장음표시 사용
371쪽
Regula. Rofistus sescundus. Futurum. notatio.
Ο πψας, a prima persena primi aotissiti abiecto augmento. dc adiuncto ια-ὁ ἀψας. Vela secunda persona
τοι ταδετος. sicut o praesentis participium.
Oτin αμ, a prima persona primi fiituri προει - του ν. Tua
νεῖλον β.orem . a prima persona secundi fiituri adiuncto ri maius extrema circunflectitur. Nam participium secundi suturi ὁμοφωνε, participio secundi aoristi: non tamen ὁμοτονῆboeest.
372쪽
hoc est, conueniunt uoce, non autem accentu. Particie pium enim secundiaoriisti semper acuitur, Sper oν. declis natur. ac etiam neutrum in ον. facit. Paracipium uero secundi futuri circunflectitur semper.d per ouν. declinatur.
uum siue medium, habens in fine l. κλιτni J i, uer P 'tens extremam prima' personae, in μενος. particis pium facit. το σῆο. μυκρον, ut in uerbo. Nam omne uershum passivum, siue medium, in A. des nens, absque synaeres, in uerbis in ω. ante i. o. habere debet: uel solum,uel cum l. exceptis subiunctivis. το με. ψιλ . Nam partici: Regulae. Pia in μενος. acuunt antepenultimam ac per .i ιχ scribuntur τονος. μικρομ. inioniam masculina ct sceminina in ος. desinentia. α neutra in ον. habentia genitivum in eo. pero. at κρομ scribuntur. η γωκη. το τυσξυιἰνου. Nam mascus lina in ος. desinentia, in ου. faciunt genitivum. το θηλυακον. η τειῆομενου. amasculino fit. Quoniam omne masculinum desinens in ος. cum aliqua coninante praeter e . sistemininum habet. in κ. ficit illud. v γεεική ς τυἀομενης. το ου,ετεξορ,- τυ ξυιε , , a masculino fit. Quoniam omne masculinum, paribus syllabis declinatum, cum ex se facieat neutrum, simile proprio accusativo facit illud, ct eanudem facit declinationem. ut τορ σοφομτο σοφορ, - Φον. τορ τνάlo Hyrey, το τυσξοι 'ρον,ἀ τει , αενον. Παeακμμυος 4 ὐπεe rvmλΠιος. s
persona praeteriti perfecti passivi, per regulam iam diectam, quoniam omne passuum siue medium, habens in
fine μ. κNτiste, penultimam contra comm tDirem regulam. Nam participia in μενος. desinentia acutit antepenultimam. Hoc autem factum est,quoniam prsu Aa a teritum
Praeteritum passivum. De accentu.
373쪽
teritum pastiuum syncopam patitur. ac desectum syllabae in uerbo, sicut in praeterito passivo grauitonorum declaratum est. Quibusdam tamen participiis contrarium eues Partiripia r syncopam siue systolempatiantur. acuunt anpitalia. tepenultimam, ut oeμημευος Oeμ μος. δεῖ λμενος δάλωνος. ισ
nens cum uocali natura longa,non habens A. κλmκοι mutato ν. in cr. Οἱντονον participium facit. το φθή ς diphth. ia desinentia in sς. Aa in m. declinata diphthongum habent. Acuit etiam extremam. oniam omnis nominatiuus re accusativus, non existens ex synaeres, acur arido, untur. ino in loco quaeri potest. cur participium ao risiti pastui non seruauitu. sed illud in A. diph. mutauit. Discitur, quod desinentia in κ. λάτου. facientia triplex genus. per ος. purum appetunt declinari. ut Hio βής. - ἰος.
