Irnerius non errans id est Dissertatio juris critica ad novellam 9. & authent. Quas actiones &c. C. de SS. Ecclesiis. Quam publico eruditorum examini submittit Bernhardus Pflug, Eques Misnicus a. d. 17. Junii

발행: 1661년

분량: 61페이지

출처: archive.org

분류:

11쪽

mo eorum temporum scriptor est, qui id tradati Quod unum multum facere possit, ad fidem hibic tradito derogandam. Sane inter recentiores Tiberius Decianus Apolog. pro Iurisprudentia adversus Alciatum c. yn. c. id affirmat, sed quo auctore, non addit. Memini equidem citatum in hanc rem legisse Odofredum in Auth qui res. C. deSS. Eccles num I. Sed nec Odos rediis hoc quod requirimus ,ibi dicit. Ecce enim haec ipsius verba : Ors vortivas non debetis his plus habe re in istae Authentica: tamen quidam hic habent plus. Se ista verba no vntjusti, quia nonsumi corpore Authenticarum, sed haecjunt verba I erit. Haec Odofredus. Quid clarius, quam Odos re- dum non ipsam Authenticam stu res, Irnerio adscribere, sed quandam ejus laciniam, nem peltaec verba Sed melius dicitur denegandas Omnino esse actioves huic acceptori. Dicit ergo ab irnerio Aliquid ad Authenticas adjemim,ei aliquid ad si

sum suisse. Quod &Glossa dicit ad Z Auth qui

re . Nec aliud conscie, ex eadem Glossa ad Arith defusis. c. ad JO. Tertia. v b. ubi nulla, At O. quae similiter versiculum istum ubi nulla,Irne rit esse dicit; Authenticam ipsam ab eo esse, non

dicit. Eadem ratio est ejus, quod Glossa habet in Auth. InsuccessioneA. eluis Legitimis, it

enim

12쪽

enim in fine alte rata: quod haec verba sola naturali: mi sunt de corpore Authsed Irnrem posui α

At posuit ceu glossam, posuit extra textum Authenticatainterpretandi gratia quae verba pollea se ipsam Authenticam errore librariorum assumta. itaque si ustra auctoritas gl. allegatur , quippe quae id non habet ; imo contrarium inde racilius colligas. Distinguit enim glossa corpus Authenticae ab emblemate irnerii, quod perperam fieret, si linerius etiam corporis auctor existeret. Etsi maxime Novellarum corpus intellis gas,non tame sequetur, Irneritim authenticas e

cerpsisse , sed hoc solum efficies, desuo hunc aliquid adjecisse. . . r. Arthurus Duyh lib I. de auctor Fur. civ. Z0 4 p m. co. Alva rotio tribuit, quasi assereret, Irnerio sub Friderico imp. authenticas sitisse collectas, quas ille misisset ad JCtos Papienses

ut ad I L. Cod. adjungerentur. Sed errat vir diligentissimus. Non enim Alvarottus prosem.

fu u. te loquitur de his Authenticis, sed de Constitutionibus Friderici Secundi. Citat enim Alva rotus Odos redum ad Auth G1s.c deSSEccles V erba Odos redi: In unumsciatis, quthenticum quod fuit compositum d Jujtiniano, habet novem collationes, Pulea cum venit Imp.Ridericus

13쪽

Punior et scit has Constitutionera civitatem istam Doctoribus L L. ut aptarent eam singulis L sub congruentibus titulis: Et ita feceruntDd Him cci venerunt in S. Petro, qui Ulam Authent Cassa: aptaverunt ad legem istam. Pol ea qui fecerunt r. Dominus Hugolinus post nonam collationem po ui obrum Budalem, omnes Constitutiones Raer, O antiqui ta Junioris, ta aliquas L L Corra H Dp. cs vocatur decima collatio. Sed pauci sunt, qui habent ita ordinate in libris isis. Haet

inis odos redus. Cujus ex verbis apparet, cum loqui de Constitutionibus Imp. Friderici, nec ID rium auctorem ponere, sed JCtos Papienses, nec per temporis rationem ponere potuisse,

quum impexantς F iderico i 1. Irrierius jamd dum dςfunctus esseti Hactenus ergo omni auctoritate dest, 'ulpur nil a , imo suis ipsa atinoribus falsa egi

arguitur,ta epitomarum auctore Irnerio. Quis propter recentio es auctorem Authenticarum

14쪽

Comm. l. c. i. 49. Matthaeus Stephani prooem.

N. n ya Josephus Maria Sua resius Ensm cor. Et Balduin in h. iustiniani sui non unum huic operi manus adhibuisse , sed plures opi

natur.

