De cordis conditionibus abnormibus

81쪽

in substantia corciis ejusdem magnitudinis, majoris crassitiet , forma annuli dimidiati, cui mitrales valvulae adhaerebant, osseae pariter factae 3o. Columbus septum cordis interdum observavit cartilagineum BoerhaaVeidem osseum. Ventriculum deXtrum squamulis plurimis obsessum ut manus immissa inde laederetur, Morgagnius sinistrum crusta cartilagine obsitum Vestingius sinistri partem inferiorem annulo osse cinctum laterus auriculam dextram cum quam ossea Morgagnius i); sinistrae carnem asi dos materi farctum Hallerus si F. O.

Praecipii vaIvulae indurescunt. VaIvulae venosae interdum in spissantur, opacitatemque quandam nanciscuntur. Simul funiculi tendinosi, praecipuo ad velorum marginem, tuberculis cartilaginei exstr intur nodosique apparent, cum in spissatione membranae internae ventriculi ejus ateris p . orgagnius valvulas tricuspidales vidit hi illic duriores valvuIas utriquct ostio venoso praefixas diversis partibus passim crassiores ibique duras et albicantes vaIvula venosas ventris dextri ab ea facie, qua spectant inter se, nonnulIa ad limbum proluberantes quasi glanduIas ostendentes e densa intus firma quoesubstantia compactas earum oras imas crassiores, duriores , levitet hic illio glandulis luberos obsessas limbos valvolarum tricuspidalium mitraliumque totas parvulis, subrotundis, quasi carneis tuberculis distinctos valvulas ad sinistrum ventriculum pertinentes omnes hic illic subduras sicut ante quam ossescant, solent easdem duras, nondum tamen ossea. valvulas mitraIes cum eorum annulo revera ossea S; Xcrescentiam cineream , valvulis mitraIibus innatam e cujus tamen natura non reddimur certiores. Valvulas mitraIes in os mutatas, arteriam venosam obstruens, ut sanguinis pec puImonem ad cortransitus prohiberetur, vidit B Onetus venam, sinistrum ventriculum ingressu

ram ,

13 I. c. XXVII. z- 14 observat. l. III p. 636. 15 XXVII. 16.16 opp. min. l. c. p. 366. Bailli et Ummering I. C. p. I.

82쪽

ram cartilaginea substantia intus fere clausam Listulaud. Senacus sese vidisse valvulas mitrales et tricuspidales depressas, parietibus cordis agglutinatas,

reticulis osseis, in quae tendines columnarum cordis erant mutati, circumdatas affert, et speciatim de valvulis nitralibus narrat casum. Hallorus in historia ex operibus ejus minoribus supra citata praecipuum malum invenit in ventriculi a ortici valvulis venosis, totis durissimis et solidissimis, adeo calculosa materia plenis ut passim dissectis fibris creparent. Valvulae tricuspidatis annulus omnis cartilagineus, solito crassior, orificium anguit an ventriculi deXtri venosum, in patris observatur musaeo. Ρluria ibidem valvularum mitralium cum tendinibus cartilaginearum et ex parte vere dearum conspiciuntur X empla Sic valvula iitralis in spissa- 1 ad trium vel quatuor linearum crassitiem, columnae statim in valvulam ab-ountes tendine modo uno, inde Crassi Ore et praeter normam duro orificium tantum quinque linearum diametrum metitur, nec propter inflexibilitatem valvulae amplitis dilatari potuit. In valvula mitrali anteriore S quatuor lineas altum et longum cum tendinibus plane osset S. Venter sinister an eurysmaticus. Ilata docent, valvulas mitrales frequentius tricuspidalibus in spissari. Tabula tertia Fig. I. et II offert annulos osse os valvulae tricuspidalis et mitralis eum tendinibus hujus in spissatis, orificio simul angustiori. Sic alvulae venosae ventriculi a ortici cartilagine, osseae rimulam inter parietes suos linquentes habentur ab IV.

