장음표시 사용
341쪽
M. FAB. QVINTILIA luna responsum, aut aliud certe dedissent: demonstrata satisfactio et in hoc valet, ut accipienda sit. Vereor, iudices, ne quid singere ex necessitate periculi videar, verumtamen me religionis meae dissimulare, quae ncciderunt non sinit ratio. Alexandrum apud me valuisse solum pulatis . aut ullam mercedem ' ego illum recessurum putabam, etiamsi non pacisceretur: Deus, Deus
ille testor ipsum et praesentissimi conscientiam numitiis) ille adegit, ille iussit, ille in has preces misit: se cundum hoc quodammodo fuit responsum.
higitur de bonis. Sacerdos ren to miudicat e accusator sibi.
Antequam leges eomparamus, intueri personas libet:
nos nullam habemus in litigando propriam cupiditatem: non acquirimus nobis: petimus bona lemylo, petimus honorem Deo: adversarius sibi vindicat, et in praemium nperae suae deposcit: ostendit, quare accusaverit. Quemadmodum personas comparavimus, ita comparemus et leges: idem demus utrique tempus,
In has preees An, Rartes, an, PVe ee. . qui in declitatione sebant. Sc uiae aliquis uti Iaalam apud Ovid. Ep. IV. 37: ignotas mitior in antea, de fenderet. Ostenduὶ Et ostenda, Aero L
342쪽
eandem utrique legi causam: ipsae tamen etiam citra defensiones, non parem rationem habent: scripta est altera Deo, altera homini: aequum est priorem esse rationem religionis.
Hie subiici poterat et locus, in quo laudemus hanc legem.
Praeterea et alioqui iustius est sacrilegi bona pertinere ad templum, quam damnati ad accusatorem rquaret quoniam in sacrilegio, propria templi iniuria est; in damnatione rei, alienum crimen. Ita illic praemium est; hic sol alium : illic datur ista pecunia; hie
quodammodo redditiar. Haec comparatio esset, si ipsas leges committeremus: nune nostra et tempore Prior est: ante enim commisit sacrilegium, quam caedem. ACcusator hoc nititur, quod ante damnatus sit caedis . quam sacrilegium consessus sit: non est autem inluendum, quo tempore aperuerit Se culpa, sed quo tem pore commissa sit, quo tempore hanc poenam, de qua quaeritur, ille meruerit: id quum ipsa natura iustum est, tum etiam legibus apertum L in caede enim Spectanda sit damnatio, in sacrilegio tempus ipsum intuendum: quaret quoniam lex tua ita scripta est, ut qui damnaverit, bona possideat: possidere non polis; lex
citra defensiones ὶ Franei vabat, defensionem. Stabilia poterat) Subi. Poterit. Aer. Propria tempti Proprii tempti , Aerod.
343쪽
mea Ita q ripla est, ut hona sacrilegi ad Deum pertineant. Statim ergo, ut secit sacrilegium, devotus huic poenae est: et ante ista honu ad Deum pertinere coeperunt, quam lex damnaret. Vide qua ritum recedas ab intellectu iuris huiusce: si caedem ante sacrilegium commisisset, tamen quoniam postea caedis da miratus esset, ad Deum potius pertinerent: non enim prodesset tibi, quod prius caedis tempus esset; quoniam lex tua non ad caedem, sed ad damnationem pertinet: nunc
vero quum sacrilsegium ante Commisqum sit, quam Caedes: non est dubium, quin bona ista templi sint. At enim praemium mihi debetur: meo enim benescio et sacrilegium illud inventum est: itnmo liercule etiam illa cae-cles, beneficio suo: ex quo semel manus inquinavit, insequutae sunt illae protinus furiae. ut hunc honii taetra palam occideret, Ut reus deserretur, ut damnaretur, torqueretur, ut consteretur. An vero tu illum, quod sacrilegium a se commissum esse dixit, praestitisse ignibus, quos nos Subiecinitis, aut singollis putas' nihil illa tormenta ad consessionem sacrilegii pertinebant; non de hoc torquebatur: numen erat profecto, numeri
illud, quod subiiceret saces, quod acrioribus stimulis agitaret: vos de caede torquebatis: ille de sacrilegio confitebatur.
