GRADATIM

81쪽

Inde pauper, iustis funebribus perfunctus, quod fidem datam violare noluit, per dum noctes opulcrum agricolao custodiebat. artia tamen nocte ora ipsa apparuit, funebri vesto induta et corpus sibi tradici ait Ia autem, etsi capilli pra metu horruerunt, promimi non oblitus, Μortem ita allocutus eat. Equidem, Mors, hoc cadaver tibi concinama repeto tamen pro tali munere tantum auri, quantum ex mei cothurnis alteram compleverit.' ora non respuit conditionem. Inde dum hae pecuniam arcessit, illo cultro imum othumum perforat Haud ita

multo post, ora regressa, nummorum saccum, quem reportavit, in cothumum offudit. irata quod cothurnus nondum completua est, alteram saccum priore majorem arcemivit. Tandem postquam n hi quidem cothumum complere valuit, dum tertium sacrum arcessit, sol orionte excepta, necessario fugere coacta eat.

us quaedam, quas haud procul Tarento ab urbo habitavit, sua ancilla ad galli cantum o omno excitare solebat me igitur quod a prima tuo usque ad occasum solis laborem austinera coacta sunt, gallum malorum causam occIdem constituerunt. Postero igitur di sub Vesperum, dum altera pedes galli utraqua manu rotinat mersata, altera, quae paulo audacior fuit, caput avia insolidis securi percussi Id tamen longo aliter ovenit ac putabant. Postquam enim gallus interfectus erat, anus, quas ad id tempus cantum ejus patienter expectare solebat, ancillas, nunc media nocte, nunc prima luce, semper tamen maturius quam antea e somno excitavit. Ancillas igitur, quas ita a sesellerant, pro tanto facinore digna poenas

permiserunt.

82쪽

74 Translations. Io9. An Impartialiud α

Duo olim viatores, dum haud procul Baiis iis per oram maritimam faciunt, conchylium ingens, quod in rupe quadam haerebat, conspexerunti Quod ubi conspectum est, uterque eorum, tanquam divinitus oblatum, edero ipso voluiti sindo alter, qui primus ad locum advenerat, avide conchylium a rupe avellit, alter autem amicum gravita increpuit. Ego enim,' inquit, otia paulo tardior adveni, prior tamen id vidi.' Dum ita inter orixantur, occurrit quidam nomino utrique notus. Ad eum ambo rem ejecerunti Hic autem totam causam patienter

audivit deinde, postquam fronte trimquilla conchylium patefecerat, devoravit ipso. Inde ad amicos Vera , utrique alteram concham tradidit his verbis, Nihil judundi

unquam edi cum bona paco abite.

Demosthene ille orator clarissimus quod respublica in summum discrimen adducta ea per consilia Philippi Macedonum regis Athoniense do periculo, quod immin, bat, inops monebat. Aliquando, dum mora avo cives hortatur, miratus quod surdia auribus verba faciebat, subito vocem mutavi Cerea olim,' inquit una cum hirundino et angue itineri comitibus prosecta, ad altum pervenit flumen, quod tranavit anguis, hirundo autem pennia transvolavit. mo ubi orator subito sermonem intorrupit, At Cerea ipsa quomodori acta esti' excepωrunt cives. Tum ille vultu avem, Numquid vobis stultius reae potest, Athenionare, qui ita delectaminis ulla, quibus auctoritatem quidem nullam adjungors

debemus, Philippum tamen, qui exitium civitati minatur, nihili h sus V

83쪽

Thus the se uias are sed liks the Genitive, Dative, and Ablative of ordinary Nou .

Mirabile disti I

84쪽

III. Too good a De nce. Anus quaedam, quas Capua habitabat, pallium sibi anum creditum sorte sorderat. Cujus iram verita, pallium scissum inter aliquas vestes integras celavit, omne que eodem tempore sua nurui reddidit. Haec autem, ubi fraudem perspexit, quod id pallium maximi aestimabat, ira commota causam apud judice agebat. um anus a judioibus interrogata, purgandi sui causa, ita respondit. Si aequi estis judices, nullam poenam a me repsistis multas ob causas primum nim nullum pallium mihi unquam creditum est; quomodo igitur id scindero potui lDoinde nuru mea pallium ipsa acriorat, anto-quam id

mihi credidit. Postremo id pallium, quod reddidi, integrum fui Nonno me igitur laudo digniorem quam poena hab bitis moriams oratione usa, judicibus non persuasit.