Ad valvularum sigmo id earum vitium hocce convers, a orticas quoque eidem multo saepius pulmonalibus esse subjectas, facile videmus. Bailli δ' interdum valvulas sigmo ideas valde in spissari et opaca reddi, simul membranas appositas in crassari morbumque subire sibi videri affert. Sommerringius ibidem hoc praecipue in valvulis orticis observari affert. Osteogenesi in valvulis praecipue ast senectutem pertinet, sed eadem a Baillio

83쪽

semel in puero decena annorum, ommercingi in viris florentis aetatis interdum fuit observata. Morgagnius eas invenit duriores duriores et crassiores praecipue in limbis corpuscula Aranti duriora et crassiora unum in Carneam Xcrescentiamu in alio casu in excrescentiam ex parte mutata singula corpora aggeres crassiores pene osse os ex parte osseos prorsus osseos Totas valvulas idem

vidit tendine quid habentes, ex parte osseas osseas et introrsum protuberantes osseas, ad limbos tuberculosas; issescentes . ex parte osseas, semel unam prorsus osseam '). Cheseiden valvulas orticas omnino calce tectas sese vidisse refert in corde anus hydropicae φ). Hallerus eas vidit partim callosas , partim petrosa ), squamam osseam in aliqua cum scrupis arenosi inter utramque laminam effusis ); osseas et coalitas ut nullam sanguini clarent viam i); sinus inter duas me labranas valvularum aortae calculosos, apideos in valvulis orticis ipsis inter membranas materiem sabulo iam tendines, eas retinente S, pulposos, osseis quamulis vario S. In patris musaeo servantur plurima talis degenerationis exempla. In

uno alvulae orticae cartilagineam induxere naturam, praecipue partem Versu Seam quae ad limbos respicit limbi ipsi et noduli cartilaginei noduli mole

in sinubus natura cartilaginea, inde arteriae Coronariae anterioris foramen

angustatum. In aggere communi cartilagine aliquid. In tertio valvulae incrassatae, maxima ecparte osseae inaequale S partim membrana obvestiente privatae 19 De sed et cauli. XXIII. 6. XXVI. 33. XXX. 7. XXIII. 4. XXV. 1 o. XLVIII 38. LXIV. 7. XVIII. 34. LX. 2. LXIV. 19. XXIV. 16. LX. 4. LXIX. 2. XXXVII bo. XXIX. Eo X. 9. XXVII. u. LXVII. 14. XXI. 5. XXIII. 11. XXIII. 8.ao Analom p. 182. at Opula pathol obs. 18.

84쪽

privatae una earum mode aucta, secunda et tertia compressae, haec praesertima magno ossis frustules, infra eam posito, quatuor lineas crasso, inaequati, fissuris lacerato ad annulum quoque venosum pertingente. Ventriculus an eurysmaticus. In quarto valvulae orticae ita Gefactae et sibi invicem approximatae ut rimula tantum adsit in medio longitudine quatuor linearum, latitudine nius. Valvula anterior ab aggere ad nodulum os continet inaequale, duas lineas latum et crassum nodulus inde valde prominens margo valvulae semilunaris ex altero alere bipartitus recessum format in se ipsum refleXus; valvula media, minus ossescens, arctissimo spatio quatuor linearum urnita est cum posteriore, quae propter normem ossa sicationem formam penitus amisit et plurimum ad obstruendam sanguini contulit viam. Ejusdem naturae alluctos specimen, ubi quoque valvulae invicem unctae et ad quatuor vineariunconsissentiam osseae, rimam tantum sanguini concedunt, per quam uat, satis parvam. Unum horum speciminum valvularum ostii aortiet os eiactarum offert Tab. III. Fig. III. aliud in tabulis o edendis cum an eurysmatica ventriculorum distensione habebitur; valvularum earundem ex parte osseiactarum, e parte erosarum offerunt ab III. Fig. IV ut et Tab. V. Silentio praetereo exemplaria alia in quibus minor observatur degenerationis , praesertim corporum globulosorum Arantii gradus.

