장음표시 사용
161쪽
Itinore Anacharsidos per Graeciam, ex verssione germanica, tom. I. pag. S. putat, Homerumann circ. OO. post Troiam deletam et an ante C. N. circ. GO. vixisse atque aetate illius poesin inter Graecos iam floruisse Argumenta illius excutere, hic non vacat sed de utroque carmine eiusque argumento eleganter disserit. 2. Maiores vero tenebrae sunt in investigatione parentum locique natalis. Secundum quosdam patre Maeone, unde noster Maeoni is cognominatus esset, matre vero Crytheide, matrimonio haud legitimo iunctis, prope flumen Meles
natus, indeque cognomen Arsigenes accepisse fertur flumen quidem illud in nummis in honorem Homeri cussis apud Spanhemium, Patinum et Cuperum conspicitur: immo fuerunt, qui crederent, genitum esse patre Melete. Septem vero urbes Suidas XIX. memorat inter se contenderunt, quae Homerum sibi vindicarent ciuem. Noti
sunt versiculi illi: Ε ττα ἐριδμαινουσι πολεις δια φιζαν μηρου,
Κυμη, Σμυρνα, ἰος, Κολοφων, Πυλος, Λργος, ΑΘηγα . v. Leonem Allatium de patria Homeri, Lugd. I 6 o. 8. qui Homerum latum atque adeo popularem
suum fuisse demonstratum ivit Chium ἀοιδον,
cantorem sive vatem, nominat eum Theocr. VII.
7. Adde D. Lanii in L Deligi do Dotti
degit Eruditi tom. I. qui p. 3 - 2O9. Ο-piosus est de Homero, p. 8 sq. et p. 67. putat, Homeri patrem fuisse Cumanum Homerum vero natum Smyrnae, et senem mortuum in insula Io.
162쪽
Homerus vero fuit o οι ος et in aulis principum carmina sua cantasse dicitur. Quando vero nonnulli putarunt, Homerum fuisse coecum, in eo egregie errarunt, ambigua et duplici nominis potestate decepti. Quomodo enim Homerus, qui tot urbes, regiones, pugna aliaque viuidiscoloribus depinxis et, ut eius picturam, non poesinvideremus, coecus esse potuit, ut iam Cicero, Velleius, Brodaeiis Libr. V. Misceli cap. 9. et Andreas missius in ingulari libello, curatio coeci me; i, Lipsiae 6o S. 8. aliique adfatim commons rarunt. Grandaevus, O visu Orsan orbatus
animam Hauit. Sotades apud Stobaeum serm. 96. pag. 28 diuinum Homerum fame absumtum esse canit: Tον θεῖον μηρον λιμος κατεύαπαιη ν. 3. Multa, quorum catalogum dedit Fabricius B. G. II cap. 2 seet. q. scripssisse Homerum,
veteres quidem adfirmarunt i a pauca es e genuina, constat ad nostram quidem aetatem peruenerunt I Batrachomyomachia , siue pugna ranarum et murium, Carmen heroicum ludicrum, Dquamquam Plutarchus et Suidas Pigreti, Artemisiaci fratri, id tribuunt maiore tamen iure ad aetatem seriorem est referendum H vini
' mons Georg. Friae Dan Goes dig. me praeside venisti lata, de Batrachom Homero Vulgo dscripta. Erlangae 789. 8. I Confer rici Medor de hymnis Veterum Graeco rum , Has iae et Lipsiae 1786. . qui tam in hymnos homericos prorsus intactos reliquit in primis
163쪽
XXXII. s. rectius XXXIV. quorum vero paucissimi ab ipso Homero prosecti esse videntur: Cur ius ad Homer Iliad. 3 3. ab inconstantia prosodiae
argumentum sumit, Hymnum in Venerem et epigrammata quaedam, Homero vulgo adscripta, non utique Homeri esse, sed recentioris cuiusdam poetae. , F p erammata et pocmutia varia, quae quidem nullo idoneo auctore tribuuntur poetae nosti Ilias, carmen illud immortale, de ira Achillis, atque adeo do bello Graecorum ad Troiam qui iliema, ut ita dicam, homileticum, concordia res Graecorum crescere, aut aliud eiu modi generis siue furfuris, ab Homero esse pertractatum, arbitren ir, illi vel notionem carminis opici non intelligunt, et diuino poetae ingenio summam faciunt iniuriam, ut mitius sentiam.