Timon, Romanus, honestia natu parentibus, qui patrimonii magnam partem ludendo devorinerat, procul ab urbs iter laolebat. Quo in itinere dum moro suo aleam ludit, reliqua parte pecunia apoliatus ea Tum is, cuineo amantum ne amicus in iis locis manebat, quod itineris impensas solvere non poterat, hoc oonsilio usus est. Pulveris aliquid, quod coegerat, in complures partes divisit, in quibus inscripserat ' Venenum ad consules necandos paratum.' Quas ubi viderunt agricolas, rem ad magistratus detulerunt, qui Timonem, ut proditorem, ad urbem publico sumptu quam celerrima traxerunt. Consules autem, qui Venenum tam innocon non tim ant, non modo eum o vinculia liboraverunt, sed ortuna misisitialiquo argonii donaverunti

85쪽

Translationa. 77II 3. A Trauor to his Aini

Darius olim rex Persarum in silvas cum magna nobilium caterva venatum iverat. Suhito anto oculos omnium unus

ex accipitribus regiis, qui columbam sequebatur, ipse ab aquilli, rege arium, oppugnatus es Ille autem eo viribus nec majestata hostia perturbatus, et rostro et unguibus ea quam sortissimo doland a Tandsm aquila, quod nullo modo Victoriam reportam poterat, in fugam assa dedi Indo rex acoipitrem ad so sarrici ait, capitisue alitia auream coronam pro tanta virtuto ipso imposui Deinde unum ex iis aerula qui adstabant securi jussit percutem caput prodItoria alitis. Hio anim. 'inquit, 'contra suum regem fortiter ae impio confligora

ausus est.

Lucius Color, vir jocosus ae avarus, qui multa ab aruieta accipiebat, nullo munere servos, qui dona serebant, unquam donavit. Aliquando servus quidam, nomino Lydon, domum ingressus ad pedes Vari piscem his Verbis projecit, Huno tibi meus dominus mittit. Quid tamen, respondit Color tuo ingenio incultius ossa potest ltibi meam aedem concedo mox me imitatus, tuo ossicio iustius fungi poteris.' Tum Color humili vultu ervum, qui jam ipsius sedem occupabat, aggressus; ae,' inquit, 'vir optime meus dominus salvere jubet. Hunc piscam omnium, quos in stagno pascit, pinguissimum, te taminui dignum dono dat.' Α respondit Lydon, tuo domino gratia ago abso-que tibi quoquo pro laboro duos nummos dare in animo eat.' Quod ubi audit Celer, acri ingenio servi delectatus, tres nummo ei dedit.

86쪽

78 Translations.

II S. Bonneteae Mulieri cuidam, quas Arpis habitabat, vas erat serreum

haud ita magnum, quo cibum coquere solebat. Fur autem improbus, dum ipsa abest, domum ingressus a rapuit in-qus silvas evasit. Qui, quod a grave erat, nec Milo portatu, capiti onus imposuit, iter-quo porgebat primo cautius; deinde clamors sequentium perterritus, properandi causa, curror inoipiti Misaa ubito motu turbatum, summo aptis ad humores Maum, totum vultum furia obtexit. Tum is, quod neo diutius viam idem poterat, ne ullo modo caput extrahor ex Vaas, quod artissime haerebat, cursum non tonuit. Itaque a aequentibus captus, manifesti delicti poena exsolvit.

II 6. The Falcon.

Caius nobilis quidam Hispanua, venandi studio complures mea accipitrea-quo domi alebat Mox autem

pauper factus omne Vendare coactus est, practer unum

accipitrem, quem maxime amabat. aud procul ab eo loco cum parvo filio habitabat Fulvia, lamina divis et mara, quam multos per anno Caius in matrimonium duoero volebat. Illa aulam, etsi amanti primo faverat, pauper nubero noluit. Foris Fulviae filius, accipitrem Cati jamdudum miratus, alitem optavit, o alio dono placari poterat tandem cupidino et dolor consectus ingravem morbum oecIdit. Tum mater insolix Caium viseraco lituit, avemquo rogam. At Caius ubi mulierem adsuntem videt, quod nihil jam cibi domi habebat, eo eam nullo accipere hospitio tolerabat, victu amore alitem inrisaimum interfecit, motum'us proposuit hospiti. aso ubi sensit Fulvia, tali amor mitigata, Cato tandem nupsit.

87쪽

Balbus agricola, qui in silvas ligna caesum iverat, virgultis occultus magnam manun latronum, qui adibant, vidit. Qui dum porterritus nullum sonum edere audet, dux ipso latronum altissimam rupem aggressus eam dextra pulsavit, hae locutus, Aperi te horreum.

Quibus actis mirabiis dictui fores calata aperiri vis

sunt, antrum-quo ingena patefieri. Inde latrones, antrum ingressi onera, quae portabant, deposvorunt, iterumquoregressi o conspectu discesserunt. Deinde Balbus, qui tandem o latebria exim ausu eat, iisdem Vectis usus, rupem ipso pulsarit antrumque pateticis auro complatum et argento, quod a viatoribus raptum latrones in eo loco didoran Quo visu attonitu amo quam maximo auri pondere oneraVit, domumque laetus rediit.

Balbo orat frater nomine Caius, Vir dise sed avarus. Hieras fortuna albi per uxorem certior factus fratrem carmen illud, quo antrum aperiri potarat, diri minis divulgare coegit. Itaque cum tribus asinia ad rupem

prosectus, Verbisque magicis usus, antrum intrarit, Mino que auro Oneravit.

Μox autem ubi radire voluit, carmInia oblitus, Aperito,' inquit, hordeum; ' cuivoci quia larea parere noluerunt, nec carminis ipsius meminissa poterat tanta onim divitias rationem animi perturbabant a latronibus brevi captus es Hi postquam virum gladiis interfecerunt, corpus ejus in quattuor partes divisum intra antrum suspenderunt. Postero autem die Balbus, qui rem suspicatus, locum ipse

adierat, noctu membra fratris ex antro eripuit.

88쪽

80 Translatio .

Hoc ubi Oognovit dux latronum auorum callidamimum, rei exquirenda causa, ad urbem misit. Qui quidem dum urbem pererrat, foris occurrit artori cuidam, qui a Balbo jumus, fratria membra disjecta ac junxerat corpus enim, in quattuor partea divistim, sepeliri leges stabant). Hic, vir loquax, a latrono callido interrogatus, non modo rem omnem quaerenti divulgavit, sed domum otiam Balbi ostendit. Indo latro, postquam fores creta notaVerat, ad antrum rediit noctiquo comites ad locum duxit. Id tamen quod latro Morat non effugerat Balbi ancillam, quae consilium ejus auspIcata domorum vicinarum for eodem modo notaverat Latrones igitur, quod inimiet domum cognoscere non poterant, in silvas irriti redierunt.

Postero di dux latronum, ad asdos Balbi ab sodam

sartore ductus, naturam loci oculis accuratissime Amrvavit. Indo viginti Minos, mi ingentibus oneratos paravit; quorum unum quidem oleo implevit in reliqua tamen singula binos abdidit latrones. Deinde Vesperi mercatorem simulans ad urbem cum asinia prosectus eat, et a Balbo, quem pro aedibus odentem invenit, hospitium sibi sui quo petii A quo benigne acceptus vasa omnia in horto disposuit, omites'uo signum silentes exspectare jussit. At ancilla eadem, quae, dum dux latronum cum domino

auo oonat, haudem perspexerat, leum o primo vaso

deductum, atque igne tostum, latronibus, qui in reliquia vatis latebant, injecit omne quo ad unum auffocaviti

89쪽

GRADATIM. P

90쪽

Morcator quidam, nomine Sinon, quod eum Maandi et nihil agendi piguit, pericula maria tentam constituit. Navi igitur ad Indos vectus, primo, quod procellae fluctus agitabant, graVi nausea oppremus, mortem opimit. Μox autem, ubi vis tempestati mitescebat, morbum depuli Paucis post diebus, dum aperto mari procul a

portu migatur, parvam insulam, nigro colore, haud ubium super aquam eminentem, nautae rident. Tum omnes navo egressi, huc illuc per totam insulam vagantur; tandem ignem accendero incipiunt. Subito sub pedibus diro sonitu insula evanuit in undas, omne que in gurigitem hausti sunt. Monstrum enim marinum, quas nautis insula ob magnitudinem visa est, o somno ignooxcitatum, in mare a mersit. Quo casu omnes nauiso perierunt Sinon autem, magna austentus trabe, quam foris ad ignem ferebat, natando ad terram ignotam e venit.

Sinon quidem, ιοιum diem per loca deserta Vagatus, omni aps roditus dejectus eat. At noctu, dum dormit, ad vallem altissimi montibus interclusam ingenti avo raptus est. Hi miraculo attonitus postero dis aliquid etiam mirabilius vidit tota enim vallis gemmis ornata eat. Incolas hujus terra quod in vallem descendi non potest,mmmas ita colligere solent. Summia de montibus camem