Arteria Q. coronariae in spissatae. Superest ut de arteriarum oranariarum agamus in crassatione. In corde,

membrana lymphatica tecto leguntur praeter modum angustae et minus capaces, ut vero simile est, propter communes inflammationis sequelas *-). In Parr cl. opere de syncope anginosa nonnulli leguntur casus sectionum

hominum, hoc morbo defunctorum. Jenia erus s) arteriarum coronariarum

membranas invenit inspissatas, fere cartilagineas, utriusque superficiem inter

24 Act nat curios vol. I. p. 231. 32.

25 Parr liber Syncope anginosa

85쪽

nam substantia tectam, parum ab ea diversa quae formata in angina tracheali tracheam interne tegit, diametrum horum vasorum valde diminuente Persecutus eam, minutissimas ad apicem cordis usque ramificationes ubique parare potuit. , Structura ad utriusque arteriae bifurcationem usque densa et firma, inde sensim sensimque a singulis clivisionibus arteriarum tenuior et gracilior Idem utramque arteriam coronariam memorat e parte si efactam; quae ossificatio, a parte qua Κ orta proveniunt, tanta erat ut tres arteriae longitudinis Xpleret quadrante et quatuor pollices aequaret, et specillum valde parvum non immitti posse cavo In crustationes durae in utriusque arteriae cavo, o facile extrahendae, caualium osse oram pocion referentes, Cum arteriis cohaerentium. Utraque pollicem unum cum dimidio aequabat, orificio gaudebat, probam minimam non immittente p) Uerba ejus de generatione hujus haenomen haec sunt. V ero accedit, congestionem sanguinis praeternormalem in vasi vasorum status inflammationis, suppurationis, absorptionis ossificationis, in cartilaginem mutationis et forsan in verum cirrhum, posse gignere, ubi simul in altero casu conditio conveniens rigiditatis et contractionis, in altero status debilitatis et ad dilatationem inclinationis locum

Morgagnio '), cordis exteriorem faciem examinanti sese obtulit arteria coronaria sinistra in canalem osseum ab ipsa origino ad tractum pliarium digitorum mutata, qua baseos magnam partem amplectitur. Sed et rami illius praelongi, quem per anteriorem cordi faciem demittit, pars erat osse jam facta ad tantum spatium quantum digiti transversi tres operirent, ut via sanguini utrobique pateret non per canalem membranaceum, aut quam disjectae lamellae osseae hinc inde duriorem facerent, sed per tubulum osseum perpetuum, vix nonnullis in locis minus durum, iisque perexiguis, et cum,transversa limneola exilis arundinis comparandi S.

26 ibid. p. a. 27 ibid. p. 26. αδ ibid. p. 33. 29 de causs et sedit, morb. XXIV. 16.

