Theophili Christophori Harles Introdvctio in historiam lingvae graecae

141쪽

HORVS, ORUS, HORA POLLO.

I. Quis aut cuias fuerit, aut quo vixerit tempore, incertum est Aegyptius fuisse probabilius videtur. v. Par an in Corintla XXX p. I. ulin. Horus Apollo s. Horapollo nomen est ex duobus idem significantibus, Horus enim est Aegyptiorum Apollo, compositum. r. Scripsit Hieroglmphica, quae tamen ad nostram peruenerunt aetatem, ea Philippus quidam in epitomen redacta, graece vertit vel potius, quae hodie sub nomine Horapollinis circumferun-rur, ea ab homine, nec sapientiae Aegyptiacae nec linguae graecae statis perito profecta videntur, v. Meiners Versuch veber die Religionsgeschichio de altesten Voltcer, e fonder de Aegypter, Gottingae 77S. cap. O. 3. Princeps est editio : Fabula Aesopi et Ga-hriae gr. atque latine, Phurnutus, Palaephatus, Hseraclides Ponticus, Ortιs, prouerbiorum graOCorum collectio Tarrhaei et Diotym etc. Venet. apud Aldum Sos. fol. - gr. et cum Trebatii

versione Paris. I 2I. . Io Mercerus cum

suis obseruationibus et versione Bernardini re-hati bis eum edidit, Paris apud Christian. echel. Is 8. ubi textus Aldint' basis est, tum e sua recensione ISSI. . ubi varia lectiones ex cod uodam vetusto usque ad cap. S. in lucem protraxit. Tum Daui Hue obelius fide Sti Augustant emendauit, suppleuit, et cum Bernardi versione, notis suis et xlerceri edidit Aug. Vindel. IS9S. et quibusdam mutatis 16O9. . Romae quoque Pro-

142쪽

12. Omisiis, quae pudica aures offendere videre nisthir, et coniecturis atque emendationibus margini adscriptis. Vnde vero editor, qui de his in praefatiuncula tacet se tamen dedisse omnia mendatiora, quam antea, gloriatur, hauserit illas, nescio. - Denique o Coru de alii cum integris

Io. prcpri et Dauid Hopschelii set sol octis Nicolai Caustini suisque obseruationibus, Traiecti ad Bhe

. Est scriptor facilis, quamquam non semper Pu , et ad cognoscendam veterum theologiam symbolicam , quam quidem neque plene, nec ad curate tradidit, haud inutilis. q. Fabric in hi blioth. gr. Libr. I. cap. 3. g. a. sqq. Ad Fabricii l. c. pag. O3 addatur liber:

R. P. Nicolas augiat, recens s. S. L Hierogl phica Ombola aenigmata , eu Pol histor 1 nibolicus et de ora bolica e raptiorum apientia, in qua A mbola, parabolae , historiae electae, quae ad

omnem emblematum, aenigmatum hierogl phicorum cognitionem viam praestant mitio ultima auctior. interior titulus est multo longior. Colon Θgri-Pinae. 6S . . I al in praeiat ad edit suam Horapollinis.

alios Aegyptius. I. Eum ante Homerum vixisse, quidam olim somniarunt. Enimuero et scribendi ratio et explicatio abusarum, plerumque enim a praua O cabulorum,

143쪽

cabulorum, qua duplicem habuissent significatum, graecorum interpretatione ortum ducit sabulari et multa alia ad Qxplicandum proseri, de quibus conditoros hieroglyplaicae illius theologiae non cogitarunt, multo iuniorem prodit philosophum. Reliqua se illo iunt ignota Apollodorum tameno Diodorum Siculum eum sequutos iu ille, putant Scaliger et alii. IIJetuo autem cum ossio, ne duo coniundantur Palaephati, quorum unus i uit Aegyptius, grammaticus alter Atheniensis, phil sophus qui torsim priorem sequutus, multa de suo ingenio se philosophandi ration mutauerit,au Xerit et omnia miscuerit unde tamen stili implicitas intelligi pot0rit Saxiiι in Onomastico tom. I. pag. 88. aDephati aetatem adsignat circiter Olymp. XIV. ante C. N. 32 o. v. quae ad Fabriciti. r. vol. I. pag. I 82. adnotavi. 2. E quinque, quos scripsisse sertnr, libris περὶ in απίας- , de incredibilibus, restat primus. 3. Princeps edit os Aldina, quam in praecedenti paragrapho laudauimus. - Hanc sequuta est Veneta is Os . . tum Oporiniana, Bassilea θ, s. a. quam non Fiscli serus vidit nec ego dicere possum, num noua e codd. recensio , quod quidem ceditione Tollit, qui id inani haud contulit, et tamen ab illa discedit, collegisle mihi videor, fuerit, nec ne - Comielius vero Tolitus odidit, vertit se porito illus frauit Palaephatum, in consilium adhibito cod. Londinenli, multa tamen i more mutauit, Amstelo d. 6 9. a. Adiecit fragmenta se chronico AlOXandrino, quae tamen alium Palaephatiana habere auctorem videntur. - Tolli- .anum terium reliqui usque ad ischerum maxis

