Studia in Anytes poetriae vitam et carminum reliquias

11쪽

Studiis acadomi dis sinum imi situra iucundo sungor Officio, ut viris elarissimis, qu0rum lectionibus tot per ann0s intersui,

gratias agam quam nXimnS. Ante omne autem tu mihi e nominandus, larissime ΚUIPER, promotor aeStumatiSSime. Non Solum enim moadduxisti, ut tuum Xemplum Secuta accederem ad studia aetati Al0Xandrinae, Verum etiam in componendo hoc libello me consiliis adiuvare, adhortationibus incitare numquam desiiSti Graio Semper animo tuae erga me beneVO-

lentiae memor ero.

Et tibi, vir clarissime NABER, qui per academicorum annorum pri0rem partem viam mihi monstrasti in Graecarum litterarum studio et hodie etiam benignitate tua ovincire me pergiS, grate ago habeoque inceras. Grata cum recordatione, clariSSime IX, et tua bonoVO- lentia, quam Saeptia Sum Xperta, in mente mihi Vel Satur. Nec umquam se animo meo discedet memoria instituti0nis tune, Vir ClariSSime HLENBECK, qui antequam in Academiam Lugdun0-Batavam e profectus, lingua Sanskritieae studio in initiavisti. V0bis qu0que, viri clarimimi AN DE ES, ARSTEN, VALET0N, permulta me debere prosecto numquam Obliviscar. Nec non grata memoria pr0Sequor lecti0ne virorum clarissimorum PIERSON et SPRUYT, quos eheu nobis eripuit

Poestremo gratiae mihi sunt agenda viro doctissimo BURGER, bibliotheca Universitatis insteiodamen Si praefecto, atque in univorsum omnibus, qui mihi hane dissortationem conseribenti opseram Suam RVRVerunt.

13쪽

Pericles in praeclara laudati0ne funebri p0Siqua In civium OeeiS0rum parentes est c0ns0latus et silio atque fratres admonuit, ut 0gnati sui S ptime meriti digno Se prae- Starent, Vidua hisce est allocutus Verbis εἰ M u Mi καὶ

mulieribu praeseripsit Vitam, in qua SeSe applicarent ad res domestica iisque Suasit, ne c0narentur gloriam adipisei inter viros. Sine dubio Pericles, talia praecepta eum daret femini de ratione, qua agerent Vitam, non ibi peculiarem protulit pini0nem, Sed XpreSSit fere, quae tunc tempori Soptimu quisque Atheniensis iudicabat se iusto in civitatu mulierum statu. In perlegendi Attici Scriptoribus Saepenumero animadvertimus ita inter Se opp0ni Viro a mulieres, Ut SeXu Virilis non modo dicatur validior sed etiam maiue praeditus ingeni0. unde stat ut hic S0lus sit aptus ad colendas felici eventu arte ingenua et disciplinas. Tali ductus pini0n in Platonis convivio EryXimaehu Si Thuc. II 45. g 2.2 Veluti in lat. Conu Cap. 9 Pausanias sexum virilem deSignat

14쪽

tibicinam, qua modo intraVit, relegat ad mulieres in interiore aedium parte moranteS, quarum eum aliquo contemptusaei montionem, quod ipSae SeSe Sermonibus delectaro

Licet igitur in universum diei possit mulieres in antiqua Graecia non maximo sui AS in honore et multo certe minores egiSSe partes eum in privata tum in publica vita quam hodie apud nos agere oleant, tamen iam in remota illa antiquitat non defuerunt ingenia quaedam astuta, quae aequius iudicantia de muliebri natura, per Se haud ineptas ad artes disciplinasve colenda aut ad munera in civitate obeunda putarent feminas atque cauSa cur ipsorum temporibus maior mulierum pars viveret remota ab omni publica cura, inde potissimum repeterent, quod nimis neglegeretur puellarum eruditio Platoni certe, componenti do Republica libros, ea mulierum vivendi ratio ante eul0AObVel Sabatur, quam Otiu nostra quam ipsius aetati accomm0datam dicere velis. Nam initio quinti libriS0erateS, rogatu ut Xp0nat, quae rati in optima civitate viris cum mulieribus liberisque intereedere debeat, eum

