Irnerius non errans id est Dissertatio juris critica ad novellam 9. & authent. Quas actiones &c. C. de SS. Ecclesiis. Quam publico eruditorum examini submittit Bernhardus Pflug, Eques Misnicus a. d. 17. Junii

21쪽

'uiussu Novellarum Rustiniani libro legitur. v

nemo Episcopus aut Presbyter aliquem excomm 1 mcet antequam causa probetur. Intelligit autem Johannes librum a. Novellarum Juliani, apii hquem haec constitutio numero est io . Et Ivoe Carnutensis Epistola aδο.ab Ecclesia Romana commendari ta Iervari Novellas Pusiniani ait. De nique Josephus Maria Suaresius refert, quos Odo,qui vixit anno salutis 839. apud Johannem Italum in Odonis vita in Zibliothuca Cluniacen si , patrem suum Abbonem narret mςmoriter Novellam retinuisio, unde si quando lis inter paserentes fuisset exorta,tantam in eum censuraeqv quo modo xx evisse veritatem, ut undiquo O

mnes ad cum confluxerint. Ex quibus sitis opi nor constabit , jus Romanorum in Italia nun quam desiisse. Plura adduci possent, sed non in pus soli lumen accendero. Confer m conring

CAPUT III.

An Error in Authentica: Quas actiones. sit comm pure

Cum Authentica nostra duabus conset pari bus, quarum altera instar regulae sit, altera exceptionis vicem obtineat, videamus de utraquet ordine. Regula haec est: Ecclesiae & locis religiosis agentibus opponi non potest exceptio , pra

22쪽

yraescriptionis decennii, vicennii, tricennii, sed solummodo quadraginta annorum. nita a Hae praescriptiones contra Ecclesiam tum demum coeperuntcom petere, cum Ecclesia coe pisset possidere immobilia. Vix autem est, ut ante constantinum id contigerit, quem pri- uiuim sanxisse scimus, ut haec talia Ecclesiae pos- sint relinqui II.C deSSEcta Etsi enim in

sola Pontificis Hi secunda praediorum linia

divinos traditorum occurrat mentio: spuria tamen haec est Epistola , & merx Mangonis, Isid ri Mercatoris. Ab eo ergo tempore&agere Dro his retinendis & respondere coepit, neque alio,

quam communi quorumlibet possessorum jure uti. Quare quibus in causis possessores alii ex. χeptione praescriptionis longi vel longissimi tem-ioris contra petitores erant tuti; iisdem Sc con-etra Ecclesiam sese defendebant. At vero Justianianus in I. u. caeSS Eccles introduxerat cem Min annorum praescriptionem,non ianὸ ex certa scientia Se motu proprio, sed insigni fraude citicum ventus, quam ex Suida primus,ni fallor, jacius observavit. A Procopio autem in Historia arcana prolixὸ narratam legere est. Condidit nempe hanc legem in gratiam Emesenae Eccle- siae, multa vi auri accepta. Priscus quidam, ait Procopius, apudEmesenos fuit,alienae manus per- quam

23쪽

quam ingeniole mentiendae peritus, ejus itit fraudis pia ita idoneus artifex. Porro Emesen rum Ecclesiam annis antea non paucis heredem instituerat Mammianus, Vir Clarissimus Patri, cia dignitate, genere & divitiarum copia illustris, Justiniano postea Principe , Priscus censum familiarum ejus urbis habens, quaecunque sor ent opibus, ac ditissimae praedae esse possent; ha'rum diligenter observat majores, quorum Ubi las sibi conquisierat eorumque nomina con 'plures conficit libellos, quibus grandem pecunibam a Mammiano apud se despositam accςpine, eidemque debere se illi faterentur. Crediti vero inanibus illis libellis auri summa docem. millia pondo colligebat. Dunique publici o bellionis vixi fidu& virtute conspicui, qui sui cla.stite Mammiano civibus tabulas consciςbat ,sa' aque manu consignabat, literas mirum in m dum imitatus, sic eos libellos Em senorum EP.Hesiae Procuratoribus tradit; qui partena adqui ondar pecuniae, quae illum man rei pollicerea tur. Verum obstante luge, quae reli vas omης actiones ad trionariam raescriptionem pro 'cat . & quas hypothςcarias dicunt, nonnullas lutesias quadragenaria excludit exceptione ι id in cunt consilii. Pergum Byzantium ire, vim auri

Caesari duserunt, rogant ue ut sibi os se praesto ν

24쪽

Iit ad tantam civium perniciem. ille aecepta

pecunia mox legem scribit laetiones, ouae E clesiis competerent, non stati temporis, ted centum annorum praescriptione excluderentur, idque non Emeta duntaxat , sed in univer Romano Imperio . perinde valeret. Ac tum mittit