Insequu ne fiant illae Insertae sunt. Aerod. Insequutae sunt enim illum. Fraucius.
Etiam illa enedes . beneficio suo Sei the, benslato saerilegii. GRONov. benulato hiιitis, Schuli. benes-eio quopDhr. beneflem dioino , arite coniecerat Cl. Scituli inguis. sed ite rum induxerat. Forte, benesidio Dei,
344쪽
II EREPIr AS FIDEI COMMISS L. Paupor et dἰνes uicini erant. Pia Veri u Tor Fcciosa i rumor orat adulterari Pati oris Maeorona a dioito , conscio Miro :delatus lenocinii reus pauper , ct absolutus est. DiMes . cessit heredo instituto bonorum omnium Par Perct, Ct Clogio tali. PETO VT HANC HEREDITATEM RESTITUAS EI , COROGAVI. Petit a Imia ere uxor hereditatem, tauquam silet
Quid dicimus, quomodo liaco uxor ot heres frit, et adulatera non eriti quomodo si conscius titillius flagitii suit mari. tus, illius potissimum fidei haec liors ditas mandata est y in. venienda ESi enim aliqua causa, propior quam horos sit. Num.
quid hic dives hanc speciosam adamavit; cum ipsa loqui
ves itast, 'ci:ditir lir tauritiasset, tuae restituas. fion olu esset omniaeontrover tu i ii irr virum et uxorem Orimi ilue m ido rostituetida est et
reditas millieri ex testninet clo divitis. Hoc ergo si ei l tlunestitiue in . quod di-ve1 ex Presse qti idem a Pauset re Pellit, fidem eius se iuulus, heredi lut tu reali lueret, penes se non haberet : sed cui restitueret. de eo nihil dictum ast nominatim. In hoe ambiguo eurintat uxor eoniectura , et ex tae ita s de et volim toto sis icommissum petit: eius enim in eo prohatio est. vl l. quidum quum silium L, in ilia, tr. de liae-re l. iiislittit . ubi npud A se canti in nihil testator quid si iam vertio ab hae rede petierat: hie tit inor diibilatio, quia re, litia i quidem, sed indesinite ponii lavit. Illud notandi m Ost, in rem hane adultorii l.ititiam suspectam suis. se, non dum lintriin, BbAolutum tuo Pauperem lem,eiiiii. Alios turpi personae siles tacita in fraudum legia ne commodata diceretur, es Acilliae luci. non uxoris actio. Habet haec declamatio alii , id commune eum ea n pud Sene en in lib. tu eontrov. , 6. ΑΕn. iiii , here Italo u rastiluas lan- quam fideicommissi. m : uxcrex siuei- commisso hereditatem Petιt.