144쪽

mam partem retinuerunt Nimirum inartinus Br uerus, qui Tollium presse sequutus eiu quoque notas, sed beriores. suasque dedit, ps liae I 663. . in primis e cod. Bauiano siue Constantinopolitano, meliore atque integriore, quam fuit Tollianus, varias excerpsit lectiones. - Bru-nerianam editionem Paulius Pater suis notis auctam et adpendice morali recudendam iurauit, textu nonnullis locis aliter constituto, et in minores particulas dissecto, Francos. 168 S. . Maiorem operam praestitit Thomas Gale Palaephato in collectione Mythologorum, Physicorum etc. Cantabr. I 67 I. et dein Amstet. 688 8. quinque codd. vis ire lius postea, textu Tolliano permultis locis immutato, et paucis adiectis notulis, interpretatione latina omissa, ipsiae IT 35. et a SI. . - . Nullius vero recentioris merita maiora in Palaephati textum eiusque grammaticam criticamque interpretationem exstant, quam Cl.

I. Frid. Vcheri Pros Lipsiensis, qui Aldi et reliquorum editiones, praeter Oporinianam, diligenter consuluit. . Primum is edidit refigianum

textum paullo mutatum et obseruationibus criticis,

atque indice egregi, instructum LipL 76 I. .

sine notis ITTO. . tum curatius et maioribus critices opibus ornatum, Lipuae 772 8. unde eius in sum scholarum textus emendatior sine notis

tertium descriptus est formulis typographicis 777. mai. I. Eodem auctore lucem vidit Palaephati libellus de incredibilibus a Iodoco Volareo,

Corn.

Huius interpretatio at licem vidit, Antinerpiae Ii28. l. trarissimis libris est adscribenda illa editio.

145쪽

ANTE HOMERUM

IasCorn. Tollio et Phil. Phassianino e graeco in latinum conuersus, Lips. 77S. . Scripsit idem Prolusiones, quibus libellus Palaephati de incredibilibus emendatur explicatur, vindicatur Lip-siae 77 I. . Nouissima eius, denuo castigata, locupletissimaque est editio Palaephati de Incredibilibiι lib. graece. Sextum edidit, ad idem cod. nisi Mosque is aliorumque et libri Aldini denuo recensiuit , mendauit , explicauit iudicemque verborum graecorum copios*simum adiecit L fr. scherus Ac Prolusione IV in Pal. una cum orationibus duabus. ' Lipsiae. 7Ο. Iul. S. . Stilus est facilis, planus et simplex rerum

vero tanta et tam insigni varietas, ut, quamquam in explicatione fabulae eiusque ortu a mente antiquissimorum theologorum saepe aberas e Palaephatum, haud negauerim tamen, a quo tirones in arripiendis litteris graecis maiore cum fructu initium capesserent, non alium facile inuenerim. Is quidem contra omnem antiquitati naturam et poes eos sermonisque poetici indolem a poetarum ingenium facta seriorum temporum ad antiquissima illa tempora refert, quibus pro re atque conditione ultimae antiquitati neque erunt, nequctes e potuerunt: sed quam iucunda et utilis in addiscendis docendisque litteris graecis eius sit lectio primaque institutio, crebro usu doctus adfirmare possem. Praeterea tirones mature intelligunt, qua mente iam veteres philosophi, licet serioris aeui, doctrinam de diis eorumque ortu fabuloso

considerauerint.

s. Cons. Fabricii . r. Libr. I. cap. I. T-

Icher praelationes, et doctum libellum Io Bene-

146쪽

ricti Carpet ai: Obsoruationum pliilologicarum in Palaephatum περὶ ἐπί- periculum. Accedunt aliae animaduersiones in nonnulla Musaei et Achillis Tatii loca, ipsiae 7 3. .

