Naturae sanctuarium quod est, Physica hermetica in studiosorum sincerioris philosophiae gratiam, ... in vndecim libris tractata ab Henrico Nollio ... Aub finem duae appendices, quarum 1. Pansophiae fundamentum, & 2. Philosophiam hermeticam de lapide

발행: 1619년

분량: 1025페이지

출처: archive.org

분류: 화학

621쪽

bro de corporum resecti ope plantae pedis ata

lienis non una omnibus magnitudo inest tineque color unus. Est tamen in uniuersum lienis magnitudo deinterior paruitate et Et quibus corpus floret, lienminuitur: quibus contra lien augescit, corpus minuitur. Vnde non inepte Traianus Imper tor fit um lienem appellabat Quemadmodum enim crescente liene reliquum extabe scit corpus : ita ditescente fisco populus depau

peratur.

Lienis totum corpus ca) carne constat bipropria, rum b Denis c arteriis quamplurimic, demum neruuia, postremo d) tunicuti totum corpus inuestiente. Q Caro est viseus rarum , ingosum& solutum, instar solidioris spongiae aut leuioris pumicis , hauriendis excipiendisque impurioris sanguinis portionibus opportunum. bὶ Venae adsunt insignes in lineam veluti rectam insertae, &in totam eius substantiam sparsae: oriuntur omnes 4 ramo splenico. cὶ Arteriae etiam numerosissimae & insignes in lienis substantiam spargunttu , quarum multiplex usus est. Pri-

622쪽

PHYs Ie AE HERMETICA igni indignit. Secundus arteriarum usus est,ut crassum hunc sanguinem ex vens s in substantiam lienis excidere solicitent. Tertius ut lienis calorem seculento succo pene obrutum venti-Ient , ne languescat. Postremus, ut vitalem facultatem lieni impartiantur. d Substantialienis circumdatur tenui membrana a perit Oneobxorta, In quam neruulus a sexta coniugatione inseritur,

Lien diaphragmati, renismistro se ventri

euo conneitur. Diaphragmati parte gibba: reni sinistro mem branarum periton ei interuentia et Ventriculo parte sima, tum per venas, quas illi largitur, tum per epiplo ΟΠ.δ. Fel Hy pars membranea, unicam essimplicem habens tunicam,fled validam, triplici vitia forum genere textam rubori r, rotundaque caua secorispani connexa, bilem ex illo attrahens, in intestina propellens. a) Fellis vocabulum hic accipe pro vesi ca felleae alias fel humorem ista vesica contenatum significat. b) Fel intus rectos habet villos, quibus bilem in se allicit, & obliquos, qui

bus retinet: foris autem transuetios & orbiculares, quibus eandem expellit in Oc-

623쪽

Axiomata.

Vscula filia venulas habet exiguas a pop. a trunco c=stuas dictas, quibuου alitur: arteriolas etιam a coeliaca , se nemulos a costili de

Vesicuti filia oblonga rotundaque eis , sensim ad ipsius fundi usque apicem longioris cuiusdam n i modo se dilatans.

Ductus habet duos nus in hepar, alter in du denum fertur.

Primus ductus inter venae portae& cauae radi ces numerosis surculis distribuitur, quibilem in se allicit, eamque sinceram, nequiquodam modo adulteratam. Alter in dinum immittitur, ut intestina tarda ad excretionem stimulet, lentamque pituitam intestinorum parietibus adhaerescentem deturbet. Tertius interdum reperitur ductus , qui ad ventriculi fundum protenditur. Vestalius hunc semel se obseruasse affirmat. Sed vitiosa est conformatio, di ita affecti bilem euomunt continuo, vocantur

que πικροχολοι ανω.

ρ. Renes sunt partes serum per venas emu gentes ex hepate excipientes, ct transeolantes. Renea νεφιοὶ dicti, aut, ἔνειφειν quod est

624쪽

Privsi CAE HERMETICAE ningere & pluere aut, ρειν, id est, a desii xu humoris.

Axiomata.

fra iecur positi: sc muscalis autem lumborum

incubant. a) Ne obturato uno fero si humoris cessIree profusio. b) Vt celerius serosum humorem sanguini adimant. c) ιοαζ Graeci dicunt, qui

cruri flectendo dicati sunt: unde calculosorum crus e directo stupore torpet. Quinetiam utrin-' que ad latera venae cauae positi sunt, ne sanguinis ad inseriora cursus interciperetur. Eorum v-nus altero semper est elatior: neque e diametro sibi inuicem opponuntur, ne alter alterius tractui moram afferret, ne serum esset ισορροπον,& viri seri quaedam portio quasi effraenata prae terflueret,ea in alterius foueam incideret.

Renes steriem semiiunae imitantur.

Qua enim venam cauam spectant , sinua

tunicis teguntur.

625쪽

a Renum sub stantia carnea est, rubra, densa solida admodum & dura, non multum a cordis substantia differens, nisi aliod villis intertexitur nudis. Solida autem fuit, ne immodica laxitate exceptam Vrinam sineret fusius elabi.

b in Renum vasta amplissima sunt vena scilicet& arteria emulgens. Vena a cauae descendentis trunco orta in simam renum partem inseritur et per hanc serosum humorem e venis prolectant renes κοιτα φυσιν, non nutritionis gratia,

sed mutua α communi, qua inter se conueni unt, familiaritate ad id incitati: ANeria etiam adest insignis, non tam ut vitalem Spiritum de serat, quam Vt arteriosum expurget lalaguinem, serumque in arteriis copiosissimum refundat in tenes. Horum vasorum perrenum carnem distributio pulcherrima est: Primum enim in duos finduntur ramos: horum rursus uterque ma licis r omnes demum in quam plurimos disper guntur, donec in munitissimos& capillares ab eant. ιθ In renibus sinus duo obseruantur, unus ab arteria dc venarum extremis in multos canales diuisus sinuum cerebri instar,sanguinem

serosum suscipit, serumque sanguini permistum

secernit. Alter insignior, priori occurrens, se rum iam depuratum & sensim instillans suscipit. Hic miro artificio fabrefactus est: plures enim habet fistulas , quarum extremis carunculae apparent pupillarum more extuberantes, sinis gulas fistulas obturantes: per has in sinum unicum membranosum & insignem , tanquam ventrem aut cisternam ab vietere esiarmatam.

Li serum

626쪽

s3o PHYs IcAE AER METICAE serum corriuatur,&ab eo per urereres in vesicam. Unica tunica externa est,altera interna:illa inis uolucri modo undiquaq; obducitur, unde etiam renis falscia vulgo nucupatur. ortum habet ilperitonaeo, multoque abundat adipi. Haec proxime substantiam renum inuoluit, a vasorum extremis orta : neruum accipit a stomachico, de renum re ventriculi mirus consensus.

Renes connectuntur lumbis, vesicae, cerebro, tardi , hepati.

Lumbis peritonari interventu: vesicae per ureteres; cerebro,cordi, hepati per venas, arterias ti

Renibus inseruiunt ad humiditate erosam

euacuandam tum vena emulgentes, tum ureis terra. venae emulgentes sunt venae a vena caua ortae.& in renes insertae, aquosam superfluitatem ex sanguine emulgentes , & ad renes transuehentes. Vreteres sunt duo urinarii canales, orti ex lacunis renum , albi, constantes una simplicitunica,vrinam vi renum secretam in vesiam dedu

centes.

io. Secunda classispartes di milares intemna sunt ventricuία, inte na, me enterium st

627쪽

Lis. X. CAP. IV. ii. a) Ventriculus est tibi potioni que commune receptaculum, alimentums ingestum cou kertens in chriam. a ) Veteres Graeci κοιλιαν & γας appella

rutit. Est autem etης κοiλιας apud Hippocratem acceptio multiplex. Saepe is κοιλίM &γα ρ, nomine tota illa vantris capacitas & amplitudo designatur, quae definitur a sterno ad pubem:

Interdum κοιλώ1 conspicuam omnem, eamque in ternam cauitatem denotat, ut cerebri, cordis, thoracis: Sic uterum κοιλίην νευρωδε1 appellata. de morb. mulier. Aliquando κοι 1 caultatem

omnem, etiam vix sensilem designat. Sie musculorum interstitia & spatia eorundem vacua κοιλ li dicuntur aphor. 1 o. seist. g. libello Q mecunque partes carnem in orbem circumsitam habent, κοι*αν habent. Sed proprie & κατ εξοUν - κοιλιης & γαμ ξ γ nom ne ventriculum intelligimus, cibi & potus receptaculum , dc veluti promptuarium quoddam , cuius in oeconomia naturali maxima est dignitas, sed necessitas multo maior.

Axiomata.