Longinum virum industrium & corpore strenu-uin, qui postmodum egit urbis Praenetiam λ jus illud Emesenis dicturum firmaturumque. Primcipio quidem ex confustis illis libellis Emesenorum Ecclesiae procuratores, m in nonnullos cives causam bis centum auri pondo renui sient, eos illico condemnarunt, quibus ex tanta temporum distantia,atq,nocte rerum olim gestarum nulla defensio suppeteret. Quamobrem cum alii tum Emesenorum primores in magno mc . rore j acct'nt, succensebanti calumniatoribus. sed cum pars maxima civium in id exitii v .niret,rem ita est Deus moderatus: Prisco hujusce fraudis auctori, ut ad se omnes libellos deferret Longinus imperat,atq; rem detrectanti magna impingit alapam vi,ille ictu fortis dexterae afflictus lupinus concidit tremensque ac pavidus, remque odoratum Longinum ratus fatetur fraudem, sicque totius rei scena detecta desitum c lumniis est. Hactenus Procopius.

3. His ergo artibus inductus Justinianus I

25쪽

gem tulit, ut in iis . quae v I per haereditatem, ves legatum, vel fidei commissiim relinqueretur piis domibus, Ecclesiis, Xenodochiis , monasteriis

similibus,3c it usquoque, quae civitatibus ita re linquerentur,denique in relietis ad redemtionem captivorum,sive sint mobilia sive immobilia non esse locum praescriptioni, nisi centi m anno m.

4. Scripta fuit lex ista Justiniano Cos ad J μ

anum Praefectum Praetorio orientis,anno Chri sti uers. Unde videtur ad solas o ccidentale; E clesias pertinuisse. Quod ex Nov. s. amplius pro bat Cujactus s.Obs. s. Quem alii secuti fuere in terpretes, Giphanius ad d. l. ut inter PereginCes. dicem de SS. EccI. num .as. Quamvis non desii

qui hoc jus statim ab initio & ad occidental EG elesias pertinuisse contendant, uoddicat Proc

πῆσαι,3- ρο-ωω Sed nihil impedit, quae Princopius dicit,ad solum Orientis imperium restriis gere. Aut si maximὸ voluerit Justinianus utrique id commune Imperio esse,fieri tamen potuit,ut,si quas possessiones Ecelesia Romana inoriente possideret,quanta ad eas jus illud, agistratus,qui in Oriente erat, EccIesiae Romanae dubium faceret,quali soli talenti datum id esset, adeoque ad Occidentem non pertineret. Qua ratione visera

fuit Justiniano propria constitutione cavare RO

26쪽

manae S lesiae. . . stubsacimt verba haut dubia ' hἰpv.f.ut sit totiusOccidentis, necnpia & Orien sis, ubi possessione, si trem niuimur. Et paulo in-

serius: Totius Occide tis Ecclesiis profuturam &in Orienta es s utei propazandam in quibus at quid sacco sanctae possident Ecclesiae. Et paulo post: r iviscentes hujus Legis praerogativam non stam in Occidentali iospargibus doma'ae E lesiae. Undonamus etiam in Orientalibus partibus,in

quibus Ecclesiasticae urbis Aymanae posscsi nessunt 3 etpostea uerint.

s. Sed fortὸ an Novella lX. Bbdititia est 3Ita Duarenus vult, quem seqpitur Cisnerus ad i. r. dei ucqp.na . Domicus Wissenbasbius de Error. Iris ,rh.y. Hi ait, eam spuriam certissimis arpia. gumentis frobari posse. . Et Dominus Thabbri artit. Gewens p. a. th a af male Ergo. Sed haec Zygumenta me parum movent, quae haec ferὁ00 P dii tur hodiὸ in Codice Graeco, ' Mi praescriptionem nuncuret praeudium imputa' , quod genus loquendi magis Pontificis alicujus quam Justiniani aut

Cti videatur. Et missenbachius Excerc. ad Π.2o. it. 43. tb a Quia non inveniatur in Basilico. Quae smnia non sunt tanti. Et primum quod ajunt Graecam formam deesse,quid refert y Quas verosql se earum, quael Iinὸ promulgatae. Sunt

27쪽

Him praeterhanebrori ir. 23. Ca I43 & iso test Antonio Augustino Parati . a Nover. Sed ne eque textus Graecus is est, cui ceu Authentico fidere tuto possis. Est cnim in hune usque diem ii certum, an hic,quem habemus, Justiniani fuerit, , nec ne ' Nec enim is visus fuit ante quam Gregoimus Haloander edidi Treprimum Noribergae. ann Hai & desitaerabantur tua aliquotConitituti Des Graecae, quas partim postea supplevit Heet vagius, partim Schri erus ex Libro Cardina Bessarionis Bibliothecae Venetae relicto. ω Ant.Ampulit.hb z. Emenae cap y. & quis praestabit misi etiamnunc eas haberi integras, emendatas,& Justiniani primigeni as ' Graecus ille Novella rum Coti inquit Caresus Molinaeus de usur. 4mem uasiander Latm n dicit, adhuc minus p totypus est vessi uim imb longius recedit tatastrepat Dppo nolis lita in nativae litori l etiam in sententi liber Ruthenticorum, Ps

transscriptumex libro privato cum soGraeciScho'

28쪽

margini addita ,sece ne temporis,dum libri ad

vetustatem mergentes imperitorum opera transescriberentur Multaverunt in textum ipsius iste rixetualis. Alb. Gentilis, J Ctus exquisiti judicii disput. delitib.j-- ι . cap 7. p.m. . Detextu j μus JAtiniani Graeco non conparsatis, qui sit, aut utilis,inquit ,& porro : jacius verreem interpretem ex alio exempori Graecofecisse suam interpretationem scribit, quod oe nemo non videt , collatis libris ta praecipue rubricis. Et omnino vertim est, translationem Novellarum illam vulgatam, quae nominet Authentici hodieque usurpatur , longε esse fideliorem. Equidem non latet mihis esset, qui autorem trandationis hujus Bulgarum Pisanum Ttum & Foeram GraecE doctum , a quo Mouestinim de Excusati & tutorum,Latio donatum habemus ierant, ut Alciatus & Cova ruvias,ab Antonio autem Augustitio Bergrinci nem Pisanum laudari sed certior long8in hisce Critici Cuncti , Molinaei, Contii , Baldusni , ut magistrorum sententia est, qui hune interpretem Bulgaro & Berguiuione longe antiquiorem docent,rationibus irrefragabilibus. In primis, quod Cregorius M. Pontis in locis apud Gratia in camir. VII, qu G relatis & RVmundum tit. de t fibus cap. 1. ubi cap.ul Mi . de testibus citat, hujus interpretis verba recitat. In Concilio quo-

29쪽

hestae descaudaturi, si autorem eum tum temporis aut credidissent, aut fama tulisset. His ad . dam, quod Alb. Gentilis, disput. deLib. Jur.ciri scribit c. 6. post Accursitam demum Irnerium ii bitum fuisse auctorem, olim antiquiori tributumi, quod & Fichardus in vita recentiorum JCtorum notat. 6. Quare quisquis auctor fuerit,Irnerius non fuit: Sed hoc longe antiquior ali litis,& quidem aut ipse, a quo translationem veterem Novella rum, quod Authenticum dicitur , habemus, aut certE eo non multum inferior. Constat enim translationem Novellarum utramque tam viii gatam , & illam,quam concisioremJusam antecessorisCPolitani, Constitutiones lingulas habuisse propriis capitibus distinctas,ita,ut breve singulorum capitum argumentum literi miniatis descriptum esset, ut testatur Contius αυ- οππης praefat. in lib. Ovesiar. Unde postea & n men Authenticarum ex Corporis, unde desui tae,.nomine eis mansit. Ergo nec erroris sons est Irnerius, qui nullas hic agens partes, nihil

errare potuit. Utrum vero Omnes hae summae

Odema tempore subjectae legibus Codicis sue rint, non possum definire. - r. Nutar, utrum auctoritate publica vim L gis acceperint, videamus. SanEab initio exprese

30쪽

ι1 a qua sanctione id famam fuisse , assi mare

non ausim. Quin tamen perpetuo urbis Roma: t su in forum receptae fuerint, & pro norma actuum moralium habitae, & in causis decidendis usurpatae non dubitandum. Quare dc hic usiis earum pro expressa sanctione merito obtinuit. Nihilo tamen minus certu est, si nonLotharii se n. di sanctione expressa, quam Proses res Bononiis enses ad Bartholdum Nilitisium allegant, tamen a Friderico L eas auctoritate Imperatoria fuisse donatas. ita enim de se ipse Imp. in RoncaliensibusComitiis apud Radevictim lib. a. c.y. Nostis,

inquit, quo juracivilia no ris beneficiis insummum profecta, firma ta , ac moribus urentium approbata satis habent roboris. Si jura Civilia fi mala , utique ' Authenticae istae, si maxime ab Irnerio profectae essent. Nam hoc tempore I herius jam fatis concesserat, & Authenticae Co- dici insertae erant. Ne i hoc doctissimi quidam& antiquitatum periti JCti in dubium magnopeia vocant. Balduin. in protheor. ad Nov. in- it: Guni hancce Novellarum αετάθεσιν c: nc pe qua insertae Codici fuere: Fasiam auroritate p. Eriderici I. Jos. Mar. Sua resius, quem sinpius jam allegamus: Ex interpretis hujus trans latione decerpsis, quas insuit Codici, Novellarum portiunculas Im jusseu quis alius utoritate Di-B a derjei