Sophocles, qua ratione vocabulorum significationes mutet atque variet. Dissertatio ..

1쪽

. So

2쪽

LIBROR O CONGRESS

3쪽

. Sa

SOPHOCLES

QUAM

AI LISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS

AUCTORITAT ATQUE CONSENSU

ACADEMIA GEORGIA AUGUSTA

MDCCCLXVIJ

5쪽

ΡΑΤM CARISSIMO

AUCTOR.

7쪽

Soph0clem non modo n0 qui hodie Graecorum tragoedias summo cum gaudio legimuS, Omnium On Sen Si primum inter poetas tragico Graeco habemus, Sed ipsorum Graecorum qui summus XStitit judex, riStoteles, nec minus si

Aristophanis i ad Aeschylum principatum deserentis et Quintiliani a Euripidem prae ceteri colenti judicia exceperis, qui ante et o Si eum in hanc rem inquirebant, palmam ad Sophoclem deserebant praeter alia virtutes, quibus enumerandi non datuS S locuS, a Xime ea laude X- cellit Sophocles, quod medium inter Aeschyli magnificentiam et Euripidis affectationem quasi cursum tenuit δ). Novavit illo multa cum in institutis tragoediae, tum in tragico Sermone, qui quid habeat in Sophoclis tragoediis proprii, paucis mihi liceat Xponere. - primum quidem si Graeci Soph0clem poetam μ ρικώτατον dicebant ), quam id recte

fecerint, non modo e rebuS narratiS, Sed etiam e perSO-

8쪽

1072), ex Significatione verborum, quam eandem haud raro apud utrumque valere ut λίμνη fretum, SinuS, ρυτή l0rum, ναίειν situm ess de insulis dictum i), uti notum est, Omnino ex toto Sermonis Sophocle tenore, qui ad Homericum prope accedit ), Sponte intelligitur. Deinde qu0madmodum sermo Sophocleus eschyleum aequet, ut quid discriminis inter utrumque intersit, paucis comprehendamu8. Duae res prae ceteris mihi videntur esse commemorandae altera quod Sophocles magniloquentiae aeque atque Aeschylus studiosus hujus tamen tumorem ), quem vel summus Aeschyli laudator Aristophanes reprehendit, fulicitur vitavit; quod alterum inter utrumque Oetum intercedit discrimen, in eo cernitur quod cum eschylus in fingendis novis verbis multus fuisset ), Sophocles verba novo

modo usurpavit . . atet quidem, neutram artem ab alter-Utro prorSUS SSe neglectam; nam ut hic quoque multa Verbis e Suo ingenio composuit, cujusmodi qua in tribus

δ Haust in annali phil. Ol. Suppl. I, p. 22 et 240 qq. 3 Tod Jh Aeschylo verborum inventore Hal. 18b5.5 Odo . Mulier. r. it. II, 40. Bern hard Gr. d. r. it. II, 2, p. 10. Lindner, Cothurnus Sophocleus g 14.ti Fragmenta e Nauchii recensione, versus VII fabularum ex Bergkii, eschyleos ex indorfit, Aristophaneos ex Meinelii editione

assero.

7 cf. Hesychium S. V.

8 cf. infra g 18.

9쪽

8chylu Vocabula, quorum frequens Si Sus, nove tranStata significatione usurpavit, sed in eo Summa posita est rei,

quod hujus in illa re minor est audacia, illius in hac re. Qui vocabula illa ex Oedipo Cotoneo collecta cum vocibus ab Aeschylo fictis comparaverit, facile opinor poterit, quam certos componendi fines sibi constituerit Sophocles, cognω

Scere, quaSque ratione in Su Verborum et novorum et

nove dictorum secutus sit Aeschylum Euripides in fabula Aristophanis 3 κομποφακελλορρήμονα nominat nimium ejus

componendi studium denotans, Sophocles e Similium analogia format quae format ), ita tamen, ut eorum vis alia Sit atque quam quemadmodum formata sunt habere debeant. Ut exemplum rei adjungam commemor duo Supra ex ed. Col. allata serba: θάκησις et ἀντίπετρος, de quibus infra sermo erit. - Quid quod quamvis sit χλωτὴς γήρου ), vocabula, quorum OnStan apud Homerum est vis, mutata significatione Sibi sumit. Si adjectivum πολυτλής, notissimum illud Vlixis, quippe qui multa sit perpeSSuS, cognomen a Sophocle in malam partem dictum significat: qui nihil non audet', j. 954.

Poetae transferendi morem p0Stquam cognoVerunt grammatici mo eo est ventum, ut quae fidem nullam haberonteXponerent, atque O Sque nonnumquam Sunt progreSSi, ut vim vocabuli a poeta in contrariam esse permutatam sibi persuaderent, quam procul ab arte tragica perspicienda ab-l ἀπρόσοιστος legitur apud Aesetiylum es. l6. quod ex Hermanni mendatum scribitur.3 Ranae 39. 3 Struvo de Metione Sophoclis Berotini 1864. p. 3. . Eustath. p. lq, 5. ad Il. V 6.

10쪽

essent comprobantes. Sic in segm. 38 adjectivum φαυλος significare magnus' Photio nemo credet ); in segm. 17sallitur scholiasta, qui ποδαπός pro nolo 90Situm SSecenseat ); in hil. 276 scholiastam, cum explicet νυν τηνε υπνου γερσιν, non modo quod non neceSSarium, Sed

quod falsum sit accipere ex indorsi adnotatione colligi potest. Idem in scholio quod ad Phil. 287 adscriptum est: συμφορα αναγκαῖα Valet ). - Αbsurdu Suidam in segm. 872 ς λίαν interpretari quivis intelligat, cum θαυμαστὰ

o conjungenda Sint. Ne recentiorum quidem temporum homines docti plus e poetae verbis elicere quam inest conati vitium translatam vocabuli vim tutu0ndi, ubi simplex et propria ad verba poetae Xplicanda Sussiciat, semper fugerunt. Sic in Phil. 568: υτάγγελος vocabuli Significationem: ipse ultro operam Suam pollicitus' esse quod dixerit Brunckius, Dustra laudat indorsus nihil est nisi: ipse nuntian8μ i. Non litor res s habet in Ant. 14, ubi vocabulum σαίνει valde exercuit interpretes. Neque exius primam verbi Vim movendi esse putans, neque qui eandem significationem a Vulgari ductam censent ), verum mihi videntur cognovisse nisi egregio allor, σαίνω hic ut alias haud raro blandiendi, permulcsendi vim habet cf. . . 320 σαίνειμε προστείχουσα. Audacia si quae S audacia in eo coti- Spicitur, quod princeps enuntiati notio, quam audiendi esse apparet, in Subjecto φθόγγος latet, Secundaria autem, quae est lasetitiae verbo notatur quod pro h percipi caram filii vocem praegnanter p00ta dicit: vox quam audio filii cara ad me venit Iu assovit exico quam legis vocis

συναλλαγή allatam significati0110m Geschich, Schichung, ea non est nisi ab interpretibus inventa tres enim quibus nil Audi Ell0ndtium in lex Soph. s. v. de hac re disputantem. cf. Dind. Ad Dgm. 403. 3 cf. Nauckii adnotationem criticam. 3 De vocabuli αυτός significatione ultro vide g q. 5 cf. alchenaer ad Eur Hipp. v. 863. . 256.