86쪽

Thebesius habent, ait arteriae coronariae, tanquam prima sobolesa ortae hoc cum illius trunco, quo egressae sunt, commune, ut osseae aliquando fiant. Ita enim ipsi a victere contigit ramos majores arteriarum in corcle humano per convexam superficiem ad cuspidem decurrentes , hinc illic ex parte osseos redditos , ex parte tantum membranaceos fuisse. Crellius at cum arteriarum cordis nutritioni dicatarum distributionem esset demonstraturus, earum sinistram talem subiisse vidit mutationem, qua in Os verti arterius perhibent. Hanc conditionem inprimis observavit in ejus rami insignis toto itinere, qui per marginem obtusum cordis duobus fere paralltilis ramis in Iani superioris tam inseriori limitibus ad mucronem usque descendit. Exteriorem quidem tunicam nihil a statu normali membranae recessisse, sed duriorem intus nucleum recondere apparebat dissecto secundum longitudinem canale, interior etiam tunica, quam nerveam dicunt, integra manserat, trans pavente itidem per illam corpore alienae indolis, coloris ex albo flavescentis, cujus majorem crassitiem circa ramorum inprimis e trunco egressum animadvertebat Arteria, ad resciscendam hujus corporis urinaturam undique compressa, materies, illi, quae in atheromate vel meliceride alias continetur, similis, per poros ejus erupit, qua sub specie vermiculari expressa, maxilna illius pars solidior, ceterum ejusdem coloris, intus remanebat Ρatris musaeum aliqua hujus mutationis affert X empla. In altero corde arteria anterior, eAtra, per quinque pollicua decursum ab origine in spissata est plus minusve, et maxima ex parte revera ossea posterioris, sinistrae ramus anterior per tres, posterior per unum cum dimidio eandem passus est mutationem. Quantum ortae Cum corde conjunctum remansit, pluribus squamiso eis scatet. In altero utraque quidem coronaria frustula continet ossea pertractum triuii pollicum, sed praecipue in sinistrae ramo anteriore canalis reperitur

3o Diss de e reulo sanguinis in corde l. 4.31 vel respondente Reinhoid de arteria coronaria cordis instar ossis indurata.

87쪽

parandus.

f. 85.

Vitia adipis cordis. Wolibrechtius totam cordis substantiam carneam in materiam degeneratam vidit adipolam, o stratis plurimis crassioribus, tenuioribus Compositam 3 ). Μοrgagnius plura pinguedinis abnormis in corde refert exempla. In homino alioquin non obeso, cor adeo pingue, ut ab anteriore facie inspectum nil nisi Pinguedo in conspectum venerit 33); in alio cor ferme totum pinguedine obduclum, nec ea tenui ); in alio, cujus jam supra, cum e ruptura cordis ageremus, mentionem fecimus, CUJUS reliquum quoque pinguedine abundabat corpus, cor totum pinguedine crassa tectum i= in ili cor et exi cardium pinguedine praegravata ast vidit orgagnius Lieutaud 7 quinquagonarii Iaute viventila cor vidit portentosum et adipos mole quasi obrutum. Porta Iibidem annotat, in lustratis cadaveribus aliquot phtiu peremptorum corda in conspectum venisse circa basin majori adipis copia circumdata. Boerhaave duos affert casus cordum adipe ita obrutorum ut circuli sanguinis per vim m irregularis inde ratio redderetur δῆ).

Contra interdum cor omnino adipe carens reperitur. Ummerringius in Nigrita cor visit aclis. plano cirori Morgagratia cor feminae Phthisi interemptae invenit marcidum Domnino pinguedine privatum 4 φ .

Tu more Cordis.

ii eutaud ex actis Parisiensibus affert tumorem cordis cirrhosum nucis juglandis magnitudine in basi corciis prope arteriam pulmonarem protuberantem; o a Senac. l. o. Tom. II. h. IV. Chap. IX. 2.33 de caud et sedit, morb. III. o. 34 ibid. XVI. 36.35 it. XXVII. a. 36 XXXV. 18. 3 Hist anat med. II. p. 18.38 l. c. p. 496 49739 Abhandi vo dei Versch de Neger vom Europaeer, ut Aufl P. 4. 75. 4o l. c. XLIX. 18. L

