장음표시 사용
441쪽
desensionis tuae. In eum ipsum causa tua incurrat, necesse est. Ego enim tib res ro: Si non sum ex eo loco deiectus , ubprcinibitus sum accedere, at ex eo sum
deiectus, qu accessi, unde sugi. Si pra tor non dissimi locum qu me reditui iuberet,in restitui jussit non sum ex decreto restitutus.
8s Velim, Recuperatores, hoc totum .s Vobis versutius, quam mea consuetud defendendi fert, videbitur, sic existimetis: pristim alium , non me , excogitasse: deinde hu)us rationis non modo non inventorem , sed ne probatorem quidem essamera idque me non ad meam defensionem
attulisse , sed illorum defensioni retulisse et me posse pro meo jure dicere, neque in
hac re, quam ego protuli, quaeri oportere , quibus verbis praetor interdixit, sed de quo loco sit actum , quum interdixit Ineque in vi armatorum spectari oportere, in quo loco sit sacta vis , vertim sitne is ta te vero nullo modo posse defendere, in qua re tu velis , verba spectari oportereri in qua re nolis, non Portem,
XXX. Verumtamen ecqvid hi pondetur ad illud, quod anta isellam rein sententia, sed veth hoc interdictum iacesse contrnihil commutandum videretur idiligenter, quaeso , Rec e
442쪽
enim vestri ingenii, non vadam, sed nia torum prudentiam cognosc- non enim sim id dicturus , quod ego invenerim , sed quod sitos non fugerit. Quiam de vi interdicirur, duo genera causarum esse in Gligebant, ad quae interdictum pertineret unum, si, qui ex loco , in quo esset alterum, si ab eo loco , qu veniret, Videjectus esset: dc horum utrumque, neque praeterea quidquam , potest accidere , Re
87. Id adeo si pthcet , considerate Stepn meam familiam de meo fundo deje,
eerit, ex eo me loco deiecerit: si qui mihi praest fuerit cum armatis hominibus extra meum fundum in me introire proinhibuerit; non ex eo , sed ab eo loco me dejecerit. Ad hae duo genera rerum tinum verbum quod satis declararet utras que res , invenerunt ut, sive ex fundo, sive a iundo deiemis essem , uno atque eodem interdicto restituerer, inde a. Hoc verbum inde , inmitique declarat; ex quo loco ' a quo loco. Unde de
lectus est Cinna ' ex urbe. Unde deiecisti ab urbe. Unde dejecti Galli a Capito-vo. Unde qui cum Graccho fuerunt et
8. Videtis igitur, hoc tino verb6 signi- Mari res duas rac ex quo in a quo loco.
Quina autem es testitui j et , iis ulaete
443쪽
ut, si Galli a maioribus nostris postularent , ut e restituerentur, unde dejecti: essent, taliqua vi hoc assequi possent ι mon , opinor, eos in cuniculum qu ag gressi erant , sed in Capitolium restituiuporteret hoc enim intelligitur. Unde in dejecisti, sive ex quo loco, si eis in loco, e re uas Hoc jam simplex est in eum locum restituas sive ex hoc loe , dejecistr, restitue in hunc lacum : sive ab
hoc loco , restitue in eum locum , non est.
quo , sed a quo deieinis est. Ut si qui ex
sui , quum ad patriam accessisset, tempestate subit reiectus optaret, ut, quum esset a patria dejetius, e restitueretur ;
hoc, opinor, optaret, ut , a quo locis depulsus esset, in eum se fortuna restitu ret, non in salum, sed in ipsam urbem, quam petis at sic , quoniam vim verbo- eum neeessari similitudine rerum aucupamur , qui postulat, ut, a quo loco dejectus est, hoc est, unde dejectus est , ebrestituatur, hoc postulae, ut in eum ipsum locum restituatur. XXXI Quum verba nos e ducunt, tum res ipsa hoc sentire , atque intelligere Cogit Etenim, piso redeo nunc ad illa Principia desensionis meae si quis te ex aedibus tuis vi , hominibus armatis deiecerit, quid agerest opinor, hoc interdicto, quo nos uri sumus , Persequerero.
444쪽
Quid λ si quis iam de soro redemtem .
armatis hominibus domum tuam te introire prohibuerit , quid ageres uterere eodem interdicto Quum igitur praetor interdixerit, unde dejectiis es, ut e restituaris ;tu hoc idem, quod ego dico ,- quod terspicuum est , interpretabere quum il-
kud Verbum, unde in utramque rem a.
leat rh6que tu restitui sis unus tam te
in aedes tuas restitui oportere , si e vestibulo , quam si ex interiore aedium parte dejectus si M. Ut e jam, Recuperatores, nulla dubitatio sit, sive rem, sive verba spe tare Vultis , quin secundisi nos judicetis, exoritur luc iam , obrutis rebus omnibus
S perditis, illa defensio , eum deiicito se qui tum possideat et qui non possiadeat, nullo modo posse: itaque, si ego sim a tuis aedibus dejeinis, restitui non oportere; si ipse εis , oportere. Numera, quam muha in ista defensione talia sint, riso ac primtim illud attende, te amex illa ratione esse depulsum Nubd negabas quemquam dejici posse, nisi qui in eo loco fuerit : nunc, qui possideat, eum etiam si non fuerit in eo loco , dejici posse
91. Cur ergo aut in illud quotidianum interdictum inde illa me vi deIecit, a ditur , quum ego e fide in , si defici ne,
445쪽
mo potest , qui non possidet aut in hoe interdictum , De hominibus armatis, non addisur , si oportet quaeri possederit, necne Negas dejici, nisi qui possideat. λtendo, si sine armatis coaciisve hominishus dejectus quisquam sit, eum , qui fateatur se dejecisse, Vincere sponsione, si ostendat, eum non possedisse. Negas deiici, nisi qui possideati ostendo ex hoc interdicto , De armatis homini, , qui possit ostendere non possedisse eum , qui deiectus sit, condemnari tamen sponsionis necesse esse , si fateatur esse deaectum.
X X XII. Dupliciter homines dejicium
tur aut sine coactis , armatisve hominia
hus, aut per ejusmodi rationem ' vim. Ad duas dissimiles res duo dejuncta interdicta sunt. In sita vi quotidiana non satis est posse docere se dejemim , nisi o tendere possit , quum possideret , tum deaemim ne id quidem satis est, nisi docet ita se possedisse, ut nec Vi, nec tam , nec precari possederit. Itaque is , qui se restituisse dixit, magna Voce saepe confiteri solet, se vi dejecille : verum illud addit, Non possidebat vel etiam, quum
hoc ipsum concessit, vincit tamen sponsione, si planum facit, ab se illum aut vi aut clam, aut precari possedisse.
93 Videtisne , quot desensionibus eum qui sine armis ac multitudine vim secerit.
446쪽
uti pine Mores voluerunt' hunc verδ, qui in jure ossicio, bom moribus, al reum , ad arma , ad medem confugerit, .udum in causa , destitutumque videtis retri, qui armatus de possessione contendis. set inermis Ian de sponsione certaret. Eo quid igitur interest, is , inter hisee interdicta B ecquid interest, virliminoead, ditum, Quom A. Caecina possederit, neγnes ecquid te ratio juriis, ecquid interdi torum dissimilitudo, ecquid anctoritas ma-3orum commovet' Si esset additimi; de in quaeri oporteret Dadditum non est 'amea: vortebit 94. Atque ego in hoc Caecinam non de-sendo possedit enim Caecina . cuperae
tores , id , tametsi extra caltam est, vercurram tamen brevi , ut non minis nomine ipsinn, quam has commime de
sensum velitis. Caesenniam possedis per
eo num non negas; quia colonus habuiteon sum de Caesennia fundum P premi idem ex eade m conductione fuerit in is do. Dubrum est, quin, si laesennia eum possidebat , quum erat colonus in undo,
post ejus mortem heres eodem jure ρομ o Res Deinde ipse meina, utinae
4m re praedia, venit in istum lavium Drmtiones a eolono accepit: nt in eam revi,
447쪽
Bes , Caecinae denuntiabas , si Caecina non possidebat Ipse porr5 Caecina cur se mo-mbus deduci volabat idque tibi de ami- eorum , etiam de ipsius C. Aquilii sen-etentia Monderat sis enim Sulla legem vitii. XXXIII. Ut nihil de illo tempore, nihil de calamitate reipublicae querar, hoc tibi respondeo : adscripsisse eumdem Sullam in eamdem legem , Si quid Ius non esset rogarier eius e legenditum rogatum. Qui est quod ius non sies quod popu-am Jubere , aut Vellare non possies Ut ne Mngitis abeam, declarae ista adscriptio e aliquida nam , nisi esset, hoc in om-mibus legibus non adscriberetur. . Sed quaevo abs te, putesnae, I po purus 3userit, me , tuum, an item , is , meum servati esses id rusum , ratum, a que semita futurum Hospicis hoc stege in fateris, quae interi. Primum illud Moncedis , num , quidquid populas jusserit eatum es oportere deinde-nihil rationis iners, quam rem, si libertas adimi nullo modo poma, ervitas possit nam 5 e dem modo de utraque re traditum nobis ast in in semel eivitas adire potest, retineri libertas non potest. Qui enim potestiore viritium inor si is , qui in mamero,
nisitium non est SV At Fie ego iram adolestemituken ...
