Theophili Christophori Harles Introdvctio in historiam lingvae graecae

181쪽

Homeri Ilias, latinis verssibus expressa, a RaLmundo Cunichio, Bagusino, Proi . loq. et gr. linguae in Colleg Romano. - omae 776. iol. laudatur verssio. . Si de quo scriptore in utramque partem disputatum fuit, id sane Homero euenit: cui tu inque in temporantes laudatores, neque immodici vituperatores ab omni tempore defuerunt. 3 eZoilo et aliis veteribus Homeri reprelaensoribus, de quibus v. Fabricium B. r. II . . io sqq. et de recentioribus illorum adsectis, Peri alio, JHotte e Vagerio, Terrastonio, Tremblaeo aliisque optimi poetae obtrectatoribus, quoniam nimis longum foret omnia enarrare,' hic nihil ampliti commemorabo. imni vero antiquitatis fidem frangit et des ruit Abbas Francinus HedeIiua subigna , cui suffragatur erratius, censor Homeri vitio creatus, in Conjecture academi queo dis ortation surri Iliade Paris Iris Irydum

contendit, nullum umquam extitis. Homerum, qui poeta et carminum illorum celebrium auctor fuis et Poemata contra, quae Ilias et Odyssea vocantur, collectionem es e putat diuersorum Carminum aut Tragoediarum, quae in Graecia antiquitus decantata suis ent, nec carmina ea,

quam consequuta essent, laude digna sibi id ori.

182쪽

At haec somnia relinquamus Herostrato isti critico. Veteres enim graeci et latini iam summis laudibus

prosequuti sunt o merum, et maxime idoneum, censuerunt Romani, a quo institutionem ac disciplinam inciperent. v. qui=ictil. Institui. X. I. s. 46 Summi viri, poetae, oratores, hi istorici, ex eius carminibus, tamquam ex fonte hauserunt, atque Phidias et Euphranor sormam et maiestatem Iouis ab illius sublimi Iouis pictoura poetica in sua monimenta transtulerunt. v. loca apud Barthele-m l. c. pag. 7 sqq. ubi de vi, elegantia reliquisque eius virtutibus poeticis iucunde venusteque disserit Aristotelas praecepta poeseos potissimum ab eo sum sit, et tamquam ex sonte unico et limpidis imo hausit ut veterum non minus quam recentiorum quorumdam vel superstitiosum Homeri amorem et paene ut dicam, cultum religiosum praetermittam. Versus Homericos tamquam sortes diuinas et oracula consuluerunt vide C. G. Schniaret disi de sortibus poeticis quae est prima earum, quas Erlangae 778. . coniunetim edidi.

Iliacos extra muros peccatur et i atra. Diuinum fuit Homeri ingenium, omnibus naturae et artis ad summum poetam praesidiis instruetum, summa rerum copia, et imaginum, similitudinum, ac verborum bertas, cuius ope sermonem indoli cuiusque, quem inducit agentem loquentemque' cons. Nou velles littera tres III s. ouj et biblioth.

183쪽

quentemque apte et morate adcommodat. Hic enim, ut Quinctil. Instit. O X. I. 6. recte ait, quemadmodum ex oceano dicit ipse omnium vim fontium cursum initium capere, omnibu eloquentiae partibus exemplum et ortum dedit. Hunc nemo in magnis sublimitate, in paruis proprietate superauerit. Idem laetus ac pretius, iucundus ac grauis, tum copia, tum breuitate mirabicis, nec

noetica modo, sed oratoria virtute eminentissim iis etc. In Aegypto procul dubio aliquantum commoratus, ibique siue arcana doctrina imbutus siluetheologiam alicunde arripiens, quum in patriam rediisset, suaque carmina pandere coepisset, multa ex Orpliei et populari plailosophia ac theologia retinuit, multa ex orientali doctrina populari theologiae admiscuit, nec pauca ad carmina illuminanda confinxit. Quo factum est, ut nouum quasi condere videretur systema theologiae in cuius quidem rei, et inuentione et amplificatione poetae ingenium quam maxime splenduit. Neque vero probabile est, ut nonnulli viri docti putarunt, Homerum ex scriptura sacra vel multa vel omnia hausisto. Nam stili conuenientia ex ingenio atque indole illius temporis communi, commoratione Homeri in Aegypto et ingenii ubertate ac fecunditate considerari atque intelligi potest Pootavero quum summam auctoritatem mox consequutus es et, et poster ea quae ille ornatus caus asingeret, vel parum intellexis ent vel lucri aut o suetudinis caussa haud ex mente poetae interpretati es ent, neque enim allegorias illas infinitas, quas Plato, Porphyrius et innumeri paene alii nostro poetae adfinxerunt, in illo videre mihi videor,

184쪽

quamquam sacerdotes Aegyptiaci et mysteriorum conditores sub allegoriis res diuinas et abstrusas docuisse sensuique humano adcommodasse atque subi odisse haud dissiteor, factum est, ut illius theologia ab omni paene Graecia reciperetur, atque secundum vulgarem, licet peruersam Homerit: iterpretationem verum esset, illum coelum diis compleuisse. Poetae enim quid fingere non audent, immo vero debent Sed hic locus non est, pluribus de hoc argumento disserendi, et mentem meam latius exposui in commentatione de theologia Homeri, in opusculis meis pag. 387- 8. in qua tam contra immei mannum in Musaeo Helvetico Tom. VII. part. 26. disp. de Beligione Homeri, et Riccium in dis . Homericis ossaeuidere studui, Fatum Homero fuis e summum numen, et Iouem illo inferiorOm, quam de ortu et auctoritate theologiae ac philosophiae Homericae satis copiose disputaui. Ad Fabricium pag. 29 sqq. iterum et berius de ea re et controuersia egi. - Porro Homerus, quod non ubiuis voram reliquis et historiam, nec adcusationsem meruit, nec, quoniam res ab heroibus gestas post

aliquot saeculorum interuallum scripsisset, v. Obserti misceli crit. VOLX. Om. 3 pag. 337o eguit

excusatione : quippe qui poeta esset, non Annalium conditor quamquam Verum est, poetas antiquissimos tentidem fuisse historiae ac philosophiae patres, scriptores atque conseruatores. Item verecundia poetae ex ingenio et e moribus

asetatis heroicae diiudicari debet. Qui vero Homerum plenius et curatius intelligere, eiusque diuitias veneresque cum voluptate quadam animi

185쪽

cognoscere cupit, is omnes cogitationOS Omn linque mentem et ad antiquissima illa tempora resorat et quasi in Ioniae, ubi scripsit, oris figat celocet necelle est Denique i, carminis ipsius epici naturam et lucidum ordinoin non minusquam molem libri satius mihi ello videtur adfirmare, Homerum ipsum litteras consignasse carmina, et manu sua exarata tradidisse siue Lycurgo, ut Dod vel putauit pag. Is 3 auctoritate Timaei, Apollodori, Strabonis atque Clementis Alexandri fultus, siue aliis siue, uniuerse ut potius dicam, posteris reliquisse, quam ut cum o odio v. Pro legg. g. . aliisque contendam. Homerum scri-hendi modum ignorasse, eiusque carmina ad id temporis, quo quum antea iispersa ita quasi membratim disiecta iacuissent, primum collecta in ordinemque redacta fuissent, per traditionem

fuisse cons ruata. Homeri quidem Rhapsodi doquibus u serus in historia critica Homeri pag. 6sqq. Fabricius B. G. II cap. 2 sect. 22. Ot DV

Agius in singulari commentationes Lipsiae I 733.

diligenter egerunt, adde achium ad Xenoph. Sympos pag. I 3O. dum particulas abscisas secantarunt, in caussa fuerunt cur et corpus in discerpta quasi membra subinde dissectum fuisset, id

multi panni venusto habitu toto quam maximo indigni, sint adsuti: quos quidem viri docti ac principes ciuitatum, Lycurgus, Solon, vid. Dior. Laert. Solon libr. I, n. 7. aliique et sagaces critici abiicere et totum Homerum pristinae venustati suaque integritati restituere, diligenter studuerunt Varii enim principes et critici συναγω- ών Homericorum scriptorum, atque Ἀκ δωτεις 3 curarune

186쪽

eurarunt aut instituerunt. Memorantur vero a veteribus confer Dod et libr. memor pag. I 3sqq. Lycurgus, Spartanorum legislator, Pissis r tus, de quo vide Cicer III de Oratorem . eiusque filius Hipparchus, Atheniensium tyranni, Aristoteles 11ue secundum Strabonem XIII p. 9 Callisthenes et Anaxarchus cuius editio δε τῆς νάρθηκος adpellabatur, quod Alexander M. eam

in narthecio, inter spolia Persica accepto, reconditam secum circumduxisse dicitur, Zenodotus, Aristarchus, seuerus ille criticus, qui plures versus obelo notauit, et tamquam spurios reiecit, aliique, de quibus v. Fabric. B. G. II. . sect. II- 2I. quorum recensiones operamque ex scholiis Venet a Villoisonio editis melius cognouimus. Inde vero perspici potest insignis multarum lectionum varietatis caussa atque origo. Homeru vero, etsi summa laude dignissimus est et cuilibet antiquitatis studioso non satis commendari potest, tamen ab infirmitate humana non alienus interdum dormitauit. Non placent omnes Heroibus adficti sermones, interdum iusto longiores, nec omnes deorum dearumque actiones, quamquam hac in re excusavi poterit, nec Xitus Iliados.

JHorte en in Hectoris placata fuit Achillis ira nec quisquam poeseo epicae intelligens certamina illa funebria ab Achille in honorem Patrocli sui instituta et late descripta exspectaret. Sed satis de Homero, qui ab omni aetat summa ingenia in

sui admirationem atque imitationem rapuit, et, quoniana pater poeseos ae fons veterum sapientiae, immo vero, quod quidam perperam rati sunt,

omitium doctrinarum it disciplinarum habetur,

187쪽

ac paene omnes graeci, multique romani scriptores illo haud cognito nec lecto, minus plene et adcurate intelligi possunt, copiositus, quam dereliquis, disputare, a re et instituto haud alienum fore arbitratus sum. De dialecto Homeri iam supra Protegg. . . me agere memini, item ad Fabr. B. G. I. pag. 363 sqq. et conser Cur tum ad Hom. Iliad. 3. v. 43. atque Barthelem in Itinere Anacharsid. om. I. pag. 29 sqq. S. Infinitum foret, omnes enarrare qui de Homero eiusque vitiis et virtutibus scripserunt, aut ingularia de eo explicuerunt, aut in Cum commentati sunt Atque in Fabrici B. Gr. Libr. I. cap. - . ubi de Homero plene disputatur, iam permulti laudati sunt ' Quare, praetermissis iis, quorum supra feci mentionem, paucos tantum indicabo. Herodoto atque Plutarcho vitae Homeri perantiquae vulgo, licet perperam, tribuuntur . Io Rudolph. Neistenti dissertat de fato scriptorum Homeri per omnia saecula est in calce

Orationum apologeticarum pro graeca et genuina

linguae graecae pronuntiatione, Basil. I 686. I. Edita est a Ludol. sero Historia critica Homeri, qua de scriptis eius tam deperditis, quam exsta tibus, spuriis et genuinis de satis, iudiciis, studiisque hominum, quae idem poeta per omnia saecula expertus est, nec non de B hapsodis, Criticis, omnibusque iis, qui aliquam in illustrando Homero, tam priscis quam nostris saeculis ope- ram

Herodoto vitam Homeri etiam tribuere videtur. statbius fol. 876. ις um, inquit is τοῖς πτι OMη

188쪽

ram posuerunt, agitur, Francos ad Viadr. I 696.8. libellus recusus est in editione Homeri wolsiana Thontire Blachmesi, Professor quondam graec is ling a Abserdonii in Scotia Aberueen xlibrum edidit ad intelligentiam Homeri perutilem, nEnqui: in to the ita and Writings o Homer.ed. 2. Lond. 736 8 ab Agricola in linguam germanicam in Ham burgi schen xlagari Vol. 2. 3. et I . melius vel ora ostio Lipsiae 776. . translatum Adde Biograpti iam classicam a Mursinna ex anglico in germanicum versam, ol. I. RobertI oouissa on the original Genius o Homer, Londin. 77 o. germanice verius est liber eruditus,

Francos ad Moenum 773. . confer censuram

in biblioth. philolog Gotting. Vol. II. edit altera, auctior et splendida, Londin. 77S. . mai. Drelincurii Achilles Homericus, Lugd. B. 696. Renati Rapini Comparatio Homeri et Virgilii e gallico in latinum translata, in Iani Ber elii disserit selectis criticis de poetis graecis et latinis, Lugd. Bat. 7O7. . p. 29 sqq. Disputationum Homericarum synopsiis audi. Haustimauno, Gerae IT O. et 7 I. Dcii dissertationes Homericae, Florent. IT O tres Om. liber utilis cura Bornii

Lips. Ι 8 . nai. . est recussis. Sch tesbur Charactor istic Vol. III. s. h. I. coss. Bri ei die neu ste Littoratur etreiiand Vol. VII. p. II S. Clodii disputat de sublimitate Homeri, Lips. 76 . reis pet in eius dis, rit et carmini b. Lips 787 8.

lologica Coniectures on a Passage in Homer, Lond. I 68. A crisi Longini Honnerum vindicat Lo thius

de poesi sacra Hebraeorum Pari L leet XVI. Apotheosis

189쪽

theosis vel Consecratio Homeri, siue lapis antiquissimus, in quo poetarum principis Homeri Consecratio sculpta ei commentari, valde docto, ubi de vita, , auctoritate fatisque Homeri multis verbis agitur,x illustratus a Gisberio Cupero, Amstet. I 683. . repet in oleni supplement. Vtriusque thesauri antiqq. rom et graec vol. II. Vbi etiam reperitur versio lat Schotti explanationis homericae apotheo os in antiquo lapide designata

Ritent, II 6 . I. De interpretatione Homeri in aliquot commentationibus Erlangae 77O sqq. egi. erhard Felthii Antiquitatum Homericarum libri IIII. ed. noua prioribus empndatior notisque Stoeberi Pros Argentor. et indicibus aucta, Argentor. 7 3. Homeri Gnomologia per Iacob. Duportum , Prosessor graecae linguae Cantabrigi- ensem, ad calcem libri est sylloge testimoniorum de Homero, e variis audioribus. Cantabr. 66o. 4. Homerus ε 3ραἰ siue Homeri comparatio cum scriptoribus Tacris quoad normam loquendi. Subnectitur Hesiodus μηρίζων, rauctore Zachar. Logiau, O Xoniae I 6S8. S. Oριηρος βρωος siue historia Hebraeorum ab Homero hebraici nominibus ac sententiis conscripta in Odyssea et Iliade a Gerardo Croesi Tom. I Tom. II. lucem non vidit., Mord racio O . Caput lepidum fuisse videtur bonus Croesius, arbitrans Homerum ex S. S. omnia hausisse et in Odyssea historiam Patriarcharum poetice enarrasse. . Vnicum ad irridendum hominem susticia evemplum Libr. III. 23. ab Homero, putat, immolations Isaac est traditam, ' coli. Gen. 22. Ita Tollius in Fortuitis,

190쪽

Amstet. 1687. . . o . SI chemiam quoque inuenis se sibi visus est in Homero. Multos tamen fuisse, iam supra memoraui, qui arbitrarentur, ab Homero lectum fuisse codicem sacrum qua quam equidem adduci neque , id ut credam. nosti in opuscul philol. et criticis pag. 78. ,Ne- ,,que repugnauerim Valde, inquit, si quis et Ho- ,,merum, doctissimum hominem, et alios de more illorum temporum, peregrinatos Ieri Asiam,

Mincidisse in libros Hebraicos, atque inde hausisso putet etc. Et Giou Bait Pas eri in comm . do Homeri religione, in uoua Baccolla d Opus coli scientifici filologici. Vol. 26. Venet. IIT .

Probabile esse ' putauit, poetam ter Palaestinam prosectum, Dauidis et Salomonis, quorum aequalis fuisset, carmina legisse, deosque voluisso irridero. Hoc credat Iudaeus apellat quum iam ante Homeri tempora et circa illa sapientes, poetas et legislatores habuissent Graeci, quorum ve-sfigia premere novamque viam beneficio splendidissimi ingenii munire sibi potuit poeta, qui praeter ea cum summo capitis periculo, quia supqrstitio iam altas egerat radices, publicam religionemati sui exposuisset Multa praeclare dissseruit de Homero, inprimis de allegorica illius interpretatione R. M. vanioens in diis Homerica, praemis a illius editioni Porphyrii de antro Nymphaxum, Traiecti ad Rhenum 76 S. . - ire probabilis est sententia Brodaei in Idisceli Libr. V

c. . et Hezιmauni in Actis philos P. q. p. 67 I. R. Homerum prae sonio aut morbo oculis uti desiisse.

Super Odyssea Homerica scripsit Dau Chris. Seν-boia, Halae ad Salam 769. Idem concin