0 9 sica, si is de erroribus et peregrinationΘVlyctis, ex bello Troiano patriam Ithacam repe tentis. Qui huius carminis scopum putent fuisse, ut doceretur, quomodo ciuitas bene et sapienter
possit administrari, illi egregie falluntur. Neque iis adsentior, qui sibi persuadeant, Iliada, propter
sublimitatem, audaciam, maiorem ornatu ac
vividioris coloris copiam a poeta in vigore aetatis est orum homericorum reliquiis, Gottingae 786. .
vier Θmnus in Cererem, nunc primum editus a Dat id Rubnkenio. Accedunt duae epistolae criticae, ex editione altera, multis partibus locupletiores, Lugduni Bat. I782 8. In priore epistola pertractat hymnos homericos. Hunierit in Cererem, ad cod. Moseou. denuo coli recensuit et animaduer poni
164쪽
esse eonfectam Odysseam vero, illis virtutibus inferiorem, poetam prodere senescentem. At primum veteres grammatici, num Ilias prior scripta esset, an Odyssea iam quaesiuerunt. Dein diuersitas argumenti omnino exegit stili et dictionis diuersiitatem. Ilias, in qua summi heroes dimicant caduntque, Achillis ira et furor omnia miscet, dii deaeque pugnis intersunt, vulnerant aut Vulnerantur, audacius surgere et cothurnis saepius incedere debuit. E contrario Odyssea in
qua res domes icae, amores, errores, et alia multa comice enarrantur, eum spiritum sumere minime potuit, sed debuit saepius soceum induere. Quare admiror prudentiam et non minus quam
ubertatem, felicitatem ac facilitatem ingenii Homerici in ordinandis et exsequendis rebus diuersis. De reliquis, quae olim Homero tributa sunt, scriptis deperditis in Fabric. B. G. I. pag. 37ψ sqq. addo Procli Chrestomathiam p. 6. ibique notas Schotti pag. 2 sqq. adiect Schotti Obseruati humanarum libr. Mannou. I 6 IS. q. 3. Editionem omnino criticam, h. e. ad quam perficiendam omnes, qui adire post uni, fontes, sunt inuestigati et legitime consulti ad textus emendationem, nondum habemus. Namque ad veram lectionem, eiusque sedem inuestigandam atque expiscandam, non tam codices, qui omnes sunt Iuniores sunt comparandi, quam potius scholiastae ad varios scriptores graecos, grammatici veteres, Glossaria, ipsique auctores prisci, qui ex Homero versus excitarunt. At tunc quoque cauendum est, ne Vmbram pro Iunone amplectamur. Neque Propter tot veterum recensiones aliasque mutationis
165쪽
itis atque interpolationis caussas Homerus sibi potest quasi restitui, ita ut integer esse videatur,
nec frequenter iustae dubitationi locus relinqua tur. Quae ingenii et litterarum praesidia requirantur ad periectam Homeri editionem, quae sint
praestanda et obseruanda, non minus quam sugi
enda, scit intelligenterque docet ei lone in praes ad Tycliseni comm de Quinti Smyrnaei Paralipomenis Homeri Gottingae 78 . . . Duplices vero sunt Homeri editiones alia sunt scholiastis graecis instructae aliae illis ostitutae. Nos
vero potiores recensebimus editiones secundum temporis ordinem.
Multo plures editio nos reconsui et indicaui In
Fabricii . r. lom. I. pag. I . sqq. Princeps editio est, in qua sunt lect iones bonae, quae te mere postea neglectae sunt, et quae etiam post curam Ernesti digna est, quae diligentius conseratur, someri Lias et Od sie una mn Batracho.. myomachia et Ismnis, graece , recensente- ad IUSS. codices et Eustallii in editos tunc commentarios, Demetrio Chalcondyla, Atheniensi, tDemetrio Cretens; cum prae satione latina Ber- nardi Nertii Typogr. - et graeca Chalcondylae: praemissis Herodoto ac Plutarcho de vita Homeri
et Dionis Chrysostomi dissertatione, Florentiae 1 88 fol. II. Vol. De hac principe editiones, et in genere de conditione primarum editi diligentor egit Ernesti in praelatione ad Vol. I. Homeri. Illam edition expressit Aldina prima Io . Diom. II. - longius vero discessit Aldina secunda I si . 8. cum epistola Aldi latina ad Hieronym Alexandrum interdum quidem bene sed saepius ruald,
166쪽
e noui exempli textus esse videtur. - Hane autem repetiit tertia haedina is r . . in paucis locis vel vitio typographorum vel correctoris mamio arbitrio distentit. Vtraque penes me est editioni vero III deest epistola Aldi latina sed Herodoti et Plutarchi vitae Homeri praemissae sunt. Aldinam secundam mere repetiit Iunii=ia SI'.
