GRADATIM

101쪽

Translationa. 93I30 A Dishones Cou e.

Dario, Persarum regi, servus erat, nomine Lydon, quem maximo amaba Cui rex, ut indicium bonovolentias insigno praestaret, in matrimonium dedit puellam pulcherrimam, quam regina ex omnibus ancillia desissimam habebat. Hi autem, quod suis divitiis nimis prodigo utebantur, brevi pauperes facti, ut argentum e rege impetrarent, hoc consilium inierunt. Prima luce vir, regem aggressus, tristi vultu fortunam deplorare incipit. Uxor,' inqui mea proxima nocte o vita discessit.' Tum rex, quem viri infelicia miseruit, consolandi causa, Purpureum pallium argent,quo talentum si dari uasi Α uxor eodem tempore conjugem mortuum coram regina deplorabat. Quae tanto dolore mota, ei vestem pretiosam et

auri nummo quinquaginta dediti

Rox igitur reginam petiit, de morte ancilla tam amatas consolaturus. Inde regina ad regem vena, Gratia tibi,' inqui pro benevolentia ago; tu tamen in hoc erravisti, quod mo ancilla adhuc vivit, Vir tamen ejus mortuus est.' Quod ubi rex credere uoluit, ut rem tam dubiam explicarent, ambo ad eam partem aedium, quam servi habitabant, ire pergunti Huc ubi pervenerunt, res magis in ambiguo erat, quod et vir et semina, eodem dg impositi, peciem morti praebeban Deniquo rex, Hi certe mortuus esto illa. Uter tamen prior e vita discemit Si quis mihi totam rem explicaverit, ei triginta nummo aureo libenter dabo.' At vir statim o rogo desiluit. Μihi,' inquit,

rex magno nummos redde, ego enim Primus mortuus sum.'

102쪽

08 Notio that in Latin the Present articipio is

1. Turba fugientium actus, arma ad caelum tollona, dupiter,' inquit, arcem jam celere emptam hostas habent.'2. Bene gerendae rei occasio data est. 3. mma tenentium clamor auditu eati . omnes ad arma capienda excitavit. 5. omne in tempus muniendiscastris consumptum est. 6. Bene aentire recto-quo sacero satis est ad beno beatenuo Vivendum. 7. In altorum partem cohortandi caua prosectus pugnantibua occurriti

8. Aggredientibus apes aliqua estis. Post tanta Mooptas clade pacem secerunti 10. Sequentibus offuso turbatum hostem signum receptui dedit διε soundia ta remu).

103쪽

Lysander Atheniensis, quum cetera animalia satis diligabat, tum equos siminio fovebat amore la olim, dum

risbas iis sadit, in Boeotium quondam incidit, qui equo

auo ob nescio quam ulpam malo utabatur. Quod ubi

vidit, gravibus probris tantam crudelitatem increpuiti sui tandam id ad is attinet. ' respondit illa. Nonnolios mihi equum si ita placet verberaro meum ' Μaxime,' inquit Lysander, quod exemplum tu proponis, id ego imitabor. aec locutus magno baculo, quod manu portabat, tergum ejus graviter et saepe verberavit. Maeo enim.' inqui Moulum meum est. Nonno igitur

Glaucus, puer ingeni benigno, a patio missus est ad parvum oppidum, quod ab eo loco et millia passuum aborat. Cui dum ita iacit, occurrit canis fama paene donlaetus, dextramque lambena cibum petere Visus est. Indo laurus miserieordia motus, otia ipso esuriabat, magnam sui cibi partam eant dedit. Quum autem paulo longius ivisast hominem aspexit mecum, qui in flumen prolapsus moveri non audebat, o in aquam altioremi Mors Glaucus igitur, etsi ipso natam non poterat, in aquam statim desiluit, et quum dextram caeci arripuisset, sum ad ripam duxi lade, quum aquam e Veste expressisset, ad Oppidum quam celerrimo contendit.

104쪽

s Translations. I 3. Timet Assistance.

Indo Glaucus, quum jam ad oppidum appropinquaret, in nautam quendam altero pede claudum indidi Hio aliquid cibi ab so patiit. Cui Dor id quod reliquum erat panis odit. His faciendis tantum diei consumpserat,

ut, dum domum ex oppido redit, nocis oppressus, cursum tenero non posset, sed per aviam allvam errare Subito

autem duo latrones, qui in silva latebant, ex insidii prosiliunt, puerumquo raptum est spoliare paran Ahoanis idolis, qui Glaucum totum diem secutus est, alterius latronis erus tam acriter momordit, ut hic cum gemitu puarum liberaret. Simul vox horrenda audita estolamantis, En latronea illi, quo tamdiu ferro igni'us aequimur.' Qua voco territi ambo diffugerunt. At

Glaucus, ad clamorem conversus, nautam cognovit

claudum, quem caecus illo ex humeris portaba Hi animes consiliis latronum certiores acti tempore opportuno

subsidio venerunt.

I M. The LILnaturaim Haud procul ab eo loco habitabat puer improbus,

nomino Nero. io olim, dum per agros agatur, canem suum ad OVea quasdam exandas, quae in prato pascebam

tur, incitavit. Quo perterritas omnes diffugerunt: Marie magnus, dux gregis, ira motus, cornu ita acriter canem petiit, ut is claudus tristia-que ad dominum rodireti Noro autem, quum aut longius ab eo loco prooemisset, parvae puellae occurrit, quae mulctrarium, niveo laoto impletum, summo capite portabat. Hane puer malignus salvere jussi Deinde, quum illa praeteriisset, hic comversus ejus Vestigiis ingressus est. Deniquo subito ieiumulctrarium deturbavit, et Vultum, capillos, Vestem, totum corpus infelicis puellas lacte madefecit.