15쪽

Αddit Socratos minime ridendam esse talem mulierum institutionem, quae Vel palaeStra Sit apertur SeXui muliebri nondum enim diu SSe, e quo ipsorum Virorum Xercitationes in gymnasiis non minii inuSitatae ac ridiculae Viderentur Graeei neque Vero aliud quidquam ridiculum esse ducendum h0minibus ration praeditis nisi id, qu0d sit malum. Diversitas ea, quam inter naturam muliebrem ne Virilem naturam XStare negari n0n potest, in statuenda liberorum educatione vel in mi gnandi iis personis, penes quas sit reipublica gubernatio, S0eratis pinione non pluris est ducenda quam eXempli gratia discrimen id, quod notatur inter hominem calvum et Virum c0matum talia enim discrimina has ad res omnino non pertinent. Denique non modo fleri posse existimat, ut pueri puellaeque pariter erudiantur, ut Viri ac muliere sine discrimine fungantur publici muneribus, sed etiam legem, quae talia prae Seribat, reipublicae saluberrimam Oent. Quantopere igitur distat haec Platonis sententia de mu lierum statu in re publica a vita ea, quam in usu quotidiano egi Sse m0Vimus plerasque mulieres Graecas Nec fugiti Ρlat de Ropublica L. V. pagg. 45 -452 A.

16쪽

ipsum Platonem praecepta sua de mulierum ita penitus recedere a uota Vivendi ratione, ut apparet e loco, ubi S0cratem dicentem facit haec: ἐκ ρα δυνατύ γε οδε

Ceterum non modo philosophos quosdam Subiit 0gitatio mulieres, dummodo maiore cum cura eddenrentur, haud indigna fore quae agerent parte quaSdam in Vita publica, sed revera tulit antiqua Graecia femina aliquot, quae variis se causis haud medi0ere Uod ἐν τυις οσεσι intadeptae. Nota Si res praeclaro adeo vir0 Saepe multum debuisse matribus SutS, qua per totam Vitam Summa coluerint pisetate Matri am0re unus omnium eminuit AleXander Magnus namque Olympiadem plus diligebat atqu0 pluris faciebat quam pSum patrem Cumque U0ndam orta esset Simulta intor eius parente pr0pter utrimonium a Philippo cum Cleopatra initum, non dubitavit AleXander matri favere partibus. Quin eiu cauS aliquamdiu Xul patria caruit, donec tandem Demarati Corinthii opera in gratiam rediit cum Philippo. , Magnam imprimis apud Spartiata fuiSSe matronarum auct0ritatem abunde Stendunt Plutarehi Laeaenarum p0phthegmata, e quibu apparet matres Lassedaemonia Solitas esse iuvenes in bellum proficiscentos Strenue adhortari ad virtutem redeunteSque post bellum finitum aut laudare pr0pter re gestas aut ob ignaviam XSecrari. Quin n0nnumquam, Ua erant SeVeritate, ipsae Videntur Oenas SumpSisse de iis qui male e geSSerant. Veluti de matre PauSaniae, quae prima fertur attulisse lapidem adibStruendam aediculam, in quam ille c0nfugerat, ut fame enecaret miserum filium, haec annotat Seholiasta ad Thucydidem i de Rep. pag. 456 C.