Regula. Participia uerb inaequalibus syllabis declinata, uel per
ντ. uariantur, uel per τος, abs p ν. ob quam rem mutauit s. in s. diphthongum, ut sit imitatio declinationis nomis nis, quae quidem ualeat tripisgenus, acetiam declinationem suscipere 2 gnore. ἔγ-κκ, etστυφθεντος, a nominastiuo fit addita τος. syllaba, ac subtracta subiunctiua uocarli diph. deinde r. in ν. conuer .τuΦθειντος tamen essederbuerat. sed declinata per ν r. syllabam, quae in nominatistio natura existunt longa, in genitivo uertunt in positione Canon. longam. Desinentia in in cum diph. in xenitis. Mo ab iciunt subiunctivam uocalem. excipitur κλεις, κλAsboς. πως, πουλος.&λως λυτος. Declinatur etiam per να quia omnis genitivus participit. proprium si perans nominatiuum, A; Ain. declinatur.dempto praeterito perfecto.
374쪽
TRACTATVS SEcVNDVS. ita gulari fila sicut Oaro in τυπloeri,τonbusti. Disserunt tamen di phthongo. Nam τπrbum producit penultimam per u. τυ uero peri. sicut χeresim Potest etiam huiusnodi dativus a nominatiuo singulari deduci, adiuncto t. ac etiam accentu acuto in circunflexum mutasto: ubi penultima natura longa accentum suscipiens bresuem praecedit. τυφθει δετυφθῆσι.
haec omnia formationem dc declinationem participij pri; mi aoristi omnino sequuntur.
Articipia media singula a singulis temporibus fiui, Participium extrema in μενος conuersa: quemadmodum 2 passi
375쪽
piis a uerbis in tu . Adnotatio pro omnisbus particis pus. gulae.
DE PARTICIPII S. Excipitur participium praeteriti persecti, quod activorum
more ab ipso medio praeterito fit, extrema in ας. mutata.
Ti o , a prima persona praeteriti imperfecti: br; θιν. moniam omne uerbu in . desinens, cum uocali natura longa, non habens tu. κλιτισκον, in cr. O tonum facit participium.το θής. diphthongo. Oniamin εις. desinentia λαππ. declinata, diphthongum habent. M ἄλλως. Desinentia in ης. kais a. iacientia triplex penus, o c. ut in primo aoristo passivo dictum est. αλλως. Primitivum huius uerbi, hoc est, τιθεω, τιθῶ, a perfectior ne habet ε. Eψιλον uero cum producitur, adpositione τοῖι. producitur. Ob quam rem prima coniugatio uerborum in ui. facit participiu διατους es. 8ιφθογγον. non auth; rex. o in loco aduertendum est,qubd omnia participia masculina uerborum activorum, tam in ae . quam in ui. des sinentium, extremam syllabam productam habent. Quor modo autem producatur aperiendum est. Nam in uerbis in M. patet omnia participia in ω. μέγα desinere: uno exscepto,uidelicet primi aoristi . quod in ας. productum desii Dit. ὁ τυ λας. At in uerbis inμi. quoniam eorum participia praesentis temporis resecundiaoristi uarias habent termis nationes,uarias etiam sermationes habere necesse est. mum igitur participia praesentis temporis horum uerborum sementur a prima perlana praeteriti imperfecti,cuius extrema longa est in omnibus coniugationibus. ut re etiam ipsa in longam desine
re necesse est. Adpetant praeterea ταχαeακυtessu a coniurgationis. hoc est, sermativas uocaleis, . scilicet. a. o. o.
quae breues stini: sicut in eorum persectis τiθεω. Isia,LNo, I u1σω, opus est sermare dicta participia alio & alio modo secundum diuersas uocaleis coniugationum.