345쪽
nillil ausus Est, loquutus est eum viro , et itide opinio dum captat, secit testamentum. Quaedam etiam si themate nou
Continentur, natura tamen ipsa mam festa sunt. Matrimonium
inter hos non esse, qui litigant, videatur mihi luce clarius ruon enim ego intelligo litem fidei tacite commissam, nisi conscio. Hoc eo pertinet, ne quis iudicum manifestas exigat
prohationes. Non est causa , quae recipiat testem , non est causa , quae recipiat consignationem : scrutamur conscientiam
eius , qui adversarius est. Totum ergo hoc iudicum opus ost. ut inveniant veritatem: quae ita demum poterit esse manifesta in causis latentibus , et natura conditis , si nihil existimaverint exiguum , quo inveniri veritas possit. Sic ergo praeparandus si animus iudiciam , ut etiam levioribus argumentis commo-
vori possit. Dissicile est quidem natura probare tacitum si dei
commissum: quomodo tamen probamus ' Quaedam, etiamsi per se firma non sunt, comparatione vinciant. Hereditas aut ad Pauperem pertinet, aut ad uxorem pauperis : si ad paup rem non Pertinet, ad uxor m pertinet. Elogium scriptum est
trimonium. Morg. Arrod. Matrimonium intcr hos non esse, qui
litigant Immo erat, et id ni minisseae praeserre per totam orationem oportebat deelamatorem. Hoc est, quod vult Fabius, et sie expressit: Matriis monium inter hos esse , qui litigant , Mideatur Lee elarius. Hoe scilicet pu dore ahstineti a quibusdam, quae alio. quiu utiliter in causam possent diei. Heroditis , Midetur mihi luee. Gnosov. Videtur mihi, Sehuli. Videiatur mihi. Obr. Non mim ego intelligo litom) Thaddaeus ignorat ego. Aerodius. Ne que intelligo haereditatem. Scribe: Neque item intelligatur haereditatemidei liarita eommissam, nisi conseia. Iloe est, illud q) oque, etai tion P - 1am dicium et expressum, upparest tamen et intelligatur iudicibus, non facturum suisse divitem. ut Pauperis fidei conmiliter et liereditatem sino nomine eius, cui restitui debeat, nisi
seius di Viti suisset. I alis est actio, de qua Quintilianus lX Iustit. . ut Da ergo his nobis agendum , ut iudi-ees illud intelligerent factum , delatores non Possent πρr hendere, ut di-olum: et eonligit utramque. GRONOV. Non autem ego intelligo heressitialemyde ommissum, nisi eonsciorum . aut
rem sidet e. ut ii in litem ex intelligo
sit repetitum. SciavLT. Non e. γολ- tolliso litem f. et lacile commissae nisi conseio, Ohreelit. Et natura eondicis Et natura re-eonditis , Aer.
346쪽
palam, certe, et manifeste : electus hic est ad transitum listre ditiatis: huius silentium et sides est utiquo de restituenda limreditate: ergo debet restituere alicuit si non huic, statim interrogo cui y Habent hoc incommodi controversiae schola sticae , quod quibusdam respondere non possunt r et quaedam incommoda huius generis, etiam in foro aliquando descen
ducit: et ideo dissicultatibus quoque utendum est.
- DECLAMATIOI ego tibi non debetur: superest, ut alicui debeatur.
Non dicis; superest, ut huic debeatur. Fidei tuae commissa hereditas est: quam committendi causam putamus' necesse est infirmam esse personam, cui restitui oportet: quum infirmam dico, non statim infirmiorem
Palam, Palam: certe et tria ni este electus hie est a. t. hereditati . Silentι iam eisdes est Fanquam de est. her. Aerod.
Et sedes Fides pro taeiturnitate
In Iano ) Lege . in forum. GRore.
Ad incommoda h. g. e. in foro a. 4eendendum. MuvLT.m ideo di ianitatibus quoque utendum est Qii intil. lib. X, e. S.' Sua μου,/uati gratia, sua cuiae: alia ἐν an latis sirius , alia pro riis. Hoc oratio reeta. illud sigura declinata eommea dat. Ima deni e utilissima est exemeιtationi diffs itas: ut illa, quam muἀπορωv quaestionem vocat Asricanias, qui quadringenta, T. ad leg. Fule. Ex illo eapite Quintilia ui, ut ex aliisl ,eis supra Declam. 26l et 27r et 336. Deile est imitear , eur ex doelamati Nibus , quae omnes Coloratae diei P inunt, qii dam sp cialiter Tracta. rus appelleti ADROD. Ergo tibi non deletus Marili argu mentatio est, in qiin supplere id opor. tet. Si me non rogavit, ut ii hi uxori meae quamvis parum ea sit uxor. eum qita non modo iurgium est, sed lis hereditatem restituerem erga tibi s dei commissum non debetur. Quia tamen me restituere voluit. suis perest tit alicui iuro debeatur: sed siqi emcumque alium, te multo magia desciet probatio. Quae sequuntur .su ut uxoris, aut eius ad voeati, argu mentum illud mariti refellentis . et incumbentis in hoc maxime , ut Prumhei divitem sui coli templntione, Pnu Perem rogasse , non ullius alterius causa. Λerod. Non ta statim infirmiorem diso Qui tacite nobis fidom nee ommodant
