Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

21쪽

χχ DIssERTATIO IV.Fa , quum Dei gratia major , copiosior eis rat, quam nunc conferri videmus . Imma ipse duodecim Apuloti vix satis inter se conuemf

fent , nis UNUs f Petrus J ceteris praefectus

fuisset. Ceteros mitto s3oin, ut unum Hug nem Gratium appellem. Hic ergo in voto pro pace Ecclesiastica ad art. 7. haec habet. ordo βυe in partibus , sue in' toto contιnetur in prinincipatu quedam , sue in praepositi unitate e σhoe es , quod in Petro Cbrisus nos doctiit . Et aliquanto post: Hic ordo semper in Eceleissa manere debet ' quia semper manet causa ,

ides periculum a schismate. Similia tradit in discussione Riveriani Apolvetιei , ubi de Petri

primatu disserens , testatur cum Hieroumo unum fuisse praesectum , uti oportebat , ob unitatem servandam, ut schismatibus praecaveretur. Nam sine tali primatu, inquit, extria controυersiis non poterat , scut bodιe apud Protestantes nulla es ratio , qua ortarum inter ipsos controversarum reperiatur Inis . Eamdem porro necessitatem primatus confirmat ex priano , a quo satetur in unitatis bonum agnosci Petri primatum eum auctoritate. VIII. Quo minus mirandum est , Febro nium ipsum , ejiisque laudatorem Feretram nobis in hoc adsentiri . Nisi in privata, , quaque Ecclesia , inquit ille s; t) Pastor ,, quidam adesset praecipuus, cui ceteri eju-- sdem

22쪽

, C A P. I. - sdem Ecclesiae Pastores obsequerentur ; nisi se in univeriali caput immineret visibile, in

,, quo vel ut Unitatιs centro singulae coalesceri renr Ecclesiae , ex naturali hominum cuin

,, piditate , qua ad summam quisque libe ,, talem ambitiosus adsurgit, timendum pro , , sus foret, ne dissoluta brevi unitate, totis in Ecclesia exurgerent schismata, quot S ,, cerriWF. uti S. Hieroumus loquitur imismo in priore volumine integro secundo para grapho capitis secundi probaverat , fundamentum huius Primatus esse bonum unitatis in

Ecclesia , & para grapho quincto , Ecuesiam,

eui Primatus adnectitur, per hoc feri ceηtrum tinitatis ostenderat. Quoniam autem Peretram nominavi , ejus verbis hoc caput concludam. Sumpta sunt autem ex epistola operis de ' Episcoporum potesate ad Lusitanos Episcopos nuncupatoria s32) : Tutii L Padri comeoiaemente insegnano, non egere Italo altro quo

23쪽

centro unitatis constituimus, a esstis Febr

nium Uenditur, ejusque effugia praecludun

tur.

I. o Revis admodum est nostra eum Feri

B bronio consensio . Romanum Pontificem centrum esse unitatis inter nos convenit ; sed dum ejusmodi centri, cui tota Primatus dignitas innititur, indolem atque nain turam explicare adgredimur, quam maxime dissidemus. Quaere ex Febrenio, quid rei sit Pontificius Primatus' respondebit I), principaliter consistere in minisseris injectionis supeν omnes Ecclesas , ut in eis quisque , praesertim Episcopus, suo muneri ac obligationi s risfaciat conformiter ad Ieges divinas , atque Canones, communi Eulsae consensu seu acceptations stabiliros I per hoc Romanum Pon tificem ) feri centrum unionis , quemadmodum fulicitudo omsium Ecclesiartim , quam habuit Petrus , omni procul dubio s a ) ex CMisi i pituto nee Hia fuit, nee alia esse potuit, quam Inspectionis θ' directionis, in Episcopos iam pro θ .n cenis civitati s m dis ictibus com

24쪽

C A P. II. Iseonstitutos. Alibi quidem, ne morosiorem ses e praeberet έ ait s3) se probasse primatum

Ectoritatis potestaris: primatum curae ac Diaιicιtudιnis, primarum quoque inferendis una cum

Corpore Episcoporum legibus oe dijudicandis caussis , ad idem Corpus , cujus ipse caput

est , pertinentibus ; immo & iurisdictionems vide hominis sicilitatem) non repugnat in Romano Pontifice agnoscere ) . Sed hae everba sunt. Cur enim si propriam jurisdictionem intellexisset, non addidit ea verba, quae in mea explicanda sententia usurparat, iuria stacti em obligatoriam , & coactivam supra mniversam Ecclesiam' Cur, inquit, quia Pontificis Romani cura super intendeηs s s esaiversa a eura Episcopali, minus illa importat infallibilitatem omnium minime plenam ab ea rivi Eulesiae dependeηtiam , m respectιve abis solutam Papae Monarchiam . Audi cetera .