Ventriculus rotundus in se oblongus insta=eucurbita aut barbii pastoricis

Rotundus est , quia promptuarium omnium ciborum esse debuit, & proinde capacisse fimum: siquidem rotunda figura omnium cam

i pacis i

628쪽

33ι PRYsICAE HERMETICAE pacissima. Oblongus est ratione duorum orificiorum, quorum altero cibos admittit, altero confectos protrudit in intestina. II.

Positus es ventriculus sub diaphragmate in

ter iecures henem medius. Maior tamen eius pars sinistrum occupat hypochondrium , ut sinistrum latus dextro fo- 'ret omnino aequabile , & hepatis pondus ad

lienem compensaretur. Caeterum non statim post os situm obtinuit e tum quia respirationis organa elatius collocari oportuerat e tum quia in locum imum releganda erat culina.

Ventriculi substantia membranea eis, dua-b- propriis sa) tunicis se tertia communi b ) venarum oe arteriarum c) surculis fleue innumeris, nec nou amplissimis d) ne

ais couIexta. aὶ Tunicarum propriarum interior neruo se est, a bphago, linguae palato &ori communis . cuius continuitatis euidens signum est oris amaror, quando nimia humoris biliosi ab . undantia natat altius. Triplici haec villorum genete intertexta est , tum ut extendi ad Onanes positiones queat Ventriculus, tum ut e tum ministerio alimentum trahat, retineat, ex pellat. Interior tunicae huius superficies crusta quadam obducitur, cuius hunc usum agno , scimus,

629쪽

venarum oscula occaecarentur, & ut ad moderatam cibi retentionem aliquid conferret: Lubrica enim & aequalis superficies cibos praeterlabi sinit. Exterior tunica carnosior est, fibras habet transuersias quam plurimas, obliquas pau-

cas admodum. Quae proprias has tunicas extrinsecus obducit, communis est, a peritonaeo exorta, omnium crassistima, epiploi amici procreatrix. b Venas habet ventriculus a porta multiplices, a trunco quidem gastricam maiorem, dc gastrepiploim : a ramo autem spleni- co minorem gasti icam , coronariam, e ploim posticam , & a summo prope lienem ramo vas venosum habet et hae omnes & sanguinem ad ventriculi nuciitionem de seiunt, & tenuio-

Iem cremoris portionem ad iecoris caua trans.

portant. sc) Arteriae fere totidem venas has comitantur. d) Nerui adsunt insgnes a sexta cerebri coniugatione.

Praeterea ventrieulosunt a) orificia duo. se

a) Inferius,&sii perius .Hoc non raro stoma.chus dicitur, illudque veteres medici καρδίαν appellarunt quia exquisitissimo sensu est p. aeditum& cordi maxime vicinum r illud Latinis ianitor dicitur, quod prolabentia e Ven triculo alimenta tanquam ostiarius quidam cohibeat. Duo habet glandulosa tubercula,ltim constituentia , quae , dum sesei V.

630쪽

'pplicant, exitum claudunt, aperiunt vero duri laxata sese obducunt, non imperio voluntatis, sed naturae impulsone. Hoc os non recta de prsum fertur, ut somniarunt veterum quampluetrimi, sed superiora spectat, ne quid nisi plane

octum & levigatum elabatur, postea recta deorsum in duodenum vergit. Duo haec orificia dc situ & magnitudine inter se differunt. Superius nim in sinistra parte spinam versus situm est:inferius dextram sedem occupat: Illud amplius latiusque a natura constructum est, quia dura hec plane cootrita famelici plerumque deuora

mus : hoc angustius multo, quia e ventriculo nihil elabitur , quod non exquisite attenua- um & comminutum sit. Caeterum duo baec o-xificia substantia constant crassiore, quam reliquum ventriculi corpus, ne forte transeuntium,

impetu diuellantur. bὶ Fundus est ventriculi pars io medio fere epigastrii sita, in sinistrumtamen potius quam dextrum inclinans latus, ciborum promptuarium & alimentorum vasculum , ossicinaque praeparationis chyli: nod enim in orificiis, ted infundo perficitur chylo sis, idque tum ingemita proprietate, tum insi- o entriculi&vicinarum partium calore: Proin rea sagax & prouidens natura ventriculuriundi quaque partibu4 fouit , quae non secus atque lebeii magno circumiectus ignis, coctioni auxiliantu I. Dextra parte ventriculum hepar ad unguem

amplectitu sinistra lenis r rum paren chymae sperio te adest diapbragma, quod tum pr.-

SEARCH

MENU NAVIGATION