장음표시 사용
131쪽
namsigittam Medi Tigris vocant. Det latim Lacus
recessu Tigris i mora Nem iuridem , loveoque pati infra Terram labrus , apud Chal nitido emergit. Ecce ipsa qua ejusdemme verba sunt:
Dionysius Perlegetes, Octac: γειον quem dc Eustathius ejus Scholiastes , inlustra verbis ipsis Strabonis. Nec aliter Euphrati obvenire, Flumini tertio, Auctor es t Onesicritus hoc qui comes Ale-
λιιτὶ σαυά s ν. Rursimque Euphratem, Lacu egressem , proprio octio cum Mari jungi. Nunc autem ita ratiocinari, cuilibet erit in proclivi: Si jocans, ludensque Natura rerum sane mirificus opifex Amnes eosdemnae transcendere fecit vastas adeo tum Aquae, tum Terrae intercapedines respectu item ad egregium facinus, ipsis simum effici, prorsus sat lubricum est. De Vaug denique perhibet ' Plinius I gum alii Lib.c.ea . it. incertiis fontibus , ut Nilum a Cautemque vicinaM 1 eodem
132쪽
eodem modo, dixemni. Et i Solinus postea, ejus simiolus inficetus Tranasse de Mare itidem non deerunt, qui itidem dicant, qui conj
ciant, plurimi erunt. A fg Ni 1 cursus jam festinat ad Metas, dc nostra ecce DissERTA Tio in fine laborat: Duo tamen adhuc praeterea supersunt, quae adeo sic faciliorem reddent ejus creperam sententiam ut aliter id, quod adstruit, quotidie non fieri, Auditores vel nostri ipsi assentiantur libenter. Nam inundari Tellurem. vice alterna foras Aliam proferri, usque comaturae opus est passim repetitum it nec Fortunae vicissituduae crebriores unquam mortalibus contingere, in propatulo politum sit. Natura
nanque mutuo, O Fortuna, verbum vetus est, de Varietate certante ac dum res uunt Conctantiam, altera non cedit alteri. Et primum Duorum erit hocce Documentum Natura .
Alternatio isthaec , nimirum cra quae, Terrae, quam primi nos videntur comminisci;& inaudita fors ad aures nunc hominum accedit fors, inquam, ipsis me auribus familiaris admodum jam pridem accessit. Quemnam fugit , Alienis locis conspectum saepe
utrunque Elementum, Nudarique litora, Pelago
133쪽
la resin se recedente eademque vicissim alibi operiri, fatis interius effusis super Tellurem aquis p Sic Terrae Mari continuo transmutantur, mare Terris Ueluiparia secum sciente Natura, quaeque hauserit hiatus, alio loco reddente, effudit olim masculum ingenium . Cuilibet notum hoc, modo ipsum usquequaque non lateant vel obvii utriusque Linguae Scriptores, Prisci. Recentes. Abunde exemplorum segetis suggeruntd Strabo, ilinius qui vero Eruditione capitur reconditiori Eratosthenis adeat fragmenta, quae reliqua sunt, Hipparchi, Posidonii, id genus horumque Externum
Mare offendet cum Interno commissum, unicum, inquam, duntaxat Pelagus , haut secus atque Internum, d Arabicum, nihilo utrobique medio intermistae Tellurisci Contra autem, ipsum, quod indigitatur Nostrum Mare, Terram uille Continentem, nondum Oceano per Fretum Gaditanum infuso AEgyptum item
universam, animadvertet, anterius obtectam
Mari; ulterius in Libya plagas amplissimas,
nunc penitissime mediterraneas, ultraq; etiam Ammonis Templum; si credimus Herodoro, Drebuisse sigra Memphim, usque ad Ethiopum montes Ast subinde motu reciprocando, alibi M. 3 ab
134쪽
ab Interno Mari ablatas fere Acarnaniam , Achaiam , simibus eas Ambracio, Corinthioq; abligurientibus Xanthus dixerat Xanthus nempe Lydius nam patria Lydus fuit, res Lydias conscripssit teste Strabone Lib. XII. cxponens videlicet cujusmodi mutationes in ea Regione epenumero fierent, λυπι θ ἰὼ 'λ- eni in passim procul a Mari lapides, conchyliisormam referentes, alui pectinum aut beramidum e gies; tum Marinum lacum in Armenia, ct Matti
ms, inque Phrygia inferiori. Itaque si ibi per asium ess Campos istos aliquando sius Mare Strato autem , qui Physicus, puto, cognominatus, ut
conjicio ex Laertio in Stratone, existimat ex adverso. ΤΟ Ξυξ νον λ εχ ν -τερον, si Βυζιοῖον ο/χοι, Euxinum Mare non habuisse aliquando exitum, qui e I ad B qautium, Vitamen aperuisse, m.