Clamant iidem so) . & declamant ad veris is sus Febronium, quando Cap. II. II. nec., non Cap. V. 4. sustinet , summo Ponis es tifici magnam quidem in Ecclesia auctori- tem competere , sed non iurisdictionem M Pruprie talem. Nos sane non dispicimus, cur ille per hoc tam graviter deliquisse

25쪽

,, dicendus sit . Probavit ille, probavimusis 3c nos, Papae soli & absque Episcoporum, , adcessu & consensu non competere jusis sanciendarum in & pro universali Ecclesia se legum . Probavimus item , quod non nisio per Voluntatem Episcoporum obtinueritis potestatem, quam Vigore primorum & ge- ,, nuinorum Canonum neque habuit, neque is exercuit, iudicandi in caussis contentiosis, is sed Episcoporum, seu in seriorum Cleric ,, rum . Dicat autem quisquis volet c certe, , nullus id dicet Iurisconsultus 3 eum , viis officii, propriam habere iurisdictionem, quiis utraque hac potestate destituitur . Videia

ut nobis Febronius illudat, dum aut auctoriatatis , aut potestatis , aut etiam iurisdictionis nomen non abhorrere se fingit λ Fabranis jungamus perpetuum ejus Sectatorem Pere

eam ' ex discipuli doctrina magistri mens ais pertius intelligitur. Dico , ita ille 73. ,, che r essenEa dei Primato h stata in treis parole deseritia dat S. Abate di Chiara. valle Beνηardo nei luogo poco sopra clois lato: Quid tibi sono parole det Santo alis Pontefice Eugenio Tereo st dimisit Petrus, , Apostolus p Non sibi ille dare , quod nono habuit, potuit . suod habuit , hoc dedit ,

se Questi sono li termini, a' quali ristringeri S. Bernardo it Primato det Papa, vale a

in epis. dedicat. par. XI

26쪽

C A p. II. I7dire, in effere un Is petiore , un sopra ino, , tendente Generale di tuiti it Vel covi, di, , tuiti li Fedeli , di tui te te Chie se M . Quaerit mox ipse , in quonam collocanda haec sit inspectio λ ac post multas easque inanissimas , atque malevolentiae & ignorantiae plenas in Romanos Pontifices Curiamque Romanam declamationes propositae quaestioni tandem respondet s8) , non in altro ripolli,, da S. Bernardo l' esseneta dei Primato , chese ne li' essere ii Romano Pontefice un Ρ rela- , , to agit altri Prelati tuiti superiore , Ca-- po, e primo Presidente di tuiti li Vesto- vi, a cui per ussitio di sua Prima1ia in- , , combe d' invigilare sopra tutia la Chi est,

is accio Ognuno attenda ed adem pisca elat-

,, tamente te obbligazioni, funZioni, e mi- , , ni steri dei proprio ordine ed ussitio : eis con cio mantenere ii Corpo della Chiesia se in quella bella disposigione ed armonia

,, stabilita da Cristo e da suo i Apostoli ,

,, conservando ille si ii diritti di ci astun gra- do , e mantenendo in ei astun membro, , l'uso libero delle sunEioni proprie di sua

is Gera ichia. εII. Nos enimvero alia omnia sentimus . Iurisdictionem in Romano Pontifice profitemur veram propriamque in Eeclesiasticis rebus ad constituendam conservandamque uni. tatem, quae coactionis vi polleat haec ge Antis. Vinae T. II. B nui. ab ibi pag. AGI.

27쪽

nuina Pontificii Primatus indoles est ) ; ad

dimus continenter praecipuas, atque ex ipsa Christi institutione insitas ejus adsectiones csse, quod I. in universam, qua late pater, Ecclesiam proferatur . 2. quoscumque totius

Christiani orbis fideles suis licet Episcopis

subiectos proxime & immediate adficiat . g. iuprema sit, & nulli in terris potestati, ne Ecclesiae pridem in generale Concilium coactae obnoxia. De peculiaribus autem eius juribus, quae Febronius Romaηo Pontifici negat , heic agendi , ut dissertationis initio monueram, labore supersedendum est huic enim quaestioni, ubi in unam Primatus nain turam inquirimus, non satis apte isthaec tractatio immisceretur. Perspicue ni fallor , meam ego sententiam exposui. Quae ad necessarias Primatus adsectiones pertinent, sequentibus capitibus confirmabimus. Heic uni haereamus ejusdem Primatus naturae , quam in verae propriaeque cogentis jurisdictionis potestate posuimus. III. Non ego Febronianam sententiam aut

sum M. Antonii de Dominis, qui jurisdicti nis potesatem Primatui diserte eripuit ρ ) ,

aut ob Antiquiorem huius erroris auctorem indicare pol ram, Marsilum Pataυinum . Audiat Febronise , ct exho Telcat, audiat , inquam , quae Alma nus ex Theologis ipsi familiaribus unus hac de re scribit s de potest. E l. A latc. q. 3. cap. a. J Marsilius de Padua ponit , quod Papa nut-ιam kaber potestatem eoreeitivam , sue eoactivam ex iustitutione cbrisi ; sed ista opinis es damnato.

28쪽

C A P. II. Istaut cum Leibnitii , qui nonnullis unam directoriam potestatem spirituali Magistratui concessisse videtur Io), erroribus conseram; ac ne illud quidem memorabo totum quanis tum hocce unius inspectionis Romano Pontiis fici adserendae systema ex damnati Dupini.

libris prodiisse si i) . Haec ad invidiam adis

versario conflandam videri sortasse possent adcommodata, non ad ejus retundendos conatus. Perspiciat ipse num valde gloriosum Catholico homini sit ex turbidis hisce sontibus aquam, quam bibat ipse , aliisque bibendam propinet, haurire. Rem nos adgrediamur . Certissimam autem, ex qua uter

nostrum saltatur , dijudicandi regulam FGhronius ipse in medium adfert Ιχ): suod, inquit, Patres semper, id es per omnes at res , quod ubique, etiam in Oriente, in Asriaca , in Gallia, Pοηtifici competere agnovemni, id maxime s Concilia conspirent ) ei omni iure deberi censendum es. Non erat , prose-B 1 Eho .

rQ T. I. epistolar. edit. Lipς a. et 34. pag. us. Q um fir Deus ordinis, s eomus iani- Eesese Ca leaera postoliea uno retimine ιier reb que univessali eontinea dum iuris divini sit r eonsequens est , ων eiusdem fir suris foremur in eo DieitsaIis maxifame terminit se iustis eo . tinens bae verba nune addo direm ia 'otestate , omnis que s sorte Omnique necessaria fit explandum munus pro salute EeeIesiae avndi Devitate instructur. Quamqilam quum Dibnitius directoriae pntestati addat omnem meressariam ad explendum munus facultatem, amplius aliquid diresiodirio potesate , mea quidem sententia , indicat . ,εγ Confer Antibebroniam disi. II. Cay. I. n. g.

29쪽

2o D IssERTATIO IU.cto cur ille a Brisuetio in expoistione C.ithois Iliae Fidei se ista mutuari iactaret . Una eis nim haec regula a me in toto Mnt 'bronio spectata suit . Quare a primis Ecclesiae satis culis ad octavum s nam de consequentibus' saeculis , ut quae ab Isidorianis decretalibus occupata suerint , dubium non est vel ipso non dissilente Febronio, quin nostra dogmata ubique & sola saltem ad magni Occidenis talis schismatis tempora sint pervagata) conquisitis ex omni natione Patrum & Conciliorum certissimis testimoniis Pontificii, qualem descripsi , Primatum confirmavi . Sed eam tamen regulam libentissime , ut est a Febronio proposita, adripio; atque ita argumentor Patres O s ver , ides peν omnes

aetates , oe ubique , etiam in Oriente, in Africa , in Gallia Romanum Pontificem centrum Catholicae unitatis agnoverunt : huic propositioni, ut vidimus, Febronius plane adsentitur; Patres igitur & semper, & ubique agnoverunt s utor heic iterum altero Febronii

axiomate ) omnia illa , o sola esse Primigenia , oe essentialia iura Primatus , sne quibus

unitas , & centri ratio non potes servari Insanus si, qui hanc consequutionem negarit . Hoc igitur demum est inquirendum, num sine cogente jurisdictione unitas serma

ri s id enim addendum) & servari possit, si

enim Armari , servarique nequeat , primig

30쪽

nia prosecto & essentialis Prima tui diei ejusmodi iurisdi Elio debebit. Catholicos quidem

tu, Udictionis nomine nonnisi vim eoasImam intellexisse testis est locupletissimus M.tonius de Dominis , quum enim primatum ,

ut dixi, jurisdictionis explosisset sI ), Ca

tholicos secus docere fatetur , inquit Is) in eo requirunt seram iurisdidrionem, hues vim eoa Ilvam. Verum anne aliter sentiis re potuissent λ Quomodo enim unitas ominnium ex uno formari possit, ut Pacianus aje-bat, nisi omnes cum illo conveniant, eique uniantur λ Sed hoc vim quamdam in illo praecipuam exigit , qua omnes ad unitatem secum custodiendam obligentur . Formata porro unitate illud maxime uni curandum, ne haereses, ac schismata suboriantur , aut si subnascantur , cvellantur illae statim ; haec statim compescantur . Quare Caelesinas aje-bat Is : in speculis a Deo conseituti s sumus

ut vigilanti nostrae diligentiam comprobantes , , quae coercenda sunt rejecemus , quae . OMservanda sunt sanciamiis. Verum quis intelliogat haec ab eo praestari . possc , qui cogente jurisdictione uti non possit ad frangendam scelestissimorum hominum temeritatem J Ecelesiae satus, ut recte Hierovinus I 7ὶ in summi Sacerdotis diguitate pelidet , cui se non