Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

발행: 1771년

분량: 496페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

a D IssERTATIO IRversarii conatibus vindicandae . Quod ut guli gentius, atque enucleatius praestetur, de tane primum, quem Christus in Primatu instituendo sibi proposuit, dicendum mihi es.se video . Qua in re non illud quaerimus , quae caussa Christum impulerit, ut Petro p tius, quam alii cuiquam Apostolorum Primatum detulerit. Atque in ea quidem quaestione non una est Patrum sententia . Nam S. Hieroumus Petrum ceteris a Christo praelatum censet crὶ , quia Petrus senior erat ;

mas s3ὶ mirum ideo Primatus dignitate orianatum ajunt , quod primo vocatus a Christo primus credidit Christo οῦ summae Petri caritati alii tribuunt, ut Origenes , &

gustinus 43; plerique insgni fidei consessi ni , qua Petrus Christum Dei Filium prae

ceteris praedicavit . Verum de hac quaestione nihil est, cur solliciti simus. Satis nobis est ν

de Petri Primatu eiusque collatione Mitur . Principes,, terrae dant in compensationem amoris officia honorati

,, ra, non sic Christus; potestque hese reponi Doctori n se stro Cesoniensi, quod Salvator Matthei cap. ubi es refus dixit Petro: Vade post menta. a. scaudaIumer νnihi: quia mae opir es, mae Dei sint , fita es , homirniam . Vide in quos haec Fumisii maledicta coas renda demum snt, in Origenem di S. Amsit --

12쪽

C A P. I. 3 est , Petra suisse Primatum a Christo colla. tum , quacunque demum de caussa id honoris uni Petro Christus Dominus duxerit d serendum . De ipsa Primatus institutione Mgendum , caussaeque , ob quas Christus Primatem in Ecclesia sua constituerit numquam desecturum, investigandae . II. Has autem omnes una haec compleis ctitur, Ecclesiae unitas . Nihil ea Christo commendatius fuit. Hinc unius sponsae , unius milis , unius domus nominibus ac symbolis

Ecclesia in sacris libris saepissime desiisnatur. Paullus cum primis Christi Doctoris sui praeceptionibus insistens illam urget in singulis fere suis epistolis. Solliciti , inquit ad DH-Fos scribens sin, se are avitatem spiritus in

vinculo pacis. Unum corpus, unus spiritus, scut vocati estis in una spe vocationis vestrae. us Dominus , una fris , unum Ba Vma . us Deus, O' Pater omnium. Ad Corinthios

autem epistola so) haec habet enim

corpus unum es, membra habet multa, omnia autem mombra corporis quum με multa , tinum tamen corpus sunt σέ. . . . Nunc auin rem multa quidem membra , Mnum autem cor pus .

III. Caussa igitur huius unitatis Christus

alios dedit . . . Pastores m do Iores ad comsummationem Sanctorum in opus ministerii, δε- Α a nec , Fνbes. IV. 3. si .

13쪽

4 DIssERTA TIO IU. nec Occurramus omnes in unitatem fidei ). Sed illud praesertim necessarium duxit, ut unum Ecclesiae suae fundamentum constitueret ' Suis per UNUM ae fcat Ecelsam suam , inquit prianus 8), nempe Petrum, ut idem Cyprianus diserte scribit si : Una es Ecclesa

a Chriso Domino sUPER PETRUΜ ORIGINE UNITATIS ET RATIONE fundata . Namque exordium ab unitate proficiscitur , ut Ecclesia

Petrus, ejusque successores Pontifices centrum eiusdem unitatis sunt, atque appellari omnino debent . Quod Denaeus verbo convenire explicat eo loco , ubi de Romana agens Ecclesia ait : is hanc enim Ecelsam propter potentiorem principalitatem NECESSE

Nempe quemadmodum ab Irenaea editore clarissimo Massaetis animadversum est sIχὶ, is ut unitas inter tot Episcopos, totque sin- ,, gulares Ecclesias , tam longe a se invi- , , cena distantes , severi , omniumque conis sensus facilius explorari posset , nec ominis nes emergentibus controversiis , maximois cum singularum gravamine , simul in unum ' ε es. IV. 12. 8 ι. de tinit. Eccles

14쪽

C A P. I. sis num locum convenire cogerentur, necesse se erat primam aliquam inter omnes Eccle- ,, siam constitui, quae ceteris omnibus praeis, , esset, ceteris pro jure invigilaret, ac ve- ,, luti quoddam Unitatis centrum esset , in ,, quod omnes confluentes, ejusdem fidei & communionis nexu colligarentur . IV. Duo porro fuerunt Christo hujus cenistri constituencli fines; alter ut unitas iundaretur, alter ut eadem jam fundata numquam dissolueretur . Ac de unitatis in Petro a Niss TITU Tio ML luculenta sunt S. Curiani te. stimonia . Nam de Petro ait sI3 3 : Petrus super quem Dominus aedificavit Ecclesiam ,

UNDE UNITA TlS ORIGINEM INSTITUIT .

Similia haec sunt ex alio ejusdem S. Μartyris libro sI4ὶ : Quamvis ovosolis post resurrefctionem suam parem pol atem tribuat .... tamen ut tinrtatem manifesaret , . UNITATIS ORIGINE Μ AB UNO INCIPIENTEΜ SUA

AUCTORITATE DISPOsUIT . 'Eo illud peratinet Patiani Barcinonensis sis): ipso referente Matthaeo paullo superius ad PETRUM IO-quutus es Dominus, ad unum ideo UT UNI-TΑΤΕΜ FORΜARET EX UNO, mox idipsum in commune respiciens. Spectat Parianus pol

statem ligandi atque solvendi quae prius uni Petro promissa fuit a Christo , uti legitur

A g apud

cic Sp. LXXIII.

15쪽

6 DissERTATIO IU. apud Matthaeum Cap. XVI. dein vero post resurrectionem omnibus simul Apostolis comis municata, uti Iohannem Cap. XX- Ui. des autem rationem tradendae ejus potestatis uni Peiνο s utique caussa Primatus, ad quem totus ille Evangelicus contextus pertinet j

referri ad unitatem Ecclesiae , quae non mere repraesentaretur in uno Petro, sed ex ipso uno formaretur . Eadem Pariano aequalis Optatus Μdevitanus tradit, Christum enim id. circo claves regni coelorum supremam auctoritatem significantes soli Petro dedisse ait Io), ut unitatis negotium formaretur. Quod ad unitatis conservationem adtinet, testatior res est, ut confirmatione egeat. Unum auealterum ex Patribus dabo . Venerabilis B da inter homilias de tempore explicans illa verba Cap. XVI. Matthaeι, ρο ιι bi dabo claves Regni e Flo tim , ait: Ideo B. Petrus, quι Chrisum vera si e conj spus , vero es amore

sequutus , Hama re m caelorum , principatum Iudιciariae pol satrs adcep t, ut omne1 per orbem credentes ιntelligant, quia quicumque UNITATE FIDII VEL SCC ETATIS ILLIUS qu libet modoJemet. D Ss fgregant, tales nec vιninculis peccatorum afo 'vi , nec januam Possint regni caelestis ingredi . Quamobrem . sicuinus

alebae s i ὶ : ne sebi aiιcus inveniatur , non catholicus , sequatur probatissimam S. R

16쪽

C A P. I. 7 manae Ecelasiae auctoritatem I at unde ea holiaeae frit initia adcepimus , inde exemptaria D. Diis nostra semper babeamus et ne membra aevire separentuν suo . Disertissima quoque in hanc rem, atque gravissima sunt quae o uileienses Patres in epistola ad Imperatores 18 de Romana Ecclesia perstrinsere: Totius orbis Romani evm Romanam Ecclesiam , atque illam sacrosanctam . Oolorum fidem ne turbari seneret , obsecranda fuit elementia υe-βνa - inde enim in omnes venerandae communionis jura dimanant. Quid, rogo, est in-- quit Balterinius I9) quod catholicae iam-

,, munionis lura ex Romana in alios omnes,, di manant Ecclesias λ Id unum profecto , ,, ni fallor, quod nulla alia particularis Ec-- elesia id habet juris per se se , ut aliarum ecclesiarum communionem exigat ,

se nisi ipsa communicet eum Ecclesia R mana , quae sola per se omnium ecclesiari rum communionem & unitatem omninois requirit, idemque communionis jus aliis, , Ecclesiis secum communicantibus impar. tiatur. V. Quae hactenus ex Patribus confirmavimus atque illustravimus , omnium aetatum Theologis probata fuerunt . Iohanaes Gerson adversariorum coriphaeus ea clarissime prodidit in opere ae potesate Ecclesasica consid.

