Irnerius non errans id est Dissertatio juris critica ad novellam 9. & authent. Quas actiones &c. C. de SS. Ecclesiis. Quam publico eruditorum examini submittit Bernhardus Pflug, Eques Misnicus a. d. 17. Junii

발행: 1661년

분량: 61페이지

출처: archive.org

분류:

51쪽

rs. At, inquies, privilegium . quoci Nov. lx cbntinetur, non soli Romanae, sed toti Occidis. tali Ecclesiae tribuitur. Ergo non potest distingvi inter praescriptionem contra Ecclesiam Romanam, & alias occidentis. Id quidem verum. Sed usus fori Rom. hoc Privilegium restrim erat, ut soli Ecclesiae R esset propriu. Quo facit Honorius Compilat.V. de Praescript Priori & Conventui Lareranensi rescribens: Cum Lateraneos E elem speciale membrum Apsoneaesedis, γ&mani Pontificis propria ex allatuimus essent, mus, uisicut contra Rom) EMesiam non nis centonaria currit praescripto, secundum consitutiones Canonicas ta legitimas sanctiones, ita quoque ipsi Ecelesia minoris temporis praescriptio non obsistat, Sed quaenam Romanarum intelligitur t Quinque enim sedes Paxriarchalus constitutae fuerunt Romae. Prima Lainrani ubi Romani Ponti, ficis propria sedea d. e. Hu. compit V. Et ait Onuphr. V. de Di p Tt. Pontifices Romanos, m Patriarcsio juxta Lateranensem Basili

cam, seu Salvatoris vel Constantinianam fabri cato per mille annos commoratos fuisse, videli- cetusque ad Clementis V. pontificat n. Secuim i , quae est in CPolitani patriarchar ad S. pe-trum . Tertia Alexandrini ad s. Paulum . Uar'

in Antiocheni ad S. Mariam Majorem & Qsi '

52쪽

ymitani ad s. LaurentIum. Quae quatuor ultimae sunt membra Basilicae Lateranenus, quae propri dicitur Ecclesia Romana, ut annotavit Onuphr, tract. de Episcopat. γ Timue Cujacius intelligit Ecclesiam S. Petri in c. ad audiemtiam X de ascripti. γ n. Raguel a L ut inter C. de v, E L ait, eruditos intelligere Ecclesiam S. Petri tantum. Idque probari exaec sing. compilatiovis. r. Cironius Lateranensem. Sςdiectius Johannes Faber ad Z auth. quas actiouerm m. per Ecclesiam Romanam, patrimonium sive bona, quae Papa immediatὸ tenet intelligit unde ad monasterii exemta non pertinet, ut no-

satur Archidiacono X lepraeser cap. ait, C

De Uu Authev c IzCclesiis ergo locisque venerabilibus aliis, civitatibus , nec non relictis ad redemtionem raptivorum nullum privilegium datum est , quantum ad praescriptiones temporis minoris docennio. At a praetcriptionibus longi longissimique temporis , id est, decem, v inti,tringint que annorum ita tuta sunt haec loca & res, ut olim non nisi centum , hodiε vero sola quadragenaria praescriptiores noceat. Dicit /utem Autheiotica: uuas actiones excludit paescriptio. Exclu-- 1 E dere

53쪽

de actionem exceptior uni est. Ergo E EO Iesia sola cxceptione temporis tuta est a duer syctentem dominum ' Et nunquid possessio lom si temporis X. vel XX. airnon , iter ue ' gissunt temporis blam parit exceptionem posse denti, non autem actionem repet ti ' a. Videamus. Et primo quide m de longo tum pore. Pertinet haec praescriptio, idni ad re corporales , quam incorpor les.' E corpor lil sautem huc pertinent duntaxat res si si

n s. l m. c. de pr. r. long tem 'Anstit: h. t. squidem auctor sit bonae fidei. Maheenini fidei

post flore alienante cessat tempori pr scriptio, si verus Dominus ignoret jus suunt, & l. alienationem factam authoi . Maias i. C depraescript. An . revi p. qui 'pita est ex No CXIX. c. 7. si vero bi competere, inter X. vel XX. annos litem noli fuerit contestatus, possessor praescriptione muti