. sed ne solum per destructionem opinionis contrariae progredi videamur, agedum ostendemias, authenticas quasdam Citatas ab his, qui defuncti, priusquam Iriacrius nasceretur. Quosdam etiam scriptis inclaruisse, priusquam lmerius studio juris vacare coepit. Et constat, Gregorium Magn. Pontificem non ultra viginti

quinque annos ab obitu Justiniani sedisse,nempe ab anno 39 i. adeoque ante Irnerium quingentos ipsos&quod excedit, annos. Hic lib. Dis. . citat non solum Alath PresbyteNos C de Duescop,2 Clor. Sed &ad verbum refert. Neverit, ait, obiciatur, qu)d de Clerico hoc loquitur non de Presbytero,sciendum e l, qu) in eadem Constit eisne lib. Coa. 1- legitur appellatione Clericorum cI' Presbyteros es Diaconos contineri. Verba autem legis sunt ista: Presbaeros γ' Diaconos, e . A Diaconos, Cantores ta I Bores, quos omnes clerricos appellamus. Hactenus Gregor. Et ne quis pu-zet, non Authenticae ab ipso , sed ipsius Novellae . . verba

15쪽

verba recitari,consignate addit, quod ea Consi tutio exstet lib. i. Cod. Quamvis autem pro L. LO .legatur in quibusdam exemplaribus L. I O. pro quo Critici Gregoriani ex Conjectura rescri bunt L.i. c. sc. Nov. CXXIII. tamen haec mera est divinatio, quae tanti valet, quantum ei qui que tribuit. Vid. car, Molin. Lect. Duo D quem etsi Niellius Di .nis a. th sp,m as. hac de re insectatur, nihil tamen solidi contra eum assert. Equidem captat verbum, Constitutis, N. ellius, qua Gregorius utitur, quasi id Authentici; seu epitomis hisce non conveniat, eoque mi'

nus quod non nisi minimae sint parti culae prolixae alicujus Constitutionis. Sed facil) ei occuri

tur. Non enim dicitur constitutio exauctoritate excςrpentis& contrahentis ut conceptorum verborum ratione , nec apiullatur Copstitutio, quatenus ςst argumentum fou epitome: sed rei tione ad originala sui:m ,& ratione sensus seu dispositionis ipsius. Et quid quaeso usitatius, si summam legis alicujus rucitamus, quam dicere, esse Legem nanc vel illam O Ridiculus autem est Niessius quaerens, quis tam impudens fuerit, ut Authent . Sacramenta puberum. C. a versvendit.tantam antiquitatem tribuere ausit

si .ero sermo sit Molinaeo de Authent. Friderj i

16쪽

permutare. C. SS. Eccles habentur apud Bur chardum& Ivonem,quorum illo scripsit jam an

no IGIO. quo tempore nondum natus esse potuit eritis,quippe mortuus circa annum IIIo. Hic vero etsi paulo recentior est,obiit tamen jam amno tri4. quum Imerius quatuordecim demum post annosnempe an. ii 28. jus profiteri coepisset, Novellarumque liber nondum repertus esset.

Hunc enim jam pertractatis ab Imerio Codice, institutis & pandectis demum repertum fuisse testimonio odos redi ad i. s r. T. ad i. Falcid. . probant Joi Bononienses , in responsoria ad Nibusum. Similiter Authent. Qui vo, res. apud eundem IVonem p t. i. cop. IJS. habetur. Pluribus aliis proserendis & conquitirendis nunc nec otium, nec locus est. Taceo quod Cratianus,qui decretum suum vivo adhuc linerio compilavit, Ubicunque Authentios . quod facit frequentissime,inserit illi merii nu piam meminit Sed inscriptione ha nova constitutio,utitur. Et Johannes, vetus illeglossator in comm. super se quem Ruterhusio debemus, ad finem cujusque Nov.quamam inde Authenti,cae desumtae, dc quo loco Codicis repositae sint, reserens, ne semel Irnerium quidem nominat, proculdubionon omi uti,famaque ac laude rei

17쪽

gestae dest audaturi, si autorem eum tum temporis aut credidi Tent, a ut fama tulisset. His addam, quod Aldi Gentilis, disput. deLib. Jur.ciri scribit c. 6. post Accursium demum Imerium ha bitum futue auctorem, olim antiquiori tribu tum , quod & Fichardus in vita recentiorun

JCtorum notat. Me

6. Quare quisquis auctor fuerit,Irnerius non suit: Sed hoc longe antiquior ab itiis,& quidem

aut ipse, a quo translationem veterem Novellarum, quod Authenticum dicitur, habemus, aut certE eo non multum inferior. Constat enim translationem Novellarum utramque tam vulgatam ,& illam, quam concisiorem ii

uam anteces*orisCPolitani, Constitutiones sim gulas habuisse propriis capitibus distinctas,ita,ut breve singulorum capitum argumentum literis miniatis descriptum esset, ut testatur Contius άου οπ praefat. in lib. puellar. unde postea & n men Aut lenticarum ex Corporis, unde desti tae ..nom ine eis mansit. Ergo mc erroris sons est Irnerius, qui nullas hic agens partes, nihil

errare potuit. Utrum vero omneςnaesiimmae

odema tempore subjectae legibus Codicis suci rint, non possum definire. Hi se ci T. N uno utrum auctoritate publica vim L gis acceperint, videamus. SinEab initio exprese

18쪽

ιla qua sanctione id fa istum fuisse , assii mare

non ausim. Quin tamen perpetuoUrbis Roma: t sit in forum receptae fuerint, dc pro norma actuum moralium habitae, & in causis decidendis usurpatae non dubitandum. Quare dc hic usus ea. rum pro expressa sanctione merito obtinuit. Nihilo tamen in mus certu est, si nonLotha rii secum di fanistione expressia, quam Pxosessores Bononi. enses ad Bartholdum Nilitisium allegant, tamen Eriderico L eas auctoritate Imperatoria fuisse donatas. Ita enim de se ipse Imp. in RoncaliensibusComitiis apud Radevictim lib. a. cI. Nostis,

inquit, quod jura civilia nostris beneficiis insummum profecta, firmaxa , ac moribus utentium approbata satis habent roboris. Si jura Civilia n

inata, utique Authenticae istae, si maxime ab Irrierio profectae essent. Nam hoc tempore Imnerius jam fatis concesserat, & Authenticae Co- dici insertae erant. Neqι hoc doctissimi quidam de antiquitatum periti JCti in dubium magnoperE vocant. Balduin. in protheor. ad Nov. inquit : Gunt hancce Novellarum αετάει- c: ncmpe qua insertae Codici fuere e Fasiam autoritate p. Friderici I. Jos. Mar. Sua resius, quem fa pius jam allegamus: Ex interpretis hujus tro latione decerpsit, quas insuit Codici, Novesiarum portiunculas Irneriussu quis alius, autoritate Di-B aderici

19쪽

ger et IIu .ut quidam a uus I per uvissetis.

oro id err. I .iki. es Baldum citati Sed velleni locum addidisset. Nam quae Baldus habet praelu dii Feudori ea ad aliasqtiam Fridelici pp. a

thenticas pertinere non videntur. E

8. At forsan, quod diximus, Authenticusn perpetuo usu fori Romani & Italia inaesisse, noliratibus seiad ij b, videbitur , quibus hodpersuasissimum est, post Justinianum in Occidet, te per Gothos atque Longobardos sepultum fit isse penitus jus Juvinianum,usque ad Lotharsusti Saxonem Sed haec plus Dinae quam veri habenti

Quod enim attinet Gothos, constat ex Epist Pla Gelasii pontificis apudGratianum M. V. The odoricum Gothorum Regem Juri Romano iii hil derogasse. Ita enim ibi Gelasias cerrum e lassagniscentiam vestramLeges Romanorum Principum, quas in negotiis hominum custodieudas est praecipit , multo magis circa Reverentiam s. petritos o pro suae felicitatis augmento melle serum G. Imo Theodoricus ipse in exordio Edicti sui, quod Pithoeus edidit, & postea Litidebit

gius Codici suo I L. antiquarti m inseruit, ita lo qititur, ut constet Romanis L . nequaquam dorogare volui Te salva juris publici reverentia legibus ovilibus cunctorum devotioni servandis.

Etsi maximE Gothi tantassent tale quid tamen a

20쪽

irii jure iterum successsisset. Quamvis autem sub Longobardis' Italia horu leges acciperet ,constat tamen firmissimis testimoniis, Italos nec ab his coactos hac Ieae vivere. Exstat Luitprandi regis sanctio L a. LL. Longob. tit. 7. ex qua mulieres Jus mariti sequi debuisse,ut si Romano nuberent Romanis , sin Longobardo, Longobardicis LL viverent,apparet. Et Imp. Lotharius ibid. leg. r. cavet , ut Mulieres Romanae defunctis maritis

Longobardis , ab ejus lege sint absolutae,& ad suam revertantur Legem. Habetur Codex Legum istarum apud Goldastum Consuet. Imper i 1. de Lindenbrogium postfol. 3o8. Rarolus M. in Ita illa utramque, & Romanam&Longobardicam Legem, quantum ad sucessiones, juramenta damnorum a limationes praestandas, retinuit,ut videre es tib et . LL. Longobard. ii r6.Cap. I. Et Pipinus Filius cap. a. addit& causas status, & lias querelas. Et Sigonius lib. s. de re n. Ital. t statur,circa annum MVII consuetudinem tuli sse, ut omnes ederent,qua quisque lege vivore vellet,

Romana, Longobarda, Salic Quae libertas usque ad Lotharium Saxonem duravit, ut constat ex eodemSigonio lib. I. Et in specie de Novella. rum observatione de usu exstat insigne testim

nium iobannis 8. Pontis. s. v. ubi ait, In

SEARCH

MENU NAVIGATION