Urbani Grammaticae institutiones, Graecae, nunc denuo summa diligentia excussae, & à mendis hactenus minus obseruatas uindicatae. ..

381쪽

DE PARTICIPII s.

O ti A., ηοῖο εντος, a prima persona primi aoristi passu

382쪽

μενον, minui

. hoc est, Articulus est pars oratio sualis praepositiva declinationi nosubluctiva, siue sit bordinativa. Articulorum aliqui praepositivi: alia subiunctivi. . Praepositivi hi Articus prae

383쪽

Articuli suppositivi.

Δυὲκα G. O . I INιθυντικα. Adnotatio. Articuli praepositi ui ct pro nominibus interrogatiuis accipiunε.Tῖ enim, ἀνσιῶτινι. Mτον,ἀσι - τινα.&in alijssimiliter. Sumuntur etiam re pro demonstrativo pronomine. Tob enim pro ἄτον. α τ . pro τανυμ. oc sic de aliis. Etiam cum R. coniunctione compositi. demonstrativa

A proinτο.& in alijs casibus similiter. Anicu. suppositivi cum nomine infinito M. composte

Etiam si cum coniunctione repletiva componam tur tantundem possunt. ut o me. ἀντὶ is ostς. re sπέe. ἁer; δυο σπεξ. κτiς. Soπερ, ἀνσὶ Go.7M Eodem modo si cum alijs coniunctionibus componantur, γε. scilicet Sya. Aeriri κα

τος παeαλαμβανομενη.id est, Pronomen est pars orationis declinabilis, pro nomine adsumpta. Dicitur autem ἴντωνυα sua, απο et ἔς αντι.quod est pro,ct o νομα nomen, si Nύτου o. aiκeo ν ίς ω. μέγα. si Αὐτερον si ίς v. Habet autem accidentia quatuor:genera,numeros,ea

384쪽

TRACTATUS SECUNDUS.sus,&personas. idam addunt species. 2 figuras. Aeeidentia

quidem primitivum.aliud possessivum, aliud demonstrastiuum, aliud relativum, aliud autem compositum. Primitiua quidem tria esse oportet: quandoquidem insuenta sunt, ut treis distinctas significent personas. εγω prumam. secundam, ος tertiam. emadmodum in uera Declinatio bis quorum declinationes λματι i adpellantur. hoc est, nesthcm positiuae. Quoniam unaquae* uox sui ipsius est positio, nec altera ab altera regulaturiquod no alijs orationis pars tibus declinabilibus euenit, quoru inflexiones consequenatia uocis procediit. Sed quoniam huiusmodi pron ina primitiua uario modo reperiuntur, tam in recto quam in obliquis, secundum uarium linguarum usum: non ab reduximus, eorum singula per omneis numeros oc casus sercundum diuersa idiomata uariari.

ctest pars una orationis composita. Nam si duo essenio rationis partes. dicendum fuisset, sicut εγιι ρ. Omnis enim dictio habens acutum accentum super era Canon. tremam,sequente enclitica dictione, in eadem syllaba serr

385쪽

Dacuus, Adcusativus Dualis nus

Adnotatio. Pluralis nus

Genitivus.

DE PRO NOMINE.

cut , arus. andoquidem nominatiuus dualis in o .dersnens, nunquam circu flectitur. Μ AONκῖς 4 Leei κως αρμε, secundum analogiam nominatiui pluralis Aeolici quo numero usus est Θεοκρσος ἔν otonroeoiς.

386쪽

TRACTAT Vs SECUN DV s.

mutanda sit. Nam sunt nonnulli qui asserunt omnino a. tenui spiritu secundum regulas scribendum esse. solum ilitud Theocriti excipientes, hoe est, Abini το ψi vel σμα. Pro ἡδύ, quod ab omnibus aspiratur. Sunt & qui articulos quosp excipiant,quos quidem pari modo aspirari uolunt:

sed his aduersari uidetur poetarum autoritas. Nam res gula est, quod quaevis tenuium, hoc est κ. m T. sequente uocali aspirata.in propriam uertitur aspiratam, alioqui immutabilis remanet. Vnde consequens est, ut quaeuis uocalis aspirata sit. ubicun* euenit quampiam tenuium ansteipsam uocalem in propriam aspiratam uersam ese. ut χἀμμ. αΦiκε eis. υ θ' ημῆς. Igitur ubicun* aliqua tenuiuin propriam aspiratam conuersa fuerit, sequente uocali, apparet illam omnino esse aspiratam, quod omnibus orationis partibus contingere uidetur, ubi dictio a vocali aspis

rata principium habet. Igitur 2 a. sue per se, sue ex κ. Cc aspirata

387쪽

H40 - id igitur censendum de plurali numero

primae perssinae pronominis, in cuius casbus omnibus ἶ. aspirata in a. uertitur Dorico more 2 Aeolico,an α.quossaspirandum sit. an tenui spiritu scribendum. Dicendum, quod cum pluralis numerus huius primae personae uariussi per omneis suos casus, ct etiam uariam habeat literaturram secundum linguarum diuersitatem. discernenda sunt quaenam sint Dorum propria, dc quae Aeolum. Nam tamς simplici μ. dc ὁμῖν, & αμ μ, dc ἄμας Dorum sunt prorpria, idcirco aspiranda. uerb & αμμες, & αμμιων, α σμAςψ'ς siue, um, & Aeolum sunt propria, igitur tenur. , spiritu scri senda: quandoquidem Aeoles omnino aspirartionem ignorant.&si Dores is quo dictionibus non aspiratis frequenti in usu habeant. Θεο. ut ξορνῖλον. K μες --ως εῖ ,2οκτο.

388쪽

TRACTATUS SECUN DV s.

licet iro. corripiatur. T.

389쪽

DE PRO NOMINE.

Dualis nuα ι Φοῦι irarοβολῆ G i. idcirco acuitur quemadmodum mς β -ωολiκῖς ῖωei κῖς ιγυιε. ta 3 νμμες ἀναλογιαμ. quo numero Pindarus usus est in Olympiis cum duobus catribus tantum scriberet. Y μεῖ ποτμος Αντὶ m Saepius tamen poetae pro accusativo plurali accipere consueuerunt,sicut ἄρμει Θεο. εμ obdiatoeoiς.

Et Apollonius secundo Argonauticorum. ως-κὶ quὼς

notat. Aduertendu est hoc loco in pluraliter numerii secundae personae a plurali primae literatura differre, quia pluralis primae abii. uocali longa per omneis suos casus principiubabet, quae εθA Deiκω M mo inῖ in a. mutatur. Pluralis uero secundae ab u. uocali ancipiti quae licet ubi aspiranda sit percomunem regulam. Aeoles tame hanc omnino. abnuentes. o. quo , ct si in principio dictionis existat,ter

390쪽

Erua. κευθμαος, quod frequentissimum est apud Platonem. si v 3 inquit ille. iiissecundum ueteres: nunc autem inusitata. INάδος ω.

Pronomina tertiae perssonae.

Dativus.

Ad satiuus