Dd. ut non pertineat, nili ad r.es lotas corp*ra isei immobiles, neque ad alium, quam qui in . ia mediat8 a malae fidei possessore causam ha beat , & denique in m la fide vera ac statim ab initio interveniente, ita ut auctoris mala fides

praesunita, vel post traditam possessionem eidem

54쪽

superveniens successinitiavi ossiciato , Bret. a L

cesserim his, qui dominium possessione acquiri volunt citui quia longi temporii possessio successit in lorum usucapionis biennali , quae olitas fuit in Italico s*lo.pn Insu. h. t. unde & usu capidisertὸ dicuntur a lustiniano di res immobiles, '&iij pr. Non solum in Italia, sed in omni terra quae n6stro imperiosubernatur, dominia rerum julla causa postem is praecedente acquiri Jui se tyy f deusse G.husue Tum quia in LI n. CAE . D Has.log dicitur tempus possessori plenissime securitatem super dominio praestare. R. na etiam forsan dicendum derebus incorpora libus ut servitutibus, per longi temporis quasi postasionem seu consuetudinem jus acquiri, quo propriae suo fiant modo, dummodo nec vi, nec clam, nec precario possideantur ab eo, qui praedium dominans possidet. I si aedessa. f. d. S.' O i.C deserv.'ta aqu. I iopr Τρ erv. vind. tr st de aro acq L .C. aeseruitvt.L HAC eod. . , 6 Sequitur praescriptio XX X. annorum.

55쪽

quam seiὴ convenit Jctis prisci subse incogns.

tam, ab impp. demum introductam. sed dubi latur quis impςratorum eius auctor laesitia c. a 3 obfetes Theodosium magnum fuisse coii tendit, quod valentinianus N.A. de praescript.

XXX. annor. id tribuat antecessori luo patri.

Non ergo Collegae Theodosio junior; edet sem

dosio M. id tribui. Nam solere Impp. antece fores suos appellare patres , ut Alexander Anto ninunt. Ita .c de edend. Et idem Valentinianus in eadem Nov. Honoriunt, qui ei suit avunculus. non parens. Deinde idem probat cuia citis eb, iqubd ex eadem consitutione Theodosi Magni idem Valentinianus reserat in Noeti. de Epis. ud. Theodosum patrem suum divae memoriae non imputasse in praescriptionem tricennii teni pus pii lytilaris aetatis , quo scilicet quis rem pupilli possi disset. Contra sunt qui Theodosio iuniori id

transcribunt. Alexander ii L pontifex in ea. A etianti. x x. de Praescript. quendam Ephesinunt legislatorem nominat . quem quis fuerit, cuia cius curri aliis requirit. Tomo II. concit nominatur nescio quis Eupheg;iis, quem patruum o rigeni, suisse habet Decretalium compilatio prima. id quod inter cassa palearum ponit Cujaci

56쪽

hisi tes Euphesius , substituit, Etenim vor Et pri

us. Cujac. adc.vigilanti. & Savero ad Sidon, Eprisura. Eugenius,quod constet, citin rerum pG-xiretur moriunteTheodosiusM .Eugenium se pro Imperatoregessisse inoccidente,ubi potuerit exemplo Theodosii introduxista praetcriptioneni XXX. annorum. possis ti,si omnin5 mutanda est lectio, substituere congruentius TheodosiusL gislator, quam cum Josan. Costa, Theodosia tu Legislator, rescrabere. sed prius de Theodosiis videndum , inde de sinione. Et verius, ut probat Sirmolidus ad Sulon. d. l. Theodosium Juniorem intelligi puto. Quia de Theodosio M ejusce rei nullum adest vestigium,adest autem de Juniore, d. Μου tit. δ. de XXX. annorum praescriptio . omnibus causis opponenda . Nec ossicit, quod ibi fit appellatio patris. Nam te 2E Patrem Theodosiuni Juniorem, Collegam quantumvis suum appellat , quid socer ipsus esset. Duxerat enim sitam huius Eudoxia im Vid. Cedreti. Et ideo contra et neodosiiis sp e se valem

tiniani Patrem , valentinianum Filium appellat in inscriptione Nov.D. Imi Valentiniano inclyto ,

nitituri ac viumphat semper Augusto Filio Theodosius p. p. AGHitas pater. Sed fortius adhuc premit Cujacium Nov. illa XII de Episcopalijudi

57쪽

ei Ibi enimValentinianus discribse stitutionem seu Legem divae memoriae Patrii situ Theodosii , quam tulerit de Privilegio pupillaris aetatis, ne intra hoc triginta annotirin spacia labi incipiant. Attulit hanc legem nonMajori sed Minor Theodosius, Magnoscit ipse Cujacius d. Obi assi retractata sententia priore, qua tradi. de diu temp. praeserip. cap o. eam Theodosio M adjudicaverat. Neque harcalia est quam th