17쪽

γυναῖκες i)Pariter ne clarorum Virorum matre Saepe aliquam famam Sibi comparaverunt per pr0lem Suam, nonnullae etiam mulieres innotuerunt a praeSertim re, quod matrim0nium inierunt eum viris illustribus coniugum enim gloria non sivit at 0r eas in tenebris, sed apud aequale et p0Steritatem aut claras aut interdum etiam infames eas reddidit. Audacter affirmare licet neque umquam Spasiam tant aes laudes adepturam neque ad tantam invidiam perventuram fuisse Xanthippen, nisi Soeratis X0 altera, altera Periclis fuisSet. Iis autem mulieribuS, quarum famam procreavit aut saltem au Xit cognatio Vel affinitas cum egregii Viris, opp0nip0SSunt eae, quae ipSae per Se praesitarum famam sunt adeptae. Inter qua n0 minimi momenti Videntur paucae illae, quae inglaruerunt Studiis phil080phicis vel poeticis. Listet enim ceteris artibus atque di Seiplinis vulgo abstinuerint mulieres Graecae, Semel iterumque tam phil0Sophiae quam poeticae arti Studuerunt quaedam, non in bono

interdum Ventu.

Inter phil0S0pha certe prim l000 110minanda esset Dio-tima illa, quam Summis effert laudibus Plato in Convivio, Si certo constaret huius mulieri perSOnam meram Umbram non esse dueendam. Quid enim E Se orationibu S, quas de Amor habent convivae in illo dialog0, longissima est et Omnium c0nsen Su puleherrima habetur ultima. Dicit

1 Exscripsi hanc annotationem ad Thuc. I 13 vocem τωκοδ

μγ Ta P e Seholii expreSSi in Thuc. d. F. Haasii quae prodiit Ρarisiis a. 1855. Legitur eadem narratio apud Corn. Nep. TauS 5 , qui auctor videtur ignorasse mulieris nomen proprium. raeterea

rem tradidit olyaenus Strat. VIII 1., qui Theano nomen indidit

18쪽

eam Merai 0S, quom tamen ita jSSerentem facit Plato, tamquam omnem doctrinam de Am0re acc0perit a Diotima, quam mulierum perhibet Mantinea riundam fuisse ac plus semel dedisso operam, ut Socrati traderet iuSta περι obrio iuraκῆν notioneS. At Ver totam hanc narrationem, qua Di 0tima discipulus inducitur Socrates, SuSpectam habent multi viri docti, se quibus hic memorare Velim Arnoldum Hug, qui in a quam curaVit, C0nvivii editione fecit quod potuit, ut Stenderet Omnin non XStitisse Diotimam, Sed fictam esse eiu perSOnam, ut Sub mulieris figura loquentem faceret Plat ipsum S00ratem.' Quam pini0nem ut commendet, his etiam utitur Rrgumenti Platonem γυναικα μαντινικον Vocantem Diotimam nlludere doli μχνοκ ἐν quam callere eam dieat nec Sen Su carere ipSum nomen, tu designetur illa; 0lum enim mulierem eam, uno I0v magno aestimetur, impetrnre potuiSS 'Ao ναίοις ποτὲ

Lic0 igitur fortasse praestet credere aut nullam umquam Di0timam vidisse diem, aut Saltem, Si XStiterit, Ontantam habuisse Vim in S0erati animum, quantam ei dederit Plat0, quem philosophum novimu Saepe sabulis involvisse suas ipsiuS 0gitationes, id tamen me quidem iudicio efficere licet et e Reipublicae l0co Supra XScripto 0 0 0eratis illa in Convivio orati0ne, multo liberalius, quam Vulgo S0lerent AthenienSes, de mulierum mente atque ingenio iudicasse Platonem, qui non recusaVerit inducere S0cratem diScentem quaedam ab erudita muliere. At Ver ut pr0bemus apud antiquo Graeco n0n defuiSse muliere philosophiae Studiis deditas, potius videndum erit de Pythagoreis, in qu0rum Sodalicium iuxta Viros seminas