Demum curabantur editiones cum scholiis iamribus. Scholia enim duplicis potis imum sunt generis, quoad cum conteXtu vulgantur altera, quae vulgo quidem, at falso tribuuntur Di Omo cuidam altera fusathii , de cuius copiosis commentariis mox plura dicemus. Priora autem scholia non si Didymi, siue grammatici illius Alexandrini, qui sub Augusto imperatore floruit, siue iunioris cuiusdam, itidem Alexandrini neque ex solis Didymi colo mentariis; sed ex Didymo multisque aliis παλαοῖς in νεωτεροις, Aristarcho, Zenodoto, Cratete aliisque haud paucis , qui recensuerant Homeri carmina, aut Obseruationibus grammaticis criticis hie illustrarunt, de quibus ad Fabricium copiose disputatum est, multis forte post Didymum saeculis collecta, hodie latis demonstratum est vide post Fabricium lib. II cap. 3. pag. 386 sqq. υρ usi Guil. Ferberi disi . philol. scholia graeca in Homerum, quae Didymo vulgo tribuuntur, generatim lustrans Helmstadii 47 o.
n Tertia potius est Aldina schol Didymi, opera Franc.
Asulani. Venet Ii 2I. - S28. . . Ol. . ad Fabric pag. 38'. not. . et Pag, . Is et quae ipsis
167쪽
q. Illa tamen scholia non sunt tincta eius lem preati atque auctoritatis. Primum ea, in quibus singula verba grammatice exponuntur, sunt leuia et glossae, quae auctorem quemdam seriorem habu ille videntur ea vero, quae res et sententias poetae explicant, sunt meliora ad interpretationem atque intelligentiam locorum, atque ex collecti One variorum scholiorum X corpta. Deinde epi-timator ab initio requentius atque diligentius e cerpserat circa medium carmen defecit eius studium in compilandis exegeticis interpretationibus et
sub finem, omissis melioribus scholiis tardus iste
homo glosi a tantum adleuit codici suo. Honreri igitur opera cum interpretatione Di
6mi, si d6s habenda est catalogo cuidam Os-born. primum prodiit alii. Is 3I fol. - eristior et notior est edit Ho1ii Ilias et Od se graece, cum veti graecis scholiis Dach. Camrrarii, Basileae apud Io Heruagium. IS 3 S. in fol. Calci adhaeret Adnotatio locorum, quibus Aldino, quod
fere sequu/i sumus, cum Furentius no3 conuenit. --Ho1n Ilias. ouanti a Bartholomaeo Gravio in calce Louanti ex ossicina uigeri Roscii quarto idus Oct. σ3s, sumtibus eiusdem ac Bartholom Grais nit. -- Hom. VIussea, Batrachom Hymni XXII. --
ibid. prid. Id. Augusti M. D. XXX. gr. in . cons. Literari sches Ochenblati. Orib. 77O. om. II pag. 33 sq. Classica, castigata, et cum codd. Venetis cola
lata est editio Ho=n opera, ab Antou. Francino, Venetiis apud Luc. Anton. Iuniam. II. Om. gr. Is 37. . - Homerit cum scholiis minoribus gr.
diligenti opera ac Micysii et Ioachim Camerarii,
168쪽
recognitus cum Porpbrii opusculis: n. quaestionibus homericis et de antro Nympharum, Basil. apud Io Heruagium S I fol. min. siue q. magn. Textus est repetitus X edit. IS 3 S. - ec Basili. Is 3 et adiecta Batracho myomachia, ISSI. fol. II. volt. ISSI. Ol. - Hom. Opera cum commentario spisso po=rdani, Romae IS 2 sol. cundum catal. 5born. a. TS 3. - romanaed. cum commentariis fusathii postea sermo erit. - Hom. Opera Vrsae cxsant, omnia, graece, adiecta versione latina ad verbum ex diuersis doctissimorum virorum translationibus concinnata. Baii leae, per Nic. Brylingerum et Barthol. Calybaeum. ISSI sol. - repet. nisi primi folii tantum facta sit renouatio, ibid. 'S 3 fol. - Ex Io Crispini typographia a. I 6 C. et deinceps crebrius modo graece, modo adiecta latina versione prodierunt Homeri opera. - Primam Crispini editionem in Iliade sequutus est in Odyssea autem graeca saepe deprauata, potissimum latina in troque carmine, correxit, aliaque ad dimit Sebas. salio, Bassii per Nic. Brylingerum, S 6 I. Ol. item ibid. 567. sol apud heredes Br lingeri. Novam curam in emendando Iliados textu adhibuit Ir Turnebus, Paris. SS . . graece: quae editio basis facta et aliarum. Num, quod Mailraire in Annal. typogr. Om. III. Part. II. Pag.