Theo in actio .ceri .umps L Frustra vcro Cu j a cius simile quid jam a Theodos constitiis. tum,& sine teste affirmat. Non enim ad rem iacit Symmachus lib.r.epist.rr. ib: XXX. annor. diebus incanuit aetas possest nis. Non enim vult, xot annorum canitie A mpelium per leges tutu hi esse: Nam si esset, non ita solicitὸ omnes alias 'rationes conquireret pro eo Symmachus, sed nude factum narrat, cum tamdiu post edisse. Frustra urgut Cujacius verba Nov. de Episcopali judicio, Non enim ibi loquitur Theodosius Junior , sed Valentinianus solus. Data enim est Herculano COS s cum jam Theodosius biennio ante defunctus esset. Et hoc est, cur nominct

Hinc ait S U. o. hanc tricennalis praescripui

58쪽

ito illatam invectam,cum prim sim Ravennae da. ta, Firmino P. P. cunctis provinciis ad publican , dum mandata a quo Nicetius Praefecturae Conti-luistis eam Tribunalibus Galliae edendam acce rit. Nunc ad Emendationem tentatam ad cap.

ὴ epraescripta

enim persuaserit, Pontificem Tyranno &lmperii injusto ii stirpatori gloriam inventae a Theodosio legitimo Imperatore tricennii praescriptionem tribuere ρ Et cum Theodosii M. temporc nondum qui cquam tale sancitum jam probavi mus, cui Eugenius iste co arvus, facile inde collas at , Eugenio hic locum esse non posse. Ephc-gius autem Origenis patruus jamdudum ab eruditis explosus est. Nec ad corrigendum textum facile descenderim praesertim si nimium a litera recedat. Quid ergo,si retinemus , EPhesinum Legislatorem e sive serio sive per sarcasmum ita appellatum Theodosium II. ob celebritatem nempe Concilii Ephesini, autoritate ejus convo cati, teste Soromeno. Refert etiam Nicephorus Bb I cap. tu. Hunc Ephesum venisse, temploque precatum revelatione quadam, quis Imperii

successor futurua esset, accepisse, ibidemo obiis- ' se,

59쪽

se. Est ergὁ praescriptionis hujus auctor I heodo,

G. Ergo circa praescriptionem longissimi tem,poris distinsvendum videtur, utrum sola negli, gentia domini praescribens nitatur, an veri infit per possessione sua. Priori causa puta, si contra piarseribentem a Chio non fuit instituta, praescriptio longissimi temporis hil aliu quam exceptio est,qua post tantum temporis acturus excluditur. Sin praeter tempus & postes sone nitatur quis, puta ,s possideat bona fide, sed sine titulo, L 3 C de praeser. XXX. ves XL. annor. ρ ut rem ad illucapiendum inhabilem, tunc triginta annis praeter exceptionem jus etiam persequendi adquiritur. I. S. C. depraeso. XXX pes XL annor. auth. 'stricennale. C. de bon. mat. 9 auth. malas ei. C depraest sing. te . Quod si mala fide quisiossidet rem vitiolam, sola exceptione se e doendit. Vi . Is adhaec' de annexcillis fini mae Insiit dei pisc. sicut δ C dei. vel o any prae ser Gilien p.a. membr. a. cap. i. num I. ses 7 Imo nec jure Canonico bona fide opus esse, hoς ca su verius est. Cons Gil en. ra Balbp. a.part i. pHI 'ver a.contro* 71cola Gquoniam δεῖ iscript. Erant Exere.r.q

riori. disputatum fuit lateri p. antiquit.

60쪽

an in centenaria ista requiratur titulus ρ Quod

jure Canonico ex editum est, non requiri. c. I.

in . depraescript in C Quod & juri civili comsentaneum putamus. Quia haec praescriptio species quaedam est immemorialis praeseriptionis , quae vim legis habere dicitur. - .Lr.3 n. γ L

legii ab ipso Principe concessu IS. I. .. de aqv. ouuiae Balae in cap. I. colum. r. quaesint reXan Iasen in tib de operibus. colum. V j. de LL. Comsuetudinis deniqueactituli jure constituti. d. LI LM FaG.p p pr x.q. . num. ac proInde pro possessore praelumtionem juris & ae jure facit per d. c. r. deprae'. in si Felin. in c. cum nobis. calumn s. δε procri . ita ut tanto tempore possessum praesumatur jusse possessum, sive commune jus resistat praescribenti, sive non. 4 c.I. de praestriis critae Mario in cap. prevenit. cera si Gebhard derer. usus.c.r. n. 8. Sed nunquid Aiath.nostra seu Nov. I. GCXXXI. centenaria praescriptio ademta est civitatibus quoque e Vetus est Dd. controversia. Theodorus enim Interpres Graecus unus EXUII viris,qui Pandectis jussu Justiniani concinnandis praefuit,&Codici praeterea Graeco: Itemq; Iohannes Civitatibus eam minimὸ ademtam ι Platea

SEARCH

MENU NAVIGATION