I. Quis uerit, et quando vigerit, lis est. Alii Berytium fuiste adfirmant, alii Tyrium. Tum secundum quosdam aetas illius incidit in tempora Semiramidis secundulia alios circa tempora Troiana, aut post illa vixit v. Eusebius Libr. I praeparationis euangelicae pag. O. q. d. Ο- Ion Porphyrius in libro quarto contra Christianos in fragmentis pag. 6 subiectis a caligero operi suo de emendatione temporum. 2. Antiquitatis et littoriae Plioenicum auctor fuisse dicitur. Si aetas illius certa esset, nec Pera eius spuria haberentur, antiquissimorum de Cosmogenia et Theogonia opiniones ex fragmentis clarius perspiceremus, quum praecipue Veri amor et diligentiae laus ei tribuatur a veteribus quibus

dam.

3. Opera eius o Phoenicum lingua in grae cam transtulit Philo quidam, non hebraeus illo, sed Byblius a quo tamen totum illum librum fuisse confictum arbitrantur Ursinus et Dodweli. Ab enim tutior est via, quam ingressius col. Bech in comment de sontibus, unde sententiae et coniecturae de creatione et prima facie orbis terra rum ducuntur, Lipsiae 782. q. pag. . ita iudicat.

147쪽

eat A, Mihi non videtur integer liber a Philone

confict his esse; haec enita Datis statim omnibus innotuistotes sed superesse putem reliquias annalium Sancti uni athonis, etsi valde a Philone, sorte etiam Eusebio interpolatas. v. cel. Heynius ad Abhand-1ung. de Paris Acad. de Inschr. Griecti Alter th. Part. I. pag. 2 O. sqq. plura vide ad Fabris B. G. I. pag. 224 sq. Eusebio autem, libro laudato I. a P. . IO. fragmenta debemus, quae Richara Cumberland separatim edidit et illustrauit, Lond. I7ro. 8. cuius librum R. Cumberlaucis phi emitis clieHistorio de Sanctioni athon aus dem orsioni uch de Eusebius ebori etZ et inscriptum germanice

q. Cons. Fabricii bus gr. Libr. I. cap. 28. Scati ger in notis ad fragmen a memor pag. O. Bochar Libr. II. Chanaanis van Dalen disi de Sanchoniathone ad calcem libri de Aristea, Amstol.

I. Circiter a M. 27 8. ante Christonas. 2SS. secundum Simson in Chronico cathol col. 24 . alii aliter sentiunt. r. Thrax, inique, ut ferunt, i discipulus. Argonautarum socius, Troianis temporibus paullo superior et propter longaeujtatem etiam excidio superstes.

148쪽

superstes. Merita erga ciues suos, quos e seris paene homines reddidit, et in societatem ire docuit vi musices ac poes eos, unde fabula de lyra illius, cuius dulcedine vel fera brutaque capta dicuntur, fuerunt immortalia, quamquam exitum habuit moestum miserumque. Ormea ver fuisse ullum, a nonnullis perperam et contra antiquitatis fidem negatum fuit. 3. Argonautica, quae Cleoni adiudicat oupin Emendatio in Suidam, pari. III pag. 373 sqq. ed. Lipsiens. Hymnos siue potius τελετας, V. Scaliger ad Orpheum pag. 28 . d. Gesneri et de lapidibus, gemmas enim siue θυμιαματα et αρώματα sacrificiis adhibita, partem fuisse mysteriorum Gesnerus ad Arg. 3IO. monuit, Vide eumdem pag. 29 O. et alia , quorum supersunt fragmenta scripsis vulgo dicitur, de quorum integritate haud pauci dubitant. v. notam ad Fabr. B. Gr. I. p. 44 sq. . Princeps editio est, quam Philippus Iunia, gr. Florentiae Soo forma quadrata typis expressit. Haec editio habet tantum Argonautica et Hymnos, hymnosque Procli Lycii. - Florentinae editionis lectiones presso sere pede sequitur Aldina Is II S. praemis o Musae carmine cum versione latina et addito Orphei de lapidibus poemate. - Haec plane repetita est, vel vitiis typographorum seruatis, ab heredibus Iuniae, lorentiae IS I9. . insertis post hymnos Orphei, quatuor Procli, et adiectis in in sententiis ex Variis poetis et Homeri Batrachomyomachia liber de lapidibus habet quaedam propria. - Ad primam Iuntinam expressa est editi, Argonautica v