88쪽

rantem alium sinu deXtro extenuato adhaerentem cirrho sum durissimum, ovum gallinaceum majus aequantem, qui dissectus in cavitate humorem exhibuit putridum excrescentiam quandam in basi cordis, ovo columbino mole parem, pluriesis aliis minoribus circumdatam, quorum omnium superficies aequali erat et Iaevis, et in iis materia quaedam faeci vini non absimilis i).Walter in corpore puellae inter ambulandum subito mortuae cor invenit ad apicem magno steatomate praeditum in cordis bovini ventriculi sinistri apice meIiceridem, ex qua materia exprimi potuit crassiuscula L . Referenda huc quoque videntur exempla de hydatidibus in corde inventis. Bonetus - et leutandos Emolnncla afferunt hyclacides in cordis membrana enerna visas in corporibus palpitationibus subjectorum Morgagnius refert se vidisse a posteriore superficie sinistri ventriculi cordis, intervallo gennini sigiti transvers supra mucronem, tuberculum eXtrorsum prominens, mediocris cerasi magnitudine et figura, cujus dimidium intra substantiam se immittebat cordis. Erat, ut ipse dieit, instar alicujus hydalidis ex iis, quae intra alia viscera ita innascuntur, ut parte sui aliqua promineant tamen. Sed compunctum paucam emisit aquam turbidiorem autem retinuit humorem, qui e prorsus aperto eductas est una cum membranula, in qua alba quaedam erant, et mucosa, tum particula quasi tendineae duritiei Visa est ea

altera densa et albida, intus aspera, quae universum cingebat tuberculum. Caro ubique sana nec ultra dimidium craisitudinis hacce hydatide e loco pressum. ExempIam prorsus simile pater servat. In ventriculi superficie externa sinistri cγstis est diametri ad minimum pollicaris. Membrana, qua formatur lineam fere dimidiam crassitudine aequat, et locis compluribus osset quid continet.

41 mist anat med. p. 34. 35. 42 I. c. p. 4. 43 ibid. p. 5. O l. c. 36.44 l. c. Tom. I. p. 819.

89쪽

Iinet. Musculosa cordis structura neque sub , neque juxta eam degenerata nisi admodum in crassata Altitudo fere dimidium aequat parietem. In hac capsula globus membranaceus continebatur cavus, e membranularum tenuium complurium compositus stratis , serum non omnino limpidum servans. Accuratiorem ejus delineationem habebit una ex tabulis proxime edendis. Μorgagnius ' in media posteriore cordis facie membranulam quandam albam vidit exstare, quasi ruptae hydaticiis vestigium. Sed cum exterius quoque per auriculam deXtram maculae exstiterint albae, phaenomenon hoc po

tius ad maculas, quas vocarat, cordis, id tu cesororidum. Idem magnam

Iiydaticlem a cordis mucrone detegit pendentem r). Citantur apud eundem aliorum anatomicorum de hydatidibus in corde observata in Sic epferus multas per Xteriorem suilli cordis faciem passim disjectas deprehendit Bal- Ionius et Cordaeus in mulieribus duabus cor hydatidibus videre obsitum. Fautonus in quodam copiosissimae et croceae lymphae cor innatans vidit, cujus apex erat a corrupta hydatide ulcerosus, in alio autem plurimas in superficie cordis hydatides Thebesius externam cordis membranam vidit hydatidi-hus scabram. Heuermani D cordis superficiem externam ubique tectam observavit hydatidibus, quarum nonnulla nucis jugIandis molem excedebant, serumgue

continebant valde acre

Iam finem pello imponere optimum videtur non quia absolutum videtur, lubens enim hoc et vires et tempus in quo peractum fuit, superare fateor sed quia, quae potuimus, praestare studuimuS. Ut mites inveniamus lectore ac judices, optamus.

90쪽

Vis nervea, irritabilitas muscularis, contractilitas telae cellulosae optim sub communi incitabilitatis notione comprehenduntur..1 I. Theoria, phaenomen in corpore vivo e mixtione ejus formaque perpetuo mutatis tanquam caussa proxima deducens, cum theoria, quam incita' tionis vocant, ora, ut quibuSdam placuit, ungi potest. 1 II. Sanguini, quia organisatione caret, vita non neganda. IV Morbi sthenici rarissimi.

Motus Iymphae retrogradus non respuendus. VI. Energiae gradus non semper e directo oppositus irritabilitatis gradui. VII. In curandis morbis symptomatum ratio multo minus habenda quam

caussarum remotarum.