De cordis conditionibus abnormibus

발행: 1802년

분량: 106페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

11쪽

CONDITIONIBUS CORDIS AB NORMIBUS.

f. I. Cursu cadomico ad finem vergente, cum, ut mori satisfacerem, thema ex artis medicae finibus ad elaborandam dissertationem, essem electurus, cor, organum totius oeconomiae animaliS fere maXime necessarium oculum rao reliquis detinuit. Cujus cum status normalis ab an atomiae physiologiaeque cultoribus jam per longum annorum decursum tanta descriptus sit exactituti in et diligentia, ut, quod optemus, fere nihil supersit, saltem a me juvenutantum , adjiciendum ad ejus statum abnormem animum des exi. Oui quamvis a viris hujus suculi eximiis , iisque non pauci S, quorum nomina majore fama latiusque sparsa fruuntur , quam quae nostra laude augeri queat, eadem diligentia, ingenio eodem sit tractatu S tamen et propter temporis spatium, e quo scripsere. elapsum, et propter diffusum nimis sermonem

12쪽

ι si scriptis illis a nobis observatum labor hi minus nobis videtur

inutilis.

Priusquam rem ipsam aggredimur, quaedam de consIio, quo opuscuIum

fuerit conscriptum, praemittendi veniam oramus. Versabitur in cordis statu quovi abnormi, non tantum morboso quamobrem vasorum quoque numeru Sauctus eorundem insolita divisio, aliaque quae inferius memorata invenientur, hic erant tractanda Cor respectu sui bifariam quidem tantum a norma de viare potest, forma scilicet et mistione, sisero reliqui corporis quoque habeatur ratio, quadrifariam, cum situ interdum et numeri se aeriit varietates. Totum igitur in partes quatuor facile dirimitur, in quarum prima clo situ, secunda de forma, tertia de initatione, quarta e numero ab normi agetur. Nunc de modo, quo haec tradere antinus est, pauca subjicere Iiceat. Scriptores anatomiae pathologicae celeberrimi, orgagnus, Bonetus, et nominatim auctor libri ad nostrum opusculum quamplairime respicientis, Senacus, in operibus satis superque notis, cuivis fere organi alicujus vitiali casui historiam symptomatam durante vita ob eam aesionem observatorum adjiciunt. Quo quamvis eorum temporibus forsan laude fuerit dignum qicia scilices ante eos nemo phaenomenorum rarionem explicuerat quamvis medipo practico, symptomatibus ad detegendum vitium in organo sensibir non patente qui semper quam maxime eget, sit utilissimum , tamen, absoluto a viris illis summa exactitudine, immo nimia , opere hocce hercle taedios, nos valde vituperandi essemus, si eadem cantaremus, cum praesertim Phaenomen morborum, e stimulorum cum organo laeso conjunctione oriundorum ea sint, quae tam longa minime egeant expositione. Afficitur systema vasorum, inde

cordis palpitatio, tremor, pulsuum oppressio, intermi fio, debilitas, inaequa litas, defectus. Italus morbos, a functionibus hujus hstematis laesis, oriundi,

13쪽

syncope oppresso pectoris, morbus coeruleu etc. facillime, quomodo necessario eveniant, pro laesioni ratione perspiciuntur Missis igitur his, clo vitiis tantum , quomodo in organo ipso vel durante vita, vel post mortem fuerunt observata, agemus.

3. 5. Cordis situs mutatu quamvis ad rariora Dertineat, amo ita terdum ob servatur. Maxime ejus ea memoranda venit Varietas, qua eXtra thoracis cavum cor invenitur. Re hujus rarissime, et necessario in eo nati tantum observatao, exempla quaedam adducere juvat. titineruS' , professor Regio montanus, fuse describit cor infantis ne onati ex pectore propendens, peri Cardi Carens, cujus situs insuper ab obliquo in perpendicularem erat mutatus, Cujus forma eo an or mali deflectebat, quod apex solito latior basin latitudine vi non aequaret, vasa magna solito majora necessario reperirentur.

Aliud exemplum legitur apud MartineZ sed minus exacte descriptum, de infantis corde, per sternum bifidum, pendente. Webero tertium affert, ubi cor, ad perpendiculum positum os sterni

penetrabat.