376쪽
TRACTATUS SECUNDUS. ιῖ Participium igiturprimae coniugationis sermatur apri Auei bis in
maperssina praeteriti imperfecti. abiecto prius augmento; μι. primae deinde extrema uocali in propriam figurativam coniugae coniugatio; tionis, quae est . α ι . in cr. mutatis. ac etiam accentu in ubiimam translato. ut ετι κν,ὁτιθές. Sed quoniam eXtrema breuis est, contra participiorum activorum naturam, adssumpto t. in diphthongum, producitur: ut supra dictu estore sic fit τι θ' .ubi seruata est,. figuratiua uocalis conjugastionis in ipQ diphthongo. Participium secundae coimationis etiam a prima per: ες ndα
sena praeteriti imperfecti fi extrema inpropriam figuratis hi, uam quae est a. dc ν. in eri mutatis. ut Isem. ubi nulla uos calium adiunctione opus estiquum α. fit anceps, eadem breuis in seipsam longam mutari posit. In tertia coniugatione fit participiu etiam a prima peta Tertiae conssona praeteriti impersecti, abiecto augmento,&ω. magno iugauiam. . in o. paruum, quae est figurativa huius coniugationis, ac citiam ν. in cr. mutatis. ut ὁ ubi ος. syllaba breuis est: quae adsumpto ν. producitur diphthongo. ut supra diactum est.2 sic fit In quarta, etiam a prima fit persona praeteriti imperso mariae eoncti participium. abiecto augmento, & ν. in cr. conuerso. ut iugaliolus. Iwμν' ,ο Ιενγως. ubi nulla est facta uocalis mutatio, quum v. αντὼοα- n5 habeat in quod mutari possit, sed se ipsum breue in longum mutauit: quum id quo L χρονον sit.
hic aoristus est a regula exceptus, cum futuri con nata tem non seruauerit, sicut in uessiis dictum est.
377쪽
Aoristi. ἔ τέρως, is τεθέντος, a prima persona primi aoristi passivi
dem temporis τεθήσομαι. Participia
O ' τit μενος,τρυτi ει ἰνου, larima persona praesentis: quemadmodum re pestiva. Participium pr eriti med i non inuenitur, quum non habeat unde sormari possit. Nam in uerbis in ur. merdium praeteritum re secundum futurum formati non possunt: sicut in uerbis dictum est. Αοetsος
378쪽
imperfecti, κ. in α. conuersa, sicut in prima conitu conivg.uera
Penultima correpta, potiae aliquando metri grati
379쪽
DE PARTICIPII S. Participia Si uero syncopam patiantur, ct declinationem habeant
per syncopa faciunt tamininum in σα. ut .sως. ωτος, η εβῶσα. Py0'δ quo participio Isocrates ad Demonicu usus est, sic inquiens. ειν πολλοῖς μ* ω Δημο ικε πολυ &sωσας ἔνθη συμμ,τας τε τυρ ιαουφαιωργνωμας.ex reliqua Neutrum uerb ct ipsum etiam per s. magnum scribendum est. ut το ἔρως. --ωτος, dc neutrum horum circunflectitur, quor Annotatio niam crasts non est facta ex acuto dc graui. Nam omnis dς - ς' μ synaeresis siue crans, ex acuto dc graui circunilexum facit. or no '' a. at in hoc participio ἔ-ως penultima habςx grauem, ultima uerb acutum, quoniam participia in ως. praesieriti persecti super extrema habent acutum.ut τετυφως. graui enim dc aeuto non fit circunflexus, cum in diuersum tendant, nec usquam ad unum concurrant. Idcirco εsως ,sisue mastulini generis sit siue neutri, acuitur: quanquam exstrema per cram sit longa. In obliquis uero, oc eorum tamininis eadem syllaba. quae ex ultimo penultima secta est.cireunflectitur,nis ubi extrema impedia quoniam alia syllaba adueniente, accentuum regula uariata est, quae Restula de eiusmodi est, Omnis longa natura ante breuem finalem, accensib. ct in eadem existente parte, ac tonum suscipiens. circunflectitur. ut μουσα, iuga. sic isωτος, Ἀωσα. Hoc idem latiturct γεγῖς γε τος, aram in Oct μεμως μεμωτος, - se μεα ιαμ α quorum taminiuna sunt γεγῖσα, μωσαβέθῖσα. Neutra uero τογεγωτος. τορομῖτος. το βεβως, - ρενωτος. Praesterita uerli comunia, a quibus haec deducuntur, sunt κα, H M. μεμηκα, an π μῖ μωα. ---βοῦνιμ. a quibus subtracto κ. ac penultima correpta ἰωνικος fit μεμαα, βοθαα. unde participia