17쪽

8 DissERTATIO IV. p. ubi memorata Christi ordinatione piimaria, qua volvit Ecclesiam suam regi principaliter sub uno, ab uno Monarcha , sicut es tina su-s , unum baptisma , una Ecclesia unitarite capitis tam mimarii quam vicarii , hanc rationem addidit : suoniam Uie es optimus principatus praesertim in spiritualibus AD CONSERVATIONEM UNITATIS FIDE l, ad quam obligantur omnes . Inter adversarios celebris

quoque est Cardinalis C anus . Hic tamen tuum Basileensis Synodi , cui maxime faverat, infelicem exitum deprehendisset, in epist ista secunda de usu calicis ad Bohemos , quam deinde scripsit , non solum unitatem

In genere cum Romana Sede necessariam sta. xuit ex S. CFpriano, cujus ex sententia erit, inquit, necessario catholica Ecclesia illa , quae prιmae Sedi adhaeret ' verum etiam unitatem in fide cum eadem sede adeo necessariam censuit ' quum observasset alias sedes , quae

ab ea se se diviserunt, in errores fidei fuisse prolapsas , nec rediisse ad veram fidematis eas , quae ad unitatem fidei eius reve s e sunt , tutum ab erroribus perfugium inti.ιιone cum principe in Ecclesia positum pronunciaverit . Neque omittendum Petri de Marca, cuius etiam nomen in ore omnium est adversariorum, testimonium in ea dissertatione , quam de discrimine Clericorum, &laicorum inscripsit seto). Petro enim prae ceteris

18쪽

CAP. I. stteris Apostolis tributum ait , quod est e

put unitatis , adeoque tenerentur . fm toti pamticulares Ecclesas subucere huic unitati , ut docuit Optatus, cujus specialis cinodia in unia .ersa Ecclesia erat penes Petrum . Uno vectores isa comprebeηὐ potest. Pares . Utili in-rer se , m in Apostolatur sed ratione habita ad unitatem ecclesiarum servaηdam , Petrus

Exi Mio IURE ET PRAECIPUO erat caput se

VI. Quod vero de Illustrissimis Galliarum Epit copis dicam 8 Innumera possem eorum

testimonia hanc in rem congerere. Ρaucis ero contentus ex iis , quae Q. Scardi recitat in opere de suprema Romani Pontificis auctoris re ex bωιerna Ecclesae Garicanae doctrina ta I J .Eccusa Romae fundata , inquit Eminentissimus de Roban χχ ) insistita es a Chriso

centrum essentiale , cr necessarium unitatis. Emdem Comanam Ecclesiam titulo cohonestarunt cum Senonensis Antistes in pluribus Pa.

storalibus documentis sag), tum Episcopus

19쪽

Bononiensis set ς) . Adde illustrem Eminen. tissimi de Bipse sententiam , quae hujusmodi est fas): Romana Eccusa , quam Chrisus

constituit centrum communionis Carbolicae c put corporis , quod unum semper esse debet , quod tamen hanc unitatem servare ηοn potes , nisi cum ea maneat unitum tum sensuum comis formitate , tum perfecta omnium suorum membrorum subordinatione. Adde etiam Podiensem Episcopum in nuperrimo opere saοὶ, quod in prima dissertatione suit a nobis non seis mel appellatum . Praestantiora tamen , quae universus Clerus Gallicanus saepissime litteris prodidit hujusce veritatis monumenta . Ete

nim in Encyclica ejus Cleri epistola 2. o. ctobris 1663. ad omnes Regni Archiepiscopos , & Episcopos haec legimus digna, qui

rum memoria numquam intereat : Obs

si quium, quod sancto Patri exhibere conis ,, suevimus, Episcoporum Galliae veluti heis

20쪽

C A v. I. II se re mas est . Hoe est punctum soli duriis gloriae nostrae, 'uod 3c nostram fidem inis,, vincibilem reddit , & nostram auctorita-- tem in lallibilem, quum utramque insepa- , , rabiliter iunctam tenemus cum centro re ,, ligiὀnis, nos colligantes cum Petri Sede,, per fidem 3c disciplinam in unitate spiritus Ecclesiae . Portae inseri praevalere,, non possent adversus vim , quae omnibus tenebrarum potestatibus terribilis est . Hoc ipso nostro saeculo non semel GaIlieani Praetules suis in Comitiis idem testati sunt. Calbedra Petri, quae est centium unitatis; ita

illi in epistola ad universbs Regni Antistiates ex Comitiis a. I 734. set I in iis autem litteris, quas ex conventu a. I73 s. ad Clementem XIl. misere pro impetranda I hannis Francisci Regis inter Sanctos adscriptioner Tu es, inquiunt, veneramur cen artim Cathol/cae unitatis.

VII. Quid λ quod idipsum Haeretici fateri

eoacti sunt . Cmelius Calvinissa in Examia natione doctrime contra actionem caussae inηeceηtum impressa a. Is 5 . sa8 de Petro , &eeteris Apostolis dixerat: Unum ceteris praeponi necesse est ad evitaηda schismata, disescinones tollendas, deinde addidit sap): hoc 3uηο optimum fuit medium in primitiυa Eccle

SEARCH

MENU NAVIGATION