105쪽

Qua ro valde delectatus Nero nova haudis occasionem quaerebat. Μο autem viro caeco, qui vix baculo gremum

dirigobat, obviam ivit. Cui Nero, Si via,' inquit, mecum hac molli sed e sIdare, aliquid ibi tibi libanter

dabo. Quibus verbia sum ad locum do fimo plenum duxit, et aliquid fimi, cibi specie, in os inserere conat est. At caecus, qui fraudem senserat, digitum uor ita acriter momordit, ut illo multis cum lacrimis Vaniam peteret. Ne hac quidem poena satis doctus, Virum quemdam altor pede claudum aggressus est, et, quum denarium argenteum ante pedes projecisset, de terra tollere jussiti

Αt, dum illo baculo fultus dextram ad denarium porrigit, hic baculum arripuit, ita ut illum ad terram praecipitem dejiceret.

146. Ain ter of Accidenis.

Indo Nero, cui successus animum addiderat, poma, quae ex arbore propinqua dependebant, rapere constituit. Qui quum in arborem ascendisset, ab agricola viro iracundo captus, Mariter Verboratus est. Hunc postquam tristis et saucius effugit, ab ipso claudo, qui in occulto latebat, oppressus, iterum et acrius verberatus est. A quo tandem liberatus, quod ambulare prae dolore non poterat, in equum, qui propter viam pascebatur, ascendit. Hic tamen tali reminime delectatus currore incipit no ante e cursu destitit quam puerum e tergo deturbaverat. Foris ea puella qua mane tam malo usus erat eum humi jacentem invenit. Hae quidem injuria suae immemor iam suas in aedes duxit et vulnora diligenter curaVit.

106쪽

Spartacus olim princeps earum gentium, quae trans onum habitabant, magnam turrim haud procul a flumino aedificaverat Indo cum suis militibus plurimas incursions in agro finitimo sacoro olitus eat, ut igni ferrinque omnia Vastaret. Quam ob rem magnum odium incolarum urbis finitima susceperat. Hi igitur, quum injurias illius non diutius tolerar possent, univerat in muro impetum fecerunt. Diu et acriter pugnatum est. Tandem princeps, quod commeatu omnino interclusus est, legato ad os as dedition misit. Quum tamen civea irati pacem dare vellent ea modo conditione, ut ipso ad supplicium traderetur, ignem turri admovere constituit, et

sese suxque omnia incendio consumere.

148. The Attaclis the Casue continueM.

Quod ubi cognovit uxor Spartaci semina summae comatantiae, sola Vallum ascendere ausa est cum hostibus colloquondi causa. Nolite,' inquit, cives victoriam, quam reportavistis, clino semina dolamare Mihi saltam liceat e turri discedere cum eo modo, quod meis humoria portare possim.' Indo cives, quod ab illa multa bono-ficia acceperant, id, quod petiit, libenter concesserunt. Brevi autem, dum omnes adventum ejus expectant, a porta patefacta egressa semina fortis ad castra hostium accessit cum conjuge, quem in humeros sublevatum portabat. Inde cives virtutem femina mirati, quod fidem datam violare noluerunt, et conjugi et uxori pepercerunt.

107쪽

Lupus olim cum Vulpo societatem conjunxi Hanc

igitur, quod multo infirmior erat, quodcunque illo imperavit, facere oportebat. Aliquando, dum por allvam comites iter iaciunt. Vulpes carissima. ' inquit Iupus, 'aliquid cibi mihi quam colerrimo asser, ne, same coactus, te ipsam dovorem.' aequidsmr respondit vulpe minis perterrita, haud procul ab hoc loco duos agnos pridie conspexi, quos sacillimo tibi assorro potero. Quum hoc

inter eos convenisset, Vulpos ex agni alterum ab agro ad

lupum portavit. Deinde, ut sibi aliquid inusnirot discessit. At lupus, qui brevi agnum devoravit, ns hoc quidem satia

contentus, ut altero potiretur, ipso ad viis prosectus est. Is autem, quod rem incautius egit, a pastore captus, ita graviter Verberatua eat, ut corpus ad silvam vix trahere posset.

Ista Greedinera suntMed. Postero di lupus do suis injurii questus, amomito facti

imprudentia vehementer incusatus est Modio tamen,'' inquit vulpes, ii mecum Venire Via tantum cibi, quantum odore potoris tibi dabo.' Lupus igitur Vulpem secutus, horreum agricolae cujusdam rima haud ita magna intravit. me, quum camis maximam copiam invenissent, ambo dapibus inopinatis osci incipiunt. Vulpes autem inter edendum ad rimam cursitabat. Subito ingens strepitus auditu sat Panduntur portae. Druit agricola cum securi ingento armat . Indo vulpes, quae haud multum ederat rima a facile eripuit lupus tamen tantum amis

Voraverat, ut corpus in rima haereret.

Agricola igitur, quum eum securi intersecisset, caput postibus amit. Quo axemplo furea in posterum a rapinis detorruit.

110쪽

Vocabulum.

Aegyptus, i f. σπι.

afflicto, sivi, iatum V. 1, ve

aliquis, aliquid, iron. indef.