haeres ex sua idera voluntate voluerit dare eleemos
346쪽
huiusmodi reeipere . Est autem haec protesatio necessaria iuxta
E. Bonaventurae sententiam, ne ab ignorans bus nostrum Institutum Regula nos ae trangressores iudicemur. Hic constituti nis tenor; in qua iure optimo aduertitur, protestationem , non esse necessario saciendam, quia cum Fratres omnis dominii, proprietatis, iuris , di ciuilis actionis incapaces existant, non oportet ut talium rerum renuntiationem faciant,
dum stiriles dispositiones acceptant: maxime quia Salmanti cense Capitulum declarauit: Legantes insituentes ius alia quod vel aBionem conferre Fratribus non intendere sed eo tan. tum modo legasa ipsis relinquere, quo licite citra Regulae transgressionem illa consequi valeant. Et quae suapte natura vel ex suris dispositione actui insunt, opus non est , ut in eo exprimantur , sicut tenet communis iuristarum sententia. Cun autem Minores sint incapaces ex Iuris statuto, ut vidimus, ut dominio, proprietate, civilique actione perfruantur, delegantes talia ipsis conferre non intentant, superflua cens tur luper huiusnodi renuntiationem protestatio.Congruum tamen est, ut fiat pro uberiori cautela , & ut omnis scandali species rescindatur. Quod autem Iegantes non intenduntius aliquod vel actionem Fratribus elargiri; inde constat , quoniam ut Sanctus Bonaventura in capite q. Regulae prudenter aduertit praesumendum non est legantes qui apud Deum Fratres pro se interces res habere intendunt domi anium conserendo Regesae seae metiaricatores fieri voluis
Iuxta citatas tot Capitulorum constitutiones, Regula n strae expositores unanimi consensu statuunt nullam in Fr tii vincapacita tenviruleniri, quominus legat3prςfato mo
num. 84 Miranda in expositione Regul. cap.63. Dissicula. a. Villatob. in semina γ. tract. ys. de voto paupertatis Difficiat. 33. Hieronym. Rodrig in Compendio quaest. Regul. r
347쪽
action m babeant adpetendum aliquid annom P acuus cauissa relictum, cum ni incapaces cui cunque iuris, aut propri tatis ex dicto cap. Exiis, adhuc tamen legata annualia in s pendium Mi aru-, ct O ciorum Diuinorum apud Monauseria eorumdem Fratrum celebrandorum valida funi, O ad i ta soluenda tenentur haeredes in conscientia, o te ment rum executores. Gamuis enim dicti Fratres incapaces ni ad petendum in iudicio per ciuilem actionem: non sunt tameri incapaces ad recipiendum annuatim quod i s debetur in conscientia. Quoniam quae ita debentur, inter immobilia di annuos redditus computari nequeunt: Hinc est ut Fratres eleemosynam perpetuo largiendam accipere valeant, ad quam voto quilibet se obstrinxit, quia nulla ibi ciuilis obligatio reperitur, quae eorum statui repugnat. Nemo i men inficiabitur, quod habeant capacitatem passivam, ut accipiant, quod haeredes ,&testamentorum executores in conscientia reddere tenentur,& ideo hanc partem sustinent
Angelus verbo Legatum I. num. s. Sylvest. legatum a. quae - ω - .stione 3. dicto 3. Tabien. legatum I. quaest. q. n. . Rodrig. rQm .a. quaest. Rerui. quaest. I 25. art. . Favet huic resolutioni Decretum Societatis Iesus .parti constit. cap. 2. g. ibi. Praecipitur, ut nullus procuret eleem
Anam perpetuam pro domibus projissis, ctboc propter aedi
catione Si tamen aliquae tales eleemosna eis relinquatur ligant in conscientia , ct si non competat i s actio ad exigendas . Iulius III. Bulla. r..Societatem confirmirmando decretum hoc approbauit. Et tamen Societas in domibus tantum prosellis annualium reddituum incapax est sicut in ipsius costitutionibus habetur . Sic voveant Vuli , ct uniuersiper-mmam paupertatem , non solium priuatim , sed etiam communiter professi, aut ulla eorum domus ad aliquoi pr uentus , redditus, possessiones ,sed nec adulta bona sabilia retinenda ius aliquod ciuile acquirere rebus sibi ex charitate onatis ad necessarium usum contenti. Parte 5.cap. 2. F. S. Hac tamen incapacitate non obstante, Societas Iesu eleemosynis perpetuis frui potest, ad quarum largitionem haere-
348쪽
des & testamentorum executores ex consci S ita,& fideIitate astringuntur: suamquam Iesultae eiusmodi eleemosynas ciuili aAione in iudicio repetere prohibeantur, ut citata Iulij III. Bulla manifestat. 1gitur idem iudicium de Minoribus
serendum est Atque adeo licet annuos redditus obtinendi incapaces habeantur, eleemosynas tamen perpetuas. & legata seu anniuersaria sub Missarum,& Oificiorum onere tanquam eleemosynas pro labore ipsis relictas consequi seserit. Absurdum enim esset, ut stante eadem ratione, lesuitae, di Minores sub eadem dispositione non comprehenderentur. Et si alicubi maxime in hoc casu admittenda est d plex extensio comprehensiva necessitatis vel congruitatis, de quibus praeter iam citatos agit Puteus decis I . n. 3. Cauder. consit. I. in principio, & cum multis Rotta pei Martin.