uti de filii elari, et fit ei a dieiinlue
ob id sacere necescte est . quod minus tuto iis nominatim relinquare , autro titui rii here 'o rimit . qn'hri mn xime volumus. vltante aut lege, ut lillia Papin. V onia. nul alin qnnu Abonesta ratione . r .ita , ne liheralis a
347쪽
dico, quam te: non est: vitavi mnq per te, ipsam sortunae i inbecillitatem. Pauperem iacit heredem: ergo oportet inveniri personam, quae possit esse sub tutela tua, cui minus tuto relicturus fuerit hereditatem, fliaui Alibi: ergo infirmam personam oportet esse feminae; et si quid ad hanc j ii firmitatem adiici potest, pauperis seminae. Adsum huic seminae: duxi ex tua persona
argumentum, ducere ex nostra volo. Dico hunc ani
mum fuisse divitis, ut hanc saceret lip redem. Cuius si dei committiti maritum scripsit lieredem: ergo si neque inveniri persona infirmior potest altera, quae tibi subit hiatur, quam haec; neque familiarior liuic, quam ina; credibile est, idcirco sic scriptum esse testamentum. Quaedam argumenta etiam ex incommodis petenda sunt: suerit necesse est ratio aliqua et causa, propter
eum , in quem benes ei esse cupimus, in invidiam ira lint, aut Partini honestetim suspicionem. Sit igitur infirma oportet ea persona, cui reli- irim voltimus: et nilque generii liter infrmior eo. Per quem hereditatis nostrae transitum et tran Amissionem εli stivamus: Seil sane in hae causa non infirmior. Nam quicum iliae is sit, nunt' test infirmior esse puri Peri . Restat ergo ut aliquis sit eorum, qui sub lu- tela et manu sint pauperix : cuius generis certum est ori liquis Roman rtim Iegibus, et hodie nostris. uxorem Disse. De personis, quae infirmae dicuntur Paulliis l. civitutibus, T. de
lib. I. Hoc amplius inquit quod
in alimenta aetatis infirmne sputa se nioribus, vel pueris puellisque relietum si erit ad honorem ei vitati pertinere ro pondetur. et Vlp. leg. 3. S. item si is, de lih. rxhih. ΛΕROD.
lim insirmiorem Hen e quia in te netnmutabimus hirne-Imino tollendum illud prius Non , qti d contraam nlem et arti m declamatoris est. Sit enim ille voluit: Cuni Asymam dico. sta ins mi rem incra, quam te: non enim Dita Mit Per te iPsam sirinnae im-ι eiu tu i m. Testat cir nimirtim. GRO- Nov. Tollit et non Schiiltiligitis , vel legit per interrogulionem. Deinde .
non enim x itainmur, v l, nos enim Mi. labimus. Aonne Mila inius. Oh P.
348쪽
quam dives non ipsam, ad quam pervenire volebat hexeditatem, scripsit lieredem: obstiterit oportet pudor; non ille praetereundi ali piem propiti litorum ; praeteriit
enim: non ille scribendi ahqilcm extrarium; lier demenim scripsit extrarium: rion ille bona sua in aliquem Iiuitii lem demittendi; demisit enim : obstitorii oportet familiarior aliqua causa : non poterat salvo pudore laanc scribere fieredem. Postea vobis causam verecundiae huius approbabo, postea scribentis animum: iniserim
fuit aliquid , quod obstaret diviti, quo minus hanc scriberet heredem. Quo merito, inquit, tuo te scripsit
hereilem' vox communis est: iisdem vorbis interrogare te possum: quid merueras, ut te scriberet heredemtquam diu etiam tertium non exhibes, cui debentur hereditas, inter nos quaestio est. Si nominasses, sortasse et illi dicerem, quo mori tot sed neque nominas ullum extrarium, neque vindicare libi potes hereditate mi Proinde nobis responde : quo merito ' nullo. Quis ignorat testamen lorum fortunam' et esset sortasse in totum iniquum, miti iri a nobis metalis alienae rationem. Sunt quidam irratio nobiles impetus animorum, quaedam gratuita, ut vulgo vocantur, odia. Quoties audivimus silium dicentem, Quo meo iii erit O Pater me exhereda-
Famihorior in Fiam ii ιritatis. Sc I. Quamdiu etiam ὶ Quam ilia enim.