Schulgi infantem describit cujus cor naturalis erat figurae, sed integrum extra thoracem egressum, super cartilaginem ensiformem positum, neque septo A a tranS- a C. G. Miners anatomisci, Walirnelimiangen. 4. 1768.2 Hallei disputationes anatomicae selectae Vol. II pag. 975. 3 Bal diligo Magazin sit Aergie . t. pag. 5IO. O Acta Academia Regiae cientiarum Sue cicae anni a 63. Vol. XXIV pag. 7.

14쪽

riansverso, neque sterno perforatis, quae aeque ac costae sanae erant. Apex cordis oblique versus sinistram partem et superiora directus, auricula dextra reclinata, adjacens hepati. Elevato corde conspiciebantur vena cava, orta et vasa pulmonalia thoracem ingredientia sub cartilagine ensiformi, tela cellu- Iosa atque di uphragmatis parte superiore musculosa obvelata, ut cavitas thoracis esset clausa. Pericarilium apparebat nullum , accuratiori vero examine detegebatur tela cellulosa, a vasis magnis orta et inde super cor explicata; disii culter a superficie Cordis eparabatur membrana tenuis, cordi accreta, magis cellulosa versus vasa majora.

Frequentius cordis in pectore situ invenitur mutatus. Si ita inversum fuit ut mucrone suo in deXtram pectoris caveam produceretur, basis in sinistra sede fuerit, atque una omnia Vasa et abdominis viscera a dextris ad sinistra essent translata EjuSdem rei exemplum in patris quoque servatur musaeo, tabula prima depictum. Cor repertum est singulis partibus plane normale, sed omnino contra normam positum ut basis sinistrorsum, apex dextrorsum inter costam sextam et septimam reperiretur. In tabula annexa conspicitur

cor A) ejus margo anterior a sinistris dextrorsum descendens B); apex costae dextrae octavae obversus CDὶ margo posterior Py basis Ελ; auricula dextra alias, hic sinistra F); sinistra, hic dextra G vena cava inferior H ; superior I); arteria pulmonalis N ejus ramus dexter L); sinister M); venae pulmonales ΝΟΡha orta truncus in nominatus hic sinister Rri ); carotis dextra U) subclavia dextra Vὶ venae jugulares WXYZ ΑΒΓΔ .

Tam thoracis quam abdominis reliqua quoque viscera situm ostendebant omnino inversum, nam hepar sinistrum, ventriculus et Iie dextrum hypochon-drium 5 Hallor de . h. fabrica. 778. Tom. II. Lib. IV. . . pag. 89 et nota , ubi

plures ejusdem ei observationes adducuntur. Sanditat observ. anat pathol. Lib. IV cap. III pag. 55. 6o.

15쪽

drium occupabant coecum interstinum cavum ossis Ilium sinistrum adimplebat, rectum vero ad dextra ossis sacri pergebat Aorta dextrum columnae spinalis, vena cava sinistrum latus sequebatur. Vitium hoc fere semper primae est conformationis. Eadem ratione cordis basis inferiora et dextrum latus versus apex sursum et sinistrorsum spectans fuit Oh servatus a Torregsi . Orita latere dextro thoracis plane ad perpendiculum pendens ), in aperio cadavere ad perpendiculum positurn, quale in brutis est inventum fuit. Item situs ejus praeter normam transversus perversus et quasi Ori-Zontalis ψ). Casus in quidus ob destructum pulmonem cor sedem deseruit, rari sunt, cum pulmonibu omnino abscessu bus destructis saepe cordis situs repertus sti inmutatus. SenacuStamen assert X empla de incipiente post pneumoniam cordis in dextro latere pulsatione, ubi sectio abscessum lateris sinistri cor in Iatus dextrum pepulisse ostendit I). Morgagnius historiam cordis narrat, aliquanto in serius solito et in totum ferme in sinistro latere posti, sed simul an eurysmatici o.

6 Ausoriosen Abhandiungon de Academi de Wisian hasten Eu Paris liber-set2 voti Beer. Leipeti 1754. Band II S. 156. Abhandiungon der Iosephini lien med chir Academi Eu Wien 1787 pag. 73. 8 Ephem Natur curios Vol . . obs. 39. 9 Abh. d. os Acad. l. c. P. 265. 16 Acta nat curios vol. . pag. 7.ai Traii d coeur a Paris 3749. Tomo II pag. 439. L. IV. Chap. IX. . . 12 De Sedibus et causs morb. Venet. 1761. L. II. Cp. XVII. ait. 25.

16쪽

Boerha ave cor a leatomate totum pectus Xplente, peri cardio, assmagnis, pulmonibus arctissime adhaerente in dextrum thoracis latus depressum vidit 3 .

Cor a ventriculo, sinistram thoracis partem sere prorsus explente, in dextram pressum e miscellaneis curiosis idem effectum propter ventriculumor lienem huc expansos apud leutaudium legitur ψ . In avi manu scriptis observatio X stat de corde a steatomate, inter pleurae sacci sinistri basin dia-phragma et costas firmiter haerente, in dextrum latus omnino depresso Basis ad quintam ii a costam extram adscendit apex angulum tendinis diaphragmatis attigit, ei in per j Cardio insisten S. SUI' Uria Cle, Cori sciun cordis magis anterior retro anteriorem Partem osseam et Cartilagines costarum inferiorum udrarum de ori lateris recondita erat, costas hasce respiciens , acutus verona argo inferiora versu et dextrorsum inclinatus, margo obtusus in latus sinistrum vergens steatomati adjacuit Pater se casum vidisse memorat, ubi eo infantis ab empyemate extri lateris ita in sinistrum latus fuit id sum ut fere pone claviculam reperiretur. In patris musaeo servatur infans, cujus habitus externi imago videre est apudVoighel in dis . Ad semiologia obstetricia' ), ubi cor tum ita mutavit, ut reperiatur in cavo abdominis in eodem sacco cum velit uis hujus cavi into stinis infra membranam, diaphragma referentem , pericardio inclusum Vasa magna in thoracis cavum emergunt, ubi pulmone normalem oblinent situm. Alius ibidem servatur casus satis memorabilis. Diaphragmatis pars sinistra perforamen trium pollicum diametri fere omnino destructa totum intustinorum tenuium tractum in thoracem sinistrum admisit Pulmonis ejusdem lateris

evolutio 13 Opusc. omnia, qua hoc tenus prodierunt. Hag. Com. 3738. pag. 3.14 Liput aud historia analomico inedica II. 208. 216. 15 QIalae 79 o. ab Vi

17쪽

evolutio inde ita fuit impedita ut vix. octavam dextri aeque partem Cor, ceterum normale omnino in latus dextrum conspicitur depulsum. Haec de situs vitiis uinciant, jam ad reliqua ejus conditiones abnormes

convertamur.

PARS ALTERA.

cordum enumeremuS temporis spatiique vetat angustia. Boerba ave si ex observationibus Edinensibus casum narrat muris Tati, ab an atomico vivi secti in quo sequentia fuerunt observata. Extractis visceribu Sintra perit Onaeum , ut vulgo dicunt, Iis, duo renes ita dextro latere adesse videbantur in membrana a peritonaeo veniente, inclusi. Oua aperta Corporum horum alterum, inferius, libere et separatum in membrana tenui in elusum apparuit, et hac aperta cordi similli mum os visum Iterum mombrana peri cardium re rente inclusum , hac disssecta , cor vorum esse fuit repertum. Omnia normalia, nisi quod neque auricula deXtra neque vena CaVa, nequeaorta, neque valvulae aderant arteriosae, neque vas coronarium ullum. Resserato 16 Boevhaave pathologische Betrachiunides Hergens AbbandI suae practische Aerette and IX.