Iam vero legata , θ' anniuersaria praefato modo Minor,bus relicta, civilique obligatione denudata, annui redditus, di bonorum immobilium rationem amittunt, ad quae obtrunenda Fratres selummodo incapaces per decretalem efficii tur: ct vel eleemosynet sunt et pro mercede laboris redduntur,quod tantum abest, ut Fratribus sit prohibitum , quod de mercede laboris primo, & deinde ex eleemosynis
vivere per Regulam iubeatur. Hoc assiimptum probat egre- . gie Bartolus: quoniam ea tantummodo immobiliter, perpetuoque habere existimamur , quae vel iam habemus, vel ciuili actione fruimur ad habendum argumento l. I. sis de aequirendo rerum dominis ' sed legata , quae eleemosynae titulo sub Missarum , ct Offciorum onere Fratribus relinquuntur, nec ab ipsis habentur, nec ut habeant ciuili acti ne perfruuntur,ut per se patet: Igitur cum ipsis fuerint oblata , licite recipientur. Quod autem legata ciuili obligatione viduata, redditus annui per Clement. Exivi g.cumque annui redditus de verborum Ani eat. Fratribus prohibiti dicenda non sint, ostenditur doctrina Barioli lib. 2. Minoricarum distinct. 7. cap. r. num. 33. Quoniam duplex est obtru
satio, prima proprie, ct stricte sumpta pro Iuris vinculo,
349쪽
quo quis ex necessitate constringitur Instit. δε obligat.ir sprincipio. Haec obligatio duo requirit extrema, alterum
in quo illa sit, alterum quod ad illius executionem ius sibi
vendicet. Et hac ratione tam instituentes, quam Iegat rh, & haeredes Fratribus non obligantur, eo quod propter altissmam paupertatem, quam profitentur, eiusmodi obligationis incapaces existant. Secunda obligatio largior di minus propria est,quam dicunt fidelitatis: Cum nimirum,
quispiam in seipso ad praerindum aliquid alteri costringiatur, licet is cui obligatur nullum habeat ius, ut illum in iudicio conueniat. Exemplo sit: Vovet quispiam certam eleemosynam quotannis Ioco pio erogare, antequam a Ceptatio accedat, iam vovens ad exhibitionem eleemosynae propter promissionem Deo factam constringitur, quamuis in loco nulla sit actio, qua voventemconstringere possit. Eadem ratione si quis votum Deo emitteret, quoad dandum Minoribus certam eleemosynam quotannis se obligaret, vel testamentum condens haeredem grauaret, ut eandem eleemosynam largiretur. Nemo dubitat vo- uentem in conscientia obligatum esse ad eleemosynantia. largiendam, &grauatum fidelitatis pariter & conicientior obligatione ad voluntatem testatoris adimplendam tenori . Quamuis in Minoribus nullum ius, aut actio reperiatur, ut utrumque circumueniant, & promissam, vel legatam eleemosynam erogare compellant quia tamen capacitatem
passivam habent, ut oblatas sibi eleemosynas, quamuis perpetuae sint, recipiant,quod eorum statui, & mendicitati non repugnat:ideo quando legata tanqua eleemosynet citra ciuialem obligatione,&actione eis relinquetur,licite obtinebuta Propter hanc rationem Discalceati, & Recollecti, qui paupertatis Seraphic obseruatores rigidissimi vulgo exilii-mantur in Hispaniae Conuentibus perpetuas eleemosynas annuatim accipiunt, vel triennales pro Capitulorum celebratione . Quinimo Conventuum sundationes minime acceptant, nisi prius sundatores, vel Respub. certam
cleemosynam olei , piscium, & similium singulis annis
350쪽
perpetuo largiendam consignet. Neque in holh Regulae nostrae transgressio reperitur. Ergo a sortiori cum tales eleemosynae mercedis vice pro Missarum ,& Oriciorum labo re nobis relinquentur, licite recipiemus. Nec oberit quod talis eleemosyna dicatur legata,quoniam dum ciuili obligatione exuitur legati naturam amittit, & eleemosyna pro ossiciorum onere reddenda existimatur, quod Minorum Regulae magis conctentaneum est: siquidem S. Franciscus pro praedijs, annui que reditibus laborem filijs suis testa mento legauit. Ego, inquit, maribus meis laborabam, alij Fratres volo firmiter quod laborent de laboritio quod pertinet ad honestatem. Quod adhibita proportione mensurandum est, atque adeo laici corporeo labori indulgeant: Clerici choro destinati ossiciis diuinis intendant, prout munus illud exigit:utrumq. enim Sanctus Franciscus exercebat, tanquam Diaconus ossicia diuina peragebat, & veluti laicus corporeo labori se dabat,omnibus exemplo futurus,ut qui que suum tenens ordinem, viastum labore proprio sibi compararet, ut quatuor expositores adnotarunt: idcirco non
nisi laboris deficiente mercede ad mendicandum remisit.
Euando, ait, non daretur nobis pretium laboris recurramus ad
mensam Dominipetendo eleemosnam; quq uiuendi ratio persectior est, de Apostolicae paupertati congruentior, quaa D. Paulus sectabatur. Vnde Ephesijs dicebat, Nemini fui
onerosus, quoniam ad ea , qua mibi opus erant laborauerunt
manus i D. Prius itaque labor Fratribus indicitur pro victrict postea ad eleemosynam remittuntur. Vnde postquam P tifex citata decretali dixerat. God femper in eis. O eorum actibus paupertas sancta reluceat. Statim subiunxit: Prout ipsis ex eorum Regula inuenitur indicta. Sed paupertas,quae Minoribus indicitur,est ut primo de labore vivant,& quando Iaboris merces desuerit ad mendicandum tecurrant. Ergo si pro Oriciorum,& Missarum onere legata perpetua & anniversaria fine ciuili obligatione, sed cleemosynae titulo relinquantur absque ulla Regulae trangrcssione acceptabuntur.