Animadversiones de actione paranomon [microform]

21쪽

22 toritatem accepit Cis r. in Aristocr. Sqq. ad quas explicandas scholiastes cum alia dicit tum monet I p. 7l7

videamus. Leptines ferendi ritum praescriptum migraverat; verisimillimum est legem eius sophismatis in modum in comitiis perlatam esse. opulus igitur rogationem sanxerat; le κυρια erat. Nec tamen ideo erat opus κειμενος licuit etiamnunc legem impugnare auctoritatemque eius reScindere, i. e. legem Rupo reddere. Quod quidem negotium Bathippus quidam suscepit, Leptinae litem intendendo eoque statim dilationem auctoritatis legis efficiendo. Res ad iudices deferri necesse erat. Obiit quidem Bathippus ante diem

iudicii, sed alii successerunt accusationemque susceperunt LAtque ita causa Leptinis iudicibus mandatur, apud quo decernendum St, utrum legi eius auctoritas reddenda sit necne'. Ergo lex eius a iudicibus, ad quos causa erat delata, unctionem nondum acceperat necdum in numero κειμενω VOp couerat, quo in nomOthetarum tantummodo collegio tollere licuit. At enim ora 146 edocemur ad Leptineam legem de- sendendam syndicos creatos esse β; supra autem audivimus id syndicis stoli: oυναπολογη Iopιευ0t z0 δ p 0 20ις νονιοις)

mandatum fuisse, ut apud nomothetas putrocinium legum, de quibus abrogandis ferretur, susciperent L Nonne igitur in

noruOthetarum collegi hunc causam peractam esse existimandum est Et re vera responsio haud aperta et prompta est si quidem nomothetas ullas in hac Leptinea causa partes habuisse negamus id quod propter rationes iam allatas fieri non potest quin faciamus. Credideris fortasse duplici quadam

defensione illo Syndicos oneratos esse, ut et apud nomO

thetas et, si pus fuisset, in iudici heliastico legum defen

sore eXiStere eos oporteret. Attamen si hanc explicandi rationem probemus inde sequatur syndicos apud nomothetas aliud aliud in iudicio heliastic suadere coactos esse, id quod nullo pacto credere possumus. Nihil igitur nobis reliquum esse videtur, nisi ut Statuamus diversos hos syndicosint illigendos esse, ad id creatos, ut legum illarum quidem iam perlatarum, Sed quae intra certum tempus ut vitiose

rogatae impugnata eSSent, CRUSum reciperent.

Optimo igitur iure cum Wolfio, Schoemanno, alii contendere licet hanc causam apud iudices heliasticos, actione quadam Leptini intentata, iudicatam esse.

Sed de eo fortasse quispiam credat acriorem Contro- Versiam existere posse, i an an actione te Leptinea accusat i sit. Quamquam quid magis consentaneum videtur quam de παρανομιον actione cogitare At statuit ipsius, Ber. d. K. aclis. 891 p. 48, in legibus actioni παρανομων locum

non esse factum distinguere enim affirmavit Aristotelom inter γα ρας παρανοp. o atque eam accuSationem, qua lex incommoda peteretur. Quare ad psephismata tantummodo impugnanda Athenienses actione παρανομ.ω USOS ESSe cenSet'. Mutavit quidem postea sententiam Suam in eam partem, ut contenderet, ad lege quoque impugnanda παρανομ.co actionem intendere licuisse, praesertim cum ritus ferendi migratus esset alia vero atque a Simillima actione ea leges accu-Satu eSSe, quae ut incommodae aut receptis legibus contrariae visae essent'. Neutrum tamen probari potest offendit

22쪽

2I25 quidem nonnihil quasi separata unius atque eiusdem - ut equidem credo, aetionis mentio de qua re v. p. 66 sqq. Verum in orat in Timocratem habita Demosthenes sic disserit ut fieri non possit, quin παγαυογύων actionem eam litem interpretemur, qua incommodae leges impugnatae sint. Cis enim

loco e neX luculenter apparet litem παγαυ6'. o Timocrati intentam esse. Et videmus παρανογ ξαν ipsam in hac γα Trimagnum accusationis partem effecisse. Da 19 - - παγα

Quae cum ita sint, mihi quidem liquet imocratem I9αἴης Παγαν0μων et petitum esse. Quodsi concoditur ita Se habere, necesse est Statuere eadem actione subnixos ad Leptineam quoque legem impugnandam Demosthenem sodalesque eius aggressos esse. Ad quod obtinendum satis sit haec fere exempli gratia afferre:

agi Atque cum orator Timocr. 61 hoc modo loquitur: ἀλλ'

Lipsi sententiae advorsantur o loco illo or. Loph. g 83 υ υ6, ὁ νομος κρινεzαι totaV Iet antet οε toc ob efficere se putantis a παγαvομων actione Leptineam causam haud profectam esse Sed ut dubium non est leges vitiosas I9αφη αγο vo o Vpetita esse, ita paullo accuratius examinantibus legem illam de actione παρανομοὶ in legibus usurpanda conceptam multu

nobis Xistunt quae controversiam movere possint. Ac primum quidem esternianno aliisque prorsu Obscurum viSum

est, cur in hac ipsa imocrate lege ad aliam nescio quam legem delegaremur. Nempe exspectandum fuisse hoc ipso loco praescribi, quemadmodum in eos ageretur, qui incommodam tulissent legem. Quod tamen optimo Schoet expedivit sagaciter statuens in corpore legum accusatione Sub eorum nomine collectas esse, ad quos deferrentur. tque ita se rem habere orist. Ad . πολ elucet primum enim de-

Scribitur, quae causae ad archontem c. 56), deinde quae ad regem c. 7), tum quae ad polemarchum c. 58), Ostremo quae ad thesmothetas c. 59 deserendae sint. Et quidem

causas thesmothetarum enumerans haec inter alia Aristoteles dicit: inαIODIt Obeto και γ γ Fὰς παγανομοὶ και clLO 'ii STttgδειον θειυαt. Ad hanc igitur legona in lege illa imocrate delegamur. Deinde aspectu primo mirum videtur quod praecipitur, ut eo nomine te quaedam accusetur, quod Ouκ επιτηδειος Sit. Quomodo enim qui nova lege ferenda antiquis legibus Obrogaverat continuo ea lege postulari poterat, quae legem ' κεπιτ δεto ferre vetuit Poteratne Omnino nova lex, Sive tantummodo incommoda erat sive antiquis legibus obrogata et contra ritum sollemnem ferendi lata erat, uno atque eodem GD επιτηδειου nomine impugnari Absurdum hoc e- Sterni anno videtur. Verba eius exscribere libet. Ait enim

l. c. p. 416 adn. 6. l. c. p. 59 q.

23쪽

Seli genu geschieden erden denti in Geset hun einem underen Zuwideriaufei und Och an sicli in iussers gweck- massige und ortheilhanes sein. Haec quidem effermannus. Neque tamen ratiocinationibus suis probare potest spuriam esse hanc legi partem; optime enim verba legis in Leptineam et Timocrateam rationes quadrant. Nam etsi ab omni parte leges, quam tulerant Leptines et imocrates, ut vitiosae impugnantur, illo tamen universo nomine in accusatori libello postulatas esse clarissime docent oratoris verba. Conferamus Lept g 88:

Quod etiam se Lept. oblique colligi potest ob

Nihilominus autem sub illo nomine DemostheneS, ut monui, Omnia legum vitia impugnat atque ita, ut dubitari nequeat, quin id optimo iure sacer sibi videatur:

υμι δ' ὁ:Lot o SV0χος αυε tetetit lo=α73ὶ, καὶ si 'ν τὰ ὀνz 0Vv6μων ναυτιος Gettu. Sed orator est paratus de hac quoque accusationis parte diSputare et Stendere legem Summae reI- publicae calamitati esse l. c. ως λεγαλ α βλαπτο κυγιος υτη πολιν). Summa denique orationis imocr. est Timocratem Omniex parte actioni obnoxium esse tria senim illa vitia rogationem eius habere Demosthenes affirmat, primum quod

ritum ferendi constitutum migraverit, alterum quod legibus antiquis obrogaverit, tertium quod ea rogata sint, quae detri

24쪽

torem in ius vocare lic rei Schoellius quidem ita romuccipit, ut contendat sub eo titulo ei quid0m logi locum factum Sse, quae deo ια Et παγαυομων ad obrogationum ultionem usurpanda cuVeret, non autem ei legi, quae violatorem ritus sollemnis Omothesis huic accusationi obnoxium faceret. Affirmat enim hanc posteriorem legem, quippe quae ad psephismata aeque pertinuerit utque ad leges, quae dicuntur, ibi locum habuisse, ubi de actione παγαυ0:1 o in psephismatibus adhibenda caveretur Atqui animadvertendum est, non minus in psephismatibus quam in legibus eo nomine hanc I αἴ V intendere licuisse, si quis legibus antiquis Obrogavisset neque enim admitti potest sententia Madvigii ad ritum tantummodo vitiosum serendi hanc accusationem institutam esse. Exspectandum igitur erat si quidem Schoellii ratiocinationem probemus, etiam priorem illam legem, quae ruptori ritus ferendi litem intendi iussit, legibus de actione παυανομυου in psephismatibus utenda adiectam esse. Cur ver in lege illi deos α ρη παγανομων, imocr. 33, non diserte tertia accusationis pars enumeratur, inde licet xplicare, si explicatione Opus St, quod qui παγα Ouc 96 10 in legem tulerat, id est qui ritum constitutum legum ferendarum tollendarumve laeserat, simul antiquis legibus Obrogaverat. Supervacaneum igitur erat eum locum hac in lege nominatim commemorare satis habuit legislator sodelegasse, ubi copiosius de actione παρανομco cautum eSSet. Sed operae pretium est audire, quid de hac re sentiat Τhumser. Ait enim: nur Wi inscii avsgusprechen und die mangothanon helle de Gesetκgebun κ begeichnen ardalio de ZWoc de Revision derselben, de επιχει=OzOHiet tu, νόν coυ, die regelmassi in de ersten Versammiung edes

loco haec dicit 'bet Demosth. a. a. o. sc. imocr. 33)sin libertiaupi die picheirotonie, die Diorthosis und die

Paranomonhlage nichi gena von inander eschieden' . Aristotelis igitur verba καὶ 6l10 μη ἐπιτηδειον εῖναι vel potius θεῖναι et verba imocr. r. 33 εα δε ι μη Tt- etfδεto θη νομον, si humserum audimus, ad thesmothetarum in επιχειροτονιο munus neScio quod referenda sunt. Sed do tali thesmothetarum officio nihil novimus, nec satis perspicere valeo, quid archontibus in sollemni epichirotonia negoti esse potuerit, nisi forte ad idem tempus διορθωσιν referimus, quam tamen Thumser ipse ab epichirotonia distinguit'. Praeterea hoc loco agitur de causis, quae ad thesmothetas seserendae atque ab iis iudicio heliastico mandandae sunt. Minime praeterea humseri sententia tot orationum imocrates et Leptineae conformationi convenit, quae ut iam admonuimus haud dubie in actione παγαυομωυhabitae sunt. ccurate inter tria illa επιχει=0z0viIV, 79α P iv παραυ6μων, διογθωIt distinctum esse, etiam e sequentibus, Opinor, apparebit.

Quin igitur lege cui tum fuerit, ut ea quoque, quin inutilia, reimbite saluti contraria, iniustu iniqua in lege lutureperta essent per γα pii Παγανομ. ο impugnare liceret, eae iis quin eaeposuimus in dubium ocari non potest. Nec tamen in legibus modo hoc valet, sed etiam in psephismatibus. Nam quae de ratione legum vitia impugnandi diximus, in

psephismata suoque transferenda Sunt. De qua re vide quae infra . 66 sqq. XPOSUimUS. His sero institutis Demosthenis aetate Athenienses ne leges temere acciperentur tollerenturve cuVere Studuerunt. In quorum propria vi ponderanda et certis, quoad fieri poterit, finibus describenda iam versabitur disputati nostra. Αε primum quidem quamnam inter Rctionem παγανιγ.co et

i l. c. . 531. l. c. p. 30.

25쪽

30 epichirotoniam rationem intercessisse putandum est Supra quidem audivimus Schoemannum in libro illo, quem de comitiis Athonisnsum conscripsit, hoc Statuisse discrimen, quod iam diu receptas leges non nisi apud nomothetas atque id statuto tempore abrogari licuisse, recentiore vero necdum usu confirmatas in elisea et quo quisque voluisset tempore' Quod tamen haudquaquam in universum Statuendum esse monuimus. Iam ver Neubauer qui illi Schoomanni legum descriptioni Optimo iure adversatur, sic existimat quaecunque lex fuerit lata vel per epichirotoniam vel per actionem παγανομων abrogari potuisse; hoc tamen discrimen intercedere, quod epichirotonia tantummodo ad legis

argumenti m Spectaverit, actio autem παγανιμ o ad ferendi rationem . t etiam in actione παρανομων argumentum et

vim logis cuiuslibet inprimis impugnata esse iam supra ostendimus . Alia igitur rei explicandae via ingredisenda

est; statuendum enim est, si qui rogationi cuivis per μα- pii παγαυον. o intercedere voluisSet id intra certum e ro

gatione lata tempus fieri necesse fuisse. Ad quod de

monstrandum primum Leptinea illa causa utamur. Leptines igitur, ut vidimus, rogatione iam perlata, per γα ρη παγα-υ6p.co reus factus est ε. Iam satis constat causam Leptinis in iudicio peractam esse ann minimum Ost rogationem latam praeterlapso et Leptinem ipsum de reis exemptum esse te enim erat, ut X anonymi argument edocemur, ut lator legis sephismatisve anno exacto indemnis fieret; licebat autem nihilominus leges ipsas etiam OS annum praeterlapsum impugnare, quamvis auctore impune eS-sent' Quae verba si universe accipiamus necesse sit ta- tuere omnes leges quovis tempore liuic accusationis for-

v. supra P. 20. I. . . .

. p. 25 sqq.

mulae obnoxia suisse, i. e. contendere, numquam legeSDemosthenis temporibus latas Sila ενοι νομοις adnumerataS fuisse, id quod prorsus absurdum est. Sed apparet anonymi verba ad Leptineam prOXime cauSam Spectare. Cuiu cauSaepeculiaris ratio est constat quidem anno praeterit impugnatam SSe, Sed argum edocemur Bathippum antea actionem παρανομων auctori rogationis intendisse atquo ita dilationem

legis effecisse. Qui cum ante diem iudicii obiisset et optines post exactum annum indemnis factus esset, leX, quippe quae in Suspenso esset a quolibet impugnari potuit'

Iam ver in aliam quandam causam inquiramus, tesiphontis dico, quam X actione παγαυομων profectam pluribus demum annis post intercessionem factam in iudicio

peractam esse Satis constat. Cuius causae haec fere ratio

est. Demosthenes in annum l. 110l4, 337l6 curator muris roficisendis τειχοπωoc et quaestor theatralis an et i, θεωρικῆ,)electus erat. Quibus muneribus cum egregie functu esset,

Ctesiphon rogationem tulit, ut corona aurea Dionysiis magnis in theatro donaretur, mense igitur Elaphebolione eiusdem Olymp. anni. Cui rogationi auctoritatem suam senatus dedit*. Sed Dionysiis nondum actis cum de rogatione Chesiphontis populus Suffragia initurus esset, adversariu eX-

stitit Aeschines et hypomosi facta dilationem rogationis effecit'. tque ita prohibuit, quominus pro Demosthenis

causa in comitiis verba fierent M. Nunc constat accusationem ipsam ante mortem hi

lippi regis qui initi Ol. IIIl1, 336l5 interemptus est, ad thesmothetas esse delatam Aesch. in Ctesiph g 19: πη-

26쪽

Sed permirum accidit, quod aliquot annis post haec lis in iudicium deducta est elucet enim ex oratione Aeschinis

initio Ol. 1l2l3, 330l29 demum causam oratam esse ga32);

paret adhuc Ctesiphontem ipsum actioni παγανιμ.ων obnoxium fuisse. Quod ni ita res se haberet, oratio Α0schinis inscripta esset zγος et Izpωυτα, non κατα et I 27 δυzoc, ut illa contra optinem oratio habita non κατα arret Vola, Sed T90ς Λεπettu' inscribitur ' tque se oratione Aeschinea docemur Ctesiphonti, si causa cecidisset, poenam solvendam fuisse ε. Qui igitur fiori potuit, ut adhuc culpam rogationi Suae

praestaret Nam supra audivimus post annum Xactum Ogatorem ipsum rogationis culpam non sustinuisse. Existimandumne est, denuo Ctesiphontem rogationem tulisse denuoque ei ab Aeschine actionem παίγαυ6p. o intentam esse γNon defuerunt, qui huiusmodi explicandi rationem amplecterentur hoc enim modo ratiocinantur chaeser', Hugy,

Weidner , alii. Nam cum cautum SSet, ne Senatu Consulta ultra eum uianum valerent, quo decreta essent', inde

Ergo nondum Athenas nuntius allatus erat de morte Darii, quilinius anni Hecatombaeone mons obiit. Nies GeSch de griecti. u. maked Siaateno P. 102. Notum os in tertium Olymp. annum Pythia incidisΗ at tu in monsum Bucatium, qui Metagitnioni attico mons respondet. Stengel, Die griecti. Sacralalteri. P. 145. Cli do hoc usu rep. κατα et προς TaFlori Protegg. ad Orat. adv. Eubul. Dem. Dind. VII p. 13333.

εἰ 197, 210.

necessario sequi existimaverunt renovatum esse Senatu consultum iteratamque eschinis accusationem. Quod quidem factum esse censent initio Ol. 112l3, 330l29. In quo tamen mihi quidem dubium controversumque non St, quin errent illi viri docti Aeschines enim senatusconsulto nondum irrito intercessionem fecerat atque ita dilationem rogationis distulerat holiastarum iudicio mandanda erat causa univerSa, rogatio Ctesiphontis, probuleum Senatus, ρα ps eschinis. Etenim si hanc Ctesiphontis causam cum illa Aristocratis contuleris, dicto illo Demosthenis et auctoris inc lex rhet. Betili nullam aliam vim subiicies nisi eam ut statuas, populo

Semper eum Senatum probuleumata proposuisse, a quo decreta Ssent. Quare si ponimus quempiam sub finem anni consulto senatu rogationem quamlibet tulisse, non licuit vel saltem supervacaneum fuit proximo anno id senatus probuleum impugnare, quia per Se perspicuum erat denuo enatum OnSulendum 8Se, priusquam populus de rogatione in

suffragium mitti posset. Quamobrem in causa Ctesiphontis nihil ex probuleumatos vi naturaque hauriri potest, quod illam de renovata lite sententiam commendet. Sed nonnulla sunt, quae ei opinioni plane obstent. serwinhel enim recte animadvertit ipsas orationes perlustranti nihil dubii

reStare OSSe, quin nec de novo decreto nec de nova lite

cogitandum sit, et dubium saltem videri dicit, num licuerit Ctesiphonti repetere rogationem, Aeschini novam intendere

litem, priusquam priorem de eadem re instructam perse-CUtu esset LQuae cum ita sint, alia huius rei explicanda rationem reperiamus necesse est. Atque aliam reperire sibi visi sunt viri docti. Velut serwinhel ideo ipsi reo periculum impendisse censet, quia instructa esset lis ab Aeschine paulo post intercessionem factam, quo tempore Ctesiphon Ogationem AEuam nondum praestares desiisset atque eodem

27쪽

34 fere modo ipsius argumentatur'. Sed quidni credamus etiam Bathippum antequam obiret, Leptini litem ipsam intendisse Certe constat id quod ipsius concedit Bathippum Leptines legi statim, id est, Leptine nondum

e culpa exempto, intercesSisse ceterum nihil reperitur, cur statuamus intra annum ab intercessione facta praeteritum accusationem ipsam ad thesmothetas deferri oportuisse. Et verum quidem est psephionem et Ctesippum anno praeterit accusatores exstitisse, Sed monendum est pendentem

tantummodo accusationem eo recepiSSe, non novam instruxisse litem. Sed αὶ rem recte accipiendam necesse nobis est ad illam causam Leptineam redire denuoque scrutari quid sibivolint innonymi illa serba: 630ς iv 0 I9α ναυῖα 6 LOV η UFιIpια λετ' ἐυζαDz0 μη θναι ὀπευθυνον. me quibus Lipsius haec ait 'und war musste te die Ip. παρ. innerhall, eines Jahres son dem age an da de Vorschla gemach oderungenommen 'ar anhangig gemachi ,erden, sobald diu Person Messen ser&lm ,erdem solite, vo dem de Vor- schia ausgegangen ar Apparet rem in interpretatione verborum 1εt iri αυt6v verti. De qua libenter audiverim, quomodo ipsius illud 'da de Vors clita gemach odor an- genommen 'ar intellectum velit. Alterunine tantummodo praeScriptum SSe cenSet, atque utrum fuerit praescriptum diiudicari posse dubitat' an hoc dicit nunc a latae, nunca perlatae rogationis tempore rogatorem per annum culpam sustinuisse' Mihi quidem mussa controversia videtur SSe, quin rogationis culpa a perferendi tempore ducta sit; necesse est verbis anonymi haec vis subiiciatur, sin minus, Onani nobis in hac re prospectus adimitur. Tam igitur ob causam Ctesiphon anno 330 adhuc reus erat, quia ante populi suffragiorum lationem Aeschines accusator exstiterat; Leptines vero anno praeterit e culpa exemptus erat, ideo quod post perlatam demum rogationem παρανομ.co actioniS

Att. Proceas I p. 29 et adn. 72. l. c. p. 436 adn. 695. l. c. p. 29.

35 telo Bathippus eum adortus erat. Atque in universum statuendum S eum, cuius rogatio per hanc actionem ante populi suffragia impugnata esset, usque ad iudicii diem, nisi forte rogationem revocasset, culpam rogationis SustinuiSSe, non autem eum, cuius iam perlatam rogationem adversarius quidam in crimen παρανομια VocaviSSet. Constat igitur anno post rogationem perlatam praeterito rogationis cuiuslibet latorem non amplius obnoxium ρα FI παραυο 1 um fuisse. Iam quaeritur, mum os id tempus rogationi ipsi intercederes licuerit, ut sibi persuasum habent v. gr. serWinheli Gilbert ut o quidem in logibus saltem prorsus abSurdum videtur, qua Si, ut iam admonuimus, quovis tempore impugnare licuisSet, num quum χειμΞVOtς 6-

μοις adnumerari potuerunt. Et si ab io discesseris, iam aliam ob causam suspicari poteris huiusmodi intercessionem in 'egibus saltem datis angustioribus finibus circumscriptam fuisse. Etenim rexistimandum est hoc spectavisse Athonionsos in leges illa Me a=α Fu παγαυογ.ων Scribenda, ut semperi in legis Mais, rogatorem inimadverti posset, antequam culpam praestares desiisset Quod fieri non potuisset, iisdem aerminis, quibus culpa rogatorum, intercessiin adversariorum terminata esset Edi re veri haec ratiocinati confirmatur testimoni , quodam Hermogenis, haud contemnendo, quia ex antiquis fontibus fluxisse videtur. Ait

Q. O. P. 13.

28쪽

αυettλεIat ὁ G:10ς zλ. Ergo statuendum est intra triginta dies legi perlatae intercedere necesse fuiSSe. Sunima denique eorum qu e de hac re eaeposuimus, hinc est. Si quis cui rogationi ante pomi nomothetarumve si fofragium interce88erat, rogator, quantum pervici licet, non ante culpam sustinere desinebat quam causa in iudicio per-aeta erat, licet iudicium post complures demum annos fieret.

Sin autem post suffragia latu intereesserat rit od quidem intra triginta dies in legibus steri necesse erat, sin minus eae

in numerum κειμενω νομων referebatur inno circumacto rogator indemnis flebat, ipsam autem rogationem nihilominus impugnare licebat, si quidem a=ὶtea intercessio

fucta erat.

Sed id dubitationem habere potest, utrum legibus latisant diem iudicii nomothetarum vel saltem in ipso eorum

conventu an OStea demum per hanc accusationem inter-

codere licuerit. Quod quidem Schoemanno dubium non erat; statuit enim huiusmodi intercessionem in quovis deliberationis quasi gradu fieri potuisse' In quo tamen Bahium

adversarium nactus est, qui negavit in Ova lege lata πω-μοοια ullam Surpatam SSe auctorem vero ipsum legis alicuius cuilibet μοι 'υ παρανομων fulto in ius licuisso vocare δ. Nempe Bahius ita Vim πωμ0Gιας accepit, ut affirmaret eam a reo ad comperendinandam causam interpositam esse, non ab actore, id St ab eo, qui legem in iudicium adducturus esset ideo coactus est OnStantiae causa statuereno sephismatibus quidem per hypomosiam intercessum esse β. Nec tamen dubium est, quin Bahium vera DTωμο- olet indoles et consilium effugerit . Sed alii quoque, Schoellium Iecuti, in eam inclinant sententiam, per hanc intercessionem Omothesis sollemnem

v supra P. 2. v. supra P. 4. v. supra P. 2.

Cla Lipa Att. Proces I p. 33 sqq. I p. 908 sqq.

Ordinem perturbare non fuisse licitum . Quorum tamen argumenta mihi quidem nequaquam tam firma videntur, ut in ea Sententia acquiescere possim. Quare denuo hanc

Ac primum quidem collatione intercessionis in sephismatibus adhibita utamur; nam hic quoquo diversae de intercessionis vi sententiae prolatae sunt.

Apud Xenophontem narratur, Heli. I, 7, iudicium illorum praetorum, qui ad Arginusa naufragos colligere praetermiserant. Quorum causa non in iudicio heliastico, sed in ecclesia ipsa acta est. In qua cum Callixenus rogationem tulisset, auctoritate Senatu comprobatam, ut de omnibus una suffragium ferretur, Euryptolemus aliique obsistendum censuerunt et Callixenum reum postulaverunt hanc ei actionem intendendo 12 eto δε Καλλtξευον προIεκαλε-Gαυτο ' Παρανομα ΨαGκοντες GDIIεIγαFfνα Ευρυπτολεl16 τε Ilatatανακτος και αλλοι τινες). Neque in Suffragium populus mitti potuit, antequam adversarii Callixenum missum facere coacti essent. Huiusmodi intercessionem Aeschines quoque in comitiis fecit, antequam suffragiis populi rogatio Ctesiphontis

permitteretur'. Et eadem fere est ratio causae Aristocrates 3. Certe constat Euthyclis intercessionem suffragia populi de Ogatione Aristocratis lata praecessisset'. Nec tamen liquet, utrum in comitiis ipsis intercessio facta sit an ante Omitiorum diem. Sed nihil est, quod cogat nos statuere Euthyclem coram populo ipso denuntiasse se litem Aristocrati

infensurum esse ac sorsitan verum 1derit eber statuendo eum ractione παρανομων rogationem impugnasse, libello ad

29쪽

3839

mugistratus constitutos delato, antequam ad populum lata esset'. Ceterum frequentem usum hypomosii in comitiis suiSse suspicari possumus. Nam id vel ex iis Aristophanis Verbis eruere licet :

Constat igitur psephismata etsi nondum populi Suffrugiis subiecta erant, i. e. tantummodo T90 ZODλPaμαζα u quovis intercessione facta accusari potuisse. Nec tamen erisimile est in ipso senatu intercedendi potestatem factam esse. Quod quidem Hermann ' contendit et confirmari censuit loco illo Dem. in Euerg. 34 IευGp SV0D OLUD TO' -

hoc loco de psephismate senatus, non de probuleumate agitur. Habet eandem fere condicionem actio illa παγαυογ.ων, quam Leogoras, pater Andocidis, Speusippo cuidam intentavit i. Verunt etiamsi constaret tantum de probuleumate Senatu in utraque causa agi, ne ita quidem liqueret in senatu ipso ius hypomosia intercedendi cuiquam datum esse; quidni inim credas gr. Demosthenem doces illo, quem

Protegg. in orat Aristocr. Dem. Dind. VI p. 8763. Plui. v. 24 sq. Sunt vortia esculapii Neoclidi oculis unguentum illinentis. Codd. πομυDp.2VOV. et ς ἐκκληI ut A., ας λκκλητ ας RVU. - Codd. illud noli.υ. vix licet Qtinero ne enim pro simplici Verbo TLυὁl12υo accipi Potest. Varie quidem scholiastae codicum lectionis en Sum exponere conantur, sed ita, ut appareat eo Prorsus confudiSSE TORVD θα et Top. Da ναζ. Quare certissima mihi videtur emendatio irardi, quam etiam Schoe- mann probavit Girardus recte, credo, hune sensum versibus inesso statuit: ut te iureiurando contendentem decreta iniqua vel reipublicae inutilia esse, et ita saepe renipublicam perturbantem ac sedentem quum sycophanta sis arceam a concione efficiamque, ut in eam venire non Possis, dum hic καταπεπλα Il1ευος sedebia .

supra attuli, de intercessione post dimissum senatum interposita cogitasse PSed etiam post populi suffragia lata sephismata per I9αἴη παρανογ ων impugnari licuit. Cuius generis inter-ceSsionis exemplum praebet Androtionis illud sophisma de

Senatu coronando quod non cognita auctoritate senatus in comitiis pertulit' Deinde hoc gensero continetur actio illa παγανομων quam Archinus Thrasybulo intendit Thrasybulus enim tulerat, ut Lysias civitate donaretur, quam quidem rogationem populus suffragiis comprobavit. Intercedente ver Archino, quod sine auctoritate Senatus rogati lata

At enim ideo fortasse illis sephismatibus post populi

suffragiorum lationem obsistere licuit, quia προβο λευτα

erant lata et quia, cum res moram non paterentur, non

erant negotia ante comitiorum diem in programmate proposita R. Sed aliae causae suppeditant nobis exempla clara et illustria huius generis actionum παρανομων. Velut Apollodorus quidam Demosthenis aetate rogationem tulit, ut quae superesset publica pecunia belli usibus reponeretur, non

ad largitiones istas, quae θεωμικα vocabuntur, Conferretur. Nec senatum de hac re consulere praetermisit auctoritate enim eius cognita rogationem populi suffragiis permittendam curavit. Atque una voce Omnes OnSenserunt iis pecuniis olli necessitatibus subveniendum esse. Tum vero

a Stephano sophisma παγαυομ u litis telo oppugnatum et iudicio facto sublatum est l. Porro ex eadem ratione, in qua Apollodori rogatio describitur. aliud huius rei exemplum sumitur. Exponit

v. infra.

30쪽

enim Orator, quam in iure civitatis impertiendo cauti fuerint legislatores Athenion sium L Nam licet in binis comitiis populus aliquem in civitatem recepisset, nihilominus παρα-νο o actionis via ad iudicium provocari potuisse affirmat, si quis novum civem civitatis dono dignum se praestitisse

negasset . Ex iis quae exposuimus luculenter apparet per actionem παγαγ03 o largam copiam cuivis datam esse et probu

leumata impugnandi et a populo iam comprobata SephiS-

λπὶς ' μ. . Mi ρω παντας γ υ2:V. O Izω O διαχειροτOVODp Ξυω TO LSU πρωτον κρινγ τη Κορυπτολεμo D 4rtolio Itala. avo o Mava κλε ouc καὶ παλιν ζαχειροτονιας avola. ευπὶς κριναν τ' et 'c potu λης. Quidnam hoc loco illud urtolio a significare putandum est Suspiceris fortasS Meneclem litem se παραυξlio, Euryptolem intenturum denuntiasso atque ita invalida essecisa suffragia lata. Quodsi hanc vim vocitatio .. OStro IOUO Subicimus, qui tandem iterum in suffragia populiis mitti PotuiSSE censemus, notion Meneclis nondum a iudicibus iudieata Nam porspicuum videtur ad unum atque eundem diem utramque ιαχειροτο-υια referendam esse iudicium vero ipsum, si credimu auctori dialogi illius, qui Axiochua est inscriptuου, postridio demum actum est se. 12:

θηρευτῖς κατεχειροτιν aci tuo αυδρω ακριτο θώυατουὶ Schoemann quidem de com P. 161 adn. 5 ita rei rationem ibi insormavit, ut contendero Meneclis ricolio a αυ e tantum spectavisse, ut iudicium odio haberi nequiret rem igitur iuro in iudicium vocandam misso logitimo oro ordine neglecto iterum in suffragia populum missum Hse. Nec tamen credibile egi denuntiationem litis παραυόli cu futuri id tantum offecisso, ut statim denuo suffragia ferre populus iuberetur. Neo rursuου existimandum est, ut vult Schoemann illam alteram διαχειροτον α alio die peractam esse ei enim opinioni Verba Xenophontis refragari videntur. Quaro mihi quidem nihil aliud reliquum ess videtur nisi ut statuatur aliam vim hoc loco urtolioa subiiciendam esse. o nescio an Moneoles ri textu sua vitii cuiusdam in prima διαχειρoetoυἱ commissi Prytanes impulerit, ut ot&λatpoetoin αυ iteraret. Cis praeterea quae de

hac re disserit rote, istor os Greeco VIII p. 275 o adn. Quodsi

ita si nihil haec intercessio cum actione αραυoucu commune habet.

quam Supra commemoravimus. Nec enim ad eam probaridam ulla est vis aut auctoritas in eo, quod statuit, loco illo Dem. in Neaer g 89 τί αἴη παγαυογχου δοκιγ.αGιτυ SSe intelligendam nec enim tam alto repetendum est institutum δοκιμαotet in civitate danda usurpatum' Ceterum multa Sunt, quae evincant falsam esse totam illam do binis suffragiorum lationibus sententiam, a qua Harhelius proficiscitur . Iam quaeri potest num intercessi per actionem παγα- ον o, facta semper valuerit ad psephismatum dilationem. Quod quidem advi prorsus negat. EXScribamu quae illo vir celeberrimus de hac re disputat. Haec enim habet:

der Ausgan eines eitliiufigen Processes nichi abgewariet Verdei undoeine Anhlage, selbs mi dem lugereide ver-bunden, in den eg reten onnte δ. Haec quidem advigius. Atque sententiam eius confir- uari consse Wilamowites logo illa d philosophorum scholis j oercendis, quam Sophocles quidam Demetrii Poliorcetae δ

etate pertulit. Cuius legis mentionem facit Diog. L. V, 2 p. 19 Cobet his verbis: Θεοφραστος απεδηγίησε rph Oλιγου

l. o. p. 37 adn. 2. Phil. Untors. IV, P. 270. 5 Droyaen Goacti dos Hellen ΙΙ Ρ. 177. - Wilam l. c. . 195; de Phalere illo cogitant Meinelio, Fragm. Com. Graec. I P. 391, Och,

Com. Attic. Fragm. II p. 327.