149쪽

cum interprotatione latina, ex ossicina Andreae Cratandri, Basileae IS 23. IS 29. q. quaedam tamen habet, e codice orian meliora. - Optime tamen meruit de Orpheo textusque integritate Henricus Stephanus, qui nostrum inter Poeta graecos principes heroici carminis Is 66 fol. ita purgatum dedit, et licet codicum adiumento destitutus, ingenii sui felicitate ita emaculauit textum, ut Orphei sospitator iure baberetur. - Eum sequuti sunt Lectius in corpore etc. et Uchenbachius, Noribergensis, qui Argonautica hymnos et de lapidibus cum suis in Argonautica, et Henrici Stephani in omnia ac caligeri in hymnos notis aeemendationibus edidit Traiecti ad Rhenum I 689. 8. ed rara. - Helior tamen editio, quam ad codd. MSS. et editiones veteres recensuit et cum notis suis item H. Stephani o Eschenhachii parauit L. Matth Gesner, et hoc mortuo, tandem curauit ac praelatus est Ge. Christoph. I Iam. herger, ipsae 76 . 8. Neque tamen cl. Hune in censura huius alioquin praeclarae editionis in Ophemerid litterariis Gottingentapauca deprehendit, in quibus a crisi Gesneri discederet, et multas, si recte memini, nouas protulit correctiones. Multo plura notarunt, locaque plura emendarunt Ruhnheu in altera epistolae criticae editione, inprimis Io Schrader in Libro emendationum, Leo-ward. 776. . in praef. pag. IV. adde eiusdem Obseruationum librum, Franecher. 76 I. pag. IS. q. p. 7 - 78. Argonautica germanicevertit Mitiner Mitau. 773. . emendat. Alien-

burg. 78 . . Orpheo quoque tribuuntur prognostica de terrae motibus P cuius at, versionem

curauit

150쪽

curauit . . ac , Lutet. 586. . apud ed.

Morellum. - gr. et lat eodem interprete, cum notis Mich. Maittarii, inter eiusdem Miscellanea graecorum aliquot scriptorum carmina. Londini IT 22. . - ρφεως περι εατμων, in Brunchii Analectis veterum poetarum graec vol. III pag. I. coli eius nota ibidem pag. 37. HS mni separatim quoque editi sunt , a Petro Scriueri ad calcem poematum Iosephi caligeri, gr. ecH. Stepta an ed. cum emendatione caligeri metaphrasi notisque Lugd. at ex ossic Plantin. ISI 6. 2. Hynmt gr. Colon Agripp. 6O2.8. - . in solem, Musas etc. interp. Ios Scaligero, cum notis attraire, inter huius modo memorata Miscellanea. - Hesiodi opera, Orphei et Procli philosophi Hymni. Omnia gr. lat.

et cum Anton Var. Saluini interpretatione talica, Cum annotati. - accurante Antovio a nolini Q. V. . et in seminario Patav. L. L. O. Pro . Patav. 7 7 8. De Hymni orphicis v. ad Fabric.

B. Gr L pag. IS 3 sqq. Περὶ λίθων. D lapidibus, poema Orpheo a quibusdam adscriptum, gr. et lat ex editione Io. Matth. Gesueri. Rece afuit nutasque adiecit Thomas Tyr-whiit. Simul pronii suciarium dissertat de Babrio. Londini 78 I mai. 8 sine accentibus. Con L. Fabr. l. m. pag. IS 6 sqq. et cap. XIX. pag. 6 I sqq.

de operditis Orphei scriptis cap. XX. P. 73. de eius inuentis aliis quo illi adfictis. s. Auctor habetur mysteriorum, unde intelligimus, qui laetum sit, ut ante Christianorum tempora Orphei iusque scriptorum rarior iniecta sit mentio, ne scit mysteria publicata profanarentur