19쪽

id esse laetum, Sed solitum 'ythagoran Sine discrimine Sectatores utriusque sexus ibi asciscere d0cet Iamblichus, qui, quo l0c Septendecim recen Set Pyth3goricarum nomina, notissima tantum muliere enumerare Se perhibet. i Pra0ter ceteras autem in130tuit Theano, cuiu nomen Semper recurrit, Sicubi memorantur mali 0nae Pythag0reae, tum quoque eum reliquarum D0mina propria n0 tradunt

Sed iam est transeundum ad De tria S inter quas tantast 0ret gloria vates Lesbia ea ut 0nnumquam tu iusto obscuraverit reliquarum famam. Nam ut praeter eam On- nullae X antiquioribu post tritS, Ut e. g. Corinna, aliquantum etiamnunc notae Sint tamen recentiorum aliqu0t 90etriarum, quales fuerunt Anyte, Myr0, 0SSis, fama ita e St XStincta, ut 0die ne nomine quidem tenus e0gnOSeantur, Videaturque nonnumquam Sic aequalibUS DOStriS, qua8 vi tres vel quattuor poetrias tulerit antiquitas Graeca. Revera autem nequaquam ita restrictum fuisse earum numerum d0cet

Exigua per augeri etiam poteSt OetriRrum numerus. quum Sciamus praeterea arte poetica fl0rui SSe Megalo Straten, ) Iambl. vii Pyth. Cap. 36 26 in fine.

- Vetustissimum testimoniurn de Theano dat HermeSianax Ath. XIII 1. v. 5. Praeterea eam memorant Lucian amor. 30imagg. 18. oll. X. 21. Clem Alex. Strom. IV. 22. Diog. Laert.

VIII. 1. 22. VIII. 1. 26 Porphyr. vit Pyth. I9. Iambl. vii Pyth. k 132. 46. 265. 267. Suid. s. v. In Anth. r. p.

' Anth. r. IX. 26. Hanc poetriam amasse fertur Alcman Ath. XIII. b).

20쪽

Cl00bulinen Lindiam, i Moschinen Hedylon, M0linno, δ)Iuliam Balbillam, i Eudodiam Augustam. β Attamen Omnium long 130tissima fuerunt novem illa ab Antipatro laudatae, quo fit ut Sicubi apud Scriptores Si sermo de

poetrii S mai0 par earum Omin Um Semper recurrat. In Tatiani Apol0getae orat ad Graecos cap. 33, 6 ubi istrecen Si Statuarum poetria reprae Sentantium, inter quattuordecim mulierum nomina agn0Scimu omni est. Unee0ntinentur Antipatri pigrammate, Solo N0Ssidi nomineeXcept0. Alterum Xemplum praebet Eustathius, qui ad Iliadis L. II v. 1 - 15 annotat haec: τι δε καὶ γυναῖκες

Iam prim obtutu Videmus quinque o novem n0minibuS ab Antipatro c0lleolis hic etiam deSSe Diserte enim lau-ὶ Inter alios memorant hanc Cleobuli sapientis filiam Ath. 448 . et Suid. s. v. Κλεοβουλiγη et Κλεοβου λ. c. 2 De Hedyle et Moschine th. VII. 48 tradit haec: Hδύλη δετο ποιητου τουτου Sel. Hδυλου μήτηρ, Μοσχiγης δε θυγατηρ τι - αμ β γ τοNητρὶας ε τη τιγραφομάγη Σκυλλη στορεῖ e. q. S.' Stobaeus Fl0r. VII. 13 huius poetriae servavit dam in

urbem Romam.

Eius epigrammata, quae Thebis Aegyptiis insculpta leguntur in Memnonis Statua, edi d. albet Epigr. gr. ex lapid coni. 988-992. o Eudoeiae carminum reliquias a. 189 edidit A. Ludwic in Bibl. Teubn.' Usa sum a Tatiani est, quam a. 1851 recensuit v. l. Otto, quae est vol. VI Corporis pologetarum Christianorum saec. II ab eodem editi. Sequor huius ed divisionem in capita. 7 Exseripsi haec ex ed princi quae in lucem prodiit Romae a. 1542.