6 7 suspicatus est, UdRssea fuerit adiecta, equidem ignoro. Nouam editionum classem duxit Henr Stepha-γι7ι', qui multa correxit e vetere quodam codice
atque Euthathii commentario, ut ipse quidem in praefatione iactitauit, varias lectiones adsperiit margini,
169쪽
margini, plures vero una cum conteisturis atque expositionibus in subnexis notis protulit Hcur. Ste-thmius, in praeclaro raro illae opere Poeta graeci principes heroici carminis etc. to m. I. graeco, IS 66.
fol. - Stephanianam in gra cis, et Crispini edd. in latinis et sequutus, additis tiro uibus paucisque scholiis, cum criticis tum maxime grammaticis, Ob Giphanius Argentorati apud litholium. Binae autem exstant edd. cum ea dona piliola sedicatoria prior est elegantior venulliorque, et dedicatio scripta et A. D. XIIII Kal. April. nulla anni mentione acta in altera minus venus a seditione fini dedicationis additur Argentorati XIIII Kal. Aprilis A. D. Io Ic LXXII S. v. Literari ch. Tochen-blati, tom. II pag. 3 .
Hom. quae exstant o33mia graece, cum versione latina et perpetuis Io Spondani commentarii S. Acces L. in ari Epito me Iliados, latinis versibus et Daretis Phrygii de bello Troiano libri Basil apud Euseb. Episcop. Is 83 sol. - repet ibid. apud
Henr Petr. 6O6 fol. - gr. et lat. Aureliae Allobrog. in ac Lecti corpore poetar graecor. 16O6. sol pag. - Mimis aliis haud paucis, sequitur venusto illa quido habitu Xterno induta, at propter interna vitia et macula alio-Tumque reprehensionem satis famosa:
Homeri Ilias et Od Fea, et tu easdem scholia siue interpretatio Didymi cum latina versione accurati ma, indicaque graeco locupletissimo rerum ac variantium clion. Accurante Cornel Schreuelio. Amstselo d. ex olsc. Elge uiriana I 6S6. q. Haec enim splendide mendax oditio scholia habet contra priorum editionum fidem, detorta,
170쪽
mutilata ot permultis additamentis deprauata, ut vehementer conquesti sunt Mericus Cafaiιbonus in diatriba de nupera Homeri editione ad I G. Grae- Dium Londini 6S9. . et Cantabrigienses in praeiatione ad suam praestantem et ad Stephanianum aliaque optima exempla castigatam multoque meliorem uados editisueni, Cantabr. i I 689. q. gr. et lat cum scholiis gr. ad veterum editio- mim fidem recensitis, varii lectionibus, coniecturis et castigationes in scholia, denique cum indice suppositorum scholiorum a Schre uelio in se torum: iidem editorem in calce adiunxerunt alia quaedam
scholia graeca, eaque Vetusta a. SI 8. XCerpta
ex optimo codice ab Aloysi Alemanno, quae margini Florentinae Homeri editioni a. I 88 fol. ad-Κripta fuerunt. 6 ληρου Iλιας ηα ἰς ἀυτην σχολια νευσεπιγραψαι Διδυμου. r. Oxoniae e theatro heldon. Ido S. 8. Nitida correctaque est oditio Hom. peragraeca ad principem H. Stephani, ut et ad Demetrii Chalcondylae edit atque ad cod. S. excussa, curante Io. Heur Led lino et post huius mortem, absoluente et praefante Steph. Bergiero. Amstet
I TOT I 2. II. Oll. cons Burmauni II, praefat. adierglorianam Aristophanis editionem pag. 6 sqq.
Nouam quodammodo instituit recensionem, atque editionem e MSS. et edd. emendatiorem,
satisque bonam et splendidam editionem, in qua tamen Bergierus in censura in Aetis Erudit. Lips. a. ITI 2 Pag. 3 sqq. ψ sqq. o 8 sqq. et alii critici multa culparunt, ciarauat Barnesius: