장음표시 사용
21쪽
valuit laethalis flamma persecutoris: adeo, ut, sedata per Constantinum Magnum persecutionum in Ecclesialia Dei procella ,singulae Ecclesiae peculiari sibi Calendaria
conficere valuerint, quae tamen non fuiste Ceneralia, in quibus aliarum Provincia, rum Martyres recenserentur, scite observat doctissimus Ruinartius tu Praefat.gen.
illud constat, haud pauca Martyrum Acta a Fidelibus occultata fuisse , ac servata ab universali persecutionis illo incendio. Non diu post ipsam Diocletiani persecutionem , Haereticorum malitia. plura SS. M M. Acta corrupta , & fabulis conspersa fuerunt, atque ubique sere locorum disseminata . Maximam autem genuin
rum Actorum Catholica Ecclesia perpellaeti jacturam post Gothorum, Uvandat
rum , Hunnorum, aliarumque nationum
exterarum irruptionem in Italiam, Hispaniam, & Africam . quorum rapinis, caedibus, ac Incendiis adeo Ecclesia ipsa vexata fuit, ut ex genuinis Actis in Diocle. tiani Persecutione servatis, pauca superfuerint. Ex fragmentis itaque, quae apud peculiares quasdam Ecclesias remanserant, & ex tradictionibus servatis in hominum memoria, coeperunt Viri Docti, ac Pli in unum colligere Martyrum nomina,& Calendaria per singulos dies, sive Martyrologia, ut Munt, conficere , quorum
primi fuisse perhibentur Eusebius Caesariensis Episcopus, aetate Constantini Imperatoris, ac Postea S. Hieronymus, ut notat Baronitis in Praefatione ad Martyrologium Romanum: Fuerunt tum alii qui fusius Acta eorundem Martyrum conscripserunt, ut S. Gregorius Turonensis, qui in Vita s. Ioannis Papae lib. I.de Glor. MM. c. Ao. sic ait. Multi quidem sunt MM- res , quorum IIistoria Passionum nobis integra non sunt delatae r De Ioanne tamen Episcopo, re M. quoniam agon ejus ad nos inque
non accessit scriptus, quae a Fidelibus comperilacere nequiyi, & Cap. 3I., & 64. testatur Acta Gallicanorum Martyrum in Italia a Gallis quaesita, & inventa, missa esse in Gallias. Floruit is Gregorius, teste Bel Iarmino in libro de Seriptoribus, labente
Saeculo Christi Nono claruerunt Simeon Metaphralles onachus in oriente:in occidente vero Usuvardus Monachus S. Benedicti, & Ado Viennensis in Gallia Episcopus, Horum primus Vitas, de Acta Sanctorum collegit quidem, atque de scripsit, in quibus tamen multa de suo addidit , non ut revera acciderant, sed ut evenisse potuissent; quamobrem non in inmerito a Viris eruditis carpitur. Usuvar- diis vero, & Ado Martyrologia scripsere , sed Ado prolixius suum contexuit, in quo fusius Sanctorum Acta coacervavit, sed& ille per nominum homonogiam,stpe uni Martyri attribuit, quae conveniunt alteri, quem errorem postea secuti sunt alii Martyrologiorum, dic Lectionariorum, ut ajunt Scriptores, de quibus videndus Baronius loc. cit. Cap. 9. Inter Omnia autem
Martyrologia praestitit quidem Romanum. quod cum originem duxerit ut notat idem Annalium Parens eodem loco Cap. 8. ab ipsis S. R. E. Protonotariis , jam inde a temporibus S. Clementis Papae et eumque successivo auctum , ac variis in exemplaribus, addictamentis pluribus ampliatum sit; hinc factum est ut pluribus etiam mendis diversa ipsius exemplaria respersa extiterint:quibus emendandis; jussu praesertim Romanorum Pontificum, plura erudita ingenia insudarunt. ut suin-ma adhibita diligentia,atque antiquiorum
Codicum ope , errores, maxima ex parte purgarentur. Hinc jure ac merito Roma ni Martyrologii auctoritas, caeteris praeserenda est, cum prae omnibus puriora exhibeat Acta.
Hoc quidem maximὰ apparet in Actis S. Victorini Episcopi, & Martyris A ini-ternensis, cujus memoriam recolit dies. Septembris, quae hisce nostris animad
22쪽
versionibus, ac veteribus monumentis ita lustrare aggredimur. Ado itaque Vieunensis, qui horuit anno Christis7 . Cum duos Victorinos reperiisset, utriusque Acta ita confudit , ut ex duobus unum esse rit. Nam Victorino Confessori, & Poenitenti fratri S. Severini Septempedani Episcopi, vitam non modo Eremiticam , 8cla plum, ac Poenitentiam , verum etiam Episcopalem dignitatem, atque Mart
rium attribuit: Id quod optimὰ adnotavit Baronius die 8. Iunii, & s. Septembris:&post ipsunt P. Cancellotius in Vita Sia
Duorum Fratrum Septemdanorum Romae
imprella Anno i 6 3. itemque PapebrOchius in opere Bollandiano in Prolog meno ad S. Severint Vitam, S ad Acia b S. Nerei die xi. Maii. .Equi vocationem hanc superadditam fuisse brevi Bedae Martyr logio, Annalium Parens se cognovi ile testatur, nam in vetusto iplius Bedae M. S.Codice minime legitur. In antiquis namque Codicibus consueverunt non semel
pii quidem , sed indocti viri, in margine
scribere quae sibi elle vera videbantur , eruditioribus vero falsa erant: cum autem
ex hujusmodi Codicibus alii Codices destrinerentur, Excriptores, quae erant in margine , in narrationem ipsam inserebant: N ita sequioris aetatis Scriptores, bona fide, omnia illa consula in suas Collectiones referre non dubitarunt, nullo praevio rerum examine. Id praecipue fecit Ado in suo conscribendo Martyrologio,& Acta prolixiora narrando, quem tecuti pollea sunt alii melioribus Codicibus
de iii tuti. Idem quoque error, quoad n strum victorinum, irrepserat in aliud vetus Martyrologium Romanum parvum, a Baronio desideratum, nec uspiam inventum; quod postea repertum est, atque editum ab Heriberto Rosureydo Soc. lesu Antuerpiae aia. I 6I3. in quo, sub die s. p-tembris legitur et Asma Victorini Mar. Fraris Severint , aut post miram paenitudinem Amiternina urbis Episcopus, oe Martyr Iactas est.
Sed nihil mirum, id aecidisse Actis
nostri Victorini, cum primis etiam Ecclesiae Saeculis, ex homonogia, aequivocationes huiusmodi illustriores quandoque Martyres attigerint. Sancti namque Clementis Exconsulis Romani , Illustrissimi Viri ac Martyris. Domitiani imperat ris Patruelis, atque S. Plautillae Matris S. Flaviae V., & M. Fratris c qui ab eodem Domitiano ob Christianam Fidem , teste Dione Cassio, Anno Domini 93. Martyrio coronatus est Acta. & nomen ita προ
mixta fuerint, atque consula cum memoria S. Clementis Papae, ut unus, idemque creditus fuerit . ac Martyrologia,
ipsaeque tabulae Eccletiasticae penitus de primo Clemente siluerint: quapropter Baronius ad an. Christi 98. recte ita scripsit .
Quod eius mentio nulla vel in Martyrologro, vel antiqnis monumentis habeatur, injuria
temporam id exensse, factumque eje, ut ιμqua ejusdem Clementis nobiliis mi Martyris
memoria reliqua esset, post nostrarum Scripturarum Diocletiani tempore facta naufragia ,
omnes clementem Vmanum Pontificem mente concipientes, anum, eumdemque nominibus confusis, atque personis , Clementem 4'existimarint. Ideo etiam tactum est ut ait P. Vytrii in sua erudita Disert. de eiusdem S. Titi Flavii Clementis tumulo illustrato 'ut Clementem Papam Imperatoribus illis ex Gente Flavia , consanguinitate propinquum eile crediderint, di eodem sortalle errore contigerit, ut Osia ejusdem S. Flavii Clementis in Basilicam S. Cl mentis Papae, & Mart. translata fuerint: quae tandem anno ira 3. die a a. Ianuarii sub ara Principe eiusdem Basilicet ab I min. Card. Annibale Albani Titulari reperta sunt, ac subinde a Benedicto D P. XIII. translata, solemni pompa, in Processione cum b. Collegio in eadem Ara nobilius constructa iterum fuere deposita. b.Gregorius Naaian renus, qui q. Christi Saeculo floruit, Vir caeteroqui docti mus , quo Magistro non semel b. Hiero. A a ny-
23쪽
nymus gloriatur,grandi, & ipse errore lapsus est, quem postea secuti sunt Metaphrastes, caeterique Graecorum.Is siquidem in orat. de S. Cypriano, Acta S. Cypriani Episcopi Carthaginensis in Africa Martyris ita permiscuit fictis alterius S. CD priani Mart. Nicomediensis, qui cum Virgine Iustina passus est , ut e duobus unum Cyprianum effecerit, eique Magicam armiem , & post conversionem, Episcopatum tribuerit; quod recte notat Baroni iis ad diem Iq.Septembris: Quantus is sit error, ex eo patet, quod a S. Cypriani Carthaginensis aetate,ad Sanctum G regorium t Lm Ixo. anni effluxerint. Porro Acta ipsa ita tunc temporis erant depravata soristasse occasione Persecutionis Diocletiani ut S. Doctor unum Cyprianum ab altero discernere minime valuerit. Prudentius quoque , qui eodem Saec lo 4. vixit, suo carmine inscripto Persephanon Hymno IL, e tribus Hippolytis, quorum alter fuerat miles, quem Sanctus Laurentius baptizavit, alter Antiochenus Presbyter, ac tertius Episcopus Portuensis, Hippolytum unum essicit. Id quod etiam ostendit eruditissimus Baronius ad
diem 3 o. Ianuarii, qui passim hujusmodi
errores,atque priscorumScriptorum lapsus saepius animadvertit in suis ad Martyrol gium Romanum annotationibus . Quid
mirum igitur, si, & Ado Viennensis, post
plura Saecula. & in tanta rerum confusi ne, duos Victorinos conflavit in unum,
usis & ipse Codicibus corruptis. & nulla adhibita diligentia;maxime cum in Gallia scriberet de duobus Victorinis Italis, &tempore, & loco diversis. At clarissime constat, ambos nomine
tantum convenire, locis vero, temporis
hus, vitae studiis, mortis denique genere omnino distingui.Victorinus namque Epi. scopus floruit Saeculo Christi primo, &Martyrio coronatus est sub Trajano Imperatore circa nostrae salutis annum 99. de
quo teste Baronio γ mentio habetur in Actis SL Nerei, & Achillei, ubi quoque
narratur ejus Martyrium apud aquas Cutilias: Alter vero floruit Christi Saeculo sexto, fuitque frater S. Severini Episcopi Septempedani, Iustiniano Imperatore, qui post lapsum, admiranda poenitentia expurgata Iabe anno Domini s38. Eremiticam vitam in loco Piorico, seu Pro laque nuncupato non longe ab Urbe Septempeda,ut in Itinerario Antonini,in Provincia Piceni sancto sine Constabr tantum complevit τCujus Corpus Camertium pietas, Ob scuro loco detineri passa non est , sed ii norifice cum Clero, & Populo elevatum in suain detulit Cathedralem , ubi nunc etiam colitur in Sacello Comitum Sparapani, summa veneratione, quo soIemni pompa ex alio ejusdem Ecclesiae loco translatum fuit die q. Septembris anni IIo I. Mirandum sane est, quod, post tam ingens Iumen erroribus Actorum S. Victorini a Card. Baronio, & aliis obiectum , nec non in conspectu monimentorum , quae prae oculis habebat,tantum caecutierit Camillus Lilius, ut in historia sua Camerinensi , scribere non erubuerit, S. Victorinum ipsum Eremitam fratrem S. Severini creatum fuisse Episcopum Camertem: Nec illum puduerit testimonium mendacii asserere Diploma quodam Archivii Cathedralis S. Severinatis, in quo nulla penitus de Episcopatu S. Victorini irentio reperitur, sed tantum nominatur Confessor. Revolvere poterat Statutum ejusdem suae Patriae, in quo Rubria. memoratur S. Victorintis nullo titulo Episcopatus insignitus.Turpissimum deinde illi fuit igno.
rare, quod ab Immemorabili ultra Saecula pIura, Ecclesia Camerinensis, quotannis sestum S. Victorini sub Ritu duplici, ut Confestaris, non autem Episcopi, cum Missa , & ossicio die 8. Iunii semper cete bravit, & celebrat. Α veritate longe aber ravit scribens, quod ille extremum diem vitae suae clauserit Septempedae, non au tem Plorici, suique erroris testem adu
24쪽
eat Francum Septem pedanum Scriptorem , qui nihil prorsus de hoc in vita M.S. quae inter Collectanea vitarum Sanctorum Constantini Abbatis C etani ind. S. Benedicti in Bibliotheca Sapientiae Urbis aseservantur, tom. 3. agit. Perperam quoque amrmat eumdem S.Victorinum nullo cuutu observari apud Sancto Severinates; quod falsum est: Nam per Saeculorum curricula ossa ejus aliquot in Cathedrali Templo coluntur , atque horum meminit etiam Illinstrissimus ac Reverendissimus D. Dionysius Pieragollini meritissimus ejus Sedis Episcopus in Cates. Reliq. ejusdem Cathedralis apposito in calce suae Synodi celebratae anno II WAderat quoque ibidem vetusta Imago Sancit victorini a Pompilio Caccialupi Scriptore San severinate, hisce
verbis memoratae S. Victorinas in Tribunaveteri nostra Ecclesia Sancti Severini cernebatur depictus, pendens, eae obore, pedibus, m
nibus ue ad modum haedi , seu oxicula ligata. Adest vero etiam num perantiqua tabula depicta anno Iq68.a Nicolao de Fulgineo,
in qua spectatur Sanctus Victorinus habitu Eremitae indutus a sinistris Imaginis S. Severini Episcopalia inlignia gestantis.
Praeterea in ipsa eadem Cathedrali, ab immemorabili, extat Beneficium erectum sub ipsius Sancti invocatione . Extatque insuper carta quaedam Laurentii Episcopi Camertis de anno III s. relata ab eruditissimo Muratori in Antiquit. medii aevi, tom. I. col. aa . In qua fit mentio Plebis S. Victorini in Territorio Septem pedanositae. Quae omnia ignorasse Scriptorem rerum suae patriae, & alterius tam proximae Civitatis , turpissimiun est. & minime serendum videtur. Haec quidem ceditissima documenta contulit nobis Ad. R. P.Mrnardus Gentilius, alias laudatus,
ex his quae congessit in Vita ejusdem S.Victorini a se conscripta Cap. QII. in quo agit de obitu , Cultu, ac Translatione
ejusdem SacriCorporis.Veritas tamen rei, Sole clarius apparebit. ex Monumentis, quae proseremus, & praecipue ex Ecclesia
S. Victorini Episcopi , & Martyris apud
Amiternum desumptis: & ex Collatione Actorum illius, quae apud Varios auctores habet rur, quorum omnium certiora elle apparent, quae exhibenturi Martyrologio Romano: & haec primo loco dantur, appositis Litteris Alphabeti, cuique verbo nostris adnotationibus illustrando. Et hic notandum puto. Haec Acta eadem haberi in Martyrologii Romani exemplaribus editis diu ante correctionem , seli re
stitutionem jussione primum Sini PP. V. ae deinde Gregorii XIII. peractam : nam eadem Acta leguntur in Martyrologi Romano edito Horentiae anno I 86. per Franciscum Bonaccursium . quae in nihilo deserunt, nisi quod ubi legitur Amite ninae Urbis, additum est in ratio, &in fine desiderantur verba. cujus Corpuscbristiani rapientes , honori a sepulturaia miremi condiderunt.
25쪽
ACTA SANCTI UICTOR INIS. II. Acta S. VI C T O RINI Episcopi Amit ensis, & Martyris: ex Martyrologio Romano s. Septembris .
cerdotium s C) Amiterninae Urbis D ) totius populi elictisne E) adeptus es. Postmodum sub PVereta Trajanos F) apud Aquas Cutilias G ubi putentes, c sulphureae
emanant aquae, cum aliis Seret is Dei relegatus , ab Aureli
no Iudice H) iussus es suspendi capite deorsum Ι) Quod
eum per triduum passus suis et, gloriose coronatus Κ victor migraqvit ad Dominum. Cuius Corpus Christiani rapientes L) honorisca Sepultura Amiterni condiderunt Μ) .
Acta alia ex Actis SS. Nerei, G Achillei, quie extant apud Sur. , G Toliandianos Ia. Maii.
si V M Aurelianus, caesis Nereo, & Achilleo Domitillam ad sibi consentiendumis inducere moliretur, dictum est illi a quodam , maiorem ei intercedere amiciis tiain cuin Eutyche , Victorino, di Marone, quam cum Nereo, & Achilleo interis cessisset. Itaque a Nerva Principe impetravit eos sibi donari, si Sacrificare nollent. ,, Sed illis viriliter agentibus, & minas Aureliani coluemnentibias, ex Insula amotosis tanquam servos suos per sua praedia divitii: Lutychen decimo, & sexto milliario is ab Urbe Via Nomentana: Viciorinuin milliario lexagesimo Via halariar Maronem A centesimo, trigellino eadem Salaria via r julsitque eos tota die terram sodere, &is Cantabrum edere ad vesperam. Sed Deus rinnipotens seeit illos gratiosos in locisis percgrinis. Eutyches enim filiam conductoris loci illius a Daemone liberavit. Vi-- ciorinus loci Vicedominum triennio ex parat decumbentem precibus sanavit. is Maro, hydrope vexatum curavit. Loquebantur interea populi, , multosque ad Chri- sit Religionem traduxere. Ornatique Presbyterio, credentium numerum egregie au is xerunt. Id non ferens Sathan Aureliani Animum ita in iam mavit, isque multos eois ni sit, qui multiplici poenarum genere illo, interficerent. Et Futychen quidem ineis dia via caedi jussit, donec exhalaret spiritumi Cujus Corpus Christiani cum multo ., honore sepelierunt. &super illud Basilicam in Christi Nomine extruxerunt. Vi- δε etori nurn autem apud Cotilias, ubi putentes, &sulphureae emanant aquae, in ip- is saS aquas capite deorsum verso trium horarum spatio deprimi mandavit, iterum
is que sustolli. Quod cum triduo vir Sanctus pro Christi Nomine pertulis let, migravit Diuitigod by Coosl
26쪽
si ad Dominum. Et si autem Aurelianus vetuerit, ne quis illud terra conderet, at ta-- men postridie venerunt Amitemenses. raptuinque in suum Tertitorium transtule. runt, mandaruntque Sepulturae. Denique Maronem voluit ab Amico suo Turgio is ingenti saxo opprimi.Itaque in esus humeros imposita est petra immanissima, quam is homines septuaginta aegre pollent trochlea adducere. Eam autem Vir Sanctus tanis quam leves paleas ad duo milliaria portavit illaesus, eoque loci eam reposuit, ubiis solitus erat Domino preces offerre: Cujus sanet facti admiratione ejus Provinciae is populus adductus est ad Fidem Christi, & Sacro Baptismate expiatus. Porro Conis sularis acceptis ab Aureliano muneribus S. Maronem occidit. Populus vero in ea pe- is tra, quam humeris gellarat excidit Sepulchrum, ibique eum condidit: N in ejus,, Nomine Christo Ecclesiam fabricavit.
, ex Tom. 3. Maii Tollandiano I 3. Maii.
ΑCta superius relata . optima fideseripta edid i Suri sed dictione plerumque ingratiam lectoris non nihil expolita , ut testatur C. V. Henschenius et ipse vero eadem exhibet stylo genuino desumpta ex pervetultis optimae fidei memo. ranaceis Codicibus, videlicet Trevirensi
S. Maximini , V vindbergensi ind. Praemonstratensis, Audomarensi Cathedralis Ecclesiae. duplici Ultrajectino S. Pauli, de S. Salvatoris, triplici Reginae Suetiae, εο aliis pluribus. Cum igitur aliqua circa hos
tres Martyres in iis explicentur, genuinum hic eorum textum apponere non gra
vabor et ejusmodi verba sunt. M Aurelianus, tanquam servos suos per sua praedia divisit Eutychen in sextodecimois ab Urbe in Via Nomentana, Victorinum in sexagesimo, Maronem vero in centesi- ,, mo trigesimo eadem Via Salaria dcc.Marci vero morbo Hydropis laborantem PrO- is curatorem Civitatis Septempedae liberavit &c.Victorinum vero apud eum locum qui ,, Cotilias appellatur, ubi putentes aquae emanant, & sulphureae, in ipsis capite is deorsum per horas tres teneri jussit, & iterum suspendi. Hoc per triduum pro No- , mine Christi pallus Victorinus migravit ad Dominum. Iussit autem Aurelianus is corpus ejus non sepeliri et & cum una die apud Cotylias jacuistet venerunt Amite A nenses populi Christiani, & rapuerunt eum, Ze in suum territorium transtuleruntis atque ibi sepelierunt. Maronem vero inliso amico suo Turgio, jussit duci, &saxi,, ingentis pondere opprimi . Unde factum est . ut immanissimam petram, quam vixis ad trahendum septuaginta homines pensare potuissent, super humeros ejus ponem ,, rent. Ipse autem S. Maro quasi leves paleas portavit eam per duo milliaria sanus, &is in eo loco posuit, in quo Orare consueverat. Et hoc factum omnis Provinciae popu- ,, lus admiratus, credidit Christo, dc Baptizatus est. Consularis autem, accepta abis Aureliano potestate, interfecit eum. Populi autem excava erunt petram, quam
is humeris portaverat. & ibi sepelierunt eum, & Ecclesiam Christi fabricaverunt in ,, Nomine ejus: in qua praestantur beneficia Domini ad gloriam Nominis sui, usque in is hodiernum diem. Disiligod by Cc oste
27쪽
ACTA SANCTI VICTOR INIActa ex Adonis Martyrologio s. Septembris : fomit amo 8 s.
ΙN Suburbano Roaiae Natale B. Victorini Martyris Mox ipse Ado confundithunc Victorinum cum alio ejusdem Noininis fratre S. Severini Septem pedani, ejusque lapsum ac poenitentiam fuse describit. Μoxque subdit . 1 lectus deinde abis universo Populo Amiterninae Urbis Sacerdotium adipiscitur . Inde pollinoduin subis Imperatore Nerva cum aliis Dei famulis Eutyche, & Marone ab Aureliano Iudicati primo relegatus in LX. milliario ab Urbe Via Salariar deinde apud eum locum, quiri Cotilias appellatur, ubi putentes aquae manant, & sulphureae, in ipsis capite is deorsum por horas tres suspensum teneri ab impio Iudice juitum est . Qiiod cum M per triduum pro Christi Nomine passus fuisset, gloriose coronatus migravit ad D se minum. Cumque una die jussu Aureliani Corpus ejus inhumatum jacuisset , . vene-- runt Amiternenses Populi Christiani, & rapientes in suum Territorium transtule- ,, runt, & honorifica Sepultura condiderunt nonis Septembris.
Acta ex Dumarae Mart 'rologio: foravit anno Chrsi 8ia.
., Ο ae B. Victorini Martyris, qui Sanctitate, & Miraculis praeclarus Sacerdois n. tium Amiterninae Urbis, totius Populi electione adipiscitur. Inde postm is du ui sub Imperatore Nerva jussus est suspendi capite deorsum in loco, ubi putentes is & sulphureae emanant a tur: quod cum per triduum pro Nomine Christi passus fuis- ,, set, gloriose coronatus Victor migravit ad Dominum .
Acta ex Martyrulogio Romano collecto, G edito a Francisco Aa rosico Abb. Messanensi a no III1.
. , Omae B. VictorIni Mart. qui Sanctitate, & Miraculis clarus Sacerdotium Ami-6 terninae Urbis totius populi clectione est adeptus: 'oltinodum sub imperat is re inerva suspendi jussus eii inverso capite super sulphureas aquas, ubi post triduum is gloriose victor migravit ad Chritium.
Acta ex Petri de Natalibus Episcopi AEquilini Catalogo Sanctorum
D π r Ictorinus Episcopus, & Martyr apud Urbem Romam passus est tempore Neis V ruae: qui ex I ertitorio Amiterninae Civitatis ortus, cum post obitum pare is tum, una cum Severino fratre suo omnia pro Christo dilpensallet, se invicem peda- gogantes, pari cultodia mutuo servientes, nudi Eremum petierunt. Verum Victori rinus ad altiora tendens relicto fratre arctissimae Cellulae se reclusit; ibiquae poeni- , , tentiae vacavit operibus. Deinde promotus ad Episcopatum Amiterninae Civitari iis Populo ipsius ipsum eligente. Inde postmodum, sub Imperatore Nerva, cum Eu- is tyche, & Marone ab Aureliano Iudice pro Christi Non ine relegatur LX. ab Urberi milliario Via Salaria. Postmodum autem relegatur in loco qui dicitur Cotilias , ubiis Putente. , &sulphureae emanant aquae, capite deorsum per tres horas suspensus est: ,, &dein-
28쪽
- 8e deinde per triduum in Carcere clausus, novissime gladio capite caesus, victor mi. is gravit ad Christum: Cujus Corpus Cives Amiternenses post duos dies rapientes in is ipsa Civitate honorifice condiderunt. Alia ommittimus Acta , quae habentur in Cod. Palatino in Vatic. Bibl. num. 86. pag. Iim quae diffuse Vitam S. Severint. ac victolini fratrum explicanti & circa inem haec habent. Deductus est ad Ecclesiam in qua degens sine crimine raptus brevi ad
Amiterniaa urbis Sacerdotium: quumque esset omnibus virtutibus pollens , ut Angelicus haberetur qui, Cboros meruit introire Sanctorum' ante Christo vivit, oe r
gnat oe. Ubi apparet de ejusdem Martyrio neque mentionem fieri. Ex Epocha igitur temporum, & Confusione Scriptorum , ex nominum similitudine, manifestu apparet quam scit prudenterque Baronius judicaverit in notis, primum ad diem 8. Iunii, mox ad s. Septembris de duobus Victorinis in unum consἔtist ait enim, ultimo loco, ubi de nostro Victorino Episcopo. Cum superius egimus, de Victorino Germano S.Severini Sep-
ΡRim quaestio ea sit, cur S. Victoriis
nitriumphus, in Romano Martyrologio habeatur inSub: rbano Roma,
cum potius in Sabinis ponendus suillet, dum Aquae Cutiliae extetit in Agro Reati no i Sed prius videndum sit, quid hoc loco per Suburbanum Romae, eniat . Suburbanum propriὰ Domum . sive Territorium , aut Villam extra Urbem sitam significat: Unde pluries Cicero in suis Epistolis- Veni in Suburbanum. Celebre item fuit Suburbanum Finatis liberti Neronis
tempedani, satis ostendimus errare eos , qui duos hos Victorinos in mum confundunt, O huic Martyri illa tribuunt, qua alterius esse noscuntur, nimiram lapsum illum miserandum quem describit hie Ado , qui eateris errandi tribuit occasionem: 'Nam ct id ad Bedae Martyrologium additum reperitar ; eum in veteri manu ipto eius Martyrologio nihil hujusmodi legatur, sicut nec in antiquo Romano, Nel uardo. Hujus otem Victorini MartFrium descriptum habetur in Actis n. Verei, crAchillei apud Surium tom.3. die II.Maii, ex quibus caeteri accepere. Habetur mentio de eodem supra die Is prilis, acum Marone,
σ Eutychete; licet ibi nulla de Episcopatu
mentio fiat. Cum itaque Acta hujus S. Victorini veriora , atque sinceriora prae caeteris esse n scantur , quae in Martyrologio Romano habentur, illa nostris annotationibus illustranda durimus.
quarto ab Urbe lapide situm inter Salariam , atque Nomentanam Viam , ubi monstrum illud impietatis sibi necem Intulit; teste Suetonio in ejus villa cap. Iq. Alterius quoque Suburbani meminit idem Scriptor in vita Augulii dicens utrimentorum ejus ostenditur adhuc locus in axito Suburbano juxta Velitror. In Tiberii vero
cap. I a. contentus modicis aedibus nee laxiore
s urbano. Et in Colui cellae lib. 7. cap. 9. legitur Regis Suburbana et nempe Territ rium, aut locus prope Urbem: actan
29쪽
dem in Synodo Romana habita in causa Formosi Papae c.8. legitur:Ut Patrimonia,& Suburbana, atque Massae, & Colonitiae. Latius tamen hoc nomen apud Imperat tes in divisione Italiae acceptum fuisse constat. Nam suburbicariae appellatae sunt Provinciae, quae Vicario Urbis Romae subiectie suerunt. postquam Constantinus Magnus diversam constituit Italiae divisi nem ab illa, quam antea fecerunt Ptolomaei is , & Augustus r In xvii. Provincias enim illam Constantinus divisitet quarum decem subditae fuerunt Vicario Urbis, septem vero Italiae Vicario. Hinc decem illae Suburbicariae appellatae sunt, quod ea pars proprior Romae esset, & sere Urbis Suburbiis conjungeretur : vel ut alii dixerunt de Piceno Suburbicario, quod pars Urbi Romae propinqua esset. & intra te
minos Urbicae Jurisdictionis ellet. Quas
decem Provincias Urbis Vicarius quatuor Consularium opera regebat. Eadem fere praxis ab initio Ecclesilae Romanae servata fuit, ut optime notat Labbeus in Appara-
tu ad Sac.Concit.append. Geograph. Episcoporum vet. Ecclesiae cap. ostendens primis sex Ecclesiae Saeculis, plurimos Italiae Episcopos, ac etiam aliarum Provi eiarum i Romano Pontifice, ejusque Iurisdictione dependisse, non tantum ut ex suprema, Patriarchia, vel Exarchia, sed etiam ut ex Metropolitica tanquam Episcopi Romani. Quare Episcopatus hujusi modi prope Urbem, idest intra limites
centum M. P. circa Urbem, sive per Tu-stiam, sivὰ per Picenum,uel Campaniam, qui Praesecto Urbis erant subiecti, & per Consulares regebantur, tanquam a Romano dependentes, Suburbicarii appellabantur. Cum igitur Cutiliae essent in Agro Reatino sitae, totaque regio Sabinorum haberetur intra Romanam Provinciam, quae a Pontifice Romano, tanquam Urbis
Episcopo dependeret, & i vicario Urbis
per Consularem regeretur, optimo jure vetus Martyrologiunt Romanum S.Vi
rini nostri triumphum Roma in Suburbano indicavit.
CV M plures nobis occurrant in Maris tyrologio Romano Victorini tum
Episcopi, & Martyres, tum Martyres ta tum, ac etiam Consessbres, statuendum primo loco videtur, hunc de quo agimus, illum esse, cujus habetur mentio in ActisSS. Nerei, & Achillei, superius a nobis relatis . Verum. & hic non parui momenti difficultas emergit, quomodo videlicet S. victorinus hic potuerit esse sodalis SS. Maronis, se Eutychetis, cum idem Martyrologium Romanum de his tribus Martyribus memoriam recolat sub die I s.
Aprilis, nulla de Victorini Episcopatus u. cta mentione. Immo de solo Victorino Amiternensi Episcopo agat sub die s. Sep. tembris. Ex quibus apparet, potius duos fuisse victorinos diversos, alterum Martvrem tantum cum Marone, & Eutychete, alterum vero Episcopum.
Ad hanc enodandam dissicultatem primo huc revocanda sunt quae in praemonitione jam diximus: Acta illa, ex quibus p stea Martyrologia compacta sunt, non esse illa primigenia , sed ex antiquioribus
jam deperditis, utcumque collecta, unde potuit excedis te memoriam Episcopatus in S. Victorinum in exilio commorantem collati: vel larsan, quod brave tempus
inter Episcopalem susceptam dignitatem,& ejusdem Martyrium intercesserit , εο ideo ab Actorum etiam primo Scriptore praetermissum, & musto magis a posteriori collectore Ipsorum. Sane Bamaius Ecclesia. Duili od by Cooste
30쪽
etesiastieae Historiae parens, & veterum Sa.
crorum Monumentorum lyncaeus inspector unum eumdemque Victorinum agnovit. In notis namque ad diem x s. Aprilis ubi de SS. Marone . Eutychete, ac Victorino sic ait: Quorum omnium Passionis recensita habentur in Vita Ss. MM. Nerei, σ. billai: immo subinfert: d sepulchrum autem S. Umorini ejusmodi habetur Inscriptio: Iubente Deo christo nostro Sancto Mart3ri Victori . Quodvulaeus Epis de suo fecit. Sub die vero,Septembris. Huius autem Uictorini Mart rium descriptum habetur is aisSS. Nerei, π Achillei. Quare eruditissimus Vir utrobique unum, eundemque Victorianum agnoscit et Martyrem ex qualitate
Martyrii apud Aquas Cutilias consumma. ti, quod constat ex Actis SS. Nerei , &Achillei, & ex Martyrologio Romano ad diem s. Septembris, ubi etiam apparet Episcopum Amiterninum suis te. Ferrarius in Catal. SS. Italiae ad s. Septembris in Not. ad S. Victorinum, post in- dicatam ConfusionemActorum cum Actis S. Victorini Camertis; putat hunc de quo
agimus non bene memoratum cum Marone , & Eutychete a Mart. Romano sub die Is . Aprilis tanquam si eadem die passiis esset cum his sodalibus Martyrium. Sed in
hoc errat, nam neque Eutyches coronatus est eadem die cum Marone, neque meodem loco, sed longe, & tamen hic me moratur sicut,& Victorinus,non tamquam
foetus Martyrii, sed tantum famulatus B. Domitillae, & exilii eadem de Causa tot rati . Hine est quod in Martyrologio vetustori inc Id. C. V. Florentinio editoread.die is .Aprilis fit tantum mentio de sci. Io Marone,aliis duobus praetermissis. Scrupulum quoque movet idem Ferratius,quod .
in Actis SS. Nerei nulla Episcopatus S. Victorini fiat mentio, cui dissicultati satis factum est in praecedentibus jam dictis.
Cum ergo ex Martyrologio Romano con
stet de loco exilii, & qualitate Martyrii
ad aquas Cutilias putentes, in quo omnia Acta consentiunt, & traditiones Amiterninae, sane videtur unum, eumdemque esse Victorinum Episcopum. Cujas autem fuerit B. Victorinus non
Indicant Actar Petrus de Natalibus c qui& ipse Adonis errorem sequutus, nostrum Victorinum cum Victorino fratre S. Severini Septeinpedani confundit illumque
patria Amiterninum enunciat scribens: Qui ex Territorio Ciritatis Amitemina omtus σα Idem habetur , quoque apud Ughellium Italiae Sac.tom.x. edit.Venetae,
ubi de Episcopalibus Obsiletis de Amiterni.
no agitur, lic - ortu suo hane ursem nobilitarunt varii, tum Salusebius totius Historia princeps, ac S. Victorinus Patria Episcopus.
σ Mart r. Nobili tamen stemmate rutila Virum apparet ex Actis M. Nerei , &Achillei, cum ibi legatur. S. Flaviae Domitillae majorem intereessisse amicitiam cum Victorino , ac duobus sodalibus ejus, quam cum Nereo, & Achillaeo , qui erant ejus Eunuchi, ac Servi.