448쪽
sam quum agerem contra hominem diser tissimum nourae civitatis Cottam , Proba Vi Quum Arretinae mulieris libertatem defenderem Cotta decemviris religi ne iniecisset, non posse sacramentum nostrum justum iudicari , ub Arretinis adempta civitas esset,in ego vehementilis contendissem, civitatem adimi non potuisse : decemviri prima actione non udicaverunt postea , re quaesita ra liberata, sacramentum nostrum iustum judicaverunt. Atque hoc, conir dicente Cotta, Sulla vivo , iudicatum est. Iam ver in ceteris, ut omnes , qui in eadent causa sunt, lege agant, riuum spersequantur, Womnes jure civili , sine cuJusquam aut magistratus, aut iudicis, aut periti hominis , aut i periti dimitatione, utantur , quid ego commemorem dubium nemini vestrum est. Cert quaeri hoc solere me non praeteri ut ex me ea, quae tibi in mentem non veniunt , audias quemadmodum , si civitas assimi non pos sit, in colonias Latinas saepe nostri cives profecti sint Aut sua voluntate , aut legis anuli professi sunt quam multam si sus serre voluissent, tum manere in civitate potuissent.
XXXIV. Quid i quem pater patratus
dedidit, aut suus pater, populusve en
didit, quo is jure amittit civitatem Ut
449쪽
relisione civitas solvatur , civis Romanus tracitur qui quum est acceptus est eorum, quibus eu deditus Psi non accipiunt, ut Mancinum Numantini, retinet integram
causam, &Jus civitatis. Si pater vendidit eum, quem in suam potestatem susceperat, ex potestate dimittit. 99. Iam Populus quum eum vendidit, qui miles ictus non est, non adimit ei Mertatem; sed judicat, non esse eum liberum , qui, ut liber sit, adire periculum
noluit quum autem incensum vendit
hoc judicatri quum is , qui in servitute iusta fuerit, censu liberetur, eum, qui quum liber esset, censeri noluerit, ipsum sibi libertatem abjudicasse. Q d si maxim iisce rebus adimi libertas , aut civitas potest, non intelligunt qui haec commem rant, si per has rationes adimi majores posse voluerunt, alio modo noluisse Im Nam, ut haec ex jure civili protu- Ierunt, sic afferant velim, quibus lege aut Romana civitas, aut libertas erepta sit.
Nam quod ad exsilium attinet, perspicuhintelligi potest , auale sit. Exsilium enim , non rupplicium est, sed perfugium , po tusque supplicii : nam qui voranTMinam
aliquam subterfugare , aut calamItatem ,
eb solum vertunt; hoc est , sedem acu cum mutant. Itaque nulla in lege nostra reperietur, ut apud ceteras civitates mam
450쪽
leficium ullum exsilio esse multatum ad quum homines Vincula , neces, ignonmniasque vitant, quae sunt legibus constitutam confugiunt, quasi ad aram , in v. filium qui si in civitate legis vim subire vellent; non prius civitatem, quam vitam amitterent quia nolunt; non adimstur his civitas , sed ab his relinquitur, aeque deponitur. Νam: , quum ex nostro aure daarum civitatum nemo esse possit , tum m titur haec civitas denique , quum is , profugit, receptus est in exstruam, hoc mi, in aliam civitatem. xXX:V. Non me praeterit, Rem προ ores, tamen de hoe jure multa praeteroe , tamen me. lonmus prolapsum esse,
quam ratio vestii juniet postulisit Veris id feci .non Nubd vos in hac caesa hanc
defensionem desiderare arbitrare , sed ut omnes intelligerent, nec adempt- terin quam civitatem esse, ne adi posse:Boequum eos. scire volui, qui ars Sulla vestruimuriam lacere , tum omne. ceteroR-πω, veteresque cives neque-- -- Potest, cur, si curi an nquis visi votu rat adimi civitasc, non omnium Patricias,
.m lamininquissimis civibusiposa it Ioa Nar adi hanc quidemseusanrtrita hoc pertinuisti primism ex eo intelligit test , quod vos ea de recludicaret norido.