18쪽

Reserato pectoris cavo neque peri carcitum neque cor in conspectum venit in medio tamen pectore auricula deXtra, et sinus a venae cavae utriusque confluxu formatus apparuit. Auricula haec a vertebris dorsi mediis oriebatur; vena cava et auricula vasa promanabant in pulmones eo modo intrantia, quo alias e ventriculo dextro provenientia solent a latere sinistro alia arteriosa, in pulmones quoque tendebat Aer, per venam cavam impulsus, auriculam sinum ejus pulmonesque replebat. Vasa omnia modo enumerata in truncum adscendentem , aliumque descendentem Conveniebant. De corpore altero verba non amplius fiunt. Quod si forsan nil nisi rensu6rit quod ex situ ejus infra diaphragma et X eo, quoc nullius alius renis dextri sit mentio, sequi videtur, casus hoc a Boertia avi non huc referendus fuisset, sed potius ad tum vitiosum.

Idem ibidem ex historiis academiae scientiarum arisinae armi 17o9. pag. 26. gallinam affert, in qua corda duo perfecta, digitum invicem distantia reperta fueΓUnt. Sommdrringius et se cor duple anserinuin possititere, idemque in oeanimalium genere non ita raro obvenire, dicit, ampliorem tamen non adjicit descriptionem. In patri quoque musaeo corda anseris unius κstant duo normalia, sed de quibus fere nihil dici potest, nisi quod singula duplex habeant

cavum, et ex singulis orta emergat, et ligamentum inter utrumque intercedat valde obscurum, cum Casu tantum in ansere jam cocto inter mensam fuerint inventa. Imaginem tamen dabimus.

PARS

19쪽

Cordis avitatum conditiones ah normes ratione numeri. Cavitates cordis ratione numeri bifariam peccare possunt, solitum aut excedendo aut ne quidem aequando. Prioris exempla narrantur a Nerkringio et a Cheminea u. Ille β), auctor ceterum dubiae fidei cor describit infantis, tertio vitae inens mortui, cujus ventriculus dexter bipartitus arteriae pulmo

pulmonibus afferentem, coalitae, originem dabat. De modo, ii sanguis in duplicem hunc allatus fuerit ventriculum, nil adjicit auctor, propter venas cavas jam antea destructas. Ceterum nec descripti nec figura, praesertim vero haec satis est Iara. Hi e st tres vidit ventriculos inter se conjunctos, quorum dexter venam

cavam, sinister pulmonalem recepit, tertius medius aOrtam et arteriam pulmonalem emisit. Contra cor magnum sine septo vidit Columbus ' ; cor cujus atria unum tantum constituebant cavum Mery I); in infante eo nato perfecto, septimo die mortuo ventriculum et atrium modo unum, quorum ille ortae, moκ in 18 Th. Kerkringit spicilegium anatomicum Amstelod 167ο. 19 Chomine au in emoires de 'academi de Sciences. 1699 pag. 42.20 Columbus de re anatomica Lib. XV.21 Memoires de l'academia de sciences de Paris 1 oo pag. 4.

20쪽

in duos ramos, alterum pulmonibus, alterum reliquo corpori sanguinem afferentem hoc venis cavis et pulmonalibus originem dabat, Wilsons ).Cor ne ullo cavo Vestingius 3 affert ex Bartholini de corde libello, qui Riolano hoc repertum , tradit. Sed minus accurata videtur observatio, quam quae praesertim cum in viro adulto hoc repertum velint, fide digna

Morgagnius cor vidit parvum cum valvulis parvis , ejus aius dextrum curvilineum cum septo eandem curvaturam sequente ut pars ejus superior et apex dextrorsum prominerent εὶ idem F cor ad apicem rotundum, cujus ventriculus eXle sinistri, hic illius assumserat formam, cujus auricula dextra crassiti et amplitudine duas sinistras aequabat. Stalpartius vati de Wiel si refert, Stratenum medicum sibi retulisse, se invenisse cor planum, orbi quo prandente utimur, par peri cardi Caren S. Tulinus 7 de corde narrat magno, cujus forma sic erat mutata, ut baseos coni discum referret.

usi Willan in philosophical Transactions Lond. 799. pag. D 23 Ei syntagma anatomicum. Ultraj 1695. Pag. 15O-24 L. c. p. LX. 8 25 Ib. p. XVII. 12. 26 Stalparti van de Wie observationum rar Centuria' Lugd. Bat. 687. Obs XXXVII. α Act Lipsiens anni 727.

SEARCH

MENU NAVIGATION