Quo merito ὶ Quod merito, Marg.
349쪽
vit' nullam rem frequentior admiratio sequitur. Sed tolerabile erat, si interrogaremur hic tantum de hereditate: altius convicium qua ostio ista liabet: quidῖ si non communis ista infamia suisset y quid ergo Z negem fuisse rumorem, qui adspergeret hanc seminam ' iii scis an vera sint: et praesenti sortasse liti vel expediebat consileri: nam si istud, quod intelligi vis, verum est; utique hereditas nostra est: sed pecunia potius periclitemur. Nullum meritum uxoris tuae adversus di- vilem suit: quasi vero meritis tantum hereditates contingant. Interest, an ametur, qui amat Z potuit hanc amasse seminam dives, salva huius conscientia: erat speciosa; erat: potuit in hunc asseclum incidisse. Multis lint, qui testamenta sic scribant, tanquam illud ad vitam eorum pertineat: sic quidam heredes scribunt eos, quos captant, tanquam intellecturos, quamquam hecreto scriptos. Potuit ergo amor in causa esse, potuit ipsa pudicitiae admiratio iii causa fuisse : serit virtutum
intellectum rerum natura : nulla tanta vilia sunt, quae non meliora mirentur. Sed quatenus Suspicamur, vi-
Frequentior 'Nuentius. SCHULT. Si istis . quod intelligi , is in immo. od intelligi non Mis. Patrouus mu lieris volebat intelligi divitem amotis conscium suisse: idqtie ex praeseripto Fabii: dives aut ei iit patronus id inin iliai nolebant. GRONOV.Dιμ s , sal, a Diwes e salsea h. c.
Tunquam intellecturos , tanquam secreto scriptos Non nemo a udΑerod. tanquam in amicitiam allecturos, tanquam ad se attracturos secreto
aerotos. Anetoris suit: Sie quidam
h redes scribunt eos , quo eDP aut , anquum intellecturos , quam guam scin Ovio corimos. Sperant euim qi eum qriu iudicio, quae uinque occasione id aliquando ad eos emanaturum. uterimque , qtium serit, rerit . Ο cetav --
meliorit mirentur. GRON. Cur nou , nulli tanta Muta sunt, ut n. m. mi --
tur ; lieet et mi 'entur defendi postiti
us: inu , et securidiim eas loquamur;
350쪽
deor perspicere rationem, quare hoc tibi mandaverit: nondum illa opinio, nondum accusator videt: haec tanquam ab advocatis audies; ego de te suspicer: pauper eras; vicinus eras: huius noli mores, certa Sanctitas. Argumento probavimus: quum rumor utrumque insamaret , tu reus factus es: a te lenocinium committi, dixit accusator, non ab hac adulterium: non ergo nova haec erit suspicio mea, neque ex me nata. Id quod accusator tibi obiecit, hodie credo ; loquutum esse tecum divitem, egisse tecum, promisisse tibi multa ; novissime etiam iactasse testamentum.
LEGATI FILI Vs v IcTIMA PESTILENTIAE. Qui pestilentia laborabant, miserunt togatum ad oraculum Potendum et revonsum est ei, filium Φsius immolandum esse. Illo nimiiaetut cimitati sacra risiderari , filio Derum confessus est. Sacris initis Pestilentia non est strita : sitius Processit in concionem , et se fac interfecit. Finita pestilentia reus est legatus laesae republicae.
Aestimaveram, iudices, consequutum esse me hoc saltem, ut sanguine meo servata civitas, datae salutis grala meminisset: alque eo magis, quod si lius meus non
Obra P.Mirer eras Pauper es, Aerod. Mema desiderari γ Sacri desiderati,