Studia in Anytes poetriae vitam et carminum reliquias

31쪽

mandaverit Pompeius, ut dein eas collocaret in theatro, quum contra Tatianus memoriae prodat effigies, quas vulgo ab antiquioribus statuariis Graeci laeta esse perhibeat. Plinii locum sic interpretatur alli mannu ut 90Stquam unam e Pompei theatro effigiem, eamque Eutychidis, me moraverit ille, deinde pergat recenSere mirabile partus, non iam cogitans de statuis tales partus illustrantibus. Eo iudie itidem Tatianus unam m0d novit Pompei theatri effigiem, et quidem eandem quam PliniuS, neque eo magiSarbitratur neceSSe esse credamu ipsum Tatianum aspeXisse R0mae hane Statuam. Neque Vero cogitandum esse censet de Statuis, quaSunum eundemque in locum collatas aspeXerit auctor Christianus Tatianum enim Sua partim finXiSSe partim deSumpsisse ab aliis scriptoribus. Ali autem a graviore argumento Kalkmannus debilitari putat fidem Tatiani, eo nempe, quod plerique e Statuariis

memoratis ViXerint multi annis OS mulieres, qua repraesentasse dicantur. Fusius demonstrat artifices plerumque SculpSiSSe Ol0rum aequalium Simulacra, quum notiSSimaStantum perS0nas Vetusti0rum temp0rum, Veluti Homerum,Hesi0dum, Aesopum, dignas iudiearent, quarum Vultu non

traditos fingerent. Tali 0 0r Sappho dignatus est Silani0n, uti Vidimus, Sed negat Tatiani Vituperat0 reliquas poetria tanta si0ruisse fama, ut simile quid de ii credere 90SSimus. pSe tamen e0ncedit ultimum h0 argumentum n0 Valere de Myrus et Erinnae Statuis. λ)Suspectam hoc quoque aikmann reddit Tatiani oratio nem, quod quinque memorat p0etriRS, quarum ne n0mina quidem aliunde sint nota, quod nusquam alibi nominentur' Cephisodotus enim, qui Myrus fecisse simulacrum fertur huius mulieris aequalis fuit cf. ann. 1. pag. 30 aueyde vero aik-

manno iudice Erinnae aetate antecessit longiu istam ut eius Atatuam facere potuerit.

32쪽

Clito, Praxag0ris, Learchis, Mnesarchis, Thaliarchis, i cum ab altera parte altum sit silentium apud hunc auct0rem de n0nnullis p00triis satis notis, quales fuerint Moschine et Hedyle. Hanc igitur proponit coniecturam Tatianum

SumpSiSSe 0etriarum nomina, quae continentur p. Anth.

Gr. IX. 26. iiSque inSeruiSSe quinque alia, quae ipS sinXerit. Forte fortuna factum esse non putat, qu0 et Antipater ThessalonicenSiS, huius epigrammati auctor, et Tatianus faciant initium a Praxillae nomine, neque magi qu0d apud utrumque Erinna Sequatur Statim p0S Sapph0. Aliquanto post digitum intendit in proprietatem, quam animadvertimus in multis Seriptoribus eorum temporum, quibus vixit Tatianus, ut adament Surpare OeeS OSdem SODO Continente Vel incipientes ab iisdem littoris. Mirum esse dicit quod tria e poetriarum n0minibus, Soli Tatiano notis, desinant in terminationem archis. Verba νζ6αοχίδος

m0d 0Xplicat, quod Sese Xeipiunt n0mina Myria et MyrtidiS, qu0rum utrumque ab initio habet littera MDρ-. Nomen Aristod0ti, quem sculpt0rem solus novit Tatianus, per analogiam factum Ss putat ad Cephisodoti nomen. EO Sque procedit, ut vel ea res, qua primo obtutu Tatiani fidem probare Videantur, Sic Xpligare conetur, ut potiUSeontra eum ferant testimonium. Cap. 35 disserit auctor Christianus se sua non didicisse ab aliis hominibus, Sed in itineribus, quae susceperit, Sibi contigisse, ut multa artis monument ipse aspiceret, Seque etiam Romae moratum eSSe, quam in urbem translata AE Graecia essent multat Eallimannus, duce Brunnio, satis violenter υ icta mutanRn ΝοσσAM perhibet quinque tantum p tria memorari apud Solum Tatianum quibus sextam Mystidem illam adnumerandam censeo equidem.

33쪽

Graec0rum artificum pera. id0m aut0m 0negat huic l000 ultimantius contendensi identidem Tatiani aequales,s0phistarum sapientia imbut 0S, Similibus uti argumentis, ut

00mmendent mundae in Sua Tutianum Vero, cum c0mp0neret fictum illum catal0gum, nihil aliud egisse nisi ut reproh0nderet Graecorum pravitatem, qu0 non puderet in coelum efferre mulieres c0ntemptu p0tiu digna propter carmina Sua amat0ria atque bSc0ena eumque, ut mai0r infamia cumularet Graecos, non m0d notiSSimn omne p00trias laseivia crimine argui SSe, Sed earum numer addidiSS00tiam utas quasdam libidin0sas p0etrias. Haec Sunt sere, quae argu montatur ali mannus contra ea, qua de Oetriarum Statuis tradit Tatianus. Attam0nn0 Videtur et SuaSjSSe Omnibus eis, pene quo Solet esse iudicium in quaesti0nibus ad Graecorum artem pertinentibus. Si evolvimus M'. '. verbeck notissimum librum, qui est inscriptus: GeSchichio de griuchi Schen Plasti kV, sume iterumque Videmus eum, quum memoretp00triarum Statuas, S0lius Tutiani niti testimonio. Vidua mu igitur p0SSinino fortasse quaedam Opponi nil manni

argumentiS.

Triennio p0stquam erit Serat ille commentationem Suam, v. d. inter in villa Albani, quae dicitur, animadvertens pulch0rrimam mulieri imaginem e marmore factnm, inVentro sibi visus est Sapphus Simulacrum. - Et iure. ut 1 Pag. 518 Sq.

o. pag. 32 mem0ratur Erinnae effigies a Naucyde facta, ID pag. l. iuxta Sapphus Statuam, quam esse elaboratam a Silanione confirmat Ciceronis testimonium, etiam Corinnae effigies, solo Tatian auetore tribuitur eidem statuario. ID pag. 112 Cephisodoti

duae Statuae Myro et Anyten repraeSentante memorantur. IVPBgg.

14 et 53 Lysippo datur raxilla effigies. II pag. T1 Euthycrates dicitur elaborasse Anytes, Mnesarchidis Thaliarchidis statuas. δ Cf. verbeel II pag. 12 et S. Reinach Heviae archeologique mars- avri 189 pag. 161. id imago . apud . Christ. Gesch.

d. gr. Litt. d. 3.

34쪽

videtur, nam habitu a Vultu revoeat in mem0riam Sapphus imaginem, qua Sunt in Signiti varii nummi urbium Mytilenes atque resi ii Non solum autem evicit interus villae Albani imaginem impraesentare Lesbiacam p0etriam, Sed 00 etiam pleriSque persuaSit, ipSum Silani0nem praebuiSSe Xemplum ei Sculp-t0ri, cui debemus illam imaginem ut 0di n0 dubitare Soleamus, quin teneamus imitationem Silanionis operis illius clarissimi, quod magni laudibus effert Cicero. Acceditqu0d Reinachius R. 1898 000 0, quem laudavi in ann.3. pag. l, Stendere Si conatu etiam n0bis Superesse imitati0nem alteri u Silanioni operis, qu0d memorat cata-l0gus Tatiani. Est enim inter Statua antiquaS, qua RSServantur in curia urbis Compendii C0mpiegne), parva effigies marmorea, in cuius baSi in Sculptum legimus Corinnao nomen poetria Tanagrae manibu tenet Volumen atque adstat ei a parte sinistra humilis ara, quae f0rtasSe obtinetl0 eum crinii alicuius, quo ornatum olim fuerat huius statuae Xemplum ab ipso Silani0ne elaboratum. Nam non dubitat Vir doctus Fran00gallus, quin artis X ign0tus, cui debemus 0rinna Statuam illam, ipsum Sila. ni0nem Sit imitatus, id quod efficit e habitu vestis et ex ratione, qua Ompti Sunt mulieris capilli. MaXime c0nvenit hoc poetriae Simulacrum cum Signi Tanagraei censetque

a Mytilenaeos in nummis uis fingere Solitos esse Sapphus imaginem testatur ollux IX. 4 M ιτυληναλι μὲ - τT Tae nai τ- χατι νεχαράξαντο. De nummis Lesbiacis Sapphus imagine instructis cf. WarWieli roth. Catalogue of the Gree coin o Troas, Aeolis an Lesbos qui liber est pars amplioris operis A catalogue of the Gree dolas in the ritis Museum Introductio pagg. 68-TI et pag. 9. Ibidem ab XXXIX . num 1 repraesentatus est

nummuS, Cuius par adverSa continet poetriae imaginem utque

nomen 'AIIΦΩ. cf. etiam s. numin. 6 et 8 duo alii numini. in quorum partibus aversis Sappho sedens cantat lyra. Qui nummi Omne aetati Sunt imperatoriae, ante quam non censet libri auctor occurrere Sapphus figuram in Lesbiacis nummis.

35쪽

R0inachius non PraXitelem, ut nonnumquam creditum St, Sed Silanionem praebuiSSe Xemplum c0r0plaSti Boeotiis. Praeterea observat aliquam similitudinem sibi XAtaro videri inter hanc Statuam atque eam Sapphu imaginem, cuius eXemplum Silani0ni tribuit interus, praeSertim quod attinet ad cul0rum formam. Hisce aliquatenus everti videntur argumenta a aik- mann contra Tatiani fidem allata. Iam non auSa Stcur credamus Tatianum de se nXiSSe, quae de Corinnas statua dicat, test reliqui scriptores antiqui ea de re nil tradant contra Verisimile est Servatas nobis Ss imitati0nes utriusque Statuae Silanioni Vindicatae in priore catalogo. Xemplum Simulacri, de qu agit Reinachius, pertinere videtur ad artem medii aestuli quarti a Chr. n. quum autem floruerit poetria Tanagrae cire n. 500, Sequitur statuam illam multo post eius Ortem SSe factam. Itaque Sapph non 80la fuit p0etria, quam diu p0St eius bitum, dignam iudicavit Silanion, cuius culperet Statuam pari enim honore asseeit 0rinnam. At nunc ne mihi biciat quis Silatii0ni vi ullam effigiem Tanagraeae poetriae tribui 0SSe pr0pterea qu0d Seulptoris aetate iam dudum bliterati fuisse videantur

huius mulieris Vultus. 0 enim ullum SSe argumentum die0. Nam quidni credamus in poetriarum signi elab0randis idem saepe secisse Statuari0 Graec0S, quod nem neget sacere OS S0lito fuiSse, cum cuperent repraeSentare H0merum, Hesiodum, alio illuStre Viro antiqu0S; quorum cum Vultu omnin ine0gniti SSent, ingenio proprio si ipsi artifices Xcogitare libereque effingere eos numquam ubitabant. Pr0seet nullam Vide cauSam, cur non Suo arbitrio effingere p0tuerit Silani0 C0rinnae Vultu ac Speciem, immo verisimile mihi videtur ita eum egisse. Nullum enim certum et genuinum Simulacrum huius mulieris tulisse aetatem is cias etiam ei PauSaniae Verbis, qui auct0r

36쪽

mum0rans pictam eius imaginem, in gymnaSi Tanagraeo

Nihil urg obstat, qu0minus cum verbecki0 credamus 1 octo 2 habere p0Ss Tatiani notitias de p00triarum statuis illis, quas dederit sculptoribus multo recentioribus quam 0SSent ipsae muliereS. Quia autem Graeo Statuarii id sentidem laborabant Simulnera, Sive era, Sive fleta, cuiuSVis viri gregii, cuiuSeumque mulieri clarae, mihi persuasi Tatiano nullo mendacio opus fuisse in recensendi p0etria rum Statuis, quod Satis magna earum deSSet copia. Neque mirandum Videtur, qu0 et Antipator Thessal0nidensis ot Tatianus inciderint i umque in n0mina arundem Oetriarum; num eno do erant clarissima atque omnium 110tisSimae, uti in prae satione ostendere Studui. Inde etiam quod uterque Soriptor aciat initium a nomine Pra X illae, nego esse efficiendum hausisse Tatianum ex Antipatri epigrammate. Namque Eustathi HS quoque .l ante alias Omneymemorat PraXillam et tamen perspicuum est ignotum huic fuisse illud epigramma ceteroquin enim non supersediSSet mem0rare

Anyten, Telesillam, N0SSidem neque tam obscure diXisset de Myrtide. Si autum fori fortuna ab initi legitur PraX illa n0men et apud Antipatrum et apud Eustathium, quidni mero quoque caSu eadem res assta esse potuit in Tatian atque Antipatr02 00 multum proficimus aik- manni Observati0ne de sonorum ac syllabarum similitudine; suspicari enim licet eum, Si Solu Tatianu ServaSSet memoriam Silanionis Sapphus, dieturum fuisse e litteris initialibus horum nominum equi totam hanc notitiam salsam

isse tamque esse. Memorabile sane est apud Tatianum oecurrere tria 110mina deSinentia in archis, attamen non Obli Vi- Scendum est inter ea p0etrias, qua revera XStiti SSe nemo i IX. 22. 3. Cf. quae disputat de Praxillae simulacro II pagg. 145 et 153.

37쪽

negabit, itidem tres SSe, quarum nomina eandem habeant terminationem, Tele Sillam, Praxillam, Balbillam dico. Vix necesso est addam magnopere etiam inter Se convenire Corinna et Erinna nomina. Infitia ire nolim Tatianum interdum dedita per aret c0niunXiSSe ea Oeabula, quae simile quid haberent, Sed Stendunt formae si oria et si is, SeSe XcipienteS, ficti n0minibu ei opus n0n fuisse ut talia faceret. Nihil nisi vera nomina tradens per bene tamen euphoniae legibus parere p0tuit. Graviter ergo labefactatam esse aikmanni argumentis auctoritatem Tatiani minime concedo. Accedunt autem quae ad defendendam eius fidem n0nnihil valere mihi videntur. Tatiani aequale atque Scriptore e recentioresc0mmentiet artis m0numenta libenter tribuunt notissimis et ClariSSimi Sculptoribus, quales fuerunt Phidias volPraxiteles. At in priore Tatiani catal0go ne Semel quidem memoratur Phidias PraXitelis qu0que nomen fruStra ibi quaeras. 0 praeSertim discrimen XStat in in Christiani apol0getae n0Stri notitias atque aliorum aliquot scrip torum loco illos, quo eum Tatiano comparat ipse aik- mannus, falS contenden huius uetoritatem non pluris ess ducendam quam illorum mendacia. Qu0SQ000 nunc pereen Seb eodem Servat Ordine, ita ut initium mihi sit faci0ndum a l000 Nicetae Eugeniani, i qui auctor in primo

Non 30lum abutitur Nicet a Phidiae et PraXitulis n0mini.

38쪽

bus, Verum quam abSurde etiam inter Seulptore mem0rat Zeu X in nobilissimum pictorem Talia autem Vitia manifesta nulla usquam committit Tatianus. Paulo p0sti transit Κaikmannus ad Athenag0rae, Tatiani aequalis, caput XVII Legationis pro Christianis. Etenim hoc l000, qui eate manifeSti erroribUS ille auctor c0ntendit, ut deorum n0mina atque genera apud Graec0 Sint inventa a tribus tantum ViriS, Orphe0, Homero, HeSi0d0, ita innia Graecarum artium monumenta SSe referenda ad pauc0 artificeS. P0Stquam quaedam est praefatus de pic-t0ria et coroplastice artibuS, Sic pergit de Statuaria: ουτοις

Itaque praeter cetera quae committit Vitia, Athenagoras adscribit Phidia tam Signa de0rum Omnia, qu0rum ignorat artifices, quam Aeseulapi Epidaurii Attamen c0nstat 0 Signum AESse Vindicandum Thrasymedi, id quod testatur

confirmatur magna Selepie Epidauri in Seriptione, in qua Thrasymedes quis dicitur elab0rasS templi tectum et p0rtam principalem e lign0, ebore, auro laetam proeUldubio enim Thrasymedes hic idem fuit artis0X, quem feciSSeAeSculapii signum chryselephantinum tradit Pausanias. )i pag. 22.2 CL Ovorbeck II pag. 125 sq.

39쪽

Summa igitur iniuria inscitiae talium auctorum, qualeS sunt Nicotas et Athenagoras, parem fuisse Tatiani ign0rantiam arguit ali mannus. Ill0rum enim mendacia nem0n0n deprehendat Tatianum autem imp0SutSSe lectoribus ne nunc quidem aikmann omne c0ncedunt.

Restat ut dicamus de locis quibuSdam e Clementi SR0mani peribu Suppositiciis. In Recognitionibus a Rufino Toran e Graeco Serm0ne in Latinum versis VII. 12 0 Phidiae peribus, quae Sint in inSula Arad 0, legimus haec ἡ P0st haec dicta unus e adstantibus Petrum rogare coepit

ut die crastina maturi u ad in Sulam. . . . Aradum .... pergeremus, videndi in ea gratia mirum aliqu0d OpuS, columnaS vitreas magnitudinis immenSae cui etruS.... Requie-Seit . . . . Um ergo die OStera. . . . VeniSSemia ad insulam c0ntinuo ad 0eum, in quo erant columnae mirabiles, pr0- peramuS. Erant autem in aede quadam p0sitae, in qua

Phidiae opera permagnifica habebantur; quibus intento UuuSquiSque n0Strum detinebatur aspeetu. V Recurrit eadem narrati in H0milia XII. 12 atque etiam in Clementina Epit0m de gestis . Petri Cap. 80, quibus l0ei Graeco Sermone iisdem fere verbis conscripta legitur. λ)Fieri potest ut, quae de Phidiae peribus in rem0tarium dam insula obviis tradit Seudo-Clemens, ipse non Sit

commentuS, qu0d reVera Aradi, ubi non mediocriter fl0ruisse videntur Graecae artes, adeSSent quaednm monumenta, quae hominum Sermonibu tribuerentur Sculptorum principi.

Certe Ernestus Renan, qui aetate imperat0ri Napoleontis III in Ph00nice indagavit antiquae artis reliquias, de illa insula Scripsit haec: Ces restes attestent que 'art gregarit Aradus es developpement plus delicat que Sur aueunautro p0int de a Phenicie Le teXtes nou l 'apprenatentdu reste a legende de ain Pieri e ait 'arreter

40쪽

Ceterum ut pinamus rumoribu quibusdam niti solid0- Cloinentis notitias, tamen vi quemquam e mai0rem fidemiis habiturum esse puto Phidiae nim n0men nonni Si per errorem deurrere in ejusmodi fabuli unicuique appareat

Iniuria igitur mihi videtur id egisse ait mannus, ut ex locis laudatis, qui pullulant Vitiis ne err0ribus, dem0n Straret Tatiani otiam catal0go reserto OSse falsis notationibus; discrimon enim maXimum, quod XStat inter Tatiarii nudam Statuarum enumerationem atque Athenagorae, Seud0 Clementis, Niceta Eugeniani viti0Sa notitias tantum n0n incurrit in oculos. Porro alicujus m0 menti HS Videtur quod nonnumquam nominibus propriis addidit Tatianus nomina gentilia certi 0res nos adit de Mnesarchidi et Thaliarchidis patriis, JURS, Opinor, non dScripSiSSet, Si omnino non Xstitissensp0etriae illae, quia tunc tutius videri poterat nihil a dur definire. Qu0 modo atque ubi ad notitiam omnium illarum Statuarum pervenerit Tatianus, videritne eas Roma an in itineribus suis, difficile dictu erit. Sed ut talia ign0remus, tamen quod aikmanni pace di Xerim dubitandum non 0Sse videtur, quin Verum tradiderit de poetriarum Statuis. Puto igitur ceteris Euthycratis et Cephis0doti peribus

i CL Ernest Renan. Mission de henicie Campagnei'Aradus pag. 29.