aquam in Fropontidem, crine cJontum erupisci itaque Labripuisse tunc portiones non exiguas Europae, Asilae, uti Plinius innuit etiam cap. x C. Lib. D. ubi jam hinc claret, cujus alioquin loci
135쪽
loci sententia lateret subobscura. Sed plura jam exempla nos praetermittimus, ne taedio sint; unde plane constaret, Parum videlicet Terrae hodie mortalibus agnosci, ac parum smiliter Maris, quibus non contigerint palam ejusmodi vices nec antiquitus, aio, tantum; sed lacri, aut nudius tertius. Itaque quod volumus nos , Jure, merito factum in Cataclys mo , qui tamen inficias eat, sie factum, sponte sua quotidie id ipsum fieri,inficiari non poterit. Nec aliteri de Insilis existimandum, faciunt satis eadem Monumenta Antiquorum;
haustas quippe plerasque esse profundo, Ἀotidem plures mersas alias ex Mari, sepe visum
est Therasiam nostrae aetatis Insulam, pectantibus nautis in Rae Mari enatam, meminit magnus Seneca Jucundum Hercules spectaculum lathesterno die, patrum videlicet memoria, duae in Zelandiae partibus Insulta, cum opidis, virisq; accolis nonnullis haut longe obtuentibus, abserptae Horrificum spectrum i Non paucas etiam silentio praeterimus alias, sed negotium mihi erit cum Atlantide Insula Ejus
apud Platonem in Timaeo memoria est, locatq; ad Freti fauces Hercule in Oceano Atlantico.
136쪽
est, reliquo forsit tan Terrarum orbe; universus 2 Heu, laiὰ per quippe, qui Hi circunflexu tegitur,' in duas dividi Partes, minime in tres, ab Antiquioribus consueverat , Isocrate Auctore in anu rico paullo ante finem sed aevo Platonis tripliciter jam dis escitus. Utcunque autem sit, vastissimum patium illud jugi μια νυέος, ius diei, ac noctis illuvione haustum omnino evanuit Plato enim a Solone videtur hoc didicisse Solon, si Eudoxo sidem habemus, ab AE ryptiis Sacerdotibus, quorum sapientia intemeratior jam olim Nihilominus Tertullianus nutat Lib. De Tadio Cap. II. Cum inter I ulas, ait, La jam Delos, harevae Samos, si I, Ptito non mendax Aeoni Atlantico, Libam ,
ηψ' -- ίμ' , Asiam adaequans , quaeritur uuc. Ur Illo ta-EYhibem' vel ipsi lectionis monstro Aeon , quidvis praese-
137쪽
Hui, magia una hoc etiam, .mirum sane Per quam ad alias inquit, proximas Insulis patebat aditus Datque ex Insulis ad omnem Continentem, e regione jaceMtem, vero Mari iciuam Ulteriorem adeo amplam valde Continentem prisci illi homines cognovere Nostra autem Continenti proximam fuisse magnam illam Insulam, non jam ambigere cst. Ex ita item patere aditum ad alia I ulas, subjungit , easque subindicat, quae nunc etiam praejacent illi remotiori
Continenti, Peruano, inquam, tractui amplis simo, vel ampliori exicano, scilicet Cuba, Hi-LJamoti, Jamaica, S. Ioanuis, argarita, δί alia nonnullae. Pictis vero Inseulis transiri in Continentem alteram, Plato denique hic subjicit. Unde forsitan am conligere haut temere poterimus, Veteres illos Viros Magno nequaquam prorsus nescivisse quartam eam Telluris Partem, quam Novum orbem hodie nuncupant: Illisque ita concinnatis, vel animalia vel homines ipsos, in illa Loca, sic longe dissita, post Cataclysmum advenisse. Quod aliter, factu dissicillimum, sat negotii conflavit ampridem Sapientissimis. Hominibus. Finitima enim At-bntis illa Africae, de Europae, pervium aditum praebuit:
138쪽
piaebuit postquam vero submersa est, ac divulsum commercium, homines, de animalia inlata visebantur; transiitus neutiquam omnino id insuper Platonem admodum tiam tuetur, Verumque eum scripssisse ut in De I atho fidat ei Tertullianus, velut In Apologetico fisus est. Perperam autem ejus Interpretes, mon- nulli quoque Geographi novitii, Atlantidem cum America confundunt, Novo scilicet Orbes cum nec sit adiret fauces, nec hausta adhuc sit Potius redditum, repensumque pliarimum spatii Americae jusdem, quod subindec Mari emerserit, pro illo Atlantidis, quod devorarit Oceanus Occiduus, jam dudum est, quod auguratus sum. Id enim magis crit con- num utriusque vicibus Flementi, quas, ex dictis anterius utique liquet, fatis patere. Ceterum hic tam non tempero mihi, quin temporius argumentum hoc denique ad lancem exigam. Haut secus certe ac Varietate rerum operationum itidem Varietate pulcerrima Natura praedicatur. Quodnam igitur isto opus Naturae majus, quo tantum nempe, crerum etiam, persaepe variari, jam vidimus En quod Terrarum Orbes, Novus scilicet, Gn-tiouus spatia inquam,cisdem paria, non plaga,
139쪽
aut regio pusilla, alternantur, transmittant turq;. Amplitis nos prolixa tota Dissertatione probat una non ivimus. Immo potius multo minus.
Terram nanque primam ubisi Alluvionis aquam, nobis non invideant Diversam alibi Terram proferri deinde, studio duntaxat nostro relictum est. Saltem id jam largiantur nobis nomine Naturae, si tot nominibus aliis, quae praecessere, Meriti, Juris, adhuc oppugnant. Variat ergo Natura haut semel , per isto crebrius jam repetito : Sive certius sit, quod apud Aristotelem memini me legisse , Mare
nimirum sedes certis temporum intervallis necessario mutare Sive quod Seneca Philoso- .phus opinatur, Ejusmodi nundationes, Ariditates, Hiemes Summas esse, Estates Mundi fierique etiam in Capricorno, in Cancro, cum plura Sidera, quae diversos agunt cursus, nonnunquam in signa illa convenerint; altera eorum scilicet jusdem naturae cingenii in alterutrum. Censorinus teli rit etiam de Anno loquens Maximo Aristotelis Cap. XVIII. De Die Natalici Cujus Anni Hiems Summa ea
verat ei Aristoteles, id ipsum adumbrans Inde No igitur
140쪽
igitur orta plura Diluvia sunt, quae memorantur, hoc est, Hieme plures, Plato Ea desiignat, de evincunt Ea quoque manifesto iterationes, quas protulimus, tot vicissitudinum ingentium utriusq; Elementi quibus, docente etiam Sir
bone Lib. xvri τῆς mi πολλὼ ει υδωρ μεb βάλλb, τί δάτων πολι χ ρατῶ - ον ποπιν Terrae muLtum tu quam conNertitur Aquae vicissim mu tum in Terram transmutatur. N tandem moles vasta Terrae Continentis
inepte aestimanti obstet fortassis quid, quominus alibi quiret Alia ex aquis vel obiter prodire, perinde nempe atq; insula parva, monitum cum velim, Non aliter indigitari universam Tellurem, non aliter haberi a Philosophis maximis. I ui plane cst Terrarum Orbis nec magna quidem Insula circumit eum Pelagus. Sic Mela noster: Hujus Mundi medio Terra sublimu cingitur undique Mari. Sed anterius Homerus dixit, licet non vero asseverarit Hipparchus, 'ρχηγή - EisThτη γωκιι ικῆς ρι νας ηρον Primum Geo-oraphicae peritiae Auctorem esse Homerum. Sed cleganter ad Pomponii mentem quisquis ille sit Orpheus: